Albii Tibulli Carmina libri tres cum libro quarto Sulpiciae et aliorum. Nouis curis castigauit Chr. G. Heyne

발행: 1798년

분량: 656페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

321쪽

qnae in his vinibus premnkti Nam vocabulum ad uuas attin tertio hine vesrsu redit: vndo etiam nonnulli eo devener , ut illo vorsu exiguo igne reponerent. Sed non minus hoc altero loco vitium quaeri poterati Τum vicino

hoste recte terreri aliquis se dicat: sic Ovid. IV. ex P. 9. 82. Et quam vicino terrear hoste, roga. At illud parum accurato dictum videtur. quod vicino hoste labor terrere dicitur. Quomodo hoc fieri possit. vi labor terreat' Quod apud Silium legitur lib. XV. 32. partique

timore labores, non minus in vitio cubare videtur. Recto quidem terror et labor iunguntur, tanquam militiae comutes ; terrent tamen ea, quae metuuntur, terrent mala. peoricula', discrimina; labor autem. quippei qui tolerandus est. premit, urget, exercet. Placetae hoc substituerer quem lahor assiduus vicino exererat hostis quod et in mentem venerat Masgrauio, ut nunc ex Henley didici. An labor pro periculo, tanquam labor mentis dictus y an lamutandus in auor, qui frequenti lapsu librariorum cessit alteri: cs. Maisland . Epist. criti p. II 3. terreri sane metu, pavors, dicimum Ouid. IV. Meti gor. vi attonitos formia dive terreat hostes. Vix tamesn in militem cadit pauor a duus. Etsi perpetua trepidatio in castris, quae ab hostoeircumdata sint. esse potest, et poetas ea ipsa notions uniuerse in re bellica utuntur: puer - Vitamque jub diuo ει trepidis agat In rebus - Vulpius quem unum inter Interpretes hoc loquendi modo, ut labor terrere dicatur, onsendi vidi, laudabat amici coniecturam parum felicem lsorreat. An olim fuit: quem clamor subitus vicino terreast hos/. Ita legi posse, inquis, non dubito; sed an olim ita striptum fuerit, quo pignore contendasy Recte: ergo relinquamus hoc. quod ad liquidum perduei nequiti Uides alterum non minus improprie dictum: elabica mya, quae pani vel inflari dicuntur, non pelli. Poterat tamen vitari hoc r erant positae ad manus elasica ravea. Aut igiatur exoleverant litterarum ductus in vetere charta et malo separati sunt, aut debetur totum distichon homini docto in seriore aeuot ei classica pulsa esse poterant, quoniam ympana pulsea cogitabat, quae nunc sgnia militaribus adendis adhibentur. Nodeli in Noti crit. p. o. tibiam p balam ap. Lucret. comparat. Verum ibi est turia digitis pulsata. IV, 89. et V, 3384. At ei pleum canitur tium vel

s. Me mea pauperias vitae traducat inerti J Ita vulgo Iegitur. Coruin. cum Guelf. s. et Vincenti Bellov.

322쪽

Bellov. Speculo morali Q. c. 8 I. ut olim coniiciebat Fru- ter. Veri lim. I, 6. parum commode, si traducere h. l. dicas esse παραὀειγματί)ειν, deridendum praebere aut in contemtum ex ignauia adducere; melius est, si dicas vita esse Pro Per vitam. Ut vitae iter, cursus: quidni et ductus per eam 7 Exposui in notis quantum sacere licuit versus sententiam e vulgari lectione. Ad vitam inertem eum adducit paupertas, h. e. ut inertem agere vitam possit, consequitur eo, quod paupore vita contentus est. Admodum tamen insolentem et insuauem loquendi modum hunc

esse bene sentio; et pro inutili nota super alliteratione in Me mea malim Broukhusium usum illum loquendi declaranser paupρrtas traducit me vitae inerti. At est aliud dicendi genus satis frequentatum: traducere vitam, etiam, vitam otiosam, tranquillam; et Petron. I 4. Ipsi qui Cynica

traducunt tempora coma, h. e. victu tenui.

