Veritas religionis christianae et librorum quibus innititur contra atheos, polytheos, idolatras, mahometanos, & judaeos demonstrata per fr. Vincentium Ludovicum Gotti ... Tomus 1. 7 Veritas religionis christianæ ex genere, conceptu, ortu, vita, gesti

발행: 1737년

분량: 388페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

351쪽

Dallaeum, Blondellum, Cave, aliosque Heterodoxos, quos etiam Catholici quidam Launojus, Morinus, aliique modo sequi gloriantur. Ignoscant mihi, si dum de re antiquitus suscepta aSitur, plus antiquis, quam Recentioribus deseram . Haec vera esse Dionysii Areopagitat agnoverunt, Juvenalis Episcopus Hierosolymitanus Synodo Chalcedonensi coaevus f Leontius Byrantinus lib. a. contra Nestorium 8c Eutychetem, & lib. de Sectis ; Sophronius Patriarcha Hierosolym. s agnoverunt ipsi Haeretici Monothelitae , contra quos dum proferrentur, ea negare ausi non sunt. Agnovit S. Maximus Martyr, Sexta Synodus in cumenica , S. Gregorius Magnus , Hadrianus I., Nicolaus l. 3 Photius ipse Librorum Censor Cod. asi . suae Bibliothecae . Agnoverunt Damascentis , Metaphrastes , Nicephorus , S. Thomas &alii, quos recensent Natalis Alexandre in Hist. Eccles. seculi primi Dissert. aa. His ergo omnibus tamquam insciis , vel mmus accuratis fidem subtraham , ut eam Recentiori-hus, nihil nisi debiles conjecturas pro se afferentibus, tribuam e XX. At inquiunt, primis quatuor seculis haec scripta ignota fuerunt. Esto. Iterum tamen dico, si ex hoc ea non esse Di nysii arguendum est s cur Veteres hoc non detexerunt, cur impostorem non prodiderunt imo cur latis ulnis ea tanquam Dionysii legitima susceperunt An caeci suerunt, solique R centiores oculati λ Curante quintum seculum latuerint, variis conjecturis ostendit Cardinalis Corra in suis Vindiciis A reopagiticis p. a. cap.8.: nimirum hoc fuisse, vel arte priorum seculorum Haereticorum, Ebionis, Cerinthi, Basilidis, Carpocratis Valentini, Marcionis , Arii, qui suos errores ex doctrina Dionysii videbant praedamnatos : vel Gentilium Philosophorum tunc praevalentium , quorum doctrinam Dionysius praecipue impugnabat , opera ac industria fuisse deperditos , aut Ialtem occultatos : vel ipsius Dionysii monitu, qui lib. Eccles. Hierarch. cap. I. monet Timotheum, ne cunctis mysteria in eis contenta revelet. Unde verisimile est ab exordio Ecclesiae paucissima fuisse exemplaria, & haec penes majores Ecclesiarum, ideoque caeteris ignota : ac tunc solum publice manifestata, cum Christi

Fide per totum Orbem stabilita, homines capiendi mysteria illa

facti essent capaces.

Verum si ex silentio trium vel quatuor seculorum de Are pagitae scriptis, ea non esse illius auctoris, bene insertur, muliti melius hoc idem inferri poterit de opere alicujus Auctoris, quod post decem & ultra secula, antea latens & ignotum, sub ejus nomine lucem aspexit. Cum ergo hisce postremis temporibus

352쪽

prodierit opus Lactantio inscriptum De mortibus perseutorum , quod per tot secula jacuit sepultum ac ignotum, quod ab antiquorum nemine sub hoc nomine videtur citatum , eadem rati . ne, ut spurium ac suppositum habendum erit. Cur ergo Recentiores Critici magno applausu illud ut Lactantii legitimum sce- tum suscipiunt e Curipsimet Novatores, ut plausibile reputant Forte erit, quia ex hoc opere aliqua ad eorum sensum detorquent, ut antiquas Ecclesiae Traditiones prosternant, quod ex Dionysii libris facere nequeunt. Demum seculis Elisebio Caesariensi antiquioribus de S. Ignatii Epistolis altum fuit silentiti in . Primus, qui de eis notitiam dedit, ipse Eusebius fuit: & tamen

a Criticis non rejiciuntur. Cur ergo bellum tam atrox contra

Dionysii scripta indicunt, eo quod prioribus seculis fuerint flentio involutat His addere possem, Areopagitica haec non fuisse prorsus incognita illis seculis Ignatio Martyri, Origeni, Dionysio Alexandrino, Gregorio Nariantenci. Constat enim, eos usos esse testimoniis ex itidem depromtis , licet suppressis ac

non citato Auctoris nomine. De hoc videri possunt laudatus Alexandre Hist. Eccl. secul. 1. cap. I a. art. Is . , & Card. CoZZacitatus s quia ut ab initio protestatus sum, meum non est hic

