장음표시 사용
491쪽
OB aERVAT. IN TIBULLr Certo In ea lectione nihil est, quod displicero debeate1ta anguineas comas Medusae dixit Ouid. IV. Trist. 7.1 a. et de Cerbero auctor Culic. aao. Oguibus hine atque hine horrent cui colla Uexis. 89. Scyllaue virgineam canibus subcincta Muram I Ita post Statium e libris reposuit Scaliger, cum legeretur Fulgo submixta, subnisa, summissa, ut etiam est in
Coi . . n. Guel ff. omnes tum in Ed. Rom. et Lips. et Uicenti aliisque cum Uen. pr. In caeteris magna varietas, Vae tamen ex illo orta videtur. Legitur enim,
Iubmiaa, submisa, jubnixa, ut in Regio, et sic Cyllen. legerat, unde illud in Venetas venit. commixta, cundo Ileinsius faciebat, commissa comitata, redimita. Sed Hecinctam et alii di xere. v. Brouis. Notum Virgilii Eel. 6, ' . . Candida fucei Iam latrantibus inguina mon Iris. Vnde habet auctor Ciris v. 39. ad quae loca vide. GyAlaque vulgo male. 9 i. Syrtis J Regius Syrtes. 92. duris J hoc Scaliger reduxit, quod iam erat in Ald. sec. In pr. et Muret. ae. Planti legebatur diris, quod est in Guel f. I. q. 93. ante alias omnes mitissima mater J Sie Muretiemendauit. male desertus a Scaligero , cum vulgo Iegeretur in Aldinis, quod et Vicenti habet, et Lips sorte
et aliae, ante alios. v. sup. II, 4, 24. alias tamen iam Rom. et Venetae habuere.
9s. erudelia AmniaJ Lipt erudelis. m. Et iubeat tepidos irrita ferre notos J Edd. vestUen. pr. Vicenti et sic libri scripti. cf. ins. III, 6, 33. At Lips cum maiori parte librorum impia. a. mox Heg. 6, So. et v. Brouis.
r. Vos L J Ita demum emendarum a Mureto, ut diserte in Gueis. 4. et in Guel f. a. a manu docta cum interpretatione: Dum vos loca plena voluptatum frequen- talis, εο interim aegroto. Uulgo edebatur et passim legitur, Nos, quoniam male suppletum erat spatium v cuum, ut solet in libris, in fronte relictum. Mox EL Rom. que e fontibus. Unus Statii et unus Broukh. pro varia lectione montibus, , quod Brouisusio et Mariano
de Etruria metropoli c. X. probabatur, qui aquas has Tibulis
492쪽
Tibulli in isto tractu a VI tectio ad Faliseos usque, qui
thermarum plisnus est, ad montem ciminum, quaerebat.
Fuere viri docti, qui Tibullum de ipsis Campaniae Baiis
loqui contenderent, et quidem iam Statii tempore nescio quis, nus er autem Marcellus de Venutis c ferimatone deue pri ne scoperte deae Ereolano p. 24. Anti Co
ctius uiae Bagni di Pbis) et alii, cum ipso Uulpto. Hi
adeo fontes Euru stos inde dictos positae arbitrati sunt. quod Etrusci olim omnem istam oram Campaniae tenuin se seruntur, ut ex Dionys. Halic. aliisque satis constat. Enimuero vix ea sententia commode defendi potest enam nimis longe petita ea esset Baiarum in Campaniadssignatio, eaque c)bscura et incerta, cum multo magis ad Etruriam animi im reuocaret, et redit infra Thlea
Iympha; tandem et illud quis serat: Baias dici maximam Baiarum, aut maximam undam lymphis Baiarum 2 cum Campaniae illae Baiae uno et proprio nomine Baiae sint. non communi et appellativo. Laudarunt pro sua sententia locum Lucretii VI, 747. ubi de Avernis agit: Is laeus es Cumas amd Drusos et montes. Sed qui bonam Lucretii editionem inspexerit, non Iectionem, sed interpolationem eam esse, totumque versum graui suspicione fraudis laborare videbit. Egeram in priore editione de h. l. copiosius quam consent neum erat; rescidi itaque nunc ea, quae aliena a loci interpretatione seu crisi erant. adieci alia magis consilio nostro respondentia, et emendaui cetera foedis typographieis vitiis obscurata. 3. Nunc autem heris Baiarum maxima lymphis IQuid interpretando in h. l. efiici possit. in notis expertus sum. declarauique, rationem esse ineundam saltem hanc, ut unda dicatur esse maxima Iymphis Oer lymphas saeris Baiarum praestantissimam esse eam aut clarissimam propter lymphas Baiarum h. sontes salubres. Qui sensum habet morosiorem, videbit etiam haec languere, et ieiunam esse undam maximam lymphis etc. In libris nulla est varietas, praeterquam in maxima, quod, ut alibi quoque, munia. moenia, numina, scribi. tur. SciOppius et He insius ad emendationem loci conis fugerunt, legeruntque: sacris Baiarum proxima ψ his. Verum est, hoc Latinum magis esse; en emendationem Propterea probabilem, UOniam maximus et proxiis ussaepe permutantur: v. Burman. ad Lucan. X. W8. ad
Ouid. H. Mel. 323. ad P terc. II, 36. I ab Iustin. XIV.