6. est o --Ita vulgo editum usque ad Scali- Rerum, etiam in ven. edd. utriusque sectae. Sic quoque scriptorum pars, et Cod. Reg. cum Coruin. Alii scripti, eum Vincent. I. l. , Guel f. a. pro var. lect. exiguo, quod cum Scaliger reposuisset, a Brouxh. reiectum est. Placere potest utraque lectio. Codicum auctoritas sere par: stomnino in Tibullo ex librorum auctoritate quicquam comstitui potest; nam numero sero librorum lis transigi soler, quandoquidem vetustatis vel diligentiae et doctrinae auctoritas vix de uno et altero codice prodita est ab iis, qui

eos versaverunt. exigvo igne se commendat, ne bis Occurrat intra paucos versus vox tis us. Reprehendunt quidem eam . quod exignus et parcus ignis in soco vix esse potest in laude. Enimuero extenuare solemus ea, quibus nos contentos esse significamus. Contra verum positae votum declarat alterum duo, quod hactenus maiorem veritatis speciem prae se serti Ita ex hoc ipso versu dixisse creditur Martialis X. 47. Deum perennem et e quo stabilitlectionem. Jortin cnacts T. II. p. 4480 Theocritus Idyll.

XI, St. ακάαατον πυρ: etsi haec tantum illustrant lectionem non stabiliunt. Nee ακαματον est quod assiduus, sed est perpetuum ignis epitheton ex natura eius petitum quod materia suppetente non extinguitur. Addit Brou . et hoc, iacere non nisi do magnis ignibus a positis diei: quod tamen et ipsum leue est. Respexit hunc locum Si lius L Silu. 2, aues. diuesque foco lucente Tibullus. Verum ad Ieduonem dubiam nullum praesidium inde nan-

323쪽

8 OBsERvAT. IN TIBULL ciscimur. Omnibus expensis pronior sum in alteram Imetionem exiguo. T. 8. Distichon hoc pro fragmento a ceteris diuerso habendum esse videtur. ii. Alpes - ῶsertusJ qu. Palat. desectus, male. SM-mas de cruce p. 334. malebat defixus, ut ins. I, 3, 43. . us in agris lapis. Burmann. ad Virg. Aen. II, Tl4. d sertum sipitem accipiebat, ut desertam Cererem illo in I co , h. e. vetustate relictum et parum frequentatum signum dei. Nec vidit vir doctus obstare florea serta ; quae si habebat, non erat prorsus desertus deus. Deserere pro deis figere aecipiendum, ut in nota monitum. Sic quoque δε- nituere. Apud Varron. R. R. I, 2o, a. fumeae defluuiae. ubi v. Inipp. cf. Burmann. Sec. Anthol. Lati lib. III, Ir

ubi est de rere. ra. floreaser J nos Fesons dicimus. Alii libri. etilam Regius et Coruin. habent: florida serta, quod ubique

in edd. visitur: sed recte illud praetulit Brouis. quem vi. de. Eadem varietas El. a, I 4. I 4. Libatum agricolae ponitur ante deo J ita Muretus eorrexit. plures, libri, etiam Regius, et vete edd. cum Ald. pr. habent deum: nempe mutatum propter τὸ ante. quod non meminerant Tibullo absolute poni. v. II, I, 2 3, 66. m. I, IO. hoc loco, antequam ipse poma gustem. alii adeo agricolam reposuere. scilicet ut-deum conueniret. Ald. sec. unus Gebh. et pro vari lect. Gueis. 3. deos; quod et Barthio placuit, ut esset agricolas deos. 13. ι st J in Reg. st deest. pro rure vitiose thure. In nonnullis interpolatumst. Sed est dedicantis st; ut iam Brou . monuit. Haua autem Ceres est pulcra; quis dubitet 7 Male ad messem reseras. II. ponaturi Maluere viri docti apud Brou . donitur: qui defendit alterum: esse verbum proprium, ut notet sedem certam ac stabilem etc. Hoc argutari est. - μου. proprium est de statuis et signis, quae collocantur. Nihil amplius. I 8. Terreat etJ Coruin. seque unus Statil. eum Gueis. 3. Nec displicet. eurua falce unus Broinh. scisa duo: Ex more librariorum. unus Amas; et quartus Palat. saevas, quo alii alludebant, unde veram lectionem esse putabat Gebhardus saevus aura. Broukhusius miratur eum non vidisse saeuas ad auguria et auspicia spectare. Possunt in. men saevae aues esse sinistrae, Odioiae, molestae, inprimis in polita.

324쪽

LIB. I. ELEG. I.

