장음표시 사용
101쪽
b manu haeredis J dura supra quas. y n. I .c omnia hodieaperta constitutione decisa sunt, ut est texto conuit Ieari .quam afflianc quaestionem omnino vide.
Juramentum calumniasuper delatione juramenti principalis quomodo praestandum si ideo deferatur,quod negetur obligationem esse puram, 'SVM MARIA.
I. Consensus Dominiis oppignoration eudirequiritur. a. Agutus consentiem oppignorationifudi an pers siler quo/i obligetur, remisi πὸ.
T Vcas Caspis cum ageret contra Sigismundum a Mil-- titZ tanquam succe rem in seudo , per mortem Tilonis a Schneckenberg Principi aperto detulit jusjurandum MiltitZio, quod uxori suae promiserit, se pro quibusdam mansis, quos a Tilone a Schnecken berg uxori promissos dicebat,satisfacturum. MiltitZius negabat, se id ita simpliciter promisisse, sed factum hoc esse sub ea conditione, si appareat mansos agri uxo' actoris efficaciter obligatos. Quae quidem responsio valde erat vero similis,cum Miltitrius nullam aliam causam h buisset promittendi, quam quia seudum Principi apertusprincipe ipsi datum erat.
Cum ergo non doceretur consensu principis RaTilone promissionem clam,&ita tales mansi seudales in p-judicium principis, cui seudum erat apertum, Vel ejus, Cui
102쪽
cui postea a principe erat datum, non poterant esse obliogati, non videbatur Milii Zius condemnandus. Sec quia actor urgebat promissionem pure se stam ,&desuper detulerat jusjurandum, quod MiltiZius ei retulerat, petito primum juramento calumniae,& talis delatio videretur calumniosa, ne actor in promissione ludat, pronunciavit judicium Curiale ex meo consilio,ctorem ita de calumnia jurare debere ; se non calumniose
super promissione pura detulisse jusjurandum, auis eine sole lite sit conditioni xte ob ne an ing. gese, b
bene jusa gelbsententia lata in iudicio Curiali, Ano 116o lconcepta est per D. Crac ovium.
a GUUuprincipisd quod i consensus. Domini in oppignoratione I.
studi requiratur, & quibus casibus, late exposui in additionibm meis ad tractatum Georgira RoIIchitet, de dolatilio ars. a1.n. o. ubi etiam simul explanavicon tutionem fflari. a. Q
Beschthenestisage J Sed quid si non t promiserit nec personam sitam a.
singillatim obligaverit simultanee investitus,vel quicunq; alius studi lac cessionem sperans, sed solummodo vasallo possessiori seu dum oppignoranti consentiat, utrum ex hoc suo consensu obligatur, ut saltem quatenus ipse in laudo silccedit, solvere aes alienum.teneatur 3 dixi hac de rσaci memoraturn tractatum Roschur, art. af n. .ra ubi omnino vide, O aliquot n. sqq.
103쪽
T. D Jaco Noming=hare de re sententia. a. Gerari. sin ta naturam amittit. s. V m asive Geradasunt universum j dam. . D. Moomi hac de re sententia. F. Auctorissententia. . Euandosingula res aestimantur non dicisurunmersi indistrahi. . Regiua quod precium loco rei cedat quatenus intelligenda .L .ro. Madam consistere nonpotin in pecunia.' να Euando marisin icaciter nomine utensilium conveniatur. Ia. Argumentu a contra io e u validum eui faturis.19. Res expeditoria vendita o ad pecuniam redactae ἀ m Seres quoque
Quaestio est, An utensilia aestimata certa pecuniae summa, naturam suam amittant, & quidem in Speculo Saxonico novo habetur quaedam gloi n.D.Zobelyas a a M.tueras si lib. I. Maod eo in casu, quando utensilia redactat sunt in pecuniam, tunc pecunia non censeatur jure utensilium vel her gerahe. Et puto antea sic quoque responderi solitum. De quo tamen ego dubito pro pterea, quὁd utensiliat sunt universum quiddam vel in
104쪽
universitate quadam certarum rerum consistunt,& in universalibus succedat precium loco rei. Rogo itaque ut vestram sententiam mihi aperiatis. D. Radhornus. Memini de t hoc nos aliquando diu dubitasse, sed tam .dem arbitror nos ha hanc sententiam conclusisse, quod si illi consenserint, qui potestateiri habuerunt pupillorum, puta tutores vel parentes) ut aestimata fuerint utensi- Iia, tunc amplius non haberi pro utensilibus,sed alios haeredes succedere in pecunia . . D. Modestinita. Ego Zobelij sententiam,quam semper pronuncian do serviamus, veram puto, m*xime in hoc Casu, quo ex schedula traii sinissa intelligo singulas t res suo pretio 'aestimatas, & non nniversitatem geradae uno precio emtam. Sed etsi illudfactum esset,lamen regula quod et in , runiversalib.precium succedat loco rei, nihil me move- reci. Jura enim, in quillas illa traduntur, loquuntur omninὁ in alijs terminis, de rebus haereditarijs venditis ac injusto possessore seu a non domino : hic autem ge- Tada venditur a domino vivo seu eo, qu Ioco domini est , dc successis demum incipit tempore mortis, quo tempore non amplius exstat gerada , sed pecunia. Vivo autem eo, de cujus successione agitur nulla est considera-
105쪽
PARS PRIMA.tio haereditatis neque geradae: Nec legi t regulam illam a quoquam ad hoc applicatam, quod precium, si succet dit in locum rei sortiatur dc naturam rei illius, ex qua est redactum,. Imo dicit Bald in c. I. insi de suae non habente propria minaturam non ' procedere in precio, quod quis non Consequitur ex causa lucrativa, alioquin sequeretur, si quis castruim in seudum datum venderet, precium quoque ex tali castro redactum pro re seudali habendum, cum castrum sit universitas, cuius tamen contrarium determinat Jasen in sim ervum,n. s. ver ed dubium e I an hocprocedat instudo, oec. si centum petatur.
