Comoediae;

301쪽

ducat Versus autem ille proverbialis do veterum cuiusdam tragoedia sine dubio derivatus, ibi Herculem, iat ab Hyla incassum quaerendo desisteret, Vox coelo missa monuit, odia τ0ν οὐ rusOxiti, καὶ μι - Την καλεῖς' iacte sententia tanto opere spectatoribus adrisit, hi Paroer aliae Ulgaris privilegio donaretur. Aio si Vero mi eadem, Uae υρύνι0 et θεία, et κλγ δών quarum ex OCCUlto, auctore latente, emissariam repentino adpulsu mentes Uperstitiosae Alde otii- 14rovebantur coctiesstis o Livio V, a. et apud Dio gen L. I, II 5. Ocra 'litu φωνην ξ οὐ saxo D ectrum in tragoediis quoque, Ut λων ἀπ μηχαrης, sus ad Odiam fabulae solvendum. Peius vice et oi Π09M APostolius habet Ζητεῖς C. IX, 57. multoque magis id

existimabis, si in memoriam revoces ex Ammonio ΟΠ-stitutum a granunalicis haud absurdum discrimet πόθου Et bωr0ς, Verborianique ποθεῖν et εμ οῦν, e quibus hoc est praecipua vi praesent in in illud ad absentes pertinet: ulieocritus etiam : ' Γρακλέης ' .... Παῖ

explicationem aliunde, quar a nostro scholiasta , Micliae est natu uatias, quippe Dae et Uerbis , et nonnihil etiam re dissideat propinqua Zenobilis dabit C.

I, 2 I. Versiim ipsum, sed nullo comitatu instructi in editias Suidas ab t, S. noster Prorsus ignornt. Pro ελείφθη, quod omnes edd. Pervasit, fidenter E- scripsi impon idem ne facerem in r00ςδ0κmi Tora , b-Stitit on liquorum exemplarium coiis uel rado scribendi, quae a Pius Offerre me ira ineram ris0ςὁ κλιν et π90930κ 0DrTες X more publici semnonis, Uod castigatius

προέδ0καν legi debuerat ut in A. A XXVIII, 6 ali

302쪽

me in branarum veterian Ru Ct Oritati Cedendum Utem.

rus dedit Suidam secutus mihi, Cur εsον, quod cun- Clarum est edd. reiicere in , nihil esse causae videbatur. Ceteria in quod ait scholio stes, notati homines, Ac si Ossa tantum iis adolerent, etSi minus Opportune huc Bdseratur, ipsorum tamen Umiarum querela fuit illa gravis apud comicos, Ut lepidissimi Phorocratis alio ruinque versus declarant in Clern Alex. Str. VI l. p. 46.

δ ὲ7. Eodem tendit Ilermippi locus in schol ad Aves

I 55, eto. τα - σκωλtu J Est, Ubi en mereturdo hoc scholio Suidas, cuius partem potiorem descrip ait neque nihil tri in conferet C. L. qui articidiaria illum totum, cuius initium ab H κ. I Krησις mi r0 ducitur, ad mar ginem habet ad pictum, sed ab ea dona,

qtaclo Contextum is fiam X pressit, manu. Scitolii in no stris edd. Principium emendatius, Uam apud Suidam: τα 2 κωλι libri Lugdunensis , qui tamen alibi scriptu- Tam iii tegram servavit, sontem erroris demonstrant a Staida commissi in V. 2κω2 α' quamvis, Ne temero

quidquam in eum dicam, ides ira ille codex acit, citi non ii tantum locus, sed propinqua multo plura desunt. Εν λλoret τοι ἀσκίοῖς BCili mutatione splendescet, j vel ἐν h rnλλorto τοῖς ἀσκοῖς pro Dro λέ-ro Suidas labet ἴτως I0ν. Auctorem epigrammati Euenum praescribit Anthologia I. C. 6. Videndia est, quem rodaeus indicavit, Olitianus Misceli. c. XXVI. In primo distichi vorsu Suidas editus iam Anthologia

meli Us existinao, quod inde sponte ascitur, iμως δ'

303쪽

ε τι καρποφορήσω idque suo libro usterus adscripserat in altero notabilior est lectionis varietas habete iii in noster codex liquido, σσον πιλεῖiluti' trodego, quin genu intim sit et antiquae notae, vix dubito: nec, quae mutandi cauSa, UBntumlibet inanis fuerit obscurum est. Apud Homerum quoque d. , 42 5.