19. meis quondam ninne pauperis agri Custodes J Cod. 'Reg. flues, ut etiam alii ap. Brou . et Guarneriamis. minus bene: sic enim oppositionis perit gratia. porro pro agri Vulpiana utraque habet horti, operarum, puto, vitior nam in nulla Editi neque Cod. reperitur. Praeterquam

in Exe. Lips. Nisi hoe sorte viro docto ex L ibus in animo sedebat; nam Carm. al. a- cusos es pauperis horti.

et 86. quod est Catulli:

Herique villulam hortulumque pauperis. ao. Cusodes J unus Brouhh. Cultores male. vesra JJM. Lipsi cum ceteris edd. volt. Guelf. 3. cum altero in '

mam. nostra. et v. 23. nobis.

aa. -ssis magua J magna comparative, ratione angustorum tinium habita et tenuitatis agelli. Sic et Cod. Reg. quod recepit Scaliger, a Mureto iam e libris, propter sensus rationem. praelatum alteri lectioni. quae inplerisque libris, omnibus Guelis. et edd. ant. etiam Rom. et Lips eum Coruin . est. hostia parua. habet et haec lectio, quo se tueatur, si cogites opes poetas aecisas; et vim habet ad multo magis extenuandam fortunam. Pro suo quisque sensu do his itatueti Nam sunt innumera, inprimis in positis, de quibus nulla nec iudicii subtilitato nec auctoritate pronuntiari potest, ita ut arrogantiae aut pertinaciae sit, alios ad assensum cogere velle. 24. clames I Reg. clamat, ut et alii scripti et editi ap. Brou .as. Iam modo non possum contentus vivere paruo JBrou usius magnopere contendit, alteram negationem deesse, eum esse deberet: non possum vivere non contentus. Huius loquendi rationis exempla collegisse ait Manutium ad cic. ad Diu. I. 9. Muretum Var. Lect. X. T. Verum illa tum Iocum haberent, et cum nostro committi possent,fl hic esset; non modo possum sed ne quidem. Ita enim comparatum est cum omnibus exomplis, quae ab istis viris doetis, item ab Horatio Tursess. et aliis laudantur, ut primum non modo, nunquam modo non, sit, deinde ut vel ne quidem, sed vis, vel sed etiam, verum etiam sequatur: V. c. Cic. ad Diu. I. 9. non modo praemiis - sed ne periaculis quidem eo usus vllis. Vnum exemplum est, ab nemine tamen horum notatum, quod huc conferri possit in cic. ad Atti XIV, s. eos - tantum non laudari atque amari, sed parietibus contineri. Verum Brou . adeo non

posum simpliciter pro nou possum non poni posse putauit: A s cuius

325쪽

eulus rei exemplum extare non putem. Uulptus -D non pro non modo positum accipit: quod primum nescio. an bene fieri possit; deinde sententia languens inde essi. citur: non modo modico contentus possum vivere - Sed etiam arsum vitare sub umbra. Sc liger Excerptorum suorum fidem sequitur, in quibus est: quive ego iam possum. Sed hoc interpolatricem manum nimis aperte prae se fert: quae omnino in illis Exeerptis saepe sententiarum capita aliter constituit: nimirum ut iis sensias conis staret seorstim lectis. Ego modo non aliter posse accipi non puto, quam pro μονονουχὶ, sere, propemodum. It video etiam Statium sensisse, qui laudat illa Aeneidis IX, I r. penitus modo non genus omne perosos

Femineuma

vi sensus sit: Iam fere possum, iam tandem animum meum ita paraui, ut deposto illo diuitiarum per militiam parandarum studio, in agro meo otium ferre. possim, quod M. rat. D. Carm. 6, s. dicere voluit: Tibur Argeo postum colono Sit meae sedes utinam senectae' Sit mo us lasso maris et viarum Militiaeque

Illa verba: contentus vivere paruo. respondent istis: mmea pavpertas: ista vero: Sed Canis etc. his r vitae tradueat inerti: Deditus esse viae, dictum videtur, quia iter iulud, animo ad diuitias comparandas intento, instituitur. ss. v. 49. Ne quis porro ad riuras praetereuntis aquae ossendat , et sorte ripas hic quaerat, tenendum, riuum aquaρ etiam alios v. c. Horat. IlI. Carm. I 6, 29. Virgilium et ipsum Liuium dixi M. Particula vero sed maxime roserenis da ad v. 26. quanquam sere reponendum putem et a v. ad

I, 9, -- Ita quidem locum expediri posse olim putabam. Sed

languet et Diget vel sic sententia, nee videtur versus tam male concinnatus: Iam modo non possum, a Τibullo proficisci potuisse. Tum sequentia quoque luxata esse arguit hiatus inter sententias. Ad senstim sitiem praeferam Iam modo, iam posum . . elegantius quam, Iam modo nune tquod in eodd. est Guel f. 3. Nisi sorte iuncta fuit superioribus sententia: Agna cadet vobis Si modo nune possum. Exciderat profecto una ex particulis eaque male suppleta est. Sed alterum Nee semper longae deditus esse vim multo magis laborat. Contorti et ingenii et sermonis est: lo

gae vias deditum' esse. Ad litterarum ductum prope quod

326쪽

LIB. I. ELEI. I.