493쪽
4. et si da yroxima lymphis Baiaram bene diceretur proxima dignitate, conditione et prae stantiar ut infiIU, I, 8o. propior non alter Homero, O vid. Meti XII. 398. Pestoraque arti um laudatis proxima feris, Pr peri. I, 2 o. proximus ardor Hylae, Pt O puero, qui forma non inferior esset Hyla, Virgil. Fcl. VII, axmoxima Phoebi Vertas ille facit. Etiam1 Cic. ad Attie. II. 6. proxima es illi municipio haec Antiatium rivitas.
Hactenus bene. Nee comparatio aquarum salubrium eum Baiis Campanis infrequens. v. Freher. ad Ausonii Mosellam ala. At illud si subiunxero, iacere sententiam, et orationem esse pedestri propiorem: habebono et sic, qui mecum iaciant v Ita tamen res se habet; ad meum saltem sensum. Ferrem si Baiarum illa aemula
Aliam emendationem Franc. Marianus Ne Etruriametropoli Ro. T28. q. cap. X. proposuerat, ut non Baiarum, sed Catarum logendum esse contenderot; eas esso aquas calidas in agro Uitorbiensi, non procul a celebribus thormis, Bullicano dictis. niane delis appellari, adiacere vallem diale Cale dictam. Affirmare hoe idem vidi alios Italos scriptc res, Caias veterum thermas in iis locis fuisse. Quae res primum mirationem fecit; cum similem in vetere scriptore memorati nem non meminissem; tiandem intellexi, ex Annianis fraudibus fol. 83. ed. Ascens. I sis. istum hoc comis mentum et hane totam de Caiis thermis doctrinam manasse. Marianus quidem ad Strabonis Veterem editi nem 4Ta. prouocat, in qua tauri aquas diserte legerit expressas, ubi nunc Baiae legant tr. locus est lib. V. p. 347. supra laudatus Est ea versio vetus latina saepius recusa, in qua vitio typothetae factum videtur, ut Caiae excuderentur. Sunt porro tot alia perperam a Mariano, parum accurate docto homine. in hac disputatione tradita: ut ea sigillatim persequi pigeat. Verbor abiicie da tota est Caiarum aquarum memoratio. Nunc si secundum haee disputata adiiciendum aliquid de meo est, primum totum locum interpolatum et
duo versus a mala manu insertos osse censeo. Nam et
per se inepta et absurda est illa interposita sententia: da sub aestuum non adeunda Ornem, et a loco aliena, et multo magis a poetae α' ectu: illa porro: Nune autem sacris Baiarum maxima lymphis indoctum inte polatorem ex seriore aeuo inans sestei produnt. Locum
494쪽
Interpolationi fecit proeul dubio 'interpretamentum. vero sui: Quum se purpureo vere remittit humus adscriptum: Unda j.b aestuum non adeuxda Canem. Reliqua attem. perata - vil. aQ. 3O. Iam duobus his versibus eiectis nihil amplius est, quod in loco nos teneat: Vos tenet, Etruscis manat quae ibutibus unda, Dum δε purpureo vere remittit hiems.
At mihi et . Quae cum ita se habeant, nolo otium consumere in ariolationibus, quae in v. g. emaculando afferri possent. Ceterum respexi1se Tibullum videtur ciuis noster Ge. D. bricius in Itin. Patav. P. 36.
