Comoediae;

141쪽

P S. io SO0ura ἱ0tς, πε9ιγκ0δόμγεν αυτόν καὶ τοῖς κ , σι εχ τούτου ἐδόθη υ στέφανος Haec Verbis integris Proponere non pigriit, tum ut oraculi auctoritate noster scholiastes deterreretur, Π κυτιν0ν amplius Olympio nicis eripere pertendat tum ut pateat, Aristotelis illud πεοι is δόμ α cum Ilisso nihil habere posse commune. Quod auten ingentem oleastror m COPin εν Tae Τε- 1 ίνει adsuisse scribit lilegon, id etiam Strabonem a bet testem locupletem a II. P. 42. A. Εστι δ' ἐν τῆ

πέφυκεν iterum subnectit: 'ξo rus, λλ' υκ εντος, his τα λευκά Quod ea conditione Probo, supra ταύτης δε etu φ κ0τίν0υ tanquam alieno loco Posita, deleatitur: repeti saepe, quae ne CesSe non it, in iis scitoliis, dum ex variis codd. ad Cum Ulctrat UT, Compertum est. Deinde lillosophi edd. discrepant: ταὶ τὶ ς δ πήντ τὰ λλα ταῖς λ0ιπαῖς ἐλα ut ἐναντία πί φυκεν ε)m αρ αλ/' ου εrτ0ς εχξι τα χλωρα. U'sterus ad Suidam, quia callis tephanus eo pacto nihil differat a vulgari olea, legendum videri testatiar, do γαρ υκ, Ita εντός vel, si haec emendatio non placeat, Pro χλωρὰ cum clioliaste et Dida scribendum esse λευκώ. o ingenio suo retiatori acceptram, nmonitori pri in Io Bodaeo a Stape ad Theophrasti N. l. P. a. 491. nihil adtinet ego quidem neutri

Conie Cturae repugno, Si tamen, ut in posterio I Eni

magis propendeam. MOX συμμίrs0υς legeris, an iam Aristotelis edd. συμμἐrρο ς, Perparum interest quod sequitur, ibi plenius, a ταυτa ς ε ψυτον λ&βὼν 'IIρακλῆς Suidas: nno ταυῖης λαβὼν κ&9πον ' sq. et εδiδ0rτ0, quod meo arbitratu melius est, Pro δίδονται.

142쪽

Quin mutem hi scholiastes ex Aristotele sit emendan dos . ideo non dubitat usterus, quod 1 ξί κοττα etiam legatur apud scholias tam Aristophanis illi sententia longe alia sedet Ut inim Theocriti scholiastas suum 0κτὼ libenter relinqUO, si Stadiorum numerum in nostro atque Ixistotele magis etiam inminutum velim Equidem valde mihi persuadeo, Philosopho venisse σταδίους ε , Cuius o Cul Re Prima litera quum forte ova nuisset, a pro numeri signo fuit acceptum et peperit εξ κοντα. Iani si ex Propinquo motoque loco deterininandi sit oleastri Glympici sedes, iram stadiorum designationem commodius instituto responderes dicas, sex an sexaginta P eam rationem quivis facile, vel mota cente, collegerit Cecerum in alieocriti scholiastodo esse quiddam Ultro largior nec dissicile tamen fuerit labem explere modo aevocari patiaris fluvii nomen, α τις λίσσης, mut Ἐλίσσοντος, aut si quis hoc fortes praeoptet, λψει ολ απέχει, etc. Ea dena vero, qua I

στέφανον Olympionicis detrahere conatur variatio

modum correxit, quod in A. et t. legebatur, κατ&6-

143쪽

dem in sensu, quod merito reprehendas, Chro/nylus AEnim ramiam esulis Enia crallidis atques oratoriis Prostratus est ictus dicet: nam illa potestas residet in Verbo κατα6ρητορευεσθαι, quod Paulo diversa ratione posuit Luci an de Gymn. . o I. . Ut monitum

Budaeo C. L. G. p. o 79. Sed ne alterum illud

sa dedit usterus ego a prioribus edd. discedendum non putavi. Retulit etiam . Stephanos ex solio astetio compositu iri in Ind. lies . . . Talia Unt retu-

eiusque generis apud veteres plura. Dionysii locus, quem respicit, Perieg. v. 456. Vide Sua regi Ant. Ga dit. . . . . in Hesychio vice oro in literarum ordo egendum monstrat, o ντινουσα pro orιτοῖσα quae menda non fefellit Holstentum ad Ortet Thes. Geogr. Myrrhinuntem et .hali inusium demum illustrat Io. eursiui de Pop. Att. usurpato Scholiastae IOCO.ΓΕΜST. 87, 2Ο. Dro καί τέ IIJ Eustath ad Dicinus. Perleg. v. 465. ubi ducta locorum a plantis arboribusve

nomina Te Censet, dum sere nostrUni narratorem eX-

scribit, haec tamen, in quibus aliquid haerere vitii

intelligo της Παρεατης, Cuius pud Strabonem mentio XIII. P. 88o C. in quo tractu, qui vitium satis ferax, urbs quoque Πιτυεια. Quin et Lampsacus in Propin quo sita oli in appellationem habuit JΠιτυουσσαν neque ignotum est vinum Lampsacenum illudque oppidum Themistocli tributum εἰς μον. . Multo plures autem et

144쪽

regiones et Urbes ex copia inuum idem induisse nomen constat. MEMST.