' Et secundum hanc opinionem concepit D. Iacobust sententiam Nogi 9 sub nomine Scabinorum, A n- nolue6ia Mense Aprili, addens praedictis semoveri etiam
io. per alteram rationem Baldi in c. I. Sicut enim t seul dum non potest consistere in pecunia, & ideo M pCium i fetidi non retinet naturam seudi. Ita nec gerada potest consistere in pecunia,cum Consistat solum in rebus mun. dum dc supellectilem muliebrella concernentibus. ADDi Tio Jacobi Schult.
Pro hac sententia quod gerada mutata geradae nomen naturamque amittit, adduco etiams πα*MNstras. n./9.vcsvnddit geraditioch authiusti normandeli isti etc. on I . vers md Nabet inde m qu etc. o n. I r. ibi ci die
11. dingodustradians echeni etc. ubique glossa dici tum demum i conven1ri posse maritum degerada, si ea mutata non sit. Ergo sumto argumento
106쪽
, eontrario sensu, quod i validum est etiam in dixtin tractatu meo D.
denotorioparte I. quaes.s n. Iaa. maxime sit in tali versemur negocio, quod juri communi incognitum est, docui aequas. F. num. Ia . quemadmodum heic gera da) si mutata sit, non poterit conveniri. Atque ita quoq; responsum esse attestatur D. Mollir. tib. a. Semes. cap. Cinc ιι. risuspost mortem n.I. Pari ratione tres expeditoriae, si pro pecunia distrahantur,&cum bonis haereditarijs confundantur, non amplius jure speciali vendicari poterunt per agnatos, sed jure haereditario transibunt non ad agnatos modo, sed&ad cognatos, adeoq; d. mulieres glusenoeta Zolelyart. aa subluera H.
Sententi uste aper leuterationem sive declarationem, an possit mutari in deterius etiam parte adversa nonpetenteta '
r. Leuteratiosistentia usendit.ese n. s. a. Sententisper buteraiιonem ses ense ab una arte, an quoad alteram habeat vim rebudicatae o n. P. .. Naturae actuum ussensorum adversatur ut interim egeritam haἴeant. Q Leuteratio habeι vim appellationis sen. II. . Sententia per leuteratione uspenditur non modo quoa partes,pωquo . adjudicem. I. ALD ustraneosjura non admittunt. s. Judicisaucraritati non iliadendum. Io. Res eadem duplici jure censen neqait. IL Sententia plura ac diversa continens capita ex parte leuteraripo erect n.as.
II. Sententiam exparte leuierans es exparte exequipetens,an ti uterationi videatur retronciare. declaratur n. Isse ty. I . Appellationi renuncias qui executionempriorissentcntia petit. u. Reductioni a arbitrium boni iri r nunciat acceptans terminu solutionis. Sepa-
107쪽
II. Separatorum uulti eII communit.ωsa condiunctio. Ip. Appeliationis beneficium commune utri parat. Hrn II. ao. Appentio facta ab unosententia capite non extenditur ad altae .aI. SexIentiae torsuns quo sunt captiuia,ctfecississententia comprehensa. aa. Actus agentium ustra intentionem eorum non Ferantur. υ. Ressuricataflaratam executionem habet.