Non iram calidos fontes et olentia sulfur Balnea ; Baianis hie certat Tuscia thermis. et Nartialis IV. epigr. 67. Dum nos blanda tenent Iasiui stagna Lucrini, Et quae pumiceis fontibus antra calent. etiam aliquid simile in Propertii lib. III. eleg. IN. Scalig. 36. pr. 4. Cum is purpureo vere remittit hiems J Nostri eum
maiori parte librorum humus. et haec sere remitti, I xari. vere dicitur. v. quos Broulch. laudati adde Ouid. IU. Fast. Ia6. Vere nitent terrae, vere remissus ager.
Epist a. Ia 3. Sive die laxatur humus, seu frigida laeent
ubi v. Heinc et Burman. Sed ut noster, etiam Luc nus I, II. iam Statio laudatus r.- bruma rigens ac nesia vere remitti. , Sicque αγέντος ap. Theocr. XVIII, 27. ex id
iustratione Elchstadiit in Quaestion. philol. Spec. p. 26.
Ausus quoque Io. Secundus Bassior. carm. I6.
Primis bruma fauoniis. verbo, utrumque bene se habet; teneat itaque locum, quod semel eum occupauit. s. At I in scriptis et vere. edd. M. I. nauli emer-da virorum Audax laudandae Dem Merea MaaJ Proserpinae sacra, quae ei cum matre Ca. rerct m mmunia erant, intelligunc Muretus, Scaligoe et vulpius. Eam laudanaeam apeellari epitheto, quod Grae- riam exprimat; via etiam veteres grammatici ex Paxte νη- hauc GP nupt; perperam , cum ab M
495쪽
νοο di ictum, adeoque dea terribilis, δεινὴ, st. Enimum
ro haec mystoria Cereris non tam maribus, quam omnino non initiatis inspicere interdictuin erat. Brou usus ex eo, quod temerare sacra potissimum ii, qui irrum. sunt, quo iis ire nefas, et vident. quae non licet, dicuntur : de quo cons. Hein s. ad Uuid. II. ex P. 2, 27. hinc. inquam, colligit, sacra potius alia quaedam Cereris, viris ponitus interdicta, debere intelligi. Eiusmodi tamen, praeterquam apud Catanenses. in Cic. Verta V, 4 S. . inuenire nulla potuit. At debent hic sacra, quae apud Romanos in via suere, et omnino aliquid notae religionis notari; itaque de sacris suo Vestae, non aieundis viro, ut Ouid. VI. Fast. 4so. ait, siue Bonae
Deae. quae maribus non adeunda sit'. I, 6, 22. vocabat, accipienda haec sunt, quae qui violasset. non modo oculis orbabatur, sed etiam, ut omnino sacrilegi, aliis corporis animique poenis assiciebatur. v. Cic. de Harusp. Resp. c. II. L Iudandam vocat deam, quia bona; ut contra illaudatus Boris, quia crudelis ot saeuus. In Exe. Porreii et uno vatic. legitur celandae - deae, quod probabat Broukh. nescio an iure. Verendum enim, ne a docta interpolatione illud sit. Porro virorum a Scali. gero ex unius libri litura omendatum est: vulgo ubique logitur deorum, Varietate eadem, quae ap. Ouid. XV. Net. IO4. reperitur, quod vitium non nuper demum
Tibullum obsedit, cum iam sit in Cuiaciano; in Exc. Colotii yiorum legebatur, quod a manu non indocta ense potest. Porro Regius sacra nocere, vitio etiam alibi obuior nisi sorte olim fuit, noscere sacrae certe ho vel discere sacra, magis videtur conuenire ei, qui sacra
perurget, ut Seuerus Aetn. 226. loquitur, sue ad sacra. quae videri nefas erat, irrumpit. Η insius coniiciebat,
Iaera subire. Sed sacra docere de eo intelligendum, qui,
quae impie vidit, mox etiam evulgat. IO. tetra venena J Vulgo legebatur certa venena, ut
etiam est in nostris, et Guel T Scaliger in antiquo cu-iaeii libro inuenerat trita, probatum Heinsior ipso tamen reposuit tetra, quod est etiam in uno Statii, Sibr-tiano et binis aliis: et pro var. Iect. in Guel f. a. Eadem varietas videri potest apud Properti H, I 3. To. Porro dedi editum erat in Ald. ως. et hinc prosectis. I i. Nec nos facrilegos tempsis admouimus igno JHanc lectionem, quae fuit ante Scaligerum, et inquam magna pars librorum etiam corvin. Guels. a. ex emendat.
