Suppetiae Evangelii praeconibus qui maduranzem missionaem excolunt peramanter oblatae ab eorum sodali T. A. Gallo De matrimonio

211쪽

tem extra ditionem Gallicam dare sestinat, rogans ut Λriannae liceat, connubio inibi iungi, ex eo praeSertim quod Macrobius diutius in insulam reditum dissurre non posset, ac inSuper VngUS censeri merito videretur, quippe qui quatuordecim ante annos Gallia discessisset, atque eXinde quandoque in insula Bourbonica, quandoque vero in insula Mauritio, nuper tandem in insula Madaga-

Scar, Saepius autem in muri, suerit commoratus Impotentia.

XXXIV. Saepissime accidit in regionibus hisco ut christianae puellae nuptui tradantur legali quidem pubertate, i. e. duodecim annorum aetate completa, sed physice plane impuberes; quo Sane sit, ut initis nuptiis vel apud parenteS maneant,uSquedum aptae marito fiant, vel Si in eadem cum

Sponsis domo morentur, ab eis lum ob morem in regione receptum, tum ob parentes rei ne si ut solerter admodum attendenteS, minime cognOScantur. Id sane saepissime causa est cur mares libidini se se dedant. Missionarios, quoad rem hanc, triplici eaque contraria ratione, Se gerere quandoque contingit. Duosdam audire eSt u 8Serentes, maritos ab uxoribus haudquaquam nubilibus cognoscendis deterreri oportere : quippe copula in hisce rerum adiunctis naturae contraria vicenda Sit. Contendunt alii, ad praecavenda maritorum peccata operae pretium esse eisdem animum addere ut uxoribus etiam nondum nubilibus uti nitantur, tum quia in huiuscemodi rerum adiunctis

212쪽

seminatio extra Vas praeter voluntatem accidit, tum quia eonatus eiusmodi pubertatem sestinantatque maturant. Alii tandem non desunt qui in huiusmodi re, Sacerdotom id solum prat stare debere contendunt, ut maritos a peccato deterreat. Ulterius progredi nefas, aiunt; sancta enim Sancte

tractanda Sunt. XXXV. Praeler anteeedentem SaepiSSi me O currentem casum, en alius qui rarissime quidem sed aliquando contingere potest. Damasus adolescens Vix unquam Stimulos carnis porpessus, coelibem vitam perlibenter duxisset. Sed hinc ob receptum in regione morem, ne dicam legem, ut ad OleSeentes quoad eius fieri potest cilissime nutilias ineunt, inde vero ob parentum imperium viam universae carnis ingressus, matrimonii ligamine vincitur. Λtent statim ab eo, aversationem quumdum eX periri se erga muliereS non parum miratur, quam S inetametsi ante connubium quoque sortassis eX periretur, non salis lamen advertebat. I a vero itu se habet, ut praeter genitricem nulla sit semina, erga quam repugnantiae cuiusdam Sensum non capiat. Praeterea quoties uxore uti vult ot adgreditur, fastidii sensum, nedum voluptatem nullam, ex ea re adeo cupit, ut frigidi tute qua dum singulari codireptus et impeditus, eoniugalem exercero actum plane frustra ni latur. Ei uimon accidit aliquando ut cum de coitu cogitaret, atque ad eum iam iam se rem lippelleret, voluptate seu delectatione subito concita, sperma emitteret, quin tamen eum mox iungeretur uxori, membrorum ulla genitalium commistio, voluptas ulla, ulla copula existeret. Sex

213쪽

anni sunt ex quo Damasus nuptias inivit. Connubii vehementer perlaeSus iacet. Uxor eiu S mOerens de marito conqueritur. Re tribulibus nota, eorum alii Damasum perinde ac erga uxorem in- ossiciosum improbant: alii vero ut imbecillum irrident. Bes in Omnium vicanorum Sermonem Venit, atque Sermonis ansas viciniorum incolis praebet. Rem omnes mirantur, atque vix est qui

XXXVI. Quaeritur a Missionariis quandoque: utrum impedimenta consanguinitatis, astinitatis et publieae honestatis, qua est leδiastico iure Statuta, neophytos aeque ae alios Christi fideles at

tingunt '

