Leonardi Lessii S. J. Opusculum asceticum : quinquaginta considerationum de L. nominibus Dei : in tres libellos viae purgativae, illuminativae, unitivae distributum

171쪽

sunt, et tua omnipotentia seri possunt, quae infinities plura sunt. Omnia enim haec eXCogitasti, et apud is formasti ante saecula, et

retines in conspectu tuo, quamvis ea nunquam foris extra te condero decreveris: sicut magnus quispiam architectus multas palatiorum formas excogitat, menteque retinet, quibus. apud se gaudet et triumphat, quamvis ea nun quam exstruere soris Statuerit. Haec omnia apud te summo persecta existunt, et lucent ab aeterno coram to non minus quam quae exierius condidisti) circumsus alumine tuo, singula in specie et ordine suo: iisque gaudes et triumphas in luco tua inaccessibili, ubi ea possides. Ibi corrumpi non poS-

Sunt, non Veterascer , non Ossundi tenebris,

non excidere tibi; sed in eodem semper splendore immutabilia et aeterna persistunt. Ingredior lumen illud immensum, et vehementer eropto secundum elaritatem diei istius ambulare coram te, et esse perfectus. Et cum nimis incertae sint pronidentiae nostrae, oro Suppi

in omnibus dirigi hac luce tua et propidentia tua, quae in sui dispositione non fallitur. Dahoc sentire, da hoc velle, da hoc constanter

equi. Amen.

172쪽

PRECATIO II. Ad eandem, ibidem. O admirabilem sapientiam, cui omnia praeterita et sutura sunt praesentia; cui omnia temporalia fiunt aeterna; cui omnia insensibiliast mortua vivunt; cui omnia quae non Sunt, existunt; quae totam simul ambit aeternitatem; quae omnem exhaurit infinitatem; quae universam intra se capit immensitatem l omnia intra

SB aeternum esso habent, et aeternam vitam

initio et fine carentem, et prorsus immutabilem. Habent quidem singula in seipsis esse quoddam sibi intrinsecum, sive actu, sive potestate; sed hoc in rebus creatis habet initium, estquo mutabile, neque non viventibus vitam tribuit. Verum, praeter hoc esse quod in seipsis obtinent, habent in divina mense et sapientia tua esse quoddam extrinsecus veluti infusum, Sem piternum et immutabile. Intelligere enim, est

quoddam intelligibilium esse, per qu0d in mente veluti in spiritali quodam mundo existunt, splendent, et vivunt. Sapientia igitur tua est omnium intelligibilium esse et vita et lux, juxta illud: Puod faetum est, in ipso vita erat, ut S. Augustinus et multi Sanctorum intelligunt.

173쪽

In divina essontia sunt omnia tamquam in primordiali rerum lando et fundamento; in potentia, ut in causa effectrice ex nihilo; in sapientia formaliter et Objective, et velut in causa exemplari. Sapientia primo in essentiam . con BrSa, eam omnino comprehendit, se illi BXaequans, et prorsus commetiens. Ex vi hujus comprehensionis sequitur immediato Omnium possibilium conceptio seu effictio: ex hac omnium operum et effectuum, quBE a creaturatam possibili quam existente fieri possunt, distincta notitia; hinc omnium eorum quae quR- vis hypothesi sutura essent, clara intuitio: de nique omnium re ipSa vel praesentium, vel praeteritorum, Vel futurorum aeterna visio. Hoc modo et ordino sapientia tua in quinque velut sphaeras objectorum et intelligibilium procodit; et quidquid attingit reliquorum, eX vi comprehensionis essentiae attingit, quae omnium possibilium ratio prima est et fundamentum. Itaque in to non solum ost universitas sapientiae et intelligentiae, sed etiam universitas objectorum et intelligibilium. 0uid dicam ad haec, Deus meu38 A, A, I, Domine, Deus, ecce nescio loqui; quia puer ego sum. Tantum hoc dico, ne me repellas a pueris tuis, et doce me facere justificationes tuas, et

174쪽

deduc me per vias rectas, et ostende mihi regnum

tuum. Amen.

