장음표시 사용
721쪽
. . ramis attentionem attulissent ad emensonent, oiu in expendenda dea coloris usi sunt a notem in ρα-- lavditatum sicile mutavinitas. 69 P.
, AEnim extensio est multorum extra se invicem existentium coexistentia in imo , atque constituitur multorum exuast invicem existentium unione 1 8. υς, - tionem recepto significatu .s et GH, , Musu loquem di commimi conis imiter distine ei plices s. s 6. mini Imrensione nimirum corporum, quae substantiarum lim ilicium aggregatat . 176. O l. , ex eo orta, ouod e . rei iam non est g. et 3.ca L , nempe Ua elementorum aggregationei ai G H. Nec extensi nempercipimus, nisi quatenus plura extra se invicem exissentia tanquam in uno nobis repraesentamus s. 1 . ωπιυς, adeoque percipimus .f. a . Poc empir. , idea nimium ex simis corporum in anima nastente, dum ea statia elementorum internos in umim coi undit s. os Inr
L seri, Quodsi ergo extensionem, sine qua coiria percipi, aut ' a 'li conopi nequeunt ia a. μα , distincte petripere aut cogit Acere voluitis, necesse est, ut cognoscas elementa, quom a rega Plim co*ωra eorumque satus inremos,in quomodo per eos nulla repraesententur tanquam in mo, aut, si in genere loqui maluer nece incognoscas, quammiuitillamina, quae extra se invicem existunt, quomodo meritant in unoe Praesupponit adeo cognitio extensionis cognitionem multorum extra invicem existentium eorumque unionem,
ac infecie unitio extensonis colorum sive sistin-
722쪽
quo romantur, ut ex iniciis fiat unum. Quoniam itaqueium Pinjam per concipitur, in is, cognitio non suppom cognitionem alterius τι prost. 8art. . Et L cui lans est extensionem in tensii PMose per . mi, Mime conci
. ore eratione in aemonstratione pro Planispraesemtis ea, in ta notione extensoriis in genere dicti sunt in
philosophia pris , coniungimus cum iis, quae de exten .sione corporum in specie demonstrata sunt in Cosmologia deride hujus emensionis in Psychologia rationali. Et enim per ea, quae ex Cosmo ogia sumuntur, clarius patet, quae in illa M.quorum cognitionem praesupponit distin-
extensonisabbstantiae corpore cognitio A per ea, quae Hycholom rationali petuntur, Harius intelligitur, quo et Midea ilionis consutari anima enata ob limati a 'vis perceptivi disserat a notione distimis , quae intello. ctus est 3 et s. 1μένοι empir. . stiodsi vero Spino a
principia cosmologica psychologica nostra admittere inolit quorum sine ambagibus convinci nequit fissiciuntoniologica, quae in dubium Vocare nequit, modo alte Honem sinu desiderim non patianar, nec animo a verit
o alienohypothesin pnecone tam dicus defendereoliti S a μὴν agnovisset, extensionem, qualem sensu percipiamus, nolinis conluse percipi, perindea colores minime imus notionem pro distincta habuisset eamque ad intellestiam sensu atque imaginationi oppositum retulisset. Imposuit, ibi, dum sibi persuasit distincte explicari minime posse quod quomodo explicari debeat, non vidit , videre autem non potuit ob neglectaim philosophia primae. Etenim si inminutem emis in genere atque notiones compositi ac sim
i bestiis incis inmiserisset, quemadmodum ais num
in philosofaprima nec notioncin extentanis, mire asu pendet, pro distincta re in alias-pllae, Hesolubilibuisset. amnio si tantummodo animum adsertisses ad quae delabstantia corporea ipsis sinis percisum
723쪽
Ure mimis sitim mseparasis, quae linis v mm votui se . a vimina dein, ex isto n. praesupponere substantiae nitentis ac renitentis cognitionem. nec ineo cognosci posse absque MD ,renus o. conisquenta per u non concivi. 692. Extensis ex a te a m sense Spinosae attributum esse negati. μaitribatam enim extensio insensu 'mola per se non concipitur s.69o. . Mi esse non Quamobrem cum juxta ipsum unumquodque unius su possit issem stantiae attributum per se concipi debeat, mr v. o.ΡN. . ω a. r. Eille quemadmodum ex definitionibus substantiae atque attributiis. 673. 674. ibidem lasert extensio attrib
tum Dei, quem substrumam esse agnoscit a. ,
nequit. Equidem iam ostendimus, Deum non posse esse extemsum 3-8s para. 1 Thea nar part L. Theia . . sed hic, ubi Spi semum evertimus, ex propriis dipniinprimm iis idem demotarandum sitit. Ceterum videant, an non pons plus largiantur, quam Par erat, qui extens neni Delamunitum taciunt, nec sine emensioneipsiunco
