장음표시 사용
511쪽
I94 OBsERVAT. IN 7'IBULLI probabilo sit, in hoc carmine cuius nulla satis antiqua habemus exΡmplaria, nequeant barbaro librario deberi. In Gueis. 4. et valeant etiam testatur librariorum stuporem in assequendo sensu.
3. At meritas γῆ carmina Iaudes deficiant J At Scaligee reposuit: cum K Mureto vulgatum esset, Ac meritas f. zod et duo Italici cum Pocchi Exe. exhibent; et in marra; uels. a. Vulgo legitur: Incipiam tamen a meritis; fearmina laudes Desciant humiles, t. vel Demiant , --milis t.
I. 3. 4. te praeter. Ed. Basl. etiam, ne.
plurium lectionem. Scaligerana: carmina, ut in uno Si
iii et Scaligeri libro erat. cf. ad se S, M. Pro nec aliine. Unus Statii etiam foueris. 8. Cres tulit J Lips, Reg. Lep. Chres. In aliis, Res, Tres, Tros, Cras tulit, nanstulit, Detulit.
io. yuro I primo Guel f. a. . g. Molorcheis - tffris I tectis est ex certa Muretimendatione, quam M. Lips. confirmat: et subierat Her eules casam siue tuguriolum Molorchi, cui forte vix exiguus agellus, nedum terrae erant. Nam vulgo legitur terris, unde Scaliger in prima editione faciebat cerris vel gerris, quae sunt crates, quibus parietes teuutarum agm
4. Parvaque caeleses pacavit mica J Exemplo min- fit et aliorum, qui quoties parua occurrit coniiciunt pariscae licet h. l. quoque coniicere parca - mica. Porropaeavit: quod .et Gueis. I. a. a pr. m. item 3. habent. At Brouhh. ex ant. Εdd. malebat, placauit, quod saepe cum illo variat. y. Heinc ad Claudian. II. de Raptu Proserp. I 47. ad Guid. IV. Met. 3 i. Et sic Regius, Guel L q. Etiam et M. Rom. cum Veneta I 487. At Ed. anni Iscxx pacatiu saepe, 49 I et Isao. asEt mica Dem, quod ex commentario Cyllenii, qui ita in suo habuisse videtur, interpolarunti Uulpius reuocauit pacauit, nec multum roserti Quod tamen idem vir doctus ex Horati II. Od. 34, 6. Non ' si trecenis places illacrimabilem Plutona tauris. de voceptiuare obseruat, posita de sacrificio, quamuis dii illo non exorentur, ideo pertinet, quod saepe verba, ad n n tantia, tantum de conatu accipienda sunt.16.
512쪽
16. II. Hi duo verius tam ieiuni sunt, ut vix videantur a vetere poeta proficisci potuisse. i8. Alter aleat opus J dicat, quod iam Ald. sec. intu- Ierat , seuocauit Broukh. e libris, in his est Guelf. s. cum a Scaligero ex Ald. pr. retractum esset dictet, quod tamen nec ipium nabebat, cur sperneret. Manil. II, Ia4. Et tantum dictasset opus. In aliis, ut G Is. r. 4. IZicenti Ed. Lipc et Venetis ceum tamen in Rom. esset, dicato legitur dictat. Regius, ducat.
v. ad Il, i, s . cf. Salmas ad Simmiae ovum v. 166. Ια nonnullis ut Guess. a. hoc ordine exhibetur: Alter opua
eod. opus magni mirabile mundi J Εd. Rom. et Ueneistae memorabiae, ut alios libros Iegere tellatur Passeratius reum his Gueis. I. 4. Varietas non infrequens. v. Burm. ad Ouid. IV. Met. 6ι4.i9. Qualis in immo m descenderit asea tellus J Vario
haec leguntur; id, quou modo posuimus, Brou . reposuit aut potius reuocauit, eum iam Ald. pr. sic haberet. ex multorum librorum auctoritate. In GueF. I. 3. 4. antiquis Edd. Romana, et quae hinc propagatae, item in Vicenti et Lips. erat id, quod Ald. sec. retraxit et iuum . in immίnso defenderit Gre tellus. in aliis, ut in beati g. Quasis in immensum desederit area tellas. Veὲ, quoa Muretus repotuerat ante Scaligerum e Qualis in immenso defuerit aere tellus. et sic etiam Regius, cum Guels. a. quae lectio mihi praereii quis placet, quanquam ista Scaligeri exquisitior videri
test. Seuer. Aetn. I 3. - - - sors data eaelo
Prima ,sequuta maris, deseditque in ma tellus.
