M. Tullii Ciceronis Opera ex recensione Christ. Godofr. Schutzii additis commentariis. Tomus primus decimussextus

발행: 1829년

분량: 721페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

61쪽

ACADEMICOnVM PRIORVM tione quidem, et coniectura ulla res percipi possit. Haec atatem Mniversa Concidunt etiam minutius. Vt enim de sensibus hesterno sermone vidistis, item sa-ciunt de reliquis; in singulisque rebus, quas in minima dispertiunt, volunt efiicere, his Omnibus, quae visa sint, veris , adiuncta esse salsa , quae a verinnihil differant: ea quuin talia sint , nihil posse Cona prehendi.

NIV. Hanc ego subtilitatem, philosophia quidem dignissimam iudico . sed ab eorum causa , qui ita

disserunt, remotissimam. Desinitiones enim , et par-litiones, et horum η luminibus utens oratio , tum similitudines dissimilitudinesque , et earum tenuis Et nc uia distinctio , si dentium est hominum, illa vera , et firma , et certa esse, quae tutentur; non Eorum, qui clament, nihilo magis vera illa esse . quam salsa.

Quid enim agant, si, quum aliquid desinierint, roget cos quispiam, num illa desinitio possit in aliam rem d transfert i quamlibet 8 Si posse dixerint: quid licere ε habeant. cur illa vera desinitio sit 3 Si negaverint; latendum sit, quoniam vel illa definitio , transferri non possit in salsum, quod ea definitio no

explicetur , id percipi posse : quod minimo illi v

memorat Cicero, rehu pereipiendis esse partim idonea. Id quibus rationibus e Meetitit, doeebii Sextus Empitietis Pyrrhoniarum Hypotypos. l. I. cap. 34. Da v. i Iti Mis. nonnullis non Posse. quod sine eausa plueuit Davisio et Durando. α) Lambiti. eortexit hariam, quod opus non esse vidit P. Faber. 3) Rem, quod in tiou nullis edd. aberat e codd. Mas. et edd. Vett. re stituerunt Davis. Ern. Goerena. M In rasa. legi itit quid enim. Reete sustulerunt pariteulam Davis. Ern. G renet. 53 Vel illa seri definitio Αseens. et Lambiti. Mas. Det ilia et,eria desinitio Paris. t . a. 3 et sie Vietor Nautit. Davis. Optimum est Miri. que deleti, quod seeii Gourena. Cuiuras. Gud.

62쪽

Iunt. Eadem dici poterunt in omni hus. Si enim di.

nco ulla communione visorum impediri; comprehcu-

visa a salsis posse distingui, qui poterunt longius progredi ' Occurretur enim, sicut occurSUm est. Nam concludi argumentum non potest, nisi his, quae ad Concludendum sumpta erunt, ita probatis , ut salsa eiusdem modi nulla possint esse. Ergo si rebus comprehensis et perceptis nisa 3 et progressa ratio hoc

efficiet, nihil posse comprehendb; quid potest reperiri, quod ipsum sibi repugnet magis 3 quumque ipsa

natura accuratae orationis hoc pro fateatur, se aliquid Putes acturam, quod non appareat, et, quo id sa-cilius assequatur , adhibituram et sensus, et ea , quae perspicua sint; qualis est istortam oratio , qui Omnia non tam esse, quam videri volunt 8 Maxime aulem Convincuntur, quum haec duo pro congruentibus sumunt, tam Vehementer repugnantia : primum, Esse quaedam salsa visa ; quod quum volunt, declarant quaedam esse vera : deinde ibidem , . inter salsa visa et vera nihil interesse. At primum Sumpseras . tanquam interesset. Ita priori posterius, posteriori superius non iungitur.

Sed progrediamur longius, et ita agamus, ut nihil nobis assentati esse videamur; quaeque ab his dicuntur , Sic persequamur , ut nihil in praeteritis relinquamus. Primum igitur perspicuitas illa , quam di-

eod. Erl. aliisque duobus ap. Davia. idque recte Goerenetius expunxit. Beue ale iam Nanutius eorre. xii uulg. Misa. 5 nidom realit ulmus eum Coe-xenetio ex edd. vett. temere omissum a Cluieto, Davis. Ern.

63쪽

ACIDEMICORUM PRIOR vuximiis, satis magnam habet vi in , ut ipsa Per Sese, ea.

quae sint, nobis , ita ut sint, indicet. Sed tamen , ut maneamus in perspicuis firmius et constantius , inuiore quadam opus est vel arte , vel diligentia , ne ab iis, quae clara sint ipsa per sese , quasi praestigiis quibusdam et captionibus depellamur. Nam, qui voluit subvenire erroribus Epicurus is , qui videtur conturbare veri cognitionem dixitque sapientis esse, opinionem a perspicuitate seiungere; nihil profecit.

