Comoediae;

201쪽

valde suisse depravatum sic enim in Kόμμα Pit ver

ba comici prolata Pergit: π μεταφορα των νεισμάτων ξ λ0 χρυσίου ποκεκομμένων. ντὶ του εἰ r g α λλου συστήμαzoς πονη00 κόμμα, η παρακεκομμο υργυρος. usterus impliciter e scholiasta suppridum esse Suidam dixit, o addita negation cum a legendum, Ae εξὰλου g. gποκοπτεσθαι in numm Perincutiendis habere locum non memini forte melli scribes, εξ λίγου χρυσio κεκομμενων Vel επικεκοιίνων. Σίστημα confusam vocaverit diversi generis Eriem, Unde quid conflatur, an corpus ac nationem hocinum inproborum, non satis liquot ΗΕΜsT.

netam Signatam Graecos inferiores vocare docia Car. Du ang. in Gl. M. et . r. Vocabulum ab aliquis

ductum, quibus non solum uoύσσειν nummos UEVE, et rasurαράσσειν, Sed etiam IaPaor 2 Otia, num rauctoritates Publica Iιmmis inPressum undet luxit

solemnis illa loquendi formula ἐπιβύλλειν χαριτῆρα.

Philosoplius Polit. I. p. 4 τ δε τελευταῖον καὶ saκ- τηο επιβαλλοντων Pro eo dixit, ἐπικίη a Iastis ita Oecon. II p. 255 Polyaenus in facto, quale mei ab Aristotele areatum, plane simili I. . . . . ἰλλον χαρακri 9 επιβα W modo Pari Potestato usurinerat μετακόπτειν. Dubites itaque, an in Alcidamantis orat. pro Ulysse contra Palamed. p. 56. v. 56. quod talgo legitur, Phoenices πρῶτοι χαρακτῆρα βαλλον, rei gendum sit in επεβαλλο quamvis alioquin, si qui eam in partem Potius inclinet, simplex verburra conositi vice tolerari possit. Hinc illustrandus est Aranus LPict. I. . a. P. I 4. Ἱδε αρ r ρ' i δ' nioλη 'quod perperam interpretari Wolfium existimo: nt mi- laus Isocrates Apolloniates, cuius Perquam elegan metaphora vereor ut satis adhuc fuerit perspecta, a Demon. . . . la Herculi ac Theseo et των τ πο ν ρετη r λικοῖτ0 ευJ0ξia rasaκrx s τοῖς εργοις βα- λεν quem locum reperies adduci una a Schol. Oso Cl. ad Trach. V. I9. EIIST. P. 24 IO. ντως ἄρα Recte particulam Se

202쪽

gendum erat ποεκiis' vel sine Suida, qui haec ita de scripsit in Πολυφορω, Ut Praeter hanc solam lectionem

cetera sint in scholiasta nostro meliora. Congesta osunt diversorum grammaticorum interpretationes quais talem in modum esse Potius distinguendas arbitror: IΠολυφόρoa Πολλα . . . . Irοντι εἴρηTu . . . οἴνου ηγουν ἀκρατω, καὶ πυρω'. 0 . ἰσχυρ0ς ινος apud Graecos, sicut Latinis vinum fortes quo sortius, eo maiorem quae modum capit εἴρηται δε, τι πολυφοφον μεν λεγον Vel brevius cum Suid , πολυφόρον γαρελεroν .... λίγην η π0ικίλω μεταφορικως etc. Nemo non alebitur, aptius in hac sede poni ποικίλω, multoquo magis metaphorae rationem Constares. In Helio doro ποικίλ0ς δαίμων, sinistra sortuna vel varias simul, vel alias ex aliis, et novas semper calamitates adi

122 37. 0 πολλην κρασιν δεχόμενον Id est v

num quod multum quae erro Potest. κρασις enim, proprie mixtura, hic Pro qua accipitur. Eadem Phra si usus est Athenaeus lib. I. Dipnosoph. cap. XX. επαινεῖ δε ομη20 zo επιδεχυμενον πολλην κρασιν. Gudae nuto Homerus Ainum quod multum aquas

καιον ex tis recentiorum poni pro iuris dictiones, δικαιοδοσία. Unde vero iudici oriun severitatem a Vio. Ientiam verbis iis traduci fuerit expiscatus, compertiam non habeo. HEMST.

