장음표시 사용
181쪽
IIo I. : L 1 P s I P H Y s I o L O C et Εsinie Conflagrationcm: cum omnia resoluuntur,& ad initia sua reuemantur. Animae igitur tunc omnes iterum ad Mundi Animam , id eli ad Iouena : qua mente AE ternae aliquando dicuntur. Seneca Cordum loquentem inducit,mortuum & inter Heroas : Nos quoque felices ianime, aeterra sortiω,.cum Deo visi erit iterum Uianubri, labentibus cunctu, ede ipsi parra ruitne ingentis accelsio, in antiq elementa vertemur. Tale in Epicteto : Deus, inquit, cum necessaria tibi eripit, cia veste sensius istos, receptui
ue, sed ad ilia e quibus ortus es, ad amica e COGNΑΤΑ, - elememta. Cognata illa & amica, intelli ait maxime astra. Et sane rarus ipse Epictetus est,ali is sublimis, in immortalitate aut & long uitate animoni adstruenda:quid adstruenda vix tangenda. Nimiru inter Stoicos ipsos controuersa ea res,nec consensu recepta Pan tius, ud Ciceroine, interire nimas arbitratur: & Laertius . aliam etiam sententiae diuisions ostendit. K-Θης - , inquit, τα
cleanthes omnes permanere ait, et firme ad conflagrationem ofundi i
cbosippus,solas Sapientum. Et Seneca, in verbis supra, eo inclinare videtur ad Chrysippum dico) cum scribit, felices Animas
aeterna fortitas:non igitur omnes. Tacitus apertiti: Si,visipientibus placet, non cum corpore exstinguintur magnae Anima. Nota magnas: minutae igitur Sc fatuae pereunti aut non diu manent. Palam ita Numetitus, in Eusebio, de nostris: To
ram, oe mortalem esse. non statim tamen interire, sed manere apudρ- ipsam. Sapientum quidem, et sque adco agrationem omnium: Dis rum, ad breue aliquod tempus. Imo ucro genere quodam fati e stinguuntur etiam meliores: puta, si pondere aut mole magna, Una cum corpore obruuntur. Seneca: interest, utrum siveratiquem vigiliarium ruat, an mons, an turris ζ Erunt tamen qui hane ruInran magis timeant, quamuis utraque aeque mortifera sit. Nunc me putas de Stoicis dicere,qui existimant nimum hominis magno ponde
re extriti, permare non posse, si uti largi, quia non fuerit illi
182쪽
sTOICORUM LIB. III. I Trexitis Iberi Mira sentcntia, sed cui origo & firmamentum ascito, quod Anima sit corpusu itaque pati eadem, quae corpus,& affligi, ac dissipari, Gui. Alibi super hac sententia legere haud nunc memini: nisi in Statio, qui docte ut multa versibus inseruit, istis.
titet istin, monte soluto ' Thebaid.
Obrutus, ac penituora tam obductumque cadaver 'Indugnantem Animum propriis non re dis astris.
