Comoediae;

171쪽

in Παρεῖαι τεις, sed pro Lycurgo, quem scholiastes ponit Hyperidem Praesert idque, ni allor, melius: quamvis elaim Lycurgi rso Λημίδην ἀπολογία commemoretur ab antiquis Hyperidis tamen Vel ex solo Harpocratione notissimus est ο κατὰ Θημάδου λόγος viru-lstitia singulari a in aledictis in adversarium insignis.

Ιἰato or equidem, easdem rationes saepe diversis auctoribus adscribi, neque Bbhorrere Prorsus, si quis idem hic otia in actum fuisse suspicetur: sed nullum adhuc

inὸ icium, quod suspicionem illam adfirmet, mihi fuit oblatum Hyperidem vero cum Harpocratione retinent Suidas et Photius in exico. Ι initio scholi particula δε posita acit ut nonnihil excidisse credam. ΗΕΜsae. P. 1 o4, 3. κάTτας Adnotavit ατος, κύττος et κάτα Car. a Cang. in Gl. . et L r. proferens ex Glossis in Aristoph. Nub. Γαλεωτης, κάτα quod ipsum in C. D. Conspicitur ad versunt eius fabulae 74. Iuλεbirii κίττα. Proprio quidem αἴλουρος, sive selis,

est κάττυς, et κίττα nam γαλην mustelam dici, stellionem γαλεωτην Stendit a C. Perizon. ad Aelian. V. H. XIV, 4. Rem ero turpem, quae isto Versu Continetur, operae pretium duxit, ut pluribus illustraret Io. Meur, Exerc. Crit. P. D. C. s. ΗΕΜsae.

Attica dialectus Dores imitata tertiis quibusdam personis adfigit, egregia docet grammaticorum solertissimus

Ileraclides apud ustath ad Od. T. p. 189 a. Sic ἐδειν

pro . δει in Aristoph. Εἰ9. v. II 82. ubi comici locum, qui tu a manibus est, scholiastes adnotavit; nec minus

eadem de re Pluribus agens Moschopul περὶ Σχεδ. p. 45. Vid. H. Stephan. Aitim ad Lib. de Dial. p. 44.

Io4, 25. πύρδος Vix a Graecis veteribus usur- Patur, quorum Sunt πάρδαλις et πόρδαλις pardum ex antiquissima lingua Latini receperunt. In origine Constitnenda grammatici discrepant vid. Etymolog. in II si αλις, et in primis magnum opus Bocharti P. II. lib. IlI. cap. I. Basil. et Eustath in vi ex aeria. P. 35.

172쪽

1o4. 31. γαλ Schae serus. io 4, 34. Oh ἐωκει Th. Reines ius o Io. H. Meibomius excellenti doctrina viri, hic ad Iusi. lippocr. c. v. I. ille ad Inscrip t. l. I. n. II 4. Ubi oscilla pii genus, familiam et Cultum multis Pertractant, scholiastas locum digito quasi designasse contonii nihil am plius auxilii Conti iterunt quum tamen haud dubie et

corruptus sit, et mutuctius: ctem enim Sensum aut

structuram orationis legitimam habet illud υκ ψκtι, iota subscripto, quod ortus et Kusterus addiderunt, in priscis edd. destitutum Scribenduin Uspicor, Ut intelligi salieni possit, o υκ νοικειον, Vel υ υνοικείως διότι I90ςῆκε ω Portunes dicta fuctri Ἱασὼ ἀποτ0 ἰασθαι, qui pes qua in comitatu Erat Escr. Pii id ni in est προς γειν τω Ilo κλη Πμῖ. Videtur, ne Oratio tota non Coinmode procederet, sequi debuisse, maxima scriptorum parte Aesculapii siliam celebrari Iaso sod Aristophanes ab aliis diveIsus Amphiarao natam tradidit. Hoc ab Hesychio quoque adnotatum: γασω, παρὰ το ἰασθαι φησὶ δε 'Ast Gr0φανης καὶ ' δα- φιαsάου θυγατέρα εἶναι 'Lασώ. Quis autem dubitet, quino Amplii arao sabula decerpi Us sit hic versus, quem subducto pede labantem fulcire non est dissicite: ' ολ', ὼ θύγατεμ, Π.εξ τοί σοι πρευμεν ς' nimirum Amphiaraus ita iliam Iaso fuerat adlocutus ne panc fuisse illi comoediae admixta, quae ad rem medicat et pharmacopolarum pertinerent, ex illia Co colligi potest X, 18o. Nonnihil obturbat Suid 3s: γασ0 i, rou γαμεχῆς, η υ; ατρος σιλύρου optime quidem Pearsonus 'Au- φιαράου restituendum vidit pro Otλήρου, qui error eo citius irrepsit, quia in vetustis membrariis sere scribi solet 'Auτιαμου et μιτιόρον sed aso Uxorem Amphiarai quis novit Θ quis ullam eius mentionem fecit 3 Mul l minus offenderet, si legeret Ur, γαμετης Ἀσκληπιου, - θ sicut enim Hygiam, sive Salutem, quam Plorique filiam Aesculapii 1ecerunt, uxorem CiUS ESSE VO-luit Onomacritus . 66. ita nihil absurdi in tanta singendarum fabularum licentia conamisisse Censendia est,

