Synopsis theologiæ dogmaticæ quam in suo seminario tradit et evolvit Jeremias Bonomelli

361쪽

tum Adami nostri caussam esse: illud actuale in Adamo voluntarium originalis esse cauSSam ete. Ergo. Denique nulla esset vera in infantibus ren0Vatio, regeneralio, nulla intrinseca justificatio per baptismum, sod imputationis ablatio, quae omnia cum the0log0rum omnium, Scripturae et Ss. Patrum loquendi ratione comp0ni nequeunt. Totum Ρighii et Catharini argumentum huc redit: peccatum es .aetus Voluntarius malus; sed homo nascens nullum elicit actum malum voluntarium: ergo peccatum originale eatenus contrahitur, quatenus origo a peccatore repetitur. Hoc argumentum nihil aliud est, quam c0nrisio originalis et actualis peccati: ut g0ntrahatur originale peg-gatum, ut statim ostendemus, requiritur quidem actus malus Adami, in quo voluntarius fuit, sed non requiritur actus voluntarius perS0nalis omDium et uniuSeu-jusque hominum, cum originale peccatum nihil aliud sit, quam privatio illius gratiae, qua hom0 Ornatus esSedebebat. Bellarminus lib. cit. 7 eap. l6 Suareg t.

THEA. XII. Relinquenda pariter egi eorum doctrina, qui tradunt, peccatum Originale esse qualitatem quandum morbidam corruptae naturae inhaerentem, vel aliquid positiuum cum priuatione conjunctam. Dem. Peccante Adamo, factum est, ut ipsius volunas lolim qualitate morb0sa ad creaturas inclinante inliceretur: ex hac qualitate m0rbosa voluntalis alia qualitas m0rbosa in corpus Adami redundavit: deindsper corpus Adami generatione in filiorum corpora pertransiit: corpus autem filiorum, hae morbida qualitate Diuitiam by Cooste

362쪽

assectum, animam momento, quo si conjunctio, insidit vel maeulat. Anima per corpus hac qualitate insecta, ad creaturas se e0nvertit, et a Deo aVertitur, et enoriginale peccatum. Sic docere visi sunt Lombardus, Driedo, Gregorius Arimin. , Bajus, qui ad Augustinum

provocant.

s. Haec morbida qualitas unde proficiscitur' Non est quid substantiale, secus manichaea eSset Sententia: n0n ab homine neque a Serpente, neque a pomo gu-slato derivari p0leSt. 2. Νullum hujus opinionis vestigium sive in Scripturis, sive in traditione. 3. Anima sola tum pereati, tum gratiae capaX est, nullatenus autem corpus: in hyp0thesi, quam respuimus peccatum immediate in corpore collocaretur: unde haec hypothesis repugnare videtur, vel saltem intelligi non p0teSt. . Quomodo autem haec morbida qualitas corporis a parentibus has ligatis in filios transire potest, cum baptismus quidquid peceali rationem habet, ut docet Tridentinum, destruat Τ5. Refragatur Seholae sere uni erSae. C etanus et quidam alii arbitrantur, originale peccatum esse privati0nem quandam cum aliqua re positivaeonjunctam. De privali 0ne nemo est qui dubitaverit, vel dubitaro possit, ut infra ostendemus: at salsum est dicere, peccatum originale situm esse etiam in aliqua re positiva. Hoc reliquid positivum. sic urget Suareg vol. IV. p. 352, vel est in anima, vel in animae polentiis. Sed anima est b0na, et bona esse debet, ne in manichaeismum

363쪽

abamur: idipsum dicimus de potentiis, subStantia quelaliter ab anima non distinguuntur. Praeterea non dicunt patrocinatores hujus sententiae, quid sit istud positivumqu0d una cum privatione gratiae peccatum originals c0nstituit. Argumetita supra allata e0ntra ultimam opinionem egregie huc quoque faciunt. Bellarm. l. V. et

