Comoediae;

271쪽

more non subnotato: R Contra stat articulusos, Cui Meursius Praeposter Corrigendo situm adtribuit eum,

qui ex consuetudine linguae Graecae defendi nequeat. Bone usterus Castellani laudabilem operam expolivit. addidii iii ad libri sui marginem in ed. nescio quaeandem lectionem inveniri sic autem nihil est necesso expungi θυσίαν , lapsi glossema aliunde invectum. Ego

praetere Tecte me acturum Putavi, si scholiastem ex

Suid locupletarem adiiciendo τῆ Aq0ῖ, quod ille a

se sumtum Optinio iure repetat idem pro τον Λία Lysiae restituit usterus apud Suidam in Προη00σίαι, praeventus tante ab Henr. Valesio ad HBrPOCr. p. I. verbis autem Lysiae male adsectis nullam opem con fert codex noster B ut qui vice τοῖ προηροσίαν mendosius etiam παρυησίαν exhibeat. De primitiis vero frogat ab universis Graecis olim Athenas naissis exi natus est Aristidis locus in Panath P. I 82. . quamvis originem 1onoris aliam a scholiΘstes, Prodat: μνημεῖον δε καὶ συμβολ0ν της θείας κεί ira: πομπης, καὶ της εἰς παντας ευεργεσίας αἱ παρα των 'Hλγμων ἀπαρχαιδευ αφικ Duε ν&ι καθ' καστον To των περμύτων ἐπὶτων προτόρων χρόνω et in leus P. 45O C. ΕΜsT.

Viderauidam . nsoris0σία ἘUST. I 46, 16. 'mio και Absunt a cunctis edd. Sui dam rescribere scholius lae iussi, quod illi acceptum tulerat concordat scholion ad Equ. v. 725. Πυα-τεψίοις καὶ Θαργηλίοις Imio καὶ Πραις os τίζουσιν 'Ἀθηναῖοι neque alia est η θονησιν τι καὶ τυν δρωμεν πομπη λίου τε και Ἐριχ apud Porphyr. περὶ A. E. II. g. . Sunt autem τὰ προκατειλεγμένα ἀκρόδρυα, uno librario debentur pleniorem descriptionem, quia uPe-Seho in inuιoph. T. II. P

272쪽

xiorIbus erat similis, recidenti, non, illa Prius Im ct frugum Enctra ut meursio Latine vertere placuit in Πυανέψια sed ant rECσnSit Enruneratiques fructus arbutei MEIlsae.146, 4. ζητούσης Ut structurae simul et seniatentiae satisfiat, repone : proύσαν Scilicet την γραῖν.

I 46, 27. οὐ τως Ἀττικοι Suidas exscripsit in IIαιδιά multum discedit ab edd. C. B. Παιδία hoc ipso accentu, licet in prioribus itidem παιδιὰ praeserat oυτως άττικοὶ βραχυκαταληκτως και παροξυrόνως etc.

tio sit iii agis Probanda. HEΜ5ae. Vide Athenaeum VII. P. a S. C. iobraeum P. I92.146, 3 i. δέον εἰπεῖν Hoc primum scholion aulo amplius in C. B. Λέον πεῖν πόσα κύsυα εχεις, επεὶ εἶπε, λαβουσα κάρυα, καὶ ην ὁ λόγος περι καρίων,

δε δόντας in παίζων δ et γραυν υτην υσαν δόν- etu εχειν λίr0υς. in sequentibus Aldina maculata: 'λλως κίρυα, εἱπεν αντι του πόσα χεις κάρυα nec secus l. Res ipsa elenium instaurare locum docuit, prout in ceteris deinceps edd. est scriptus. In Παιδιὰ Suidas quae proxime succedunt exsignavit: Παιδιά τις ἐσt τοιαύτη παρὰ θUαίοις δραξάμενος τις et C. tum, ερoitia, πόσα εχω et B snen , χων ἐν τη χειρί abet itidem, quod usterus reposuit, ποτίνει sed veto liber, O ποτείνει qui scribendi mos in membranis antiquis satis est usitatus in liter Cproducta, quemadmodum λειμος, εἱλη, ειπος etc. Cuius generis segetem apud Hesychium reperire licet. Viderat etiam Buten gerus, qui scholiastae verba hun in modum Latina fecit de Lud Vet. c. I. Qωιm aliquis Pugno

incluserit nucess, Extenta manu dicit, quot latesne γιuces hic Si, qui rogatus St, numeriam diviniarie, lucratur id, quod Erat ira manu si abesrrave

273쪽

147, 4. ἀποτίrει Si rescripsi pro OGIoτεινει, quod priores editiones male labent. ἀποτίνειν autem

hi est, Endctrct, olberct: Unde πότισον, quo Verbo utitur conricus noster Versu Statim Sequente Iobo. quod 1acit ut de veritate emendationis nostrae rinime clubitandula credamuS. UST.

