장음표시 사용
101쪽
grat cap a saltem illa immortalitas tam naturalis erat primo homini quam a natura erat immunis a peccato ut nonnii animo velificandi Iesu itarunt Pelagianismo ius v. Gregorius vii I hanc propolitionem inter coeteras damnaverint, Immortalitas prini hominis non erat Gratia beneficium, sed naturalis ejus conditis etsi de ea propositione per illos damnata glorietur Becanus iris. F. p. . Theol Sch. cap. . q. . Hinc etiam liquet morte in omnem poenam cise peccati, vel
imputati ut in Christo, vel propri ut in nobis Licet enim mois non sit amplius pij poena perlonalis, aut vindicativa , sed transitus
ad vitam meliorem , ipsis tamen adhuc est poena tum naturalis, cui tota natura obstricta fuit ex peccato , tum ipsis medicinalis, per quam peccatum intrabitans tollaturis necetur Sed de hinc patet peccatum aliquod remanere in infantibus recens bapti satis , contra quam vulgus Pontificiorum docet, eo quod miserijs vitae ac doloribus mortis adhue subsunt.
Fructu vita Qui per consequens , juxta Eruditi Catechistae
principia, non debuit arcere mortem , tanquam remedium naturaliter prophylaeticon mali alias naturaliter eventuri I nam contra vim mortis non est medicamen in horti, sed fuit illi in pignus, Symbosum de Sacramentum scelicis illius vitae continuanda in Paradrio terrestri, Se absolutae iiii mortalitatis tandem in ipso coelo obtinendae commutata immortalitate viae, cum immortalitate patriae , si modo in obedientia perseveraret, nec horsum vel illorsum a Lege sibi posita deflecteret quae est non solum nostrorum communis sententia sed etiam a tabliis Eugubini inter Pontificios. Et lane illa praeservati a narte, quam Vir Doetiis vindicat isti fructui potest in telligi non physicari medicinalis , sed moralis, sacramentalis' si gnificativa Quod Qelucidandae doctrinae Sacramentorum contra vulgaria Papatus dogmata, potest in servire. Sed hae alio spectant.
102쪽
Est praeparatio Gratiarum quibus Deus in fallibiliter liberat
quos vult ex aeterna illa perditione cui luberant per aplum primi hominis, ut eos per infallibilia media deducat ad vitam aeternam: Est dispositio in Idea Dei rerum quas facturus est ingratiam suorum lectorum ad eos certo ad gloriam adducendos Est Dei propositum ab aeterno famam quosdam eligendi ad gloriam aeternam , illisque dandi media eo perveniendi. V praparati J Varias has descriptiones Praedestinationis atterianae sigillatim excutere nihil attinet. Prior se te concepta est ipsius Augustini verbis, quae extant de bono perseu. cap. 1 .ubii eam definit Proientium oraeparationem bene uiorum Dei quibus certisime liberantur, quicunque. lilarantur. Bellar minus, qui solus a Iesu itarum suorum turba dissentit lib. a. de Gr. 2 lib. arb. cap. o. statuit quod ex doctrina Augustini ita Praedestia
natio posset definiri Pradestinati est Propidentia Dei qua certi homines ex inussa perditionis misericorditer selecti, per infallibilia media in vitam diriguntur aternam. Eo quoque redit noster hic Author, de cujus verbis nihil praeterea venit monendum , nisi quod . Praedestinationis nomen hic sumit spectrice pro Electione , qua posita sequitur necessa rio Reprobatio, quae est altera species Pra: destinationis, licet non per non omnia uni voca Unde merito causa Gotteschalciana hodie ni vindices duplicem Dei Praedestinationem propugnant, altera ad vitam altera ad mortem , juxta Concili j Valentini Canonem 3 cui praeluserunt Augustinus lib. s. de C. D. cap. . Proster in est. ι . θι 1. ad capitula Gallorum, Fulgentius ad Monimum lib. i. cap. ι . II. Optime Praedestinationis objectum asssignat hom ines non in massa Redemptionis per Christum , ut censent nonnul9 Semipelagianismi interpolatores vel in massa aut creationis aut creabilitatis per Deum