Loquitur de auri scrutatore,qtii terras & colles subit,earumque subito lapsu obruitur: nec Animam potest ad sidera emittere, pressam sic& obtritam. Veteres &.noui Scholiastae silent. An non simile autem in Aquis, ubi profundo mersantur Seruius dicat in Virgilium : cum instante naufragio, Ingemis AEneas: npropter mortem, inMit,fdpropter mortis genu .graucestemm ,se- Gwiam Homerum, perire nausi is, quia e imas ignea, es' exstingui viderin in muri. Quod idem Synesius notat,& Homeri iii .epuli
oiax dis eriit, postquam bibit aequoris undam. Quasi plane ab Anima etiam periisset: argumento tamen parum firmo. Seneca ipse eodem adspexisse videtv r, ubi saeuitiam Caij exagitat, qui morituris os pannis conscisis farciebat: tr. Detra. iasaeuitia, inquit, est liceat ultimumstiritim tradere sic lego: da exiturae animae ticum. Sed populariter ea dicuntur: ipse diuersum sentit,& Stoicos adeo mos hic damnat. Nam relata sententia illa, de Obtritione , addit: hoc dicunt, iidentar mihi er- Epist.rare. Eu ad Anflamma non potes opprimi: nam circa id iussu-git,q- - tuin: quemadmodum acr verbere aut ictu non laeditur, nec
finditur quidem:sic Mnimin, qui ex tenus o constit, deprehendS non potest, nec intra corpus a Rigi: sed beneficio subtilitatis suae, per
ipsa q ibin Ungitur, erumpit. Haec veriora,quam priores illae ' λ his ita, ράM: Sed heus, incidit male omissum, ex Dionyso Alicarnasi seor quem,vel hoc argumento, Smae vindicabo. Ait super hoc scito, in sita persontubi de Marcio Coriolano infeliciter exstincto: Si igitur Ruta corpore Mima etiam interit, haud video quo- Lib. vox. modo bearos dicam, qri. nusio ex virtute fructu, ob i am etiam meunt. Tum addit membkm-alierum r-
183쪽
incorrumbiles in perpetuum Animae, ut quidam censent; aut tempus aliquo spolutionem corporum emanent: longissimi quidem, b norum Niramm, bre simum, rumrsen ciens honos habetur vim tutis cultor bus. Stoicis igitur manet sic Anima, ubi, & quid fociat, mox do M.
me migratione Animarum in corpora. mures ita sensive,
NM Senecae ordinem insisto, & Quaestio quinta excipit.
An aluiae alo transeat, , domisilium mutetZ Si manet, inquit: an si sorte, cum Pythagoricis, de corpore in corpus mi- spes. xxx. grat Eodein sensu quaerit alibi: Ego nesciam, unde defienderimi 'mel haec mihi videnda fui, osaepe ἶ Saepe enim; si reditus est, Mut Tertullianus appellat, re id uatus animarum. Et Pythagorόos, imo & Platonicos sic selasisse, decantatum est: an & Stoicos ad-Lis iii. dana 3 Volunt aliqui veterum. Vt Laetantius: Superesse senim epost mort otia risi , Stoici dxerunt: easque non sic sedis sinuari in corpora, in de abis in alia migrare. Item Damascenus:
De Harec Stoici corpus occidere tau um a corpore in comptu migrare volunt. Tamen haec assertio mihi anceps, & apud idoneos auctores tale nihil, imo contra, lego. Nam Animae illis ad caelos abeunt, dc sociantur astris, mox videndum. Dc remigratione, nus amvel bum di nisi si hoc intelligunt, ex eadem Universi Anima iteriura alias Animas fieri, & sic orbe quodam immittit imὁGΩdem etiam, post Mundi innovationem. Sed longe haec ab illa Pythagorica 'u' si uiri: quae est de corpore in corpus transitio,& cur non Latine Transirimatis De qua & Platonici multa. vulgata aut obuia: quid veteres nostri Galli in eodem sensa' fuerunt. An a Pythagora Druides hauserint, nescio; an potius ', -- utiores habeo, Galgos eum audisse ditaran uia. i. mn,. Galloria quidem hoc dogma. sar: Non humare Anima sedabalispost mortemtransire ad Sol. Lucanus ad ipsos Druidasr
184쪽
Non tacitas Erebi feris, Dituque pro a Padida regna petunt: regit idem h=irinu artus Orbe alio, longae , canitis si cognita, 'mae. Sed & Germanis adscribit Appianus: τὸ ἔθος-, o --Io cesti .
fer audaciά promptissimi sic mortis contemptores, obstem secundae iterum vitae. Iulianus Caesar, etiam Getis: civibus Xamiarim, In Cinn- qui apud eos colitur , hanc opinionem insevisse scribit. Itaque iidem vitae prodigi, λ ἀπών - α --: non mori,sed migrares sim ite nouelli aliquot Indi. Quin Iud iposteriores hoc errore perfilsi: quod Iustinus Martyr notat, & In Dia, Thalmudisti: profitentur. A qua caussa in Sacris nostris libris V opinati scribuntur, Christum esse aut Ieremiam, aut Eliam. Ipsi Christiani aliqui sic dementaverunt, Carpocrates,& Origenes: etsi iste magis ad Platonicos ascensus,de descensus,iuit. Sed non Stoica innittamus , ad illa eam .
