Leonardi Lessii S. J. Opusculum asceticum : quinquaginta considerationum de L. nominibus Dei : in tres libellos viae purgativae, illuminativae, unitivae distributum

151쪽

petere, hoc saepius promisit se petentibus daturum. Et ego, inquit, dico vobis: petite et dabitur vobis, quaerite et invenietis, pulsate et aperietur vobis. Omnis enim qui petit, accipit; et qui quaerit, inpenit; et pulsanti aperietur. Εcco quoties idem ingeminat, ut nullo modo dubitemuS nos obtenturos. Dein do semper simus Solliciti, ne unquam divinae gratiae desimuS, ne

eam in vacuum recipiamus, socordia nostra ei non cooperantes. Parum nobis proderunt divinae inspirationes et auxilia gratiae, si ad alia conversi sinamus illa essuere, si semen illud coeleste vel a volucribus coeli permitiamuS absumi, vel a spinis sustocari. Excitandus animus, ut attente consideret, quid Deus a nobis requirat, ad quid invitet, quid interius con- Silii inspiret. IIoc, abruptis omnibus saeculi vinculis, amplectamur; hoc persequamur, hoc firmiter usquo in finem teneamus. Ita Sempersimus comparati et intonii, ac si quotidie Suprema nobis instaret hora, et in omnibus eligamus et sactamus quod illo temporis articulo nos volemus secisse. Haec si praestiterimus, Sicut vere possumus et rei magnitudo meretur, certissime salvi erimus; et praedestinationem nostram divina benignitate inchoatam, divinae gratiae auxilio complebimus. Immen Sa plane

152쪽

ost haso Dei in nos bstnignitas, qua nobis sibi in filios adoptatis, potestatem fecit sui regni, iam suavi et potenti providentia nos gubernans, ut aeterna vita et gloria sit in manu nostra, et nulla creatura Salutem nostram impedire possit, nisi ipsi velimus. Certi enim sumus, quia neque mors, nequs vita, neque Angeli, neque principatus, neque virtuis' neque inStantia, neque futura. neque fortitudo, neque altitudo, neque profundum, neque creatura alia poterit nos Separare a charitate Dei, quae est in Christo Jesu Domino n9Strct. Tibi saeculorum rogi immortali et invisibili tibi misericordiarum patri, conditori, redemptori si salvatori nostro, tibi omnium honorum nostrorum auctori, honor et gloria et benedictio et gratiarum actio ab Omni creatura,

in Omnes generationes saeculi saeculorum. Amen.

0ΝSIDERATIO V. De benignitate Dei. Benignus dicitur Graeco chrestos, quod noster interpres passim vertit suavis fui Psalm.

33, 85, 108, 144, et alibi) 1. quia infinite pro

pensus ad benefaciendum, et ad immensum Ao- et φε

153쪽

ternumque bonum conserendum. EX qus propen Sione motus ost ad condendos Angelos si

homines, et ad eos sormandos ad imaginem et similitudinem suam, ut eos suae divinitatis suaeque gloriae faceret participes. 2. Duia cuin perditi essemus per peccatum, non abjecit nos: sed benignissimo nobiscumegit, mittendo ad nos Filium, qui assumpta

nostra natura visibili nobiscum versaretur, et nos per eam revocaret a peccatis, doceret viam Salutis, praeberet exempla bene vivendi, satisfaceret divinae justitiae pro n0Stris peccatis, Sua passione et m0rte nos redimeret, Suo Sanguino nos ablueret, suo spiritu sanctificaret,

et filios Boi constitueret, et insuper optimis ad saluto in adminiculis sensibilibus et nostrae

naturae accommodatis, instrueret.

3. duia abiturus in coelum, Seipsum totum nobis mirando modo reliquit in Sacramento Eucharistiae, ut sua praesentia semper nobis in hoc exilio esset solatio, ejusque oblatione Deum placaremus, et ejus sumptiona divinitatis ipsius emceremur Participes. 4. 0uia peccatores, etsi faspius relapsos, non solum Sustinet patienter, non puniendo; ged et aversos revocat et invitat ad poenitentiam, Semper paratus eos in gratiam reci-

154쪽

pere, si Volini redire; redeuntes non duro Oxcipit, nec improperat pristinam ingratitudinem, sed benigno amplectitur tamquam charissimos filios, eos tuo in pristinum gradum filiorum restituit. 5. 0uia nihil requirit a nobis quod vires nostras Superet, sed omnia sacilia, et etiam monti bene compositae jucunda. Iustum enim ejus suape est, et onus Doe. PRECATIO. Ad benignitatem Dei.

