장음표시 사용
131쪽
est autem adulteratu, quum una species detrahitur: Audi Ambr.i I. c. i.ad Cor. Indignu dicit esse Do mino, qui aliter mysterium celebrat, quam ab eo traditum est: non enim potest deuotus esse qui ali ter praesumit, quam datu est ab autore. Rursus quid ille)Non pugnare cam diminutionem, cum Christimandato.Nam quomodoῖquia Bibite ex eo omnes,
dictuna si solis Apostolis. Recte sane, inquam,quia tum soli Apostoli aderant: sed illis sic dictum est,
quomodo reliqua omnia, Accipite sdite: nempe sic eis solis qui tu aderat,vi cederet in usu Christianae Ecclesiae. Irno, inquis, quia Apostoli, no id tu erat si deles,sed cita facerdotes,interpretari possumsis, illis ita dictum fuisse & succcs oribus , non proprie 'uatenus Christi fideles sunt, sed quatenus crant suncturi munere sacerdotali. Possiimus, inquis. Ita sangpotestis: quis enim tantam cohibeat audaciamὸ hominum dico: nam proculdubio ille cohibebit olim, qui est homines tuaicaturus. Sed potestis sane, quia alia etiam sceleratiora & magis sacrilega audetis.At non debetis, quo ensin argumento Eodcm,inquis,
modo intelligere licet ipsis a Christo dictit suis e,
Bibite ex eo omnes: quo dictum illis paulo ante fuerat, Hoc facite in mea commemoratione. Sane, 'inquam , Constat autem,inquis,haec verba, Hoc sa-cite, quadam ratione ad ipsos pertinuisse proprie, quatenus instituebantur sacerdotes & Eucharistiae ministri.Ergo hac eadem ratione intelligi potest,adcos dictum esse,Bibite ex eo omnes. Hemlubinu cAristoteles. ita ne Ignati λ ex puris particularibus3Quidam sensus horam verborii, Hoc facite,est scia-sus horum, Bibite omnes. At illorum quida sensus est, ut dicta sint sacerdotibus. Ergo horum quidam
132쪽
sensti te ut dicta snt sacerdotibus. Ubi, inqua, ubi Aristoteles, ὁ Turnonia eruditionei 5 les viticam
prudent anal Et tamen non coniecturam, sed de monstrationena esse vult Ignatius: Quocirca,inquit, ratum id sit, verba illa Bibite ex eo Omnes, licia ta-tummodo suisse Apostolis & successoribus, quando sacerdotum munere funguntur, &consecrant Eucharistiam. Ratum autem Ratu esto sane, vobis Ie-
uitis,quib.nihil soler esse ratum, nisi quod mostrosum cst : nobis vero ineptissimum sophisma cc. seatur potius. Quid enim Christusne credendus est, suis se Ais contradicturus fuisse iis quae diceretpvoluisse ut nunquam vili biberent de calice, praeter
consecrantes, dum consecrant,& tame calice cunde
tum quum id diceret distribuisse iis omnibus, qui
non consecrabant, sed tantum adstabant consecran tiλQuae haec mal*mi caecitas est Videmus Christuconsecrantem: consecrantem Christum audimus, clara voce pronunciantem, adstantibus ut biberent, de eo calice quem ipse consecrauerat, ipsi non consecrauerat, denique videmus adstates bibisse luxi praeceptum: & nos ita vacuos cerebro Icsuitae arbitrantur, ut nobis persuaderi posse sperent, horun . verborum, Bibite omnes, hunc sensum esse, nemo bibat, nisi unus ille qui consecrarit' Exportentur, quaeso, haec magistroru portenta in Indiam & Iap niam,vt hinc ad eos quaedam cant monstra, quando illinc ad nos plurima.Et tamen iterum amandor ad Bellarininti: credo,quia mihi pro sua bile, Ignatius optet infortuniit, non aliter quam bacchae bacchantes, eos quibus sunt iratae tertio quoque verbo Di iolo deuouent. Audito tamen Bellarmin. Arbor viam, Agnus Paschalis, panes propositionis, sacrificia,
133쪽
non bibeb ntur, sed edebantur tantum Ioan.6. epe unam speciem Christus nominat :& multiplicauit panes non potum:in Emaus solus panis nominatur: Ergo calix no est laicis comunicandus: O argumenta diuinat o demonstrationesi Sed cur inquam potius Sacerdoti sacrificanti3 Subiicit praxim Ecclesiae: quam Deus boneλ hereticorum Manichaeorum& Macedonianorii. Haec illustria sunt specimina sapientiae'illius Iesiuiticae, qua totus orbis, si in here-11m defecisset, subito atque uno monacto crat couertendus. Redeo ad me & meum Ignatium. Dixeram perpetuum usum Ecclesis per multa secula cu fuisse, ut utraque species offerretur omnibus. Ignatius respondet, non negare, sed vicissim multis modis compertu habere communionem quoque alterius speciei usurpatam in antiqua Ecclesia fuisse. Quod etsi veru esset, tamen Papatu quid iuuaret, qui hoc nulli liberum facit ut communicet utrique speciei, sed diserte interdicit, etiam sub anathemate3 Et mnia mauult turbari, quam vel tantillum de sua tyrannide relaxare Sed audiamus tamen quinam illi