496쪽
'LIB. III. ELEG. V. 179dat. et Ed. Vicent. conspirat, recte reduxit Brou . Proximo ab ea abit Ed. Rom. in qua, Nee nos sacrilegi rgnes. In permultis saerilegi templis admouimus aegros, etiam iri Cui aciano, legebatur; quod Vulpius qualicunque modo ut interpretetur allaborati At Scaliger indomir:im concinnaverat lectionem: Nee nos Iare,ogi tem is a movimus ergo. In Gueis. 4. et Venetis edd. δε--iugos aegros legitur; in libro Cyllenii vero praeterea erat Derilegis templis, quod e Guarneriano Vulpius, et e duobus nota iit Statius. At ea variatio. ignes et a gros, turbare adeo Interpretes non debebat; vide Heincad Ouid. II. Meti 39a. et VII. s s. ubi acutissimus vir pro igni reposuit aegre. Vitiosa pronuntiatio et scriptio eques facile fraudem iacere potuit. Pro admouimus alii, etiam Regius et Guel . a. cum Εα Lipsiensi, in qua
Praete rea agros quod et Guel L . habet et a. exaratum aerat, amovimus; duo adeo damnavimus. Vulgatum re cte se habeti Petron. z. I 33. - - - non sanguine trissi
Perfusus venio; non templis impius hostis
In vocabulo Derilegus argutantur omnes sere lare reis es. Sacrilegium, inprimis Poetis, dicitur id omn4 quo sacra. quocunque modo, dicto rectoue, violantur. I 3. insanae meditantes iurgia lingua J Haec erat vulgata lectio inde ab Aldinis; et sic vett. edd. utriusque Ioctae cum codd. parte; nec quicquam in ea. est . quod OErni aut displicere possit; omnia proprie sic die intur; iurgia, lingua in iurgiis, insana iurgia. Properti III, 6, - P ocis et isanae tot mati dicta meae. Broukhuc tamen substituorat emendationem Lipsi in ua mente; ex loco sup. II, 6, 38. insana mente nefanda lo- 'qui . captatam; quandoquidem in multis libris injirisas mentis logitur, et in Coruin. Guel f. a. 3. cum linguas in marg. etiam in Ed. Lips vetere. sorte et Ven. pr. Scilicet aberratio haec erat; quam emendatione corrigere , et veram alteram librorum lectionem negligere bonus Criticus non debeti Legitur quoque vulgo in sertistis et edd. meditantis; correxit Ald. sec.14. Impia in aduersos solvimus ora deos I Regius a primn manu, movimus: sed hoc alio modo dicitur. M vera Et resoluere ora stequens de loquentibus. Ouid. IX.
497쪽
. Misities vulp. ad h. l. porro auersos h. iratos Brou usius ex emendatione temere intulerate Loquitur posita da impio furore deos conuiciandi; saciunt id ira insani; at quando 7 quamobrem y quando aduersam fortunam, adisversos casus experti sunt, adeoque deos habuere aduerisses, infestos. Qui aversos deos habuit, ut preces non exauditas, vota non rata esse sentiat, is contrimitur.3 S. Saepe quidem eani Vincenti Specul. doctrin. VI,
I6. Saepe venit tacito. I 6. tardo ' pede J Unus Brou . tacito, quod imterpolatum ex Ouid. II. Art. 61 7o. Lam venies tacito eurua senem pede. 7. Natalem nostri primum D. J Ita Brou . e libris. Vulgo. etiam Guelssi a Romana inde, primo nostrum. Regius cum aliis, primo nostri. Ed. Basil. prima - -- strum.
8. Cum cecidit fato Consud orerque pari J Εx hoe
versu olim viri docti docuerant. Tibullum natum es. A. V. TI . quo Hirtius et Pansa COT. in praelio in Mutinam ceciderunt, adeoque eodem anno cum Ouidio, qui IV. Tri L ro, 6. iisdem verhis de se testatur: Editus Ite ego sum; nec non, ut tempora noris,
nisii recidit fato Conseia uterque pari. cum tamen hic ipse Tibullum, se maiorem, appellet aliolam, IV. Tr. Io. St. Sa. cumque etiam ex aliis argumentis doceri possit, nostrum multo ante natum fuisse, Dousa et Broinh. id quod etiam subolebat Scaligero, ex ouidio pentametrum in hune locum venisse censu runt, eum eum aliquis, quod verus exciderat, in marginem appinxisseti Mihi probabilius fit, totum distiehodia mala manu venisse, quippe quod importune sententiam interrumpiti In eam sententiam iam cessere Guyetus et Vulpitis. Ayrmannus in Vita Tibulli S. 07. 98. pentametrum ex Ouidio tantum immutatum eta contendebat, et a Tibullo scriptum:
Cum cessi fato confuI uterque pari.
