Comoediae;

211쪽

PLUTUS 171 quidem arbit mr, satis adposite quamvis alioqui in hoc orationis articulo duri quiddam et abrupti pertu cere rion difffitear cuius generis pluribus exein plis haec ipsa scelia non destituitur. MEIIS P. I 29, 29. ω ευτελίσrατε Haec a Suida sunt oxcerpta, sed una in modum, Ut Sensu fere Consentiant, verbis non pariam discrepent. Poriendus est, quo facilius ex proximo comparari Possit, locus Kέπφ0ς, εἶδος ὀρνεου ξυτάτου λεγομεν0 λύρ0ς εσυ E 0υφον και επιπλέον τοῖς κυμασιν. Q κέπφε ἀντὶ του, δευ- τελέστατε καὶ χύλε φασὶ a To κέπφον Toto DTO εἰναι τίττεται ὁ η παροιμία επι ων λογίστων ανδμῶ Orci κέπφ0ς φρον σθίει θαλαττεον οἱ δε παῖδες των ὰλιόων ἱπτουσι το πρῶτον 990ωθεν ειτα εγγυT9Tω

εἶτα εἰς την χεῖρα et 0ν φρον, καὶ ε υχερῶς γρεύουσι. Ubi

prinaum quod usterus pro υτελέστατε legere nati tεὐηθέσταete, quBnquam et Coniectura aminii ne sit absurda, et Voces a facile Permutari pateat Hesychium et Suidam conferenti in λιτίδας, necessarium tamen non puto. Deinde neque illud doctissimo viro con-CeSserim, opus esse nostr scholias te, ut pars Suid actverborum Postrema suppleatur nihl enim integrius, si ordinem structurae recte Componas: ρίπτουσι To νίφρον To πρῶτον πυρρωθεν , ιτα εγγυτατω , ιτα εἰς Την χεῖρα proiiciunt spumam Primum e longinquo, deinde Proxime, tandem in manum B ingerunt, ad quam dum accedit consuetudine iam actus audacior mergus, se sponte capiendum praebet. Porro licet o λεγόμενος λάρος a SS. et holio repudientur, non ideo tam euBmovenda Censeo, qUia κέπφος et λύρος aves sunt diversae quod Ut verum esse, si tris Ad curate loquatur, nequaquam nego, ita discrimen illud a grammaticis non observari satis constat, quippe qui Vel alteram ad alterius interpretationem, vel utramque ad

aliud nomen explicandum soleant adllibere. Sic in Homeri Od. O, 78 Kno, Hesychio monente, Secundum Apionem est λύρος, quum alii reddiderint ἴθυιαν, quae Palmerii emendatio, parvi scholiastae fide nixa, dubio vacat, alii κέπφον Καύηξ certe forma sola di-Versum a κη vel καυης, unde cavia Latinum nomen

212쪽

17 a P S. post Flor Christi an ad Pac. iistoph. v. ΙΟ67. fluxisse censuit Salmasius, reso a grammnticis magno Consensu exponitur: Vide Ilesych. in αυαξ. Neque repusno Lycophronis enarratori VOCem Aenianibus tanquam propriam adscribent ad . 25. ubi Seldeniano libro otia rerus obsecutus in errorem incidit, dum bis pro καύης terminatione Utata dedit καυ nam diserte norieturn v. 74 I. iii I yCOPhroni sit καυrὶξ, scribi καυνὶς in Hipponactis illo versu λίκων δ' o πατδάλτυς ε μ000ς Mum ς in quo Satinas in ad Oli: n. P. 5. ex Pressit παν- τάλW0ς, credo, quod epitheto commodiore sic legeri .dum existimBret uno et0υ πήντη λοῦσθαι verum si vir an axim Us adtendisset, πανδίλητ0 orti m ἐκ του πάντα δciλόῖσθαι, vel alλuo θοι, aptissime designare tributam τοῖς λuq0t sive και ηξεν εἰδη iurίαν καὶ ἄπληστίαν, nihil,

