장음표시 사용
161쪽
IEI VITIC AE. I Thoe,inqua, a te probatu oportuit: quis tu enimes, cuius solo verbo credamus' Maxime ouu statim ineptia tua aperte prodas. Sicut mimio, in lais, quaquam a Graecispassim appellatur τη ολον τῶν a Latinis uniuersu, lucrsitas, a nulio tame Philosopho arat Theologo censetivir essespecies. enim eX te quaero,Gautiere,quae te aut philosophia, aut Theologia docuerit
dideram nonnihil interesse. -ολα enim dici singula indiuidua coparata suis partibus, puta hominis corpus, cuius membra nec nomine nec definitione sint homines. At - καθ' ολου dici,Vt genus,ut speciem quet suum nomen suamque definitionem suis partibus communicat.Apud Latinos autem ncino nescit uniuersum duplici notione usurpari:vt & niuersum corpus dicatur,nempe suis omnibus mEbris perscctum: & uniuersi homines, hoc est eiusdem speciei, omnia indiuidua. In hoc vero sermone quq nam sit Catholicet notio, illud indicat quod
obseruaueram,cius Ecclesiae partes,ipsas ctiam singulas Ecclesias dici, unde haec nata est Epiphanis
phrasis in Ario manitis ο- κκλησια et καθολικης -- κλησιας , quaecunque Ecclesiae erant pertinentes ad
Ecclesiam Catholicam, quod in totis integralibus nunquam accidit, ut idem sit nomen totius & partaris. Itaque, aut iere, frustra no dii quaeris in scirpo. Ecesenam autem non tantum dico non esse unam nisi ratione & mentis conceptione , sed ne esse quidem omnino alia ratione : quod tu cum menti
linguaeque vitiatae tribuis,ostendis qui vir sies Quatique ingenij. Quorsum enim credo Ecclesiam Catholicam De hac phrali, situm esse ia indivisibili,
non contendam multio;ego me eam nego apud vi-
162쪽
rq8 L s I sTO LAElum auctorent bena lati nu vidisse: illos autem, qui nihil putant bene doceri nisi barbare, sponte profiteor non legere nisi valde obiter, quum mihi tot meliores suppetant, quot euoluendis vix credam satis futurum etiam longissimae viis spatiii. Inter ca hoc verum est , eaphrasi id mihi ι gnatium tri- huisse,quod ne somniarim quidem,ubicimque aliquod exstet vere doctrinae caput, ibi esse eam sinceritatein quam Dolamsacimus Ecclesiae:in quo me dacio non ignorantia ustaed ii inlitia. Quod meo libello responsurum fuisse dicis ignatiui si quid hae herct quod rcsponsum exigeret,accipio ora Et hassi quia responsum nominas pro refutatione,, te iam disco in meo illo scripto nihil esse quod resutatio. Nem mereatur.Hoc reliqui iam securi possunt credere,quum tu Veritati nimicus,vi pote Iesu ita, ita testeris. Sed mirum ess te insimque Ignatium ric nsapere,destitiitόsque argumentis quibus solidive ritati res statis,non eiurare putida vCstrae haerescos mendacia. In eo ex nostris quem audisti sua argu menta prsdcstinationis capere ex bono corporis habitu, agnosco calumniam Cotoni, cui tu nimis
fidem habuisti id tibi deme asseretiti; proiit
didici to cuidam ex nostris declarasse in eo cogres su cum nostro Vinaeo viro docti sis i mo, in quo ουσιὰν apud Theodoretum contendisti significare acci dentia , eo quod dcriuetur saό- 2 P acumine plane Iesu iticb.Atque id profecto ingens est medacissiti, Iesu ita dignum diglaum, inquam, Cotono auctore, dignit,Gaulieri fide:se s indignit viris boni8, qua .les apud Iesu itas iace nasci nec fieri, iampridem docuit certissima experiecta.Vale Gauti ero, S si sapis Idololatria aut desedi O,aut eiurato: Irno vero si sta
163쪽
pis ne defendito,sed eiurato, transiens in eorum castra, a quibus poteris doceri quomodo rite colendus sit Deus,quod tu nondum cogitasti. Ex Acusio
rum colonia IX.Cal.Deccmb. CID ID XC IX.