1 aecedat. nihil succurrit, cui satis fidam. sententia sero Mee esse debuit: Meservore longae taedia ferre viae. In Copa v. s. est: longa fessus abesse via. Totum autem di stichum h. l. sublatum esse velim et insertum sorte ea de caussa. quod sequens versus Sed Canis legitur deprauat ex : Sit. Canis aestiuos ortus vitare. h. Contingat hoc. li- erat. ut inf. I, S, 23. Tune mihi non oculis si timuise meis. Nox Canis aestuos ortus suspectos habebat Benti eius ad Horat. I. Sat. 6, I 26. non enim tempus Caniculae, sed aestum vitari posse sub umbra. Sed velificabatur ille caunsae suae, dum ea scribebat ad Horatii loditionem antiquam reuocandam. Canicula enim et ipsa, et eius ortus, pro aestu poni et possunt et ubique solent. Multo minus admittemus viri summi coniecturam: Canis ictus. Adsensum os. Prop. III. 4. 6. seqq. III, 3, 6. sqq. Scal. et Aleaei fragmentum a Mureto comparatum I

Ait se sub umbrosae platani fronde aestum sugere caniculae sub aestatem adultam.' 29. Non tamen 2 Collati pigeat bidentem. Reg. Gueis. ἶ et Coruin bidentes, ut alii. Versu seqv. idem vn.rou . pro increpuisse vitiose, implicuisse.

3 i. Non agnamus 'u pigeat - referreJ Nune orgnamqu/ - foetumque coiberti et ed. Brix. pudeat Ed. Rom. ut etiam ex Coloti notauit Broukli. ex aliis Statius. Repetitum est ex v. 29.

34. de magno praeda petenda grege esJ M in finem reiecit Brou . sequutus aurium tydicium, ex uno Heinsiti. Nihil tamen molesti inest alteri. quod ubique legitur: de magno es p. Ab aliis Statii aberat s. Deinde Εd. Rom. raeda tenendar valde obuio errore. Ad sensum similis est lusus catulli 9, 19. ara hinc, o pueri, malas abstinete rapinas. Picinus prope diues es, negligenaque Priapus, Inde sumite. Ins. IV, I, 387. Et domino satis et nimium furique Iupoque.

Post hunc verium aliqua intercidisse nullus dubito. Reli. qua bene cohaerent usque ad finem Elegiae. - . 3s. Pasorumque deum vel Pasoremque deum, sc. Pa. nem, male coniiciebat Passeratius. cs. Brouis. Tum ne ego Cometin. mc apud Gebhard. 36. Palen alii ap. Statium. 7.

327쪽

v. in s. ad II, 6, I9. neu vos bene reuocauit e libb. Broukh. Pro nec. mox Reg. Guel s. omnes, et Coruin. ut mul ti, e paupere ineno. Sie et Edit. Lips at ex Rom. praepositio excidit. Primus Broah. mutauit. Hoc loco nil reseri, utrum serues: sed ap. Cornes. Nep. in Themist. a. S. 6. quidnam facerent de rebus suis: non male legeris aruus uis. Porro mensa h. l. non est sacra mensa, etsi inister utensilia sacra id genus habebatur: sed Tibulli mensa, in qua appositae fruges ac poma sunt: unde pars praeliba.ta diis in ara ponitur.

38. Me e puris spernite Uisibus J Scaliger Ex vetusto

suo codice reposuerat paruis, quod possit placere . quia conuenit magis istis: mola. Sed compararo debes fallia et pauperem mensam p quae bene sibi respondent. Sustulit parius iterum Brou . quem vide.

39. primum J vulgo legitur. primus Witti pr. cum binis Anglie. Heinsii 4a. duo J agro Exc. Lipsit et Palati quinti Gueis. 3.

cum altero in marg.