ripi possessi periua r,in perpendant, an non-- facilem pio, 'pinosismum degenerer, eremiam in con sic
Quorum errat, qui Uirmat, quod negandiim erat sserere o 624. . . negari autem debet in sensi Spinosae extensi ,-Mormn es attributumdivinum I. 693. a Sisciam ur, iam πώ extensimem Dei esse anniatam, sive μ- esse rem -
- 2 prop. part a Ethici Ut praetensam demonstrauinem, quam I m domest ira iugitat, subvertamus, necesse non est. Nititur enim psh-
724쪽
ycii sis. 68 . . Sufficit abundes, quod ostenderimus .. ne in sensu quidem 'os , hoc est , per ipsus desiniti extensionem ambunim Dei esse posse. Neque est quod excipias, diu iubatibnem nostram resiavi in nori nem nostratin extensionisis. 99α Q. , ex qua nempe do duximus, extensionem per se concipi non posse in sensit Spi in s. 69o. , adeoque in principia nostra, secundum
quae tantiimmodo errasse dicendus sit. Neque enim error refutari potest nisi ex principiis veris, nisi principiis erra tis directe repugnet, atque adeo ex iis recla ratiocinandi lamma inferri nequeat quo in casu, nisi de principiorum, xitate constiterit, argumento ad hominem rantummodo r
satanu, nee mmstat silmi isti, quod a ritatintummodo id ςum principiis propriis coninere non possE:
s. 693 spinosii non probavit extrasionem infinitam esse si m. Unisad
Etenim ex eo, quod ab extensione vi imaginationis com exrens ovis fisse percepta removet pro arbitrio limites, non sequitur ad mosa extensum absque limitibus esse possibile, sed notionis hiu--π' Lirinjus per arbitrariam determinationem malae demonstra da possibilitas est, cum istiusmodi notiones non minus impossibiles, quam possibiles esse possint Crao et seqq. g. rid quod cum nullibi faciat a Bose confisus principio ambiguo, verum esse, quod clare distincte percipitur, stuphrasi ipsius concipitur, extensionem perperam pro real tale habens I. 689. , eamque absque limitibus esse pos. se sumens patet utique ipsiun non probasse infinitae extemsionis possinilitatem.
Et quamvis extensioncm attributum Dei faciatis 6 i. , attributa autem divina infinita sintis Set a. nec
tamen lancini Utur, mensionem infinitam dari, ade Titi a que
725쪽
que possibiles esse s iro Ontal. . Etenim extenta nequidem in sensu Spinosa attributum Dei esse potest β. si consequenter per hoc , quod lit attributum Dei , minime probatur, extensionem infinitam esse possibilem. Quasn obrem nec inii incipiis in se, quibus hypothesin. sirum stuperstruxit, coluinetur id, ex quo sequatur, extensionem infinitam esse possibilenti . Quoniam itaque Spinosa extensionis infinitae probationem nullam ipsciuet dedit, nec per principia ejus probari potest , si indo inferre nolis , quae ex iis nutrimes. untur evidens omnino est , quod extensionis insilutae possibilitas nullo modo ab eodem fuerit probata
. Possibilitas estensionis infinitae, siquidem veritati nona pugnat; non adeo iacile probari potest. Cum Mum extensum oriarur ex eo, quoc extensum non est Ias. εὐ--Ly, nempe dum elementa rerum materialium, substantiae
plices I a.- , aggregantur a r. μιν extensionis infinitae seu illimitata possibilitatem demonsti tinus, evincoestineretiar, possibiles esse substantia, s lices , quibus aggregatis oriatur in piarimnienis erueris stata Eequis vero non vlidet, esu in theoria Elemento αprorsis alienus ad hospes sit, hanc probationem diam esse,
quam non facile quis in se recipiet Non igitur adeo iacile est demonstrare, utrum extensio infinita sit possibilis, an impossibilis Confunduntur hic imaginari eum realibus, eth Spi facie minationem Cistesianam clarae ac distimcta perceptio sis nauseat tuerit,in vocabulum conceptus
Restituerit, ne, quae imaginamur , consandere debea cum iis, qua intelligimus , seu quae ab intellecta tan iam vera comprehenduntur. Extetmonem infinitam nunquam tanquam possibilem masset Spinos, ac per eam infinitam De essentiam exprimi affirmasset, squidem coiis in per
ceptionem, quae imae nationi: cst, cum distinsta notione,
ab intellectu formaturi non conia listac Non suspicis
726쪽
nos extensionem corporum consus sensu percipere,&duni eam in abstraist imaginamur, nullam in nobis sentire re.