I 47, 5. γωνια κυν Neque hoc Dia angium effugit in App. ad Gl. M. et I r. ita scribentem: Io - τιακον, Cunctus, ros φ0ς, Gallis Un Coin Glossa intctrii aesares MSS. in AristoPhuriis lutum ἔνα γὰρ μόν0ν γόμφιον φορεῖ, rorazακον. Quid cunei mentio huc faciat, non video dicuntur enim a dentes, ut

ris aevi, quasi angUlares, vel Angularii si γωiιαῖον vetus Onomastico interpretatur idque vocabulum leviter in Hesychio depraVatum: Κεφαλοται, οἱ inritas Οιγάθοι Suidas etiam Ble, Toμφίους, ους προσθίους οδόντας quam explicationem ipse melius adhibuit ad 2 μεῖς. EMST.

I 47, 22. τονθυλευουσι Suidas V. καπηλικο ς et v. ον ς, ubi locum hunc descripsit, habet oro υλευουσι, quomodo etiam vel apud Suidam vel scholiasten omici nostri olim legit ustathius ad I . . pag. 329. Ubi hunc ipsum locum tanquam ex anonymo adducit. Verba eius haec sunt: ενταυθα δε σκοπητέον, εἰ καὶ et oονθυλευει εκ ου νυ o grasύγεται κωμικωτερον, διὰ την Των Oxθυλευοντων περιεργίαν. si σι δε τοιαυτης λεξεως

quo sensu occurrit apud Allien lib. d. pag. 3a6. et lib. XIV. p. 61. . Polluci etiam orθυλευσεις dicuntur si περιτταὶ σκευ&σίαι, cibi nimis rari conditi. Quoniam igitur caupones vinum adulterantes arte qua

274쪽

dam gratum snporem ei conciliare student, quem ta-ineri actitium esse AEt quaesitum faciles desprohendunt quibus 1 alatum est doctum. hin Coo ὀνθυλευε ιν scholia te eo quo diximus sensu hic accepit. UsΥ mi θυ- λείουσι ls. Vossius in ora libri sui: οἰνθυλευουσι. Verum est Ut ustertas admonuit, Ἐνθυλεύουσι quod qtium iis Suidas ubi scholiastae verbi descripsit, a prassent et, idque ab Eustathio praeterea confirmetur,nilii erat causae, cur in pristinam sedem referre Cunctarer Alio liui legendum fuerat io λευουσι, quod ne ques ipsum aduherando vino est ignotum Oro υλεύειν autem lixerunt, et oi θυλεύει quod posterius eis P a cosse res iubeat Iliryni Ch. P. 4. exponens μολυ- σοντα ταρίττειν, mirasque tamen ὀνθυλεύσειν et μονθυλεύσεις aeque dignas tabuit Pollux, quas adnotaret VI, 6 o. ν θυλεύεις Ο ContentU S. I. quanquAm ibi, tacentibus reliquis S S. Falckenburgianus isteri dat βον- θυλεύειν, ierinde ac superiore loco sint θυλεύσsις de pravate scilicet pro μονθυλεύειν quomodo requentissime conlusa reperiri et , quis est priscarum literarum tam inperitias, ' qui nosciat Neque dubito, quine eiusmodi errore prodierint Hesychii 0μβυλείματα,

vel potius, , DP scribi debent, Ordine letoque vocabU- Iorialia non repugnante, Boi θυλευμα τα ' nam Casau boni

uii de derivata, exputare nequeo. Quod autem vir maximus ins Athen. I, censet, origines- dodisses huic ioci coloris i liquam similitudinctu intes condi-

Verbi potestas ex vetustis grammaticis a Suida conservata in 'Di θυλευμένος, 440ns ας γέμων quomodo dici

potuit stercoratus ager, Aetan iram saturatus ne Cquicquam issiciunt, quam a te pliano proseruntur ad

275쪽

ctionem Phavorinus expressit. Ceterum contractior stapud Suidam enarratoris nostr sdnotatior Καπηλιχίως ' Mi τὶ του πανουργικως' miro errore C. B. 7rmuiri ρι- κως επεὶ οἱ tanta λοι ν θυλευουσι To Oiro et C. interie-Cta prorsus reseCAt, qURe tamen Commode retinentur, utpote ad explicandum καπηλικως satis Bdposita , Prae sertim quum in Omic T0 π90ςωπου τὰ ράκη confestim sequantur. Sunt enimvero et ματιοκάπηλοι, qui Coemtas ab aliis vestes iam detritas quam possunt nitidissime reficiunt, ut nova sere menti Rutur, et emtori parum cauto facile inponant haud aliter anus il la pannosam rontem cerussa renovaverat. Porro Suidam nobis edd. locupletiorem faciunt, quam S. B. qui adsutum illud ad finem articuli, οἱ κάπηλοι μῶν

dol0υσι 10ν ινον, repudiat videtur autem nescio cuius interpretatio Iesaiae , a. ubi nune in Versi orae Graeca: οἱ καπηλοί σου μίσγουσι, τυ οἶνον δατι.