ut supra lapsarisvolunt, quos haud ita pridem coacti fuimus pubi
103쪽
ce refutare; sed in massa lapsus .corruptionis per Adamum, ex qita solum possunt fiet vasa misericordiae ira quae sententia est Eccletiarum Reformatarum, earum Consessionibus ex pretia, e tam aperte propolita in Canonibus Synodi Dord racenae, ut nemo id nega re audeat qui vim sue conscientia facere noluerit Ea quoque constans est sententia Augustini pasIim , praeter tim epist is . Merito sederetur injustum G sunt vasa ira ad orditionem , si non si ei ipsa universa in adam ma a damnata : Quod ergo uni nascendo vasa ira, pertinet ad debitam poenam quod autem sui renascendo .isa misericordiae, pertinet ad indebitam Gratiam. Item , Notas etiam secit divitias suas in vasa mi ericordia; ita enim quid praestetur ibi disicit gratisjusis icatus, dum non suo merito, sed gloria largismia Dei misericordia discernitura damnatis, crim quo eadem ju-yi: iusuerui ct in damnandas Tum mulio autem nasic voluit, Cos ad suam Gratiam non pertinere praescipit, ut multitudine incomparabili plures pnt illis, quos in sui regnigloriam illos promissionis r destin.: e dignum est ut etiam in rejectorum multitudine ostenderetur, quam nullius momen: fit a pii Deum justum quantalibet numerositus justissime damnateram : atque ut hinc etiam intelligant qui ex ipsi damnatione redimuntur hoc fuisse debitum massa illi unirer a quod tam magna ejus parti redolitum cerna rent. Plura
Anti l tutatis te timonia non congeram : Sut Miat quod an senius likρ de Grat Christi, cap. i. ex Praedestinationis Sanetorum et initione
Augustiniana , quam supra retuli, colligat, lectionem seu Pradsinationem homnium gratuitam juxta G. Augustini' dbstrinam, a Deo Iactavie se a pravisum pec a tum, cujus inquinatione damnandi videbantur iacujus erant damnatione liberandi Decretum enina liberationis concipi non potest, in i pravis servitute ficu nec decretum sanandi aliquem nil prayisa
aegritudine quas essentialiter liberatio sanatioque supponunt m. Praedestinationem facit, certam , infallibilem, peremptoriam, irrevocabilem , adeoque suo sensu absolutam non ex fide vel operibus praevisis, ut Pelagiani, Sociniani, Iesu ita , ex utrisque Remonstrantes statuunt, sed ad fidem opera, adeoque salutem aeternam, per illa licet non propter illa obtinendam.
Ita Quin merita sitiat et fictavi consequentia Prae testinationis: Cum enim merita sint proprie dona: munera, quae nobis
104쪽
- VI. ' Deus largitur, tamedia quae ossert ad nos ad Gloriam adducen dos de illis medij non disponit quin prius constituerit de ijs ad finem deducendis quibus illa dat. Non decrevit producere me
rita in suis Sanctis virtute in vincibili Essicacis Gratiae, illa merita coronare speciali dono Perseverantia finalis, is postquam decrevit eos Gloriae suae participes et sicere.
