장음표시 사용
141쪽
stitia cortissimo obtinebunt; quo auxilio obtento, Solum superest ut illo utantur, eique sicut par est, et facile possunt, cooperentur. Iugum enim tuum suans est, et onus leve; et quae perso carni molosta sunt et difficilia, por gratiam tuam suavia sunt et expedita.
De Deo illuminatore et luce. Illuminator dicitur, quia omne lumen corporale et spiritale ab ipso est: ipse hunc mundum corporeum, qui antea in tenebris erat, gratissima et copiosissima luce, qua omnia recreantur, perfudit. Ipso omne8 Spiritus luce cognitionis naturalis implevit. 2. 0uia omnia doctrina supernaturalia, omnis cognitio et illustratio, qua vel Angeli, volhomines disponuntur et olevantur ad Saluiem, ex ipsius bonignissima rovolatione descendit. Ipse solus potuit nobis revolaro consilium et decretum suum, quo ab aeterno statuit nos sacere participes gloriae suae, et quibus viis ac mediis ad illam nobis psast perveniendum. Sino hac luce omnes essemus in tenebris, ignorantes si viam, et terminum.
3. 0uia omnes in tenebris Maeotionis et
142쪽
moeroris constitutos, si ad ipsum confugiant, illuminat, eos coelestium bonorum cognitione consolando. Unde Ρsalm. 33: Accedite ad eum, et illuminamini; et facies vestrae non confundentur. 4. 0uia Iumen gloriae, quo men8 nOSirn Per lusa et illus irata, Deum claro in se ipso, sicuti est, et Omnia creata in Deo, ot sub Deo videbit, ab eo solo infunditur. Et hoc modo per lumen glorias illuminabuntur omnia objectivo: quia omnia in luco clarissima cognitionis Omnium Beatorum ponentur; perinde ac si ipsa lumine gloriae perfusa forent. Lur dicitur, 1. tamquam sons omnis lucis corporalis et spiritalis, et omnis cognitionis. omnis anim cognitio, lux est illuminans m nistem, et Objectum: mens enim illustratur, ut objectum recipiens cognitionis lucom; objectum vero, ut res quae menti per lucam manifestatur, cum antea illi esset tanquam obsita
2. 0uia ipse est sui ipsius et omnium in- tolligibilium seu illustrabilium lucidissima, certissima, et firmissima eognitio, absque ulla ignorantia, vel obscuritate; juxta illud: Deus tur est, et tenebrae in eo non sunt ullae. Hinc totum regnum possibilium lucidissimum est, quia illustratur infinita luce cognitionis ipsius.
143쪽
3. Ipse est lux per ercellentiam. utpote infinite supra omnem lucem creatam et creabilem elevata; in qua Omnis lux eminentissime continetur, et a qua omni S lux, ut tenuis participatio, descendit. Dicitur lucem habitare inaecessibilem, quia cognitione, amore, et fruitione habitat in se ipso, qui est lux inaccessibilis; cum nulla creatura viribus naturae possit illam, vel sola cognitione attingere. PRECATIO I. Ad Deum illuminatorem et liacem.
Ex lib. 6. de Perfeci. cap. 6.
Illumina oculos meos lux primaeva; dissipatenebras animae meae. Sol aEterne, emitte lucem et veritatem tuam, ut me deducant et adducant in montem Sanctum tuum et in tabernacula tua. Tu enim omnis lucis et intolligentiae origo, omnis mentis et sensus auctor. Sine tua irradiations omnia in tenebris et nocte ignorantiae sepulia jacent: omnes arte8 Et Scientiae, tenues sunt obumbrationes tui: tota sapientia Angelorum, scintilla quaedam est exigua infinitas lucis tuae.