inulti modi sint. Act.r.& ro. nominatur communio fractionis panis: at nos respondemus esse synecdochen: qua totum ex parte significatur, cxplicandam ex institutione potius quam cius occasione institutionem corrumpendam. Addit Ignatius, varios &antiquos Ecclesiae ritus .Quos autem3 Asseruatione Sacramenti, quasi Fxuperius& Gorgonia non te gantur asseruasse etiam vinum. Communionem domesticam, quasi qui vinum: asseruarent,no ctia domi silmerciad Communionem infantium, quasimo infantes apud Cypr. de laps .n5lcgam ita loque-t :Nos nihil ii imus, nec derelicto cibo & poculo
134쪽
domini ad prosina contagia sponte properauimus. Communionem aegrotorum ratqui nc Bellarm. qui dem negat eis calicem porrectum sed duntaxat ut plurimu factam sub una specie: ncc tamen colligit praeter unum,aut alterum, aut certe tertium parti culare exemplum. Supercil-ne aliquidὸ Imo communio, larca. Egrcgic: pergite vero, Iesui ,sic vos totius antiquitatis viros probare consultissimos.At
veltrum salicin Panaetium legis et is in 32. cp. Cypri afferentem hanc aliud esse nihil, quam intcr laicos
communicare extra cancellos. Eam autem vocibus
quantulum inflexis Cypr. tum illa Epistola , tum 8. describit Laicus communicet, hoc est, qui prius erat clericus de gradu suo dcpositus sat laicus. Nouissima est communio praesanctificatorum. At eius nullii est velligi ii illustro in prima antiquitate. Nam Concit. Laodicenum falso Bellai m. nominat. Dcip-de,quo argumento docetur,praesanctificatorum nomine, plum panem intelligendu3 Nani panem & vinum intelligi . puto,iae Iesultas quidem negaturos. Sed illud mirum est , ne sua quidem ritualia hos homines euoluere matri in declaratione Liturgiae an te consecratorum,quae extatio m. i-pho thecae sacrae, diserta sit mentio calicis vini,aque, lacta sanguinis:Et in ca Liturgia, cuius interpres est Gencbi ardius, haec sunt verba procationis fidelium. Ecce enmi immaculatum ipsius corpus, & viviscus sanguis hac nunc hora ingredientia, in hac mensam itica proponenda sunt, quorum communionem annocuam nobis tribue. Et rursus, Sacerdos sum mane sic orat Dagnare ut cuncti nos, citra condemnationem participes simus vivificorum omnium
uorum mysteriorum, Et paulo post, Dignare valida
135쪽
I E s v I T I C, AE. IzItua manu communicare nobis immaculatum cor
pus tuu , & venerabilem sanguinem,& pernosvniuerso populo. Viden tu Ignati λ quaquam frustra interrogenit quid enim videat is qui sibi sciens volens oculos claudit, fortasse etiam cruit,ne quicquam Videat)sed videt tam e cordati omnes, Ignati, hi hil te protulisse,quod esset ullius monacti ad Ecclcsae tuae sacrilegium defendendum. Quid obstat ergo, quO- minus concludam,nec doctrinam apud tuos esse integram,nec Sacramenta legitima) Ac proinde apud cos nullam esse Ecclesiam Absolui quaecunque ad meas theses pertinet, quassc oppugnas, ut nisi in posterum aliud pretestes, expugnaturus sis nunquam: quod si tibi a me confirmatiora exspectanda fuerant, nunc ego mihi fateor,
Verba deesse, quibus satis cesprimam id officiu tuli, cuius ne particula quidem scinctus es. Si porro scpergis, non facile diuinem quid futurus sis. Fuisti tu quidem in his audacior no paulo, quam in prioribus, sed idem non paulo etiam sutilior. De eorum imprudentia, qui Iesultis pucxos committunt instruendos, non faciam multa verba: nec tibi tot erant testes conquirendi. Ego contra testes habeo grauissimos,Parisinum Partamentum,a quo estis tu dicati corruptores iuuetutis, atque etiam detestandae doctrinae magistri: habeo Sorbonistas , qui pcrpetuum vobiscum bellum gerunt. His addo Ande gauesseni illii propraesectu Arodiu, qui libello editota grauiter de vobis in conquestus, quod ab eo s.