Apologiam pro scriptis S. Dionysii instituere, sed relictis in

sua opinione Criticis Recentioribus , quod antiquitati conformius & verisimilius mihi videtur, exponere: maxime quia gloriosa B. Virginis mors ex Dionysii scriptis unice non pendet.

XXI. Duo tamen supersunt hic explananda. Unum, quomodo potuerit S. Dionysius una cum Apostolis morti ac funeri B. Virginis interesse. Alierum, an Dionysii verba de conventu Apostolorum ad intuendum corpus, quod Auctorem vitae sust

perat, intelligenda sint de Corpore B. Virginis, an de Corpore Christi. Primum facild resolvitur ex dictis s. praecedente. Cum enim ibi probabilius judicaverim, B. Virginem anno Christi s8.

aetatis vero suae I. e vivis decessisse, sic bene componitur, quod S. Dionysius intereste ejus morti potuerit ι quia cum Christi Fidem amplexus fuerit Paulo praedicante Athenis, ut habetur Act. 17. v. 34. , anno Christi sa., cumque ut habetur Act. II. Paulus iter Hierosolymam arripuerit anno hristi s .s verisimile est, Dionysium ei se dedisse comitem, ac proinde anno s8. sequente morti B. Virg. ii te riuisses sicut & Jacobum fratrem Domini Hierosolymitanum Episcopum adfui me, certius est, cum non nisi anno Christi ε 3. , ut ex Raronio, martyrio coronatus fuerit. Difficultas est de caeteris Apostolis. Putarunt aliqui, eos per varias

353쪽

Orbis regiones dispersos eodem fere momento per aera in labi Mme elatos Hierosolymis adfuisses sed tantum miraeulum absque gravi fundamento asserendum non est. Verisimilius censeo, D vina providentia sic dispositum fuisse, ut mors Matris suae eo tempore continFeret, quo Apostoli aliique praecipui Ecclesiarum Praesides Hierosolymis adessent s quia, ut advertit Suarerin 3.p. q. 37. art. 4. disput. γ . seci. 1., Petrus eo tempore Roma Hierosolymam rediissae creditur, dc Paulus etiam post Dionysii conversionem ibidem fuisse deducitur ex Actibus Apostolor. acap., 7. usque ad a I.: quod in re incerta magis verisimile est. Alterum vero, verba Dionysii intelligenda esse de Corpore B. Virginis, non de Corpore Christi, eadem per se sumta satis suadent, dum dicunt, convenisi e ad contuendum corpus , qaodiitae principium dedit, ct ' Deum is se fuscepit, vel ut alii vertunt,

eorpus illud, quod auctorem vittae, Deumque eonceperat. Deinde

ubinam leguntur Apostoli convenisse ad contuendum Corpus Christi e Leguntur quidem convenisse Mulieres, & non in v nisse. Et haec est communis Patrum sententia dc Doctorum, qui super hoc scripserunt: SS. Maximi, & Thomae, Alberti Magni, Damasceni, Andreae Cretensis &c. Verum in re, quae meris conjecturis innititur, satis immorati sumus. Hoc unum ex dictis colligere potest Lector, probabilius videri, B. Virginem Hierosolymis potius mortuam esse, quam Ephesi, de quo anc, pitem superius ipsum reliqueram.