. a imum corpiu Stokn 'essi, itemque Tertussiam OvAEREBAT enim sexto loco Seneca, Vtrum corpuUri, an non siti omnino est ipsi, & Stoicis : est enim Spiritus.
o corpus esse. Sed, ut Chrysippus est , αρου- ρον κῶrariore tenuiore silo et adeo mi prae ipsa tenvitates Tertulliani verba de fide corporalitatis ritaretur. Est tamen . & ipse ille doctus Aser in multis Stoicus) ita noui sentit selum, sia prodit de propugnat. Ipsem, si vis, vide, de Stoicorum eos nominatim allegat ὶ exposita argumenta. Hoc ita soli Stoici 5e Epicurei, praeter auctores Veterum sectarum , quibus iocorporea visa: Um-ου. etiam Pythagorae,ut Plutarchus ait, etsi discipuli eius, qui A reum aliquid statuebanr, e pus fecerunt. Non tamen omnes: '& Sextus pater aet mus Senecae laudati, de Italicae illius sectae bane super omni Animi lugerestum m :Iutorporalis, inquiunt,an
185쪽
r74 I. LIPSI PHYsIOLOGIAE J alio capax, corpiu haurit'continet. Illa in Claudiano Mameruto legas, qui tres de Animae statu libros scripsit,dici non potest, quam eruditos,elegantes, & subtiles. Veteres omnes in hoc tr Aatu aequat, aut vincit. Et est reuera incorporea Anima : ac Stoicos iamolim resutauit Plotinus, in scriptor sm ω δω e Ges em- ρυ---η non post corporea esse Anima: cuius excerpta pluscula in Eusebio habes. At dices. Si corpus Stoicis , qua figura igitur aut circumscriptionet Per se quidem sphaerica; opinor, quae Mundi est, de astrorum: atque ipsa delibata ex
auris. In corpore autem, figuram scilicet eius sequitur, cuius membra omnia implet. fideo Tertullianus uniuerse Huma DeAmma, nam ei sermam adsignat: 'figiem , inquiens, Anmae non aliam,' aeter humanam. ω quidem eius corporis, quodHaquaeque circum tulit. Nota, circumtulit: ergo dc post mortem talis. Caussani
etiam addit: Recogita enim cum Deus sus et is sciem hominis fatum vitae , totum utique ter sciem flati atum illum in murioia trans sum, simulque diuina a piratione densit , omni meus linia expressum esse,quam densatum impleuerat, 'Delut in formagelus se. Inde igitur in corpulentia Animae ex rinsatione solidata est, is effigies expressione formata. QBod ad caussam ; tota est Stoica, dc frigus, gςlationeim,densationem misci*, corporeae Animae so mandae, dc efformandae.
Ubi Mima separata Z em ques agat In Lunae orbe, aut circa esse,
SED illae 'sit perioribus lucem suam, si attendisti, habent:
si non,actum non ago,de aestu isto disputationum euolue re me pergo. Erat enim septima, auid facturus sit Aiamus, ta mper nos facere a vid desieritZ Sententia est, Quid faciet Aniin ut solutus dc a nobis liberZDuo hic videda: de Ubi si de Cyasorte aut occupatione. Vbi quaerit hoc ipsum alibi Seneca, dc auet Eρiae xxv. discere: Nesitam quo hinc iturus sim Z quae sedes ex flectet Ammam flutam legibus fruitutu humanae Dicam ego hoc tibi, e patris tui uasin vi Harisῖ Apud euin Arestius Fuscus N. vimur diuina astu hauseae,
186쪽
-is T o I C O R V M L 1 B. I I I. I sem nec senectus viti, nec mors, onerosi corporis rimcidis exsolutus, ad sedes sis er cognata sidera recurrit. Dicam e tulSλReuerti eo -- De Trande veneris, qui raue est ὶ Atqui venimus sanie doctu m) e caeso. 'Ideb Manilius: An dubium est , hasitare Deum sub pectoren bo,
Tamen distinc ius paullo hoc dicendum est, ex Stoicorum scitis r quae Tertullianus propagavit. Apud Platonem, inquit, in DeAnimata
