장음표시 사용
81쪽
- eanech. Grat cum Scholijs, putarunt illud simplicite rejicere , ut fit expresse aestus tum ab
Episcopio Institui Theol. lib. I, cap.a tum a Curceli eo intra it de Iure Dei, cap. ii . Jesultae non ausi illud absolute negare, aut tanquam merum Augustini commentum repudiare , cum non nescirent eam communem fuisse ab aevo, imo de ante ortas Controversas Pelagianas, Ecclesiae Catholica sententia in ut contra Julianum ib. i. cap.a ipse
Augustinus prolixe demonstravit, saltem illud omni ope studuerunt elevare; I. Q 'ad intrinsecum ejus meritum icenas illi ex ordine Justitie Divinae debitas , Unde infantes cum peccato originali mortuos eximunt poenae sensus in eorum gratiam fabricati sunt limbum puerorum , carcerem quidem infernalem , sed lucidam amoenum, in quo, vel etiam in his terris, OII diem judici , ruituri sint flatu commodiore quam si alic vi hominis mortalis in hae vita , ut placuit meo Tirino Contr. xi. n. io licet peccati stipendium it mors Romeus, 2 s. II. Quoad ejus ei Tecta consequentia necelsaria Negant enim per illud amissum esse liberum arbitrium . idest facultatem bene agendi, ut ibid. Tirinus contra expressa Scripturae testimonia, quae passim homini sub peccati servitute tribuunt, bene agendi impotentiam, necessitatem male agendi ex insita illa corruptione ;& dictum celebre Augustini Enchir.ca .so Libero arbitrio male utens homo ct se perdidit is ipsum. III Quoad illius extensionem Si quidem eurn Scotistis, sed contra Paulum qui omnes in Adamo peccasse testatur Rona: v ir mordicus immunitatem B. Virginis a peccato originali tuentur quod fit tum operosi a Bellarmino, ut coeteros mittam
lib. . de Amiss gratia ct flatu peccit. cap. s. seqq. IV. Quoad illius propagationemri Nec enim bona fide eam admittunt per quam jure 'ege generationis necessario in singulos illa traducatur habitualis corruptio qua formaliter Minhaesive peccatores sint dicantur sed partim statuunt cum Tirino V. S. n. p. peccatum originale nihil aliud esse quam actualem inobedientium Adami, non ipsius tantum sed nostrum omnium nomine commissa, quae morali altimatione tamdiu persever.it, donec ngulis remittatur: partim rationem omnem istius propagationis, ex acricum Adamo inito arcessunt, nihilque ad illam requirunt nisi ut natura humana ex Adamo vera generatione descendat, ut videre est apud Bellarminum lib. de latu pecc cap. ia qui ideo
cum suis gregalibus vapula Jan senio lib. i. de flatu nat lapsa cap. I.
82쪽
o seqq. quod Augustini sententiam hac in re non esseserendam statuant. Est equidem agnoscendum pactum initum fuisse divinitus cum Adamo,
caput .stirpem illum futurum totius generis humani, cui per consequens vel staret vel Iaberetur, potuissent enim ali homines independenter ab ipso creari, ut factum in Angelis, se collat etalibus in eadem specie, ut immediate omnes a Deo producti sint, nec pendeant ab ullo communi speciei suae principio: Sed posito quod ex uno illo sapguine omnes homines nasci debuerint ibi: xvit,r6. illud quoque statuendum quod lege generationis univocae ac per illam causaliter, secundum id quod omne generans uni vocum sibi simile generat, necessario propagetur transfundatur habitualis illa eorruptio quam primi parentes contraxerunt peccando, quam ne ipsi quidem regeniti unquam nisi in morte exuunt ut hic pedibus manibusque cainus in Augustini sententiam lib. adros Iul. cap. 3. Pr fect aut uim que vitiatum ex hominetraritur, nempe anima simul corpus aut alterum in altero tanquam in vase vitiat corrumpitur, ubi occulta justitia divina legis includitur. Quid autem sit horum libentius scoquam dico, ne audeam docere quod nescio. Qui videtur niti hoc falso principio transfusionis peccati originalis ex pacto potius, quam ex lege generationis, lemma capitu 3 lib. . Bellarminiani de Amsstr. θ iu ecia Non ab Ilera sed sola adamo peccatum originale trahi qmo cap. 3. asserit peccitum Adami non Heva traduci in posteru, idq; ex Anabaptistica Marcionitica suppositione, quod solus Virsit cause activagenerationumulier vero tantum pasivi; sim tamen non minus matrem quam patrem ad peccati originalis propagationem concurrere testetur David Psali 1 i, r. V. Aoad formalem illius rationem Cave enim dixe iis, inquit Tirinus . . . o. peccatum Originale esse nos naturales nostros defec2M v. g. ignorantiam in intellectu, Concupiscentiam vel pronitatem in malum in voltintate, quia hac non sunt peccata, neque voluntaria seu
in si seu in clusa, neque tolliintur per baptismum , neque impediunt justitiam. Similia habet Bellarminus lib. s. de Amus. gr. θ statvperc. cap. . qui
etiam ceu errorem Lutheranstrum o Calvinitiarum rejicit sententiam qu et statuit natura corruptionem sive concupiscentiam esse peccatum origiriu licet
id doceat constanter Scriptura quae Concupiscentia nomine intelligit vitium illud interne haerens quod hominem incitat ad omne peccatum, uti patet ex Rom: VI G. 8. IV, 6. 27. Gai: v, ID Jaci , I . Cum I. a igitur .
