장음표시 사용
711쪽
quam ens ab alio. Cumque tam attributa, qtiam sine acculemia 3.779. Outol.), vin a perperam atributa cum lataminationibu eskntia sibiis, irae essentiam constimum f. I 3. λως, confundat U . 69 nec modos ab attributis proprie se dictis distinguat 3 6 8 i. o modi quoque soli minus recte substantia opponuntiar, quasi nil concipia,
, h. Eteni in ii sub stlantia sui Ilitur in significatu recepto , voca--hmijbrim bul hoc Vnotatur subjectum deteriarinationiim intrins post m. Muiλ' Oni di xium& variabilium s . 6ς. iiiinito nempe manentibus quibusdam iisdem, scilicetes.sentialibus atque attributis, ceterae successive variant, nimirum modi 77o Onia. . Enimvero . 2M e ubi aertia est id , quod in se est per se concipitur s. 674.),
hoc est, quelia ad inodum ipsemet explicat in Sctii prop. I. pari. I. EIhis cujus cognitio non indiget cognitione alterius, adeoque quod subjecto inhaerere intestigatur, etiamsi nihil in eodem supponaturi, per quod intclligat hir, cur insit, quemadmodum essentialia concipunitur II 6. 3 6. DL2. Patet itaque S infim in notione substantia tantummodo animum advertere ad determinationes essentia- les in si per habitis attributis atque modis, quorum taliaensimul in em recepto habenda ratio est per demoninata.
Rhiamobrem liquet, ipsum substantiam non sumere in Gallificatu recepto. Non igitur mirum est, quod de substantia praedicet, quae
in significatu recepto de eadem demotam ari non pollunt, ut quod si numero unica, quodque necessario existat,m ut non existens concipi nequeat prop. s. e D .Hω. Etenim ex eo, quod in quodam enae
712쪽
- mmationes quaedam maneant eaecum, dum aliae successiv mutuantur , nem inferet, quod necetario existere debet,
nec ut non existens concipi possit,in quod nonnisi ensistu usmodi numero unicum esse queat. nino fi hoc gratis as rumare vellet, experientia ipsi reclamaret.
vinosa μιν -- - -- - a se. M sub tipsos alis, stantiam duo requirit Hos ninurum ut quid sit in sic Spressa circa ut concipiatur perses consi uent es c in se con d ijonem cipi per se non prorsus dum significant, qhiemadmodum , frauia. demonstrvione propositionis superioris δ. 68 a. lique esse in alii concipi per aliud non prorsus idem significare. Quamobrem cum esse in se Uessi in alio sibi mi tuo opponat, c. f. part , is esse aiilcm in alio renisitet id, quod in alio est, viliterius indige e ut exista prout in demonstratione propositi is superioris s. 6 8 a. ostenditu esse in se conuolare debet, quod id, quod in se est , alte ilas non indigeat, quod crisat, conisquente quod vitio 'ita existat. Enimvero quod i propria existit, ns a sic est et, pari L M. M.). . , - iritur substantiam cum clite a se confunditi
omini Spimos in desinitionem substantiae verbis mini--e perspicuis Mambisai invehi asinatem quid mirum, quod eam sari neccitario existentem, cum necessi i istentia 3 3 a. mo. I. Theon vird 4 einentia per essentialis
iri milies dicitur, ciuissignari risum teri
713쪽
unde incipit ibi desinit, sti ultra quos augeri potest Let 8.-οἱ . 'apeae termini iunipi in s. i. Gemn Quodsi ergo in plano duo a vi possint putio, , unde Inca incipit ibi desipit , linea ideo dicitur finita, seu liniitates Atque adeo res aliqua ppellatur ista, seu F-mitata, quatenus deteriminationibus vitrinsecis , per quas concipi ni et intia , intuerent remunt, seu limistes, ultra vos rςalitas earundem nunime extendituri 46 8 OHOLI Quemadmodum itaque linea non ideo dicis tu falaita, γ' linea quadam alia matriari posta, sed quod utrinquς concipiantur limum, ulti a quos non e xunditur, ita quoque res quomque alia dici nequit fini- quod alia ejusdem natura terminetur, seu termisa
resse concipiatur, sed quod ipsi inhaer i limite , esu quos militares , qtia ipsi inessu intestim uturi, augeri
cunti Sane ubi contiligit, res cui iam non repugnM, ut in ejus terminis mi limitibus existat alia ultra quos realitas dii non extenditur id fieri non intelligitur, quod
is lanitibus ejus existat , di miis laque , aliam qaimitibus eius consistere posi , quia limites habet, qui
estis eiusdem realitas hercetur, Sane iiiii linea recta in plano utrinque ominaretur in duobus punctis datis , nee per' ejus terminos, hoc bae ipsa' iuncta duci poselent rectae aliae, ultra quas non ext dit langitudo lineae