Ouid. U. Fast. I 3. in eadem re et
Pondere terra suo jubsedit, et aequora traxit. L MEL 3α dixerat terram ressam grauitate sui. ΜS. Schemeri habebat dejiderit. Sic pro illo alterum, descendere, occupauit libros ap. Virgil. Aen. III, 36s. Ita olim dubitanter stripsi. Nunc nullus dubito, veram lectionem esse: ' Qualis in immisso desederit at e tellus.
Est enim perpetua sere illa librariorum in hac voce abe ratio, ut descendere substituante v. Heins ad Aen. HI, 36s. et quos laudat ibid. Burm. Proprium autem est, ut ea,
quae pondere suo deorsum seruntur, subidere, desuere,
513쪽
dicantur; adeoque etiam, ut tellus desidat agre,. quo ei reum sussi sublidit infimo loco. Sic ins. v. III. . Nam tare: Ub eonsidit in a e telius. Scaligerana quidem lectio videri potest elegantior: iu in missum deseaerit ah ra. Sed ambiguam habet sententiam hoc; et in alterum consentit praeter Regium etiam Coruinianus; in promtu quoque est, intelligere, unde illa lectio orta sit; cum enim semel substitutunii esset in in
ore etiam necesse visum .est alterum in aera. a P. Qualis et in curuum pontus confluxerit orbem Sic quoque Guel s. a. 3. Multi, etiam Regius, i luxerit; sorte mit, refluxerit, ut resuum mare dicitur. Ed. Rom. conflixerit, Uen. Is . desexerit, interpolatum ex Cyllenii scriptura; Ven. I 49 I. conflexerit, Ed. Is m. consua rit. Similia in codd. iaar. Et vagra a terris qua surgere nititur aprJ ut mugo haec leguntur, nec bonum sensum efficiunt. nec satis latine dicta sunt. Praocesserant: descenderit, confiuxerit. sequitur at, claudantur, et nunc in medio positum mihsur, indicativo modo. Verum distinctione iuuandus est locus: Oualis ιt in curvum pontus confluxerit orbem, Et, vagus a terris qua surgere nititur, a r. uterque, asir et pontus, in orbem conssuxere. qua . qua parte; nisi verius. qui. a terris est receptum a Brouhh. ex Barthii Adv. HI, 6. emendatione; vulgo, e terris. vagus ais est mobilis. surgere dixit etiam Minuc. Octau. c.' S. Sue alatis terrae vaporibus . nebulas semper adolescere; quia bus Masatis eoailisque nubes altiuS surgere. i ... maa. Huie ut contextus passim fluat igneus auther I Revocavimus lectionem, quae fuit ante Broah. quae et in Guel f. a. Edd. vett. conspicitur, nisi quod ut pro et sex P elii et Colotianis Exc. reposuimus. Duic, n. aeri, contemtus dicitur aether, quia ei est proximus. Ouid. L Meti arula Proximus es aer illi leuitate locoque. ante de aethere dixerati Lucan. IX, T. - ὀ ,- qua niger Uriferis connectitur axibus acris 'Aether igneus ut Ouid. eod. l . v. 26. ignea convexi vis caeli. suere vero liquidae aetheris naturae accommodatum. v. Brouis. passim fluere est temere serri, adeoque quaquaversus, in omnes partes: ita ut ad copiam interdum roseriri possit. Brou usus tamen aliam lectionem concinis est:
Hau ut contextis passim fluat i sua aether. Eine
514쪽
nine ex quinque libris repetiit. contextis e duobus tantum Italis; reliqui, etiam qui ignibus legunt, ut Rom. CylIenianae, Liber Guarner. Guelf. I. 3. 4. contextuS unanimi consensu tuentur: at Regius plane ita. ut vir doctus p suit, exhibet, praeterquam quod et retinet. Ignes tum essent sidera, quae eleganter contexta dicerentur, quibus aether distinctus siti An Brouklius. ita ignes acceperit, ex eius verbis non liquet; omnino enim in interpretatione Parum disertus esse solet. Sed in toto loco constituendo melior suppetit alia ratior retinonda est copula, et, quam maior librorum pars tuetur, et ita interpungendum: qualis et in curvum pontus refluxerit Orbem gEt. vagus a terris qui surgere nititur, apymis et contextus passtm suat igneus aether; Vt ordo verborum sit: et qualis quomodo br et contextus huic aether suat passim. Atmosphaeram nostrae terrae bene illud exprimit: aEr, qui a terris surgere nil tur, qui altum petit. Ita omnia expeditissima sunt. Ambit autem caelum, tanquam deorum sedes, omnia, ipsumque aetherem, ut et alibi factum videas: v. c. apud Lucreti
23. claudantur ut omnia caelo J Ouid. I. Meti s.