Tura. XII. Vera ratio originalis peccati c0ntinetur in privati0ne gratiae, et justitiae, quae pro statuto divinituSordine, omnibus Adami filiis inesse debebant. D. Haereticis, salsis et improbabilibus circa naturam originalis peccati sententiis, quae vera est, nobi Sque probatur, defendimus. Dicimus igitur, originalem culpam sitam esse in privatione gratiae, charitatis, justitiae 0riginalis, quae, ita Deo volente, in h0mine esse debebant. Et ita adstrui-

a) Si opiniones omnes supra memoratae vel rejieiendae sunt ut haereticae, vel relinquendae ut salsae et ut improbabiles, restat ut n0stra recipiatur, cum apud theologos nulla alia oecurrat. b) Iuxta Tridentinos et Arausicanos Patres et theolog0Somnes catholicos, peccatum originale est mors animae mors autem animae nihil aliud est, quam vitae animae opp0situm; vita animae est gratia sanctificans: mors

igitur animae est ipsius gratiae desectus vel privatis, sicut in ordine naturali mors corporis est naturalis vitae carentia. Ergo peecatum originale est sanctificantis gratiae privatio. o) Per baptismum originale pereatum pinitiis deletur; quid autem baptismus in homine insert Aulari non

364쪽

cAPLT QUARTUM - DE NATURA, ETC.

substantiam, Vel qualitatem aliquam, Sed gratiae privati0nem, ipsa insusa Sanctificante gratia. Ergo. d) Peccatum originale in nobis optime diei potest habituale: nascimur enim in eo statu, in quo Adam post inobedientiam, vel illam aetualem culpam, permansit. Peccatum autem habituale in Adamo erat habitualis privatio gratiae, qua ad Deum supernaturali ratione tendebat: ergo peccatum originale in nobis est ipsa gratiae sancti sileantis privatio.

e) Egregie Anselmus de C0neept. Virginis et peccato originali g. 2b, 26: - Quod in insantibus non est justitia, quam debent habere, non hoc dicit illorum voluntas personalis, sicut in Adam, Sed egestas naturalis, quam ipsa natura Meepit ab Adam Pers0na Spoliavit naturam bono justitiae in Adam: et natura egens facta, 0mnes pers0nas, quas ipsa de Se procreat, eadem egestate peccatrices et injustas iacit. - Quare, juxta Anselmum, huc redit peccatum originale, ut non sit in insantibus justitia, et hoc n0n pendet a voluntate insantium, sed a naturali egestate, qua peccat0res constitu

untur.

Rursus idem Sanctus Peccatum originale aliud intelligere nequeo in insantibus, niSi ipsam, quam posui factam per inobedientiam Adae justitiae debilue

ditatem. Nuditas igitur justitiae debitae Adamo et siliis suis ex voluntate Dei, non ex neceSSilate naturae) peccatum originale constituit. D Thomas 4. 2. q. 82. a. 3. - Op0rtet, quod id, qu0d est larmais in originali p0ecato, acgipiatur ex parte caussae originalis peccati. Opp0sitorum autem ap-0psilae sunt causae. Est igitur attendenda gausa 0rigi

365쪽

CAPUT QUARTUM - DE NATURA, ETC.

natis peccati ex caussa uriginalis justitiae, quae ei Opp0nitur Et paullo p0St e0ncludens: Ergo privatio originalis justitiae, per quam Voluntas Subdebatur Deo, est larmale in originali peccato. Et a. 2.: CauSa corruptae dispoSitionis, quae dicitur originale peccatum, est una tantum, Scilicet privatio originalis justitiae, per quam sublata est subjectio humanae mentis in Deum; et ideo peccatum originale est unum Specie, et in uno h0mine non potest esse nisi

Unum numero. Rursus q. 8. a. b. Desectus

originalis justitiae est peccatum originale. . Ut autem d0etrina S. Thomae circa naturam originalis peccati magis magisque c0gn0Scatur, et quisque videat quantopere a Thoma dissideant nonnulli theol0gi, qui thomistae audiunt, 0perae pretium existimamus hie plura subdere ex Summa excerpta .R 2. δ' art. s.) --Macula proprie dicitur in corp0ralibus quando aliquod corpus nitidum perdit suum nitorem In rebus autem spiritualibus ad similitudinem hujus maculam oportet dici. Habet autem anima hominis duplicem nitorem, unum quidem ex refulgentia luminis naturalis rati0nis, per quam dirigitur in suis actibus: alium vero ex resulgentia divini luminis scilicet sapientiae et gratiae Est autem quasi quidam animae tactus, quando inhaeret aliquibus rebus per am0rem: cum autem megat, adhaeret rebus aliquibus c0ntra lumen rationis et divinae legis Unde ipsum detrimentum nitoris ex tali colitaelu proveniens macula animae metaph0rice vocatur. αα Ad tertium. Macula non

est aliquid positive in anima: nec significat privati0nem solam, sed significal privationem quandam nitoris ani-

366쪽

mae in ordine ad suam causam, quae eSt pesteatum.