87, 23. ως εἰ καὶ A. et I Particulam εἰ

in reliquis edd. neglectam restitui. ΗΕΜsΤ.87, So. φασκία Car. Du angium non fugit scholiastae locus in Gl. M. et . r. V. Oci σκία. Taeniam vero itidem ut hic vetus enarrator exponit ad Bars V. 96. αμμα T0υ στεφάν0υ ΗΕΜst. P. 88 6. κὐ β0λ0r0υμενοςJ Si glossatores φείδεσθαι passim interpretantUr. V. Hem stertius ad . 246. et 555. De hac significatione Verbi ακριβολογεῖσθαι le-xicographi nostri tacent. SCHAEFER. 88, II. εκφλαυοίζεσθαι Κustero debetur, ante qDem in cunctis edd. Erat εκφλυαρίζεσθαι quod serri nequit, etsi scholiastes habeat εκφλυαρειν ad . 885.

ληρον Observatio laec Clioliastae frigida est et longe potita quae tamen etiam Placuit Eusta tiri ad Il. P. I 25. ed. Rom. qui cum o loco conserri potest.

88, 5. τὶ id op Ita scribas cum . et I quas Lusi erus sequitur, an cum Gelenio et Orto et ανδος, parum interest, quantum ad ipsBm rem adtinet vestexes enim λ ί0ι0 exponiant et u ἔνθος, quomodo Lucia n. in Herc. T. Eo Etymol in V. et LRδαλείριος, Pompei Us Antil. III. C. 12. p. 8. II 40ίνη λαρίτων 11 tot δῖε ναμεν , quem Versum Suida protulit in δει- ρια et τι νί0ς, Vel Γνίους iδος, ut Eustath ad Il. I . p. 95. quanquam aliis iii locis, in quibus aperta sunt inspecti scholiastae nostri Vestigia P. 125. . 59. p. 962. V. 56. Priori interpretationi accedat. Vid. Eroti an et Galen Lex. Iippocr. De utroque Post . Stephan. iii Ind. lies. Salmasius egit ad Solin. p. 62.86 . Sed hic quidem cur antiqua scriptUra si Haret Ur. Causa non ercti. Omrn vero λειριόεσσαν ab Homero

petiit Il. I, 45 a. quem versum venusti,sima si stir Ti-

145쪽

11ion sillograntius aliud Diogen L. III, 7. ad Platoriis,

cirisque sodalium in Academia ConseSaus et argutas disputationes transtulit. m Laisae. 88, a I. εν si ισι V. OO. o I. ubi lege vete

rum grammaticorum Observata. MEMSae.

88, 28. 0ῖ περιδ0υμέν0 δι λου συφατος Quo-Daodo interpretatio haec voci διάδημα Convenire queat, videant alii διίδημα enim est Ornamentum Capitis an

τορ illud, opinor, voluit Scholiastes, fasciam an didam non capiti tantum circumvolutam, sed quacumque corporis parte adstringatur, dici diadema quomodo Pompeio tali fascia rus adligatum habenti Fa-

onitas, Nou rytiri, inquiens, qua in Vari cor oris Sit in Iesma, regias vires exprobra 'it, teste Valer.

stiani hominis ingenium a stylUm redolent, quae alibi quoque, tametsi locus non succurrat, me egiSSOraenaini. Posteriora claudicant vitium sustuleris, si ScribaS, i επελπίγυσι, Vel, τι SiV ogo ελπίζουσιν ἐπ υτα. Sensias est, πεοίαπτα dici, quod iis ρ- Psensis mali sibi Ersuadesunt, risitus habituros pol ut ipsi Potius dices ad sint ae illis esudesrre, ira Vrribus SPEm Promctra valestudinis ut fortunas ODIO Osnt sive, quia vom Salutis tu is habesnt mositam. De εὐιίπτ0ις Utem, quorum Virtutis opinio Christianae quoque plebis animis alte inhaeserat, quid Censuerint Patres, exponimios Casa Ub. ad Spartian. Caracall. P. 151. Lindenbr. ad Amm. Marcell. XIX. P. 5 I. et, qui horum opera naviter Usus fuit, a.