filium unicii, quem vestrae fidei commiserat,aucr teritis, ut ne Regia quidem autoritate interposita, obtinere potuerit,Vt aut semel in conspectum suum adduc cretur,aut salte sciret Vbi terrarum agat: at be
136쪽
ita sit ei nccesse ia multos annos co carere unico si-lio,que sperabat senectutis fulcru staturit. His auto ribusquicquid reliqui dicant in vestra laude: mihi sacile est contemnere.Nam quod asseris,nos pro viribus apud Regem procurasse exsiliu in vestruiu, tuam aduersus nos iracudiam testaris, rerum autem imperitiam magnam. Atqui exsilium vestrum non est apud Regem procuratum,sed in Partamento do .cretum Et nos is sumus, scilicet,qui in eo Pariam to multum aut Eratia Possumus,aut autoritate a quo animosus proscribimur, quam patientius audimur. Sed de co cxsilio vos videritis : nos cnim siue abeatis , sue maneatis , nostra parum referre
Putamus. Quid enim habetis, quo nobis plus reliquis Antichristi mancipiis, molestia exhibeatis Nihil sane:nam ctiam audacia, qua una reliquos Vid i bamini superare,iam vobis praestant Cappucini,qui vestruiu exsilium multo auro emerint: praestant L tem diligentia in plebe dementanda: praestant denique corporalibus illis exercitiis,in quibus solet se hypocriss m xime venditare,cilicio, χο αευνιοι - νωποδ au & reliquis: adeo ut nisi vos eruditionis apud vulgum praeoccupata tueretur opinio,perissetis
miseri, id ab illis experti, quod reliqui a vobis passi
sunt. Nam apud vestros solent monachi,itidem ut pisces,esse nequissimi,nisi racentissimi. Supersunt scholasticae nugae, in quibus si meo potius quam alieno gratificarer ingenio, liberum tibi garriendi campum permitterem. Sed quando ita o pus est,haec habe pauca. In prima quaesrione, negabat eum moueri,quia esset infinitus. Respondes,nihil obstare quo minus infinitum moueatur in loco cin
137쪽
non ad socum, ut si aqua cit et infinita. Imo inquam obliat, quia quod ni ouetur in loco, id necense est habere partes,extra partes,quod in infinito ne cogitari quidem potest. In tua aute aqua, malaeologiam agnosco, quae supponat ea, quae ncc fieri, nec cogitari possunt. Secundo , interrogas , cisi motu locali infinitum moueri non possit, annon posset alia aliqua mutatione. Respond. nulla prorsus mutatione infinitum mutari posse, eo ipso quod sit infinitum: & rursus in aere matarologia ridco. Tertio, animam profers, qnae moueatur co ubi iam est, ut quu manus admouetur capiti .Hic vero miratus sum Philosophiam, quae hominis animam etiam extra
corpus imaginetur: nam manus mouetur, duntaxat
ad sit perficiem capitis extra caput. Deinde saltem spatium id, per quod mouetur ad caput animai est vacuum,cui simile in infinito nihil dari potest In secunda, negabam voluntatem Dei mutari: tu qu ris qua id ratione fiat quum hodie Deus hoc velit, nolit aliud, cras alterum. Agnosco acumen quo uis pistillo obtusius, quod quum dicerem voluntatem non utari, non intell0xit me negare, Deum hodie aliquid velle, cras nolle. Hoc igitur nunc sal- . te in habe, Deum quaecunque vult, aut non vult , ab aeterno velle,aut nolle. In tertia,nescis quid mihi velim:explicabo igitur, quando tam es acutus,ut nisi conceptis verbis ago tecum , nescias quo locorum sis. Credo igitur ac cessione humanitatis mutarum esse Deum . mrara- homo hi pater, humanitas nihil mutatur in seipsa, sed tantum aliam assumit relationem: etsi enim loge
138쪽
123 E P I s Τ O L AEalio uniculo he seat Deitati humanitas, quam Patri Filius; tamo exempliun co aptum est,ut illustret ii
In quarta, quaeris quid appelleni attributum non stulam pro tuo mole respondes,id esse quod alicui rei natura sua non debetur. At ego etiam comprehendo ea attributa, quae sunt contra ipsam rei nati Tam; N ea item quae sunt alterius rei. Nam si filius aberct paternitatem, attributum haberet contras ' naturae: & haberet attributum Patris, ac