De B. Virginis in Coelos Assumtione.

q. I. De Assuretisne , quoad Arimam satim ab obus. I. roc AEuLUM hoc umtionis in CaeIam , si nihil aliud addideris, indinerenter significare potest eleva

'tionem ad Coelum Animae tantum, & Animae simul cum corpore. In priori sensu usurpatum legimus apud Sanctos Patres: Augustinum lib. de Pastoribus cap. xx. , ubi D. Petrum scribit Asfamiam in requiem Apsolorum Er Marorum : Grego rium Turonensem lib. de Gloria Confessbrum cap.99. , ubi sumtionem S. Aviiii commemorat, qua nimirum, in Coeiunia assumtus est. Gorgoniam sororem suam istis tam in Caelum dis

354쪽

dicit G ortus NMiangenus Orat. Panegyr. ejusdem. Eusebius, de Vita Cotistatarini cap. 64. Constantinum Imperatorem ex hac vita ereptum ad Deumsuum ossumtum scribit, ut de aliis taceam, qui astumii dicuntur , cum tamen sola anima ad coelessem Gloriam elevati fuerint, corpora autem eorum adhuc jaceant in sepulchris universalem resurrectionem expectantia. II. In hoc sensu, nimirum B. Virginem statim post mortem assum tam fuisse in Coelum, idest coelesti Gloria, ac Visione beata coepisse frui, extra dubium est. Solum ab aliquibus dubitatum fuit, an etiam statim post mortem Anima ejus elevata fuerit ad Ccelum Empyreum , ut ad Locum, an vero solum post triduum, 'quo uita cum restim to corpore in Coelum assumta fuit, interea fruens quidem Visione beata, sed nondum Coeli incola essedia . De boc dubitant Sylvester in Aurea Rosa Tract. 3. casu sa. Concla. , ubi de B. Virgine ait: -te resurrectionem licὰt Asigna ejus fgerit beata, fortὰ tamen ortam non ascendit, ut pos asce Feret Corpore gloriosa s fed tameu hoc nos est certais. Hieronymus Natalis Adnot. in Evang. de B. Virginis sepultura Litt. C. ait: Gνυῖαι Animam beatissimam Aou fuae Divinitatis , oe' recondita gloriά fovet. Nest abi Ubi voluit ipse, re nos nescimus. D id sito Paradiso terresri mi statim Avimam in eoelestem Para Dis. iumexiit d upra Montem Oliveti, sepulchro Matris imminens, quod in radice Montis es ad Oeeideutemst vener. Amadaeus raptu 8. suae Apocal. absolute dicit, Animam B. Virginis, ut Corpus deposuit, beata quidem Visione numquam interrumpenda dona tam fuisse s Coelum tamen, nisi resumto corpore non scandisse, quo intermedio tempore expeditiones duas, in Purgatorium MParcaei sum terrestrem sustepisse. In eadem sententia est P. Sal-

toriam Maria, ct postremo assumta fuit. Hanc tamen gratiam sui observat Benedictus XIII. serm. ioo. ex Marianis nec Christus fipse impartitus fuit, qui secundum S. Thomam 3.p. q. a. art. 8.descensu suo eos solos a Purgatorio liberavit, quales etiam ouuc Oirtute passionis Cisripi d Purgaιον io liberansur. De quo egi tom. ιε. Theol. De statu animae post hanc vitam q. a. de Descen su Christi ad inferos diib. a. s. i. , ubi probabiliorem sententiam S. Thomae elegi s oppositam tamen non improbabilem judicavi. Quod vero etiam descensu Animae B. Virginis evacuatum fuerit

Purgatorium, aiserere non auderem .

pari. 1. puncto o. num. I 8. reseri, se audi visse quendam e sacro

sugbestu publice praedicantem, quod Mariae Anima totis illo tri-- duo, Disiti sed by GOrale

355쪽

dilo, quo corpus ejus jacuit in sepulchro, corpori adhaesit, non quidem illud animans, sed ut pure allistens. In cujus probati nem trahebat illud Isaiae 11. v. o. Eritfepulchrum ejus gloriosum: quomodo autem, ajebat, sepulchrum Mariae dici poterat gloriosum , nisi Anima ejus jam beata & gloriosa illud inhabitantepSed merito Concionatorem istum tanquam falsum Scinsulsum traducit Raynaudus, tum propter inauditam novitatem, tum . propter Textum Isaiae, quo abutebatur. Ibi enim Propheta loquitur de sepulchro illius , quem gestes deprecabuntur , idest Christi Messae, non Virginis Matris. Deinde si sepulchrum Christi fuit gloriosum , quin Anima ejus triduo illo esset in sepulchra