Etherem fusimuntur Animae spientes. apud Arium, in Aeremiapud Stoicos, sab Lunam. Vide. Plato altius icillit in ipsum AEtherem,& inter sidera locat: Stoici, modestius,iuxta illum, & proximὲ
a Luna. Ergo cum Ario, in Aere, sed supremo. Iterum Teries-lianus: In AEthere dormitio nostra, cum Flatone; aut circa Lunam,c-n Endymionibuu Stoicorum. Ridet scite. sed etiam Cicero hanc sententiam expressit, ut Stoicam: Necesse est Animus, quo nihil est l. 2. elocius , me feratur , ut penetret dumdat omne caelum hoc, in quo nubes,imbres, mentique cossuntur. quam regionem cum superauit Am--u, naturamque sim similimcontigit, gnouit: iunnus ex amima renui, ω ex ardore sese temperato, ignibus in hi, m sinem altius esserenin se facit. Cum enim sem similem in leuitatem, oe cadorem adeptin est, tam Juam paribus examinatuae ponderibus, nusium in partem mouetur r eque ei demum naturavest sedes, cum ad sui simile penstrauit. H quo utare egens,aletur in sustentabitur iisdem rebus,qui-biu aura Dentantur e r alunturi Palam dicit, regioncm turbidam ANN permeare, in superiore sistere,cum naturae simili, id est AEtheri cuius a Luna initium appropinquat,aut est mixtus.
Lucanus pariter r lae que tet terru inter , cal ue meatus, Lilare. Semaei manes habitant: quos ignea Uιrtur: Innocuos et ita. patientes A ET PIER TS IMIi s Fecit, 'aeterms ianimam cosiuit in orbenta aethere imo ponit, circa Lunam: nec onmes, sed virtute prinstantes. Plinius ab hac mente: Sed m tu pater Traiane, si non H thdera, proximam tranensideriburobtinessedem. Adulatio Principes ipsos, s ed consueratos, superiori caelo,inter Deos, asserebat: at tu, inquit, Principi nostri pater, inter Heroas agis& Sapienem nupas, iuxta sidera, & in avi e illo supremor aut & ipso
187쪽
AEthere, sed imo. Ab hac mente fortasse, quod Lunae populos suos quidam ctiam e Stoicis dabant: de quo ' ante memini dixisse. Sed obstrua, de Sapientum Animis haec dici tantum: de
stultorum de rudium, alia sententia eth, quam Tertulliano item serimus acceptam. Nam cum in prioribus verbis edidisset, pientes . nutura ad Lunam evehi: addit: quidem Stoicos in miror,quod Imprudentes An-- ci terea rom nt, cum iliatis a Sapientibin milio siverioribus, erudiri a ment. Dogma igitur. Sapientum attolli, vulgarium versari & volui circa terram,
donec ab illis Sapientibus edoeta, & vitiis purgatae, item suta uolarent. Non alibi legi, de Stoicis quidem: etli Platonis simiales ascensus 6c gradus icto,sed non cum hac disciplina. Qilam idem ille Aser naso suspendit: & mi, inquit, erit Scholae regio, in tunia aenuntia dure orum Z qia ratione disicipuia ad magistris comuentabunt, tanto discrimine inuisabstractae Euu autem illas postumierussitionu Uus ac fructus, iamiam conflagratione perituru In Seneca nostro haec discrimina non sic reperio: unum locum, ubi te uiter tangit. Ait ad Marciam: Integer illa , nihilque in terru relim quens , PAVLLVM 'VE SUPRA NOS COMMORATUS , DUM EXPURGAT INHAERENTIA 'Etis,situmq-omnu moria saeui excutis , deinde ad EXCELs Asu lutus, inter felices currit Animas: excipitque illum caetussacer, ni mi, diuanesque. Pater tuus Cremutius Cordus)M rcia, istic nepotemseum appluatsibi, VICi-NORVM SIL ERVM mearus docet. Examinata enim huc faciunt rde purgari in imo aere, quippe adhuc adolescentem, nec plenae Sapientiri filium ostendit: tum ascendere, Zc vicis sideribus non inter ipsaὶ fieri ac serti. Alibi non sic exacte,&Diis ipsis