Proinde mutuatum a Patre: neutro autem modo esset per se Hls. In quinta, quaeris cur Pater non genuerit seipsum Deum, tuum eundem numero Deum genuerit:Respondeo, quia non minus in diuinis distinctae sunt personae,quam in humanis indiuidua, etsi non sint separatae ut haec: porro autem non essentiam Senerari ab essentia, sed personam a persona. In sexta, ne as distinctionem personarum obsta re, quo minus hae sint contradictoriar,Deus generat, Deus no generat: quia viaicus &singularis sit Deus. At ego vicissim dico non effici eas esse contradi ctorias ex eo quod unicus 3 singularis sit Deus, quia distinctae sint perGnae:qtium ne in eodem qui dem indiuiduo iacgantes & aflirmantes idem, sint contradictoriae, modo dentur varij respectus. In postrema,negas me satisfecisse,quia etsi in te tu Paul 1 mici ligatur οριδεεν τος tamen certum est Chrisbim fuisse praedestinatum. Atqui, anquam, sitisseceram: quia obieceras locum Pauli, quem iacgaui ad rem facere, te non contradicente. Nunc quando urges importunius, vota missi ra cutim ius plena cruoris hirudo : reespondeo ad rem
139쪽
ipata, Christum praedestinatum esse filium Dei,
habita ratione humanae naturae, non diu mae,quae ta-
me subsistat in diuina,vino sectat petisse unu H quae ratio est cur praedestinatio tribuatur toti personae, quae est Filius Dei, sed tantum secundum alteram naturam, quod latius Thom. explicat in
commentariis in euim locum.' Absolui tandem pensum,& ostendi quam nullus sis in meis thesibus confutandis, S quam frustra subtilis in scholastis tricis. Quod obsecrabas, ut ne dissimularem,quae Bellarin .scripsit aduersitis,nos,no impetrasti: primit, 'I'ia pudet ineptiarum Bellarm. quas tibi nunquam ausim tribuere: secundo, quia mihi vellem tecum esse negotium: nam quae in Bellum.desidero. separato opere colligo, intra paucos menses, ut spero, specimem editurus in quaestione de cecumenico Pontifice. Tertio quia iniquum est te id a me postulare, cui ipse te non si ibiicias, nam quum quaecunque inibi opposita voluisti, ea descripseris, ut plurimum a Bellarmino, tamen egregiuilissimulasti quaecunque a nostris iam pridem resp5sa sunt: memento nobis Christianis solenne illud esse, Quod tibi fieri non vis, id estcri ne feceris. Quam te candide gesseris, ipse testantur literae tuae,& ego suis locis obseruaui, ut non sit necesse repetere. Age iam tandem, quid concludimusΘ Hoc ne pri cogitandum tibi serio esse de tua salute, quum sis extra Ecclesiam: itaque hanc tibi esse quaerenda ex veris & perpetuis notis, Ut agnitam amplectare, eius te .in gremium conseras, eius lac fugas, & valedicas impudicar illi meretrici, quae sedet super montibus septem, ac scortationis suae veneno to tum insecit orbem terrarii. Hoc ego te per Deum
140쪽
disputatiariis de Religionis nego:io, Gautiere. Quaeris caussas λ En tibi. Quia & multa sunt in religione controuersa capita, quorum singulata tum inter me & illos agitantur: Et in iis ipsis prorsus illi non satisfaciunt: Nam quum illis esset vel viris doctis solide disputadum, atque argumen iis necessariis ostendendum apud se esse sanona doctrinam: veI iris bonis & religiosis, cedendum meis rationibus, agnoscendiisque error cui iampri- 'dem sunt innutriti:illi tamen neutrum faciunt. Cotonus magna quidem pompa scriptionem inchoauit,&aliquanatu continuauit : sed ita ut se cordatis viris proderet prorsus imperitum artis 'cius,quae disputando docet verum inquirere:etsi non inexe citatum in Rhetoricis sucis:a quibus tamen , quum se deseri videret, tandem erupit in tragicos clamo res,& insanos surores. Ignarius,quod ex scholastico suo puluere didicit, contractius agit ille quidem: axe ipsa minus discedens quam Colonus, infrenis