83쪽
6 Catecb. Vrat cum Scholis, igitur Eruditissimus noster ansenita videret Jesultas, quibus jam
olim in causa Gotteschalci hac etiam in parte praeluserat Iohannes Erigena Scotus, quem Prudentius Tricassinus, Florus Magister, tota Ecclesia Lugdunensis solide suo tempore resutarunt , ut liquet ex eoruua monumentis ab Amplissimo Praeside auguin editis, multis modis elevare originale peccatum, quo facilius liberi arbitrij vires in natura corrupta defendant, & gratia necessitatem efficaciam ejiciant, jure merito censuit orthodoxam de originali labe sententiam sic ad hanc Gratis causam pertinere , ut illa collabentehac stare nequeat. Primi parenti J Non exclusa sed inclun prima parente, cujus partes non minus agnoscendet in peccati propagatione quam in illius prima introductione Quod enim Iesus Christus, ut ut ex muliere factus Gai iv q. nihil labis originalis contraxit ex matre, non ideo factum est, vel quod mulier sive mater nihil conserat ad illius propagationem, vel quod ipsa B. Virgo peccato originali caruerit, ut volunt utrumque Jesultae; sed quod modo supernaturali plane miraculoso ex matre Virgine absque semine virili sit natus ex Spia ritu Sancto conceptus unde non pollutum sed sanctum debuit esse id quod ex illa nasciturum vocandum erat Filius Dei Luc i,3 s.
Quod transiit J Peccatum primorum parentum dupliciter potest con siderari, vel numerice in ut sonat actualem eorum transgressionem ,
vel specifice, it fgnificat habitualem eorum corruptionem quam sua inobedientia contraxerunt: priori sensu transit ad eorum posteros per imputationem; sed posteriori sensu propagatur ad singulos per generationem; quomodo morbi haereditarij, ut sunt elephantiasis calculus, podagra, transeunt a parentibus inflios, icut aethiopes nigro gignunt, crispi crispos. In omnes' Naturali ratione ter generationem ordinariam ini- vocam ab ipso propagatos quod tam vere ipsi competit B. Virgini, quae alias nisi perissa et in Adamo primo, nec morti fuisset obnoxia nec Redemptore Christo eguisset , quam non potest extendi ad Christum; qui nec personaliter est ab Adamo, cum non sit persona
humana nec via ordinariae lani voca generationis ex commixtione
maris isceminae editus est, quippe conceptus ex Spiritu Sancto. natus Nimine; nec exat in lumbis Adae cum peccavit lice
84쪽
enim ex Adamo quoque trahat originem, tamen non est conceptus natus vi prioris illius benedictionis que peccatum praecessit, Crescite O multipliuamini sed vi gratuitae illius promissionis quae peccatum subsequuta est. Semen mulieris contere caput serpentu. Is concupiscentia PHanc fuisse sententiam Augustini, cui hodierni Jesuit se opponunt, fuse docet ansenius de flatu natura lap. cap. t. Oseqq. ita ut, inquit ille, nomine concupiscentiae intelligat non solam libidinem illam qua vel obsisens partes corporis excitantur, vel intus ipse animae