Pugna am, dum extenso cujuscimque magnitudinis scimperiis, fingimus , seu pro arbitri' ponimus, ut inde is ieramus mei inon infinitam esse possibilem, consequenter item extensam infinitam possibilem Esse Admisso enio, hoc probandi modo iusti non probari poterit. Ec
cur enim non eo lem modo probabitur, colinem infinitum,
Vul dulcedineminfinitam possibilem esse Ici ora reis nequeam per in fica em attributi alicu-mma P-jus divini, infinita Diluet eam rami, nec scnsu varios adeonurici postlini nisus, qui ore entiam, mimus ut res extense τοῦ nconsideratur, ceno S determinato modo exprimit. Etenim ex
tensio ne quidem in sensu Spimo attributum Dei estis. 69i, quamobrem si vel maxime orirentur per modificationem extensionis infinitae dici tamen non posset, quod oriantur per modificationem alicujus attributi divi ni ianvero extensio nonnisiphaenomenon estis. et 26. ComoLo , nec pro realitate haberi potest ira. 689. 'inne corpus oritur ex eo, quod non est extensum aa 3. Comes Quamobrem si vel maxime extensio e set attributum Dei , quemadmodum ait Sinnosa prop. a. para. a. EHic. dici tamen non posset , corpora oriri pernuiuificationem alicujus attributi divini Atque adeo, ter corpora per modificationem attributi cuiusdam divini, infinita rumirum Oaensionis, nominis oriri
Qitoniam Deus extensis esse nequitis s. ' L. Theot nat. 4. 38 sart. V. Neol nat. D, immo ne quidem in sensu Minos extensio attributum Dei esse potest g. 69i. x Deus quoque ne quidem per Spinose princia P in τοῦ ς καρ cos Merari potestas' in extanlio in
727쪽
nitam Dei essentiam exprimit. Corpora igitur nec in sesiis sit θινε dici possunt modus, qui Dei essentiam, quat
nus ut res cxtensa consideratur, meto dodereminato modo exprimit atriae erat Hre m. Extenso vitissimus absque o tibiis sinutibus, Me esu figuri, O a 6α1 -οι), no imaginaria est, qua tem vulgus tribuit spatio in notione ejus imagiriam acqui, Vcens f. 99 OmoL ob quam inri--- eum que securus 3 ephus Raphsin spatium pro antibulo Dei ha-huit, infinitam ejus vereque interminatam essentiam exprimente, placitis sinos consor ter C e. g. eit Onto a Inter abortus itaque imaginationis resere debet ortus co pom per ossificationem extensioisi , quatenus nimbrum per potentiam Dei extensoni inducuntii uni mii miles vani, Me figur diverita Nee video , quomodo non tandem sententiam ineat, qui extensonem pro realitate habet. Cum enim realitas omnis in gradu absoluto summo possibilis stis ra. y mensiqnem quinque infinitam possibilem agnoscet. Et quoniam Deo, emti persectissiimo g. insunt omnes realitates in gra.d absolute summo os is eidem quoque facile tribuet extensionem infinitam tanquam attributum, per plan attributi veram definitionem sue I 6 initia', utpote summunivisimonem , tanquam essentuun et sius considerans
s. ros τοι in. Quodsi ergo modifica one extensonis
prodeunt corpora ; cur proter extensonem , quae Dis inest , admittore debeat altae extensonem aliam ipsi comtradistinctam non videt , quemadmodum Spis in accidit; de eidem haud dissiculter assentitur , quod corpora
oriantur atmbuto quodam divino, infinita cilicet extemsione, per potentiam divinam modificat, atque hoc pacto in sensu Spin e corpora non sunt nisi modus quidam. qui Dei essentiam , quatonus ut res extensa consideratur, certoa deieramnato mota expinnit, quemadmodum arui. humi extenso nimirum intaita, conlementibus cum
728쪽
vis, infinitam ejus Vm eque interminatam essentiam exprumit. Atque adeo liquet, quam sit necesse tentarus noti nem confusam ad distinctam reduci, prouri fecimus in phil Dphia prima , s 8. uot , peream extensionem T rum ex realitarum numero eximi, quin moduli a notus
sa- , ααλCosmet veroe s --ειμι Potentia Dei, γ' quam producuntur eo ora juna Spino divitiis Eun; o es nisi irem modi catrix Etenim juStat fimo potentia comsam oriuntur m ora per modificationem attributi cuiquωρα--μ dam dixtini, infinitae scilicet extensionis s. 6 Ti. . Quam ductrisfamobrem cum attributum Dei modificetur per potentiam D. -- Dei, quatenus scilicet illimitato inseruntur limites, ut certo denominato modo exprimatur, quod per attribu 'tum utilitataim intenninatum exprimitur,' I.para. 'αE hic potentia Dei, per quam produc ru corpora,non est nisi potentia modificatrix.