ut indicetur annus V. c. 7 33. in quem ipse nostri nat ries collOzat, et in quo Claudius Marcellus et Cornelius Lentulus GT. cum Pompeio ex urbe Italiaque cedere, aduenta: Caesaris, coacti sunti Sed cedere absoluto ita dictum obscuram saceret oiationem, et languent illa:
498쪽
LIB. III. ELEG. V. 18 gfato pari. Omnino vir ille doctas parum selix est
39. crbeentibus uuis J Alius sorte domus epitheton Posuisset: v. c. variantibus, aut simile. At Tibullus illud maluit; quod et apud Ovidium occurrit loco hinc, ut 'bdetur, eapresso II. Ain. I 4, 23. Quid plenam fraudas vitem ei scentibus uvis p- Pomaque erudeli vellis acerba manu p2I. pallentes undas J Ita Broukh. retraxit, quod iam Muretus ediderat, et ex antiquis edd. Uon. pr. Vicenti et al. cum potiori parte librorum, ut sup. III, I. exu. pallida Ditis aqua. In vulgg. erat umbras, quod a Romana inde Propagatum est, et etiam in Regio Guel s. r. 4. visitur; va-xietate satis freqαenti. v. in . IV, 3, 68. Ouid. III. Metiara. 66s. fugias undas, ubi in aliis umbras. Doctius vero undae ponebantur in his quam umbrae. 24. Letharam J male seribebatur Letheam: Est Λ3- Θωος. Callimach. in Del. 234. οἱ Arψῶον ἐπὶ πτερον ἐιπνος ἐρέδει. aT. vano nequicquam terrear cesvJ alii, ut M. Lips. eis. r. q. terreat sollenni lapsu in his passivis. Vnus Stat. cum Gueu. 3. torrear, quod arridere possit, cum do. sebri proprie dicatur. Ouid. h p. 369.
- - 'torrentur febritas artus.
Sed noster terretur aestu, quod is ipsi nigram denuntiat
horam. Itaque vult aesum vanum esse, h. eius minas va nas, irritas. cf. El. 4. I 3.a8. ter quinos sed - dies J Regius bis quinos. pro sed
aliqui et Guel L 3. cum altero in marg. iam. 29. At vobis TMycae celebrantur numina Iymphae J Re vocavi antiquam lectioncm, quam et Gueis a. habet, veriorem ea, quam supposuerant. Numina est in omnibus fere Codd. et Edd. praeterquam quod in Regio munera, lapsu sollenni: v. Heinc ad Ouid. I. Met. 43 I. etsi per sanon male dicta essent munera Iymphae. In Coibertino erat . earmine, et in Thuaneo carmina; in quo latere veram Iectionem putauit Brou . et reposuit gramina; et sane carmina et gramina haud raro permutantur. v. Heins ad Claudian. I. in Rusin. Is I. Sed primum vulgata non habebat, cur immutaretur unius vel alterius libri vitiosa seris plura; deinde . si do exercitiis ante lauationem interpreteris , in quam rem malo Brou . loca asteri, quae de campo Martio, non de balneis valetudinis tuendae caussa
frequentatis agunt in ea re Poetae libentius singulari nu- . - M 3 mero
499쪽
' mero gramen utuntur. Horati III, 7, 26. grarmisia Martim Ouid. VI. Met. 237. ludos in gramine Campi. Tandem insolens et ingratum est, ubi de aquarum virtute quaeritur, ut fit in sontibus salubribus, gramina memorari. 4fndae tamen earmina in illum librum venisse dicemus y nempe est illud interpolatoris, cui in animum illud veniebat pro
Pter το eriurantur. Similem errorem notauimus iup. ad IIJ, a, a6. Sed et permutantur interdum numen, nomen et carmen. a. in . IV, r. aT. Heinsius pro numinis coniiciebat fiumina. Porro pro lymphae, quod est in postris et in plerrisque aliorum, Brouhh. ex uno suo, uno Anglicano et aliquot Edd. nymphae receperat. Pro At vobis, quod Miretus correxit . et libri habent, vulgatae ante eum edd. inde a vere. Εdd. Rom. et Uen. pr. legebant atque mihi H interpolatum, ut vitiosae scripturae Nos tenet, conuenire In Reg. erat At nobis ; idem in Guel f. a. in litura. Et n
3a. seu nos f. s. volent J Tacite hoc reposuit BrouULex uno Statii; vulgo velint. cyllenius in suo legerat
34. mixta J a Brouis. vulgo missa, praeter Ald. pr.