CASUUM RESOLUΤIONES. Ad I. Λdulterium non putatiVum, Sed Verum, ex utraque parte formale et consummatum quod in soro externo praesumitur, in foro conscientiae non item , cum promissione non Solum vera Sed absoluta, vel si conditionata, ante Coniugis modilem purificata, ab uno facta, et ab altero signo aliquo accepta tu taciturnitas enim non susticit , dirimens criminis impedimentum inducit. In casu, adulterium Pomponiae, Mi malo fuerit nec ne minime constat. Etiamsi fuerit formale, impedimem tum tamen, utpote quod iuris sit ecclesiastici, infidelibus usserre non potuit; ideoque tametsi post baptismum connubii promissio intercesserit, impedimentum oriri non potuit, modo adulterium nequaquam suerit baptismo Suscepto iteratum.

214쪽

Quint sane constituendum, etiamsi sponsi in adulterium, baptismo suscepto, relapsi essent, modo connubii promissio iteruta non fuerit. Ad II. Homicidii suspicionem quod attinet, ea qua poterit maiori dexteritate, in rem Missionarius sedulo inquirat, praesertim inter audiendam

Barnabei consessionem. Haud mirum tamen si rem sacrilego prorsus mendacio celari, nedum alto Silentio premi, contingat. Quod sane si accidat ipsi viderint, qui tam improbe silere, vol mentiri non

reformidant. Missionarius munero Suo stinctus QSt.

Adulterium quod spectat, suapte natura impedimento ortum praebet. s una enim si delis sponsus directe, tum ethnicus indirecte, prout de cultus disparitate dicturi sumus, ecclesiastica lege Vinciuntur. Connubii autem promissio, specie quidem tenus conditio nata, plane tamen absoluta dicenda est. Adulterium enim ex iure matrimonium dirimit, quando accedit vel promissio matrimonii suturi, contrahendi scilicet post coniugis mortem, vel vivente coniuge audax tentamen ad ineundum de praesenti connubium scap. cum haberet g. De eo qui duxit etc. . Impedimenti ratio cessaret tamen omnino, ut patet atque Doctores notare solent, Si promitteretur matrimonium, coniuge alio adhuc in vivis agente, ineundum. Unum quo Barnabeus impedimento nequaquam subesse fortasse dicatur, eiusdem esse poterit ignorantia, de quare ad casum sequentem disputare sestino. Ad III. Duo hic disputanda se osserunt. Primum, utrum Si dispensatione opus suerit,. Verba

quibus dispensandi potestas Vicario fiebat, impe-

215쪽

dimento esse potuerint dispensationi ' Alterum

Vero: num CaSus, prout Sese habet, dispensationis necessitatem pro connubio ineundo, re era subaudiat ' Primum quod attinet, Si homicidium, vel

uterque noverit, Vel Sullem innocens coniux, aliusve qui Spiam, Su Spicabatur, impleta plane censenda erat conditio, quando eae non Secuto matrimonio detesti posset erimon: connubium enim in seclum suspicionem, sin minus illico, at lapsu temporis magis magisque firmare, ac tandem criminis relegendi occasionem praebere posset. Si 1 ero crimen scierit dum laxat quae patra serat mulier, conditio illa nequaquam impleta videtur. Si enim vel sic in lucem crimen perferri posse, prout clausula illa requirit, constituas; quando nam quaeSO Erimine occulto, conditio minime impleia censenda istierit 'Alterum vero quod spectat, cum rudis minervae homines, praesertim in hac regione, ex crimine impedimentum oriri Vix unquam noverint, Bd quaestionem revocamur inter Doctores magnopere controversum, lin impedimento, quod poenae rationem praecipue complectatur, teneantur vel illi qui legem, sin minuS qua prohibentem, ut certe qua punientem nescierint. Sanchegii, Navarri aliorumque negati a Sententia, ut vero probabilis propugnatur et traditur iii Seminario Romano, nec non in consessu I xaminatorum Romani C. teri . nationem Voro cui sententia haec nititur, ita profert Schmal Zgruebor l. 1. tit. 59. c ΕSt instar legulae, quod sommittens aliquod delictum, subiaceat quidem poenis tali delicto propo itionatis, non autem