Ex lib. 9. de Perfeci. cap. 6.

Cum Omnis gloriao et beatitudinis sex teipso super plenissimus sis, non potuit AB continer bonignitas tua, quin tantorum bonorum creaturam suam faceret participem. Hinc consilium condendi Angelos et homines, qui tanta rei ossent capaces; et propter homines mundum universum, at opes ejus omnes. sevis unquam monarcha terrenus extremao AOrtis mancipia evexit ad communionem regni 8 Et tamen in his est naturae paritas, et solius sortunae rerumque externarum discrimen: DOR Vero non solum infinito a te distamus naturae conditione, sed etiam infimum gradum inter

155쪽

creaturas intelligentes tenemus. Nihilominus prae caeteris omnibus nos dilexisti, et divitias bonitatis tuae copiosius in nos effudisti. Nimirum hoc est benignitatis ingenium, demittere se ad insina, curare infirma, colligere abjecta, attollere humilia, ot ubi major est inopia, ibi

magiS Suas Dpes erogare et opem ferre.

O quam profusu benignitate id praestitisti,

o amor aeternes praesertim in tempore millendo Unigenitum tuum, qui morte sua nos redemit, et a morte continuo pascit eorpore, et potat sanquines amem te, Deus meus; amem te, et Sufficit. CONSIDERATI0 VI

De Deo, ut est pater noSter. Dicitur pater noster 1. ratione naturae, quia nos ad imaginem et similitudinem suam for- mctvit, et capaces sua divinitatis condidit. Hinc mens nostra per intellectum, memoriam et voluntatem habet immensam quandam amplitudinem et capacitatem, qua potest Se ad infinita Oxtendore, et infinita in se complecti: infinita, inquam; quia sine fine plura, et plura, adeo ut capacitatis ipsius nullus Sit terminus. Imo ita per lumen gloriae potest expandi, ut

156쪽

ipsam Dei immensitatem intra Se capiat. Hac ratione magnam habet cum Deo similitudinem tamquam filius vel filia cum parente. Accedit, quod sicut Deus potest infinii a creare in esse naturae, ita mens potest infinita creare in esse intolligibili, infinitarum rerum conceptu S in Sesormando, per quos res illae quoddam ESse in- lolligibilo et objectivum in mento accipiunt. Haec omnia ipsius immensitatem, et Similitudinem cum Deo insinuant, ratione cujuS merito Deus pater noster dici potest. Sic Deuteron. 32: Numquid non ipse est paler tuus qui possedit te, et fecit, et ereavit tep2. Dicitur pater noster in oration o Dominica, et passim in novo Tostamento, ratione d On0rum gratiae; nempe sidet, Spei, charitatis: per quae dona adhuc magis et Sublimius ei assimilaremur; et maximo ratione spiritus divini, qui cum his donis communicatur, ut nos inhabitet, et sua praesentia sanctificet, protegat, gubernet, eic. Et hac ratione efficit nos filios adoptivos; nempe communicando nobis Suam naturam et suum spiritum per donum gratiae, cui dono Suum spiritum quasi annexuit, ut alibi fusius explicuimus. Fili alio enim oritur

ex quadam naturae communication P.

3. Dicitur pater noster ratione donorum glο-

157쪽

riae, per quae persectissimo et altissimo modosi assimilamur; adeo ut altior et major similitudo realis et intrinseca cum Deo esse nequeat. Per illa dona plano in nobis complρ-tur filiatio divina, quas per creationem fuit quasi inchoata in radico, per justificationem provecta in gradum altiorem et supernaturalem; tandem in glorificatione provehitur in statum altissimum et plane deiformem, et Omnino completur. Hoc modo omnes Beati dicuntur filii Dei, et Deus dicitur pater futuri saeculi. Denique dicitur pater, quia providentia paterna noS gubernat, et nobiscum agit, sicut princeps qui subditos suos, tamquam pater filios, tractat. Pater patriae vocatur Psalm. 102. Puomodo miseretur pater filiorum, mi38rtus est Dominus timentibus se. Sap. 14. Tua, pater, propidentia gubernat omnia. PRECATIO.

