장음표시 사용
151쪽
I o P. LIPSI PHYsIOLOGIAE magis abstralium , & circa eam dumtaxat ponunt. Itaque Chrysippus etiain defintcbat, istob. Pli1s 1nensuram celeritatis ta itatis. Quae definitiones sensum no- 'strum de Tempore magis exprimunt, quam ipsum. Imd vero non nisi i a nostra ratione & ratiocinatione q-iam illud ponebant, quaerebantque An reuera Tempus elici Z Apurieta
sit agiquid Z deinde, an aliquid ante Tempus sit, si Tempus cum in do corpIt. Mutar ante mundum, qria fuerri aliquid, fuerit Tempus En , primam quaesitionem, An per se sit Tempus p od Epicurus negabot, asserebatque accidentium accidens es se , ut scribit Empiricus : & ipse Epicurus, τω δὴ - ου
β η μακ παρ ημὰ -vd-- Tempus non est quaerendum. . sicut uec cetera, quae in Sιιbiecto quaeramus, referentes ea ad amicia
sationes quodam a nobis ipsis visas. De quorum tamen vero sensu, idem Empiricus aliquid .volenti dicet. At Stoici esse , . Aquidem per se intelligi. Tamen idem incorporeum esse et sicut In ne,WLocum Empiricus, itemque Laertius: ' δνον ἀσώ-rem. Esse H pus incorporeum. Et de Incorporeo, alii consentiand: in Essentia vci Exsilientia Temporis , aliquid etiam nostri mutant. Nam vidciatur nullam: Tempus si t-mcom. tuere ait Plutarctiusὶ einra Chrysippus dicam, Praeteritum futurum non exsistere , sed subsimi se .cra i Naso t. ἔνυ:) soliis exsere το ς,ες , instans siue praesens. Ac idipsum mox ficit Gr distribuit, partim praestens, partim praeteriti- : ita nihil quod exsistat, refinquit. Taliis Plutarchus: ipsi verba & veri sensus in Stobaeanis exstant. Sicut Inane infinitum est, itu m Tempus omne utrimque esse. Nam praeteritum, fusurum, sino carere a. praesens autem istam integrum tempus est. Cum se corat a min finitum fecentur, tempus unque sectionem eamdum recipere, I tuae
nudum, secundum persectionem, tempus praesens esse , sed late erassiore modo ita Hici. Sedo solum prons tempus exfissere u iam praeteritum: in futim ubsistere quidem s m. sed nome visne. nisi ut praedicatrem aliquod exsi tre Acitur nuru soria dens: sicut Ambulare mihi M , γ exsistit, clini ambalo placente'
152쪽
pus wrtimque esse. Quod ita quidem cum.aliis verti, & est in
Graeco , ira mes: fortasse tamen Verius, is alterutrum reddas : id est, ante aut pὀsst infinitum esse. Exempli causia, Praeteritum, anteriore parte tale est , Futurum, polleriore: utrum-tinen 't recte Posidonius)-finitur Quod auicince ipso Praesenti est, persem non existere: haud vane. nam reuera est in assiduo fluxu , & constat ex praeterito aliquo futuro .cut i lem Posidonius sed cum discrimine Num, quod tamen ing punal est. Tο ει νυοί , Osuiu, υπω, e io' ἀ---μον-Illud autem quod Nunc disimus, laris , lux . non se,cte ω absilute intesigi.. Haec vera flat, AI extra calumniam, probe accepta: neque diuersa valde Aristoteles tradit: Nostero Phys
etiam Seneca : Traejens tempus breuimmum es , adeo ut quibuse De Brevit. dum nultam iideatur. In cursu enim semper est, fluit cy praecipita- . tur: ante desinit esse, quainvenit. 'usct que assiduo labuntur tempora m rotu, l l ...