123, 28. νε δε του etc. Hac nisi negligoniissime descripserit ipso Suidas, modicem eius oportet

203쪽

P L UT US. 165 valde suisse depravatum sic enim in Kόμμα post e

ba comici prolata Pergit: απὸ μεταφορα των νομισμά των ξ λ0 χρυσίου ἀποκεκ0μμένων. ντὶ του εἰπεῖν φαύλου συστήματος πονηρ0 κόμμα ἡ παρακεκομμέν0 αργυρος. usterus simpliciter e scholiasta supplendum ess Suidam dixit, o addita negatione cum Porto legendum, υκ ε ῖλου χρ Aποκόπτεσθαι a nummis e cutiendis habere locum non memini forte melius scribes, ἐξ λίro χρυσi0υ κεκ0μμένων Vel ἐπικεκομμένων. Σίστημα confusam VocaVerit diversi generis materiem, unde quid conflatur, an corpus ac nationem hominum inproborum, non satis liquot ΗΕΜsae.

netam Signatam Graecos inferiores vocare docuit Car. Du ang. in I. M. et I Gr. Vocabulum ab antiquis ductum, quibus non solum χαράσσειν nummo CudEVE, et παθαχαρασσειν, sed etiam χαρακτὴρ nota, Signum rauctoritates Publica nummis inρrossum unde fluxit

solemnis illa loquendi formula ἐπιβάλλειν χαρακτηρα. Philosoplius Polit. I. p. 4 τ δε τελευταῖον καὶ χα*ακ- τηρ επιβαλλόντων pro eo dixit, ἐπικόψας χαρακτῆρα ΟeCon. II p. 255 Polyaenus in facto, quale fuerat ab

Aristotele narratum, Plane simili I. . . . . αλλον χαρακτη9α επιβαλών modo pari potestato surpaverat μετακόπτειν. Dubites itaque, an in Alcidamantis Orat. Pro lysse contra Palamed. p. 186. v. 36 quod Vulgo legitur, Phoenices πρῶτοι χαρακτηρα βαλλον, Te sngendum sit in nψαλλοπι quamvis alioquin, si quis eam in partem Potius inclinet, simplex verbum compositivi Q tolerari possit. Hinc illustrandus est Arrianus ΕPi Ct. III. C. a. P. I 4. Ira χαρακτηρ V επιβολή 'quod Perperam interpretari Wolfium existimo nec mi- Iaus Isocrates Apolloniates, cuius perquam elegans me taphora Vereor ut satis adhuc fuerit perspecta, ad De

λεν quem locum reperies adductum a schol SOPhOCI. ad Trach. V. 19. EJUST.

204쪽

164 P UT II S. hoes in doco adfirmativa diSputantem ide p. 2o4.

i 9 κατακωμωμενοι Aldina. 124, Ο. επγὶ0μέν0ς SeCUtus sum usterum, qui ita scribi curavit, quum iri cunctis edd. I geretur ποηρμένος. Quod utem comicos 1ltiores irriderent, seia uultu adhibuisse notat scholiastes, longe recedit ab aliorum grammaticorum sententia, qui Atticorum aeque a Doriana EB formam esS Propriam statuunt: vide ustath ad Il. A. P. 2. v. . Od. A. P. 385. v. b. et ex Heraclide ad Od. . p. 89 a. v. b. ubi memorat τον 10 3μικ0 Πλ0υτον HEΜSΤ. 124, 24. o δέ καίως mae primum in ed. l. in voci Iambi sunt Alexidis ex abula Poeta perquam elegantes, quo SerVaVit Atlieri. III. P. 4. F. OrUm sensum, et Si facilem, a Dalecampi tamen miris coconturbatum explBnclvit Casaubon. Anim. III. c. u.