corpori assistens, sed apud inferos operans, cur hoc requirebat, ut sepulchrum Mariae gloriosum diceretur 48 Sicut ergo sepulchruim Christi est gloriosum, quia sepulchrum ejus , qui tertia die ab eo surrexit gloriosus apud Omnes Gentes, in cujus nomine erant deprecaturae : ita Mariae sepulchrum fuit gloriosum , quia sepulchrum ejus, quae post triduum ab eo resurgens super 'Coelos fluit exaltata, Ic tanquam Mater Dei in omnium honore habenda erat. Hisce ergo dimissis. IV. Censeo, tanquam certum tenendum esse , Animam B. Virginis a corpore separatam , statim absque mora , nedum Visione beata suille donatam , sed ad Coelum Empyreum eve- .ctam, ac super Choros Angelorum exaltatam. Potissimum fundamentum dat Concilium Florentinum siest ult. in decreto unionis , in quo Eugenius IV. diffinit, illorem animas , qui post baptisma jusceptum nullam omnivo peccati maculam ineurrerunt s allas etiam , quae pos contractam peccati maculam in suis eorporibus, vel eisdem exuta eorporibus funt purgatae , in Caelum mox recipi π iu-

tueri clarὰ ipsem Deum nisum E' Unum sicuti est. Quod sanxere. etiam Summi Pontifices Innocentius IV. in Bulla Sub Catholieae Benedicius XII. in Extrav. Benedictus Deus. Ex quibus hic conficitur discursus : Animae, quae nullam omnino peccati maculam incurrerunt, postquam Christus post mortem suam Coelorum januam reseravit, statim ac corporibus sunt exutae , in Coelum

recipiuntur,& clare vident Deum Unum & Trinum sicuti est: sed Anima B. Virginis absque ulla omnino contracta peccati maculae corpore discessis etho statim beata fuit, & ad locum Beato

rum evecta.

V. Dices tamen primo. Anima Christi, quae sanctissima fuit, esto clara Dei vilione donata, non ascendit tamen in Cc lum, nisi corpori reunita, ergo idem dicendum est de Anima B. Virginis.

356쪽

Et confirmatur. Pia plurium stntentia est, quod B. Virgo in oesum assumta secum adduXerit plures animas, aut etiam omnes, quae erant in Purgatorio: ergo debuit Anima ejus prius descendere in Purgatorium, sicut Anima Christi tribus diebus fuit apud inferos, deinde corpori reunita animabus ab ea liberatis comitantibus assumi in coelum. VI. Respondeo primo, quod si valeret consequentia & simAlitudo, sicut Christi Anima non ascendit in coelum, nisi post quadraginta dies, sic nec Anima B. Virginis , nisi nost quadraginta dies, in coelum fuisset assumta . Simili udo ergo est, non inter Ascensionem & Assumtionem , sed inter Resurrectionem Christi Sc B. Virginis : utraque enim contigit tertia post momtem die. Dico secundo: ratio, qua Christi Anima non statim coelos ascenderit, sed ad Inseros descenaerit,traditur a S.Thoma

3 p. q. ar. I. conven ens erat, ut virio Diabolo per passiouem, .sucios ejus erverrit, qui detinebantur in Inservo , feeundum ilia dZachariae s. , , Tu quoque in sanguine testamenti tui emisisti vinctos tuos de lacu ,, Et Coius a. dicitur is Expolians Principatus &Potestates traduxit confidenter is Et etiam quia sicut Potestatem

suum ostendit in terra vivendo ct moriendo: ita etiam Porsutem

fuam ostenderet in Inferno issum visi auri er illuminando. Unda di citur in Psalm. 23. is Attollite portas principes vestras, , &c. Nihil autem horum convenit B. Virgini. Ex quibus ad Confirmationem : admissa enim pia opini ne , quod in morte Virginis aliquae Animae e Purgatorio fuerint Iiberatae, non oportuit, ut Anima ejus in Purgatorium descenderet; quia, non ut Christus Potestate sua hoc fecit, sed Christus ad intercessionem Matris ejus , & in gratiam triumphi ejus, quo super coelos fuit exaltata , ex speciali privilegio hoc secisse credendus est. Quamquam si Christus, ut dixi ex S. Thoma, suo descensu eas solas liberavit, quae plene purgatae erant, hoc idem sortius dici debebit de Virgine Matre. VII. Dices secundo: si Anima B. Virginis statim post mortem elevata esset in Coelum, debuisset Coelum deserere, ut cor pori reuniretur: hoc autem non videtur conveniens: ergo &c.