ad concubitum inhiat , sed omnin omnes cupiditates animi quibia homo ad peccata propellituro provocatur, sive illa carne, ire solo animo peragantur. Nee dubium qui juxta phrasim Apostolicam , concupiscentia, caro, ex membrorum, corpus peccati, φρονημα αρκος, sint synonyma Carnis autem fructibus etiam accensentur haereses, aemulationes, similia, quae stiritualia peccata censeri solent, amor: iri, r. Gai: v, 9. Hinc quod Rabbinis dicitur arv π, renarum c. reddunt Lexicographi, Concupiscentiam malam : de quo videsis Lexi-eon Thalniudico. Rabbinicum Buxtorii advocem orae Galatinum lib. b. de Arcanis cap. s. Hic igitur doctissimus Catechistes id asserit de peccato originali post Augustinum, qui etiam hoc suum dogma
veritatem Catholicam appellat, ac impiam noritatem assertionem contrariam, ut monet S probat Jan senius lib. ι deflatu nat. lap. cap. i . quod esuita statuunt errorem esse comiti unem omnibus Lutturanis
calyinistis ut insuper loquitur Bellarminus bib. 1. de amisi. gr. .uupec cap. r. in lemmate capitis unde Becanus in a. p. Th. Sch. tract. a. cap. q. qt est. 3 lianc quaestionem an peccatum originaleb concupiscentia, quali contra Luthera nos malvinistas concludit negative. Utris vero credemus, an Apostolo Augustino, ac Jansenitis ex illis, statuentibus Concupiscentiam in actu primo esse vere' proprie peceatum an Iesiuitis ex Conciliabulo suo Tridentino, Sus. s. an. s. impudenter imprudenter asserentibus sub Anathematis poena hanoco nupsentiam quam aliquando apsolvi peccatum appellat Ecclesiam Catholicam nunquam intellexisse peccatum appellari, quod verei nuru in renatis peccatum sit. Privat Gratia Tum meritori , quatenus Deus juste auxilium
gratiae suae indebitum negat homini hac labe originali inquinato, ut nemo queri possit de Deo quod salutis Gratiam tibi non indulseriti
85쪽
Tum formaliter , quatenus habitualis illa corruptio, per quam lio mines evaserunt proni ad omne malum, inutiles ad omne bonum 'in suo
conceptu sonat non meram carentiam aut negationem, sed proprie
dicta in privationem justitiae originalis debita inesse, quam suo sensu Gratiam Dei fuisse primo cap. hujus Catechesmi visum est adeo cluein illius locum substitutionem concupiscentiae eius quae instar gravissimi ponderis anima superadditi eam a coelostibus xspiritualibus avocat atque ad terrena carnalia penitus deprimit. Subjicit morti Atque sit ex dicto Apostoli Rom: vi. 23. Stipendium peccati mors est, veram e proprie dictam rationem peccati habet. Sed de eo plura ad Erotemayo. Et reddit obnoxios J Adeoque non tantum poenae damni in limbo, ut volunt esuitae, tertium illum locum ex Pelagi placitis abricati, sed etiam sensi in gehenna an serno Ideo Augustinus sic loquituri de pecc meritis o rem cap. a S. Non es ulliuilli medii locus ut o sit eseni; cum Di into, qui nomen cum Christo. Et strin. i. de verbu post.