Solet dici de jure Saxonum, Leuterationem l suspen
dere sententias, sicuti appellationem, qlla rebatur ergo, an, si una pars ita suspendisset sententiam per declarationem seu leuterationem, possit judex tali leu-tcranti dare deteriorem sententiam . quam anteata dederat, etiam adversa parte non petente, prout fecit illu
strissimus Elector Augustus in causa molligangi ab Ossa
conventi ab Henrico ab Einsidet,anno ISI. Et D. Badhornus contendebat quod non, ed quodi sententia quoad alteram partem videretur habere vim rei judicatae. Ego contra, quod cum negari non- possit, leuterationem esse remedium suspensivum sententiae,Win ea petatur mutatio sententiae, Consequens sit, liberum esse judici, mutare vel in meliorem, vel in deteriorem, prout sibi justius videatur Z dc fieri t non pos. sit, ut sententia quoad unam partem sit in suspenso , quo ad alteram, quae quidem non suspendit sententiam, res judicata, neque enim posse sententiam simul esse suspedum & non suspensanti. Esse etiam i contra naturam actuum, qui sunt in suspenso, ut interina habet effectum , ergὁ si i leuteratio est remedium suspensivum sententiar, ut fatentur omnes praetici SaXO-nici, dc habet i vim appellationis quoad suspenden-
108쪽
dam sententiam, necesse est sequi effectunt, qui ex appellatione resultat, nimirum t ut sententia sit suspensa quo ad utramque partem, quoad judicem, ut ita tale beneficium non minus commune sit quam appellatio.
Cogita. R ita ADDITro Iacobi Schult.
Cogit In hae quaestione omnino dubitandum non videtur,quin leus teratione interposita, sententia suspensa sit, & quoad partem utramque &quoad judicem ipsum. Primo namq; certum est eum ipsum,qui sententiam hac ratione suspcndit, quoad suspendere, saltem eatenus ut corrigi atque declarari queat in suum emolumentum, atqui id fieri non posset,sival ida esset sententia, & suo vigore per omnia subsistens. Rursum certa ex parte suspensa esse nequit sentcntia, quia sic facile in eum casum declarari posset atque corrigi, iii quem forte suspensa non esset, ubi sane frustranea esset illa dcclaratio, qua abs re abhorrcnt jura,quippe quaei cum alias actus frustraneos haud facile admittant. I. quotiensi trimo sin/9. l. ubi eis. υ.Τ. de reb. dub. I. e 1 Is inpran. ibi: in ambiguo tamen. . ado C. Trebia I. quotι-ens Io.ibiIasn.r friverb. obligat. Tum vero ' j udicis auctoritati haud quaquam illudi volunt. l. Clar. in s. resamentum,quae n. insit. Maro rescis quod eo IZ6, π. II.vers. non enim estpraesumendum Iacob. Menoch. de praesumi. lib. .praesumt.Ioσ,ncipit. Rectepraecedenti.n.FI.versea ratione ν insunt. Haec itaque ut evitetur absurditas necesse est in universum sentetia videri suspensiam.
Secando facit huc vulgata illa iuris regula, quodi res eadem dupli- 'IO ci& quidem diverso jurecenseri ne que .Leum qui ades. o. f. Husirpat. er lu cap. c. cognovimus, v. inst. Ia. quas. a. c. cum in tua. so. m. d. decim. Pa. non cons. 9s incipit. Videtur primo incto annifices. n. a.verc. nec tenebantur pannifici. bb. I. se confri. incipis. Videtur primastonte dicendum. n. a. vers. nam raro conringit lib. a. Alexan. cons. . incipit. quoniam causa. n. Io. lib. s. scin un. consI . num. ao. lib. I. Hieron. Schur conssy. num. S. cent. s. Anionis. Tessurus decis. perimoni a p. incipit. Statutum civitatis Cunei. n. Io. vers est dives ure, sec. Ludolph. Schrader in Iract. defudfart. a. nonapart. priss I. s. n. I .vershuc accedit. O c.
109쪽
Tertio notorium quoq; cst in hisce terris ile uterationem eosdem effectus habere cum appellatione.Joan. Schnet in. g. curaretaa.n I. vers. de consuetudine vero juris Saxonici, bc.IUD.de acI. Qu emadmodum itaque appellationis beneficium utriq; parti commune est, quamvis ab una tan . thm parte interposita sit, text. in Lampliorem sy. inpr. 9 j. I.C.de anellat. M. ibi: etiam e provocatione, orc. Coae quando provocare non ea necesse. Bart. confvo.incipit. cumpraedicta examinarem. n. I. vers in corrium videIur casus, sec. ita δ teratio communis utrique censenda est Lique hoc etiam inter recentiores statuit Anae ichen in comment .sperprivileg. Elector. θDuc. Sax. litisprovoc. nescium, in verbo. μου. cap. .. rub. de beneficiis fusenseris, sec. col. a.
ver ecundo uti avellatio.oc.mibi pag.a s. Illud canet minus videtur habere dubitationis, quod si diversa sint
planeq; separata sententiae capitadeuteratio quoad unu saltem caput interponi queat,caeteris rei judicatae auctoritati relictis. aQ.L etiamsiparte. ast. 6.ex causea Istis minor. l. circa a si dein . resam. quod & haud obscure sensit Christoph. Zobellari.I. dig. r. num. R. ibi modo quaeritur,o c. Apertius And. ich d. cap. a b. de bene c. spen .col. a. vers. ita etiam eundem, este mihi flet a P.