43. Paruasegessatis es, satis est .requiescere lecto Silicet, et solito membra leuare toro. J Principio in quibusdam scriptis in Guel s. a. in marg. legitur: parua satis mensa es: quod videntur resinxisse ii, qui in suis habebant mesis: mensa enim et messis permutari solent, vid. in s. ad I C i, i 83. non minus ac mes' et seges v. I, 8, 29. messis

autem antecedebat v. 4a. Itaque nec locum habet rnam respondet hoc distichon antecedenti, in quo erant

fructus et mulis. - Alii aliter interpolarunt. Parca quoque suere, qui mallent. Pro satis est altero loco, in quibusdam est uno, vel parvo: hoc et Gueis. 3. cum altero in marg.) nempe intrusum ab iis, in quorum libris satis es

semel tantum exaratum erat. Lecto habent omnes libri rcum tamen modo torus sequatur, Fruterius coniecerat tecto, et recepit Brou . qui etiam in hoc argutatur, quod teclum stramineum ex segete proxime memorata inserti Requiescere tamen lectum postulare videtur; et vix benedicitur: tecto requiescere pro sub tecto; torus autem et λmulto magis tu ta memorari poterant, quoniam proprie diuersae res sunt: nimirum puluinus spondae impositus. itaque malu cum Vulpio retinere, et dicere: paullo

Ianguidius et indiligentius haee videri a Tibullo dicta; in. Irimis cum eodem modo vniae et aqvas inf. I, 7, 13. 14.e excipiant. Quid y quod eundem sere in modum El. 4,

328쪽

LIB. I. ELEG. I.

- et aeratas excubat ante fores. Heinsius ad Ouid. Ι. Fast. a 37. pro coniecerat fesso, Guietus, lento. Pro membra leuare toro, Stat. unus et duo Palati Gebhardi trabebant: membra referre toror diis ctum, ut referre se, reddi quieti. Pro Si licet mendoso in edd. usque ad Scaligerum et in libris, etiam Reg. Guel T. est Scilicet. Mox in solito toro magna est suavitas: non peregre, sed in domo sua. scaliger ex Exo. suis maluit Iolo, ac fi solus torus Tibullo superfuerit, aut ille solus in toro cubare maluerit; nam, quod docet exemplis Brouis. solus torus esset latine in quo solus, sine puella, recubat. Hom. Ed. vitiose solido, frequenti errore. v. Bum. ad Ouid. I. Art. 94. 4s. Quam iuuat J Reg. quem. Heinsius malebat quam iuuet. audire superscripto Ae Gueis. 3. immunes a pr. m. a. 46. Et dominam tenero continuisse uJ Haec est vulgaris lectio. quam et in priore editione ex Vulpio serua- veram. Continere tamen de complexu puellae dici non memini. In uno Palati emendatissimo, Gebhardo teste, Iibro . et in Exc. Colot. fuit detinuisse: idem Coruin h bet; idque recepit Broukh. et est sane elegantius. Com. posita per eon et de saepe permutantur, sic IV, i, IOa. δε- eurrat, ubi alii concurrat. Deinde Vulpius iungit: δε- minam tenero 'ur sed facilius sinum Tibulli intelliges, cui se puella applicat. Sic El. 2, 74. teneros sibi lacertos

tribuit: Ead. V. 96.

Despuit in molles et Mi quisque M. cons. Properti IV, 3, 23. alioquin legi posset tepido: Ouid. ist. III, 2 q. Te tenet in tepido mollis amisa φαm. Amor. 6, 68. Spargebat tepidos flebilis imbre snus.

ubi in quatuor Heinsianis legebatur teneros. Sed nil movendum: est epitheton simpliciter ornans. 48. Securum somnos, imbre iuuante, sequq Ita primus reposuit Scaliger suffragante Guel . a. vulgg. igne iuuan- te; hoc et pars codd. Etiam Gueis. I. 3. et Coruin. et sanctille calore suo membra soluit. et somnum conciliat: sed alienus ignig est ab h. l. et e librariorum lapsu ortum esse, docuit Brou . qui eodem modo imbre pro igne reposuit

apud Propere. III, 3, 58. 49

329쪽

49. me mihi contingat J Ed. Lips. Non. Male. Albin

me mihi confingat: taceam tellure sub aeqvi. ib. st diues iure, furorem J Cod. Reg. st laetus: et vers. seqv. pro qui Ed. Lips quis. Guarner. sime unde seribi posset: - laetus rura; furorem Quιs maris, et trisses ferre potest pluuias

Rure etiam Exc. Scal. habuisse videntur, cum mc commici. Sed vulgata multo melior.