Ipsius enim opinionis errorem nullo modo sustulit. XV .Quamobrem quum duae causae perspicuis et evidentibus rebus adversentur, auxilia totidem sunt contra comparanda. Adversatur enim primum, quod parum desigunt animos et intendunt in ea . quae Perspicua sunt, ut, quanta luce ea circumsus a sunt, β possint agnose ere: alterum est, quod fallaci-hus et captiosis interrogationibus circumscripti atque decepti quida in , quuin eas dissolvere non Possunt , desciscunt a veritate. Oportet igitur et ea, quae pro Perspicuitate responderi possunt, in promptu habere; de quibus iam diximus: et esse armatos, ut Occurrere possimus interrogationibus eorum, captionesque discutere.' Quod deinceps sacere constitui. Exponam igitur generatim argumenta eorum, quoniam ipsi etiam illi 4 solent non confuse loqui. Primum conantu P

.utit ocistra de visis iudieia, nou- ιγ Iut r.eio Goerrexitia restituit nunquam verna . nonnunquam uis a ex aliquot MM. et edd. veil. Vulgo talisit. Sextus Empiricus ad e sua uti; quod noti hene eoit eum verbo Nait, ein. lib. VII. g. 2M et alo. loqui.

64쪽

ostendere, multa posse videri esse , quae omnino nulla sint, quum animi inaniter moveantur eodem modo rebus iis , quae nullae sint , ut iis, quae sint. Nam quum dicatis, inquiunt, visa quaedam milli adeo, velut ea, quae in somnis videantur, quaeque oraculis, auspiciis, extis declarentur haec enim aiunt probari Stoicis , quos contra disputant : quaerunt , quonam modo , salsa visa quae sint, ea deus esticere possit probabilia: quae autem plane proxime ad verum accedant, essicere non possit 7 aut, si ea quoque possit, cur illa non possit, quae perdissici-1 iter, internoscantur tamen 2 et, si haec, Cur non inter quae nihil intersit omnino 2 Deinde . quum mens moveatur ipsa Per sese, ut et ea declarant , quae cogitatione depingimus , et ea , quae vel fu-.

veri simile sit, sic etiam mentem moveri, ut non modo non internoscat , visa vera illa sint, anne sal sa , sed ut in his nihil intersit omnino 2 ut si qui tue merent et exalhescerent vel ipsi per se , motu mentis aliquo, vel odiecta terribili re extrinsecus, nihil ut esset , qui distingueretur tremor ille et pallor, neque ut quidquam 4 interesset inter intestinum et ob Iatum. Postremo si nulla visa sunt probabilia , quae salsa sint, alia ratio est: sin autem sunt, cur non etiam , quae non facile internoscantur 2 cur non, ut

plane nihil intersit Τ β praesertim quum ipsi dicatis ,

n. GOerena. reete eorrexerunt vulg. somniis.

5J Eliam,i nihil intersit, ut eou eodavius uihil inieresse.

65쪽

ACADEMICORVM PRIORVM sapientem in surore sustinere se ab Omni assensu , quia nulla in visis distinctio appareat. XVI. Ad has omnes visiones inanes Antiochus qui-

diei disputatio. Mihi autem non idem faciundum puto; sed ipsa capita dicenda. Et primum quidem hoc reprehendendum , quod captiosissimo genere in terr gationis utuntur: quod genus minime in philosophia probari solet, quum aliquid minutatim et gradatim

additur aut demitur. Soraicis hos vocant, quia RCE vum essiciunt uno addito grano. Vitiosum Sane, et

captiosum genus. Sic enim adscenditis : Si tale visum obiectum est a deo dormienti , ut probabile sit, Cur non etiam ut valde veri simile Τ cur deinde non , ut . dissiciliter a vero internoscatur 7 deinde, ut ne in te noscatur quidem 3 postremo ut nihil inter hoc et illud intersit 8 IIuc si perveneris , me tibi primum quidque concedente ; meum vitium fuerit: sin ipse tua Sponte processeris; tuum. Quis enim tibi dederit, aut omnia deum posse , aut ita facturum esse, Si possit 7 Quomodo autem sumis, ut, si quid cui simile esse possit, sequatur, ut etiam internosci dissiciliter possit 8 deinde, ut ne internosci quidem' postremo, ut eadem sint 2 ut, si lupi canibus similes . eosdem dices ad extremum. Et quidem honestis similia sunt quaedam non honesta , et bonis non bona , et artificiosis minime artificiosa. Quid dubitamus igitur assirmare, nihil inter haec interesse Τ Ne repugnantia

i) Copulam ante permiatia po ἐ-lam Dauisitis aliquot eodd. auetoriis aia deleuit . eui eum Eruestio as. aetilior. Alterum enim membrtim elema uiamtatio huius primi permultu deeba quasi explieatio est, nee hoe ab illo, ne separatum . Potest seiungi. α) Beete quia pro qui dederunt Lam h Daris. Goeeenet. laventibis aetiam eodd. aliquot Mss.