Respondent aliqui, Animam B. Virginis, ut reuniretur corpori, non descendisse de Gelo ad sepulchrum; sed potius corpus ejus ministerio Angelorum fuisse evectum in Coelum, ibique suisse Animae unitum, vivificatum & glorificatum. Haec fuit singularis opinio Petri Abaelardi serm. as. de Assumtione

B. Mariae.

Sed rejicienda est. Qvid enim magis monstruosum, quam

357쪽

quod cadaver ad buc corruptibile in locum incorruptibilitatis transseratur λ enim linquit Vega Theolog. Ma

ergo est, quod sicut seneralis resurrectio justorum fiet per hoc , quod Animae uni 'tur corporibus suis existentibus in sepulchris, quae statim ac unita evadent incorruptibilia &gloriosa, & hoe modo etiam Anima Christi corpori in sepulchro jacenti reunita

fuit: ita etiam de Anima B. Virginis dicendum est. q. II. De Uiumtione B. Virginis etiam quoad Corpus.

VIII. II Eatam virginem Dei Matrem tertio a morte die re- 12 surrexisse, & in Coelum Corpore.& Anima assiim-

tam fuisse, quamvis scriptura taceat , adeo tamen constans est Ecclesiae Catholicae Traditio, ut soli Haeretici, qui taclesiam audire nolunt , adbuc negent, vel in dubium vertant. Licet autem, ut dixi, Scriptura corpoream B Virginis Astumtionem expresse non asserat. ex variis tamen eiusdem textibus colligi, aliqui existimarunt . Primo ex illo psalmi is I. v. g. Suete, D istud, in requiem tuam Tu, π Area Durtificationis itiae: idest surge Domine a mortuis, cape requiem gloriae non solum Tu, sed &Mater tua , Arca Novi Testamenti, quae novem mensibus in se clausum Tegestavit. Hunc sensum probant Iuvenalis, Damyscenus, Nicephorus, & ex Recentioribus Hugo Cardinalis , Canisius, Bellarminus, Salmeron & alii. Veteres tamen Patres, ut Augustinus in dictum Psalmum, Athanasius, Hilarius, Hi ronymus Arcam intelligunt Corpus ipsum Christi, ut sensus sit in Coelum revertere cum Corpore tuo gloria induto. Secundo colligere se putant ex Psalm. . v. II. AFilii R

giua a dextris tuis tu vestitu deaurato , circumdata varietate , quae

B. Mariae accommodari putant ab Athanasio, Hildelauso , Berenaido s quam vestitu deaurato indutam , nempe corporis incor ruptibilitate , stare ad dexteram Filii in Coelis dicunt. Sed Au gustinus in dictum Psalm. Reginam intelligit Ecclesiam, qu/m vestitu deaurato indutam dicit , & circumdatam varietates quia licet variis linguis loquatur, una tamen est fidei vestis pretiosa, quam induit ac profitetur. Omitto alia Scripturae loca, quae adduci solent, quia non nisi in sensu accommodatitio ad rem praesentem trahi pota existuno . IX. Au-

358쪽

Da B. Ut RG. COR P. AssuΜτ. 3 7 IX. Auctor Libri de Assumtione B. Virginis inter opera

Aligustini in Append. quem Patres Maurini aetate Caroli Magni pie scripsisse autumant, conatur ostendere, quod si caro Christi, quae de Maria sumta est, mortem quidem sustinuit, sed non est passa corruptionem, congruum fuit, earnem Mariae, de qua Caro Christi sumta est, eodem privilegio donari: Si ergo.

