장음표시 사용
741쪽
- rari latellemis luimanus, quem esse realitaten nono in lose ilium more potest s limitatus est quoad ino repraesentandi omina, quatenus scilicet non omnia in e dem duceriabilia distinguere valet I et 79. Pota. Ungin AAtque leo intelle illimitatus est, qui in quolibet o jectis discernihilia distinguere valetis. 68. ut Miniis
vero quot cunque sumas intellectiun, qui non omnia dis emi aia dis guere valet, non tanten inde prodibit i tellectus , qui omnia in quocunque objecto discernitalia distinguit, sed sutem multitudo intella im i unusquisque omnia dis sibiliari objecto distud: u re minime valet, consequenter intellem, finitus inmitto
prorsius heterogenem estis 3 6 . oni M. Patet itaque realitatem intinem infinitam non componi ex realitatibus. sutis, quae numero infinitae sunt. Quoniam commam est perceptio cum apper Rione a '6..ωμ. empira , perceptio autem actus mentis, quo obiectum quod impie sibi
x praesentat PNL -- de eadem eodem prosessi, modo patet, quo se realitatibus finitis, quae numero. iiiiiiiitalitat, mininistino matur.
Notio haec infiniti nonnisi imaginaria est, qua sibi non Uri it Spinosa, etsi alios continuo reprehendet, quodin ginationem cum in lectu confiindentes,lud im nata ura ii iis quae uicipiuntur, non disti' Esthini reali,
num ut dicimi, primarias non mi duas nobis cognitas admist, extensonem scilico aeque cogitationem . .amla obrem cum eximi ius quam perperam pro realitate habet f. 689. , notionem nonnisi conrusam haberet 3 68 8. ; infinitar extensionis ideam sibi esse arbitratus , quod data quacunque magnitudine imagihari posset maiorem, atque . adeo extensionis infinitae ideam prodire sibi visus est data Rocunque eruensione finita seu limitata infinities replicata:
v mmmonem tantitatis infinitae nonnisi imaginatim, si
742쪽
sibi um ostendimus go ποι Ad similitudi nem extensionis infinitae sibi quove imaginatus est cogi
tationem infinitam , quasi ea continuata in infinitum additione cogitationis finitae nascatur. Unde extensio infinita ex rebus extensis numero infinitis cogitatio uafinita ex rebus cogitantibus numeto infinitis componi ipsi is suae, contra ea, qua in praesente propositione demonstravimuso
Quodsi vero perperulisset , iustam rem concipi per limite. Vere necessario inhan entes; notionem infinitae prodi e servasset limitis omnis remotione. Quamobrem cum limes extens figura sit. 4 6aio totos non ante nobis esse ex
tensonis infinitae ideam agnovisset, quam ubi demonstratum isteriit, existere posse extern sum, figura omni destitutum. Et quia cogitationis, seu actus repraesentationis possibilium in mente, quorum nobis conscii simus cf. 3. PDeb empir.I.
limites sunt, uod non sines omnia ror--distincte non ante sibi cogita ius infinitae id ea sit, qua ubi di monstrarum fiterit, repraesentationem mini meani omnium possibilium distinctamsive adaequatam possibilem esse, seu vicino e subjectum , cui ea conveniat..ibue dissicisset cogitationem infinitam nonnisi eminenter
continere omnes cogitationes finitas seu limitatas conceptu
iubiles, quatenus earum Vicem supplet , 84s. μοι
Fertaminus a --καια - catione Ggis timi nisis; quae in via, ira inam attributi divini , nec diripossint modo attri Sysin est, uer cogitationis . Pon enim si fieri notis;rreamiootest , res cogi tes finitas mi limitariis: orari Odssica evitantiu tae cocitationis infinitae , quae tanquam attritatium dia H vinum minatur, hoc est, tale quid, quod infinitam essen-- Dei ominit, sive constituit f. 6et s. . Quoniamens oritur, dimi existere incipit s r. Onia ); cogitanS existit. dum cogitatio infiisita modificatur, quae tanquam, it risistri si unum Dei essentiaen constituens 4 rure
743쪽
S res comantes infinitae existere debent, quatenus cogis ratio ista infinitis modis modificatur. Res igitur cogitam te numero intinitae simul sumtae constituunt coilitationem infinitam, quae Dei essentiam abiblvunt , se ea ex illis componitur. Riiod cum iis absurdum s. o 6. impos sibile est, ut res cogitantes finita seu limitatae oriantur modificatione cogitationis infinitae, quae tanquam attrib amn divinum spectatur rios erat primum. Quoniam itaque res cogitantes finitae non oriunturniodificatione cogitationis infinitae, quae tanquain attribu-Tum Dei spei Iturpe demonserata per se patet, quod dici nequeant modus attributi divini, infinita scilicet cogit, si is erris A rum
Si inmmonemai tum sne qua notio limitati stas di. stincta haberi nequit. cogitationis 1 nitae distinctamin.