124, 35. o επηρεύωντες Sic etiam Hesychius

et tymologus interpretantur Iandat eo nomine scho itasten es Herat d. Anim in Salmas. Obs in I. . et R. lib. II. C. 5. g. I. Erasmus Adag. in Sycophanta, oti Stephan. h. L. r. T. III. p. II 27. E. F a quibus est usurpatus enarratoris nostri locus, sollicite sibi Caverunt, ne arte eiu Vitiatas contrectarent. Nos unam alteramque maculam abstergere, tum si quid

mali subest gravioris, quod curam doctiorem desideret, indicare saltem conabimur. Quid sit σμικρῶς Vel μι- ωρως διε9ευxu ν, doceri cupio dixerit aliquis Posso

verti, ScrIFII IOSrus Et mirarit Scrutari libenter ait cliemus, simul atque X empla suerint in rem Praesentem adduCta. Interea mecum e Pone, πικotae' notis

sima sunt, πικρῶς ἐξετίζειν, arηγορεῖν, rκαλξῖ πωγ9α εγκ λχ ματα πικροὶ ἐξετασταὶ δικαστα etc. Corruptela quo Pronior, eo Repius antiquos scriptores invasit Meleagrum UOque, ni fallor, in venusto CBT-mine, quod Epigrammatum Undiquaque ab eo decerptorUm. Coroncte TZesixUm Franc. avassori debemus:

205쪽

si eriti potest Archilochi facta mi erition in acerbata in boliam eius amarit Udo animo non Statim succurrat

uti Diodo Naelitas legatUr, ne perpendere Commodum est, nec quicquam ad coniecturam nostram facit. Quod sequitur in scholi ista, iis terUi cita monstituit: πα-

cuncta hae sy Cophantarum a si cubus ducta nomina re- Censet extra συκ0παιδας quos equidem emendari malo,

quam omitti: 'iam Naagni Erasmi explicatio, fCδs Πει- roriun inSta gaudesntcts cui suffragarim Stepilaniam miror, ferenda mihi non videtur si idcirco ae singi Hesbere icti UO, συκ0 3παδας Vel συκ0σπαδίας. Hesychium audii Συκ0σπαδ iu ς, o συκοφάντης. Nunc eadem opera patet, quod continuo subiicitur, ' etsi uorte a recentior aliquis adsuerit, ad lari solam vocem Pertinere, EiUS' que ationem expedire : i. σως ab τ0 πάνια ita legen-

206쪽

166 PLU TUS.

dum, non πάντας, quod Omnes edd. occupavit εr-

κλήματα φέλκεσθαι ideo nimiru In Vocatos esse συκοσπάδας, quoniam nullum non alumniarum et criminationum genus ad se adtrahant, atque adeo Corradant. ΗΣΜs T.

P. 25, 2. παρασχεῖν υν καὶ τοῖς - δηλουντος ΤΤotum hunc locum sic scribendum et distinguendum esSe utor παρασχεῖν υν καὶ τοῖς πως0υν μάτην ἐγκαλοῖσι τὸ νομα αμα καὶ του φαίνειν τυ εγκαλεῖν,

tum praesert: - του βους καὶ του χροος η πεῖνα τογα βου πιτατικον μόρω quae fere leguntur in tymologo. Integra descripsit usque ad πληρουνται Suidas

in Boυλιμια, Paucis tantummodo mutatis, quae peractnon sit pretium notasse Galeni locum monstrabit Foes oecon Hippocr. in Boυλιμος IIEMST. 125, 19. τουτ Et in Idem in sequenti scholio notatur lio Cur moneat narrator ille, in causa sui te ius exemplar, quod scilicet Proxima, δηλον or βουλιμια, Iusti personae tribuebat eam ob rem operae pretium Putavit ostendere, quae Sycophanta dicat, tali gestu Corporisque Conversione debere Pronunciari, ut non ad Iustum, sed ad Carionem, qui ante fuerat Iocutus, dirigantur. Perperam vero interpretatur, υκαν φθανοις rectius usterus in Ind. Nunquam inoles, qui in ius as nec riscissi nurn fefellerat haec Io- quendi sormula. II. Stephan. h. r. L. T. IV. P. 35. D. reddidit omnino in forum te venire necesse St.