- - et, quot tegit omnia, caelum.' 24. At, q. J alii, et. Sic nostri. as. Seu, quodises abnuit, ultra J Reuocaueram hane Iectionem, quae est in Scaligerana, Broti usiana, et omnibus anterioribus. Uulpius reo perat lectionem quo- mandam librorum: sed quod spes abnuit ultro, quas esset,
statim, protinus. Sed ultra esse putabam, ultra virtutem tuam. At hoc adulatoris est, inquit Vulpius. Sed. et laudationis est, exsurgere, et verbis ornare res. Posuisse nostrum aiebam tria momenta, quae sere in omnibus rebus sunt, ut vel ad modum, vel ultra modum, vel intra modum aliquid st. cf. Gronou. ObT. I, io. Frigida haec esse satebar, seu quod spes abnuit ultro Gueis. I. et pro abnuit, annuit GueIs. 4. Ed. Rom. Seu quod spes annuat, viatra. Sic et Ven. Is . at Isao. vltra mutauit in intro, quod et in Vicent. expressum est. cf. in . v. aOI. 2Oa. Vbi inne similis verborum lusus occurrit:
.u Quod tibi A versus noster totus ve minus veksei bene At notus, summo vel inerret in ore. Nimis tamen ieiunum vel sic est illud: seu, quod es a
nuit, ultra. Praetuli itaque in altera recentione Omnino
alteram lectionem: sed quod spes abnuit Utro. Ita duo N a) membra
515쪽
Arees est in omnibus libris. Editiones tamen ante Statium oras exhibent, quod non tam ex Brixiana transiit, ut Brou . existimat, sed lex Cyllenii commentariis. qui it Iud in suo habuisse videtur. et est quoque in Guelf. I. q. . Homerus Odyis. λ, Id. etiam πόλιν memorat. 63. Quis nunquam candente dies apparuit ortu J duo Italici, unus Gebhardi eum M. Rom. ae su.
66. Siue Iupra terras Phoebus, seu curreret ense J Sie Ed. Lips. At plures libri, cum Coruind Mutura Reg. Lep. et Vicent. Si vere, eaque vulgata erat letitio ante
Scalig. - 67. Vidit se inferno Plutonis subdita regno Ita
Brou . ex Fruterii et Heinsit emendatione, iam Passeratio probata, restituit; et sic diserte Gucis. 3- etiam ut, porro cum aliis Regius, Guelf. 4. et Rom. Ed. nisi quod et habent. Sed et id mendum sublatum in Edd. Venetis ex Cyllenii commentariis, qui veram lectionem praefixerat; qua- et an Vicenti erati At Isao. regna exhibet. Vulgo inde ab Aldo logebatur: Vidit in inferno Platonis dita regna. Sed et in libris, qui hoc tuentur, ut in Guel . I. est vel et vel Ptatonis. Τentat quoque locum Columb. ad AnO' Dym. de Uyx. Error. p. IIT. sed parum scite. 68. Magnus deum proles levibus discurreret umbris I Quorsum lavibus umbris pertineat, non dixerim, et Broiikhusium cum Burmanno Sec. ad Properti III, tr. 33. in his acquiescere potuisse miror. Scilicet neuter interpretationem adieciti Passeratius videtur accipere, in forma umbrarum: sorte hoc modo: ut ipsi heroes sint leues umo irae: adeoque habitum et sormam umbrarum habent: atisque sie diseurrunt leuibus umbris: ut diceres aliquem ine