miscere videatur. Ut in epistola quadam: Cum venerit Hes in, qui mixtum hoc diuini humanique fremat ; corpus hoc usi inueni r linquam , ine me Dris reddam. Iterumque alibi, indefinitὸ vel ambigue, quod ad locum: Fruitur nunc sis ter tuus mortuus)aperto-libero caelo, ex humili atque depresso in eum emicuit sitam, is sinis ILLE EsT, qui seliatu minoia 4 imas beato rec pit 'u: nunc libere et Hur , cir omnia rer- Naturae bona, cumsi-- voluptat pelicis. Vbi postremis etiam verbis vides, quid censuerint egisse Animas,tic in excelso sitas. Nimirum contemplatione suauissimo pastu Animorum se occupasse M
188쪽
oblectasse; ae supera cx vicino , & ima ex alto, lustrasse ac por-
uidi sic. Itaque in arcana Naturae penetrat sui Selacca alibi ωfri Ad Misis ratur caelestium caus , in in profunia terrarum permittere aciem iu-
t. Sed ibidem profecto , deribus inter siet, & in caelesti arce collocat, sicut & in epistola C I I. extrema: quod Platonicum magis, quam Stoicum scito. Nam illi pandcbant ipsum AEthera rapientibus t & in via adeo lactea collocabant. Sed & hi si a discrimina sedium habebant,& quasdam magis imas: non nostro instituto nunc reserendas . Plutarchus, De facie in orbe Lunae, sub finem; Macrobius in Scipionis Somnium; Stobaeanae utra
que Eclogae; & ipse Plato ubertim suppeditabunt cupienti. Absolui hoc Septimum spatium, pergo. A v D. Imo site, & hoc addoce. Sapientum si in felicibus altisque locis: quid Insipientium, nihil iis poenae aut mulctae Z Si viperi, nulli inseri sunt3L I P s. Iam dixi, purgari, & erudiri: sed de Incipiciatibus aut bonae spei & profectus hoc acceperim: de pes imis, quae ratio
estZ Pereant, aut certe vapulent. Tertullianus, de Stoicis : Reli Cap. Linquas Animas non eruditas, aut erudiendas ad inferos deficiunt.: Esse inferos Zeno Stoicis docuit , s sedes piorum ab Lib. vir. impia esse distretas: odi isios quidem , quietas ac delictabiles incolerere,iones . bos vero luere poenas in tenebrosis locis, atque in caeni voraginibus horrendis. Seneca noster aliquid tangit: Epist rum immortalitate loquimur, non leue momentum apud nos habet sern sensius horivum,aut timentium inferos, aut colentium. Utor hac pere
suasionepublicae Publica sed non propria tamen: & ipse abdicat
ac spernit. Vt ad Marciam : In quae nobis inferos faciunt terribia cap xxx. kssabuci est. Nudasimus imminere mortuis tenebraό, nec carcerem, nec flumina furantia igne, nec obbmonis amnem, nec tribunalia, nec
reos. Luserunt ista poetae, , vanis nos agitauere terroribus. Mors omnium dolorum 6- solutio est,se finis: vltra quum mala nostra non exeunt. Idem Epictetias: Nulgus Orcus est, nullas cicheron, nultas foc tu nultas T riphhethon,si omnia plena sunt Deorum Ge-- niorum. At cum isti sic negant, imo pernegant; an distentiunt igitur a capite suo Zenone 3 Non arbitror: neque Zenonem aliud sensisse, quam circa terram in caeno&sordibus volutari, contrarium naturae igneς, atque hos inferos esse. Lactantij verba inspecta hoc dicent. Tamen mirum,& nobis notandum est,
189쪽