O partieeps tiam luminis tui o sol supra mille solas lucidissime, o candor lucis aeternaei simitte
144쪽
coelitus lucis tuae radium, ut jurta beneplacitum tuum, et fidei lumen, sic ambulem in terris, ut tandem in coelis merear lumen gloriae. Amen. PRECATIO II. Ad eundem, ibidem. Tibi gloria, plenitudo lucis, plenitudo veritatis: tibi gloria ab omni creatura, et Supris Omnem creaturam apud ieipsam, ubi clara et consummata excellentiae divinae notitia. Splendet quidem Oxcellentia tua in mentibus Angelorum et Sanctorum, estque hic Splendor gloria quaedam tua; verum infinito clarius splendet in sapientia tua: sicut infinita lux clarius lucet quam scintilla modica. Ibi ergo sapientia laudet animam suam, ibi glorificet se, et Omnis creatura congaudeat et congratuletur illi; laudet, benedicat, et glorificet
illami Non eges gloria et laudo nostra. Infinitae claritati per scintillam nulla sit accessio. Sed haec prosunt nobis. Nosse enim et Iaudaro te, Summum bonum BOStrum, et Vita aeterna est. Τu quoque omni laude, quas a creatura tibi deserri possit, dignus es; et ipsa in omnem aeternitatem te laudare et benedicere
145쪽
De omnipotentia Dei. . Dicitur potens et omnipotens 1. ut cauSa, qui Rab ipso est omnis potentia, omni8 virtus, Seu vis agendi et operandi, Omnis vigor, et Omnis efficacitas in omnibus rebus creatis, in
terra, in mari, in astris, in lapidibus, metallis, plantis, animalibus et Angelis. Omnia vis operandi aliquid tenuis est participatio potentias ipsius. 2. Foran aliter, quia ipse in se est potentiae infinitae, vel potius ipsa potentia infinita perso subsi Siens. Potest enim Omnia, quae 90test mens creata concipere, quae prorsus in
omni genere et specie Sunt infinita: verbi gratia infinitos mundos huic nostro mundo similes, et alios huic dissimiles, et infinitos Angelos, infinitos populos, infinitum aurum, argentum, lapides pretioSOS, etc. Cum dicitur posse lacero infinita, intellige infinita syncategorematice, ut loquuntur philosophi, non categorematice; id est, posse illum tot res
146쪽
tamen ut nunquam faciat infinitum actu, juxta probabiliorem S. Thomae et multorum aliorum Sententiam: quia repugnat creatura B eSse infinitum actu, ut alibi declaratum est. Addo,
Deum non Solum possct Omnia quae mens creata potest concipere, id quo in quania vis magna multitudine, quantitate, et persectione; sed etiam quidquid ipse sua infinita sapientia potest
extra seu intra se concipere; quas infinities plura et magis mirabilia, quam ea quae 90S- Sunt concipi a mente creata. Duidquid enim sua mente infinita potest interius concipere Seu formaro intelligendo, potest exterius producere et sormare creando. Et hoc modo potentia adaequatur Sapientiae. 3. Dicitur omnipotens, quia potest omnia sacerct repente, sine mora temporis, sine ullo laboro, summa et infinita facilitate, solo nutu Suae voluntatis, et solo verbo, longo facilius illi esset millo mundos novos excitare, quam nobis nomen mundus proferre; et tamen nobis nihil facilius verbo. 4. Dicitur omnipotens, vel potius omnitenens, quia omnia et singula inierius continet, et constringit in unum, no dissolvantur et diffluant; et omnis tamquam sedes ac fundamentum Omnium excipit, sustentat et conservat. Ipse et .
147쪽
enim est omnium radix, ex quo omnia veluti pullularunt; et omnium vinculum, quo singula in seipsis constringuntur, ne diffluant et eva- negcant; omnium SedeS, ac sundamentum, Omnia sustentans, ne in nihilum suum relabantur. PRECAΤIU. Ad omnipotentiam Dei.
Ex lib. b. de Perfeci. cap. 4.
