Dn. Modestini Pistoris ... Illustrium quaestionum juris tum communis tum saxonici partes quatuor additionibus locupletatae a Jacobo Schultes ..

91쪽

PARS PRIMA

' tas, quam ea res affert, ut inquit Hugo Donellus intra' δειode Fructibus capta circa medium, vers Ita bres eo euasiti. loec. Ergo sive sit maxima utilitas siue minima, nihilominus videtur rem appellari fructus. Et in hanc sententiam tandem consensit major pars Facultatis, & secundum eam concepi sententiam ad requisitionem A.Comitis, & Consiliariorum Comitis L. a Stolberg. Anno isso. die I3 Augusti. Sed hic tacus, dum Donellus loquitur de re fructum asserente,denudadmonet,ut subsistam, an forte fructus fundi appellandi sint ij tantum, quos terra producit ,-i-ded venatio non dicatur esse in fructu fundi, quod non tam terra producat talem utilitatem, quam quis percipit ex venatione, quam ipsa hominis industria venatio. Cogita,& vide de hac significatione verbi fructus, latius λ eundem Donet Lind. tra I. de Fructibus inprin. aio. Ex praedictis ' quoq; infero, non recte eX d. g. aucti

piorum n ferri , quod quilibet usu fructuarius vel nabens utile dominium habet jus venandi, loquitur enim procul ldubio de eiusmodi usufructuariis,quorum proprietarii,si lhaberent usumfructum cum proprietate conjunctum,

haberent jus venandi: dcibi traduntur, solum tendunt ad discernendum jus usufructuarii & proprietarii in ea-lii. dem re. Sed an quilibet idoroinus fundi habeat jus venandi, est quaestio non pertinens ad illum titulum, nec lvult eam explicare Iureconsultus. N i

92쪽

QVIESTIO XV.

ADDI Tio Iacobi Schult.

a in Certum est non t tantum it Ia qua ex corpore rellicia iuSq; percipiuntur,verum etiam ea, quae extrinsecus veniunt generaliter fructuum appellatione comprehendi,vel certe in fructu numerari, &Pon tantum in rebus corporalibus, verum etiam his, quae injure consistiant, ut sunt servitutes&similia, quocirca eo devcntum est, ut infructucia i usq; rei esse intelligatur commodum omne omnisq; utilitas, quam ex uia eius rei percipere liccat,ut copiose tradit Doncll. 1nd. tracy. defructib. cap. I.&post eum Anae chineinbb.I. controversiarnsuris cap. pCrocj. Sedrursis controversias ins ublitera D. ibinecnndures eis. quia fructus cyc. Facit quod dicetur infra Adde uexan. cons. ID. incip. in causa olue vertente.n.Ctiae.a. O D. Moster.tis. a es. cap. incipis,Di cilis est quas . n. σ.ibi:Vsurae autemfructus, dic. ubi t usuras fructum pecuniaeappellat qu quamini concessione seu datione fructuum alias pedagia aut vectigalia

minc in telligantur secundum And. F chineum ι lib. I. ι. d. cap. pC est capseq. Quo in postremo casu dissentit Ludolph. Schradcr. defrudaeart.nonaparteris. ALI.incipit.Sexto quaero utrum amis eudo. oc. n. 13AH.praetereasivassiuspost calendinorM. seqq. ubi ait fructuum appellatione etiam fructus civiles, ut pensiones praediorum, vecturas navium, & si-nriles: imo generalitcr tam proprios,qu1m improprios fructus ad casum j.his consequenser tit.bie sinitur lex. pertinere. Itaque dubitandum non videtur, quin venatio in fructu fundi leu sylvae recte dici vcl certe numerari queat. Nec obstat, quod non tam ex ipso corporc sylvae,quam hominis industria fructus Venationis constat: nam ipsa homini; cura&Ο'pera quam adhibet, in sese considerata , nihil continet singulare in Venatione, cum eandem ac pene maiorcm industriam in excolendis agris adhibere oporteat, si uberem illum, quem deposcimus speram usq; fructum serre debeant. . Et quod venationcs in fructu sint

meritoque

93쪽

meritoque censeantur,tradit etia Ludolph. Schrader. d.a. pari. nonapartu principalis./MI.f. n. . ubr cum venationes tum aucupationes & piscatio. nes infructibus industrialibus numerat.b b expliuare IureconsiliusJQuod non omni domino ius venandi competat,apertius tradit D. Modest. cons. I . n. υ. veris mie dennder ser Chur undJurgmI etc. M. a. ubi id ait stingulare esse privilegium Imperatoriae Majestatis,Electorum, Ducum,&c.&quibus hi id exgratia singulari cocelle- tint, quodq; inter regalia recenseatur venatio lath disputat Andreas Knichen. de Elector. se ducum x. privilegio litu provocat. nescio. in verb. Du- cum Saxoniacap.I.de regabis subiit. Udsde 1 mihi M. ιυ. Contrarium quod venatio non pertineat ad regalia eruditissime edncit

QVAESTIO XVI.

