장음표시 사용
141쪽
138 DE A TESTINORUM turam seudi in eo consistere, quod in Inve- , , stitura appareant juramentum fidelitatis,
ε 3, o dente ad secundogenitum, o sue:upυe ad alios se ala oris dine praedicto deυeniar. Et insuper Censum praeditium, dein-eeps perpetuis futuris remporibus, quo ad II rculem Ducem, ac Alphonsum eius Primogenitum, nec non ex ipso Alphonso
Primogenito, o di a in Cbristi filia nobili muliere Lu metia de Borgia Dueissa Buselli ipsius in aus Uxore descendentes maycutos, quamdiu vitam duxerint in humanis ad
centum, re eis defcientibus , quo ad alios successores in ipsis Civitate Ferrariae, Ducatu, Castris, Terris, ac Locis ad mille Florenos similes dumtaxar singulis Annis dictae Camerae persolυendos eisdem Consilio, absensu, scientia, potesaris plenitudine, o auctoritare, ex nosra mera, ct Seisis Apostolice gratia, re liberalitate, praemi s attentis, ct aliis rationabilibus ea s etiam, ac hoc animum nos m inducent, bus, pratiose reducimus, limitamus , re moderamur eisdem Herculi mei, A bonso Primogenito, re aliis descendentibus , ae successoribus praefatis rotum res duum remittentes, donantes, ct elargientes, eosque ab ipso ressio absolventes, quietantes, m liberantes, ac decernentes eos ad aliam solutio-mm quam dictorum centum quoad Herculem Ducem er Alphonsum primogenitum, ac μ eo, o Uxore praefata descendentes, se quoad alios succuseres praefatos, quam dictorum mille Floretiorum annis singulis eidem Camerae deinceps D
etendam non teneri, nec a quoquam quavis auctoritate ad
stringi, aut compelli posse, ac ob non solutionem maioris summae hujusmodi aliquas Iententias, censuras, ct poenas etiam priυationis, vel alias in dictis Literis contentas, non incurrere, ac limitationem , moderarionem , reductionem, remissi
142쪽
,, obbligatio servitii personalis, non realis.., gratuita concessio, & declaratio quod re-
nem , donationem, absolutionem, er quietationem praedicitas , et im, rotar, sicaciam verae solutionis ε sera , irriium quoque , er inane, si secus Iuper iis a quoquam quavis auctoritate scienter, vel ignorantur conLigerit attemptari. Acmanis danies Dilicto filio Raphaeli S. Georgii ad Velum aureum Diacono Cardinali nostro, pro tempore exi senti Camerario , Camerat praesidentibus Clericis, o metalibus , etiam pro tempore exisentibus , Herculem Ducem, Alphosum Primogenitum, re ex eo , ac bus Uxore praedicta destendentes, deinde successores praefatos contra praesentium renorem ad aliam solutionem faciendam ullatenus compellare , gravare, aut molesare quoquo modo praesumant NON ONSTANTi BUS praemissis, Constitutionibus, er ordinarionibus Aposolicis, etiam in Conciliis generalibus editis, comecisiones, o alienationes similes fleri prohibentibus, Legibus quoque Imperialibus, ac saturis municipalibus Civitatis Fe rariae , Terrarum, Castrorsem , o Locorum omnium praedi I rum, ae Provinciarum in qu1bus conssunt, Iuramento, conis firmatione Apostolica, veI quavis Armirare alia roboratis,
NATURA QUOQUE ET CONSUETUDINE FE in DI mel Censuum, omnibu que, o singulis in Literis praedi.
ctis contentis, re expressis, nec non iuramento, quod jecundum Literarum praedιctarum reno rom de observandis omnibus,
o singulis Capitulis, modis, o tonditionibus eantentis in illis praefatus Hercules Dux praesitit, ac dictum Alphonsum, descendente ue re successores praefatos in posterum praesare contigerit, quod quoad Censum hujusmodi juvia moderati nem , limitarionem, risActioncm, absoluιionem, ta' remisi
143쪽
maneat apud Dominum directum dominbrium & proprietas boni, quod Feudatariori concedit: & concedi dicatur jure seu di.