Ita Quia merita J Quam catachrestice Author nos er utatur nomine meritorum, imo quam adversetur doctrina Gratiae, quam propugnat, operum meritis, antea monui: erit ergo hoc loco intelligit opera bona, que vulgo, sed perperam , merita appellantur. Ipse ega b. 8 de ullis cap. r. agnoscit quandoque usurpari pod Patres nomen meriti, ubi nulla ratio est meriti neque de congruo neque de digno. In hac autem doctrina petit Author iugulaui cauti Jesu iticaede Praedestinatione ex praevisis operibus, quam mordicus solent omnes Jesultae propugnare ex Pelagii placitis quae hic nostris Remonstrantibus propinarunt ι videatur esuit Becanus vehementer pugnans pro ea sententia quae hic damnatur p. i. Theol Sch. cap. t . qSimi essia J Idem de si de quoque statuendum, cum charitas ex fide non ficta oriatur i. Tim i s. Haec doctrina quae Electionem facit mete gratuitamin ex solo Dei beneplacito, hominum iter ruinis perditorum in Adamo, non ex praevisis operibus id e . sed ad fidem&opera multis nititur Scripturae sacrae testimonijs, MatthrXI, 23. 26 2. Tim: I, o Romesum 29. IX. II. 2. Eph: I, q. Acinx III, 48. I. Corium, 13. Nec possunt hic Iesu itae non esse υτοκατακειτο ex quo ipse Bellarminus lib. a. degrat. 9 lib. arb. cap. o. pr
bavit ex divinis literis radestinationis nullam esse causam in nobis ok cap. s.ctia idem probari docuit tum ex tradimine cle is, tum rationibmex Scriptura θ traditione depromptis Syncretismum reliquorum Jesuitarum cum Pelagi j reliquijs in oppugnanda flectione hominum seu complata Pradestinatione, graphice descriptum qui volet videre , adeat Jan-
Cum enim merita Iam autem ben ad hanc rem dixit Auguninus degrat o lib. arb. cap. b. Si Dei dona sunt merita sua bona, non Deus o. rouat merιIa tua, tanquam merita tua, sed tanquam dona sua. Et ele ganter
105쪽
ya Cateco Vrat cum Jchosiis,ganter Bernardus Der.it. lib. arb. Quis est qui ignorat Dei justitiam pum sei uvi justificat; qui merita aliunde quam a gratia prasumit. Merita donat qui fecit quibus donaret. Et qu dicimus no stra merita, slei sunt seminaria, charitatis incentiva, Occulta Praedestitiationis indui a sutura forticitatis praesagia via Segni, non causa regnandi. Quin prius Non utique ordine temporis; nam uno eodemque decreto immutabili Deus inen in media ad illum suis Electis decrevit ne male pertendit Jansenius lib. q. de Grat Christi salvat. cap. a. quod redestinatio non magis ex ratione sua resticiat O includat medium quam finem, nec magis sinem quam medium; sed duntaxat pro nostro concipiendi modo cu in signo rationis Saltem haec duo Axiomata sunt hic aeterna veritatis 1 Destinans Deus adfinem destinat ad media. II. Deus nemini deliinat media, nisi ei quem ad tinem destinavit. Pirtute inpincibili Ut vero bene hinc sequitur illam virtutis in vinci-hilis Gratiam essicacem solis demum Electis destinari ita hine quoque collige iustitiam Janctificationem veram, quae ex illa demum manat, in reprobos cadere non posse de quo antea monui ad Erot. o. i. Speciali dona Perseverantiam esse donum mei gratuitum quod
sit meritum non cadit, vel ipse IJecarius Iesuit agnoscit om l. p. m. Theol sob tra 2. . cap. F. q. . Hod si Perseverantia qua Deus coro
nat merita nostra sub meritum tamen non cadit, utique nec submeritum cadet ipsa vita aeterna, ut vulgo creditur, qua nempe Deus Obedientiam ela Perseverantiam suorum certissime coronat valeat
ergo hic nostri Catechista Doctissimi ex August inio eap. r. de bona per-θν conclusi, Ista sua dona quibuscunque Deus donat, proculdubio donatu rumst esse proci rit, ct insua prahicntia prapararit
6 3 i omne per uitur ad ortam per merita s
Ita: Nam Praedestinatio qua praecedit merita, nonnisi tamen
par merita executioni demandatur.
O . Viim ergo P r.ede Diatio desiliit esse mere gratuita eo litod nouulsi per merita adimpletur
Est mere gratuita; quandomaidem haec merita per quae adimpletur
106쪽
bis virtute suae Gratia quae efficit ut illa mereamur. tia: Sunt enim bona opera quae abusive hie menta dicuntur,
via ad regnum licet non causa regnandi, ut ante ex Bernardo probatum: Alias quoad merita proprie dicta, manet in Schola Gratiae verissimum quod idem dicit serna 6ι. in Cant. Meritum meum misera tio Domini; 4erni. οι Susicis ad meritum scire quod non sufficiant merita. Unde ipse Bernardus in extremis constitutus, sic loquebatut lib. i. vita sua cap is Fateor non sum dignus ego, nec propriis meritis possum regnum Obtinere calori Caterum Dominus meus dupuici jure illud pus et haredit te patris ct metit Pasionis baltero ipse contentus alterum mihi donat.