r 3 I. LIPs I PHYSIOLOGIAE plerosque omnes veterum, imo plerasque omnes gentium, alia' quid de Inseris scriptione, aut opinatione, libasse. Trismegistus aperte, in his quς exstant, inspersit: & de eo Tertullianus. nii. curius 2RIptius dicit , Anima m digressam a corpore, non refundi in . imam ' uersi,sed munere determinatam , Pti rationem, inqnit,' patri reddat eorum , quae in corpore gesserit. Platonem omitto: res nota est: Indos & Brachmanas illi addo,quos Strabo scribit ea- Libat V. dem fere Platoni ,- αφ GH Umin, de immortalitate animae, de iudiciu apud inferos, sen sisse. Et vere Empiricus, De inferis, sicut de ius , omnes homines labere com
we Teminiscentia 4 imae, aut memoria, cum
AE corpore abluit.. METAM video, imo iam tango. dc ultima quaestio ; iam obliuisiatur priorum, in issic nosse se incipiat, postquam de corpore abductus msublime secessitἶ Nahit hie de Reminiscentia Platonis, quae in terris locum habet: sed dubitatio est de sublimi iam Anima: an illic memoriam priorum habeat; an in se acquiescat, oblita priorum Z Definite super ea re nihil repperit v. xxv. in Seneca ramen, ad Marciam, agnitio aliorum ponitur , & quod coetus sace Scipiones Cotonesque, cremutium excipiunt 'si sui nepotemia Scd idem alibi, cadem omnia soro quae ante Natalem, non semel dixit: ergo ignorantia aut obliuio vilium istarum rerum, & cura ac meditatio meliorunii Testimonia igitur ambigua sunt,aut deficiunt: rationem si vides, credam pro aiente parte esse, id est, reminiscit: scire. Si enim ab Anima mundi huc auulsae venerunt, atque ea omniscia; retinent in ipso com Iore notiones eas & scintillas: atque ita Plato-άν ασψω:aud absurde dixit: Distentias cum Tortulliano vertam 9remi, nisientias esse. Quidni igitur cadem diuinitas & scientia post corpus 3 Nec facit, si viles curas dicas e cogitant talia, non iam curant, & suis quaeque pretiis pendunt. Ad summam, Stoicos non alienos ab hac sententia fuisse Iulius Firmicus mihi adsuade
190쪽
sTOICORUM LIB. III. 17'det, fidus eorum assecla &saaelles. MUM , inquit ,suae originu L . r. M semmis constantiam retinens, omnia dulcilia atque ardua putantur , Iacia druinae mentis inuestigatione consequitur. Ams in caelo
iter maris vidi s quis attritu lapidum sicintillum latentis ignis excussit quis potestites cognomi herbarum) cui se tota natura Diuinitatis ostena t,m prodidit,m' e imo,qui ex caelesti signe profectuiὶ seeomputos tradidit Solis ac Linae , a esiarum cursu, regressu
sationes ,societates, augmenta, ortus occasiusque monstrauit: o fiagilitate terreni corporis consitutus, brem multestatis siM REC o R-DATIONE, haec omnis N traderet, NON DIDICIT, SED AG
NovIT. Vides Platonica haec esse: nec ego video quid c posito illo principio originis possit obduci. Meininisse igitur ptiorum
concludamus , & sine sensuum aut instrumentorii in opera scire. Dionysius Halicarnassaeus etiam curare nos&nostra An mas saeit,atque adeo vota suscipere pro nobis. V mς ἄω τὰς ἀν
re Mutas excipiat . non illi subterrane- ω caliginosiuae meam capiet, nec Oblimonis qui dicitur campus ,sedilis sublimis'purus AEther, in quo Deorum filios o Heroas ponunt. quibus in fietatem immrenuntiabit,Wgratiamsibi honoremque babitum, proque iis semper a Diu petet mercedem tibimpraeclara tramis. Quae polirema, quis abnuet adscita religionis nostrae esiel Nec ultra insisto,quia S necae haec sibilatacta.
FI N a VI etiam Quaestiones super Animo,quas proposui tralia pauca, magis illustrando, dicam. Animus etsi uni r- me quid & simplex est, tamen Tartes sic Stoici & Platonici appellant; θ sive Facultates Aritateli; siue , ut scite Varro quid autem ille non scitet Graias distinctos quosdam Z L habet.