QUE CONTRARIIS QUIBUSCUM E . Nulli ergo omnino hominum Ileeat hanc paginam nostram extensonis, ampliationis , erectionis, insignitionis, decorationis, facti, Constitutionis, creationis , saluti , ordinatio uis , Concessionis, Donationis, Elargitionis, Voluntaris , decreri, limitationis, moderationis , remissionis, abolutionis, quietarionis, tιbera-xionis , mandati, o relaxariouis, infringere, vel ra ausu reis merario contraire. Ss quis acitem hoc attemptare praesumpserit, indignationem Omnipotentis Dei, Beatorum Petri, er Pauli Apinolorum ejus se πουerit incursurum. Datum Remae apud Sanclum Petrum Anno Incarnationis Dominicae Millesimo quingentesimo primo quintodecimo Kal. Octobris , Pontiscatus nosri Anno decimo.
Ego A. S. R. E. Presb. Card. tit. S. Praxedis manu propria stubscripsi. Ego Io: Card. Montis Regalis manu propria subscripsi. Ego B. Card. de Ursinis manu propria subscripsi. Ego Io: Ant. Card. Alexan. manu propria subscripsi. Ego B. Card. S. Crucis subscripsi. Ego Io: Card. Agrigen subscripsi. Ego D. Card. Grimanus manu propria subscripsi. Disiti co by Cc oste
144쪽
CALAMITATIBUs. I IGratuitae autem concessionis tantum in
decreto mentio fit, quae etsi necessaria Alexandro videretur ad Allodium constituendum,
Ego Io: tit. Sancti Clementis Presb. Card. Arboren sul,lcripsi . Ego F. tituli Sanctae Ceciliae Presb. Card. Congentin. m nu propria subscripsi. Ego Io: tit. Sanctae Bathinae Presb. Card. Salernit an manu propria subscripsi. Ego L. tit. Sanctae Agathae Card. Caputaquen. manu propria subscripsi. Ego Sebast. tit. Sancti Grisogoni Presb. Card. Capuanus manu propria subscripsi. Ego O. Episcopus Sabin. S. R. E. Card. Neapolitanus manu propria subscripsi . Ego G. Episcopus Portugalensis subscripsi.
Ego Hieron. Episcopuς Prenestinus Card. Recanetensis manu propria subscripsi. Ego L. Episcopus Albanensis S. R. E. Card. Beneventanus lubscripsi. Ego F. Cardinalis Sancti Eustachii . . . . manu propria subscripsi. Ego lo: S. Mariae in Dominica Diacon. Card. de Medicis manu propria . subscripsi.
Ego Ippolitus S. Luciae in Silice Diac. Card. Esten. manu propria subscripsi. Ego F. S. Theodori Diaconus Card. de Sancto Severino subscripsi. Ego Julius Diaconus Card. de Caesarinis manu propria iubscripsi.
145쪽
I 1 DB A TESTINORUM ridicule certe sonat. Cum enim Ferrariense imperium Atestinis conserre Pontifices dicebant, tantum aberat ut gratuito agerent, ut nihil ex suo dantes detrahere aliquid eorum supremo juri cogitarent. Alexandri decretum confirmatum fuit
Hadriani pactionibus, in quibus legimus:
in recompensam dicitae reduellionis cen- sus praefatus D. Dux AC SUI HEREDEs QUICUMQUE teneantur & debeant ad
D cm- Ego A. S. S. Cosmae & Damiani Diaconus Card. de Farnesio manu propria subscripsi. Ego L. Diaconus Card. de Borgia manu propria subscripsi . V. de Valentina. Hadrianua a tergo Regi rata apud me Hadrian m. a Etsi verbum quicumque nullam explanationem requirat, iurisperitos audiamus . Stephanus Gratianus cap. 724. Dissert. forens ait: Verbum illud qxibuscumque quod comprehendi omnes haeredes, o singulares secreboris ,σ extraneos quosiumque propter naturam Utitis diei ionrs unis versalis qua es apta illos comprehendere etiam in feAdalibus. Diuiti so by Gorale
146쪽
CALAMITATIBUS. I 3 se omnem simplicem requisitionem praecit, ti Sanctiss. D. N. Papae &c. dare centum
Nec expositis auctoritatibus, Pauli m. di
ploma adversari concedo: etenim in eo, , fC-
cundum Investituram Alexandri vi. secum Hercule II. pacisci profitetur. Sed concedamus, Paulum m. a superlinrum institutis recessisse. Quid ergo Θ Herculis ne II. pactiones, quae absque Alphon- si ejus transversalis ita enim appellant as sensu
Cum Gratiano consentiunt Surd. eons I 33. num. I. Osast. decis I 6 I. n. I 6. Capic. in sua Investis. seudaI. g. Rudorum clausulae, vers. re suis haered. o successoribus. Tom. Marin.
de sevd. rit. 5. lib. I. num. 17. ROland. cons. 42. num. L. Lb. 4. in tract. de inveni. ρ . vers nunquid haeres uum. I. Phanuc. eod. xit. p. 6. num. 37. Clar. in s. fusim q. s. in princi Socin. Iun. cons. 42. num. I. I 2. lib. 3. Ruin. eousul. II a. n. I . lib. I. HOnded. cons. 92. n. II. lib. I.