dere forma humana. Hoc si latine dici posseti conueniret Homero, Odyss. M 2I8. apud quom mater Vlyssem edocet, in inseris tantum ειδωλα corporum esse. Dicas omisium in , ut sit, in umbris, h. inter umbras, inter animas; ad quam rationem propius unus Statile mediis - umbris., Atqui etiam hoc durissimum est: discurrere umbris, pro, in umbris, et hoc, inter umbras. Poterat sic saltem ieri-hi: Vidit τι - leuibus diseurrit in umbris. Alia ratio, nam omnes inibimus vias, quas ingredi licet, esset haec, ut sit casus seu instrumenti seu partis: herosis discutarere in locis inseris, umbris, quoad umbras; cum φρη ,
diuinior pars φρAες Il. IM. in caelo sit, Od.L6 . q. Inuenta sequentium aetatum sunt Elysius campus, indiconfinis,
516쪽
confinis, multoque magis descensus et ascensus in eum ex caeso: v. c. Quintus Cal. XIV, 2 ap. 'l cs. Exe. VIII. ad Aen. VI. autem. animam animalem dicas, in Halleii descendat: ut F sesiod. scut. Is i. Τῶν κα δυνουσN AIδος citrae. Hic autem illa ειθαλον, corpo- tris pristini simul aerum, est, umbrae simile. cf. Il. 6s. 1sqq. Ta. Odyss. λ. at 7. sqq. et al. Nostri cum multis aliis
etiam Coruin . Guel s. i. et adscripto altero 3. 3. edd. ante Aldum undis habent, varietate, quae supra fuitlli, s. ai. Sed eae in locis inseris pigrae sunt, nee leues dici possunt, quod imbrarunt est epitheton, v. c. Senec. Oedip. Sia. Vnus Broti . habet, magnis undis; neque tamen in iis currunt umbrae. An legendum esse dicemus: τι - Magna desim proles levibus Far curreret umbriS.c κελοι, ut Odyss. λ. 2o6. ταὶ σκιάὶ ἀίσσουσι. κ, q95. Praestat hoc quam si Mixta deum prolas leuibus discurreret umbris coniicias: ut sit: proles deum mixta umbris. Nam magna deum proles manifestum est Homeri eum illud Θε ἐρικύδεα τεκνα. cs not. Ceterum ex h. l. constitui posse videtur alius locus Seuerit A et n. 76. de poetis: Sub terris nigros viris uni . carmine Mane Atque inter cineres Ditis pallentia regnq. Forte legendum, viderunt currere Maues; nam carmine, licet de incantatione accipias, v. Senec. Oedip. 661. Parum aptum est ; nisi dicas viderunt carmine esse: narrant in suis carminibus, Manes et loca insera tanquam a se visa. Inter cineres dicere videtur, quia, mactata pecude nigra. fiebat euocatio. v. Aen. UI, 233. Nisi Homerum Odyss. λ. respexit Seuerus, et legendum:
Atque in Cimmeriis Ditis pallentia regna. . Praeterist que cita Sirenum littora puni J Ed.
Praetereunt, et Guarner. erta pro cita, puto librarii vitio. TO. Illum inter geminae nantem confitia mortis J Ita
Scaliger ex Cui aciano correxit, ut ante eum secerant viri
docti. Accedunt duo Anglicani, Guel L 3. Vulgo: Illum
tergeminae. Ed. Colin. is3O. corruptior: Illum per g minae. At Edd. Rom. Brix. et Venetae cum duobus Ita- ilis: adde Guel L l. q. tergemini - montis; quod non spernendum ; nam erant duo scopuli, in quibus Scylla et Charybdis antra tenebant. v. Homer. Odyss. μ, 73. et inter hos τενωπόξ. ibid. 234. adeoque: inter gemini confula montis.
I. Nec Scyllae saeuo conterrot impetus oreJ Rom. Ed. et cyllen. sceuo. Ore Scaliger ex cuiac. reposuit:
517쪽
eui suffragxntiis Poechi et Lipsi Exe. cum duobus Italis.