. inuisivisset di 'inse, nec a notione imaginaria extensionis immnitae ad cogitationem infinitam argumentatus fuisset; haud dissicut erranimadvertisset, res cogitandes oriri minime posrielinutatione cogitationis infinitae , ita ut Deo actu irint tanquam, eo, am eis pertinentes adn- - com.ceptu impossibiles omni modo adeat ima: quatiuuis sta conscia sui est, anima in Halis , quae cum limitiua f. 63. Pota rat.), ideam cogitationis limitatae habe αυ phrasi Spi fe utar, etiamsi nulla de Deo inimum suis
cogitatio. Idea autet cc itationis infinitae oritur, remotis limitationibus, quae eidem insunt Iv9s. pinet. L. Thrac isti & ejus realitas demonstranar ex eo , quod realitas
omnis ingra si absolute summo possibilis it f. a. . Quod , ero minis , rei cogitantis ahitae existentia seu actualitas Deo coiicipiat te x, hoc eiu a priori clarionstrismon possit, evicta ejus contingentia M. 331.o demum n. stare potestis 3 3 s. 3 3 8. Et ubi tandem iammam eam
sam, nempe Deum, reduxeris omnia, ideae quoque animae
Deo dependemiam intelis is tuis . 7. . Hor M
744쪽
Deus mustere potest . in existere nequeunt-
Et creatrum a maiore doctrinae recepta convenienter distinguuntur, nec ab ea recedi Θpus est, quemadmodiam, sum fuit Spinosae. Unde denuo patet, lucem in maxime a
duis doctrinis exspectari non posse nisi ab tologia, quam .ui contemnunt, re negligunt, ves Ni mitem horidi reactant, ut summo a me in iram, minam noues
ηet dis possum particula Dei. Ponamus crum si fieri potest,seriis, corporari animas esse in Deo tanquam partes in toto a noux Quoniam partes omnes simul sirinta idem sint cum tot is s34M Onies. corpora omnia simia sumae animara-- omnes stimul sumtae idem sunt cum Deo, seu talem climaliquo, quod Deo necessario existit, senero Demsese
se ac concipi nequit Deus adeo corporae omnia anima Que omnes actu in se continet tanquam as essentiam si mi
pertinentes Unde aliter id, quod Deo a iam m-- iam tribuitur, concipi nequit, quam quod 'in se tineat omnes modificationes, quae non consis in liq*mitum variatione I 8 3o. . , possibiles comue
in tam corpora, quam animae oriuntur in ips' Deo pex modificationem attributi divinio Quoniam ataque nec eorpora 9. 694. nec animae oriuntur modifiratione tributi cujusdam divinis. 7 7. inecilla,nee haec inmo, esse possunt tanquam partes in toto: iuod i ri GQuoniam corpora Manimae in Deo non runt , ta Quam partes in toro senisnstrata; sin siponte hinc porto fluit, nec corpora , nec animas esse particulas D
Miscera aerarum Fuere inter philosophos veteres , qui animam in m
745쪽
huerint pro particulis Dei , ideo factum esse apparet
quod materiam , ex qua corpora constant, habuerint pro ente a se , quod Deo coaeternum. Spinosa diserte in Cor. Prop. It pura. a. Einc prorumciat, mentem Mnaanam
se partem in lectus illvini, cini' noti e - πιμι Jan. i. item, intellectum, hus se, inlinitus ad naturam Dei pertinere, represtendens eos, vi
intellemimis voluntatem in rutrumlis divinis numeranti Unde in Cor prop. M. part a porro ait , cum dicimus mentem humanam hoc vel illud perciperi, nihil aliud dici , quam quod Deus , non quatenus infinitus est, sed quatenus humanae mentis essentiam constituit, hanc , vel
ulaniave at idem , di cum dicimus Deum hanc , vel illam h re ideam, non tantum , quate Saraturam nrem
is humame conmniit, sed quaremis smul cum ment semina alterius rei etiam habet ideam, tum dici. Fi Ahumaria rem ex parte .sve inadaequare percipiati Quo
niam per cram pro p. ac parto Ethic res particulares omnes nihil sunt nis modi , quibus Dei attributa certo & determinato modo exprimuntur ' in Prop. a. pari. a. Bhic. non minus extensio , quam in Prop. parsi rit cogitati attributum Dei dicitur, seu Deus non minus pro re extensa , quam cogitante habetur rac corpora definiunis def. i. pisso mi vi cor prop. y parco per modum, Dei essentiam , quatenus ut res' extensa considerarur, certo determinato modo exprimit juxta Dim o pus quodlibet erit pars mi , quemadmoduni partem his