Nuctiι relictus es medim lacia ubi ponere quari in antes qui in peccato originali moriuntur De rixuis mortuu judicabitur; alij erunt ad Eextramali ad sinistram: Noli nori aliud: Qui inducis medium, recede de medio;
non te ossendat qui dextram' steriti teipsum admonet, recede de media, sed noli in similli a m ' Si ergo dextra erit O sinistra O nullum medium totum Euangelio norimus, Ecce in dextra regnum cariorum est Qui ibi non e in
sinistra est Quid erit infinistra Ite in ignem aeternum. Qui non in dextra
proculdubio insinis Ira Ergo qui non in regnum proculdubio in ignem attritum. Ita Fulgentius de dea Pet. Diac cap. ar eosdem infantes statuit ex solius peccati originalis merito, etsi propria actionis peccatum nullum habuerint, ignis terni sempiterno supplici puniendos: Author uun flicon lib. s. Primum locum fides Cathollicorum divina authoritate regnum credit esse coelorum Secim unigehennam ubi omnis a Christi fide alienus aterna supplicia experietur. Tertium penitus ignoravis, imo nec esse in Scripturis sanctu in renimus. Quamvis autem Augustini imo Pauli hac in parte sententie, quam solus e Scholasticis Gregorius Ariminensis, inde
coeteris dictus Tormentum infantium sequutus est, nemo surruagatus sit in Conciabulo Tridentino, ut notat Scriptor Hin. Conicit. Trid. Iib. a. patribus insectis etiam hac in parte Jesultarum tum subnascentium veneno, tamen caula Gratiae resurgente, & originali peccato ad
86쪽
eato ad veritatis lanem expenso, coepit Milla sententia una defendi, ut hic sit ad Erudito Catechista, cui antea praeluxerunt Iansenius ipse de flatu ii.M. p. cap. uls. de Jan senio citatus ac laudatus Florentius Contius Archiepiscopus Tuamensis, qui expressis Tractatu Lovaiiij edito anno I 6 rq perquam accurate demonstrarit, parvulos irregenitos cujusmodi statuimus esse non foederatorum liberos quibus nullum jus competit ad baptismum ut liberis nostris ex Act: II, 39. I Cotavraia . panis non tantum da miti, sed sensibi ibini quidem aterni ignissecundam S. Mussini doctrinam plecti.
9. stilomodo transit hoc peccatum ex primo homine adigus posteros
Sicut ex scaturigine corrupta suunt rivi infecti,imalis intfructus ex mala radice prodeuntes ita ex primo homine peccatore, non alij poterant nasci liberi quam peccatores ut ipse est.
Sicut exstaturigine J Ista ergo propagatio non pendet vel ex solo Dei arbitrio e pucta imaginario Jesultarum, sed ex lege generatio-mnis, juxta quam Adam viceveis a genuisset filios justitia originali
praeditos si in illa permansisset. Huc faciunt loca ante citata Gen: v I Job Iv, Joh: III, 6. Cum autem propagetur hoc peccatum etiam per parentes baptizatosis regenitos, prout sub lege pater circumcisus filium praeputiatum generabat, hinc sequitur vere ac bene dictum abAugustino, hoc peccatum in fidelibus transire reatu, sed actu manere, ut loquitur lib. i. denupi ct conc. cap. ab Interea si inquirendum veniat circa modum speciali orem illius propagationis, ut vulgo loquuntur, num fiat per animam vel per corpus, cum revera
per neutrum fiat sed per generationem quae est proprie suppositi natura in illo propagatio, meminisse oportet ejus quod ad hanc rem habet Augustinus p .ao Eleganter dictum esse narratur quod huic rei stis
apte convenit. Cum quidam ruisset in puteum, ubi tanta aqua erat ut eum magis exciperet ne moreretur, quam pulsocaret ne loqueretur, accessit alius,
ct eo visi admirans ait Quomodo hii cecidisti r At ille, Obsecro inquit cogita quomodo hinc me liberes, non quomodo huc ceciderim quaervi. Ita quo niam Diemuri de Ca ica tenemus de reatu peccati tanquam de puteo
87쪽
1 Calecb. Grat cum Scholis, etiam parvuli infantis animum Christi gratia liberandam, satis est ei quod modum quosalvabat novitaus etiamsi nunquam quomodo in illud malum de-νenerit, operimus.
o. piae hoc peccatum voluntarium'
Voluntarium erat in primo homine, qui illud liberrime commisit & prout in illo omnes includebamur, nonnisi unum o ialum hominem cum ipso constituentes, omnes in ipse peccavimus, Sc ex illo nascentes, ne cellario contrahimus quod liberrime commisit.
