Comoediae;

291쪽

rum linguae. ΗΕΜs T. Vid. alchenar schol. in . . vol. I. P. I9. I 52, 22. st βλί0ν J Ita D. Ut saepe apud medicos, praesertim in libris Vetustis: B. emendatius

phane declarando nimis Claristiane Orcum in se rumque sedes infaustas βύραθρον adpellant ecclesiastici scriptores, ne quo Tariam ει βύραθs0ν ου δου, vel της γείi νη εμβληθριαι ' Blias non secus a Graeci procesrtisSinaia Ernicies, Vel xilio ponunt, Ut monuit Sui cerus in Thes. Eccles que ni ego Niror PerSUadere sibi potuisse, βύραδρον Tasqn Ani in Ones Partem accipi: nam eo in Ioco, Unde rena inaudita in collegit,

quid clarius est, quam legi debere βάθρον IIEMST.

te1 opportune collocatum, qua ira in C. B. ubi citi plex intelligendi versus ratio Diox X pict natur caruit hac inserta Suidae liber. De mi di0μένων δεσπότνὶς bene iudicavit usterus causana haec Oirtinere de- Schol in AristῬh. T. L. Q

292쪽

non secus atque edd. CholiorUm CV DCtae, rei ineat, adscivi tamen αυτ ex legitim B Structurae norma alio is

qui scribendum fuerat usiἐώθαι. Quod recte usi exus ex ed. Mediol observaverat in Suida, hic neglexit. Tum, si ducim libri nostri sequaris, facito resingi posset, ευεπίφορος ὁ ἐπὶ et λεπας D neto pia 1ης Postremo reiicienda noti videtur amplior illa io urae παρε πόνοιαν explicntio cui tamen si quis adiungi velit risoςίσχεται sorte Per incUri 'in Praeteritum , per me licebit. Initium scholii coaluit ex binis interpretationibus, ideoque ordinem habet paulo inpeditiorem scri

293쪽

rum linguae. HE 3Isae. Vid. alchenari schol. in . . vol. I. P. I9. I 52, 22. simu0ν Ita D. Ut saepe apud medicos, praesertini in libris Vetustis: B. emendatius τρυβλi0ν ΗΕΜST. 152, 5. ς τον δην' Hoc quidem in Aristo pia an declarando nimis Claristi aiae Orcum inferorum que sedes infaustas βύραθρον adpellant ecclesiastici Scriptores, ne quo rarum H βύραθρον ου δου, vel της γεέννης εμβληθρναι alias non secus a Graeci procesrtissi,na ctrnicies, vel xilio ponunt, Ut monuit Sui cerus in Thes. Eccles quena ego miror Persuadere sibi potuisse, βύραθρον Usquani in Ones Partem accipi: nam eo in loco, Unde rem inaudita in collegit, quid clarius est, quam legi debere βάθρυν HE IIST. 152, 28. ων θυομένων Suidam, hi Credo, salebrae deterruerunt, ne quicquam aliud ex hoc scholio praeter hae paucul describeret: Ἀλωret Tot rio σκιT0υζων ἐμνεTαι ToυTίστιν, i λωrTα ων θυ0μένων τῶ

γλωττας κηρυξιν ἀπονίμεσθαι 'ita a Scholius quum in ter proverbia reponeret e laida Collecta, nescio quomodo sit factum, iri hunc Callistrati esse versiam in cogitanter dicat Margo C. B. talem explicationem sub ininistrat: η λωrT - 0υrίGT σου L σοι - εκ κοπείη tuae tametsi Ati liqDid mentem auctoris explicent, nihilo iri inus ad tenes bras scholii nostri dist)0llendas pariarn Conducunt. Qia Od initio Ponitur, ὁ χωρν0ειται, eius St, Ut Onan lentarios Veterum ex diversis voluminibus in Unia in cor pias redes git mimas autem opportune Collocatum, Quam in C. B. ubi dii 1,lex intelligondi versus ratio tox Xplanatur caruit

hac inserta Suidae liber. De τῶν θυομένων δεσπότνης bene iudicavit usterus causa irra haec continere de- Schol in Aristoph. T. L. Q

294쪽

γυμάτων Dionysio malicarii assensi satis Irequens quid

biis adtribui, ideoque lic Mercurio, tanquam qui a

Iove missus munes illo munere clungeretur omni uinque praeterea Iraeconia in tutelam ter oret Iam de-ctorem radientum motis id ei a re velim, an non Melitas

