장음표시 사용
251쪽
254 Inst. Theol. Lib. IV. de Deo Trino etc.
duae , nec plures in Divinis dantur operationes activae ad intra , Conceptio scilicet, et Spiralio. Ergo duo quoque , nec plures dari possunt termini hujusmodi operu-tionum , qui sunt Filius terminus Conceptionis , et Spuritus Sanctus terminus Spirationis. Ergo, duae tantum, nec plures dantur Procrisiones.
lio. Ob. Si una Persona; in Divinis ab altera procederet , sive haberet originem , una posterior esset altera. Sed hoc repugnat in Deo. Ergo in Divinis dari
Ill. Inepta prorsus est hujusmodi argumentatio. Cum Ecclesia Catholica profitetur , quod riter concipit Filium , et Pater ac Filius spirant tertiam Personam , non intelligit gigni. , et spirari novam Naturam , sive individuam Substantiam Divinam et sed intelligit , Personam Patris esse Deum ut principium operationis ad intra ,sive quae pro termino habet ipsum Deum, et Filium esse ipsum unicum Deum, ut terminum ejusdem operationis ad intra et Deum Patrem , et Consubstantialem Filium esse principium alterius operationis pariter ad intra , et Spiritum Sanctum esse terminum illius. Ergo cum, unus, et idem Deus sit quaevis Persona, omnes Sunt aeternae , nec una , aliam tu existendo praecedit, etsi una ab altera habeat originem , et procedat. Ex patet etiam nullam esse alia persectiorem , quia omnis persectio habetur a Divina Natura , quae est una , et eadem in tribus. C. Atqui revera absurdum est asserere Processiones
252쪽
' Rura III. de Processionibus ete. , 255
Personarum iu Divinis. Ergo etc. Prob. Si Filius pro .cederet a Patre , et Spiritus Sanctus ab utroque nec Filius, nec Spiritus' Sanctus essent a se , sed Filius esset a Patre , et Spiritus Sanctus a Patre , et Filio. Sed
essentialis Dei character est esse a se , non vero ab
alio. Ergo nec Filius , nec Spiritus Sanctus esset Deus , quo nihil magis absurdum... Iterum dico, quod in tribus Personis una unica omnino est Divina Natura et Essentia , et idcirco etsi quoad esse Personae una ab alia procedat, quia una est principium , et alia terminus ejusdem Dei operationis ad intra, quia tamen una et eadem Natura Divina est in tribus, ideo nulla ab alia est Vere dependens. .
Ita. Ex dictis clarissime apparet, quod quatuor sunt in Deo Relationes e scilicet Palernitas , Filiatio , Spiratio activa , et Spiratio passiva. Ex quibus eum necessurio duae tantum , nec plures haberi possint processiones , scilicet terminus conceptionis , idest Filius a Patre , et terminus passivus Spirationis , scilicet Spiritus Sanctus a Patre et Filio , ideo ex se patet vilium cujuscumquuoppositae argumentationis. Quapropter libenter omittimus , et ad alteram properamus examinandam quaestionem , et quidem obstinatam inter Latinos. et Graecos, humiliter rogantes Patrem luminis, ut Graecorum mentem illustrare dignetur. II 3. Itaque postquam , juxta manifesta oracula Scrupturarum , praesertim Ioannis XV. V. 26. , in Concilio Constantinopolitano contra Eunomianos , et Macedonianos definitum est , Spiritum Sanctum a Patre procedere, Graeci acriter de haeresis nota. accusarunt Eccle-
253쪽
256 nuit. Theo . Lo. m. de Deo Trino ere. Siam :Latinam , eo quod doceret , Spiritum Saucium nedum a Patre , sed a Filio quoque procedere. Bellarimnus lib. II. de Christo cap. XXI. Et Petavius lib.