Voluntarium Hic resutatur undamentum iriniis aliorum Iesultarum quo pertendunt Concupiscentiam ideo peccatum originale non esse, quod voluntaria non sit quo etiam argumento pugnasse Pelagianos videre est apud Augustinum lib. 3. contra Iul. cap. I. alibi sepius. Non est quod hic fuse disputemus Voluntarium ut senat quod deliberates scienter si non esse de peccati essentia, climmulta quotidie subrepant peccata quae ex incogitantia vel ignorantia aliqua committunturis, sed Voluntari nomine latius sumpto, admittimus tantisper axiomaritigiistini De Cerallelu cap. i. Vsque adeo peccatum Voluntarium malum est ut nullo mod fit peccatum, si non sit voluntarium ι quamvis ab illa regula uiuslinus excipiat peccatum illud quod etiam est poena peccati, ut infra notabimus, nihilominus etiam hoc sensu potet statui peccatum originale Voluntarium trifariam: Antere senter in primo homine Subjective in seipso quatenus ipsam voluntatem aliasque animae facultates inlicit eu depravat Conseque ier in fructibus quos profert , idest in peccatis actualibus quae ex illo manant. Nec si Doctissimus Catechistes hoc loco conjungit imputationem primi peccati, quod eatenus censemur ultro commisisse , quatenus omnes in Adamo ceu originis nostrae stirpe ion- te, per juris fictionem censebamur Rona: v, Ir eodem modo quo Levi in Abrahae lumbis decimatus fuit Heb: uri, o cum habitus vitiosi perillud contracti propagatione per generationem, illas tamen conmfundere voluisse censendus est. Et ex illo Ostentes j I er ordinariam generationem xvi illius, eam labem
88쪽
rabem nativam ceu morbum haereditarium contrahimus: Unde duplici reatu obstringimur coram Deo primum eo qui fluit ex acetii alipeccato primorum parentum, quod licet actu transierit uanet tamen reatu in omnibus, eo quod juste singulis ut suurn a Deo imputetur deinde illo qui fluit ex habituali corruptiones, sive ex originali concupiscentia , quae in singulos per generationem transfunditur. Necessaria' Nempe nec seri ela ineluctabilite sngulis nostrum inest illa vitiositas, quam voluntaria sua transgressione primi nostri parentes sibi Tuis omnibus contraxerunt ut cum quia voluntaria sua intemperie podagricus faetiis, hunc morbum necessario transmittit ad suos posteros, quos illinam obnoxius deinceps genuerit. Porro dum Vir Dota illimus ita loquitur, ostendit quod in schola Dociorum Gratis Veritatis ea non si pugna Voluntarii Necessarij, quq vulgo jactatur in Scholis Pelagianis Jesulti is unde inter propo- filiones Baj a io v.' Gregorio xiii damnatas in Jesultarum gratiamis haec fuit, omo peccat etiam damnabiliter in eo quod nece . iis facit.
r. stilomodo peccatum illii ita concupi centia, clitando-.quidem ipsim delitii per Baptismum, Concupiscentia vero
rei itit 'Concupiscentia ex seipsa nos avertit a Deo, ab ipso nos
parat, illius nos racit inimicos, atque si reos reddit. At reatu quem contrahimus sublato per Gratiam sanctificantem Baptismi, quae nobis conferendo charitatem, sive amorem Dei, nos ad
Deum convertit illa a Deo aversio per Gratiam tollitur, sed fundus illius aversionis manet Est instar veteris maceriei dirute, cujus lapides semper eodem loco manent, semper dispositi ad eandem rormam recipiendam Est fax extincta, sed quae fumat
adhuc, Tacile denuo accenditur. Concapiscentia' Coeca reverentia quam Viri isti Eruditi volunt videri deserre Concili Tridentini dec elo, quod ses. I. an. s. nathemate percellit eum qui asseruerit in Bapti aieno tolli totum id quod veram propriam rationem peccati habet, necit ut hoc loco Catechistes noster
89쪽
noster intricatius paulo loqueretur Attamen si ejus steterimus principiis , nihil erit in his verbis quod orthodoxum4 verum senium,
non urat admittere. Etenim statuit I. Concupiscentiam esse peccatum originale. II. Illius esse nos a Deo avertere reos facere
mortis aeternae. III. Per gratiam justiiseationis in Christo , cujus signum Tigillum obtinemus in Baptismo , auferri illius reatum, ut scilicet nobis non imputetur ad poenam condemnationem coram Deo: Est sane Reatus nihil aliud quam obligatio ad poenam Haec vero consideratur vel in actu primo , ut sonat intrinsecum meritum culpae ex jure Delis legis sanctiones quo sensu respondet corporum gravitati, quae illis inseparabiliter inest vel in actu secundo , ut sonat actualem subjectionem, obnoxietatem poenae, sive ipsam metcondemnationem in foro Divino quo sensu respondet gravitationi corporum quae ab illis separari potest: Nec enim semper gravitant quae alias gravia sunt: Sic non gravitabant corpora Christiis Petri,