Gothosred ad L. S. C. h. de Mai. et Mathem. In Constit Apost VIII, 32. cautum est, qua conditio noz ξριάμματα ποιων eiusque salinae alii ad baptisnaum

146쪽

II PLUTUS.

quid collo, Inianibus Et tibi γρEnditur ornatus gratia. atqui voce in cillam nihil moror, quin eo abeat, unde maluin pedem hac intulit: quippe legendum est sine dubio, , κλο)σμύrια fla, quae variis coloribus infecta collo corporisve Partibus inliis adligari solebant. Eadem apud medicos etiam dicuntur περιαρ ilματα, et εξuo rutar Tatiano. ΗΕΜsae. 89 , 5. ο ελευθεsoς Mallem scholiastes scripsis set, quod si quis ipsum scripsisse Velit, facile patiar, ἐλευθέ0ι0ς apud Graecos eniΠ ut significandi pro prietate separantur καθαρὸς et καθαριος, ita non mianus ἐλευθερ0 et λευθέρι0ς. Inde manant ελευθερι0rης, et contrarium vitium ἀνελευθερία, vel, quod rarius, ἀνελευθεριότης de quibus accurate tradidit Aristot. Ity .Pi κ. v. c. I. I ' Mer. I. . .. 25. et in libello περὶ Κακ. Apud Oll. III, II 4. ελεύθερος extare novi de homine liberali sed bene Iungermannus ἐλsυθίοιος quod eo minorem habet dubitationem, quia 9. 118. ipsi codices λευθερ0ς Xpellunt. Elasae. 89, 5. σκν 0ίς I. e. ordidos Et avaros Cae

tertim vetustiores editiones ut Ald et Flor liabent σκιφους sed minus Tecte Vi enim tibi, Ut puto, vocem illam reperias. At σκνιφυς occurrit etiam apud scholiasten nostrum supra ad V. 84. Orisentientibus

omnibus diri itemque apud Hesych. v. λίσχρος et v. φειδωλος, et tym Ol. V. γλίσχs0ς. opiΠgius tamen vo-Cem σκοῦν τ0 ut matre Graecam Pud Ilesychi una V. ειδωλὸς sollicitat, eiusque loco σκνιπος scribendum esso censet, est cui minime stim Credulus. Nam Utrum quo Olim in sucinisse, et Gai ιgo et TymOς, XemPl in Satis probant. UsT. σκνιφ0ύς Equi dein hunc in modum, quod Κustero videbatur, emundatius, praesertim

147쪽

si vocis originem adtendas, quam in edd. . et t. σκι νους legi, nullus abnuo. Verum tamen ideo peni

tus inprobandam esse non concesserim scripturam o

terem, quam genuit forsitBΠ, atque in usum vulgi prodiixit expeditior pronunciandi cursus Hesychius Certe non tantum m H Π0ν, μικsoλόr0 adnotavit, sed Etirim Σκ ιπος σκνιφος, ο μικρ0y.0r0ς' quanquam alibi

saepius ipse σκνιφ0ς et σκνιφως surpet in Γλίσχρος, 'Oλιγιόρως, ειδωλός. Suidae quidem testimonium ita disertum, ut dubitandi locus non sit: κιφος, ὁ παοημῖν λεγομενος σκιχπος Quctro Casaubonus etiam ad

Theophr. Clinr. . . TeCen Sen nornina, quibus Graeci,

praecipue comici, Parcos homines ac sordidos insigniunt, eum in numerum adiecit σκιφυς et κνιπός. Neque aliunde, me iudice, sunt explanandi, quos Crantor vocabat, σκίφης μεσr0 στίχοι Pud Diogen L. IV, 27. quorum menteni solus Percepisse mihi videtur ulinius. ndidem oritur σκιφία vel σκιφεία, quod in Hὐ- sychii loco leviter adsecto restitUendum arbitror: ιμ- βία σκυφία, μικρολ07ία quamvis enim aliquis suspicari possit, confudisse Lexicographum, ut creberrime solet, τα κυμβία, quibus interpretatio σκυφία non inepte convenirit, et Tm κιμβίαν et κιμβείαν, malo a

me unius iterae prona mutatione huius erroris eum absolvi. Experiamur, an Suidam eadem opera iuvare liceat nam quae serianter et mire corrupta, et ab inperito homine, ni allor, interpolata Κίμβεια, G patri κία, η μελίσσια, et μικ90λ0rire, Uant formam orna. tiorem accipient, si tali modo constituas Kwβεία, vel Κιμβικεία, σκιφία, et μικ9ολογία, η διαστροφή ' θεν

scripseris an κροβικείti, nihil admodum resert illud a κιμβ0ς κιμβευειν, hoc κίμβιξ κίμβικος descendit: in Aristotele quidem πεs Ay. ti Κακ. P. 226. quam bis edd. 1μβείαν ostentant, Stobaeus invenit κροβικίαν

p. 54. Unde vero στρο ita proceSSerint, Et male sedulae manus adsumentUm et μελίσσια Non erit OPETOSum

expedire, dummodo Supponas ut φία Primum abiisse in σκητία, deinde iteri y n Iabes labem rabit, pervor sis in niφηκία Aberraturum Puto, si quis, Ut uia Ioco remedium quaerat . aliam iam ingressu ad κυ-

