Comoediae;

231쪽

qua late sunt usa, commodior erit dispulandi ocu se

nunc in Orbem nostrum redeamus. Quae deinceps iusCholio sequuntiar, externos Urbano Choro inseri non licuisse, contra licuisse Lenaeo , Ut non omnino negaverim, solitis certe scholiastae fide vix induci possunt, ut rei mini iri probabili subscribam. Petitias qui dem Conam in L. A. P. 269. praeter hoc scholium Ulpiani loci in protulit ad Demosth. r. in Leptin p 572. . ubi minus adtento imile quiddam ex Alexandro rhetore docere videatur verum si qui rem penitius inspexerit, nihil tu pertinere facile do prehendet.

Lex sane sui Allienis, μη χορεύειν ἐιον, η χιλίας ἀποτίνειν τον χορηγόν cui quam ProterV Demades, insolentissimus opum malo partarum ostentator, insultaverit, reser Plutarch. hoc P. 755. C. quam latam esso Constat ante Aristophnnis aetatem ex Andocides in Alcib. P. I. v. 36. Caput eiusdem legis a Demostheno commemoratur in id. P. I a. . potissim Um Butem. ad Versi is eos Peregri rios Valuisse credo, qui urtim a Cper fraudem in ius civitatis irrepserant, atque adeo

poterant actione ξενίας pulsari nihil equidem inter

Athenienses citius Contigisse reor, UBm Ut CX e numero a ope nonnulli choris litteresserit horrare amo-Vendorum cura sub gravi mulcta τοῖς χ00ηγοῖς fuit Om-miSSI. De Praecentore Vero, quelai admodum Apuleius τι κ0ρυφαῖ0 Latine dedit, dubitandum non est, quin Peregrinus adsumi potuerit artis ex uim Uaerebatur, Teique musicae peritus idque praeter alia multo pluram ara is esto patet ex eo Simonidis carmine, quod Callimachi pigrammatibus inmixtum est . . Sed qui tradiderit, tum alios fuissct choris, qui Deorum honori ducebantiar, adscriptos, quam iuvenes ingenuoS, θίους, - τιθαλεῖς, Veris civibus PrognatoS, tum με-τ0ίκ0υς vili in pompis, a paene ignominioso κατρὶ φορων ministerio fungentes ros ηγίας, quae B Tem R-Cram Pertiliebant, administrasse, necdUm n me quisquam unUS , quantum recordor, extra scholiasto fuit

inventus quare neque illud sane παρὰ Ουr πέπαιχεν, quorsum spectet, salis percipio, nisi quis interiisse Plura Suspicetur, quibus ostenderit, idcirco balneato Tem hunc sycophantam, . tanquam Peregrinun et su

232쪽

περ ἀνδριὰς επι κεφαλην, quid tandem aciemus 3 Nonihil dicani, o scholiis brevioribus, atque ad singulos versus interiectis ista manasse auguror, hoc pacto in ordinem redigenda K0ρυφαῖ0ς ἐπὶ κεφαλ ν. Ἐστηκὼς Ju ςπερ ἀνδρεύς. si saltem Sensus aliquis extundi poterit, atque anina adverti, quid Cogitaverit interpres, licet nihil minus, quam interpretationem eius probem.

134, 35. των φαύλως διακεκ0μμένων Ultima vox stare nequit longe enim aliud os διακόπτειν νόμισμα,

igitur vel των φαυλως κεκ0μμεν ν, Seu πικεκ0μμένων, vel των φαύλων καὶ διακεκ0μμένων. ΕΜ5Τ.134, 37. μερίδα Vocat quam GPστημα scholiastes a v. 863. Eur/3 SS PGrti destErior A. HIῖΜsae. P. 155 3. δ. Tot Versus Uno minus labet haec scena qua Propter ingendus est numerus Vm si quis credere malit, unum dormitantis librarii culpa intercidisse. ME, IIST. Io 5, O. καὶ μειρακίσκην ιεat omisit Suidas in

indecoro comendi studio Virgines aetate florentes aemulatain, adpellaVerit et θακίσκην. HEMST.