fiat'. minus recte igitur prius rem in si gener fini rati dumi, quod alia ejusdem naxui xx minari possit, cum ain istius de ire debuis , quod realitatibus, per quas concipitur, per se in ream limites, ulti quose ardum Q in queunt, hoc est, si M'o fh , quod ames navohibus intrins notionem dii ins dioisbus inlia eam Iinutes ab iis inseparabilita, quamdiu ror
714쪽
Verba, quod res quaedam termi tur alia ejusdem naturae, non satis persipicua sunt, ut quid ignificare deo heant, nota fatis appareat. Unde Spinos eadem illustraturus, ne videantur sine mente sonus , subnectit, corpus dici finitum , quia aliud sesnper majus concipimus quod etsi verum siti . 8ad inre 9 non tamen facit, ut verba minime perspicua, quibus definitio effertur, intelligantur; sed ea potius majori obscuritati involvit. Neque enim
per hoc quod corpore dato aliud majus concipi potest, intelligitur, cur insint magnitudini ipsius limites, sed potius aliud majus concipi potest , quia hosce magnitudo recipit
limites, qui inesse intelliguntur, etiamsi de alio majore minime cogites. Terminari igitur re alia ejusdem naturae significare iden nequit, ac rationem continere limitum alteri nexistentium. Sed nec per hoc, quod concipiatur corpus dato majus, liquet, eidem coexulare posse corpus, quod obstat, quo minus ipsium sit majus, utpote in terminis ejus existens , quemadmodum verba explicanda esse videbantur vi eorum, quae in evincendo primo dicta sunt. Quoniam itaque ambigua dicuntur verba, quorum significatus certo determinari nequit qui Spinosa rem in suo genere finitam, seu limitatam ambigue definiat, dubitam
dium non est nod erat aberum. Definitio haec magni momenti est in Spinos, oci ver horum enim ambiguitate seductus facilem praebet assensum infinitudini ac uixitati substantiarin res sinum ex substanti rum numero eximit , consequenter pro modificati libui
attributorum substantiae unicae ac intulitae, qui sola existi e& existere potest, habet, atque adeo spinossino subscribitis. 6 i.'. 'lim adeo lectores, e perpendant, me, scuti de ceteris, ita inprimis depraesente desinitione a nobis dicuntur , ut Spinosismum intime petiyiciant
quam sit a veritate alietius, agnoscant.
715쪽
se in des per alia ejusiam natura te mori posse. Definitionem enim, mirerisim in qua hoc tanti, illustraturiis ait, cogitationem terini io seu lim, nari cogitatione est corpus non terminari cogitatione.
u. Mec cogitationem corrore Verba haec ambiguis 6 8 3 J, vi a scationis in demonstratione propo part L Ethis., intelligi aliter non possunt, quam quod ens finitimi nec concipi, nec eruste e possit, nisi concipiatur existat res alia finita eiusdem naturae, cui ea insunt, per quae in se telligitur, cur illi hi potius insint limites, quam alii, com sequenter quod rationem suffcientem limitum alterius in continet s 6 οπικὰ adeoque cum limites alterius
ponanti posito ipsi, in ii 8. AP, limites vero desectum realitatis ulterioris denotenti . 68. υιὰ nia, stat, quo mimis major realitas in tale inero esse pos
suta Anima phrasi rase est res cogitans, sive cogitario,
adeoque terminari aebet tanquam ista alia aruma, hoc est , nec concipi, nec existere potest absque alia anima, quae obstat, quo minus eidem msinia limites ampliores; consequenter in alia anima inesse debet ratio iussisiensanitationum originariarum, quae determinationibus esse titilibus illius hi erit Enimvero vis animae, in quissentia&natura eius consistit s. 66 3 67 Ps . rat), limitatur materialiter si corporis organici in univeris nimirum ut percipere clare nequeat, nisi qua in corpus Mid agunt, seu mutationem quandam organis mas is inducunt, ae se aliter civistitutione organorum sciis riori ,quatenus scilicet tales inducimtur organis illusis rationesi 63. I A M. P. Ecquis vero erit, haste
mutauinio in anima concipi ma posse in vi vim ei
716쪽
dem inesse posse, nisi concipiatur atque achi sit anima alii
suae obstat, quo minus anima nostra plura percipere sit ob)edic, quam quae in organa senQria agunt , eaque clarius atque distin istius , quam fert organonim sens rum constitutio Quua potius cum nulla requiratur ratio, cur essentialia inmat is9. Ontol. limitationes ista per se vi animae inhaerere intelliguntur. Affirmat igitur θαι se, quod erat negandum a oo Lag. . Quamobrem cum. Crret, qui affirmat, quod negandum eratis Oa4. g. 2 ιθ sa errat, dum in definitione rei in suo genere fuctaesumit, eam determinari debere alia ejusdem naturae luti cogitationem , seu rem cogitantem struam , cogit tione Aia, seu re cogitante iusita alia. 'pudem pingae, quemadmodini Caere itis. s. 3 21.