De Deo, ut est zeloteS. Zolus aliquando significat ardentem amorem alicujus, aliquando indignationem adversus id quod rei amatae est noxium, et ejus amotiOnem et destructionam. Deus itaque dicitur zelotes s. quia cum summo amet se et gloriam Suam, gravissime commovetur ot indignatur contra eos qui peccando ipsum contemnunt, et maxime qui ipsius gloriam ad idola transferunt. Undo Exodi 20, cum vetuisset Deos alienos, subdit: Ego sum Dominus Deus tuus, fortis, zelotes, visitans iniquitatem patrum in filios, in tertiam et quartam stenerationem esrum qui oderunt me. Et cap. 34: Noli adorara deum alienum: Dominus zelotes.nomen ejus. 2. Quatenus indignatur, si amoliri studet ea quas impediunt salutem animarum, quRS tamquam sponsas suas et filias amat, quarum Ralutem summopere desiderat. 3. 0uatenus sicut maritus Eolotypus indignatur contra animas sibi addicias, si aliquid aliud praeter ipsum, non propter ipSum ament,

175쪽

si rebus hujus saeculi delectentur, si ipsi in omnibus placere non Studeant. PRECATIO.

Ad Deum, ut est zeloteS. Ex lib. 11. de Perfeci. cap. 10.

0 zelator animarum, tolle scandalum de regno tuo, quod est anima mea. Coste illam, quantum-ris rebellem, ut nutui tuo et rectissimae voluntati obsecundet. Luciatur illa, recalcitrat illa, semper resistit Spiritui sancto tuo; et nescit misera ac miserabilis, se certissime debere pati rigorem tuum, quae ercutit benevolentiam tuam Vae peccatoribus, qui tuae gubernationi et legibus subtrahere se conantur, et Sua proVidentia, suis placitis et arbitrio viveret Dum enim subducunt se providentiae dirigonii ad vitam, incidunt in providentiam destinantomad mortem: et dum recedunt ab ordine benignitatis et misericordiae, incurrunt in ordinem Severitatis et justitiae: et dum excutiunt jugum Suave divinorum praeceptorum, Subeunt jugum crudele daemonum et aeternorum Suppliciorum. O insaniam sanguineis lacrymis dessendam l0uis mentes mortalium ita lascinavit, et in tantam amentiam adduxit

176쪽

In latices quoque Religiosi illi, qui cum a

tua providentia Se gubernari per suos Superiores Sinere deberent, sua prudentia et consilio vivere volunt, non secus de se soliciti, ac si nullius curas subessent. Subtrahunt enim so suavissimo et certissimo illi providentias Ordini, quo securissime et fructuosissimo ad salutom directi fuissent. Varii enim sunt providentiae tuae modi, variae series gubernationum et gratiarum, cuique magis Vel minus accommodatae et salutares. Felix ille, cui eum providentiao Ordinom, eam gubernandi rationem

adhibes, quam nosti maximo salutarem illi fore, si copiosissimi fructus. Nihil in hac vita Optabilius, nihil beatius quam sub tali ordine et

directione cursum vitae peragere, ex qua tam certa salus, et tantum aeterna gloriae emolumentum. At merito credi potest eam gubernandi sormam viro religioso salutarem esse

prae ceteris, qua illum providentia tua per Superiores illius in cursu vitae, in officiis, sunctionibus, missionibus, mansionibus, Studiis, ceterisque omnibus dirigit: alioquin cur persecta, et caeca obedientia tantopere a sanctis Patribus laudaretur cur a sanctissimis viris et Sapientissimis ita frequentata ossot et culta cur securissima ad salutem praedicaretur via cur

177쪽

Dominus ipse adeo eam commendasset, SURSiS-set, ejusque ianta praebuisset nobis Oxompla 'Itaque dubitandum non est, quin si quis huic sormae providentiae se tradat, et veluti in ulnas ejus se projiciens, ab ea so duci in omnibus sinat, viam ille certissimam adipiscendae salutis teneat. dui vero ab ea se subducit, sua se providentia regere Volen S, magno Periculo se exponit, ne in illum providentias incidat ordinem, in quo a saluto excidat. Haec enim ratio ab omnibus Sanctis vituperatur, et periculosa judicatur saluti, quantumvis in speciem sancta Videatur et salutaris. Extant exempla plurima eorum qui hac via perierunt; nulla eorum qui perierint ista, aut quibus minus bene cesserit. duomodo enim non optim cedat, quod tu ipse suasisti, ad quod feliciter dirigendum te obstrinxisti Hanc ergo viam indeclinabiliter teneam, hanc usque ad extremum Vliae Spiritum sequar, quam tu ipse, et qui Spiritu tuo assati, prae ceteris commendarunt.