Pro σπείσαi τε aliis in libris extare λείφαντες Stephanus Observavit. Γελωτοποιεῖν Suidas in scripto Codic', ἐπὶ το επὶ των ἰσχίων te legi debet, Ut commodestructura procedat, ἐπὶ si ἐπὶ των . etc. Pro aωλis αινον, quod hinc in Indicem Thes. r. . relatu indosendi posse aleor, ex uida mathri bλισθαtrox, Vel potius πωλίου utro illo composito usus eS Arri An. Epict. III, 25. νάλαβε κακ&rα ων ἀπώλισθες. Verum in Eubuli ot titulo sabulae revocando, et ipsis vorsibus insigniter scholiastae succurrit Suidas: nami rimum, καθάπἴ LUβ0υλο εν Λαμαλία φησὶν oroa,

quanquam itiosum Coinoediae nomen praebet resin

gerem proclivi mutatione Anu GJι, aut, quod Meti si videtur adrisisse, Autlύλι α s. πρυ τη, Si nota foret Eubuli A uti λις ' lana ex mentoratis Pud veteres eius fabulis nulla iterurum luctu similior in mentem Venit,

quam vel Di αλυείιι, vel Acitdui se interea dum quid

melius erUatur, Utro vis contentus esto. Deinde legit:

καὶ πρυς γε τ0ύr0tς σκους ς μ 50 Ut versum pedes Uno desectum expleret, sui mus Lenti eius hunc in modum scripsit: πια πsός γε τ0ύr0ις ἀοκον εἰς ἐσ0rruuα etc. non Scholiastes Solum σκυν, sed et Od ex Suidae L B. σχον ἐς habet idque rectum esse res ipsalo si itur Coniectabam tamen, me quid sorte peregrini Eubuli verbis inmisceretur , -κ ci πρός γε T0DH ἀσ-κ0ν ἐς ἴσον Καταο ντες et C. Ut alter ab ultimo es Pro anapaesto Ccipiatur. Ἀνύλλε θε male Suidas in Probante metro sed in rege apud una extat Versus tertius, Ir τοῖς rumoυε0υσιν π κελεύσματ0ς' quod ego iungendum existimo Ton cum T0ῖς ur 2 εουσιν, Ut secit interpres, sed iam καὶ χύ τε Et Simul nanctSquasi igno dato iussi caci nnos tollitis ob os, Iri

li id est, quod vel ab arte militari, ve ab hortato iis Temige Portisculo moderantis cantu tractum Graeci di-

304쪽

Extrema scholi pars non est Sana Pro OuT0 ἐπν δων, quod priores edd. tenent, Usterus scribi iussit πεπύ-δ o Potuisset etiam ενεΠi δων Ut σκω πεφυσημένοι ἐμπ)ὶδιῖi τε apud Eustalli ad Od. E. P. I 6 46. v. a. et ενηλλ0rro τω σκm P. 1769. V. T. Cuius loco εἰ 10 νῖσκυν rὐU. 0νται dixit Cornut de N. D. C. XXX. P. 2Q8. sed eadem opera debuerat Praecedens in si Tm mutare, ii str DCt Ura verbi Commode Congrueret quemadmodum Poll. IX, 2I ' σκωλι&ζειν δε καλεῖτο και et ἐπι- r δεχν σκί κενω, και υπ0Πλεω σπνευματ0ς, ληλιμμίro 'lici corte fuerit reponendialia , Ut εἰς τ0ῖr0 ἐπ δι ιν pristinam lectione iri, Mut mendosam, serVRVi, ΓΘ e chori libera non sit optandi potestas. Quod additur, πηδησα δεθλ0r ire si si vox, Verum Non est Damis demum praemio potiebatur, qui si iii trem in si lucrat, Ut in motris Consisteret, ne Per Uhricum pro Ialboretur: tale igitur interponendum fuerat verbum, quod uiti adipiscelidae Victoriae Diod tam indicatet atque ita sere paulo lenius in cliolio legitur ad oram C. B. adscripto G20λίαζ' - πλ 0η' Ucte Parenten non linis eruditum facile produnt. LIIs Τ.

