장음표시 사용
31쪽
instituisse, non pertinac u aut studio vincendi, sed earum rerum obseuritate, quae ad consessionem ignorationis adduxerint Socratem et omnes paene veteres. Itaque eum negare esse quidquam quod sciri posset; quamobrem nihil oportere neque profiteri neque assirmare quemquam, neque assensione approhare, eo hibereque semper et ab omni lapsu continero temeritatem, quae tum esset insignis, quum aut salsa aut ineognita res approbaretur: neque hoc quidquam esse turpius quam cognitioni et pereeptinui assensionem approbationemque praeeurrere. Atque Areesilain. quod esset huic rationi eonsentaneum. egisse, ut saepe in utramque partem et contra omnium aen tentias disputaret, ut quum in cadem re paria contrariis in partibus momenta Tationum invenirentur, saei litis ab utraque parte assensio sustineretur. Et hanc quidem Academiam se mappellari, quae usque ad Carneadem perducta in eadem Arcesilae ratione permanserit, C. I a.
Et in hoe loeo descit fragmentum huius libri primi. Vllinia
verbar Carneades at rem nullitis philosophiae partis ignarus, es, ni cognoυi ex iis, qtii illum audierant, maximeque ei Epicureo Zenone, qui quum ab eo plurimum dissentiret, unum tamen praeter ceteros mirabatur, incredibili quadam fuit Betil- infe Φ aeuie , idit Coerenatus V. C., quod ad sententiam attinet, expleri posse ex illo loeo Orat. II, e. 38: Carneadis ois in eredibilis illa dicendi et otirietas perquam est optanda nobis, qui ntillam timettiam in illis stiis disputationistis rem δε- fendit , quam non probarit, nullam OnugnaὐII quam non defenderit. Iam praeter huius primi libri sinem desἰderantur tres reliquἔlibri, praeter brevia quaedam fragmenta a Nonio aliisque commemorata , quae primi libri fragmento subiunximus. In his igitur qui non exstant libris Cicero, Arcesilae, Carneadis et Philonis sententias exposuit, ipsique etiam, ut videtur, Varroni has partes tribuit, ut Antiochi sententiam copiosius expliearetae defenderet. Atque in eo ipso, quod supra vidimus, Cieer verebatur, ne Varro hoc moleste ferret, partes quas sibi Ci-Cεro sumpsisset, copiosius esse defensas, quam illas Antiochinas Varroni attributas: quod tamen haud ita esse ipse asseverat.
32쪽
Magnum ingenium L. Luculli, magnumque OP lima
rum artium studium, tum omnis liberalis et digna homine nobili ab eo percepta doctrina, quibus temporibus florere in soro maxime potuit, caruit Omnino rebus urbanis. Vt enim, admodum adolescens. Cum fratre, pari pietate et industria praedito, paternas inimicitias magna cum gloria est persecutus; in Asia in quaestor prosecius, ibi per multos annos admirabili quadam laude provinciae praesuit; deinde absons suctus aedilis , continuo praetor licebat enim cele-
i Qtium servilium augurem, qui
Patrem aceti averat, peculatua accosaret
Deinde absens Iaetus aeditis Aedi- talem praetura hiennio post consequebatur. quod saepe iam, et. opinor, primi olim doetiimus. Luetillus autem. Syll..uarum partium adiutor. quum aedilia sui et, eontinuo praetor saelos est heneseio legis, ut opi. nor, a sylla dieialore latae. iii iis . qui partes eius in civili hello sequuti essent, honorea ante tempus copere Iieerela Nam apud Appianum lib. I. aeriptum est, lege rillae eatitum. nequis. Omissa praetura, eonsul seri posset. Duod Cieero etiam signi seat X i iis Atitati tum , his verbis: Vosti setia ex aedι liliata consulariam petiit solontur legibus. Verisimile atilem additum in ea lege de magistratuum intervallo. aed exceptos esse eos. quorum opera in bello usus esset ri laque praemium legis hie appellat Cieero. Quod autem ait. Leebat. non ideo abrogatam postea legem Saliae
33쪽
rius legis praemio ); post in Africam; inde ad con
sulatum; quem ita gessit, ut diligentiam admirarentur omnes, ingenium cognoscerent. Post ad Mithridaticum bellum missus a senatU, non modo opini nem vicit omnium, quae de virtute eius erat, sed.