147, 23. εκ μαστικως Cum primum in hunc Io

cum incidi, vidi statim legendum esse κομμψικως. ΚUsT. κομμωτικως J PrRe Cedente edd. - αστικως ' dita arginem libri adleverat s. ossius, os Mori κιος, ii eraduntaxAt Iriale scripta berrBns genu illum quippe, quod ne Κusterum Praeteriit, κομμυντικως. Ad illud quid Em restituendum vetusto Codice non indigeb Amus, quandoquidem ipsa res loquitur nunc tamen nihil est

ritas accessit libri Batavi, qui simul et vitii soli temet veram lectionem patefacit nam inter Versus supra καπηλεκως additur stulturi κῶς Um ii modum scriptum, ut alnus adtentos Culos frUstrari possit, et Pi κωμα- στικῶς accipi: Verum in ora literis integris adnotatio talis est consignata: απηλικως κομμωτικως ὀφείλων κανταυθα εἰπεῖν, καπηλικως πάλιν ἐπε παiων. 0μμω-Tικον utem est Praeter naturalem brmam Conquisitis extrinsecus ornamentis Curiosius excultum κομμούνenim, et, quod exica nondum norunt, Erizκομμουν

spud Themist orat. Ill. p. 167. C. Propria ratione Pertinet ad comtuni muliebrem, qui nonnunquam Aturdiu iuvat, Gaepius corrumpites inde κομμωταὶ et κομ-

276쪽

fertur in utramque artem, Sic tamen , Ut Semper adsectatam it adventicio iunii expolitam scribendi sormam signi licet: multum eos damna Lucianus I. 864. qui ad coli cinnandum Historiam adhibent poetices κηι- μυ itura, non levius Tec antes quana si quis robustum athletam purpureis Miniciat, καὶ Ἀτίκιυν ἐνrsι'oι καὶη ιuίθιον in foro at i ox recentioribus inda mala:

sicubi vitiatum offendas nam saepe abi et in uis se δικος velut in Luciani schol ad D ς cir)T. p. a f. quo loco Pro in Q ii 4ῆψ' u riar: Elici κωμωδικῆς διεξε0I0 rut, legenduin est κομμωr κ' ς But certe sui ouικre ς' nonnunquam in κομμα ri κἰς utriusque maendae turn alibi, tum in Marcellini conimentariis ad Hernaogenem exempla reperiuntur. HI. VST.

i 48, 4. stior σι ζει σε Huic verbo an a recentiori bias Graecis addita sit quam lite obtinere debet,

277쪽

nis litentur, ὀ δ' ἐπιto ini tί: sen Milia ex Iri diri velit. Si inentem eius nil quilii Or il censuit accipienda, i in si prirnum idolescens cerbam dilectissim no

P- 49. u. ξ oui ueni: Haec ego a Pliaribias eis Cta suisse Plato, qua in intellecta : nemo vel verbialo loci dissicultate ira indicavit, in quo tamen intersi rei δε-tione, diversam inultumque iis sidentes ita Cominiscen '

278쪽

satur γυμναστικη, teste Luci An, de Mist. conscrib. modo p. 94. D. minc ad orationis Calamistros trans

fertur in utramque artem, mi tamen , Ut Semper Adsectatam et adventi Cio multu expolitam scribendi so

viam significet: multum eos damna Lucianus I 864. qui ad coii Cinnandum Historiam adhibent poetices tolt - 10mατα, non e Vius peccantes quam si quis robustum athletam purpureis ramiciat, καὶ φύκιον ἐντρύοι καὶ πιμυλον ' τυ- προςώπoi Vox recentioribus adamata:

legenduin est κομμωri κης, in ut Certe κομμοπικως nonnunquam in 0μμα ri κός Utriusque mendae tum alibi, tum iii Marcellini commentariis ad Hermogenem exen Pla reperiuntur. HI MST.