216쪽

aliis extraordinariis, quae imponuntur ad vitandum frequentem delicti usum, vel ob aliam eam sam, nisi delinquens scierit, delictum sub ea poena

prohibitum esse. v Quod sane Νavari iis etiam docuerat. εΛddit Navarrus, ait Sali clieZ, quoties poena est exori, itans et extraordinaria, ciuius umque generis sit, si illa ignoretur, etiamsi delictum committatur, non incurri . . Quare Navarrus deinde in p. man. 22.3 docet: ε Si uterque probabiliter ignorat impedimentum , possunt matrimonium contrahere, simul atque mortuus fuerit qui impediebat. PSententiae contrariae patroni, trina partiti sunt acie. Alii criminis impedimentum, tametsi lege poenali constitui non denegent, ignoratione

tamen, a poenu n0n eXcusari, ideo contendunt

quod a culpa minime excusetur. Eminet inter hosce areet. Alii vero hinc gradu facillime dimoveri se pervidentes, crimine ortum impedimentum, non poenam dicunt sed medicinam, quae ignorantibus etiam ideo paretur, quod delicta patrandi Occasionem sic auferri contingat. Sua regius hinc etiam suppetias nutanti sententiae suae ferre conatur. Sed Sporerus et alii in ratiuncula hac praesertim nituntur. Qui hus addere est Dianam qui impedimentum istud inhabilitatem mavult quum poenam Ocare. Postremi tandem, hanc et illam pugnandi rationem pariter dimittentes , ex Curiae Romanae praxi Sanchegii et Navarri sententiam impetunt. Profecto quoniam inter se pugnare CO-guntur, qui sententiam hanc impugnare conantur, non bonam eos tueri causam facillime intulerim.

217쪽

At brevissime dicam ad singula. Primum quo pugnBtur, Vero ConSonum est, si sermo suorit de poena ordinaria, ideoque etiam de poena decreto Dei communiter in universum sancita. At valere etiam quoad extraordinariam, humana lege sancitum poenam, quis asserat ' Dices: quid ergo de omni talis, ex copula illicita, impedimento' Haud commode respondetur. Doctores plures, quos citat Engel l. 4. lit. 14. n. l. in ea suisse sententia quod ab hoc quoque impedimpiato ignoruntes Oxcusaron tur. Melius pro socio dicitur, inhabilitatem ex assini tale, suapte natura delictum minimo subaudire, sed solum propinquitatem pei Sonarum, quae ex sanguini S commistione oritur. Duod aetem alteram spectat, quid quaeso proderit ignorata medela' An non sua reZitas et alii, id o censuras incurri nogunt ab ignorantibus quod huiusmodi poenae sint medicinales' Sibi igitur plane cohaerent Sancti χ et alii, qui ex hoc etiam capilo criminis imp dimento SubPSSe pernegant ignorantes. Atonim: censurae, Conlumacium requirunt specialem. Non inlicior. Sed quemadmodum monitio et comminatio logis ipso laclo imponentis delinquenti CPn Suram, Suapte natura, citra Blinm contumaciam, susticiunt; ita eorum dona notitia plano requiritur. nequiritur ergo cognitio quoque, ut criminis inducatur impedimentum. Quare uniInoldus medicinae ration in desiliciens, impedimentum de quo loquimur poenεm PSSe quidem,

sed non extra uidinarium , udversus omnium Omnino Dociorum S nsum, duceri oportore arbitratus cst quo Sanchegii sun lenitam facilius ini-

218쪽

peteret. Inhabilitatem quod altinet, frustra dissicultatem huiuscemodi vocula tolli putares, quandoquidem inhabilitas ipsa in criminis poenam Statula Sit. Aciem postremam ducere visus est Pyrrhus Corradus. Contra eam sic pugnat Ballei in i l. c. :ε Arguunt insuper ex praxi et stylo Curiae, quod reis huius criminis, nunquam permittatur contrahere sine dispensation Ρ, ut ios lutur Pyrrhus Corradus Prax. di Sp. ap. l. 8. c. 9); quocirca Diana Opinionem n ogantem habet ut vii lde praeiu licialem sacris trihunalibus Post ii tentiariae et Daturiae BO-manae; cui instantiae ro poni potest cum Benedicto XIV quaest. can. 185ὶ quod cuiust is disti n- sationis, aut sucullatis concessio, vel negatio per