Nimirum Spinosia Deo tanquam substantiaen ibuitpote Ham, per quam sunt fiunt omnia , cum alias rationein seminuem timi, qua, ni in universo, missam ha remus, necim ---in intes erepossemus. vero potentiam creatricem tanqua, ratis confictam repe in Deo non reliqui nisi potentiam modificauicem, hanc sincere ubi natus ad explicandum omnia, qtue fiant
atque fiunt in mundo materiali, seu universo eorporeo. Et sano ea de causia extensionem fecit attributum Dei, ut ornas
corporim absque potentia creatrice per sesam modisicair, cum erilicari posset
Spinosa potentiam naturae facie potentia, mrasis et '' aereor omnem proprie sic iactam a corporibus , ex ψbus inun circa
729쪽
e s facit. Etenim potentianaturae est potentia modificatrix tos.'t. I. Thea nat. . Enimvero S mos potentiam Dei non facit nisi modificatricem I 6 93 J. Naturae adeo potentiaui facit potentiam Dei Merar πι-
mira universa est aggi gatum omnisu frium momtricium, quae corporibus in mundo messii xibus ulsumtis insunt f. sor Co A. , in ea continetur nitio, cur mutationes in muncio hae potius contingant quam aliaec sos Enimvero Spinose non moscit viii, tentiam Dei, per quam modificatur extensio, attributum ipsius, ut pro uitcorpora eorumque mutationes in mumdo niverudi eam potentiam modificatricem extensionis finitis. 69s. . Removet igitur naturam o mitem proprie Odictima corporibus , ex quibus mundus constat s. iis. - adeoque negans naturam
propriesic diei nexistereptae, eam nonum iacit Lia et
Habet ea inrepraeeuntem artes um, qui cum extensionem
Pro essetura corporis hiberet, seu attributo, qui candeme: Primis, ex notione autem extensimus, qualis ipsi erat, eonius non sequi minutaverteret vim corporibi instant, tanquam mutationum principium cs. 136. ομοι , utpote instar substititiae a materia sive eo, quod est extens unis.
x x. Co οἱ diversae concipiendam 3. cii. of κο vim activam omnem corporibus abstulit 3 eam soli Deo tribuit. Quodsi vero corpora concipiuntii absque omri acti vitare,cum vis activa sit natura eorundcmi,. 43. oesilol. ,
tuti ium ens dicendumest 3 i 37. - Unde S. B-Mrrare Dyle luituram idolam incat, quod non Me injuria in Numen supremum fingatiar, , Min miti vocabulum tanquam terminiuri inanem traducit. Atque adeo liquet, quam necessariasit theoriae elementinum mitio in iis
lasi tradit , per iramonis , corporibus non minus vim
730쪽
ipsa non sint nis pnaenomena substantiatas 3 oo. cosmia.), quorum realitas est in elementis 3 I92. Cosmia. , praeter quae nihil in corporibus substantiale datur s. 77. cosmola Equidem Dis 'nshia. prost. U. Fara. ambie naturam n rurantem a natura naturata distinguit; sed essentiam i,
turam cum Cinem pro Synonynus bibet, quemadmessimia vulgo essentia cum natura cordunditur, eon dem
debent, quotquot naturam inter non entia reserimilam, quod supremi Numinis sorium si, pronuntiant. Etenim naturiunnarurantem esse ait id, quod in se est, desper se conclairur, sive rati attrit,uta, quae aetemamus infinitam Clientiam exprimunt, hoc est, Deum, quatenus ut causal heres ab omni scilicet coactione exterriso consacteratur; n xuram vero naturatam id, quod ex necessitate Dei naturae,
Me unitas 3usque attributorumsequitur,lioc est mnes Dei attributorum rhodos, quatenus consilerantur, ut res, quae in Deo sint A qu- sine Deo nec essu , nec concipiat iubist. Quamor rem cum essentiam rei id pertinere dicat, sine quo resac vice versa,
quod sine re nec esse, nec concipi potest ecquis non via det, cum Deum concipiendum est contendat pur attributa, quorum unumquodque aeternamin infinitam essentiam e
primit s. 6 a. , res vero, quae praeter Deum dantur, sive particulares normis pro movis habeat, quibus Dei attribuo certo erit,inato modo exprimuntur, per cor Prop. an Farr. ι Etho re hine corpus destuat per et dimi, vi Dei essentiam , remis in res extensa consideratur , certo aedeterminato modo exsultat V. r. para. 2. - omnem
disserentiam inter naturam naturantem naturam natur ram non constitui in diversitate vis activae rerum particula, rium atque Dei, sed in diversitate essentiae rerum particularium ' Dei Ceterum qui naturam ab essentia minime distinguunt, eodem modo naturam cum Deo confundere di,