305쪽

Ovidius Lodo caper vitem tamen hinc, cum stabis ad

In tua quod spargi Ornua Possit erit. Notavimus iam ad Suidam. Usae. Τ155, 5. Post υ0μίro in IRA Vennale hac Iρ- guntur: ἐποίουν δε τ0or πέος ελ0ι0rυτου κύπρου ὀλi-Gθαι r0ν γ Ω cI ἐπάνω Των σκων. Quorum non dissicilis est emendatio. P. 56, I a. ζώντων C. B. quod est absurduim: sunt enim vis Cerct, Ua Bris ardentibus dolontur. II Lais v. Corrigendum ζεόντων Monuit obraeus

i 56, 15 δέ oi J Ordinem invertendum es3 pae n milii perSUR deo. 160 . . . εἶπεν ἐπ&ν rus πνει μαetc. quibus lio accidit, illi πνευε ατ ωδξις, ἐμπνευμα- τουσδαι, εἴ πεφυσημέν0 di CUntur. Alioqui mallem par ticolam interiungi, Eoi ουν πνευμα etc. In proximis eliminandum est δέ auctor ni ira illius scholii alius a praecedenti diversam sectat US est interpretationem, et nλύγχνα non ipsi ris Mercurii, sed ante Commemorata victimarum, Uibus fuerat mactatus, intellexit:

306쪽

2.22 II S. Hornva iliam intes OSuctris, qui tes quamPrimum hi/ic facessas quemadmodUm d V 485. L ων να- βάλοισθε αποθανοντες ' i'T T0υ, ταχέως πελθοντες τε λευτηθατε. Post is r&βύλ0t libro suo s. ossius adscripsit: αλλως etsi rori rων πεπιχ9δε. Vix milii dubium est, quin illam adnotatione in Chartae Veleres lappeditaverint, eoque minias, quod quae Protulimus ex utroque codice nostro ian suspicionem valde confirment: nec acile quisqu/m in eum sensum incidisset, nisi foret ab antiquis enarratoribus PropΘgatus, quorum mi an ei, alia sunt bene millia, qua ae do Cena sabula rumque actione alast Nobis innotuerunt. Amplectitur eandem explicationem is eius, et si naul statuit interro guttve melius tunc ersum Pronunciari quod milii ta-1hen mini in necessarium videtur. TMsae.156, 3, 37. Haud inepte pio secto scholiastes, Draxime si quae mox v. II o. Bri OIii Jercurius ex probriit, comparavisti. ΗΕΜsΤ. .: P, I 57 2. πεπεμμθν0r ζημωμεrον C. DD. pro ε μονετο ne mima S. Corruptum Versu sessilenti, Kαταφαγεῖν ωφελεῖσαι δηλαδη Scriptum oportebat, τε