P. 48, 4. . Post uro υσιάζει excidit σε. 148, 4. συνουσι Γω σε Huic verbo an a recentioribus Graecis sudita sit, quam hic obtinere debet,

tor, sine dubio notus verbi insolentia, relingi voluit in risu βαλλων πεἡ συr0υσίας. Ibi ξύει C. V. de quo 1 tot Aviis v. 15 O. 1l 1 MST. I 48, 7. 0 συr0υσιίζειν Ridiculum est, et valde ineptam, quod ii a scitoliaste adnotatur: sed ii tum quidem culpa liberavero, quae omnis AES Pui

279쪽

librarium exterminaveris enIm το συνουσιύζειν, reliqua optime Consistent: nam revera, quod docere voluit, et τί indignanti sere convenit, a subirato Unde vero To Dro υσιή ti liu invectu in suerat exponendis, ut auguror, aliis comici verbis adfixum, quIbus per in- Curiam missis, aut vetustate detritis, antiqtrarii oscitantis opera migravit in alienam sedem adest Rutem in proximo, cui commoda salis interpretatio tingatur . IO79. Topro Vel, τουτο ποιεῖν το συνουσιάζειν. Neque tamen obnitar, si quis potius existimet, Culi vitio, versum unum atque alterum in describendo praetervidentis, accidisse, ut ex subiecto actiolio huc fuerit translatum quo mendi genere Compertum est loca veterum haud pauca suis se contaminata vellit ad Lysis tr. V. 55. 0 τοι σε si κράτους quod urs Um Ora tionis interturbat, eliminandum est, ab ea, quam dixi,

causa natum. BEIIs r.

148, 4. Codex συνεχως υν ενεδίδουν Correxit Schaeserus. 148, 33. ἐπιτρόφει omnes edd. ἐπιτρεψη, et

π&θυιτουμενος' Utrumque ad normam Graecae lingia aere finxi. Vix perspicias, quomodo, si personae iuvenis aptentur, o δ' ἐπιτοίνων ἐστὶ τίς sensum expediri velit. Si mentem eius adseqtror, ita censuit accipienda, quasi primum adolescens acerbam dilectissii Naesitae amissionem dolere se singat an quisqrtum Erit. Eroti m mihi liceat a mιG. tu ipse, Chremyle, qui milii iam visus es illam adtrectare, alii plures more capti intercedetis tum sepente, abiecta simulatione, quRm ne uncto quidem tena Poris sustinere pote-Tat, Cum stomacho erumpit Eq/ι idesm, ne in dolo dicam, Em nrιllus abra Erim cum rea, quam Conta-Besfactam Giques exinanitram insinitus annorum nummctrus lactres subegit. Quar haec longe quaesita sint, cuivis facile patet. ΣΜST. P. 49, 2. ξηoauu εοὶ Haec ego a Pluribus e Cta fuisse puto, quam intellecta nemo vel verbulo loci dissicultatem indicavit, in quo tamen interPret R-tiones diversam multumque dissidentes ita Commiscen,

280쪽

vim et originem verbo, quod explicabat ad tribuerit, indagari vix possit. Uta ut vocabillum est nequani et pariam honestum, singula lectoris iuvandi causa leviter Percurramus, 'NU neque nos Dorentur, demonstremus, quo aliis ansa praebe B tur si libuerit, subtilius exqui-1ondi 'Flautis ἐπι in cunctis edd. vetustarum est mos, rante usterum Tαμηθείση contaminatum videtur nec multum prodest color ustero inductus. Xon fugiunt, qua, de )ύμω, , γαμεῖν, nuPtiis, conrari hio, quando in Sensum turpiorem deflectunt, bEthardo ad Petronium. Munckero ad Hygilium, Tar-ihi variis in locis adnotantur: sed ut compress Crebroque subagitata sic nude dicatur γαμηθεῖσα, illud enimvero ab usu Graecorum abhorrere puto: non aliunde clamem recentiores letiverunt in uiani σεγαμημένη, quod ec eorum mento non sensi illo turpiore Ut Opinor, sed Proprio sumendum est: Cui proinde respondet των pro πολιτων quasi dixisset Aristophanes, O tu , tua ScxCEntomim iuva ridem Duram ratrimonium Enrι isti Haec tamen ut paulo timidius adfirmem, in causa est interpretatio, quam inferius ad ἐπίττουν V. Io 94 Utroque cod. S. prolatam invenies Suspicabam olim scriptum ciuisse, ἐξαυανδε in η, quod ptissime praecedenti vel bo iungitur . et singula rem vim habet, quippe de arboribus exalescentibus usurpatum ab Herodoto IV, 15 pauloque Bliter C. 73. τό TO o ἐλDI 0 των δύτων ἐξ ύγηνε duiti nillil Occurrit certius, alio lari me sateor Ares Aciendi vero votestas et exsiccandi quo undamento sit nixa, quΟ-ves iure lonaturi in διασπεκλουν, raris διασπλεκουν, quidem non capio: interpretationes anieli hoc ordine

Ut concinnius, quae significandi indole propiora sunt, copulentur: idemque sequentibus etiam Praestari, non suerit alienum; quis enim hanc aptiorem esse dis

라틴어 텍스트