Opinor, sibi iuris sumsisset in eant vocem. K βηξ. apud Didam vitilam a Corrupta serioris Graeciae Pronuntiatione traxit, esteCit tine, ut granimatici originem silerint commenti Prorsus alienam, quam tamen ipsis ob versum Euphorionis adiectu in libenter Condonamus:

se , clarius vestigia scriptiarae duplicis extarent ean dem mendam Lycophronis Nembranas obsidere testaritii ad . 74 I. 789. in US aute in In iram iri gramimaticis accidisse, ut finitimi generis nimalia facile commisceant, quod in arboriam herbarumque nominibus haud rarius usu venit, quum apud Latinos, Ubi κέπφους, λύμους, εsmδ:ους, αἰθυίας suum in ingliani vertendos habent, varietas similis inveniatiar et aeque inpedita; qua des re lociait Salmas ad Olin. p. 64 65. Quan- qua in igitur Aristoteles, Ut eum, qui in iis toria Datu Tali explicanda versabatur, decebat B Curntitas discre verit κέπφ0υς et λήρους, itemque Nicandri scholiastos admonuerit, ora κεπφος αλασσιον GTιν ὁ θνεον παρα--πλ σιον λ soa, grammatici taliae minus diligentes , et

Pi aeterea Commianem USU in Secuti, quod disertis verisi is noster narrator incideat, κέπφους interpretari λά- έρους non dubitarunt. I)e κίπφον notavit etiam scito

213쪽

ωαὶ ' δρατο περὶ etων διon μειων διαλεγόμεν0ι' hoc enim Postremum quum ad Solum Aratum, Cuius est locus in Atosa μ. V. 184. pertinere debeat, singulari uinero διαλεγόμενος esse scribendum manifesto Colligitur porro ne sanum est, et, nisi Hllor, Sed fra motum,

rum manus in Caiate Veniunt, RUCtorem habent gram

viatici lucra lentum, ipsum Aristotelem, qui solita styli compacti brevitate si scribit . I. x. C. 5. οἱ δεκόπτ0ι λίσκ0ντα τω τsm 0az0υσι γαρ αυτόν διοπρ0ςραίνοντες θηρείουσι. Hic iure UZOras, κόπτουσι quid sibi velit 1. Caes. Scaliger: GPPElunt Enim iam et Prosecto, si rem Consideres, eiusmodi quiddam senteni iam flagitare paIam est: attamen observat id sin

i magnus, ne sine attollo: DCrbum nou nimis

coturno dum ad cibi Z Qua caudimi equidem paene dixerim, plane ineptuin, et quod Philosophus eam in artem surpare nequiverit. Si retinenduin soret, declarari debebat ex iis, quae scripsit Nicandri scho Iiastes, o γα αλιεῖς χεθσι ro θαλύ σσιον δωρ νακλύ- ντες τ90 π90ςενεγκεῖν imo πρ0ενεγκεῖν manibus enim aqua marina uussata gignit Spumas καταναγκάζουσι, καὶ spro δ0Hως et κέπφ03 P0τείνουσιν et Praeterea legi: κόπrουσι ras Ur0ν, καὶ 90ςραίνοντες Φηρεύουσι, Cilicet οἱ λιεῖς, Vel θηρευταί. Nun multo lenius unica liter vitio liberata Priscae lectionis

eritatem aperiet, κάπτουσι. Est Utem κύπτειν res estiti idonei montes olliatisques OVSibu adsestseres est olliciatin carPta domitictrct quam Proprietatem non occurrit sane nunc Latinae lingia a Verbum ouod Petilius ostendat habemus Belgae quod ne sono valia de dissidens satis exactu Graeco TeSpondet. Hesychilas καπτε ιι interpretatur καταπίνειν, nisi in sorte coniectu-

214쪽

ra fallit emendantem, Κύπτει, καταπίνει Eustathius tui δυν ἐσθίειν ad Od. . p. 481. οἱ χυδαῖοι δε in-

βάλλετε εσθίετε. Sed Aristotele si iam Conteriti, qui non semel aliis in locis idem adhibuit verbum, IlI, 3. ο δε αλωσις αυτης της ἰνύδ0ς γίνεται, μάλισr κα-

φερόμενα φθανειν Haec paulo latius Aristotelis in gratiam interseruisse fraudi ne fuerit. Ceterum de isto volucrium genere plura dabunt Aldro vand Orni ol. lib. XIX. . . et a Bochari Hiero Z. . II. lib. II. c. 8. Neutrum fugit Scholiastae a ostri locus, in quo scribendunt Ut O , t ἔα πρ0ςφερ0υσι τουr0ν τον ἀφρον)ἐν ταῖς χερσίν. IIEMST.