etiam gloriam superiorum. Idque eo fuit mirabilius, quod ab eo laus imperatoria non admodum exspectabatur, qui adolescentiam in forensi opera, quaesturae diuturnum tempus, Murena bellam in Ponto gerente , in Asiae pace i consumpserat. Sed incredibilis quaedam ingenii magnitudo non desideravit indocilem usus disciplinam. Itaque quum totum iter et navigationem Consumpsisset partim in percontando a peritis, partim in rebus gestis legendis; in Asiam suctus imperator venit, quum esset Roma prosectus rei militaris rudis. Habuit enim divinam quandam
memoriam rerum : verborum maiorem Hortensius ;
sed, quo plus in negotiis gerendis res, quam verba Prosunt, hoc erat memoria illa praestantior; A quam
signis la suam eam valere loeus ex XI Philippita proxime recitatos inis di i) sed neminem imo lati eius heianeseio : quum ii, qui pro Srlla eontra Marium pugnaverant, aut honorea, ipso vivente Srisa. iam eepissent, aut vita exeea issent, alit eerte ita aenea essent, ut de petenda aedilitata vitii praetura mini ina iam cogitarent.
agnoscerent. Reete cognosserent, quod est in edd. vel t. et plerisque Usa. a
leelionem eodd. Pas. a. Paris a. Eliena. ei Baliol. Altera leetio in Asia, paea, quam Ostenduni eodd. Pal. a. Grrph. Paris. 4. Reg. el Cantabe. plaeuit Viaciotio et Coerenaio. In euem ustis diaeiptinama In isellia est, qui non doeetur. Propertis . Iib. I. Elex. II. au r Ea aetat indoesia,eurrera I mma ωias. O. iditia Fast Ill. ras: Ergo animi indoeiles, Mantie ratione earentes. In eilia autem dieitue tiatis diseiplina. quia quod docetur, opponitur experientiae Aptileitis de Hahit. Doete. Platon. lib.
parenthesibus eonelusit Merena. quam , memoriam sellieri. T.
34쪽
fuisse in Themistocle, quem facile Graeciae princi-Pem ponimus, singularem serunt. Qui quidem etiam
pollicenti cuidam, se artem ei memoriae, quae tirin Primum proferebatur, traditurum , respondisse dicitur, oblisisci se malle discere: credo, quod haere-
Tali ingenio praeditus Lucullus adiunxerat etiam illam, quam Themistocles spreverat, disciplinam. Itaque, ut literis consignamus, quae monumentis mandare volumus; sic ille in animo res insculptas habebat. Tantus ergo imperator in omni genere belli fuit, proeliis, oppugnationibus, navalibus pugnis, totiusque belli instrumento et apparatu, ut ille rex Apost Alexandrum maximus hunc a se maiorem ducem cognitum, quam quemquam eorum, quos legisset, βfateretur. In eodem tanta prudentia fuit in constiluendis temperandisque civitatibus , tanta aequitas , ut hodie. stet Asia Luculli institutis servandis, et quasi vestigiis persequendis. Sed, etsi magna cum utilitate rei publicae, tamen diutius, quam vellem, tanta Vis virtutis atque ingenii peregrinata absuit ab oculis et sori et curiae. Quin etiam, quum victor a Mithridatico bello revertisset, inimicorum ca- Iumnia triennio tardius, quam debuerat, triumphavit. Nos enim consules introduximus paene in urbem currum clarissimi viri: cuius mihi consilium et auctoritas quid tum in maximis rebus prosuisset, dicerem , nisi de me ipso dicendum esset: quod hoc tempore
i) Supple quam meminisse. G. a) Noeretillius edidit qtiaeetimque
et audierat et Miderat. Posteriorem
eo potativam in eodd. aliquot invenit. Nihi tamen disitiueli Vtim Mel hie lius videtur. 3) Reeie sie Vietor. olerque Man. Davis. Ern. Coerem. vulgo olim in-
4, Mithridates. 5) Deeuelate dietum pror de qui-btis relia tim tigisse . G.
35쪽
AC A DEM ICOR UM PRIO nuri non est necesse. Itaque privabo potius illum x debito testimonio, quam id cum mea laude communicem.