173쪽

si quis sorto veterum pro nata tori consortem Iaso dixerit: praesertim Uum Et Per Dominis Tritionen , quae iam Inas saepe Partes in abulis obtinet, Aesculapii matrimonio digna victeatur, et plures eius Dei Com- anemorentur Xores: Nam Praeter laygetam alii 'u πιό-σην ipsi iunxerunt, estibus nida in V. et tymol. p. 454. V. 7. Lampetiam Solis filiam ermippus. Statim

particula in δε in ceteris edd. omissam ex A. revocavi: deinde sedem utriusque Dominis Proprii autandam exi

sit in εἰ ὁ καὶ την αIA 'ta 1 cptusuo O Dra Τίμα, σπεθ' - σκληπιου λεκτί0r, ut simile verbum intellige ciξιονί nos si scilicet hunc a Na odia in scholiastes argumentatur licet Aristophanes Amphiarai filiam ediderit a so quod quo consilio actum ab eo uerit, serione, an Per ludum Comicum, postquam illa sabula dudum

intercidit, explorate cognoscere non datur tamen an

pari iure Amphiarai filia dicatur, atqU Aesculapii, non inmerito dubites, quandoquidem Hermippus etiam,

qui recensionem Aescuis pii liberorum accuratissimam instituit, as inter eius filias, et natu quid ear maxi-

INRm, numerat. Quare nescio, an de industria usterus Contra idem priorum edd. και Itio deleverit, vulgato nimirum Ordine verborUm deceptus, quem talem et Licere sensum animadvertebat, Cum quo id γα-σA simul Consistere non posset: no Stra ratio Praeter

quam quod a veteri lectione minimum recedat, haud Partim expeditior Hermippus ratem, cuiU Iambos,ves Tritate tros, Ut schol Aristoph. B AU. V. 15Ο. Scriptores antiqui saepe laudarit, idem qui Conticus: quod ex Athona Eo Constat V. P. OO. D. VI μιππος Moset idon0ιὸς εν γύμβοις neque hinc comoediae Disse itulum, sed peris ex pluribus diversasque materiae carminibus iambicis conflati, aperte scholiastes indicat, quum ait ἐν τυ Πρ000' cli sio Tm τριμέ10- . Porro

Aesculapii fidius eodem, atque Hermippus, ordine Proponit Aristid T. I. p. a. . alio Plinius II. N. XV, II. . oo et Suidas in II πιόνη illi Πίειαν, Hygiam, 'Dείαν, hic insuper 'Aκεσὼ adiiciunt diritandum vero, non filiam solum, sed et ipsum patrem, si Suidae fides Constat, Αἴγλην Vocari apud Hesychium Cert C, δἰ λαν , Axia πιός quod Casau bono etiam iudice,

174쪽

Laconicum aliquid sapit, nequo aliud est, quam , demia dialecti forma , Αἰγλ Mς non longe abit eiusdem Hesychii, ἡ γλαοπης G HGrι0ς, 4 κoirες tibi iam Lacedaemoniis id nomen diserte tribuitur. Hinc suspicetur aliquis, Suidam peccasse, et, dum 1endos Lim

codicem sequitur, Αἴγλην dedisse, qui potius scribi debuerat Αἰγλη ις Ut autem notissimi sunt vel ex Homero Machaon et Podalirius Aesculapio geniti, sic Contra anis cum et lex enorem extIa Clioliasten nostrum vix reperias. Palasanias quidem, thesaurus ille rerum antiquarum, Ianis cum Suppedita lib. II. P. 125. Sed

longe diversum, Clytii Atheniensis nepotem : Alexanorem vero, Sic enim ibique scribit, Aesces apio non alienum, quippe Machaonis fidium, Ciaitas exstructNNI in ionorem avi Ianum in Titane Co 13spiciatur P. 136.

postremam scholi partem, εστι, δε καὶ . O . . plane videri supervacuam, atque ex truncat deterioris notae codice depromtaria. MEMST.