telle his ipsus facit animam seu mentem humanam M.que est quod verearis , ne mentem Spι sae perversa interpretatione immutemus , propterea quod subit inti ad e sentiam hominis non pertineat, Prop. m. Pata. r. rhic sed ea constituani a certis Des attributorum modification
bus , Cor prep. t. atuue idem eodem modo dicendumst de corpori ra cogitantibus , veluti anima. - , in universimi omnibus. Etenim K ms ibstin-tiam μ' diu mente a se , - , duo. substam
746쪽
tarem removet Ouamobrems nobis substantiae atque usi loquenor conserin re, cito iniuriamdita pote. ra , insem corpora lanimas paries substantiae divinae facere, ita ut substantiale nihil in istis depreheiactituri, nisi quod pertineat ad sui stantiam divinam. Sed ne Spino sis,
etsi praeter rationem, conquerendi causam demus, quali ipssimputemus a mente ipsorum aliena, a distone abstinere
maluimus, quae in significatu recepto ab iis admitti debism
sim in rerum natura nullum datur contingens , sed omnia universalu ex necessitate divinae naturae determinata sunt ad certo. modo existendum operandum per 'op. 29. art. I. Ethitaec quicquid ex aliquo Des attributo necessario sequitur, id necessario existit, per ρ p. a. part l. Hic nec Voluntas vocari potest causa libera id tantum necessaria preprop. 3a para cit adeoque nec Deus operatur, ex libera voluntate, per Cor. e. pro'. cit ut res nullo alio modo neque alio ordine a Deo produci potuerint, quam produ- sunt ,ferro'. Ia pari. I. Euis. Nec in mente est libera voluntas , sed ea ad hoc vel illud volendum dote minatur a caula, quae etiam ab alia determinata est,in haec lacrum ab alia, sic in infinitum perprop. a I. pari. a. Ethici homines tantummodo se liberos esse opiliantur, quatenus sitarum volitionum sibi sunt conscii, de causis, a quibus disiponuntur ad volendum, ne per somnium quidem cogitant, per Scho prpp. 56 pars I Ethic Patet igitur inosam absolutam rerum omnium in mundo necessitatem Gefendere, eamque ad ipsas actiones humanas extendere, negata libertate voluntatis humanae. Quamobrem cum Fatalista universalista sit, qui omnem rerum absolutam n
cessitatem defendit, eamque ad ipsas actiones humanas
747쪽
Noli negandi Dinos' a se esse Fatalista, nec nagarit; si
e Universalistas: Fatalismum enim universalem tanquam veritati consentaneum defendunt. Unde etiam Fatali ius Iraesertim universalis, cum Spinosismo confunditur , ita utapinossiae appellentur, quibus fatalis necessitas per conse-quentiam imputatur. Quamvis vero Fatalismus universa lis cum inosismo nexu indivulta cohaereat cum eo tament
is tusefiniri audinam M. M. ισι ιι ει-- tuetur, ex necessitat ivi se er- . naznaturae sequi omnia , quae sib intelle uim infiniim ca--e possunt dchino μ ιγ inserta, quod ex sola suae naturae necessitate μὴ fila praeteneum ma quo adrasendum determinetur: Elimi vero omnia ei divinae natura necessitatu sequi probat; quod: data QI-ιuscunque reidefinitione. intelle clus concludat , quae et era ex eadem; hoc est , i rei essentiar, necessario se quinituri . inc autem minime sequitur; quod inferti EGeminis cogitationiMilitana: or oco Atensionis notionem ima, mani non sumsisse , tanquam: realem 4 89o , ut Memo attribuissentan*qu infinitam ejus essentiam . 6 i: ; mussime hincistulum quoiuomnia necepta sequantur: Sed si quae animae insunt realitate limitatus distin in cogno visse easquα- ih Maduae instaute sumin tribuisset et y, Deo competem ii Hilacium, infestin agnovisset , I a retor 8 λ; ex eo tantummodo necessario Qui ex
748쪽
3a7. vidissetque intestes iurium esse rationein uinientem, mimen quo Mamitatum mittat s neque adeo sito intellectu iuri in: sita tentia diuina ponim Lai asin: λα , scismul requiri oluntat Des s 3 od, em
liberrimam s. aret. Patet itaque abistulam umincomnium necessitatem a Spis se non Ase demonstratam. Mumveroauumo hinnaemcdum libere creavita is/o, re, sonatu coactione interna g. 33.) ex pluribus , ,ssibilibu tu eligens s. 336 θ, acos tum mne g. 3o xtam ait, .mai . 33iquam mundus Uummis, enses ssa Minec quae existunt, nisi inniti ei sterinxistunt s. 33 . , ipseque naturae ordo nonnisi contingens est, M absiluta,necessitateaiberis 3 cri, a tot. s. 761.part. I. Israc re luamobrem per se tet, rum verum esse de od dem, stratur cf. s tautameterumui .cessitatem a P demoniliari minime