Non secus ac flumen. neque enim Oonsistere flumen, Nec leuis hora potcst..Ita vere aliquis dixerit, non aliud esse Tempus, quam Nunc fluens. Altera quaestio in Seneca, e aliquidante Tempus Z Ita, sed id appellatur Aeuum. Tempus autem non nisi cum motu incipit, eoque digesto ac ordinato. Nam & ante Mundum crad . motus in materia, sed indeterminatus-confusus. Ergo Tempus, cuni caelo. Atque ex hac distinctione etiam tertiae quaestionis solutio prompta esst: in qua qtiaeritur, agiquid is, an Tempus fuerit ' Negamus, ubi sola Principia sunt, daem
το αλ ἀssii: o ααν: 'od enim iis quae Tempori siubiecta sunt est Tempus, id aeternis illus EE-m. Argute etiam Tertullianus: Noni AJ Q. habet Tempus AEternitas, omne enim Tempus ipse est. Sed, mi Au- . ii ditor, quid argutamur quid quaerimus, ut necno sit; di dum aeriimis , patimur clabi i O thesaurum , non vltra reperien sium fi linea Gue, & nobis effluit: quod unum auariter habere debeamus, S nulla inerce aut pretio permutare. Illic otio, illic alea, illic conuiuiolo perdimus :&quantum inirilitudinne, aut somI Deus bone, cum recogito: undecim lustra hi,
153쪽
m. Erist. quinque ex illis vixi & quod vixi, ubi est Infinita sto tempomis , quae magis 'paret rejicientibus. Modo in Istano puer lusisse videor, modo Bruxellae primas scholas adiisse, in do Athi, Coloniae, Romae egisse : & a Batavis quam recens memoria est Functum est quod vivimus, sed hoc pulictum specie quadam longioris temporis diuismus, & Pueritiam, Adm testentiam, Iuventutem, Senectutem secimus heu, ubi ista,& quam in breui sunt3 Abierunt prima, & tunc denique computamus & damnum taxamus, cum abierunt. Ah, vel tarde, De vimux. non enim sero, incipiamus aestimare & amare, cuius ramius h RAH illius breuitas, de nostra fragilitas nobis Q MAmp. currat: bene ponamus, hoc quidquid datur, nec tunc vivere im ' . cipiamus, cum desinendum est.
154쪽
v o. Mi doctor salve. L I p s. Tibi idem.
. quid tam mane Z Sol lineam quartam vix tangit. A v D. At tua monitio heri exci- . I tauit, de huc misit. Meministin aiebas rimpore utendum: labi id & fluere; nec fas lapsum unquam reuocare. Pareo igiatur, & uti fruique meditor, &: primam quamque horam Bonet Menti consecrare. Quid scio an cras, an a meridie licebit Z Ciam temporis illa ve-
Iocitas animo obuersatur,cum ilicerta haec&insidiosa mortalitas : cur non properem8 quem futuri temporis praedem accipioZ Di iussertur inra, tra currit LI PS. OVeia. quid autem gum sis.erist.r eripitur vita, an non transcurrit Hoc nobis fit,quos litterae,sem mones, aliae curae vel actiones assidue occupant :& vix seriis 'tempus est dare,nis1 quod relinquitur in fibsecivis. Omu-oc n. a iiii cupatorini, ait Annaeus, misera canaeti eorum ta- - . qui nec Fuis occupationibus laborant. Credo eum de me scripsisse, aut in me certὁ competit: qui cum Livio Druso possim exclamare, Vni nec a puero ferias conti spe Mane surrexit Ecce littera responde. Feci,ad alia me verto: pater,Est nobilis vir aut ado-liscense Gallia, Germania,Sarmatia: vult saltitatu mulle autem
dc illi, libellis suis Amicitiae symboluminscriptuin. Vix suspi-
155쪽
raui, en e Belgis lucis aliquem, Heus carmen aut libellumscripsi,lege. Quid etiam Z cense,& em lada. Quid amplius carmen aut elogium praescribe. Absolutum me censeo, alius: Mihi aut fratri,patri, amico epitaphium: domui aut arci, arae,ihscripti nem. Quid studioses iuuenes & tui similes dicam ὶ scis quam iis pateam, audire, respondere, dirigere,& in via,Sonere, quam rectam censeo , studiorum. Hiuus unius operae minime inter omnes me poenitet: & quid interest, voce an scriptione iuuena: nisi quὁd haec ad plures sortasse venit sed illa si ad pauciores, efficaci & fructuosius fortasse venit. Haec fere vita mea est,& serre inducor et se
leuisu sit patientia, ἄmquid corrigere es nefa/.