Ad Deum ereatorem et patrem rerum

omnium. Ex lib. 2. de Immori. animorum, cBy. ult.

Puo ibo u spiritu tuo et quo a facie tua fu-ρiam 8 Si ascendero in coelum, tu illis es; si descendero in infernum, ades. Si sumpsero pen-

158쪽

nas meas diluculo, et habitavero in intimis maris, etenim illuc munus tua deducet me, et tenebit me dertera tua. Vact mortalium mentibus sua malitia obcaecati si Vas cordibus insipientium, tenebris peccatorum obsiti si Coelum

et terram imples, si tamen a plurimis non Bgnosceris: Omnibus intime praesens a deS, et ignoraris. Omnia creas, larinas, nutris, perficis, SuStentas, gubernas; et te horum omnium sontem et auctorem negant. Omnibus das esse, et te esso non credunt. Infinitis modis tuam

potentiam, Sapientiam, bonitatem misericordiam et justitiam prodis, omniumque oculis ingeris; et tamquam caeci non percipiunt. Omnis te natura rerum praedicat, et ad praedicationemia in illustrem obsurdescunt. Coeli enarrant gloriam Dei, et opera munuum ejus annuntiat firmamentum. Omnia clamant: Ipse feeit nos et non ipsi nos, nec fortuitus atomorum concur-SUS. Ipse Sua potentia nos o nihilo in hanc lucem oduxit: ipso sua sapientia sormavit, et hanc speciem et pulchritudinem impressit: ipso Sua bonitato conservat, sua providentia gubernat, et in suum finem dirigit singula. Clamor iste totius creaturae toto orbe personat ut neminem latero queat, nisi qui daemonio surdo

obsessus tenetur.

159쪽

Undo enim nisi ab omnipotentia si sapientia lua rapidissimae coelorum vertigines 8 Undo gratissima illa motuum harmonia, nunquam intercisa, nunquam Vacillans, eodem Semper tenoro indeclinabiliter perseverans 8 Undo animantium structurae, et multiplices ac mirabiles formas ' Unde innumorabiles illae et aptissimae partium tum inter se, tum ad iOtius corporis speciem, Proportiones et Symmetria o 8 Unde singularum partium infinito multiplex in torna temperies, et eXterna consormatio, ad proprias cuique sunctiones congruentissima Unde seminum stupenda Vis, qua omni uin corpora, et corporum particulas summa arte disponuntur, formantur, et suos in fines aptantur Nihil horum a se esse potest, quia nec propter se: nihil sibi esse finis, unde nec principium. Sed neque a sortuna vel casu, in quibus nihil ratum et firmum, nihil ordinatum, et suis constans mensuris: sed omnia confusa, incerta, plena inordinationis. Necesse est ergo haec omnia ab aliqua mento procedere, quae ei Sapientia sua tam mira et infinita potuit excogitare, et putentia exequi, et providentia gubernare. Hanc mentem te esso dicimus Deum ac Dominum nostrum. Tu ergo Omnium origo, omnium causa effectrix,

160쪽

omnium sorma, omnium finis, Omnium gustentaculum, firmamentum, DonServatio. In te ab aeterno praeexistunt omnia non confuge, sed

ordinatissime, modo tamen Simplicissimo, et inesse quodam puriSsimo: sicut opus artificis priusquam fiat exterius, latet interius per artem in ments architecti, illique soli est conspicuum. IgnoSco lubens volensque te Summum esse rerum omnium parentem; sed inter omnia te benignissimum patrem meum. D amantissime pater, da mihi tenerrimum juria ac fortissimum tui amorem, ut nunquam olliendam te, sed usque ad emtremum halitum amem. Amen.

Documentum.

Praeter virtutum theologicarum augmentum, ad virtutes cardinales sua flat aecessio oportet. Itaque ut crescat prudentia, utilis erit consideratio de Deo provisore, Deique providentia; item de sapientia Dei. Ad stabiliendum justitiam congruit consideratio de Deo, ut est gelotes. Adaugmentum temperantiae proderit consideratio