233쪽

Vetustius minimeque contemnendum sinitur in his ver bis, m αν λαχωσι, caruit Suidae codex, in paucis illoqui leni ab edd. nostris discedens, sed qua tamen non neglexisse operae sit pretii im λλ' O . . . ραμ

n quis temere spernat, confialendus est Chol ad V.

enotatum a Suida scholion diversi parentis ess λο- tum, in Unum tamen utraque, velut ni illo discrimine seiuncta, conflarunt Ioli. Meurs de Arctioni. III, 1Ο. et S. Petit ad L. A. p. 196. quo factiam St, Ut in eri rem inciderint, scd plane contraritam, dum sic de senatoribus cuncta, de iudicibus illo inteIpretatur. Atqui non potest dubitari, modo quis antia tum di Underit, quin solum senatorum ordinem prius, Riterum consessus iudicum clangat Ceterum quod Petitus re-

234쪽

192 P LUI US. scribi iubet κατὰ et γράμμα Pro και το γράμμα, et ντω γράμματι Pro γραμματείω, iamdudum ante Meiarsius

non litor in ipsis scholiastae verbis exhibuit verum neuter animadvertit Vice, καὶ βουλευ0ντ ουτοι, legendum esse υTως' nimi TUI καT To ράμμα, vel, si quis hoc sorte, a raon inVilo, malit, κατὰ sύμματα quemadmodum diu ante iudices sorte duci, inque sua quisque tribunalia mitti consueverant. Praeterea Peti ius επὶ Γλαυκίππ0 sequentibus adnectendum censuit, suffragante ustero ego eursi rationem adprobo, qui Latino dedit Inquit Enim Philochorus Sti Glau-cimo. Et Euatu etc. Solent enim grammatici non raro, quoniam Philochorus historiam suam Atticam secundum annos Regum atque Archontum digesserat, ἐπὶ Γλαυκίππου, επὶ Καλλίου Verbi gratia, tanquam temporis indicem a titulum ponere, sub quo res eius testimonio Confirmata reperiri queat. Verum id om Meursius quando isthae C, 0 υτ δε αφ' ετέρου στὶν ε9μητευσαι, Si Latine reddidit, illius ut sem n tilio Potos e sicari, qui Voluerit, prorsus ignoro: en sus est sine dubio illiu Gutctm. πινες ν τω θύμ'ματι, irate restandi rationem aliunci ducor iacesernihil hoc aliud, Uam adsumentium utile scholiorum collectoris, qui Certe opportunius hic solemn illud ἔλλο, interiecisset, quam ineptam a Ciniam: nam a nifesto prodit se neutiquam adsecutum esse veteris scholiastae mentem, qui rect Comicum intelligi vult ex iis, quae de iudicum Sortilione supra si ierant ad V. 77. Praedicta sed nunc solum ex Philochoro prioribus addit novam observationem in qua quod legi

temere praetereundUm debet enim haud aliter accipi, quam si scriptum Oret, Tae πρ του Πλ0. T0υ τει quod ipsum 1ortasse non de exit, qui reponendum potius existimet, Vel, προ της To Πλ0ίτου καθίσεως anno ante, quam Plutus in scenar suerat datus sicut in schol ad Lysistr. U. Ο96. 80 των τεσσαρων της καθ

σεως τούτου του δράματος Πηm depravate, quod usterum fugit, editur καταθέσεως. A Nobis non discrepat S. Petit Misceli. I, II. Iam post Glaucippum Athenis summo magistratu functus est Diocles, quo ar-

235쪽

chont sabula primi Pluti sui commissa Iaoc perspecto statim consequitur, Cholion SSe unius grammatici, qui primuin lutum sub oculis latibuit. Illa vero Ἐν τοῦ γραμματι υν iπεν ως ἐπὶ τῶν ρητό6ων. . . a i λθει , et inepta sunt, nihilque ad illustran dum Aristophanem conserunt, et Alieno loco inmissa : ad iii sina an sedem, si quam Nerentur, et iudi de buerant, quandoquidem laic in Portune divellunt, quas copulata Suidas invenerat. Prope sinem ista verba, π9O T Tm γυναικων φυλ0ν, Sub decora specie vitium occultare mihi videntur; non quin rectissime possint Usurpatio των γυναικῶν, Vel T ri ναικεῖον φυλ0ν, ab ipsis etiani grammaticis; ut ab Ullaiano ad Demosthon. nεs IIuguris P. 36 I. OPTO JE Go Ei Oh ς φύσει του γυναικH0υ φίλου sed quod aliud quiddam, quo dicium coinici 1acetum liquiditas explanetur, JOcus flagitet. Hoc, ii fallor, obtinebimus, Si resiligi patiaris, παλ