P. Io 5 Io. λίβανος Suid in ιβανωτιν. cli Ο-liasten in hac re advocavit P. Nunnes ad Phrynich. P. 37. HEMST. Io5, 2 o. Βοιωτοῖς Do Boeotis non nemini Cyprii bove lao noui in insames proverbio locum dede runt Boo Kύnst0ς. Vide App. Vstic. I, II. et Suidam: utrobique notavit Scholius quanquam illi quid tim admiratione digni, si contra omnina, quod Π:-nius prodidit . N. XXVIII, O hominum excrementis sibi mederentur. Itaque vel nostrum enarratorem mei nori fefellit, vel reponendum erit Κυπρίυις ait si tu pidum Boeotorum ingenium to etiti it coinicis debeat. Ut per iocium boves apud eos κατοφάγοι Bs Cantur.

S choliasta locum adhibuit Erasm. Adag. in os Cyprius. EMST.

175쪽

κ Tη Plenitas, ut patet, suppeditat C. D. illo Prorsias Caret ad . 84Ο. Ubi των σκευαsisti invenies. Meursio placuit orioine in cis ab Arabibus et Turcis repetere, quibus an doc sive Sondock rca vel scrinium appelletur: ego potius Satinasio Meiarsium celato nomine castiganti Not in opis c. p. 369. Calculum adiicio, qui a veteribus Graecis, quorum erat σανδίκιον, ad inferiores, corrupta nonnihil pronunciatione, εν-δουκη, GExT0υκιν, εxT0ύκt0ν, ab his porro ad Arabas permanasse statuit cuius quidem opinionis eo proba bilior est causa, quod ipsa vocis ab Arabibias usurpatae forma peregrinos Atales at tu aliundo ductos sa-cile prodat Ioannis Euang Plistae γλωσσίκouo C. II,

6. XIII, 29. quod interpres Bibliothecae ron in ganae IS. reddidit GLA UI ab Erpeniano Versiam ita

θααλ . Verum quem a uino dum apud Graecos, praesertim aut recentiores , γλωσσόκ0u0ν aliquando CVultis est, loculus, ut unda ita, Ut Anthol. II. C. 47. Ep. I. sic et Gr0gorius Abul Pharagius soli uiri aure Uui, citi commissu in fuit a filio Constantini destincti corpus, VOCRVit A O i P. 158. quales uerunt RV etlastis scriptoribus conante moratae Cyri Alexandrique cadaverum πύελοι χρυσαῖ QIEMST. Io 6, 1 I. uri s Gelenius ita Correxit accentum Oateriores, o Dri γε, quiori legeretur in A. et t.

οὐχὶ ε Quid sibi velit πρυς et risibum . in hoc qui-

176쪽

circo scholio hocce duas in partes dispescendum reor, talique pacto resormandum Aidia orJ Lui ν πρ0 το

ictu quod Primum tactrat dixerat autem ab initio λίθινον θυείδιο reliqua nilii liabent dissicultatis, et Ordini orationis, quem constitui, planissime OnVeniunt. Neque tamen distiteor, prius scholium eum in modum explicari posse, Ut apte TeSpondeat interpunctioni vulgatae, dummodo legas παίουσα, cilicet I νη vel etiam sine ulla mutatione παίζων reseras ad ipsum Aristophanem Iudesndi gratia Comicus, ut uxor Chremyli, quod ira Princi io dictum Erat At iovia rimuit sic rogando, quasi ad κιβωτι0 itidem pertineret. Hae fortasse latius et maior verborum ambitu in scholiis integris olim fuerant explicata. Scripsi verooυχὶ δε τ0 . quia videbatur ad an scripturae varietatem nos ducere lectio priscarum edd. NE IST. IO6, 7. τοίβακ0ν μύτι0ν Hes 'Ch. 0ίβακ0ν μά- τιον ubi sorte τετριμμένον exciderit; nam Suidas: sι- σακα, κατατετριμμίνα, e Artemidoro It 3 p. 85. - θόνιά τε καὶ siβακα μύrια δοκεῖν φ00εῖν. A scholiasto Sumtum, quod Budaeum ex quodam grAmmatico ad ferre notat Stephanus h. r. L. T. III. P. ISSO. E. Eundem vide p. 1352. D. ubi ad Aristophanem illi astrandum conparat a Luciano dictuin et ganter τριβώνιον π0λυθυρ0ν' qua de re nos Ad Cum Plura . bba.