II. Sed, quae populari gloria decorari in Lucullo
debuerunt, ea sere sunt et graecis literis celebrata et latinis. Nos autem illa externa , cum multis: haeCinteriora, cum Paucis ex ipso saepe Cognovimus. Maiore enim studio Lucullus quum omni literarum ge
neri, tum philosophiae deditus suit, quam, qui illum
ignorabant, arbitrabantur. Nec vero ineunte aetate
solum, sed et pro quaestore aliquot annos, et in ipso holio; in quo ita magna rei militaris esse occupatio solet, ut non multum imperatori sub ipsis pollibus otii relinquatur. Quum autem e Philosophis ingenio scientiaque putaretur Antiochus, Philonis auditor,
excellere, eum Segum et quaestor habuit, et post aliqvot annos imperator. Quumque esset ea memoria, quam ante dixi. ea saepe audiendo facile cognovit, quac vel semel audita meminisse Potuisset. Delectabatur autem mirifice lectione librorum , de quibus audiebat. At vereor interdum, ne talium personarum, quum amplificare velim, minuam etiam gloriam. Sunt entinuitilii, qui omnino graccas non amen i literas ; plures, qui philosophiam; a cliqui, etiamsi hace non impro-hent, talia En earum Periam disputationem principii, iis civitatis non ita decoram Putant. Ego autem , quum graecas litoras M. Catonem in senectute didicisse acceperim; P. autem Asricani , historiae loquantur, in
itISie a libris tiliquot seriplis pro
iliani potιua versia ordine edidit God. genetius ἔ reele ob vim oppositionis. αι ipsis vellitus Tentoria vide- ieet ex pellibus erant eousPeta. Videlis t. Lip tuiti Mil. nom. lib. V. Dicit s. el Fe. Misiciniatium ad Caesoria lib. Ill B. G. cap. 29. FABER. α) Paeti etilam Ai reeie auh,tituit Goeleutius vulgato M. 3 Hoe recie assumpsit Da. Ist A eeod. Reg. et Paris. 4. Eidem iam eis amici enitisdam emendatio placet tit. etii in ineutem venerat legere: aliaruiqui , Eliam si- decoram pia erae.
36쪽
Iegatione illa nobili, quam ante censuram obiit , Pu
Maelium unum omnino coinite in suisse: nec literarum
Nequiro. Restat, ut his respondeam, qui sermonibus ius modi nolint personas tam graves illigari. Quasi
vero cIarorum virorum aut tacitos congressus esse oporteat, aut ludicros sermones, aut rerum Colloquiu
nobis philosophia laudata, profecto eius tractatio optimo atque amplissimo quoque dignissima est: negquid itiam aliud videndum est nobis, quos Populus Ito in anus hoc in gradu collocavit, nisi ne quid privntis studiis de opera publica detrahamus. Quod si,
quum langi munere debebamus, non modo operam nostram n linquam a populari coetu removimus, sed ne literam quidem ullam fecimus, nisi sorensem: quis reprehendet nostrum otium, qui in eo non modo nosmet ipsos hebescere et languere nolumus, sed . ut Plurimis prosimus, enitimur7 Gloriam vero non mock non minui, sed etiam augeri arbitramur eorum, quOxum ad populares illustresque laudes, has etiam minus notas, minusque pervulgatas ad vitigimus. Sunt etiam,
qui negent, in his, qui in nostris libi is disputent, fuisse earum rerum, de quibus dispulatur, scientiam. Qui mihi videntur non. vivis, sed etiam mortuis invidere.
i Αmieus quidam Davisti male-hat butorem. Sed bene se habet citiciorem. Frariasse lamen post mi. osOphiae exeidit arae andae. a) Quos modo tertio loco posuerat. Volgo ais, alii iis, Goer. his ut alias saepe pio ite. T. 33 Nempe in eo libro qtiem noma naιtim inseripserat s. de philosophia. s4J Vulgo lege haltie deleamus rem emtis - Iacimus. Sed quum
3Iss. nonnulli eum eod. Cnd. et ed. Veti. a 494 habentit delebum tis, plius esti ad sententiam e eon ieetura Passe- ealii et Durandi rescribere remorimus et fecimus. - Ηae lectioue recepta . postea fortasse legendum quia nunerepr. T.