AE pater intestamento possit eligendi po ionem bonorumsilio juniori exsatuto vesconfiuetudine debitum in mirum filium transferre p. SUMMARIAEI. Consereturi qua Missumoribonorum paternorum posse ionem se electio

nem tribuit. a. Debitumisgispo lanea reverte mentum auferri. s. L um amatre . errivindicat. με examinatur.

TN multis locis ex t consuetudine filio juniori debetur possessio bonorum paternorum,sive jus eligendi vel retinendi bona, vel accipiendi precium portionis suae, quod appellant hae tubre. Modo pater quidam dispo

suit,

94쪽

QUAESTIO XVI.

suit, quod bona sua deberent vendi seniori Loo. aureis, dc juniori pro praedicto jure optionis-I3. seXage

nas dari, quaerebatur an valeat testamentum,

Et videbatur quodiic, quia consuetullo praediista videbatur intelligenda in casu intestati, cum pater nihil disposuisset de bonis , alioquin sequeretur non esse in arbitrio patris ex uni filiis praedium,quod possidet praelegare.

Contra, cum hoc t jus eligendi debeatur filio ex Consuetudine,non videtur per patrem ei auferti posse, sic uti pater non potest aufferre legitimam liberis, nec maritus uxori quartam vel aliam partem ex statuto debitam, cumiit debitum legis. D. Badhornus t allegabat mihi r

rea Venalisat.Sed respondi quod iste text. non procedat in debito legis, puta in legitima, ut tradit Bari in sin. g. in computatione. n. s. vers. Efecit i mentarium.σvers. Contra istam glossam habes, aliam. α c. C. de iuri delib. Sed quia D. Badhorno placuit pribtopinio,nempe quod statutu dans juniori filio electionem debeat intelligi in casu intestati,*quando pater non aliud disposuit, ego secundiam priorem opto ianiem concepi sententiam

an Georg-l quae exstat in lib.

C. anno Isso. Menc Septemb.

95쪽

ro PARS PRIMA.

ADDITIO Iacob. Schult.

De hoe puncto, an quae jure statuti alicui debetuuraufferrique- quae dicuntur infria quas.s .in '

An is qui, cum prius linamentum seu voluntatem syam mpudam constitui set,pontimmemor hujus disso stionis illudfudacta distona priorem voluntatem mutasse credatur 'S VM MARIAE

t. Voluntis hominis ambutitoria uris ad premum vitae exitum. ct n.sa. Oblumprioris dissositionis alis dissonar,utrumprioris voluntatis paenituisse ceHendus sit

. errat non consentit.

.. Nemo hanc sibi iurare legemporeII, ut i a priore voluntate recedere non liceat. . Aausjudicia in vom esse non debet,nee credendus es quisjudicis auct risarem an rustraneo voluisse deludere.on.Io. . Iuris ignorantia vel errore nemo aliquisfecisse vel non fecisse pris umem

duae.

r. In tesamentariis diustionibus quilibet non contra leges, sedfecti um leges voluntatem suam conformare creditur. s. Se reposteriare te me ιρ qμρ γ' perfectumest, rumpisar prius.1.. Testamentum posteri π Fud acta confectum primν-mpii. it.: sandi isseria obluvione Frisiris restamenirnon per itur.

1.l bium non est,quini ambulatoria sit voluntas ho-j I numis usq; ac supremum vitae exitum. Sed qui disi; quis oblitus prioris dispositionis aliud disposuerit, numquid tum quoq; intelligetur poenituisse, aut priorem Vo

96쪽

QNAESTIO XVII l rluntatem mutasse, sicuti anno Isso. Mense septemb. C5sulebantur Scabini, de quodam patre, qui Cum antea or

di navisset, quod bona sua deberent vendi filio pro zofloret idq; fecerat redigi in librum praefecturae, postea alio tempore praefecto dixit, ceteris liberis sitis velle se ut bona sua venderentur quanti plurimi, dc interrogatus de priori dispositi one, negavit te mi is quain de illa scire. ADD. Tro Iacobi Schult.