So. furorem qui maris et trifles ferre potes pluuiasIIta, quicquid usquam librorum est. legit, praeterquam quod in Exc. Scalig. ad euitandum in fine trisyllabum in. terpolatum est: Qui maris, et coeli nubila ferre potes. de quo v. ins ad IlI, 6, 2o. Primus Broukh. ex Nie. Heinsit emendatione reposuit 'adas pro pluuias, quod esse elegantissimum, non nego; et sic, quoties de tempestate agitur, cum alii poetae cf. Heinc ad Virgil. Aen. III, 316. tum H Oriit. I. Od. 3. q. Nee trifles Hyadas, nec rabiem Noti.

Uerum non video, quomodo hoc illius loco in textum v nire potuerit, nisi uicas, quod poetis saepe pluviae Masedes dicuntur, propterea pluuias a quopiam adscriptum tuis se, idque tauquam magis notum alterum librarium arriispuisse. Nam pro interpretamento vix adscriptum esse potuit. Huniae et Pliades permutantur interdum, v. Ηeinst ad Virg. Aen. III, si6. sed non pluuiae et mado. Sed neque in vulgata aliquid desideres, modo de itinere terrestri, siue de militia, cum sub dio agendum est. accipiatur. Hyadas autem ne conuenire quidem carminis linius simplicitati censeo. si . potius pereatque J Ordinem hune, ut eoncinniorem, ex uno Statiatio retinxit Broukh. et iam Livineius ita coniecerat. Vulgo: pe eat potiusque. Scripturam ammν di tuetur Broukh. ad h. l. et ad Properti Il, i 3. 44. Ei accedit Burinan n. ad Guid. Meti II, 24. Res tanti non est: sed vitiostim eam librariorum et artificum scripturam esto probabilius iit: non enim suppetit ratio, cur σμαραγδος non esseratur smaragdus. 33. host&s - exuvias J Reg. exiles, ut alii ap. Broukli. Male. perferat et Araeferat Gliel f. a. s. Me retinent vinctum formosae vincla puellae J Non placebant haec Helusio, nempe quod vincla vinetum retinenti Diuiliroo by Coosl

330쪽

LIB. I. ELEG. L

nenti Atqui Tibullum ea negligentia decet. Fuit in

uno Broukhusisse me retinet vinctum f. cura puellae. minus bene. Ouid. Remed. 2 3.

Tu tantum i, quamuis firmis retinebere vinelicius. Π, q, 3.

- - - teneorque catenis, ,

Et nunquam misero vincla remittet amor. 36. Et sedeo duras ianitor ante fores Heinsius malis Ieti et sedeo ut L sed id subintelligitur: et saepe ipsum Neinsium hoc obseruare memini. supra v. 8. Ose seram Rusima, h. tanquam rusticus. vide ibi Vulp. Horat. Ι. Epist. a, 4 . Viuendi recte qui prorogat horam, sicus expectat. dum d at amnis v. Gronou. de Pec. UeL I, r. diras vn. Broah. 67. laudari euro J recte Brou . tanquam exquisitius praetulit e libris alteri lectioni: eupio, quae est etiam in M. Rom. et hinc in ceteras fluxit; at Vicenti foris eum aliis vetti edd. euro. quod in Guel . 3. est in marg. 39. Te spectem - Te teneam J utroque loco Reg. Guel . a. q. item Edd. Rom. et Lips cum Venetis Et: vitiose. priore loco mutatum in Guel . I. Hemistiehium, suprema mihi cum venerit hora repellit Auson. Ephem. Orati Ta.

m tenuit moriens desciente manu.

6 I. Flebis et arsuro postum me, Delia, octo J Ante

meum veniat - maesta Neaera rogum ins. III, a, a a. Et arsuro lecto Ouid. XIV. Met. 747. Luridaque arsuro portabat membra feretro. Dictum autem exquisite pror flebis me arsurum. Beehius coni. mea Delia

6a. nisibus et lacrimis J In Reg. vitiose tessibus. 63. Hebis; non tua sunt duro f. a in Reg. Non tua sunt in me duro interpolatum. v. ad IU, I, 39.64. ferro Vinea J Reg. M. Rom. cum aliis iuncta,

perpetua varietate. V. Brouis. h. l. Heins ad Ouid. I. Meta Iar. VIII, 248. cf. Horati I, 2s. I. iuncta Guel . 3. cum altero in marg. ut a. vi ra c. ltero. Apud Rutil. I, 489. recte emendarunt, vincta suriita gelu. II.

SEARCH

MENU NAVIGATION