Hoc omnis aequitatis ae justitiae ordo postulat, ut omnis anima potestatibus sublimioribus sisjecta sit, et reddat quae sunt Caesaris Caesari, et quae Dei Deo. omnino volo, et sic decet nos implere omnem justitiam. Amen.

178쪽

De Deo, ut est paτ nsstra. Dicitur par nostra l. tamquam Buctor Omnis pacia et quietis animorum, cum ipse sit auctor Omnis boni, quod homines concupiscunt, si quo Obiento conquiescunt. 2. Poculiariter Christus dicitur paet nostra, quia est auctor magnae illius reconciliationis cum Deo, et divina justitia, a qua nobis impendebat aeterna punitio. Porro ita nos reconciliavit, ut non solum Dei iram averterit, sod etiam Ox inimicis filios Dei in haeredes

socorit regni.

3. Dicitur pag nostra, quatenus dissidium quod erat inter Judasos et gentes Sustulit, ut-rοSque copulans in unum populum, juxta Apostolum ad Ephes. 2. 4. duia omnis animi quies, omniSque consolatio ab ipso est, et per ipsum confidimus nos Vitam aeternam et plenissimam animi qui-

olom obtenturos.

5. 0uia in Deo erit omnium desideriorum nostrorum impletio et persectissima quies animorum, cum nihil amplius supererit desiderandum. Nam quidquid secundum rectam ratio-

179쪽

nem desiderare poterunt Beati, plenissimo in coelo semper posSidebunt.

PRECATIO.

Ad Deum, tit est pax risStra. Ex lib. 1. de Perfeci. cap. 10.

Sentio aliam legem in membtis meis repu-ynantem legi mentis meae, et captivantem me in teste peccati. Intus pugnae, foris timores. Saenit intus perennis seditio tumultuantium inter se passionum. Foris quanta rerum omnium intemperies, quanta orbe toto perturbatios Infelis ego homo, quis me liberabit de eo ore mortis hujus p 0uid tandem est solidi in tam ferrida tempestate 8 Unum superest, Domine, ut sublimis providentia tua mihi sempor ob oculos Versetur, et quidquid prosperi vel adversi obvonerit, ab illa duci et pendero intelligam, dequo benefica manu tua excipiam. Nihil enim fit in tempore, quod ab illa ob justissimas causas non sit dispositum in aeternitate. Haec mihi in asperis sit solatio: haec animum turbidis mundi in rebus, in regnorum, religionisque sacrae et animarum cladibus turbatum amictumque componat ei tranquillet. omnia enim providentia

180쪽

tua sapientissime disponit; et quidquid erratum

fuerit a creaturis, quidquid ab ordine recesserit, ita corriget et in ordinem rediget, ut in omnibus gloriae tuae majestas magi S resplendeat, quam Si omnia primum ordinem, in quo posita suere, tenui SSent. Non patitur quidem hujus vita o conditio et lex charitatis, ut proximorum damnis et exitiis, divinaequo majestatis injuriis non tangamur, non afflictemur, absque hujusmodi stimulo vix ad opitulandum excitaro mur: sed adhibenda moderatio; et ubi res peractae Sunt, vel desperatae, nihilque opera et preces nostrae possunt ad serre praesidii, expedit inanes mo orores depellere, et providentiae tuae contemplatio no animum solari. Haec mihi fiduciam pariat in torroribus, securitatem in periculis, robur in arduis, tranquillitatem in turbulentis, tolerani iam in adversis, a quitatem animi in

futurorum expectatione. Haec vanas a mente

nostra solicitudines depellat, perinde ac si a sola providentiae tuae benignitate Omnia provenirent; et simul ea sedulitate rebus agendis intentam faciat, quam parum magnitudo et Aiatus postulat. Nostram enim cooperationem, nOStrumque studium postulat providentiae tuae gubernatio; sed Supervacaneam curam, et Rn