ωποι), cujus principiis erat inmitritus M.f. 677.), ob versata fili notio rationis sussicientis& per eam principium rationis sufficientis consus cognovit: sed distincta ejusdem ipsi defuit notiori unde in eo applicando lapsus limiatationum quoque originariarum , quae essentiis rerum finitarum in erent, rationem sussicientem requisivit quae cum
nulla intrinseces 3. Is 6. O DI , extrinsecari a se debere innitit, quam cum causi, tanquam principio detem amnante, perperam confudit ai. Omoch, ipse hoe principio reclamante, quod imia nodi causam non sere 3 883 Omol. , quemadmodum animum ad originarias
limitationes anima advertentibus satis apparet. Etenim Perceptiones anima , cum limites lasectum ulterioris re litatis denotent f. 468. Onrol. , limitatae seu finita sunt. quatenus confusae obscurae , consequenter non satis distinctae sint f. a. 39. be empiri , adeoque inrepercepta sigillatim enunciabilia ii in omnia tanquam des Ra
να. . Cur autem sint connuae atque obscurae, ratio in lu
717쪽
contrailictionis s. I a. tri. , quateruis scilice non repugnatistiimnodi limitationes inesseri perceptivae, qualem in anima experimur. Quodsi ergo Spi se notiones onrolo cae fuissent satis distineta, atque is ulum principii contradictionis principii rationis lassicientis genuinum fucisset, quemadmodum a nobis in Ontolam factum, iis confusionibus minime intricatus fuisset, quaeini,his defit heiulumisium ex hypoines jam ante animo concepti sis. ω Isis ex ipse rebus notiones primas derivasset ρομ- illam minime eouisitientem pleniet deprehendilis. His pia Spino 'mus nititur principiis precariis, confusis atque
dii est L eris Spinosa enim hypothetin suam de substantia uniaca infinita , cujus attributorum modificationibus necessariis prodeunt res ceterae omnes, hoc est, pinosisinum I. 64r . . . euvinstrare nititur ex sius. definitionibus ab que axiomatis. Enimvero principio Cretesimis conssus,
quod verum sit, quicquid clare . distincte percipitur, seu ejus phrasi concipitur, ea, quae in definitionibus sitas su- mit, non demonstrat. Principia probandi, qualia sunt de iusitiones M. 36α. I id, qua probatione indigent, sed Gne probatione simuntur , pre u ia siuit 843.
Spissa igitur in clamonstranda hypocliesi sua utitur princ, . iii precariis, consequenter vinositam principiis precam
Porro ii definitionibus suis attributum cum deternationibus essentialibus f 6 9. , modos cum attributis proprie sic dictis L si .h, a que cum ente ab alta . 68 ad substanuam diem e cum ente a se confiindit 68 Q. Quinimmiti tela definitionibus suis diversa isdem habet, ea, quae in rebus sigillatim enunciabilia i vix, nonsta a se invicem iustitauit quamobrem cum
718쪽
e filia it perceptio, si in re clare percepta plura separatim enunciabilia non distinguimus I. 39 PI A em r. in confusi sit notio , si notas ejus distinguere minime val mus β. 88-LC. notiones, quae definitionibus Spinosa aespondentis axa l . , confuse sunt. Enimvero patet peram rata num a definitiones istas esse principia, quibus bus nititur Spinosisimus. Nititur adeo Dinosistam eris. opus confiisis Mia eras se Hinc
Denique pissa n6 modo ambigue definit finituitu seu limitatumi β. 68sci cujus tamen definitionis inagminin spinosismo momentum est mi. ωJ Veriam etiam sis, quae de ceteris delinitionibus ostendimus atque ann tavimus, liquet, verba eius tantum non omnia en acta dum ambigua, ita ut ad ea Maeanimum assi erras, vix
ac ne vix quidem conjectura assequi detur,' signi
care debeant Quamobrem cum ex iis, quae num I demonstriintur, et arear, Spinossimum definitionibus istis niti tanquam principiis; evidensomninoest,.Spinosianum niti principiis ambiguis Isinae eras iret mVidemus itaque quam lubricii sit toti spinomii sundamentum, ut nullum mereatur assensum , etianisi novissi, ad definitiones Mn animum advertas Quod veri θ
nosa sibi persuadere potuerit fundamentiam hoc esse tam fumum ac inconcussum, ut systema suum eidem superstruis inim pro demonstratohabuerit quod de evidentia cum vea vitatibus geomen icis coi1tendere pollit, nemo miretur. E