Nec In hac quaestione dicendum videtur,quod priore viribus suis subsit stente posterior voluntas non valeat. Nam qui errat non consentit. adprobationemP.C. licet Iacob.Menoch.depraesumtisias sum . I p. inci L. Ewnit etiam aliquando n.y. cum itaque hoc casu pater crediderit se nullum an-l te testamentum aur dispositionem ordinasse, atq; in eo erraverit, Vide i tur sane si credidisset se testamentum condidisse, . eum hanc posterio-l rem non suisse ordinaturum, siquidem eius hoc posterius judicium in eoi sese fundat; quod nullam ante dispositionem fecerit. Exadverso quod valeat posterior isthaec ordinatio,de priorem tollar, inde statuendum videtur, quod quamvis scivisset, se aliam ante confeci Lse dispositionem, nihilominus tamen ha nc rcvocare potuisset,cum nesi mo i hanc sibi legem dicere queat,uti 1 priorc voluntate sibi non recedes rei liceat sequumprinci Oaa.μι.reβ. de legat . & ambulatorioisit ho

cto comparuerit condendae ultimae suae voluntatis causa, satis apparet coanimo accessisse eum, quod voluerit ordinare dispositionem novam, quodq; si scivisset priorem exstare , se consectam, quae huic repugnaret,l eandem revocaturus fuisset. Actus enim ijudiciarius vanus esse non debet, multoq; minus iudicis auctoritati quisquam credendus est velle illud cre. Iul. r.mg.restamentum. quast yy.ancis. I diro tu scis quod eo i o.n.II. vers. Non enim eis di innendum. Disiligod by Cc oste

97쪽

ΡARS PRIMA.

Nec obstat, si qtiis arbitretur,videri hic patrem credidisse, quod si

memoria tenuisset aliud a se conditum esse testamentum, non licere sibi ab eo recedere,ideoq; nec praesumi id voluisse,quia hac ratione praesumeretur leges d jura ignorare,quae praesumptio legibus est aduersia. Iuristenim ignorantia vel errore nemo aliquid fecisse vel non fecisse pracsumitiar.Menoch.depraesumi. M. Cpraesumt a. inci t,Disseren is es nunc.n.Io.ubi

hocpro reguti statuit. Facit quod tin testamentariis dispositionibus quilibet non contra

leges sed secundum eas ultimae tuae voluntatis explicandae judicium co-guationemq; informare cristitur. Noun.confaa. incipit Praesupponiturin ficto ab hocscuis disiemisse Do.Michaeum.ns. r. Ralium I precisus 3. n. o. versnam est testito fingitur cogitare Criimpub.ctia subula. Alex. conf2. incipit --μ codicissisA3.versnam sesa r.bb.I.Aθω.depromtoreg Per mi. Sa. n. I. . )Deniq; adduco huc regulam illam, quod i semper posteriore testa' mento, quod jure persectum est,rumpatur prius, sit steriore. a. Insmi.quibanoaetestam in ment.Menoch depraesumi lib. praesumt. Iσσ. incipit. Rei praecedenti n.rs HNam guiariter. Panishman. lib. a. quaesjuris conrroversi quanione. incipsuperes nusc. n. r. praesertim si contraria sint Menoch. d. M. .. praesumi. Io.incipit.EM quodnunc di eraminis . . Quibus accepit quod t&posterius hoc testamentum apud acta conditum est, quo casu omnino revocasse censetur primum, ne iudicis auctoritatem delusisse & actum frustraneum facercvolui me videatur. Iul.

est conjectura. Non movet,quod oblitus sit prioris voluntatis, nam si hoc largia.

mur, oblivione prioris emci, ut quantumcunq; posterius testamentum quis faciat , haud tamen inde prius revocasse cenisatur, 'sequeretur hinc t.l. testandit libertatem obliuione ista esse perempta, quod absurdum jure nostro semper habitum est. Menoch. apraesumi. Iωγαυ. vers. quinimὸ hac iatione confutatur, sec.

Atq; hanc sententiam posteriorem probasse quoque videtur Dn. 2Isodestinus heic,dum principium acquasi fundamentum hujus quaestionis ex ea petit regula, quae de mutabili rate volunta..tis humanae jure nostro prodi-

ta est.

98쪽

QFRSTIO XVIII.

petat et,quisua culpapossessionem amisit 'SUMMARIA.

Remedium canonu Redintegranda non ton petit et,qui prum culpa pessis sone cecidit. on I. Culpa amissaepossessionu hoc e ι intesiditur negligentM. declara urn. ψ. Osin quisus etiampropria culpa in remedio canonisRedintegrandaactori

non nocet remisive.