His adjiciendi sunt. Barbosa claus. pro se suisque haeredibus, re successeribus qui buscumque. Ber. quaesi. II. π I8. Borgn. decis 3 O. num. 370. 37 . π OO. p. a.
147쪽
144 DE A Τ EST IN RUM sensu sancitae fuerunt, neque ejus successores respiciunt, iisdem detrimentum aliquod possent inserrep Est hoc sejunctum adeo a voluntate, & sententia legum, ut quidam Clementis pedissequi earum vim sustinere nequeuntes, Alexandri Diploma in Vaticano tabulario non reperiri dixerint. Sed malo mehercule usi sunt desperatissimoque perfugio. Clementis enim vii. administri Alphonsum I. vexantes, illud enervare, non de medio tollere studuere. Fjus praeterea minnumenta extant in pluribus Principum tDhulariis , apud Atestinos Vero exemplum certae auctoritatis.
De Clemente hactenus. Aliqua modo de Cardinali Aldobrandino attingam, Ut omnibus Compertum sit , tantum Atestinis fuisse relictum, quantum Aldobrandina libido tulit.
148쪽
Novum Cardinalis excogitavit praedam di modum, cui nomen haereditatis imp suit: nam haeres factus a Lucretia o0. A t,stina Urbini Duce , non modo irruit in omnia, quae illa possederat, sed Herculis II testamentum, ac familiaria pet sta nihili faciens, Caesarem tantis jam malis debilitatum
consistere non sivit, nisi solutionis XXX v. millium aureorum promissione sancita Cumque Caesar pecuniosus non esset, fundos ei opimos pro xxx. millibus aureorum
adjudicavit: reliquumque transmisit in Regem Galliae, qui certissimis nominibus adeo grandem pecuniam Atestinis debebat, ut Cardinalis Ossatius in epistola ad Henricum
I v. cujus erat ad Clementem Legatus, a M. Hetruriae Duce haec se audisse testaretur:
a) Non satis Lucretia vixit, ut Comacli, aliarumquoregionum praesecturam susciperet, quam a Clemente pro suae perfidiae praemio obtinuerat.
149쪽
Que fi Don Cesar ae Este diit eu en adiri gent comptant ce que les Ducs de Ferr, re aVolent prete a Ia Couronne de Fram
Suspiciosum, injustumque Lucretiae testamentum publicas meruit animadversio. nes, quas ego libenter in vetustatis caligine latere permittam. Repetam tamen illud, quod superius dixi, nequissimos tantum homines , & ad summum dedecus educatos perterrefactum Principem cogere potuisse, ut tali mulieri Faventinam struendi pacti,nem si pactionis nomen attingunt, quae fraus , violentia, & scelus turpissimo consessu sanxerunt in potestatem concederet. Vidimus hucusque Pontificem, & Ca dinalem Aldobrandinos in uberrimo Ateitinorum patrimonio bacchantes : brevisi,
150쪽
CALAMITATIBUS. I TmO tamen tempore prospera eos sortuna deseruit. Funesto Marcheianae arcis incendio , insolitis fluminum illuvionibus perterriti , novisque calamitatibus magno se scimpetu in diesinferentibus resistere nequeuntes , gravissimam Vitam cum morte Com
Sed miseranda magis filii caeterorum Ct mentis nepotum conditio. Unus ex iis, etsi educatus ad Principum, nobilissimorumque hominum societatem, cum humilibus abj, ehisque in ditionis Romanae valetudinario junctus , rerum omnium inopia laborans, acerbam mortem occubuit. Duo in vincula fuerunt Romae conjecti, omnesque aetate florentes, horrendum in modum, quasi de Coelo percussi, conciderunt. Quapropter Cardinalis Bentivolus non potuit quin e clamaret: is Dove son' ora te Aldobrandi-T a mne