Non facile sibi multi persuasissent, Gautiere
Iesultas, qui sibi animarum conuertendarii prouincia his temporibus quasi proprio iure arrogat, & tanto cum fastu conciones habet apud populum,iam nullis fore viribus quum prouocantur ad examem doctrinae.Et sane non satis honeste Cotonus subduxit se ab iis inquisitionibus ad quas, inuitatus fuit a Gratianopolitanis, a Nemausen sibus atque etiam a meipso. Ignatius etiam Videtur non satis suae dignitati consuluisse, quum tibi audi or fuit scribedi ad me, nihil se in meis postremis offendisse,quod responsum exigeret.De te au- te quid cogitare posIurnus, quu a me Prouocatus, i. ne prodire quide sis ausus,sed Cotonii mihi suffice re dixeris3 Cotonu inquaalici qui iadiu abiecit armapQuod tame si es et ex vi aliqua costi etiar,possct no improbari,imo spe bona facere:sed hoc ve- strii inges est crime,quod non desistitis a spargendis magno studio apud populum hqresibus Ecclesiae Romanae , in quibus iusta disputatione aia serendis,magis estis muti quam lapides. Haec tua sugitatio efficiebat, ut te censerem omittenda :
164쪽
rio EPISTOLArsed tuus in hanc urbem aduentus consilium immutarit meum. Sic enim apud me iampridem statui, nostri esse ossicij, ut ne plebem incertam re linquamus eius doctrinae, quam a nobis audit: eLficiamus potius ut agnoscat viri sint pro salsis doctoribus habendi .Quorsum stentorei in suggestu clamores' Nihil est quod eqloci non sacile assirmemus aut negemus: qui enim accedunt iam pridem ita se compararunt, Vt credituri non oppugnaturi. Imo vero vix unum inuenias qui discedens a Concione, quae citata audiit inquirere dignetur, habeant- ne se ita,an sectis. Vos ctiam ipsi
diligenter cauetis ne id possit fiςri. Nam&nostrorum librorum, unde calumnias subinde consarcinatis, quas propinetis credendas eadem fide cum ipso Euangelij textu, quod aiunt, quemadmodum audiui te in ipso tuarum concionum exordio asseruisse a Caluino Deum constitui auctorem peccati, quod quidem apud vos solemne est, sed impudentissimum mendacium) nostrorum, inquam,librorum les ione interdicitis. Et citatis Augustinos, Basilios, Chrysostomos, Athanasios reliquos, quorum ne supersiciem quidem vestri
norunt auditores. Age, Gautaere, quin eo deue nimiis potius, ut doctrina serio examinemus, Vnde non parum ad plurimos redibit utilitatis λ Est quidem is campus latissimus: sed qui tame otiose
pereurri possit,delectis ordine capitibus controuersis. Atque en tibi a me carceres reclusos,hoc scripto, quo tibi tres agitandae theses obiiciun tur. Negotium est hoc tempore luculentum, a gumentorum seracissimum, quodque vobis solde
magnificas quotidie declamationes sufficere. A-Sς, ge
165쪽
onus in Cotonum reiicito : sed teipsum potius exhibeto doctorem non malae fidei. Atque cquidem hoc in primis habeo votis , ut agas modeste placideque : adeoque id te obnixe rogor sed quia ex literis iam a te acceptis conticio , vela tuo ipsius ingenio, vel ab ea institutione quarte Iesultam reddidit,alio te abduci, hoc totum quicquid est de modestia tuo arbitrio permitto. Si scribis modeste, habebo gratiam: essiciamque ut ne me vincas. Sin tibi aliud sedet animo, non Lrascar,non coniiciam in ignem scripta tua,sed respondens,quicquid erit argumentorum selegam, seponamque refutandum neglectis iis omnibus, uae immodestiam redolebunt: atque spero equiem id mihi Deum meum largiturum Vt ne te per deuia secter.En tibi theses. I. Vnum idemque compinsimul esse in pluribus istis seritu in eo ut rasata Philosephiam, certamque Ne logiam. II. cir ius, etiam in gloria sedens ad dextram
Patris, corpus habet, vere eorpus, nostr Resimile omnisus dis quaesunt de natura , egentia eorporis A
III. Quare,errare Z ab undisimo, eamm E sophia, tum maxime in Theologia , eo rem quia rami Chri ii ipsi simam corpoream stan iam adesse omniabus locis, quibus Eucharisma celebratur. Exspecto, Gautiere, quid sis ad has theses obiecturus. Vale: ex Musaeo , v m. Id. Deccmb,
166쪽
ERgo a te nihil exspectandum praeterea, Gauti creret obfirmasti animum tuum,ne doctrinam tuam exponas modeste&solide examinandam'Memento eam ob causam a d crtulliano liq-
reticos appellatos lucifugas scripturarum: Memento ante Tertullianum,a Christo dictum esse, eos odisse lucem qui male agunt. Discant vero ij quicumquc animas suas tibi credunt instruendas, discant inquam, hoc saltem cxperimento, quam id merito suspectum habere debeant quod a te docentur: curamque ipsi tandem aliquando suscipient suae conscientiae, quam vident a te sic ne .glectam. Vtinam aperiat illis Deus oculos,quo percepta Vera luce , vere perspiciant quibus vos