inquit , τoluit integram Matrem metiuitatis ferviare pudore, eurson velit incorruptam d putredinis fervare faetore ... Numquis non pertinet ad benignitatem 'Domiui Matria servari bo orem , qu/Legem uos falsere .everat , sed adimplere ρ Lex enim*ut bonorem Matris praecipit, ita inbου orationem damuat. Rui e im iv *ita praeeaeteris illam grati ut conceptus bonoravit, pium est epodere, sua

enim eam 4 patredine S' pallere at evam Deere , qui ex ea nascear potuit Virrisem relinquere. Putredo namque re vermis humanaees opprobrium eouditionis, d quo opprobrio eam Iinus sit alienus, natura Maria excipi ur , φησm Iesus de ea sufeepisse probatur. Quia vero posset quis dicere , quod Deus potuit quidem Mariam ab incorruptione praeservare, sed non voluit, post multa dicit eve erius potessos vultus dubitoι Ecelesiastieorum , quis possit Ma

trem Me eorrupi ve in perpeιuum 6rvare, eur dubitaudum est vo Isisse, quod attinet ad tanta benignitatis gratiam Si elegit Diuina voluntas Dia gratisi, tuter erepitantes vehementiam ignium flammast non folam eorpora puerorum servare illasa , verstm etiam ipsa vestia menta fervore i ιIssa , cur abuuat is Matre propria , quod elegit is .esse aliena 8 Iouam fervare iv veutro Geti pνaeter naturalem usum soluit tueorruptum fota mi ferieordisi: Mariam ineorruptam praeter naturam son servabit Gratia e Servatus est Daniel ab intemperaurise a fame Leouum : non fervanda est Maria 3antis donata meritis diis guitatum e

X. Quamvis, ut dixi, priorum seculorum Patres corporalem S. Virgini, Assumtionem silentio praeterierint, & si quid inter eorum opera de ea leratur, a genuinis eorum operibus ad

spuria ab accurationibus Criticis amanderur, ut sermones Atti nasii, Hieronymi, Augustini de hoc tractantes s Patres tamen mediae ac posterioris aetatis eam proposuerunt adeo concordes , ut tractu temporis doctrina utriusque Ecclesiae Latinae & Graecae facta sit.

Ex Latinis enim Gregorius Turonensis, qui sexto cadente secule Aisumtae Virginis Festum in Gallias creditur intulisse, lib.

359쪽

ma, eum electis ejus exulIσυι, αternitatis bonis nullo Oeesseris e

perfruitur. Quibus videtur sensisse, re unionem corporis ad animam factam fuisse corpore delato in coelum, non Anima descendente ad sepulchrum , ut superius dixi. S. Gregorius Magnus eodem seculo in Sacramentario tit. de Assumtione B. Virginis hanc pro Collecta orationem ponit: Veuerauda nobis Domiue , hujus es diei Festivitas , tu qua Saucta

Dei Genitrix mortem subito temporalem , nec tamen mortis nexibus

deprimi potuit, quae Filium tuum de se geNuit incarnatum. Mortis autem nexus, quibus B. Virgo deprimi non potuit, quid aliud sunt, quam corruptio S incineratio insepulchr', quae mortem communi Lege cons uuntur S. Ildepbonius Toletanus septimo seculo serm. de AG

sumtione : Nee inquit, illud omittere debemus , quod multi pietatis sudio libentissime amplectuntur, eam hodiern d die aa caeli palatia corporaliter fuisse subicustam . . Seculo undecimo Fulberius Carnot ensis serm. a. de Nativit. B. Virginis : Credit bripiava pietas , quia Corsus Deus Dei Fi- , Iias Matrem Dam glariorὸ refuscitaveris ρο exaltaverit super caelos . Eodem seculo Petrus Damiani serm. de Assumtione ait: Iutue rementatibus oculis Filιum.ascendeusem, o Matyem assumtam: mde bis aliquid exeellet,lsus in Ascensisne Filii exbiberi, aliquid gloriosius in Mamtione metims demonstrari. Ascendιt i enim Salvator in Caelum potesativae Φirtutis imperio, sicut Domiuas re Cre tor , se gelorum eomitatus obsequio , uou auxilio fultus Assumta

est Maria in Caelum , sed gratiae sublevantis iudicio , comita utibusta auxiliantibus Angelis, quam sublevabat Gralia, ustu natura . . . Tota couglomeratur Angelorum frequeutia , ut videat Regiuam δε- dentem is dextris qDomini virtutum tu vestitu deaurato , tu eorpore femper immaculato circumdatam varietate, .irtutum multiplicitate