VII. de Trinitate cap. I., censent, auctorum hujuSmo di Graecorum erroris suisse Tertullianum , eo quod contra anathematismum nonum S. Cyrilli scribens, ait. Esses
impium, eι blasρhemum asserere, Spiritum Sanctuma Filio , et per Filium assistentem existentiam habere. Perduravit haec quaestio , et acrior facta est saeculo VIII. ut habemus ex variis Conciliis Italiae , Galliae , et Germaniae. Sed magis exarsit Sueculo IX. cum Photius Constantinopolitanae sedis usurpalor impudentissime latinos haereseos accusavit, eo quod docerent , Spiritum Sanctum a Patre , et Filio procedere. Post Photii mortem aliquamdiu fluctuatum est, et Graeci modo conveniebant cum Latinis, et modo ab illis deficiebant. Sed agente Michaele Caerulario Patriarcha Constantinopolitano saeculo XI. iterum bellum renovatum suit, confirmatum Schisma Graecorum , et repetita uota haereseos in Romanam Ecclesiam , eo quod in Symbolo constantinopolitano inseruerit particulam Filioque. Ad conciliandam pacem , . praeter multa Concilia provincialia , habita quoque suerunt tria Generalia scilicet Lateranensequartum sub Innocentio III. anno in i 5 ; Lugdunense secundum sub Gregorio X. anno II 4 ; et Florentinum sub Eugenio quarto anno In his semper pax con- clusa est, et Graeci Episcopi cum Latinis subscripserunt processionem Spiritus Sancti a Patre simul , et Filio. Verum Graeci ex natura volubiles in eamdem liaeresim lapsi fuerunt, et in eadem modo obstinati minent. Coutra ipsos ergo sit sequens de side.
254쪽
Puri III. de Processionibus etc.
Spiritus Sanctus procedit a Prure , et Filio.
Ii4. Prob. Spiritus Sanctus in Scripturis aeque dieitur Spiritus Patris , et Spiritus Filii. Etenim Mailli. cap. X. V. 2O habemus. Non enim Mos estis, qui loquimini , sed Spiritus Patris uestri ; qui loquitur in uobis. Et ad Galatas cap. Iv. v. 6 Apostolus scribit. MAsit Deus Spiritum Filii sui in corda oestra. Ergo Spiritus Sanctus aeque procedit a Putre , et Filio. Secundo , Missio , ut dicit Gregorius Magnus hom. XXVI. in Evang. , nec dissentiunt Graeci Patres , est ipsa Processio. Sed Spiritus Sanctus . sicut dicitur mitti a Patre, ita dicitur mitti a Filio. Nam Joannis cap. XIV. v. 26 Christus ait. Paraclitus autem Diritus San-
Ctus , quem mittet Pater in nomιne meo. Et ibidem cap. XVI. v. I. idem Redemptor ait. Si enim non abiem , Paraclitus non Meniet ad pos : Si autem abiem , mittam eum ad MOS. Ergo etc. ii 5. Prob. II. Ex Sanctis Patribus , et quidem tam Graecis , quam Latiuis. Quoad Graecos sit . instar omnium Cyrillus . Alex e , qui in lib. de adoratione in D ritu , et veritate , ait: Θiritus est Patris, et Filii, quit substantialiter ex unoquoque, nimirum ex Patre per Filium profluit. Et clarius in Thesauro assertione 34 ait. Cum igitur Spiritus Sanctus procedat αPatre et Filio , manifestum est Dioinae sub- Stantiae ipsum esse. Et . clarissime in Epist. contrarim. III. 3
255쪽
58 Ins . TMOL Lib. IV. de Deo Trino etc. Nestorium. Dirisus non est a Hiis alienus, quandoquidem Diritus peritatis nominiatur, Christus autem
est veritas; et Perinde quoque ab illo , atque a Deo Patre procedit. Et pro Latinis sit pro omnibns Αmbrosius lib. i. de Θiritu S cap. x. Θiritus quoque Sanctus cum Procedat a Patre, eι Filio non
S aratur a Filio. O 6. Prob. tandem Theologica ratione. Terminus
perationis ad intria in Deo procedit , sive originem habet , a principio ipsius operationis ad intra. Sic Filius
procedit a Patre , quia est terminus Conceptionis, cujus principium est Deus Pater. Sed Spiritus Sanctus est terminus alterius operationis ad intra , scilicet spirationis activae quae aeque ac Patri, convenit Filio. Ergo etC. Prob. min. Spiratio activa est altera Dei operatio radintra . Sed haec actio pertinet aeque ad Patrem , et ud
Filium , quia Pater et Filius sunt unus , et idem Deus. Ergo Spiritus Sanctus , qui est terminus amoris in Deo, aeque procedit a Patre , et Filio. Audiuntur Graeci Schismatici. II. Ob. In Sacris Scripturis asseritur Processio Spiritus Sancti a solo Patre. Etenim Christus Ioannis
p. ΣV. V. 26. ait- Cum autem venerit Paraclitus
qui a Patre procedit. Ergo salso ameritur procedere quoque a Filio ; secus enim Christus dixisset. Qui αPatre , et a me procedit. u. Dist. ant. In Sacris Scripturis conceptis Verbis asseritur Processio Spiritus Sancti a solo Patre ἔ cono.