Hinc, uti obiter id hoc loco attexamus, dubitari poterat, si quis,
posteaquam leuterationem super uno interposuisset capite,executionem petat sententiae super altero capite, quod forte pro ipso est, an leuteratio' ni rcnunciasse videatur & videri in universum renunciasse, statuit Christoph. Zobe aede . I. ns.ver Iedretenta opinione, oc. ubi dicit hoc communiter in practica observari Pro quo faciti quod&appellationi renunciare videtur, qui iudicem prioris instantiae adit, atque ab eo executionem sentcntiae per appellationem alioquin suspensae petat. Bart. consso .n.2.ibisecundo quaeriturretenta.ctc. cu appellationi renunciare videatur is, qui quoquo modo sententiam approbattextis e si in Bumta ansiex. de appetiat. ad Solutionem s. C. de reluae Bart. d. co . rso. n.2.vers. ia quandocunsuper oe. Maran a in
Speculo n. s. secandaam in. rub. o quandos appetiatur.n.st . ibi: decim - ρι-ορrincipactur, m. 5c reductioni ad arbitrium boni viri renunciam intelligitur is, qui post laudum latum, terminum ad solutionem eius, quod laudo continetur. postulavit Lud Rom.conss. incipit.μὸ para co demnara in si λsed enim 'dictum hoc, quod executionem petens renunctare intelligatur leutcrationi, declara primo, si modo leuterans sin pliciter executionem
110쪽
tioncm petat, non facta mentione aut protestatione super altero capite, leuterari seu declarari petiit: Nam si in executionis petitione pro testetur, sic eam non postulare animo renunciandi leuterationi interpositae, haud dubie nullum ipsi ea res praejudicium pariet, argumento eorum, quae de appellatione tradiit bara memeterato confvo. n. a. s. nisi eris prote- saltu, M.
Secuωo dictum t quoq; hoc declarandum videtur, simodo executionem leuterans petat super tali puncto, quod perpetua conn ita te cohaereat alteri illi puncto, super quo leuterationem interposuit, nam si plane disjuncta separataq; sint capita, tum sane putari nu, quamvis simplici ter super u no executionUn leuterans petat,non tamen petitionem hac leuterationi alterius capitis ullum praejadicium parere. Primo i quia separatorum nulla est conjunctio. Bald in ae Lampliorem M. in pr .n . vers. sed qui si iverse i capitula, M. C. deauellat. Ideoq; id super uno agitur , alteri accommodari nequit, sive ia pro deme sive nocere dicas. Vnde&qciamvis tappellationis beneficium commune si t utriq; parti ita ut&pars, quae non appellavit, sentcntiae tamen reformationem petere queat, per ea quae supra jubn. Ir. adducta sunt, fallit tamen i si diversa sint sententiae capita, quo casu si de uno tantam capite appet latu sit, super reliquis, quae ab hoc separata prorsus stint,appellatus communiciam benefici j appellati onis nonga udet. Balae inae l. ampliorem inpr.ns.ve Ped quid si diversa snt capitula, sec. C. de anesiar. And. ich. d . cap. - . rub. de benesiis sensi s.coLa. versiisa etiam eundem ectum. . Sccundo i cum sunt diversa sentcntiae capita, quae diveam ac separatas continent species,tot sunt sententiae quotlspecies...int etiamsatre. υ. g. exca a. I. in verb. audien . . de minor. gL. n. inhoriudicio. V. f. famil. ercis. H. in c. cum delinus a. in vers. eademsententia. inf. ex. Horae cognit. Panori in c. Rarualdin My. num. c. ver . nam tot videntvrsententia, erc. ex. de te m. 'ariticus Papiens. in formasententiae in causa a peliat. in verb. causis. n. δ. vers es' erunt Iunc tot, Anae Gail. lib. I. ob IIo. incipit. Βιam Gntentia num. a. ibi: quia tot censenium Felis. in c. cum in ter. II. num. I. vem quia tot videntissentenIiae, sec. ex. de re ud. Si igitur una exilisco sentcntiis pluribus petita sit Icutcrari, sane non potest ea leus terationis petitio ad aliam trahi.Cum iactus agentiu non operentur ulrra a corum intentionem. Lomnis υ. inpr st siceri.set. Paul. e. ibid. num. a. pertext- quem ibi ad hoc semper allegari dicit Dec. in L I. nu. PS.. vers sedi a regitia negatis a. . de in. Vtu tui. An . Gait in traia. de arrest . Imp. cap. I inci t. no Hum. Numes. vers. quia actus agensium Tertio i facit huc