148쪽

Ia L U T II S. Nullum autem inter

insignia Tlieophanis 'εί ou vel χυμβεθρα confugerit.

. r. Iίαν et κληπίαν est discrimen ad eam reni sunt Verba tironogr. P. 243. B.

δους' quorum Pro Pterea mentionem eo libentius socitum quod codd. ibi scribendi in isto nomine varietatem clare designent Dam Velut a ri πυς, quod tymi lo gus habet v. Φειδωλυς, in editionem defluxit exste piis Dieiii branis Hetriti, sic a κνιπυς et σκνηπος Lilrberinus liber κνηπία, PCire Scianus a σκηπ0ς κηπία praeserunt: tum quia viris eruditis, licet signis catio nem ab Historia Miscella didicissent VH. P. 29. Ioraia ortinis vcsiici, Nativa 'ine Vocis Potestas atquo incunabula minime fuerunt perspecta. De Iac Goaro, cui Perii auxillulia est, quod debentus, taceo Damansius in Gl. . et I. r. accentias Vitio deceptus quum νίπια operisset, Dimam Oct inusitatam atque ab torrentem Pi πι0 erinxit. Illud praeterea notatu non indignum, x itala a TheOPbane, quena admodum ab inlotio tibias Latinis G iratonium, aliter atque usu ut

adiunxit, sed et Aspasius ad Aristot Eth. II. a. κίμβικες λίr0ietat κcd tuti oποίσται καὶ κri Io ot μικρὰ προῖξ Eio καὶ διδοντες. situr aliquis, ubi νίφωνας hic mei noratos vel σκνιφους ab una Origine dixero pende-ion, si quid est in notationibus verborum

fio nulla detur, quae talem significandis soli indicet: aliud est, quod On- εἰ

150쪽

βεδρα vel κύμβεθρα confugerit Nullum autem inter

σκηφίαν et σκοπίαν est discrimen cita signia Ttioophanis ad eam rem sunt Verba tironogr. P. 48. H. ἐγίνετο

tum quod codd. Ibi scribendi in isto nomine varietatem clare designent; alam Velut α κνιπὸς quod tymologus habet Oειδωλὸς in editionem defluxit ox

Di egiis ii embranis ανιπία Si in /κνιπὸς vel σκνηπὸς Larberinus liber σκνηπία, Petres Cianus a κηπὸ σκηπία Praeserunt: tum Auix Viris eruditis, dicet significatio nem ab Historia Miscella didicissent XVII. l. 29. in O-yia omnis messiici, maliva actine Voci potestas atquo incunabula minime fuerunt perspecta. De Ia C. Goaro, cui perpauxillum est, quod debentus, taceo iri Cangius in Gl. M. et 1. r. accentus Vitio deceptus, quum Kνιπια operisset, dormam Vocis inusitatam atque ab-liorrentem νίπι0 estinxit Illud Praeterea notati 1 non indignum, κνιπίαν The OPhane, quemadmodum ab

interioribus Latinis GraimoniGIII, aliter atque usu vulgari solet pro caritato erum ne CeSSariarum a Penuriapo Di, quando nimirum annonariae species, ut Ct loquuntur, mon nisi Parce Stricteque praeberi compararives possunt autem κιμβείαν et σκνtτίαν Ut κι- φὶν clam mitto Copia lata Vidimu S, Si κίμβικας et σκνιψους tanquatri proximi Plane generis, non Solus narrator noster adiunxit, sed et Aspasius ad Aristot Eth. Nic. iv. 4. 5I a. κίμβικες λόγ01ται καὶ κυμινοπqίσταο καὶ τίτο τε καὶ σκνιπ0 0 μιχθὰ προῖόμενοι καὶ διδόντες. Forte mirabitii aliquis, Ubi θνίφωνας hic memoratos et σκ'π0ἰς vel σκνιφοὐ ab Una Origine dixero pendere; quo tamen, si quid est in notationibus verborum cxauirendis Tirmum, mihil isse verius existimo. Pri- oro binae voces in Plutarcho, nisi alteram menda des-

vim κυμίνm Per se soli indicet: aliud est, quod con-

라틴어 텍스트