In ceteris logitur orbe, variatione sollenni. V. Heinc ad Ouid. XU. Met. aT4. Explicabant hoc de vorticibus maris. Sed recte ore saeuo, quia homines sex ex naui abreptos comedebat. Ta. Quum canibus rabidas inter freta sorberet undas δPosueram in prima editions verba, ut sunt in editiono Broukh. quamquam in iis ostendebant illa: inter freta, et, rabidas eanibus undas. rabidas ex libris. et Guel f. a. v. Burm. ad Ouid. l. Vet. 36. at sorberet ex Helesti et Guyeti emendatione recte receptum censebath; nam ante eum a Romana inde, ut est in Regio quoque, et Guelis. leg batur :Quum eanibus ra idas luter freta serperet undas. euod et Vulpius reuocauit. Sed, ut serpere dici possit Scylla, quod duodecim pedes habuit, ita horum verborumne constructio quidem idonea inititui potest. Hinc certatim viri docti emendatione iuuare locum studuerunti Panseratius legebat: Quum canibus rabida subter freta serperet unda. vel: Quum eanibus rapidas inter fera serperet undas. Heinsius: Quum eanibus rabidas intorta resorberet undas. vel intortis ferueret undas; et in notis ad Ouid. II. Am. I 6, 26. raptas inter freta Iorberet undas. . In Aduers. vero
Quum canibus rabidas inter freta ferueret undas. Broukhulius autem: quum canibus rabidas inter fera ferveret undas. fera est in duobus Italicis, item in libro Schomeri otGuel f. a. pro var. lere Sic variatur ins. v. Iag. Apud Va-
superet magis et freta iussa eapessat rmalim fera iussa; ut nunc video, etiam coniecisse cruosum in probab. criti p. 48. Quantum equidem assequor, latet fraus in vocibus: inter freta. In Edit. Ven. i 473. Reg. Lep. Vicent. et Lips legitur: in freta Iorperet: Vnde, puto, optime legemus: Quum eanibus rabidas succinata resorberet undas. Probauit emendationem Bumann. Sec. ad Propert. p. 6 II. firmatque locis Ouid. Met. XIII, 73O. sq. Epist. XII, ras R. Canibus juccincta Scylla vi sup. III. 4, 89. perpetuo sere epitheto. resorbere proprie de vorticibus istis et Getibus, t
518쪽
dationem proposuit 4n Probab. Crit. c. 26. e Scyllae saeuo conterruit impete turbo, quae eanibus risiuis infessa reuerberat undas. Haec ali luantum a vulgata scriptura recedunt. Priorem versum mutatum nolim. Pogia Scyllam hie tanquam momstrum, Homero auctore, non tanquam turbinem et vomiscosam voraginem describit. Hinc ei os bene tribuere potis erati Versum II. reliqui ut olim editus legitur: qua doquidem nuIta est certa emendatio, etsi recte fieri potest non uno modo.
. 73. Ibo consumst more 2 h. vi ingenium ipsius erati Regius. Ed. Rom. cum permultis etiam Gueri. in ore. errore procliui et frequenti: v. Heinc ad Ouid. Missia 37. Similiter apud Properti II, 1, 46. Qua pote quisque, in ea conterat aris diem. in R o mea. Crusius in Prob. Criti t. l. legebat r e violenta sua consumsit morte Charybdis. Heinsius iuuenis: sua e. mole. Neutrum seliciter; etsi s tendum est otiosum esse versus sulcrum τὸ suo more. 7s. Via s interrupto nuriaret sturgite pontum J Anglia cani tres, aequore. Virgil. Aen. 1II, 421. de eadem Chaorybdi r- atque imo barathri ter gurgite vasos Sorbet in abrumum furis. 6. violata -pa in J Rom. et quae inde propagatae, eum uno Anglie, Gueis. I. q. violenta. correxit Mureti Eadem varietas erat I, 6, 47. 78. Hnis et erroris miseri J Ita dicendum, epithetona misero Vlysse translatum esse ad errores. Sed lectio haec a mera oscitatione in Ed. Malig. prosecta, cum s . cundum codd. in his est Gueis. 3. q. ex Ald. pr. repeti
deberet errorum miseri.' ΗΟ Ald. sec. emendatius ded rate eo orum miseroς hoc quoque Exe. Pocchi, et unus Broukh. cum Guel . I. et e corr. a. tuentur.
9. seu nosras inter δεηt cognita terras J Ed. Reg. Lep. ROm cum Venetis, intersunt. Basl. snt. Ed. Liyc.
Fris-- te tr. Utrum ψ τε ισω θαλασσy Ulixes erraverit
519쪽
inter vanas graisnaticorum quaemones ap. Gellium XIV, 6. vix satis docte ita statuentem.' 8 i. Sit labor illius, tua dum famnvia maior I Sit imbis iasivr2. maior. Ayrman. Vita Tibulli S. as eorrige-hat: Sint. Rutil. I. aTq. me et Praefecti sutu praetoria rexit pSed menti et linguae gloria maior ines. 8a Iam te non alius belli tenet aptius artesJ Recto etiam Burmanni β . ad Anthol. To. I. p. 297. iiudicio Brouhh. ex Κxc. POcchi et duobus Anglic. Iam; vulgo
Nam porro M. Rom. cum aliis apud Brotali. adde Guelf. 3. belli - artem.