praestigiis suas animas ludificemini, quibusque
sophismatis non detineatis tantum, sed etiam magis ac magis mergatis in prosundum idololatriae. At enim quaenam proh Dei atque hominum fidem , haec est ars Iesu itica ' Min theses seper δε- mosissima quaestione, ut accepta tua aduersus eas argumenta, hac lege examinare, ut nisi vanitatem digito ostendere, cum tibi tu iis quibus iis argu- metis foede imponitur, tu ego sane doctor habe rer m edaci j,deriuato in me ipsu tuo nomine. Noerat honesta conditio Imo vero etiam digna hoc tempore. quum & gregibus odio iam tandem en' se debent tot tantaeque contentiones, Vnde schi mala tam in religione quam in repub.Et pastoressi umquam alias bonam suam conscientiam Omnibu3 quam luculentissime testatam esse velle de- I bent.
167쪽
bent. Hanc igitur conditionem, ecquis credidis set respuendam a Icsulta λ Ab co, inquam,cuius hoc institutum est, bic finis hic scopus Iaborum teste tuo Ignatio in prioribus ad me liter isὶ cum
suae ipsorum, tum aliorum omnium,praecipue autem eorum quos impia haercsis ab uberibus sanctae matris Ecclesiae abstraxit saluti & perscctio ni impense incumbere λ Ab eo denique, qui eam insam ob caussa, huc venit, ut Romana religione iamdiu profligatam ii,stauraret λ Atqui ita cit: ita est prorsus: hic ipse Iesu ita vel noluit,vel non ausus est potius, ne ca quidem proposita conditione, me quem Grammaticulum appellat, erroris arguere , su Emuc doctrinam aduersus me coniar mare. Iudicate vos, quicunque estis haec cognitus
ri, aut prasiudicate saltem, quisqualisque sit totu- ipse Papisinus . quando eius praecipuae columnae non putat se futuras satis et quum concutitur, stabiliendo . Equidem scio magnifice illos declamare , triumphare etiam arguendo: sed quando, aut ubi λ apud populum, in suggestu, pro concione, quo satis sciunt neminem accessurum, cui contradicendi animus sit. Nae tibi facillimum fuerit, Gautiere, quicquid habes eloquentiae recondit , apud populum depromere, qui a te pendet,nec te accersisset nisi iam pridem statuisset adorare quicquid tibi in buccam venerit. Et quid obstaret, quaeso, quoin inns magno spiritu Caluinum i a
creparcs, increpares Beram, magnos illos viros: Viros,inquam, quorum ne oris quidem praesen tiam ferre posses ρ Viros, inquam, illos,aut res e ius χαυριας αλ, γῆς qua accepta iampridem nihil qua moribundas languet Papatus,tum denique extria
168쪽
is EPISTOLAE mum cinissurus spiritum , quum iudex ille iudicum apparebit, qui illustri suo aduentu eum abolebit , quem ia confecerit spiritu oris sui. O triumphos I 5 Laureas f nempe hoc illud est,quod vetere sertur prouerbio , Leoni barbam vellunt vesignauissimi Iepores, sed mortuo Ea,ea inquam,V ra est i dea tui, tuorumque allatrantium nomen il- Iud Caluini, nunquam futurum vobis non terrisi cum. Et vero perlepidum,teque adeo, lepido ho- mine, dignum auditoribus tuis valdeque iucundum exhibes - μαι quum concepto ex disputati nis vehementia, plusculo ardore, Accedant, exclamas,accedant huc iam illi Caluini ministri. Optime sane: Eia, eia, quid torpetis 5 vos ex altero se culo huic bono seruatae anus decrepitae λ quin acclamatis illud solemne, Io triumphes O fortissimum ministrorum debellatorems o quem uniuersa paveat aduersariorum cohors s Sed enim, unde igitur nobis totus tremis,fremi'ue quoties ab eorum aliquo prouocaris:nec tibi salutis quicqua reliqhi esse factu putas, nisi abscoso in medio tuoruccetu, quo satis nosti nemine acccsstarum,cui, etiasi cuperet,liberii sit tecum experiri λEt tu sic nos credas abii de resutatos λCaue te ipsu ta scede decipias: aut ta parui costare putes disputationcs de religione.Si nihil aliud Rex noster qua lustrasset exercitii
intra suaru urbiu moenia,tu cum perduelliones, qui ci exsiliu minitabatur in Pyrenaeos moles toto capo exsultaret, an tibi persuadeas illos ab eo vince dosi Et te speret aliquis futui u colum cia religionis Romanie,quum sic fugites λ Imo vero hinc aliquis Potius incipiet sapere, ut cogitet quid sibi immi-ncat apud vos mali Eorum certe nullo deinceps
169쪽
I E S VITIC AE. 3 3 praetextu excusabitur pertinacia, qui eam mordicus doctrinam retinebunt, quae odit examen cane peius S angue.