Et ideo diversa peccata diversas maculas inducunt, et est simile de umbra, quae est privatio luminis. - art. 2.) - Magula peccati remanet in anima etiam tranSeunte actu peecati quia macula importat quendam desectum nitoris propter recessum a lumine rationis vel divinae legis, et ideo quamdiu homo manet extra hujusmodi lumen, manet in eo peccati maeula: sed p0stquam redit ad lumen rationis, et ad lumen divinum, quod sit per gratiam, tune macula ceSSat. Ad tertium. fietus peccati facit distantiam a Deo quam quidem distantiam sequitur desectus nitoris hoc modo, sicut motus localis facit loealem distantiam. Unde sicut cessante motu locali, non tollitur distantia localis, ita nee cessante actu peccati, tollitur macula. in Conser etiam 2. sent. dist. 80 q. d a. 2. Do malo q-lV. a. s. ad II. etc.

g) Accedit auctoritas Bonaventurae, Scoti, Bellarminit. 5. c. 47. de amiss. gratiae, de Rubeis dissert. g. 46, C etani Corn. l. 2. q. l09. a. 2. Suareg t. IV. disp. IX. Seel. II. prop. VI., Moliter Simbol. Perrone d0 peccato originali prop. III. Felix conser. V. anni l86 et alii innumeri. h) Hac posita doctrina, evanescunt dissicultates omnes Pelagianorum, Socinianorum, et incredulorum contra originalis peccati propagationem, eum quaerere quomodo peccatum 0riginale transfundatur idem sit ae quaerere quom0do privatio seu nudi ias transfundatur. Haec autem privatio gratiae sanctificantis rati0nem habet peccati, quia privatione gratiae fit, ut anima a-v.rtatur a Deo. ut a sine supernaturali, ad quem con'

367쪽

sequendum Deus illam creaverat et creat. IIaee habitualis aversio a Deo ut a sine supernaturali, hic habitualis status inobhdientiae lΡgi Dei propriam habet pec- ali rationem. Peccatum igitur originis est: 3 ' Privatio gratiast sanctificantis, qua Deus omnes homines ornatos v0lebat.

minime vero a Deo, ut ordinis naturalis institutore.

rens, quatenus haee privatio animam fulgore illo divino gratiae privat, sicut privatio vitae naturalis est mors corpori inhaerens. - Ηine status pedeati originalis est Siatus purae naturae, qui est flatus peccati ratione decreti Dei, qui homines in gratia c0nstitiatos volebat. COROLL. Hinc ridiculae apparent quaedam hypotheses etiam a catholicis excogitatae ad explicandam propagationem origis alis peceati: speciminis gratia hyp0theses Supra relatae, hypotheses de 0mnium hominum coexistentia in Adamo, de capite foederati etc. OPP. l. Peccatum originale, ut docet Tridentinum, est macula inhaerens unicuique propria: ergo n0n eSt simplex privali 0 gratiae. R. Privatio indebitae pulehritudinis non esset vera macula inhaerens, C. : Seeus, N. Thomas perbelle l. 2. q. 86. a 4 2. quaerit, utrum macula remaneat in anima p0st actum peceati, et affirmat, et ita pergit: - Cujus ratio est, quia macula importat quemdam desectum ni-t0ris propter recessum a lumine rati0nis vel divinae legis. Et ideo quamdiu h0m0 manet extra hujusmodi lumen, manet in eo macula peccati: sed p0stquam redit

368쪽

ad lumen rationis et ad lumen divinum, quod sit per gratiam, tunc macula cessat. αα Nihil clarius dici poterat. Macula igitur originalis est desectus nitoris gratiae divinae, qua defigiente, restat pulchritudo naturalis animae, quae comparata ad pulchritudinem sibi debitam,

macula est.

OPP. 2. In parentibus baptigatis nullum est peccatum originale; Deus peccati auctor esse non potest: quomodo igitur peccatum originale propagatur R. Si peceatum originale esset quid positivum, dissicultas solvi non posset: at cum sit quid negativum, vel privativum, optime intelligi potest.