ut ut in se gravia, cum inambularent aquis muri natores non sentiunt gravitatem aquae supra se, quia aqua in propria sede non gravitat: blatio autem reatus quoad actum primum non potest fieria culpa cui inseparabiliter inest Quamdiu enim dicis culpam sive άνομίαν 'quod legi adversatur tamdiu dicis id quod ex jure Deli
legis salamione meretur mortem Sed fit ablatio reatus quoad actum secundu in cum Deus peccatum remittit, hoc est indemnitatem largitur peccatori, ne poenas illius culpae debitas vult reposcere. Nec aliter intelligitur peeeati re mimio ab Augustino ipso Ps l. 3ι. Quia totum gratia Christi imputatur, non meritis nostris, Beati quoruin remissa sunt iniquitates, ct quorum iecta sunt peccata non in quibi nan punt --τenta peccata, sed quorum sunt tecta peccata : Cooperta sunt peccati,
tecta sunt, abolita sunt. Si texit peccata Deus noluit advertere: Si noluit adrertere noluit animadvertere si noluit animadrertere noluit punire noluit agnoscere , maluit ignoscere Tecta ergo peccata quare dixit ' Vt non viderentur. Quid enιm erat Dei videre peccata, si punire peccata ' Igitur ablatio reatus peccati originalis sive concupiscentiae,nihil aliud est quam illius gratuita condonatio per sanguinem Christi, non ut ea fit, sed
ut in peccatum non imputetur, ut de ea re expresse dicit Augustinus denupt. ct concup. lib. I. cap. as. IV. Hanc ablationem reatus, idest hanctemissiouem peccati originalis, deberi Gratiae Christi, idque bifariam a
90쪽
fariam: timo originaliter Messicienter Profluit enim ex indebito Dei favores amore in Christo, qui cum non solum peccati originalis
sed omnium aliorum nostrorum peccatorum poenas in cruce suli inuerit, eo ipso nobis apud Patrem indemnitatem Mimmunitateviabit Ddem poenis obtinuit Rom: vita, l. Deinde applicative, obsignati veri consequenter Nam iis quibus Deus decrevit remittere peccata per& propter Chri lium, idest quos revera constituit justificare gratis, confert etiam in tempore Spiritus sui Gratiam, quae sententiam suam absolutoriam insinuet eorum conscientiis is gratuitae illius Remissionis sensum , fiduciam, certitudinem in ipsorum cordibus operetur, Rometu, T. 2. I. Et quum haec Dei Gratia in suis non tantum inlinuandae Justificationi eorum destinetur, illisque dicendo in occulto cordis quod Christus paralytico Mati ix, 2. Confide fili remissa sunt ibi peccata tua; sed etiam promovendae intrinsecae eoruni Sanctificationi, Minhaerentis concupiscentia jam condonatae quoad reatum, viribus paulatim atterendisis coercendis, haud immerito Gratia Dei, cui tribuitur ablatio reatus nostri, idest remisso peccatorum etiam gratia semiti cans dicetur licct Justificatio cujus fidem certitudinem accendit, quae in reatus ablatione sita est, a Sanctificatione, quae non reatum spectat sed maculam peccati veniat distinguenda Gratia igitur sanctificans aufert reatum, licet non formaliter qua sanctificans; cum Reatus ablatio ad Iustificati nem pertineat ad Sanctificationem vero corruptionis nativae coercitio, maculae detersio. V. Hanc Dei Gratiam cui clipeccatorum remissionem & Regenerationem in novam vitam, sive Sanctificationem nostram debemus, significari, obsignari, suo sensu conferri in Baptismo etsi nihil hic de apere verat velit Vir Doctus, nobis somniari: Nam baptizamur ut in remissionem peccatorum Luc: III, 3. Act: II, 28. xx II, I 6. sic etiam in renovationem per Spiritum Sanctum qu paulatim procedit, .nonnisi in morte consummatur Tit: III, . a Cor: Iv I 6. Utrumque beneficium Gustificationis QSanctificationis in Baptismo significari mobsignari,
non minus quam olim in Circumcisione Rom: Iv. II. Col: D, II. satis expresse docet Paulus x Cor v I I 6. I. Per Regenerationis
gratiam ripiritum adoptionis excitari quidem in cordibus nostris Dei amorem pietatis studium , cujus vi paulatim mortificatur M a vetus