O adorandam, tremendam, et religioso silentio venerandam omnipotentiam tuam, Domine rex saeculorum, qui omnia per te potes, quidquid possunt omnes creaturae tuae; a quo Om nis potentia, omnis vis, Omnis energia rerum omnium est instituta et dependens; qui omnia ex nihilo solo verbo condidisti, et condita eodem substantifico influxu conservas, ex omnipotentiae tuae manu ea veluti SuspenSa tenens, ne in suum nihilum relabantur; coram quo to ius mundus est instar pilae modicae, et omnes genies instar stillas roris antelucani. 0ui re- ipsa potes efficere et praestare, non solum
quidquid omnes homines et Angeli animo concipere, Sed etiam quidquid sapientia tua infinita potest excogitare: par enim est potentia
tua sapientiae tuae, et aeque late se exten-
148쪽
dunt ot diffundunt, cum haec sola sit illius
regula et mensura; quam enim aliam habeat mensuram potestas immensa, nisi immensam 8 Hinc non minus ea tenes et possides quas non sunt actu in esse producta, quam qu3s esse et Speciem exierius acceperunt. Delitescunt enim in thosauris potentiae et sapientiae tuae, et ad minimum nutum tuum in osse soras
prosilient, et dicent: adsumus ad obsequium tuum. Non indigos laudibus et obsequiis no- Siris: si enim velis, infiniti tibi mox suppetent famuli, qui incomparabilitor te melius colant, si omni laudo celebrent. Ingredior, Domine, in has potentias tuas, ibique stupens et elinguis meipsum deperdo, ut Silentium meum loquatur tibi, animique mei attoniti admiratio te laudet, et deinceps omnino con
fidat tam incredibili potestati. 0NSIDERATIO IV.
De Deo, ut est refugium nostrum. Dicitur refustium nostrum, 1. quia in omnibus afflictionibus animi ot corporis, in omnibus tentationibus, in omnibus periculis, in omnibus angustiis et necessitatibus, quando aliundo subsidium et opem non speramus, habemus resu-
149쪽
gium ad ipsum, et possumus nos per oration mad ipsum convertere, opem implorando; et ipso cum firma spo et fiducia ad se coniugi-Bntes nunquam repellit, quantumvis illum ossenderint, et multis gehennis digni sint: sed semper eos exaudit, praestando id quod ab ipso petunt, vel aliquid longo praestantius et utilius
petentibuS. 2. 0uia ubi omnes alias creaturae nos deSerunt, vel opsm serre non possunt, ipse Solus nunquam deserit, Sed Semper, et intra nos, et extra BOS, et circum nos, undique set ex omni parte adest nobis, paratus juvare, DOnSolari, et salvare. Unde merito cum Davido dicero possumus: Deus refugium nostrum vi virtus;
adjutor in tribulationibus, quae invenerunt nos nimis I propterea non timebimus, dum turbabitur terra et transferentur montes in cor maris. Et: Dominus illuminatio mea, et salus mea; quem timebo p Dominus protector vitae meae; a quo trepidabo. Et infra: Puoniam pater meus et mater mea dereliquerunt me, Dominus autem assumpsit me. 3. duia est singulare refugium omnium justorum, qui hujus saeculi pertaesi, ejusque sallacias, malignitalem et aerumnas fugientes, ad Deum tamquam sontem vitae, et Omnium bon0-
150쪽
rura abyssum in qua sola persee iam quietem obii aphunt) toto desiderio suspirant: ipse enim est ultimus finis, et exiremus omnium desideriorum terminus, ad quem omnes toto mentis impetu confugere debent, ut beatissimam quietem assequantur.
PRECATIO. Ad Deum, ut est refractium noSt mm.
Ex disput. de Prae a. secl. 7.
Dicam Domino e refustium meum es tu, Deus meus, Sperabo in eum. Rogo, oro, Supplico, ob testor, cipe me sub umbra alarum tuarum, et non timebo in die mala. Si DominuS mecum, quis contra ms est p cur non sit mecum si velim, si orem ut mecum sit, et sollicite curem, ut me cum maneat donec moriar, et semper cum ipso sim pSi ergo certo salvi esso volumus, si nostram electionem ratam certamque efficere, primo semper in preces piasque cogitationes simus intenti, assiduo Dominum deprecantes, ut sua nos providentia custodiat, et ita regat, sicut novit expedire nostras saluti. Fieri nequit, ut qui hoc continuo flagitat, non saluberrime ab ipso dirigatur. Hoc est quod maxime nos vult