Lilaetus et poenae originalis culpae considerari possunt prae duplici vita humana, scilicet prae vita temporali, et prae vita aeterna, ut admonet Bellarminus l. VI. de amiSS. gr. e. l. et Suareg vol. IV. p. 364. Et inprimis disputemus de poenis vi essectibus originalis peccati in hae vita, et Sit. Tum. X. Primarius originalis culpae essectus 6st sang-tificantis gratiae privatio. D. Haec propositio ex supra dictis sponte sua dimanal: OStendimus enim supra e, 2. peccatum Adami non imitati0ne, sed Vera propagatione in omnes homines tran- Ssundi: peceatum autem, quo homines constituunιur silii irae, quod meretur damnationem ete. neeeSSario gratiam Sancti sidantem excludit. Praeterea desinitur lar-

369쪽

maliter in Tridentino luc. sup. cit in Λrausidano eleRnrsus : docet traditio, tenet Ecclesia, per Christumn OS ea recuperare, quae in Adam0 amisimus: atqui in Christo gratiam sancti figantem aequirimus; ergo etc. Confirmatur ex necessitate baptismi.

Seholion f. Simul cum gratia sanctificante ob originale peceatum habitus fidei, spei et charitatis amisimus

Suareg l. c.). Seholion l. Peceatum veniale, quamvis gratiam Sanctificantem non adimat, est vimen prae actione volunturis gravius orictinali, ut observat Thomas, et palet ex se, cum in originali nullus sit voluntatis hominis actus pr0prius, sed ipsius voluntas voluntate Adami a Deo

avertatur.

Tugs. XIV. Alii essectus et puenae originalis culpae sunt: 4.' amissio integritalis, seu rebellio concupi Seentiae: 2. ' Vilae dol0res et aerumnae; 3.' ignorantia; et 4.' ipsaeorporis dissolutio seu m0PS. D. Has omnes praerogativas primus homo acceperat, ut vidimus agentes de statu primi hominis, easque, commisso peccat0, sibi, n0bisque amisit, ut omnes experimur. Amisimus corporis integritatem, et concupiscentiae stimulis vexamur: v0luntas proclivi0r ad sensibilia, amor nostri inordinatus, indolentia, temporalium sollieitudo, inconstantia, spiritualium, fastidium, impossibilitas moralis vitandi omnia peccata etc. Item propter lapsum originale mens obscurata est, ignorantia laboramus in iis, quae ad Deum, ad nos ipsos, ad leges naturales spectant: unde necessitas moralis revelationis etiam quod ali insti ad veritat0s ordinis na

370쪽

Item originalis peccati essectus sunt infirmitates, dolores, ipsaque denique m0rs: h0c demonstratum est supra, ubi disseruimus de immortalitate corporis, ex Tridentino can. 2. Sess. V.', Arausicano 2. Millevit. V. Bellarm. de amiSs. gr. l. VI.' a c. IX.' usque ad sinem libri - Suareg vol. IV.' seci. V. ' - Th0mam 4. 2. q. 83. a. ll. 43. q. 85 a. 3. 5. 6. dig.)Tura. XV. Non minus Scripturae quam rectae rationi adversantur pr0testantes et janSenistae, qui eo usque originalis culpae essectus extendunt, ut asserant, liberum

arbitrium penitus extinctum eSSe. D. In sententia protestantium, jansenistarum etc. qua defenditur, gratiam debitam esse naturae, eamque constituere et c0mplere, pr0num erat congludere, peccatum

Originale simul cum gratia ipsam quoque naturam corrupisse, et proinde facultates naturales ipsumque liberum arbitrium extinxi SSe. Liberum arbitrium naturale quamIis per removens prohibens, ut clunt theologi, imminutum et attenuatum post originale peceatum remanere, desinivit Synodus Tridentina sess. VI. c. 5: - Si quis h0minis liberum arbitrium post Adae peccatum amissum vel extinctum esse dixerit , aut rem esse de solo titulo, imo titulum sinere, figmentum denique a Satana invectum in Ecclesia, anathema sit. Alias declarationes Ecelesiae omitto. Theol0gi solent plura Scripturarum oracula proserre, quae homini lapso libertatem asserunt. Proserunt Deuter. 30, 9 Testes invoco hodie eoelum et terram, ait Moyses, quod proposuerim vobis vitam et m0rium, benedietionem et maledicti0nem: eligo ergo vitam etc.