P. 26, 7. καὶ θειψίας Haec in prioribus editionibus alieno loco posita sunt post sequentia illa, δ' Ευδαμος φαρμακοπωλης Amipsias enim hi est Nomen comici, satis noti, qui Eudami pharmacopolas neminerat. UsT. καὶ Ἀμειψίας Iure merito usterus huc transtulit, quod priores edd. paulo post alieno loco praeferebant, φαρμακοπωλης καὶ ἀμειψίας η 9υσ0 πωλης. Annuli φαρμακίτου ut Eupolis in Tinetoribus, sic et Amipsias comicus non ignobilis, . meatinerat:

207쪽

μακος si enim scribi debet, non ἀντὶ φαρμάκου. Eudamus ille vix dubito, quin idem fuerit, ac Theophrasti υδημ0 ὁ φαρμακοπωλης ευδοκιμων σφόδρα κατὰ in τίχνην ist. PlRnt. IX, 8. Sunt autem τετελεσμέ-νυ δακτυλιοι artes magica Consecrati, ut docuit Salmas ad Vopisc. P. 36o hisco praestigiis deditos non solum ἐλεστ&ς, φυσικους, μυστικους, Sed etiam φιλοσό- I3ους re Centiore Vocabant quarnobrem coniungi videas φιλόσοφον και τελεσTην' exempla suppeditabit vir sum anus, quem modo nominavi: non aliter hoc loco φιλόσοφος est intelligendus. Pro δαίμονα, quod unctas odd. obsedit, aut δαίμ0νας scribi debet, aut δαιμόνια 'hoc Ios Scaligero Placuisse constat ex Not ad Manil. V, 386. ubi vir maximus iamdudum o Aristophanis scholiastaeque o cum et Antiphanis adtulit ex Athen. IV. P. I 23. B. HEMST. 126, 9. In codice Parisino legitur orio o Ευ- δαμος δακτυλίους ποίει θεραπεύοντci τινὶ μηχαν - εωντας π 4φεων δάκνεσθαι. 126, 9. φυσικους δακτυλίους ποιων Des annulis inagicis, quos GraeC φυσικ0b Vel φαρμακίτa vo Cabant, non repetam hoc loco, quae iam ante eruditis obse varunt viri egregii, Dieinesius Var. Leci lib. III. pag. 392. et Lindenbrogius ad Ammian. Marcoli. lib. XXI. cap. L p. o I. edit Lugdun Bat. UST.

126, II. την αὐχηρ υκ Id est, omnino non, vel lan non quod genus loquendi pluribus inter pretibus ante non intellectum, abunde illustrarunt viri docti ad Lucianum. AEUST.

208쪽

ptis Medicorum libris, et antiquis edd. sed invita Graeca linguae norma. Ad Τηρίων intRCtum reliqtierat idem usterus quamVis Vel sine Suida reponendum esse δηλητηqiων 3 teret nunc quum is exicographus, vorba scholiastae describens iu 'AλΓ Ουκ εστ etc. vlane repraesentet, ἀλεξητηρι0ν των δηλητηρίων , aiulla amplius superesse Potest dubittitio. Eadem macula li heremus Ammonium περὶ O. καὶ A. A. nam tibi vul

v. ρυγων, quam PisCem Brinum interpretatur, ης τυωε,τ00 δηλητη ι0ν Mithridates ad uia imas angustias redactus φύρμακον δηλWηθων ἐκ πιὼν τελευτα apud Sirid. in Ioμπηῖος. Tatian adV. Grae C. P. 67. τα δηλητηριαουνοίσεις εἰσὶν λικαί Ληλησεις autem quasvis illatas malis carminibus B venefiCiis noxas vocant velutiquum Theophrastus Η. l. VI, a scillam ante fores depactam vulgo haberi tradit λεξητ qt0ν της επιφερομένης δηλησεο ς. Qq a Vero PrBetermittendum est, Iiunc versum talem in modum explicari a Suida, quasi proverbialem sum ab CB επὶ των νηνύτω εἐπειδε το φύρμακ0 et signatius addita Voce παρ0t μία in OD εστι συκυφάντου δηγματ0ς' ubi ustero non est