Caeterum nondum desessus sum, utcunque iambis cluseris:quin potius obiicit se animo, Pauli admonitio , instandum sanae doctrinae opportune & importune. Quare quando ob nudas theses educere te in arcnam non potui, en tibi me negotium alia aggredientem via: ea ipsa videlicet, quam tu mihi Turnone datis literis indicasti, quum te pollicebare, si indicarem dubitationes, quae mihi aduersus tuorum argumenta suborirentur tantum laboris suscepturum, quantum mihi sanando satis esset. Accipe igitur aentationem eorum argumentorum , quibus Bellarminus tuus,primam e meis th sibus oppugnat. Non quod non mallem in magnifica illa tua concione laborare: sed quid agerem Et ego non intersui: reseruntur autem ad me particular duntaxat nonnullae satis male consutae: teucro spes est nulla eam ad me descriptam missurum , siue totam siue per epitomcn. itaque Bellarminum aggrediar, ut te per eius latus confodiam nam & tibi vix alia suppetere crediderim argumenta. Tu sta promissis, fidemque tuam candideliberato : certumque habeto , si etiamnum fugi tes , nullam tibi reliquam suturam caussam, quam praetexas,qnominus& te iudicemus non satis reli giosum , & tui auditores ci doctrinae valedicant, quam nullo pacto, ne prouocatus quidem saepius, argumentis audes propugnare. Bellarminus igitur De Euch. l. 3. cap. 3. ut probet unum idemque cor
pus simul & semel in furibus locis esse posse, enumerat sex argumenta:primum ab omnipotetia Dei:
170쪽
T,6 EPISTOLAE altorum abapparitionibus Christi tertium e non nullis patrum dictis'. quartum eo natura Dei,&aninas: quintum ab articulis sidei difficilioribus
nouissimum ex eo quod duo corpora esse possint in eodem loco. Haec ille: tuae esse futilia,inepta,
nulla, quaeso a me ut iam discas. t
Scriptura inquit testatur Deo nihil esse impossibile. Recte inquam:sed haec omnipotentia. numquam aliquid factum codludit, ineptcque sic
colligitur, Deus id ita potest ergo id ita est Quis
dubiici omnipotentia Dei, effici posse ne veniret Antichristus λ Negemus ne igitur Antichristum venturum 'Etiam bufonibus alas dare & poterit& potest creator. Eia igitur Iesu itae,csto hoc unuvestrae caput Physica , busones volare. Quin ipse Bellar minus capite praecedenti disputat, multa Deo esse possibilia, quae is tamen numquam effecerit,aut etiam sit effecturus. Quis igitur dubitetiad imposturam accommodatas,has plausibiles ad populum declamationes in hunc locum communem ' Dico insuper , ne ipsum quidem Bel alarminum inficiari potuisse,ea non cadere in om- nipotentiam Dei, quae implicant contradictio rem : cuiusmodi haec sunt: cificere ut aliquid sit, R non sit: fuerit & no lacrit: ut quis simul salvetur& damnetur. ut quis simul mortuus sit & vivus:mul..taque praeterea. Ego autem assero, in hoc ordine numerandum id axioma quo statuitur corpus in pluribus simul locis quod eo recidit , ut dicatur corpus esse finitum& non finitum. Instat Bellar- . minus tripliciter. Primo, principium nostru csse, nihil esse credendum sine verbo Dei. At verbum Dei nusquam excipit a Dei omnipotentia, Vnum corpus