83. tutam ea fris praedurere fossamJ praeducere emendatum a Mureto et Statio e libb. quibus accedit Guel f. a. 3. Antea edebatur deducerer se vulgo codd. In aliis. pr ducεre, perducere; sic ins v. 89 variatur et 9a. Regius, Fraeponere. Sed praeducere proprium in ea re. v. ObT
Nise. Uol. VIll. p. 33384. aduersos hosi defigere remos 4 vulgo in libris et
Edd. ant. legitur neruos, quod do machinis bellicis accipiebant; in uno Statii vernos. Sed remos ex Guellii ad Virgil. Κcl. 2, 29. emendatione recepit Scaliger; et sic in uno Ital. et in Ed. Rom. quanqiram cyllenius nervos praemxum habet adde Coruin. Ceruos legendum esse vidit etilam Marc. Donati ad Liu. XLIV. II. Regius porro a mgere vitio sollenni. v. Heius. ad Ouid. IV. Meti 14I. Epist. XI, IIT.
do praedurere. Sed dueere vadum proprie dicitur. 88. Laudis et assiso vigeat certamine miles J BrOuhia ad laudationem castrensem refert. v. ad I, I, 7S. Verum id eoactum et angustum est, ut iam Vulpius vidit, nee
cum antecedonte sermone conueniti . Sed, ut sere Cylle.
nius olim explicuit. Messalam dicit optime nosse, qui 1 cus castris ponendis maxime idoneus sit, ut et aquarum Eopia. Et securitas ab hoste si, utque miles exercitationi campestri, in qua alter alteri praetare, laudis cupiditato accensus, annititur, optime operam dare possit, cuius mox varia genera enumerat: Quis tardamve sudem et c. Ad milites autem, non ad ipsum Messalam, quod vulgo faciunt Inipp. sequentia quoque reserenda: Quis se. inter milites. Ita v. 9a. M 93. Heinsit emendatione carebimus,
et totum locum sic legemus ut sero in libris est rLaudis
520쪽
a audis et assiduo vigeat certamine miles.. Quis tardamtusudem melius, einremue sagittam fecerit, aut lento perfregerit obvia pilo p aeut quis equum celeremque arcto eo escere freno Possu, et est fas tardo permittere habenas p
Inque vicem modo directo contendere cursu, i Seu libeat curvo breuius contendere gyro;
quis, parma seu dextra velit seu laeva tueri, Amplior, aut signata cita loca tangere funda. Quod in his, quae breuiter dicenda erant, tam copiosus est Tibullus, equidem haud laudabo. verum quaeritur nunc, quid pol ta scripserit. Ayrmannus in Vita Tibullig. 29. totum locum aliter constituit, στιγμιν τελειε post v. 8T. posita, et noua sententia a verbis: Laudis ut sic legit pro et) assiduo vigeat e. miles, quis t. - ad v. 98. Re ducta: ita ut quaerat . ut laudem militaris peritiae ara
tendo semper in armis actuque sui milites, quis Messala,
eorum imperatore, laude illa, easrensis scilicet exercitati nis, prior H. Mihi tamen ea ratio valde coacta esse videtur.
. aut lento I Regius, et. 9r. Aut quis equum celerem arctato eo escere freno Possit J pro Aut, alii At, Et, I . In Guelf. a. Ecquis. aris
stato Brou . ex duobus Italicis et Ed. Brix. reposuit vulgo celeremue arcto; Ita celeremue - et tardo vix bene sibi respondent: pro aut tardo. Idcirco ue vel ne ut est in Guelf. a. metri sulciendi causia, ex v. 89. interpositum esse videtur, cum Drimum erratum esset e celerem arcto, ut est in Ed. Rom. ven. anni is . et Is2O. et Guelf. r. q. de quo genere Vid. ad V. 39. Ayrman. tamen l. l. praefert: Et quis equum celeremque arcto e. et hoe quidem omnino verum esse arbitror: celeremque - et tardo. In Regio
erat: celeremue arreyto. Supra I, 4, M. comm-scere equum habenis vidimus. Burmannus, ut Valerii Flaeis ei angi II, 386. explicaret, haec laudans, ita effert arm to compescere frem. In quo Valerii Flacci loco iungendum est, Terra iuuat breuis, h. exigui campi pascua. Sic nulla emendatione egebimus. In laevos orbes ibidem, pia her equRs angitur, h- e. longa desidia fractus si quis insederit, vix ad naturaIem sexum ei ille obtempereti Alio consilio, ut ipse laeuam tectam haberet, Mezentius o equitat Aeneam X, 883. Tre circum adfantem laevos equitavit in orbes.