enim principium Carre num quicquid clare di distincte percipitur, seu ut ipse id emeritiae maluidi quicquid eo ripitur verim est, ampi exii tanquam venam, ac Minde probationemri qine indefinitionibus in parumsolitiacitus sitis: Atque no pacto canti hut system, suum primus precariis superstrareret. Claram distinctam perco. PM n, seu con 2- , quem Vocat, ut intellectum aes sensi,
719쪽
sciis atque imagula One distinguat , ne ear His,
ipse definivit; sed uterque incide contusa acquievit, quae Per exempla animo ingeneratur. Ulule contigit, quod bi clare ac distincte percipere, seu concirre Visus sit, quae
notione distincta & determinata mirum complexus, Minemendicata ab hypothes animo iam ante concepta, quam de eadem demonstranda cogitaret, civitate verborum sitis obscurorum&ambiguorum acquieverit. Discimus gy-- se exemplo quam fallax sit Cartemnisin veritatis criterium,s vel maxime clarae distinista porceptio per conceptum ex Plicetur Mad aistum intellectus reducatur, cum per plum notiones deceptrices minime arceantur, sed potius facile admittantur ut adeo do Tychimsaben in Mesicina Mentis in eo ornandoin tantopere commendando stum aneum coiba a veri operam hod vero indefinitionibus stis omnis confuderit hiso, quae tamen im me a te invise discer- mi debebant: desectui cognitionis philos diis primae iii huendum. Ea enim de cauia definitimio tales condidit,
quales exigebat hypothesis animo iam ante concepta, antequam de principiis cogitaret, quibus eandem superstrueret, cum alias ex rebus sapere maluisset, a quibus per abi ramonem derivandae sunt notionesoniologicae, si reses desideres o a deceptricibus tibi caveri velis. Videmus adeo, quantast necessitas philosophiae primaeritaeexculi soc vix adno- tiones eras, easque distinetas ae determinatas rediu , ininaxime arduis caecutire nescio in quos errores prolabi volueris. Nec alia de causa nos aphilosophia prima missium philosophandi exorsi sumus ter eam hacem taceterisphilosophia Puribus. 688.
ab, -- spirio πιπι -- a fui ex re Et ini emeri mos cum acquievit in idea extensionis , qu ira, i A lem sensu percipinius, nec ideo erus dedit Miltionem, quemadmodum vulgo acquiescimus in idea coloris, qua - lam sensi percipimus, nec ejus ullam d is dinini μ
720쪽
neni. Enimvero extensionem in corpore nonnisi ui
Quod hoc non advinem Caene n a, in causi fiat, quod ille non explicaverit notione distincta, quid sit clare distincte percipere nec hic, Dud sit concipere. Unde & -τυι tibi mis suis clare dc cibistincte percipere extensonem, quatenus sibi conscius sint, se eam in corporibus percipere riuatenus eam non esse eandem cum coiptatione , sed hane ab illa liverium quid esse arbitratur, quod cogitatio extensio non appareante dem, Meadem de causa vinosa sibi concipere visus est e
tensonem, quippe in re cum Ginois coniuntiem, sed πο-
689. Spinosa perpermn exte---m Quam Met. E- enim 'vnse extensionem habet pro attributo divino, per se rarea quod infinitii 4rtona ejus substantia erimini ris. 6731-em emadeoque pro resitate rii. . Enimvero extensio mae ren in nomenonestis a et s. simi. , non realitas odior. Per, peram igitur pinsa eandem pro realitate habeti
Qui agnoscit extensionem non esse realitatem, quarentimidam inest, sed supponere realitatem aliam, vi cujus conis
fuse praeptae inesse apparer, quemadmodum color non est resitas corpori inexistens, seae supponit in eodemalia, quo- sim confusa perceptione gignitur dea coloris, atque satis Perspexit, quo Go idea extensionis inanima nascatur ro 3 PDeb. ran); ex hoc uno ab ditatem S mimi agno
scit. Extensonem esse realitatem, quae substantia corporeae exprimat essentiam, pinos cum Caπιs sumit, non pro hat, confisus principio clarae atque distinctae perceptionis ad modum sallaci Nos vero eandem rea iratcm non esse, sed Fhaci mo On, in Italitactus 1 in lixudat e nouoriri in