melius in eod. Gud. edd. veit. nonnullis omis,um. etim Goereuato delevi. 6 Vulgo non solum in is. Sed pax
37쪽
III. Restat unum genus reprehensorum, quibus Academiae ratio non probatur. Quod gravius ferremus,
si quisquam ullam disciplinam philosophiae probaret,
praeter eam, quam ipse Sequeretur. Nos autem, quoniam contra omnes dicere, qui scire sibi videntur, solemus; non possumus, quin alii a nobis dissentiant, TECusare. Quamquam nostra quidem causa iacilior est, qui verum invenire sine ulla contentione volumus; idque summa cura studioque conquirimus. Et si enim omnis cognitio multis est obstructa dissicultatibus, eaque est et in ipsis rebus obscuritas, et in iudiciis nostris infirmitas , ut non sine causa et antiquissimi , et doctissimi invenire se posse, quod cuperent, dissi si sint; tamen nec illi defecerunt, neque nos studium exquirendi de ligati relinquimus : neque nostrae disputationes quidquam aliud agunt, nisitit in utramque partem dicendo, eliciant, et tanquam expuim aut aliquid, quod aut verum sit, aut ad id
ieulam solum omittunt tres Mas. Da vis. it. eod. C. d. et ed. Ven. r. laque eam auctore Davisio post Goe.eenxium expunxi. - Sed etiam aeuades. Goer. interprete. Contra omnes diaere, etc. Aeade
iniet peteipi nihil posse dieehant.
praeter unum illud, nihil posse per- Upi. In hae autem haeresi Cieeto quum esset, non erat cur alios a sedissentire molesto terret: id enim ab iis solet fieri, qui se te albi videntur; contra quos Aeadem iei solent di te. Sunt qui legant, e Mira Omnes dicere,
quae inue.rtar: quos sequuti non avis inua Nou eui in eoutra omnea dieere. quae videbantur. soli Aeademiel aole ut, quod commune omnium erat: sed eo citra Omties qui seire videlianis
tur : quod proprium erat Academieorum, negantium quidquam Misi elassiemati posse. Nar . i Fatalis reeie a Dau Ixio e M s. compluri hos pra latum alteri leetionifatalia. quam victor. et e eodd. Pall.
a Nune verborum orclinem bene revoeavit e Mas. Coarengius. Vulgo et Melissimi. et antiquissimi. 3 Ilane aliquot eodicum seripturam vulgatae νχιnquemus recte Prae. tulerunt D.ivis. Ern. Vulgo olim addebatur et audiendo, quod in auia aliquot eo. d. NM. omissum reete eiecit Lambitius. et Dauisitis, itemque Goetenuitis idomiti allia Gud. ahesse testantur. Frustra importunum hoe emblema revoravit Grulerus.
38쪽
quam Proxime accedat. Neque inter nos, et eos, qui Se scire arbitrantur, quidquam interest, nisi quod illi non dubitant, quin ea vera sint , quae defendunt: nos probabilia multa habemus, quae sequi iacile, astir mare vix possumus. Hoc autem liberiores et solutiores sumus, quod integra nobis est iudicandi potestas;
sint, defendamus, necessitate ulla cogimur. Nam Ceteri primum ante tenentur adstricti, quam, quid esset optimum, iudicare potuerunt: deinde infirmissimo tempore aetatis aut obsequuti amico cuidam, aut una alicuius, quem primum audierunt, Oratione Capti,
de rebus incognitis iudicant, et, ad quamcumque sunt disciplinam quasi tempestate delati , ad eam,
tanquam ad saxuin, adhaerescunt. Nam, quod dicunt omnino se credere ei, quem iudicent suisse sapientem ; probarem, si id ipsum rudes et indocti iudicare potuissent statuere enim , qui sit sapiens , vel maxime videtur esse sapientis : Sed aut, ut potuerunt, omnibus rebus auditis, cognitis etiam reliquorum Sententiis, iudicaverunt; aut, re semel audita, ad unius se auctoritatem contulerunt. Sed nescio quo modo
i) Godrenarus e libria seriptis reposuit quae praeserima et quibias . et quasi imperata sint: ut selliret in ea quibus intelligendum ait Merhia. Quae tamen ellipsis h. l. oohis iusta durior videt e. Fortasse illud in quibus eor-mplum est ex antiqua lectione ob isti avis. 23 E moltis virorum doetorum eoeeeetioni hiis qui hυ hie loetis tentatus est . unam euolaho Coerenetii rationem , qui sie reseripsit: sed vitiatii potuerint - reliqua inlaeta reliqui . Mihi vero Ioeus ita videbatur eonsilia tuendus esse e aeu ianta qtiiam mitie-
M , Omnino retas eognitis, αυδιιsariam reliquortim sententiis itidieare. re semel audita ad unius se atietori- ratem contulerent. In quo iuui re proluvieribunt. iam in eod. Mai. Sigo Dilegebatur. - Sed, til yottierint vulgo. Sed tae pottiertina omnibtis rebias, ete. omittamna Manutii, Fahri, ae Danisti eonieeturas. Videndus tamen Nuretus, Var. Leel. VII. i8. Quamquam Deit satis Lambini. quam repraesentamus, lectio: nihil enim, ut ipse ait, neque ad Ciceronia seu sum accommodatius . neque acripturae re-eeptae assinius excogitari potest. Uων.