Umererratuita J Unde Tlectio Gratiae dicitur Rom: xI, 3. in merum Dei beneplacitum refunditur Luccxi I, 32. Nec solum gratuita est quoad sui executionem , quia per media mere gratuita nobis indebita adimpletur, quod notat Vir Eruditus, sed etiam
quoad ipsam mei destinationem, quam non praecedunt fides de opera, sed ceu illius fructus Meffectus consequuntur. Vt illa mereamur Hic sane mereri, nihil aliud potest esse quam Operari, etsi catachrestice Nemo enim sanus dixe tit Gratiam effcere ut mereamur ipsa merita cum duntaxat efficiat ut opera illa proferamus, quae meritorum nomine apud vulgus veniunt. Adde quod ante monui .non solum ex Scripturis sed ex ipso Jansenio probavi, eam esse meritorum, sic formaliter dictorum , Gratia i resti, nν, ut hujus positio sit illorum negatio, quemadmodum , Non bene conve-κiunt nec in ima sed morantur, Majestas ct amor, Munius poli elevatio alterius est depressio.
6 s. Au tantis pro Praedestolatis i ιι Christiis mortuus est '
Mortuus est pro omnibus hominibus ut daret gloriam Electis &. Gratias transitorias quibusdam e reprobis. mortuus est
pro natura omnibus communi pro peccato quod est commune omnibus pro hominibus quarumvis nationum, dignitatum,
107쪽
ri. Catecb. Vrat cum Scholiis,
sexuum , aetatum: conditionum non tamen eo fine ut linguli homines, nemine excepto, mortis suae fructum consequere
t tir, quod manifeste cognoscitur exemplo tot infantium qui nequeunt ad Gratiam Baptismi pervenire sed eo demum fine ut olferret pretium sanguinis sui ad servandos suos Electos dissus
per in aes locos, conditionesi nationes. Mortuus est O Clim sequenti Erotem a te dicturus sit Vir Doctus nolle Deum alios servare quam suos Electos, non erat cur ita ambigue loqueretur, ut etiam quodam sensu Christum pro quibusdam non electis mortuum consteti videretur. Absit enim ut statuatur Christus, qui animam suam posuit pro suis opibM Iob: x M. prosito populo Matth i, ri pro Dei fibri Iob: xi, is pro sua Ecclesia Acit: xx, 28. prosuo corpore Eph v, 3. pro suis amicis Iob xv, Is mortem oppetijsse pro ullo eorum quos Deus servare nolit, iro quibus ipse se nolle precari diserte testatur Iob xv s 1 9. Quam cordate tuitistit olim Catholici Gotteschalcum monachum , ac inter eos Prudentius Tricassinus, Remigius Lugdunensis, Ratramnus sive Bertramus Monachus Corbejensiis, liquet ex eorum monumentis quae nuper emisit Aio piiss. Doctiit Masguin, cujus alia sepius Min Praefationei nemini: Iam autem ex quatuor capitulis in Gotteschalco damnatis ab
Hinc maro: qui cum ipso conspirabant, hoc quartum suit, ut patet ex Epistola Escl. Lugdunensis, in libro de tribra Epist. cap. t . quod Christiu non venit
ut omnes salparet nec passus, pro omnibus, nisi boluminodo pro his qui passionis ejus satrantur mysterio. Quin inter Gottes chalci hyperaspistas Lupus