λ σαις, Vel o τε λήσειας monstraro Volliit, qia Pacto integranda esset ratio. Λεανακόν τί0ν' lorque C. malo rectius Suidas: μανικὸν, Gri του ἐ; α, καὶ δυνάμεr0 70qrύσαι νεανίαν ad te Ct Conaici troque versu Atis Ostendens , ex scholiis antiqnis haec esse descripta: Cave tamen probes illam rationem, δυνάμενον χ0ρτίσω et C. HEMST. 157, 7. ενία tς Oratio non recte procedit primum propositae vocis iterae binae priores iterandae fiant εν ἐνίat ς' tum dubito, an senstas aptius aliquid requirat quam λεγομεν0υ quod Hiceta colore nonnullo. fuciari OS sit, menti tamen scholiastae, me quidem itidice, palum respondet voluit enim, ut opinor, ad notare, quibusdam in sacris suisse interdictum, ne quid oras exportaretur, aut in alius, ii sacri Parti-Ceps Non CSSet, sum ederet. Ideo reponendum orte πολεr0μ νου, quod idem est aliquando, atqΠΟ -

307쪽

P S. Ω )Dvorsus hic Theopompi sumtus videbitur ex eius απηλίσι, quaa Una et iniit Dieinini Poll. VI l, 58. ad iandem modum Omnino Corrigendus , Isis, et Suidas in Arrις, ubi C. B. Probant simul mendosamque tituli lectionem miscet, απηλίοισι, et verba Comici siCrefert: Κολύσομαί r ibo xv Tu Go Ῥττιν. In Scholio quae sequuntur, tu εἰ μεν υδETξ90 Utc. Te Centi USadsumentum resipiunt. HEMST. 157, 14 - 17. Vide Henasterhiasium in Commentariis p. 23. 157, 22. σε λανθάνειν ποίουν υπελαβ0ν πονη-sίας εν si τα03. an expli Cationem equidem expedi res me vix osse sateor. Videtur en ina vero ad Cationis facinus illud ollae subductae, patrat tum in Aesculapii templo, respicere v. 35. et tale quid dicere voluisse: Sustes ita 1 i, adiu Di Glitiain tua' in tesmPlo, traues adeso Persesci, i in furto IEPTEhEndctrctriS. HE IST.

157, 36. υ μόν0ν μετεχω οὐδε Vide nos supra ad schol. V. 226. UST. Io 7. 39. oμοιον 'my N. 226. P. 158, 9. αλλα ταυτύ γε et C. Idem haec, qui Priora, scripserit grana maticus, an diversus, tau facile coiisti tuo. Id quidem liquido patet, quod auctor

huius adnotationis existimaverit primum se imum ma-Nibus versare, Sed contaminatum, translato huc ex Posteriore abula versia, qtae in ordo tena Poris rerumque gestarum repellat: nam minime dubito, quin spuria Sitit et aliena, η καὶ αυτὸς o ποιητqς Urεs0ν ἐνθεῖναι 'si enim in sectanda relictae novataeque fabulae Com- Iaaissione Aristophanes ipse, quod iure suo Poter8t, inseruit, quid adtinebat absonam movisse difficultatem nulla utique est λογία, Ium OEt Comoe diam, quae non steterat, reficien multBque Utans, e inmiscet, quae Cum Praesenti rerum Stat Congruunt. Sunt autem hae non leviter adfecta et oriuiFἰG, inquit, quia des occvat Phyles, et ictis XXX rannIS, Et mes o li Dionis latra VrGECESSctriant, non. Eum triant icta iis c arctionis, quom Primus

308쪽

legerem equidem pro more Graecis usitato, τὰ εm των Tq. ita solent τὰ ΠελοΠ0ννησιακα, τα ut omτι- ακα, τα ἐπὶ δυσύιδ90υ. Sed hoc leve est prae iis, qu3 statis SeqUUntur, in quibus rationis legitiino Constructae nexus Plane desideratur. Vidit hoc . Petitus, Opemque ferre conatus est Misceli. I, 6. P. 56. rescribendo ordum τει στερον μυχL ς της μετὰ Θ0α

vix cum Graeci sermonis ingenio satis Conveniunt: E-que id adeo intrandia in fuit enim in illo viro ut eruilitio praeclara, rerUmqtae riti quarum egregia Cognitio, si acum ei recte iudicandi et Veteres emendandi scriptores per quani mediocre; U sit, Ut ianum Saepe sanis Admovecti, corrUPl tentando deterius Corrum