177쪽

venit, verbis aliquantulum discrepat adiectum in C. D . margine scholium: ρία εἰσὶ εἴδη p&ρμακων πα-

Πόμενον πλαστ0i δ το π ττόμενον, o καὶ καταπλαGTὴν λέγεται καὶ πισro το πιπόμεν0ν Stant eius ad Aeschyl.l'r. V. V. 479. Usus est opportune scholiastae nostri Verbis, ut Gaulminum refutaret, qui Not ad seli. περι Ἐνεsr Autu. p. 124 1 Aeschylo ProrSu ESSE IE-gendum adfirmaverat O χριστον, οὐδε παGTO Pro πι-οτον, quasi vocabulum lio inauditum in nullo auctoro TEPeriretUr quam tamen sententiam sibi displicere postea fuit professus ad Eustath. p. 17. μιστὰ ice I9η- στων restituit, quod interpretem plane fugerat, Casau- bonus in Dion Chrys. p. 665. DI IO asμύκων I9ι-

στων ό πotu, in Sogomen o H. E. II, 7. ab aliis iam

restitutum Iobavit Henr. Valesius verum labitur ibi Vir magnus ab πιπίστοις non discernens τα επίπλασῖα 'quern errorem facile vel unus Hippocratis locus arguerit περὶ υμ. P. 48. χρίσμασιν, rχἡίσμασιν, πιπλάστ9ι σιτ, εμπλάσr0ισιν, ἐπιπύσεοισιν Artemidor. IV. 4.

hic etiam χρηστὰ ingerunt edd. quod tamen vitium interpretem non fugit. ΗΕΜST.

pentes fugare, Viperarumque noxiis morsibias opitulari, a vetustis scriptoribus accepimus. Ideo in foe-Cundissima serpentum serarumque Libya καθείδοντες περιχsί0υσι τους κλινόποδας σκ0sόδοις των κ0ρπίae χαριν, καὶ παλι0υρ0ις περιδ0υσι, teste Strab. XVII. P. II 88. A. et sylvestre pilium ex virtute, qua pollet, τιόσκ0ἴδον oppellatur Dioscorid. ΙΙ, 18 a. o etsi ConStet, none tamen minus est obscurum, quid scholiasten mo- erit, ut ubi re νια σκόροδα cuius essent generi CX-

178쪽

1 4 PLUTUS. ponendum crat, Tenum serpentibUS abundare tanto studio verbisque ana CXPre S Si do Ceret sufficiebat uti su vulgata lectionis X plic8ti Oni mi iuntaxat allium ibi copiose provenire demoli Strasset, idque vim haboro oculos acerrime mordendi pan hemio iudico. u

est sycophantis et calumniatoribus qualis ira Neoclides, adversaretur cuiusmodi βOCO eoque morda cis stino comicus utitur in si V. 885. I Vere O profecto, ne scholiastem paene ridiculum nobis s aciat saliena sit ales inicquam in tentem ipsi VenisSet, verbis clarioribus atque enia Cleatici res fuerat explananda. Quid orgo nil diversae Hectionis auxili uiri, quod clam, alibi saepe profuit, huc etiani advocabimus 3 quidem huius loci scripturam in utroque Pluto dissensisse non tam

Suspicor. lania seriale PerSuasum habeo. iiiii rum olim

in trolibet editum legebatur, 'Dφεων κεφαλὰς τρεῖς η- τίω in hero, quod nostras edd. occupavit, os ἱ-

διων nihil autem abhorret Praesertim mi Comoedia alo dum simul consideres, quo minus Cataplasmati conficiendo capita serpentum in dantur; an Serpentes mi

Adhiberi non ignorat, qui veterum scripta Ille dicorum triverit Utraque lectio suos nacta fuit enarratores ;