129 34. απατῶντες Nihil forsan sest ad loci

integritatem; suspicor tamen non ἀπατωντες Scripsisse scholiasten, Sed παντωντες, vocem rei quae narratur

215쪽

Thomas observat, eqUo iure utrum quo surpasse: tum etiam e Potestate poni, quae Conveniat Cum μάτην et C. quod a Scholiaste nostro derivatum, ad ipsum Aristoplianem iam dixi, qua cotiditione tolerari possit. HEMST. 13o 18. 0ινοτερον Temere Congesta, quae separari debuerant, et B diversa referri capita post yti μάτην adnectendum, θύ ΓεTαι δ . . . . Oυκουν. deinde ab alio initio, Asχει a J 0ινότερον καὶ T. . . . . tibξαι. Ita certe Suidas in suo libro repererat cum variatione riundam scripturae, lique V. 'b ρχειν - κοιν καὶ τὰς μικρυς ἐπ αὐξαι Ut λ γαρ επιστα- σία. Interiisse nonnulla Verosinaile videtur, quibus clarius aliquanto grammaticus exposuit discrimen verborum ἄρχειν et δικάζειν in Atheniensis Teip. statu. Hausi Vide obraeum P. 167. ISO, I. o βουλόμενος Ad hoc vocabuliam ex plicandum quid aciant adiecta, non faciles quis dixerit. Ex C. V. scriptas ad hanc Versum interpreta

ptoris, qui inpliores Veteruiri Bdnotatione excerpebat, culpa contigit, ut voci 0υλόμενος adiungerentur, quae ad κεῖνος Pertinebant: Confer Schol. ad . Sol

μωθῶν και vo rων Tot se. πsOβατα οὐδεν εργα ζεται καὶ δια o αδρανίς. Orditiem inversum non in- Probo quippe ratio melius adparet, Cur πρόβciis Si-Ve ρ0βύτιον stulti insipientisque significationem habeat alioqui solertes etiam homines et callidi non raro sunt ingenio ad agendum tardo, atque ὁρατεῖς. Omissum a Suida της διατ0μης ταν μαγμάτων, quod

amen minimo reiiciendum videtur Terram. EStion EI Zatquo aduri uistriationen intelligo Plutarch. in Cleom.

216쪽

Iogendum credidisse διαμυνῆν. Erasini Chiliadas ad in

P. ISI, I. ἐπιτ δευμα Suid in i ατριβὴ σημαίνει δε καὶ et ἐπι ret δευμα, καὶ τ ὰσχόλημα, δίαιταν

I UST.

3I, 5. καὶ ἐν τομίσματι αυro ε tusi. Nummi Cyrenaeoruni Batti Isigie signati, adlluc Ii odio in nummopliylaciis των φιλα9χαίων reperi uiatur. MUS P. III, 8. Gr0rίλης Non aliter Suid in Σίλφιο idque eo minorem 1abere dubitation om videiatur, quia iam in praecedenti scholio I istotelis ἐν tu

Kυs ' cum πολιτεία sacta suerat inenlio Verum ubi considerabam laud Parum distare, quae in Ulroquo scholio tradantur, ita iit vix ab eodem auctore Pelii Diuerint, in mentem veniabat emendandiam sorte, O . 'ia 't 71OΤελhe, quemadmodum legitur in Pindaris Phol. Bd I. A, 5. φ υ ἱπτακαιδέκαIo ων ο Πύι-z9ς υ καὶ AsιUTUI λης, Π0ικίαν εἰς PIιβίην ortituto quam quiden lectionem in 11 lii otio ponere desii, Posι- triam compertunt mihi sui totiden eam Iiteris exhibere icti Apostolium in titrio σίλφιον, qui locus integer scholiastae nostro debetur Aristoteli autem primum fuisse Latio nomen, antequam Pythia novum indidissEt, satis constat. Priore ni de Latio oblato quo ipsi silii hi adnotationem nec fui das ne in Apostolitis