pat, cultissimisque dicendi magistris suam stri bliginem

erit orδίt a, eo nititur fundamento, quod egregium illud lirasybuli facinus extinctae tyrannidis ad annum d0 mittat quartum l. XClV hic, si retro numeres, a Diocle octavias erit. Non Petitu in tantummodo, sed et Potavium G. I. Vossium dist. Univ. Epit aliosque inultos in eum errorem Diodor Us inplicuit, qui reve ra XIV. . t S. D. isti anno historiam eiectoriam lyrannorum adsignat lain non una Abes in turbatam temporis illius seriem manavit velut i cisii in annosticuli do Ol. XCIV. Statuta, quae praecedentis nit archonte Pythodoro, ut diserte Xenophon testatur Heli. II. P. ΤΟ. V. 27. Egnum XXX virorum ultra duos annos et Euclidem Tingistratum productum. Longo cautius irrisonius nobilissimum Thrasybuli factum collocavit in . . l. XCIV. Xenophonti obsecutus:

audiamus modo Cleocritu in mystarUm rcte Conem pudeum contentissima VOCE CinmitBntem P. 278. V. 22.

λε ιιοῖντες ' Umerum, quo ἀκρίro D intereulerint, de si nivit Isocrates in Areo P. P. 155. . a ille et quingentos Pluribus, quae dixi, constabiliri poterant, nisi luculentius iam aem nos edoctiuus isSet vir clariss.

309쪽

P. Mosset ingius ad a Diodornm Siculum Postquam

ha o nostra formis litorarum iam fuerant expressa, in luce in prodiere Sam. Petiti eo es Atticae insigiti mota Ttia ' ACCessione mi, eruditissimis Virix exo inatae ibi curam promissam esse lingius breviter occupavit p. 93. iisque quam supra scripsi, non dissimili tradidit. HLusae in Addesndis. Hic si πέμπro retineamus, 'at sano conser, an dum est, Philochorum habebimus malit se sto Xenophonti uti agante in i Philochorum, inquam, scriptorem Torquam dctarct tum, qui ies latrias per Archontum seriem digesserat. Nun in cetera videat nus

ωλογος πιν&χ90νισμος etC. da Tmν G. . . καναὶ ser irruς, si suum locum tene Ent, significabunt hian vers mare ab ipso fortassii Aristoli hane auis se insertum post pacta, quae Athenis convenerunt cum iis, qui Phylesn occupaverant: tum, UOd ustero prcte eunte feci, ad τους καταλ&βόντας adiicie Iidum est Qui ha quod nomen facile, quia mox citerabatur, is Vanuit Verum suspicio me tetigit, haec in alienam sedem ex Superioribus esse de tria sar sensus quidem in αν Aia sinitus nihil ultra postulat, Iam videamias, an eo redi ci que Aiat Ubi Operam liliorem praestentes V τίσασθαι α δυξεν si πο

λυβοντας ' μνησικακ σαι et C. hi nailii tam commodo videntiar Ioni Ut millil sita probabilius, quam indone scio quo Casu fuisse avulsa: Certe no ουλην quidem SUPPlere Iecesse ist quippe quod ex proximis facili

Negotio repetatur: ordo aerum gestarum Pacisque fa-Cicto inter eos qui asty et illos qui Pirae Cum tenebant, simul constat Foedias autem, quo sibi mari uore conciliati sunt Athenienses, iureiurando sanciliam,

310쪽

P. 159, 25. Grροφαῖος, εμπολαῖος Invertit Ita ectypothetct. 159, 26. διίκ0rος Corruptum videbatur neque

enim is titulus quasi legitimus, perinde a prioreS, Mercurio tribui solet quamvis alioqui θεων δι&κ0γον illum aciant, et usque eo quidem in berando a Nilei edistrictum, ut aerumnosi nitiis terii taedit in Ceperit Inulta conquestus apud matrem in Luciani . . XXIV. Quare melius autumabam, διάκτορος quis enim igno

라틴어 텍스트