Tu Tων ἀνθ ρ Πων συμψ0sci. συλλεγουσι ' sed planiore infeceris orationem reponendo κακλίγγίλλει quod ego ferm non dubito, quin genuinum sit. Homeri vel stasPar Um ad Curate, et de Die moria citatus legitur enim

quicquam in eo reperias quod clauo pertineat. Miror Autem grammati Cos, qui ex poetarum irincipe evincere contendant, Mercurio linguas hostiarum suis se inmolatas, IUUm tamen Mercuri L apud eum mentio in

hoc sacro fiat nulla. Sine dubio, quae stellulis adpi-

295쪽

procul dubio corruptus est, Sed quena absque pe meliorum codicum vix sanari posse puto. Existimo interim vocem θυ0μενων per βλεψίαν librariorum ex praecedentibus ii repetit Ana esse, eiusque loco ante orto scriptum fuisse τολλεγειν, Ut Sensus sit, MercDrio in sacrificiis linguas suisse attributas, quod facundiae et eloquentiae domitius Vel Praeses haberetur. Quid autem de voce καrasin 'Eron', quae inlim equitur, ta- tuendum sis nunc mihi non succurrit. Usae.152, 31. xa Tor' ποιητnu Videtur respexisse ad locum illum Holneri Odyss. Γ, V. II. λλ' γε τύμ- ο ετε μ ἐν γλωσοας. Confer cla Ol. ins a ad Pacem . IOCO et Eustath. ad dictum locum Homeri. ἘUsΥ. P. 153, II. κοπτεrαι, δίδοται Haec tam discordia vix extricari possent, nisi duplicem interpretandi Iliodum in margine scholium, quod inlia Ponam, nos edoceret ulEMST. 155 18. λιβανωτυν λίβανον C. B. vid. notas ad . os et Oes. Oecon. lipp. in . θυμίαμα. DU. ut 10 θυμιωμενον apud Ammon et Thom Mag.

ο εῖς' ἀνr τυ u. Grsύτης' iam λίγεις. Ita Latine fiant Versa, Ut sacile liqueat, rion intellectum uisse, quid vellet μόλις στρύτης, vel, quod melius in nostro scitot legitur, οπε τρίς τὶς. Visi Capiatur in hunc sensum, vix resi utSti . naissisqII diis cestseris Dd rom

Video, qualem usum hae in t upretatio praestet: si Creterendum erit ad illa prio is , et ῖν χλλων μοι θεῶν et irror μέλει quo sere pacto in ora C. B. Σωφsor: ῖς fr0υν καὶ ς ποιεῖς μηδε τί λέγων π 9ὶ ων αλλων θεων nam de se solo quoque dixerat. πίλοβα κὰπιrεrstμμαο. Attamen verum est Comici socetia Carionem cludere,

296쪽

aiuncisci rerum bonarum copiam. In ora libri nota tiam : κύπηλt - UTVς. Vae merae Uni grammati Coruin re Centioris aevi argutiae pariana distat scholium

usu γει tque ita V. 1263. in utroque codice: tith Gortoi J rosei ν' τρωγειν eam propriain habet vim iii vulgari Graecorum lingua. ΕΜST. P. 154 4. κύθημαι πεινων Quis horum, si sic nude sonant Ur, Si totis Us, me quide Ii fugit videamus, an lucis aliquid a Suid haurire liceat, Dum scribit di αβίδην εφ υφ0Dς' urio T0υς πόδας χείν, καὶ κ0ιμοῦσθαι quae ae dubites ex scholiaste suisse sumia, subiicitur hic ipse versus iis topilanis: nam quae deinceps sequuntur, pertinent ad Aci Arn V. 98. Te Ctevero, quod erat in ed. Mediol. φ wo D mutatu in

censeo in 'ους Iam si illud temeritate librarii

297쪽

omnino nullus sit sensus sic Enim solest Ercurius,rit Samm, quia bEn Es ct actria Erunt , infortunio mactest; videntur tamen desiderari quaedam ad oratio item explendaria, sed quae Vix sine membranarum

auxilio indagaveris HEIIS T. I 54, 25. 0υ H9 ου . Ex Aldina repetitum του,

quod edd. ceterae praetermiserant. Fuit, qui mox scribendum crederet: ταυr Tqν μεθα ἀνετίθεντο πω Ἀρμη CAVendum est, ne coniectura Spe CiOS querit quam decipiat voluit schol solitos Disse veteres isto die si noulis mΡnsibus doni Giddam aut pectaniae seponer Mei curio, quo dei scilicet lucri praesidis avorem BUCUPRremur. Drrorio εGlyαι, quem Bdmodum Latinis moneres, sic usurpatur Paulus dixit I ad Corintll. XII, 2. π se ἐαυZm Τιθειαι, S OuctVS, quod in F EIZOs conforratur. Proxi in Suidas in Exi consuum retulit in Πεπεμμενου πλuκ0υντος et Πόtio υσα

prio 1 loco integrior est S. B. πειδη των os rῶν i m εἴαὶ τινες η' sub xotti ντ EtC. quo amodo SUPPlendiam esse posterior stendit. De diebus, qui quibus diis ossent sacri, librum Philochorus, religionis a triae callentissimus, conscripsit, teste Proclo ad He

298쪽

quum se plane periisse MercUrius adfirmasset, respondendo, hens suis, qui fortuna tuus funditia Evcrsas iura C EVMicias. ἘΕΜsΤ.I53, 35. G καπνλίσιν των καπηλίδων C. B. significans, quamvis in Ble, per Casuuin inmut alioneam εχειν παρα Ταῖς καπηλίσιν idem esse, quod χειν παρὰτiu καπηλ ίδων πίν ἀγα iis, a Buponis CCipere, vel, 11 Ancisci rerum bonarum copiam. In ora libri nota-tiam : κύπηλt - UTVς. Quae merae Uni grammati Corum Te Centioris aevi Bigutiae pariana distat scholium editum ad . 435. HEVS r.