217쪽

habent alteram uterque, sed breVIUS Contractam. Provorbi meminit Appendi Vatic. C. III. n. 77. Σιλφίου λειμων' ειδος τῆς A1ιβύης σίλφιον καὶ πα90ιμία, Βάττου σίλφιον. Sophoclis illum ess σύ. pio υ λει itfῖνα docemur ab Hesychio verum Scholius in App. Vat. quum adiecit, et invito quidem eSyChio, It nescess- Sarium ad sugum, εἶδος βοτίνης, nae iudicio labitur: Io utrobique interpretor SP CiCm Odoratiarn, cuius generis erat silphium sic enim Proprie τα δri recentioribus sunt usitata, licet Veteres Bitias extet1- dant, omnemque mercium Speciem Sub eo vocabulo

complectantur: vide Tlieophanis locum adductum p. 112. Epiphan Panar. P. I S. C. τα απὸ Tr: Ἀδικης εὐχόμενα εἴδη L. 6. g. . . de PubliC. et Vecti g. in ter vescis PErtinctutes ad Ectigal praeter alia cum multis aromatibus numeratus Aser eum in modum, ut puto, e sychius intelligendus Κυκλευον, εἶδος πόματος ξ εἰδων συγκείμενον. GraVius etiam aberrat dein Scholius ad C. I. . 27. Ubi, tuam vis ducem practoculis haberet Hesychium, neutri tamen Commodam satis opem tulit experiamur, an paulo melius hic, cuius in verbis non haeret sane nulla dissicultas, ema-oulari, ille a nobis suppleri queat Πατταρίζειν, ἀποBάrτ0υ του Irro φ όνου. Hic plura credibiles est Vaticani codicis librarium omisisse. Βύττου σίλφιον ' πὶτων τὰς περβαλλ0υσ&ς τιμὰς εὐρισκόντων μετενηνεκ Tab δε no του τους Κυρηναίους in απὸ του τείχους, Vel εθνους, Κυρηναίου quem Sensum, Unmve rationis structuram animo Conceperit Schottus, non facile quis expediat ἐνὶ των Βαττιαδων Βίττων Si id et Apostol. quod ut ferri possit, nam multi in serie regum Cyre

δὲ σίλφι0ν ε; κεχusύχθω Posteriorum loco ista tantum apud Suidam et Apostolium inveniuntur: ἐξαίρsτον ἐδο-Gαν, Vel δον καν, τυ σίλφι0ν, καὶ του τομίσματος επὶ με θατέρου - μι - α επὶ δε θατέρου σίλφιον Τύπωσαν. Haec Certe ab enarratoribus nostris longiuscule dissident, ac proverbi originem non veteri Batto, Primo Cyrenarum conditori, sed ex posteris ei a recentiori Schol in Aristoph. T. II. M

218쪽

cuidam adsignant. In Hesyclai Verbis pro ἐκτετμηται

ost ob violatam orationen Graeca ira, si prioris vice nihil erat causae, Cur non propius scriberctiar ἐκτετμμη αι Veliat in Clementis Pro trepi. P. I. V. 8. Αἰγυπτι0ι is λογα των ζώων κTετιμηκ0TEς. At UeTCOT, ΠΟincassi rari ceciderit adlii bita integrae voci medicina etenim intelligero mihi bene videor, Si paro emiam esse tractam dicat ab eo, quod Cyrenenses Battiadarum iani donaverint extinium selectumque laserpicium, Uodsi i in regione uerat effossum, Vel excisum nam ἐκτρονεσθ& qta in ita ponatiar, nemo in dubium voca bit scilicet tantae in agnitri linis erat, ea liae formae

praestantia silphi iam illud, ut digniam rogo donum vi

s addi doris, omnia Concinno quadrant. Forsitan ali quis ita alit, quana in artem aliquando ni inclinassotion diffiteor, σίλτιον intelligere regionem ipsam Asor- Picis eram, cuin reditus a Cyrenensibus honoris causa Hattiadarum iani uerit adtributus quod si sequaris,

Satis Comin Odiam erit, O εκ Τίμηται, no quiCquam extrinsocus adscitum oratio desiderabit: tralibet interpretatio apto respondet orna Ulae loquendi, do orat, vel μεταδουναι ξαίρετον Ceterum rasmus in Batti sil- himu illud quid sibi velit nescire se satetur, quod,

quum scholiastes aiat in altera nomismatis parte in sculptam uσιλείtia , id St, regnurn Sctu miam, Sit Tara. Era tonuum, Pro mira minan scribere de buisset eius vico enodotus legerit Animonem: Amynon Eva in JUit, ut arsit Or, Entiesns ovcm mnorum lumilorom , si qui iesum Homero resimus. Em nihil ii molesti invenio, dum ni Odo dii Plex utramΟ-ruin gentis diversisque sigiaris in PreSsUna stat URS, UNUm, quod atthim repraesentarit regnum qua UID QUO imagine simulatum aliura naama se altera silplitum accipien-