Quae ex notione liberae voluntatis concluduntur, ea quD dem ex eadem necessario sequuntur , quia libertati volum talis convenire debent, eidem tribuuntur. intuine
autem hinc sequinar, quod oluntasi libera essenequeat, aut alia ipsi competerea equeataibertas ausi a coactionem: uenis, o alamsolam pic scit Deum solum , Si m liberam esse tuerer. Videmus adeo Dis Fam Asinum dependere a definitionibus suis , quas in gratiam hypotheseos siue missi mi lici dest laborare Rem
a pomerui non datur usi unica sibilantia, infinituis attriinitis iis antis sui, qu an duo sunt cogita vitensio Mn- α
749쪽
talia inuorum unumquodque aeternamin infinitam lantiam exprimit; entia vero filaita oriuntur necessaria m discatioue istius substantiae, nempe Dei, attributorum, Veluti animae modificatione infinita cogitationis corpora. modificatione extensionis infinitaris. 6 I. Ia . . Enimvero Spinosa non demonstravit, praeter Deum nullam dari, neque concipi posse substantiam, seu non dari stubstintiam nisi unam eamque infinitam I. ro4. , sed dantur ut, que in recepto vocabuli significatu substantiae plures fin Les s. os . . Extensito ne in sensu quidem Spinosae attribbutum Dei esse potest I. 69i. y, errat Spiras , dum
Deum esse rem extensiam contendit s. 69 a. nec co pora oriri possunt per modificationem extensionis itisin, tar, instar attributi divini spectatae, nec in sensi Spinose dici possunt modus, qui Dei essentiam, quatenus utari extenta consideratur, certo taeterminato modo exprimit s. 694. . Nec res cogitantes finitae, Veluti animae, mindilicatione cogitationis infinitae , instar attributi divini spectatae oriuntur, nec dici possunt modus attributi diu ni, infinitae scilicet cogitationis o .Q. Spinosa denique nec demonstravit, nec demonstrare potuit absolutam rerum omnium necessitatem, sublata penitus omni contingentia cliberiate voluntatisis fio. , adeoque Omnia, quae sunt, non necessario sequuntur ex attributis divinis.
Per nostium adeo system eorruit inosismus,cui ipsum diametro oppositum, ut adeo impossibile fit, ut, qui niniim iure sim nim possidet anui uim in errorem istum
incurat son poti latino recti in Micius inomium
oppugnabit, quam unostris principus armis utatur Huni
750쪽
pue sibi propria habet, consutavimus Deo ipso stra sponte inauram abeunt ceteri eius errores omnes, qui hule flutant, in adeo opus non it in discutiendis operiim ullamimpensi Lubet tamen aliquos notare. s. 7 12.
Dras spinoa , - nullis in m -- --ω fines mes excis sit se. ι-fis finis ini esse s m incia in Appendia anmesse a re ad parti t. p. f. 44 μυ- -- Etenim id la θα sepe sim ex eo, quod omnia nanitie aeterna quadam necessit, munire te procedant quod cum nec demonsti averit,nec demon-gam strari possit ia nec tanquam vera admitti potest conclusio, quae ex principio selso inferturis. o I. g. .
Immo cum contrarium ostenderimus I. 6o8 643. 648.
Useqq. parcet Neo ηυ.2; Spisse inmat, quod negandum erat os. Log. Quamobrem cum erret, qui assi mat, quod erat negandum s. a 4. g. 9 Spinosa errat, dum fines omnes e rerum natura arcet, eosque nil nisi luses uuia neno esse pronunciat. Cum finibus Spin hapientiam Dei tollit 6 8 υπλνα. , quam miliam esse, ita, sed inter hinna t. re qui quam pietan noxius se error, suo tempore abunde constabit, quando proin ossiciorum erga mi demonstraturi sumus. Errat Spinosa , iam miracula in numerum impos Assium Miraria refert Quoniam pinosa Fatalista est quidem universa ram imposilista , fatalem rerum omnium necessitatem , sublata omni bilitas fuso rerum contingentia Hibertate agendi, ex ipso Deo de a Spinus afducens s o 9. nil quicquam aliter fieri potest, quamsrra. quod fit unded prop. 33 patri. I. Ethis tuetur, res nullo