me Elegia agitatio ista et aestus animi amore saucii. ab affectu taedioque in diuersas partes distracti. et inter
consilium sutoremque fluctuantis mira arte expressa est. Et hinc est, quod saepe sententia abrupta esse et parum Cum ceteris cohaerere videtur. Imitatus est SannaZar. ILEleg. s. Recte autem Muretus hanc elegiam continuauit cum altera. quae in veti. edd. et in libris a v. 33. orditur; idem probauit Scaligor, qui tamen miro iudicio Saturam 'andam συμποσιακῶν ἀστεισμάτων in hoc carmine agnoscebatis. mysica J duo scripti v. Broukh. rusim ut lap. variatum vidimus I, io, a6. In ed. Vicenti est Gindida mitis. a. Semper; fle hedera tempora vincta geras J Ante Scaligerum vulgo lectum, quod pauciores tamen libri habent: Sie hedera semperi Geras Brouhh. reposuit e tribus libris; his adde Guel f. a. in ceteris feras, quod vulgo ubique pditum erati Deinde Statius in suis habuisse videtur cornua, quod Brouis. propterea improbat, quia cornua. Bacchi
500쪽
Bacchi sere vula, at crines hedera reuincti suerint: de quo tamen dubito. certe Ouid. III. Meti 666. :IAse racemiferis frontem circumdatus uvis. Statius V. Theb. 269. - - non ille quidem turgentia sertis Tempora, nee ua crinem distinxerat υua ubi meliores distrinxerat. Sed tempora seruabimus pro. pter librorum consensum. 3. pariter medicande dolorem J medicande Brou . me emendatione Ach. Statii recepit , ubique vulgo medicando. Male olim credebant Gerundia in o corripi posse. v. Brou . h. l. Porizon. ad Sanct. Heius. ad Ouid. Ep. IX, Ias. et nuper nouis exemplis declarauit Burman. Seo. Anuiol. T LI. P. aQ. TO. II. p. Iaa. Ceterum in hoc versu facili tem Tibulli desidero, quin ne sensum quidem idoneu verbis inesse video; et quod de Ariadne hue aduocant, nymis Ionge petitum est. Corruptum et male ex litura rest, tutum vorsum eo manifestum fit. Ad sensum debet hoc Aufer et indomitum succo medicante dolorem,
aut simile quid legi. Sin propius insistondum est verborumae litterarum vestigiis, legere praestat: Aufer et ipse meam, pater, et medicare dolorem. cher Medebach. in Amoen. p. 72. nuper, emendare
. Adfer et i se merum, pater, et mediciare dolorem. tuo cecidit munere vistus amorJ numine Guel f. 3. Cum altero in marg. Cadere dicuntur victi. Brou usius tamen malebat esu h. victus abiit, ut saepe poetae deamo
re. Heiusius, cedit. - ν6. I, nobis praua funda Falerna manu J I est ex emendatione Scaligeri, quam Exc. Perreii confirmant. vulgore. Frena manuS exprimit το vergere. Male Statius probabat unius sui plena. I. durum, curae, genus J Regius, curae, durum g mu , et un. Statii cum Guels. a: dirum. 8. Fulserit hie niueis J Regius c. Guels. a. unus Sintii fluxeris, quod ille male cum Horat. IV. Od. I, IO. comparat. Pro his Regius ei. Porro Exc. Lipui nitidis. v. lap. ad L I, 8. . Io. Neue -get quisquam me duce se eo temd ilino tuearis illa Ouidit I. Art. I aT. φω repugnarat nimium, comitemque gregarat,
Sublatam cupido vir tulit i se μαΗerisius malebat: nimiumque gregarat.