Sacras Congregationes , n que controversiarum Stutum. nequo iurium conditionem ullo modo immulat. Proinde sicut sui l. c. docet idem Benedictus X lV dispensatio conc Ssa, v I n gula Super irregularitalibus Pl censuris, non evincit incursum in irregularitatem vel censuram , nec concessio, aut negatio facultatis petitae, v. g. a ne-gulari mendicunte, qui vi suorum privi logiorum ea tum pollebat, nihil ipsius aliorumve negularium privilegiis detrahit; itu nec dispensatio concessa

ad muti intonium contrahendum, ex incit certam impedimenti existentiam. Et sane numquid praxis est tribunali Saei ac Poeni lentiariae nut Daturiae, ut mandent, matrimonia sine disponsatione celebrari posse Τ Λd id vero, quod sui, litur ex Diana, heiac nolui Icrii uer cit. lib. 4. , nullum per hunc opinionem praeiudicium iniuriumve iis tribuna-

219쪽

libus fieri: secus abolendae forent Opiniones Omnestheologorum, quae subinde necessitatem negant petendae dispensationis; at enim per usum talium

opinionum quidpiam iis tribunalibus iure debitum

detrahi, aut negari, contendit nemo. γAd IV. Optima leges interpretandi regula est inspicere ante omnia, quinam sit legum ipsarum sinis. Finis enim, ut ait adagium, est regula eorum quae sunt ad sinem. Duid igitur causae fuerit, cur occulto criminis impedimento pia mater Ecclesia derogari permittat ' Ut periculo scandaliquidem Christifideles omnes, infamiae vero aut suppliciorum Sponsos eripiat. 0uoties itaque, infecto connubio magis quam inito, ob maiorem eriminis pervulgationem, pericula huiusmodi suberunt, toties saeta Vicario apostolico dispensandi potestas, plane Vigere Videtur. Porro si non nisi sponsorum alteruter caedem Vel machinatus fuerit vel persecerit, periculum esset accusationis ab altero, si cum eo matrimonium inire renueret. Quod si uterque pariter caede se cruentarit, periculum ne sponSorum alter, contra alterum, salsis testibus corrogatis et eiusmodi innumeris aliis quibus salsas accusationes struere Indi sacillime solent), quandocumque erigatur Vix alia ratione, quam inito sponsos inter connubio, amoveri posse videtur. Quo Sane ea su tametsi crimen vel occulium per Se , Vel insecto connubio sol lasso palam faciendum, absoluta ratione, dici non possit; sic tamen se rem habere plane dixerim quoad dispensationis largiendae finem, qui, ut supra dixi, in eo eSSe videtur, ut criminis ea devitari valeat

220쪽

promulgatio, ex qua scandali, aut infamiae, aut suppliciorum periculo sponsi, vel alii obiiciantur. Ad V. Cum impedimentum istud nonnisi consuetudine inductum esse communiter cenSeatur, graves aliquot non desuere Doctores, teste Ben. XIV constit. Singulare nobis) qui illud nequaquam vigere contenderent in regionibus infidelium, cum primum, inibi Christi sidem gens amplectatur. Ea porro nitebantur ratione, quod in hisce rerum adiunctis, consuetudo quae Vim Iegis obtineat, ne inchoata quidem cenieri plerumque valeat. Λil men iam ab a. 1627, teste iterum Benedicto XIV, potestas Episcopis facta fuerat, impedimento huiuscemodi derogandi in Sinis atque Iaponia. At enim, ad cautelam id fieri potuit. Verum sit velim. Attamen cum longe plures Doctores impedimentum hocce Vigere SenSerunt, tum consuetudinem hanc iterum iterumque inchoari et persici in regione quaque, quae ChriSti fidem recens amplexa suerit, necesse esse ut ibi vim legis adipiscatur, nulla ratione intelligi posse videtur. Etenim Ecelesiae lex, Pontificis summi Sive expressa SiVelacitu voluntate sancita, statim ac legis vim oblinet, Ecclesiam totam attingit, nisi summus imperans ipse expreSSe constituat, loca singula haudquaquam reSpicere, nisi quatenus ibi perficiantur quae alibi essecta suerant, ut lex primo Vigeret. Quare Clemens XIII a. 1759 in Congregatione S. O. ab exercitio facultatum omnium, quas Missionariis Apostolica Sedes largiri consuevit, Suspendi mandavit Ilissionarios quosque, qui dispensatione posthabita, Christifideles cum ethnicis matrimonio