39쪽
Plerique errare malunt, eamque sententiam, quam adamaverunt, pugnacissime defendere, quam sine pertinacia , quid Constantissime dicatur, exquirere.
et disputata sunt, et quondam in Hortensii villa, quae est ad Baulos, quum eo Catulus, et Lucullus, nosque ipsi postridie venissemus, quam apud Cntulum suissemus. Quo quidem etiam maturius venimus, quod erat constitutum, si ventus esset, Lucullo in Neapolitanum, mihi in Pompeianum navigare. Quum igitur pauca in xysto loquuti essemus, tum eodem in spatio
IV. Hic Catulus, Etsi heri, inquit, id, quod quae
rebatur, paene explicatum est, ut tota sere quaestio tractata videatur; tamen exspecto ea, quae te pollicitus es, Luculle . ab Antiocho audita, dicturum. Equidem, inquit Hortensius, seci plus, quam Vellem. Totam enim rem Lucullo int/gram servatam OpO tuit; et tamen sortasse Servata est. A me enim ea, quae in promptu erant, dicta sunt: a Lucullo autem reconditiora desidero. Tum ille, Non sane, inquit, Hortensi, conturbat me exspectatio tua; et si nihil estiis, qui placere volunt, tam adversarium : sed quia non laboro, quam valde ea, quae dixero,) probaturias sim, eo minus conturbor. Dicam enim, nec mea, nec ea, in quibus, si vera non fuerint,4 non vinci me
i) Vulgo additur nobis, quod in
eompluribus ΜM. omissum, recto dele. it Goerenaei ua. - Germanam m. ni mihi videt.r. restitui. T. In Vat Xystus videtur Ioens an talia. ante domum pollitus. et pro vario dominorum ingenio uariis modia ornatus vide sis I. Fr. Ge
nos itim ad Senecae da Ira lib. II l. Eap. 18; et Aug. Bvehnervis ad Plinii lib. I x, epist. I. DAv. α) Ia plerisque codd. vitiosa C
40쪽
mali in , quam Vincere. Sed mehercule, ut quidem nunc se causa habet, etsi hesterno sermone Iabefacta est, mihi tamen videtur esse verissima. Agam igitu csicut Antiochus agebat. Nota enim mihi res est. Nam et vacuo animo illum audiebam, et magno studio, eadem de re etiam saepius; ut etiam maiorem exspectationem mei iaciam, quam modo fecit Hortensius. Quum ita esset exorsus, ad audiendum animos ereximus. At ille, Quum Alexandriae pro quaestore, inquit, essem, suit Antiochus mecum, et erat iam antea Alexandriae samiliaris Antiochi Heraclitus Tyrius : qui et Clitomachum multos annos, et Philonem audierat, homo sane in ista philosophia, quae nuno Prope dimissa revocatur, Probatus et nobilis; cum quo Antiochum saepe disputantem audiebam, sed utrumque leniter. Et quidem isti libri duo Philonis. de quibus heri dictum a Catulo est, tum erant allati Alexandriam, tumque primum in Antiochi manus venerant : et homo natura lenissimus nihil enim poterat fieri illo mitius stomachari tamen coepit. Mirabar; neque enim unquam antea videram. At ille Heracliti memoriam implorans, quaerere ex eo, viderenturne illa Philanis, aut ea num vel o Philone, vel ex ullo Academico audivisset aliquando 2 Negabat. Philonis tamen scriptum agnoscebat: nec id huidem dubitari poterat. Nam aderane mei familiares, docti
homines, P. et C. Selii, et Tetrinius δ Rogus; qui se illa audisse Romae de Philone , et ab eo ipso duos
ai non fuerit sita ut serihis , Deila
driae qiaraesto essem . nonnullis,
. t ait, e . . Naa. adiutus Id reeiei pro .it Goerenatus. a Vulgo additur ei. Abest in Mas. a Goerenetio inspeetis . damn .it in ipse a uetoris usus, qui ee pro etiam respuit . ut suis locis probavit idem Goerenatus. T. 3ὶ Msa. Tertilitia. Coer. malit Ter