distinctam. XI. Seculo duodecimo Petrus Blesensis serm. α8. de AD sumi. , Hugo de S. Victore lib. 3. erudit. Theol. ex Miscellaneis secundi Codicis cap. i as. Septimum, inquit, Virgivis privilegium

est , Τπὸd cum corporesuo, quantism credimus, in Caelo vivit. Licὸς euim B. Hierondivius cserm. apocrypho de Assumtione ὶ opiniones povat , που tamen factum abnuit . . . Non impossibile Deo fuiς, urillud 'Divinitatis habitaculum Fingulare eorruptioni nonfubjsiccat svel vermibus . in enim trium puerorum vestimenta in camiuo Quiriliae a fervavit, Corpus Matris prop=iae incorruptum fervore , πvoluit π potuit. Alexander etiam Papa III. Epist. 31., quae est ad

Soldanum Iconii , qua ipsum baptizari cupientem in Fide in

360쪽

struit , haec prope finem de B. V irgine Maria scribit: Concoit

nempὰ siue pudore, peperit siue dolore, ta' bine migra.it me corruptione , juxta verbum Angeii, imo Dei per Angelum , ut pleua, non femiplena Gratia esse probaretur: ct Deus Filius ejus antiquum quod pridem docuiι mandatum adimpleret, videlicet patrem s matrem bonore praeveuire : ct ne caro Christi virginea , quae de earne Matris metiuis assumta fuerat, is tota discreparet. XII. Seculo vero tertiodecimo veritas communis, & universae Theologorum scholae, imo Ecclesiae Latinae doctrina, AG sumtio corporea B. Virginis in Coelum esse coepit. Eam enim docuere Albertus Magnus in Marialis ter cap. Iaa. &173. ; S. Thomas tum I .p. q. a T. ar. I. , ubi eodem modo loquens de Sanctificatione Mariae in utero , ac de ejus corporea Assumtione in Coelum , ait: De Sanctificatione B. Mariae, quodsilicet fuerit fanti cuta tu utero , vibit in Scriptura Cauouita traditur . Sicut tamen Augustuur ,n sermove de Assumsioue ipsius Virgiuis

ratio uabiliter argumentatur, quisu cum coryore sit assumta in Caelumi quod tamen Scriptura nou tradit) ita etiam argumentari possumus, qu)d Dbrit fauctiuecata is utero : idem supponit 3.p. q. 8 s. ar. s. ad 8.: aperte autem Opust. . in eX posit. Salui. Angelicae agens de Maledictionibus datis homini ob peccatum : Tertia , inquit, fuit eommunis viris σ mulieribus, ut scilicet tu pulverem reverto reutur ι ct ab hae immunis fuit beata meto , quia cum eorpore assumta est in Getam . Credimus euim , quod post mortem resuscitata fuerit, π portata in Caelum FDIm. I 3I. Surge Domiae tu requiem tuam Tti Area Sauctis cationis tua. Et opust. f., quod est expos. Symboli ad Articulum Resurrexit a mortuis, , ait: Resurrectio aliorum differtur usque adfluem Maudi , nisi aliquibus ex privilegio ante eone edatur, ut B. Virgiui: π ut piὸ creditur , etiam Isauui Euangelistae hoc tamen ultimum non amplius creditur . IdemἘentit S. Bonavent. in speculo B. Mariae Leci. a. ,&sequen tibus seculis in hoc consenserunt S. Vincentius Ferrerius serm. a. de Alluml. B. Mariae, S. Antoninus I. p. Chronic. tit. s. cap. 3. s. I., 3. p. Chron. tit. 19. cap M., &Φ. p. suminae Iit. 3 3. cap 3. . . , ubi ait: De Virgine Gloriosa piὰ creditur ab o nui Eccιι ia , Er Ductoribus, tu Corpore π Anima glori eata tu Gaelis. Mitto alios Recentiores . Quare licet hactenus Ecclesia nihil de hoc definierit, adeo tamen constans est ejus in hanc partem conscia sus, ut qui docendo oppositum, resilire, aut saltem dubitare auderet, non sine nota ac censura dimitteretur. XIII. Pro Ecclesia Graeca adsunt testimonia: primo Andreae

Hierosolymitani Cretensis Episcopi, qui primus seculo septimo

SEARCH

MENU NAVIGATION