66쪽

genere in aliud genus transferri possit. - At si effice-Tetur , ut inter visa disserentium generum nihil interesset, reperirentur, quae et in suo genere ESsent, et in alieno. Quod fieri qui potest 2 Omnium deinde inanium visorum una depulsio est, sive illa cogitatione informantur, quod fieri solere concedimus ;sive in quiete , sive per vinum , Sive per insaniam. Nam ab omnibus eiusdem modi visis perspicuitatem quam mordicus tenere debemus, abesse dicemus. Quis enim, quum sibi singit aliquid, et cogitatione depingit, non, simul ac se ipse commovit, atque ad sexe vocavit, sentit quid intersit inter perspicua , et inania 3 Eadem ratio est somniorum. Num censes Ennium, quum in hortis cum Ser. Galba, vicino suo, ambulavisset, dixisse: Visus sum mihi cum Galba ambulare 7 At, quum somniavit, ita narrat:

Visus Homerus adesse ρoeta. 3

Idemque in Epicharmo ;

Nam videbar somniare memet esse mortuum.

Itaque, simul ut experrecti sumus, visa illa contemni-

i Vesiit Castilion, quasi esset

me Iea eontradietions tu Ilaee et sequentia per inelsa diei putat Coeren-xitis, unde signa inelsorum adieeit. quae eum Schntetio servavi. sublata interrogationis nota post Midemtis T. Sinitii vie se ipse eommoDit) Proverbium tritum sermone ipse ia lib. D de Oratore sie extolli, Mellitiaeae eurruntem incitare, quam comm --re languentem. Duelum etiam vi deri potest ex ritu eommovendi saerahisili, indieetidis. de quo Iegendus tibi Servius ad illud Maronis , Aen. Vlli cum prima mo-nt in proelia Martem. FABER. ti vere sie eorrexit Goerenatus. vulgo nare al. 3 Lueretiva I. rat : Etsi praeterea lamen esse Achemata templa Ennitis aeteνnιs e Onia versilias. edens; Vnde siti exortam semper forentia Nomeri commemoriae Ue-eiem eie. Vide et Somn. Seip e. t. Davas. 4) lia ex vera Ε estii conieelura uua eum GDerenaiti reseripsi. vulgo

me et ego esse mortuum.

67쪽

ACADEMICORUM PRIOR VII

mus; neque ita habemus, ut en . quae in sero gessim ras. XVII. At enim dum videntur, eadem est in somnis species eorum , quae vigilantes videmus. - Plurimum interest; sed id omittamus: illud enim dicimus, non eandem esse vim , neque integritatem dormientium, et vigilantium, nec mente, nec senso. Ne vinolenti

quidem quae faciunt, eadem approbatione faciunt. qua sobrii; dubitant, haesitant, revocant se interdum , hisque, quae videntur. imbecillius assentiuntur: quumque edormiverunt, illa visa quam levia fuerint. intelligunt. Quod idem contingit insanis; ut et incipientes lavere, sentiant et dicant, aliquid, quod non sit, id videri sibi: et, qutim relaXentUP, Sentiant, atque illa dicant Alcmaeonis:

Sed mihi neutiquam cor consentit cum oculorum Grimctu.

At enim ipse sapiens Sustinet se in furore, ne apprinhet salsa pro veris. - Εt alias quidem saepe, si aut in sensibus ipsius est aliqua sorte gravitas, aut la ditas , aut Obscuriora Sunt quae videntur, aut a perspiciendo temporis brevitate excluditur. Quamquam totum hoC, sapientem aliquando sustinere assensionem , Contra vos est. Si enim inter visa nihil in te Esset, aut Semper Sustineret, aut nunquam. Sed ex hoc genere tota perspici potest levitas orationis eorum , qui omnia cupitant Confundere. Quaerimus graVitatis , constantiae, firmitatis, sapientiae iudicium: utimur exemplis somniantium , furiosorum, ebri Osorum. Num illud attendimus,' in hoc omni genere quam inconstanter loquamur7 Fon enim proferremus