256쪽
Pars III. de Processionitas AED. 250
non exprimitur procedere quoque a Filio juxta suulcntiam verborum Christi. n. ant. et cons. Elsi in objecto testimonio Christus dicat, bpiritum Sanctum a Patre procedere, et idem non dicat de Filio , dicit tamen , se illum missurum. Cum autem Venerit Paraclitus , quem ego mittam Mobis α Patre etc. Sed quo jure ab ipso potuisset mitti , nisi ab ipso haberet originem , sive iprocederet 2 Cur autem eodem modo , quo de Patre , idem Christus non asseruit de Filio , sed tantum verbis
aequivalentibus , rationem dedit Angelicus Doctor lib. IV. contra Gentes cap. XXV. dicens. Quia omnia ad Pa trem referre solet, a quo habet quidquid hubet. Et idem jam dixerat Augustinus tract. m. in Ioannem. Si ergo et de Patre, et Filio procedit Spiritus Sanctus, euo Filius dixit : de Patre procedit Z Cur puta3 nisi sicut ad eum solet referre et quod ipsius est, et de quo et ipse est 2. II 8 C. Atqui laudatum testimonium de solo Patre intelligendum est , et nullo modo de Filio. Ergo et c. Prob. Scripturarum testimonia intelligenda sunt juxta interpretrationem Ecclesiae , praesertim in Conciliis adunatae. Sed Ecclesia in Concilio Constantinopolitano laudatum Christi testimonium interpretata est de sola Proce sione a Patre , quoniam contra Haereticos Macedonianos in Symbolo Nicaeno intexuit. Qui a Patre procedit Ergo eicissi. Constantinopolitana Synodus habita fuit ad damnandam haeresim Eunomii,. qui impie docebat , Spiritum Sanctum eSSe creaturam , et a Filio productam. Ut itaque catholicam fidem de Divinitate Spiritus Sancti sta-
257쪽
260 Inssit. TheoI. Lib. IV. de Deo Trim etc.
hiliret, illum a Patre procedere professa est, id quod Haeretici negabant. Nihil autem dictum est de Filio,
Primo , quia nondum ex la erat quaestio de Processione
Spiritus Sancti a Filio , Secundo , quia Couciliorum
mos est id lantum decernere , et exprimere , propter quod Concilia adunantur. iis . Atqui EccIesia in Conciliis adunata sessa est, Spiritum Sanctum a Filio non procedere , sed a solo Patre ergo eic. Prob. In Concilio Ephesino publice a Carisio presbytero lectum fuit Symbolum Nestorianum , in quo expressum erat, Spiritum Sanctum non esse Filium , et nec habere substantiam per Filium , et Concilium id nec improbavit , nec damnavit. Quinimo nec S. Cyrillus Alexandrinus , nec Pontifex Caelestinus Nestorio adversati suerunt. Sed silere hoc in casu , idem eSt ac approbare. Ergo etc. Iy. neg. min. Ideo nihil in Concilio Ephesino pronuntiatum ebi contra Nestorium , qui dicebat Spiritum Sanctum non habere Substantiam per Filium , et curia Cyrillo tacuit Caelestinus Pontifex , primo quia verba Nestorii exponi poterant in sensu Orthodoxo , scilicet , Spiritum Sanctum sectum non esse a Filio , sicut blasphemabat Eunomius, cum Macedonianis. Secundo, quia tunc agebatur de una Persona in Christo , et quaestiones veluti incidentes omittebantur. Iao C. Atqui Ecclesia agnovit Processionem Spiritus Sancti a solo Patre , et non a Filio. Ergo elc. Prob. Iuxta Romanensium Doctrinam Pontifex, praesertim cum
non celebratur Concilium , insallibiliter regit Ecclesiam, et est insallibilis Conciliorum interpres. Sed Leo tertius
258쪽
Pura III. de Processioribus 26 1
Pontifex sortiter restitit carolo Magno , qui per Legatos illum rogavit , ut sineret legi in Ecclesiis Gallicanis
Symbolum cum adjecta particula Alioque qua amoritur Processio Spiritus Saucti a Filio. Quinimo nou solum id negavit , sed et jussit fieri duas tabulas argenteas, in quarum una Graece, et in altera Latine, describeretur Symbolum sine particulu Filioque ; et ut ab omnibus legeretur , jussit suspendi ad valvas Ecclesiae. Ergo etc. p . Non restitit Leo Carolo Magno , quasi non recta sentiret de Processione Spiritus Sancti a Filio aeque ac a Patre et ipse enim legalis dixit na sentio, ita teneo, ut refert Bavonius historicus Ecclesiasticorum Annalium illorum temporum. Alia itaque suit causa. Et quidem
primo , quia jam illa particula Hlioque in Ecclesiis gau
licanis , apposita suerat inconsulta Sede Apostolica : II. quia nolebat Pontifex , Gallicanam Ecclesiam deflectera a consuetudine Ecclesiae Romanae , in qua Simbolum decantabatur sine illa particula: ac tandem , quia nulla lunc erat necessitas particulam illam addendi, quia nondum exorta erat Photii liaeresis.