ιν προς το in γυναικων iλ0ινον nun scribendi morem in membranis animo repete, et φίλοινον qua raprona Via migrare potuerit in φυλον, StBtim animad Vertes : Coniectiarae nostrae Tobur addit, quod notatur ad Lysis tr. V. 467. bru ξ δια ο φίλοινον ne raro monent veteres, Aristopli An iocorum fuisse materiem obiectam mulieribus, anaxime Vetulis, ebriositatem: iris pice modo ad Plui. v. o 7. Bd Lbsis tr. V. 197. Alox ut locum tueatur 1rειδη, Tecta styli Orma poscit διὰ τ0ῖro Sin δι retinere malis, επε ιδ mulctndum fu

risque comici verbis addit: λεγεται δε καὶ ἐκνόμως.

236쪽

nabar interpretationem ea in liUC nescio quo casu de latam, ad VerSum antecedenteiri pertinere: καὶ εἶπεν

ἐμε αγυρίσαι deinde vidi, satis Commode locum, quem tenet, tueri Posse. MEΜsae. 157, 35. μεδίμνων μοδιων Modius et nodim-ntis quid distent, compertum est: nihilominus μέδιμ- τον Graeci Posteriores μοδιον exponunt Hesycli in μεδι ii ταῖον MOScho Pul. περ δεδ. P. 4. Quos modios in Annibalis historia, equitum praelio Cannensi

caesorum multitudinem Brintllorum mensiara aestiman

iis, Latini vocant, illi Graecis ἐδι uiro sunt, et nonnullis quidem Ἀττικοί. Accuratior Suid in V. ἐδιμ- τος ουν Οὀίων ' Cicer in Comment. Caus apud Corn. Frontonem : medimn rcm VIII. In illibris sentum, id est, modi m XLVIII millib. DC. Vid. o. A. Boiasium ad Corn. Nepot Attic. C. II. g. 6. ΗΕΜsae.13 , 36. δεῖ to J Scribi debuerat δεῖτο Hesych.

αἰδοῖμαι. αἰσχυνουαι HEMST. P. 138 I. 7oxia μισγ. as το . J Haec, quia non comparent apud Suidam in Μισητεία, suspicor a Diala Naaiata esse invecta quanquam eandem oris inem ipse tradat articulo praecedente, et tymol. in μιση-

τις υσα, πυρὰ το μίσγεσθαι Deinde brevius etiam Sitidas: και μισητίαν, Το ει TU GUν0υσίας πίφορον 'or' ενεκα δε et C. εὐεπίφoso legatur, ali επίφορον, a TV m refert ex vetusto scriptore protulit in ea v. οὐδεπso ἀδικίαν et πλευνεξίαν πίφο90 ην. Crum, quod praeteriit, illud εν Ουrot sidem mihi facit mutilati scholiastae in proximis utiqiae, quo Cum Coniun ri pos- si . nillil invenias: Us re conieci BbBm καὶ ἐν ρτισι, Vel hi T&ῖς Osrin μι6ητίαν φησί ei C. Occurrit enim in

ea subula μισητί v. 619. Dis probabilius sit, quod dicere incepi, praetermissam suisse ab antiquario segni