68쪽

vino aut somno oppressos, aut mente captos, tam absurde , ut tum diceremus interesse inter vigilantium visa , et Sobriorum, et sanorum, et eorum qui essent aliter assecti; tum nihil interesse. Ne hoc quidam cernunt, omnia se reddere incerta; quod nolunt. Ea dico incerta, quae αλλα Graeci. Si enim

videatur, insano, an sano: cui possit exploratum esse de sua sanitate' quod velle efficere , non me-

rum , aut signorum annulis impressorum, pueriliter consectantur. Quis enim nostrum similitudines negat esse, quum eae plurimis in rebus appareant 7 Sed, si satis est ad tollendam cognitionem, similia esse multa multorum; Cur eo non estis Contenti , praesertim concedentibus nobis 2 et cur id potius contenditis, quod rerum natura non patitur, ut non suo quidque genere sit tale, quale est ' nec sit in duobus aut pluribus ulla re disserens ulla communitas 3 4 Sint, ut sunt, et ova ovorum, et apes apium simillimae:

quid pugnas igitur 2 aut quid tibi vis in geminis 2

Conceditur enim similes esse: quo ContentuS esse Pintueras. Tu autem vis eosdem plane esse, non similes;

quod fieri nullo modo potest. Dein confugis ad phy-

prorsus en dem e se. Coeretietius te posuit nee sit in duobus vitia Hi risus, tilia, re Aserens, eommunitas. Lamia hi titis ex aliquot Mas. dedit titilia redisserens nullia eommunitas.

ati al.

69쪽

sicos, eos qui maxime in Academia irridentur; a qui: hus ne tu quidem iam te abstinebis ; et vis Democritum dicere , innumerabiles esse mundos , et quidem sic quosdam inter se non solum similes , sed undique persecte et absolute ita pares, ut inter eos nihil prorsus intersit, et eos quidem innumerabiles; itemque homines. Deinde postulas, ut, si mulidus ita sit par alteri mundo, ut inter eos ne minimum quidem intersit, concedatur tibi, ut in hoc quoque

diiserat, nihil intersit. Cur enim, inquies, quum ex illis individuis , unde omnia Democritus gigni affirmat. in reliquis in undis, et in his quidem innumerabilibus innumerabiles Q. Lutatii Catuli non inodo possint esse , sed etiam sint; in hoC tanto mundo Catulus alter non possit estici 3 XVIII. Primum quidem me ad Democritum vocas; cui non assentior, potiusque refello ,' propter id ,

quod dilucide docetur a politioribus physicis, singula cum rerum singulas Proprietates esse. 4 Fac enim antiquos illos Servilios, qui gemini fuerunt, ta in similes, quam dicuntur: uu Ita censes etiam eosdem fuisse Τ Non cognoscebantur foris ; at domi. Non ob alienis; at a suis. An non videmus, hoe usu venire. Ut quos nunquam putassemus a nobis internosci Posse, eos, Consuetudine adhibita, lam sucilo inler. nosceremus, ut qui ne minimum quidem similes viderentur 73 Hic, pugnes licet, non repugnabo: quin

α) Sie Coei. ex eoda vulgo reuellam. 3) Ε i lioe quod Lethesi ii schola vocabat pilucipium iudisceati ibilivio.

70쪽

LIBER SECUNDUS , CAP. I 8

etiam concedam, illum ipsum sapientem, de quo omnis hic sermo est, quum ei res similes occurrant, quas non habeat denotatas, retenturum assen Sum, nec unquam ulli viso assensurum, nisi quod tale fuerit, quale salsum esse non possit. Sed et ad 3 celeras res habet quandam artem, qua vera a salsis possit distinguere: et ad similitudines istas usus adhibendus est. Vt mater geminos internoscit consuetudine oculorum: sic tu internosces, si assueveris. Videsne, ut in proverbio sit ovorum. inter se simili tu 2 tamen hoc accepimus , Deli fuisse complures

salvis rebus illis qui gallinas alere permultas quae

stus causa solerent. Hi quum ovum inspexerant, quae id gallina peperisset, dicere solebant. Neque id est contra nos : nam nobis Satis est, ova illa internoscere. Nihil enim magis assentiri par est, ' hoc illud esse, quam si inter illa omnino nihil interesset. Habeo enim regulam, ut talia visa vera iudicem, qualia salsa esse non possint. Ab hac mihi non licet transversum, ut aiunt, digitum discedere, ne confundam omnia. Veri enim et salsi non modo cognitio, sed etiam natura tolletur, si nihil erit, quod intersit: ut etiam 4 illud absurdum sit, quod interdum soletis dicere, quum visa in animos imprimantur, non vos id dicere, inter ipsas impressiones nihil interesse, sed inter species, et inuasdam formas eorum. Quasi vero non specie visa iudicentur: quae fidem nullam habebunt,

aue odine Geniorum ideo ei noti amplius videntor similea r Εego re. aetipsi vi qui na minimum. Mil. hoe

ensur tit eos consualumna adhibuis eam Deila internos,remus. quam oa , qui na minimum quidem simitia inderentiar.

SEARCH

MENU NAVIGATION