X crvatus Presbyter sive is Gallus fuerit ut placuit quibusdam , ac naminatim Andrara Riveto, qui sub Renati Devirati nomine illius opusculum, primum lauaci editum, in Belgio foederato recudendum curavit sub exitum anni 6 9 sive Moguntinus, ut eum pertendit Ampli iis Masguin in opusculo de tribus quaestionibus ad Icarolum Regem , circa tertiam earum quae inlcribitur de superflua taxatione sang. christi, statuit eodem sensu, pro omnibvi Dei Filium gustasse mortem, quo dicitur Deum velle omnes ieri sali os Vt enim inquitisalpos vult fieri omnes
quie qVesa transsur, ita redimit omnes quicum e redimimtu Non autem salvamur omnes, nec vero redimunturi non itaque vult salpari aut redimi alios
108쪽
lios emnes, nisi qui redimuntur atque salvantur. Alter quoque Lupus, Ferrariensis Abbas , illi coaetaneus, laudato testimonio Augustini ex cap. 6 i. Enchir subjicit ad 3. quo haec verba: In Fιclas aqua sanguine Mediatoris nullum habentis peccatum ab omni redempta est pecca:ο, intelligite se omnes qui apostolic testimonio comprehenduntur, quod st , Pro nobis omnibus tradidit. Laudat idem di etiam Augustini tracto S in Iob. Quomodo is dixit non estis ex ovibus meis P quia videbat eos ad sempiternum interitum prae deflviatos, non ad vitam a ternam sui singuinis pretio comparatos necnon Mistud ex lib. . de adult conj. cap. s. Omnis qui insti sanguine redemptus est homo est, non tamen omnis qui iam est etiam sanguine Cini limedempti. It Et allato testimonio Chrysostomi dicentis homo. in Q. Neb. Non pro delibrutantum sed pro mundo um pers Christum esse mortuum , his additis verbis, Quid autem si omnes non credunt ' ille quod suum erati plerit, monet Chrysostomum hane intelligentiam divinis non Obον se eloqui)s. Sed privatos ut mittam, ipsum Concilium Valentinum III celebratum anno postea confirmatum tam in Synodo Lingonensi quam Tullensi apud Saponarias, imo consequenter ab ipso Nicolao P. R. rejecto nimio errore corum ciui statuebant sanguinem Christi etiam susum fuisse pro illis impi1 qui a mundi exordio usque ad
pusionem Domini in sua impietate mortui aeternauamnauione punitis iit, contra illud Propheticu, Ero mors tua ὀ mors, ero morsus tuus fir ne, delinit conceptis verbis. Id simplicitero fideliter te nendum ac docendum,juxta Euangelicam ct Apostolicum veritatem, quod pro illis hoc datum pretium fuerit de quibus ipse Dominu noster dicit , Sicut Moyses exaltavit serpentem in deserto, ita exultari oportet ilium hominis , ut omnis qui credit in ipsi non pereat sed habeat itumaternam. Si enim Deus dilexit mundum ut lilium suum unigenitum daret,
ut omnis qui credit in eum non pereat, sed habeat vit.t in aeternam Et Apo-
soliu Chrsvi inquit semel oblatus est ad multorum exhaurienda peccata: Tum postea se explodere rejicere protitetur Capitula quatuor tra Concilio Fratrum nostrorum inquit minus prostem si scepta sunt id lue prop-ur inutilitatem vel etiam noxietatem o errorein contrarium veritati Sunt autem haec Capitula quatuor que inc marus in suo Carisiacensi conventu contra Gottes chalcum stabiliveat , quorum quartum ita fuerat expressiim, christio Iesu Dominu noster,sicut nulli homo est, Iulli vel erit, mjia natura in eo assumpta tonsuerit, ita nulli est, fuit vel eritioino, pro quo pases Mnfuerit, icci non omne passio iis rivi in eri redimantiir.