237쪽

dAin comoedia versum Bdduxerit en Hrrator, in quo Pari potestate μισητi fuerat Stirpnta. HEMST. 158, 28. λλο πλακουντι0ν Paulo plenius Suidas in qui τα α πλ. π9D T0υTo , Grersi λίγων, μηκέτι πα-τwαι ἐκεῖ με. Eadem verba repetens in Πουντούλων 1rionstrum vocabuli somniculosus torno nobis procreavit αλλο πλακούντιον προντο, λονν' ignorare se fatetur Κusterus, quid vox barbara sibi volit. Nodus expeditus, procuratumque dextro Prodigium a Clariss L. Bos nim ad Suid P. 84. qui mon Strct Vit ex ro0ς τουτον COTr Upt Vel obscuro Scripto natum esse προν-τούλων. videns exempliam ostendit, quam proclivi lapsa Voces etiam notissi inae nonnUtiquarii in maculas degenerent, ilibus eiciendis hora linum vel acutissimorum ingenia rustra defatigentur. Animadvertendum Praeterea, additum ill l πs0 τουτω, quod in vetustis scitoliis itidem extitisse credo, ne ne o Stulare Criptu- rana ab tymologo proditam πρ0ςαπε Πεμψεν παTGν Usa Graecae linguae vulgaris pro res, vades es teri solet: si ἀντιβαίrειν Tras Τοις κοιν0ῖς ανTιπαTaν, teSto schol. Sophocl. ad Electr. V. 577. Inde sumtum arbitror in vulgatis exicis, quando ἀνTιπατεῖν exponunt, obstruores: nam alli videtur, Stephan. h. L. r. T. III. p. o. . qui Ps ctriam si Cmoni Contendit, confraudes Ido crim a τι πατciria neque illi praesons scholiastae locus in memoria suit, UUm notabat . 79. G. πατεῖν GH Erri cum ἐκεῖσε ires, μηκέτι ἐκεῖσa πατησαι. Neutri verbo sedes in Gl. . et I Graec a Car. Du angio, quod factum portuerat, est conces

I 38 So. Insertas videamus C. V. interpretationes. Di ητα την λεγομένην ἰδιωτικως ς λουσίαν ria

κ0ινως αsIανά. i nos, ubi operam eius maxini desiderabamus, destituit u angius. φλ0υσίαν scripsi, Propterea quod ea figura videretur in inediam vocem inmissa, quae plerumque in sin poni solita υς de signat alius inde orsitan exsculpserit λατία sed utrOCUnque modo ductus obscurus expediatur, differres

238쪽

Latin placentae quoddam ex lacte et vis consectae genus in multis Galliae partibus adpellari ians, sa-ons a Langue docensibus sonsons et fraus oras notavit Menag. in Diction. tymol. Ling. Franc. Nos Belgae vocem, Sed Patitulum inminutam, retinemus, ades, suo. De res oua quid dicam vix habeo, nisi vocabulum a Turcis ad Graecos re Contiores pervenerit illi enim amyli quandam specie ira, tracha uia dictam , ex frumento aqua macerato decoquunt, et Pultibus suis admiscent, ut refert Petr Bellonius Obs. I, 9 et I, 7. ad quem locum monuit Ar Clusius eius parandi modiam adcuratius exposuisse Rawwol l . Itin lib. I. . . Dubitandum fere noli videtur, quin idem sit, quod ex

Golii otii mentariis castellus cli Lex. Pers. descripsit

P. 77 3 ζει Tarchanach vel ErchantichrAlica , iactes acestos cocta, Et diccata VIITSIMI, IIact Postvrodum in cibos desurio Paratur, a Turcomannis in ri/nis, in qu Eulis sum est viatur. Perm Ulta complectitur lingua Graecorum vulgaris, praesertim in arborum, herbarum, Anim Antilam, TertamqUe natura

lium vocabulis, ex Orientis fontibus derivanda; tractprimordia si Car. Dii angio viro iuxta laboriosissimo et egregia doctrina praedito, Petritius fuissent perspe

CtR, errores Sane non Paracos effiagere potuisset, et

gratiam haud paulo naiore ni a literatis Itominibus inire. 1s Eusae. In codice Dorvilliano non cyλουσίαν script Umest, sed φλεψὶαν. Vide Porsonum apud obraeum P. 177.

239쪽

PLUTUS. 397

quam alibi, qualitiani recordor, in lutus scriptoris no- iiii ne sui Pata. In Choliis Certe ad Av. V. 3Ο2. Est A uuix similiter ad Pindar. N. Z. 55. Ubi quae sunt a veteri grAmmatico adnotata, Fracinus integra subiecit Banis Aristophanis V 44 a. Multo plures, si quis Tequirat, suppeditabit Bibliotheca Meursi Graeca, qui Propterea Anyon hic quoquo rescribendum ess Censuit. Gente Dorus fuerit Demo, dicere non habeo: quod si coia staret, facile credi poterat Doricum eius nomen, Ut in Damarato et Demarat Corinthio, naultisque aliis usu venit, in formam vulgarem a Triri Π R-ticis suisse conversum. Sic Epicharmi Siculi fabularum

titulos Saepius adducunt oh η Προμηθευς, I ης γαμος, Γη καὶ θύλασσα, quam Π00uαθευς, φας Vel sitiς, α etc. Aeliano, qui genuinam inscriptionem