auscultati dum, quando sensui Potius Convenire Utat, Ut scribatur m op ων ' imo longe opportunius retinebimus τηνυτα potestate activa, quae virtutem medendi morsibus sycophantarum et efficaciam nullam habent, neque Praestant, πρακra PTHeterea parte Cl1Ο-liorum, quae in edd. feruntur, omissa ordinem invertit: primum enim, λεγε δ εν θει . . . . rP6 TOδε doinde subsequitur, υλλως αλε r isι0 . . . O δακTυλιος πεποίηται Discrimen aliquod lactionis leve tanti non est ut nos moretur. MLvsae. I 26, 2Ο. 0 υτ δε o T. q. Expedita est oratio , nullamque mendae suspicionem excitat quid autem sit causae, cur ab homine iusto, qui tribonium Pluto consecrandum adtulerat, Versum istum 886. nunciari notet enarrator, mihi Sane Prorsus est Ob-

curum An Chrenario Praecedentes binos, tunc Iusti

209쪽

P. Ig7 35. Vide obraeum P. 162.327, 34 . κλ/J0θα γλ ηε0θες et κλητηss qui testes in iras vocantibus acleiant; quorum etiam Domina libellis adscribi moris erat Poll. VIII, 40. 3ει ὁ καὶ κλητηθας r90ςεΠιr9μφεσθαι T0ν φαίνοντα, ia εἰσι μαθTυ- ρ ρ quae lectio Pal. codicis omnino est amplectenda. De his liaribus egit, huius etiam loci non oblitus, Desid. Morald. Anim in Satiuas. Obs ad Q. A. et L.

est. UST. 128, a. φ3ησὶν J π90φασί μαί φασιν vetere edd. bene correxerunt Ortus et usi eius. Um autem inarao dum hic scit hiant enarratores, Iat fere Versum in

210쪽

17 P LII S. ε1ιπορων η ξιον των ἐπὶ τὰς Grρατείας δια το ευχsηστον τὰ προς τρ0φην φε00rruς, non est fraudi sui eruditissimo viro casuum antiquis scriptoribus satis frequens variatio. ΗΕΛΤST. P. 129 IO. εις rasa μυ ς Quamvis ex tam brevi fragmento Verum sensum poetae divinar difficile sit, tamen metri saltem gratia Pro μῖσος, quod Prioreseditiones liabent, rescribendum putavi μύσος, utpote cuius syllaba prior brevis est, Clam Contra T0υ μῖσ0ς Ionga sit. Ceterum locum hune non reperio apud Euripidem in Bacchis. iasae. μυσος Quod antomus te rum omnium Nit edd. μῖσος, si Bre non poterat in ne iambi: μύσος non tantum syllabam primam labet ancipitem, sed loquendi formulae congruit λαβεῖν εἰς χελος, SECUS B μῖσ0ς Firmabit emendationem ustori detectus aliquando versus Euripidis in Bacchis certo non reperiri, Verum est. I0ιον Arpocration etiam

adnotavit ideat saepe valere, quod ἰδιωτικόν. Suid in διωται καὶ ἐν Ino υτω διον et ἰδιωτικόν φησιν hune ipsum locum designavit. ΗΕΜsae. Vide TyrWhiltiauiopud Musgravium ad auripidis Bacchas, V. 4328. Iu 9, az πολιτων , Legendum Videtur '0λιτικων.

129, 8. εις μηδεν Lectioni vulgatae non vi deo, quomodo Conveniat talis explicatio : probabile mihi videtur hunc interpretem in volumen aliquod incidisse, in quo scriptura ferebatur, quod tamen nultum abest, ut probandum Putem, ἰς G0ὶ 90ςηκζον μηδεν εἴ ἀπεχθάνει Sensum versiculi neque is, qui Proxime sequitur, scholiastes perspexit repetendum est ex Praecedentibiis, εἴ σοι πρ0ς ον μηδεν των της πόλεως ἐναι πιμελητην πραγμάτω , καὶ ταν ἰδίων παν-

quoslibes inimicitias suscipis Illud απεχθανει risch- Iinus interpretatur, odiosus fas omnibus; Devarius de Partio. 4. 17o. tam su Stomachario: neuter ut

라틴어 텍스트