219쪽

tem aliud, quod Ammonem, eiUSV caput Cornutum, et laserpicii caulem. Huius generis nonnulli agas antiquae imonetae adhuc ornant illius lini extitisse quid vetat, quo minus Aristotelis, testis Utique non spernendi, fide credamus Quis dubitet, in tanta vetustatis ruina quin ingens nomismatiam nobis ignotorum n merus uerit oppressus, ubi quotidie ere nova eruuniatur, atque in lucem prodeunt, de quibus ante nemone suspicari quidem poterat. Etsi ustero subscribam παρα του Ἱπόλλωνος reponenti, quia tamen vulgatum quodammodo defendi potest, mutare nolui: aliud opus erat in καυλὸς, quam OCem pro κλάδος tum res ipsa postulabat, tum Summorum duumvirium Salinasti Pearsonique ConsenSUS. Illa ν πόλις αυτων s0ςφέρει

τω βασιλεῖ, a quibus ne Suidas discrepat, temere non moveam interim adridet, αυτω πρ0ςφέρει ς βασιλεῖ. In margine D. C. pars quaedam liuius scholi haeret, sed valde depravata et mutila, quam tamen Ob ipsa, quae continet, Vitia exempli ergo proponam: Ῥύτος

hic legendum censet, ὁ κι υλος, . . Gialis quae est eniendatio certa. Nam et infra in quit. v. 89o. ComiCus noster καυλον σιλφίου dixit. Vide etiam ibi scholiasten. UST.

Promontorio et urbe, Stephantis Ἀμπελίτην sinxit L. Hol stertius apud Suid. v. iλφιον Ἀμπελιωται legi monetis addidit quod fortasses ac res foraniandon Scri

220쪽

Aegyptiacam Agnoscit, Si ' πελι-τὶς minime repudiandum esse Censet lio nimirum ab Ἀμπίλιος, illud ab Ai πελος existit. Berkelius autem scholiastae nostri vorba Proponens Suidam tamen solum Domitiat, apud quem in ιλ pior legitur, καὶ οἱ 'Au πελιο εαι, θνη ιβυηρ' in Aiatro υ σίλφιον, o δε ἐπὶ tisimi 'P μπόλιῶται. Corruptum in ' πελος Hesycliti locum varie viri docti tentarunt: niihi videtur hunc in modum expoliendos: ' Au 1πελος, ἡ μηχανη καὶ κs μυκυλης, ζy0υν ορος.

KD U αίας δε αἰγιαλος και πολις Θρακης καὶ αμπελος. Quanquam enim sedes Am Pelio in Turii, quos e Laro veteres adtiligunt, Certis limitibus Usinire non sustineam, Videtur tamen eorum regio illa in alte Cyrenaicae fuisse sita, quam Diodorus ait πολλην αμπελον, εr δ' ἐλαίαν χειν, et rae maritimae tractum aliquem occupasse. EIIS T.

ISI, 26. υλίζανδρίδης Nomina Alexandridis et

Anaxandri dis saepe apud scriptorses ob soni assinitatem cominiatari solent in Ua consusione Crim Clatiss. Tiber. Hem sterhuysio ad qllucem lib. IX. Oct. 59. sic distinguesndum censeo, Ut comicus quidem AP Pelletur Anaxa adΥides, at historicus, qui res Doli lii cas litoris Consignaverat, Alexandri des. Nam comicias natallo requentiris Anaxandrides vocatiar quam Alexandri des, et historicus Delphus non soluiti lii vocatiar Alexandrides, sed etiam apud Plutarcia in Lysaiadro Fundomtamen, ne quid dissimulem, bis vicissim Anaxandriderii appellatum reperio, nimirum apud scholiasten Euripidis ad initium Alcesti dis et in Vaticana Appendico Cent M. Adag. V. Quare non multiam UgHRbo, siqi is sententiae proposita Praeferendam Potius Censeat opinionem eurgii, qui in Bilbliotheca Graeca nomen Alexandri dis tum lite apud clioliasten iam alibi ex fungenduin eiusque loco Orci rei δρiδης rescribendum esse statuit. irsae. ζ λεξανδρίδης Historicum Alexandrident, Delphis oriundum, rorum Patriarum CriPtΟ- rem, et Anaxandridem comicialia olim ad liti. IX, 59. distinxi, et suum atri irae Oino viii dicare Sum OnR-tus Hic sententiam nostrae sisterias primum Bdsenti-

라틴어 텍스트