SerVRVOrBt, X ea Calasa grave Vulnus eat inpressum:

mendosissimus enim locus de Anim XIII, 4. ita redin

tegrari debet: Ἐπίχα0μος μεν ἐν ' siti γάμον, καὶ Γακα Θαλασσα, και πρ0ςίr Μώσαις. Occurrunt alioqui frequenter sine discrimine Damon et Demon Pythagoreus est Syracia sis ortiandus apud ainblichum Damon, notissimus ille Pliintia so lablis , Sicyonius alter Demon. Celebris Musicus, idemque disciplinae moralis et civilis peritissimus Damon , cui Pericles Perct in dedit ab eo ducta Musicorum secta, ψεσι Ῥαμ νιος, Non ait Ara0ς. Ut perperam legitur in Porphyr Hy-ΡΟ in n. Bd Ptolent. Armon quod Bullialdum sesellit dot ad Theon Smyrn. p. o 5 Hunc Damonem Athe-

240쪽

P S. niensem non solum adpellant Plutarci, de Mus p. 136. Ε. et Athen XIT P. 25. C. sed et testula ruiti suffragia, quibus labefacta ita Patria caruit, H Per te ostendunt: quocirca vix mihi dubita iri videtur, ouin iam ipsum designaverit Stephan. iii α, A. itio Autio riδου Dα θε ad illam itaque normam Irint archias emctridandus in Peri Cl. p. 97. A. Gi Mysi λευ0rT0 GUTm Ληt w3ἱ-ὁ0υ του αθεν, non, quo Me Ursius aritumabat de Pop. Att. ἰηθεν nisi quis talia at liae ab ipsis veteribus per errorem, quem secerit ex cu Sabilern Perspicua iterariam vicinitas, aliquando fuisse constas A. IunC saltem Demonidom et illum Damonide ira non fuisse di ' versos vero, ita illimum P tuo; ideoque magis miror, quid sit, quod Plutarchus adnotaverit de primae sy l Abas in Λύμoir quantitate: Dύμωνα, inquit P. 55. F. ob νασὶ εῖν suros si0uIuroreta την π90τίραν συλλαβqνεκφε 0ειν' si cnim, nisi a legiti Irin Alio ite aberraverit Perversa loqNendi consiletudo, non in δημος, Λημων, σύμων, sed ab alia Prorsus origine, ni miriam a verbosi um, unde δαμύω, δαμάζον, derivandunt oret. At que hic Damon, praeterquam de arte Musica forte quaedam, nihil litoris videtur mandasse diversu ergo,

qui Atticas antiquitates et historiam Coloposluit Perve- iustum scriptorem inpugnavit teste Suida, C Allelitissiaraus patriorum ilian in Philochorus . cui iis opera siderii illius in rebus AHicis laud parui fuisse debilitata incredibile ost eam enim ob a Usam, Iri Braguror, A r- θὶ Plii lochori sex celities, . rarissime Demoni R Tam amaticis solet ad lithori. Idem ne sit, qMem ita Athen. X. P. 44 a C. hi oti, Irs Butavrί0U, Uxta Um CR Saraia bono Anim IlI , 17. ignorare me lateor neqUE U Agis Compertum ab Po, quod statia ero tamen videtiar vir Insgnias, an τῆς It θίδος auctori commentari Us r tutaruo uti P vindicari debeat e Eo certe fiant hausta, quae Protii lii lio loco scholiastes nam inanis est coniectura a P fit Aonii ad Aelian. V. H. Ill, 4. D. 6. Illud autem de Pro Verbiis opas, quisquis aucto suerit, ingestati volunt inum iura nero con Stilis se oportet, si ill-lo viii laborat :irpocr. iii Muniiῖν λεία, An ora ἐν Σεσσα Οακ0ar torto IIustus f Π, r. crum lectioni viil Attione minals si danuis, caveta cod. cdic in quo scribi

라틴어 텍스트