179쪽

PLUTUS. 4 Ised quorum interpretationes temere Perturbatae, atque

in unum acervUm Conie Ctiae ni Si distingitantur, et ad suum V aeque 'PUt UVOCent tir, Vix erit, ut aliquisse ii sus tolerabilis extulldi O, sit. Tunc experiamur, quatenus hac via progredi liceat. Istis verbis enodandis , Og εο ν κεφαλας τρεῖς i. i mr, ne ni non fatebitur tale scholion esse Iirorsus Cori sentanciam: Oτι ἐν I

δοκει. Adiecta negatione Publicatur καὶ ς' omnino absurde: nam qui Coti Venit Antima Claum reprehendi, quum Contra lata dem erect tiar, quod exquisite epitheii Io Cori ipsum insulae nomen anti tuum s mParit poteratne aliquid oppin tunius ' Imo Acile quis eam in cogitationem Veniat, interiisse nonnulla, quibus iocidem ostenderat scholiastes nihil est enirn exploratius, quam alitiquarios, iii Primis Claristi Anos, dum vetustus

gramimaticorum adnotationes excerptas in Unum volumen cogunt, Plurima resecuisse, quae Nos magno redemta vellemus. Alieri SCripturae, Σ κ0sίδων κεφα-

Cuin, qui commentarios ad Pindarunt, Aristophanem aliosque poetas elucubraverat, Comprobasse lectionem eam, quae facilior et maxime videretur PerspiCU a. Malim autem τῆς νησου υGης pro ης γης, quanquSm obstet Eustathius ad Dionys Perieg. V. 25. Ulia Verba, quoniam ad hunc comici locum pertinent, Non sunt praetereunda: Is Thro από τινος ouros Hηθ εῖσα

180쪽

pro expresso Vel destillante quarumvis arborun herba-xumve succo poni solet nulla re differunt οπυς et γαλα βαλσάμο ita ac siculneum Columellae de R. R. VII, 8. quod coaguli vim habet, atque emittitur ab

arbore, si eius irentem Saucies corticem. Σκύλη vel σκυλα scribendi more serioris GraeCiae non alia, quam veterum σκίλλα si σκυλ0κρόμμυον et σκιλλοκρόμμυον. BEΜsTaIO7 27. σχίνον typotheta Pro σχῖνον. Io 7, 18. παούκειται Κusterum ecUtus sum, qui si in ed. octavae formae nescio qua legi notavit: Praecedentes, quae quidem nobis ad manUI sunt, habuerunt περίκειται Παρακεῖσθ)αι Verba dicuntur et testimonia scriptorum ad probandum Citata παρατίθεσθαι Vel παραθέσθαι is, qui profert et in medium adducit. Pro πε0ιθέμενος apud Harpocrat in Γαμηλία, quod Meursium in errorem induxerat Α. L. III, I. Tecte Valesius παραθέμετος P. S. Date Cainpium Saepenumero fefellit in Allienaeo, non tantiam XI. P. 485. F. ut ante Valesium Caruau bono fuit observatura, sed etiam lib. V. P. I9. C. Hinc Chrysippus πλείστη των μαρτυριῶν παραθέσει oti μεν0 in quodam scripto totam 1ere Hripidis Medeam παρετίθετο Coxtra τα Ἐπικού-00 οἰκε μι υναμ ει εγραμμένα και Iras ἄθετα, BUCtore Diogen L. VII, 8Ο. 8 I. id est, Ut idem exponit ,Σ6. ErsMπται tasTυ0ι0 ε αυτ0ῖς ξ ωθεν ουδέν. am verbi vim minime perceperunt interpretes apud Lucam A. A. XVII, 3. διελεγετ αυτοῖς π των γραφων διανοί- ροὶ καὶ παρατι θεμεν0 τι τον st στον δε παθεῖν etC. vertendum erat locis Ex antiqui Foesdctris olumines tesstimoniiSqu Prolatis ad rmans ThooPhrasti quem locum designet, compertum non labeo, nisi fuerit de Caus Plant. V, 7. σα δε ἐν σχίνο φυτεύουGιν ν σκιU. ultimum illud n σκίλλ, videri poterat a Theoptarasto non ProfectUm, Atque interpretationi prioris vocabuli tantum inserviens sed σχῖνον et σκίλλαν quamquam

eiusdem generis, diversa AaTen osse scholiastes, Ut opinor, Censuit neque iniuria. Urim Galenus etiam

라틴어 텍스트