ρειν et g υραν, πεφυ9μέν0 Et πεφυραμένος in membra. nis saePe Commutantur. Dedi vero lectionem ed. A. in posterioribus minus mdcurate XpPeSSRm. HEMAT.

τρωγειν atque ita V. 1263. in utroque Odice: arq Go tot ετρωγον' st, γειν eam propriam habet vim in vulgari Graecorum lingu3. ΕΜs T. P. 54 4. κάθημαι πεινων Quis torum, si sic nude sonantur, Sit ii Sus, me quidem fugit videamus, an lucis aliquid a Suida 1 aurire liceat, oram scribi : di αβίδην ' φ ip0υς' ἄνω τους πόδας ἔχειν, καὶ κ0ιμia θαι quae ne dubites ex scholiaste fuisse sumia, subiicitur hic ipse versus iis tophanis: nam quae deinceps sequuntur, pertinent ad Aci aria. V. 398. Te Ctesvero, quod TR in ed. Mediol. φ η OD mutatu in

censeo in εν illo υς Iam si illud temeritate librarii

299쪽

omnino nullUs sit sensus : Sic Enim soles Mesrcurius,rit Saνα, quas ctra mctria Errant, infortunio mactest videntur tamen desiderari quaedam ad oratio item explendana, sed quae Vix sine membranarum

auxilio indagaveris HEMsae. I 54, 25. τ0 MO Ex Aldina repetitum του, quod edd. ceterae praetermiserant. Fuit, qui mox scribendum crederet: ταίεην et ν μεθα ἀνετίθεντο πω

qua in decipiat voluit schol solitos fuisse veteres isto die si notatis Ρnsibus doni niddam aut pecuniae seponere 'leiciario, quo dei scilicet lucri praesidis favorem BUCu Parent Ur. Ἱποτίθεσθαι, quemadmodum Latinis moueres, sic usurpatur Paulus dixit I ad Corinth. VI, 2. π&j αυT , Τιθεναι, S OuSVS, quod in egestas confesriatur. Proxima Suidas in exi consula in retulit in επιμμίγου πλΩκ0υντος et Πόzi0υσα 'priore loco integrior est S. B. επειδη των ε00rῶν tim εsu τινες vi ε0αι νομίζοντ0 CtC. quomodo SUPPlendum esse posterior stendit. De diebus, qui Laibus diis ossent sacri , librum Philocho ius, religionis a triae callentissimus, conscripsit, teste Proclo ad He-Si Od. l . v. Io. Otλ0χ0so δε εν Tae πεs ημερων

300쪽

monarunt, quae parVus Homeri enarrator prodit ad Od. , 155. O 258. et Suidas in Torqύδι γέγονας. Vid. Eustath ad . t. P. IS 55. et O. Meurs Denar. Pythag. c. I. Adiiciam nunc scholium orae C. B. iii scriptum: του - άλλω. Verum est, quod de sexto mensis die, praecipue Thargelionis, narrat illum enim et Diana, et philosophandi rationem obstetriciam professias Socrates natalem habuerunt Diogen. L. II. 44 id lo Rulgers ad Pul. I. 7. ΗΕΜs T. I 54, 27. Genitivum Pendere monent a celata Praepositione, quemadmodum et Choliastes ad Acharn. V. O9. οἴμοι των ἐτων ων μων σφυδρα Isrτικο φράσις ' λείπει γὰρ o νεκα. MEMST. 154 38. Πλανθ Haec omnium edd. est scriptura, itera quidem inerti abundans, sed quam vetustitarne libri saepius adlii boni. In Suid legas o Vri

seo, S. B. Toν Γλλα βαστάζει ἐπὶ των μάτην

πονούιτων ἐπεὶ τον Υλλαν etc. idem vero 'Tλαν quυγίζειν, neque ibi disse latit antiquus Odex. Utro modo melius exaretur, syllabae priniae quantitas apta dPoetas contracta facito monstraverit Herculis isto Tiam magno clamore raptum Hylam Citantis margo

quoque D. C. praesert sακλης εἶχεν εὐοφετοντον πλαν' alterum' superpositum υτε δε παρὰ του

θησου hoc quid sibi velit, extricare nequeo: non enim congruit, quo figura ducere videtur, Θησεως, quanqNam ne desint, qui cum Hercules Theseum Argonautis intersuisse memorent an voluit Εὐρυσθέως; b