Iai. C. Atqui revera Ecclesia reprobavit Processi nem Spiritus Sancti a Filio. Ergo etc. Prob. Non defuerunt , qui in Concilio Ephesino postularunt , ut in Symbolo adderetur Processio Spiritus Sancti a. Filio ,
et tamen Patres renuerunt: et sic pariter Servatum est
a Patribus Concilii Chalcedonensis. Ergo dicendum , quod revera tunc Ecclesia reprobavit. hujusmodi Pro-Cemionem ; et consequenter, quod nullo jure in Conciliis
Lugdunense , et Florentino addita est in Symbolo Pa ticula ipsa Filioque.
259쪽
262 Insul. Theol. Lib. IV. de Deo Trino etc.
iuel. In Conciliis Ephesino , et Chalcedonense agebaturdo haeresi Nestoriana , et Eutychianu , non Vero de schismate Graecorum quoad Processionem Spiritus Sanctia Filio e et propterea quae ad utramque haereti in profligandum salis eran , decreverunt , nihil solliciti de
Processione Spiritus Sancti a Filio, quia iterum dico
Couciliorum mos est illa lautum disculere , et determinare , proPler quae adunantur. Quoad vero Concilia Lugdunense Secundum , et Florentinum, quae in Symbolo addiderunt particulam Filioque , dico , suo jureusa fuisse , et eodem quidem quo a Concilio Nicaeno primo addita in eodem Symbolo suit vox Consubstantialis contra Arianos, et a Constantinopolitano primo ad-- dila suerunt verba. Qui locutus est ρer Prophetas cou-
Iaa. Varia insuper sophismata a Photio proponuntur. Et quidem. I. dicit. Si Spiritus Sanctus a Patre princederet , et Filio , ipse originem haberet a duobus principiis. Sed hoc absurdum. Ergo etc. II. Vel Spiratio activa est proprietas essentialis , vel personalis. Sed dici nequit essentialis , quia tunc conveniret omnibus tribus Personis , et sic Spiritus Sanctus seipsum spiraret , et produceret, id quod repugnat. Ergo est personalis, et propterea uni Personae Patris convenit. III. Est ne Spiratio activa Patris sufficiens per se ad Processionem Spiritus Sancti, an vero insufficiens, ita ut necessaria quoque sit Spiratio Filii 2 Hoc absurdum est, quia nihil imperfectum esse potest in Deo Patre. Ergo illud : et pro . Pterea rejicienda est Spiratio activa Filii.
ν Ad Singula. Et quidem ad primum dicimus. Etsi
260쪽
Purs m. de Hrocessionibus ele. 263
Pater, et Filius sint duae distinctae Personae . una tamen, unica, et eadem est in ipsis Natura , et Essentia Divina, a qua et ut est in Patre , et ut est in Filio , originem habet Spiritus Sanctus: ex quo sit, ut unum sit principium , a quo ille procedit. Etenim iuxta Concilia et Sanctos Patres, omnia in Divinis sunt unum et idem, ubi non obviat relationis oppositio; sed inter Spirationem Patris, et spirationem Filii nulla est oppositio relationis; ergo virtus spirandi Spiritum Sanctum una et eadem est iu mire et Filio. Clarius: virtus spirandi Spiritum Sanctum in Filio est illa ipsa quae est in Ρatre , quippe omnia, quaecumque habet Pater , Filii sunt,
Joann. 15. excepta relatione paternitatis. Ergo Spiritus Sanctus a Patre et Filio procedendo nou a duobus principiis , sed ab uno eodemque procedit. Ad alia duo satis apparet responsio ex iis , quae diximus de constitutivo Personarum in Divinis. Repetantur itaque. Personae in Divinis sunt tres intrinseci distincti modi existendi unius Divinae Naturae, Essentiae, sive Substantiue : et hi tres constituuntur a duabus operationibus ad intra quae sunt concipere et Spirare. Principium primae operationis , utique non disjunctum a Natura Divina , est Pater, et terminus Simul cum ipsa Divina Natura , est Filius: Principium activum alterius operationis , spirationis scilicet , est eadem Natura Di-
vina, et ut Pater , et ut Filius ; et terminus passivus talis spirationis est Spiritu Sanctus tertia Persona. En ergo eΣ duabus operationibus quatuor termitii, seu relationes; et quia terminus spirans est uterque, termitius prioris