IN causa Senioris Rutheni valde me torsit regula adducta per patrem, quod a remediu canonis Redintegran

da non competat ei, quilpria Culpa amisit possessionem. Sed postea anno i FGO .cuua nomine Facultatis conficerem consilium in causa Camerari j Brunsvicensis, venit

mihi in mentem, qu t haec regula sit intelligenda de tali culpa, per quam quis amisit possessionem antequam sit dejectus, vel antequam in manus ejuS,Contra quem agitur, pervenerit: Veluti, si possessionem amisit, ex propria negligentia, ut loquitur Alexan. in possideri I. ggen

ADDI Tio Jacob. Schult.

a conferem consilium J id consilium haud diabie erit conss. 2Clib.a. nami bi n. ys. hanc regulam quoq; allegat. D remedium t hujus canonifredintegranda non competat illi,qui suo facto&culpa possessionem amisit, concludunt o-

mnes

99쪽

.l PARS PRIMA

Mει u

m nes ' u t refert.JacoL Menoch. IX. remedio recuperandae. H.ibi : .uaero δε- ubi quampitarimas m hanc sententiam auctoritates adducit. Verum quod i hic D. Modestinus ait, eo casu esse intelligendam hanc regulam, quando sua propria negligentia possessionem actor amisin, idJacobo Menochio is aeremedio I s. recuperandae n. Ioo. nonnihil dubitationis habere videtur, ideoq; sententiam hanc declarat, eo inprimis casu habere locum.ubi negligentia ista actoris tanti temporis esset, ut ratione praescriptionis exclusus millet. Quod nota . Plures etiam i limitationes ad hanc

QVAESTIO XIX.

Uxor an mortuo maritopossit accipere Geradam propria auctoritat an teneatur accipere ab heriacta 'SVMM RIA.

1. Legatardi ab haerede legata petere tenentur i. Gerari universito quadam in certorum corporumias. Agnanpropria auctoritate occupare possunt suo Q . miser vivo marito inposse tone ed. s. In ogatanum ipso retransit dominium legati L Carabhaerede legna peri oporteat. . Ex utensilibus haeres non habet Fastidiam. I. Vtensilia non sus/ bona defuncti ined uxoris.

Vaerebatur an mulier marito mortuo possit gerada, M seu ea, quae ad geradam pertinent, Occupare mota proprio, an teneatur accipere de manu haeredis 'Et D.Jacobus existimabat eam de manu haeredum percipere debere, arg. ej us, quod de legatarijs t traditur in LI. g. HI autem Iss. quorum legator. Ego uxorem in gerada magis haeredi quam legatario

100쪽

comparandam duxi: a Nam cum t gerada sit universitas quaedam certorum corporum, quae ex jure Sax. defertur uxori,vel proximae cognatae, sicuti agnatis seu dum ex j re seu dorum, putavi, sicuti agnati l seudum possunt occupare auctoritate propria, nec tenentur Id recipere, CX manu haeredis,' ita quoi, mulierem posse ad se sine re- b. quisitione haeredis recipere ea, quae ad Geradam pertio nent: dc haeredem non posse conqueri de spolio, nec eamicineri ad restitutionei m. idq; in uxore post mortem Viri ed magis puto procedere,cum ipsa: vivo marito sit in possessione , s anhixed illib. I art.II. Sc eo mortuo habeat jus retentioni S. c

Et ita concepi sententiam ad requisitionem Joannis Mullers Magistri Erfordiensis, in quam tandem ex jam

allegatis rationibus consensit etiam D. Jacobus Tomin-gius anno 136o. Mense Decemb.

ADDITIO Iacob. Schulci

a comparandam duxi. J Ratio qu5d mulier in Gaeradae successione haeredii magis,qua Megatario,coparetur,li cesse videtur. Legatarius enim qu1- vis ipsis jure domipium legati cons rquatur. l. a Tisio mitib. tamen ne haeredi tausteratur potestas detrahendae Falcidiae, quae de- lactur,quoties legatorum plus est,quam ut haeres quarta haereditatis parte aclipiscatur. I. inprimare ad Fasti voluerunt jura uti ab haerede legata suIe.L1quor. legator.At ex utensilibus, i quamvis ne Mariam quidem partem eorum haereditas attingat,nihil haeredi debetu Falcidiae nomine: neq; enim utensiliat defuncti bona sunt, sed mulieris, quippe, quae non jure successionis,sed jure specialil privilegi j mulier consequitur, ut dictum est supra quaest I .n.ε. K a

b. manu