109쪽
Quibusdam e reprobis J Neque in re veritate, neque ex Virimo Eprincipijs, potest statui Christus mortuus pro ullis reprobis cuna
certum sit neminem ex illis servatum velle Dominum is Christus pro illis demum mortuus sit quorum vices sustinuit in cruce Mexhausit omnia peccata ne illis imputarentur ad condemnationem, quod nulli convenit reproborum: Imo nullos eorum donari fide viv1 salvifica,cum sit Electorum specialis it: l. I. Acirx Ili,q8. suo loco antea ostendimus In nostra quoque nuper Disputatione de Scopatu iuquos incidum Gratia nivers. Defensores, th. a3.2, . docuimus inepte statui a nonullis Christum mortuum eise bono quorundam , licet non lac eorum o illis mortem ejus in impendium quidem cessisse, non vero ut his in ictimam , adeoque illarum distinctiuncularum absurditate ostensa demonstravimus Christum revera nihil meritum esse personis reproborum, pro quibus non stabat in sua morte coram Deo. Graiatias gratis datas, quas interdum obtinent reprobi, Christus meritus est non eorum personis, quae inde non meliores vel sanctiores, sed duntaxat inexcusabiliores fiunt, verum soli suae Eccles ad cujus aedificationem ordinantur. Fides historica & temporaria quae cadit in reprobas , non debet annumerari effectis salutaris Dei Grati eouae est in Christo Tit i I, II. sed duntaxat communioris Providentiae qua Deus suum consilium miris modis exsequitur. Quod si objicias tamen Concilium Valentinum videri can. s. statuere nihilominus redemptionem universalem, saltem omnium fidelium, quorum ali perseverant ali non , respondebo eos e reprobis qui ad tempus fidem simulant ac mentiuntur, hactenus probabiliter, ut Lupus Servatus tum temporis loquebatur, redemptis a Christo an numerari , quia proba iliter multitudini fidelium accensentur, licet terera ad piam non pertineant, ut docet evidenter Johannes I. II, 19. Et sane eo quod Concilium statuit pro nemine eorum Christum suisse mortuum qui ab exordio mundi usque ad Passionem Domini in impietate obierunt poenas cum moreretur perserebant suo- tuiti scelerum , etiam eiadem argumento debet statuisse, pro nemine eorum esse Christum mormum quia tempore suae Passionis exiti evocabili Dei decreto ob sua peccata erant damnandi in aternum. Cur enim potius censeretur mortuus pro ullo damnando post suam Passionem, quarn pro ullo ante eam damnato Et cum etiam inter illos
110쪽
illos da innatos ante Domini Passionem suerint quoque πόσκ κοιιiuiis circumcisi iro tempore saltem ut videbatur, justituerant, quamvis in illa via justitis non perrexerim, cur il sis similes post Passi nem Chri lii, potius quam ipsos ante illam , morte Christi revera redemptos, etsi inter phaenomen Ecclesiae recenseantur , statue imus t Igitur ea eli connexio doctrinae Electionis, Redemptionis de Gratiae ut prioris c posterioris universalitate sublata, ut fit a Docto Catechista , latius utraque patere nequeat illa quae medium locum tenetra de prout a Synodo Dor dracena nostra optime Re
demptio per Christum succenturiatur Electioni gratuitae , ita illi
Theologi meritis censendi sunt totam coua pagem Orthodoxiae in his capitibus luxare, qui sub praetextu nova o accuratioris methodi praeponunt Redemptionem Electioni ou huius agnita particulariurate illius universalitatem mordicus tuentur. Ipsi antentiae hoc lo- eo, etsi conentur cum vulgo suo loqui, tamen I. Diserte negant Christum pro omnibus Ingulis esse mortuum : i. Illud quod dicitur quandoque Christum pro omnibus mortuum, nonnisi de generi bus singulorum accipiunt, non vero desngulis generum citi. n. tentionem Christi in morte obeunda ad solorum Electorum salutem restringunt. civ. Non alio fine Gratias quasdam transitorias in quibusdam reprobis arcessunt a Christi morte, quam ne videantur arietare aliud dogma erroneum suae Communionis de opere verata Sacramentorum , quod licet destitutum omni fundamento Seripaturarum o sanioris Antiquitatis , nondum ausi sunt palam ejicere. Ideo an nius ipse lib. s. de Grat Salpat cap. o. statuit Non aliate Argustini judicio Christum e redemptionem pro omnibus dedisse, seu propitiationem se pro peιcati toti mundi, risi quia pro peccatis omnium delium, ex quibu una Catholica constituitur Ecclesia, redemptio atque propitiatis, unde sit, ut ipso indice, Augustii spasim omnes loquutioness
crurum li:erarum qua quai:dam unirer uatem essectuum passionu aut mortis, aut redemptionis, aut Divina Grauia in Duant, ad solos radestinatos, revoce ac restringat, eo usque ut dicat Christum pro caeterisqtui non fuerint
praedestinati, non esse mortuum, non orasse, non semetipsum dedisse redem tionem, o multis ex Augustino in eam sententiam citatis testimonijs, quae ex ipso repeti poterunt, concludit nullo modo primipi, Augustini consentaneum esse, M christia Dominia vel pro in delium in infidelitatω