Fit etiam sapientia leuius,quam pro meo modulo usurpo. Sen Epist xxi t ca exemplum mihi monitumq, praebuit: oum, inquit, me amicis . deae,non tamen mbi abduco nec cum idis moror,quibus me tempus ad
. quod congregauit, aut causa ex ossicio nata. Qid ergo ad me suta inde redeo,& in animo salutare aliquid,atq; usui meo versb. I Guiter atque obiter quidem: sed verso, Quis vetat cupienti, & in theatro selitudinem,&in solitudine th trum esse Z Utrumque tibi struxeris , animo S: cogitationibus huc aut illuc mistis. Aiunt apodes quasiam aues,a re dictaes,essc e quae cum longu maut firmum insistere non possint pedibus mim carenti tamen muro aut arbori adfixo,aut in aere suspensae,quod satis sit qui e cunt: imitari possumus,& agentes aliquid aut loquentcs,animo interiungere,dc serium quidpiam meditari. Cogitationibus bc nis,etsi breuibus,semper est locus.. Facio igitur,qua possum: seqquanto liberius atque uberius,cum vespcre morem meum nost .... sti) licet mihi prodeambulare,& moenia illa,agros, prata calca reZ Tunc mihi in pastuum meum immisitis vigeor, tunc vetera &noua ruminor atq; agito,tunc. Graeciam& Latium, philol
ga & philosopha lustro. Tun ut apud te fatear,libellus istos
siquid a me in publicum manat, fere concipio aut dispono: &stili operam,cum domum redij,addo. Q aprsum ego ista)ut tu bi quoque prςeam,& vcunter turbas quietinn esse suadeam,in- j ter occupaetiones seriatum. Sicut medicus inter aegros, sine sensu ni Irbi sui agitat: . sic inta nugatores serij sinter vanos gr/μα
156쪽
s Tor CORVM LIB. III. I 1ege concinur.Impediant nos fortasse,non mutent. A te,ino uain non abeas : aut statim certe ad te redi. ad te, id est ad philotaphiam, de animi illum intcriorem cultum. Huic vacare nihil ex ista etiam cum non vacas,licet. At ego nunc tibi,imo mihi:
communis enim res dicenda, &mihi quoque discenda est, Gidsit homo: in qua notitia, illa etiam Dei & Uirtutis fere est inclusa. Nam de ipso Deo ,- tum de Munab, ut scis, diximus: Mundi igitur prcstantillimum Homo sequitur,quem lustremus,& in eo nos illustremus.
Hominem paruum Mundum es, breuiter eius praestantiae. Iv RE autem statim a citando. quid enim aliud ipse Homo,
quam pviruuae ut diu' ἴ' illo Iudaeus, ut commune Verbum, rettulit: κοσμ - Paruum Mundum Hominem esse magnum Hominem,Μ-d . Macrobius idem, totidem p e Verbis: Pb cim i i uiso gnum Hominem dixerunt, in Hominem reuem Mundum. Quid itaὶ p xxa.
quia ut illo rectorem in se Deum habet, sic homo diuinum antianu. Quid ampliusὶomnia,quςMundus,sere habet:quattuor in se elementa; capitis quoddam caelum pia eo flammantes oculos, ut stellas; ipsam sormam rotundam,vel in maciis utero; vel iam liber, cum brachia & pedes expandit. Lineae enim ab extremis illis ductar,faciunt iustum sere orbem. Quid,quὀd omnia quq in Mundo sunt,ipse continet,& in capaci illa mente gestat Z Ira est : selus homo sciciatiam omnium&amat,&, si vult, habet. Quid ei clausum es 3 caelos penetrat,& Deum ac diuinamente adit. Manilius scite: -quita mirum, fiere Mundum
Sipossunt homines, quibus est ω Mundus in ipsis: Exemplumque Dei qui que est in imagineta BItaque Tritaeditus oralem Mundi, id est Mundum alterum, Hominem facit. L- ο - ἁσμος - Mundus quidem Dei filius, offundi autemsoboles Homo.Imo ve- .rum si dicimus, nos Dei fit
Seneca: Ita es: cari r nos ij, & velut proximi ab illo sumus. δ immortales habuerum , habentque: De Benet.
157쪽
I 6 I. LIPs I PHYsIOLOGIAE sty qui maximus tribui honos polint , ab ipsisproximos cossicauerint . agna accepimus, maiora non cepimus. O aurea verba & seia sabProximos ab ipsis3 ita. Trismegistus: e A rarankπου, -τῶ, τμω
uapropter audendum est dicere, Hominem terrenum, esse Deum momtatem . Deum caelestem, esse Hominem immortalem. Praefatur audaciam. & siquid supra verum , non longe a vero . Idem iterum attollit: Ο --, ζῶον ωι Θυον,- λ ζωοις ψ
δυναι-- αγδώλοις : Homo animal est duianum, alusque animantibus
non confertur , fidius qui Fursum in caelo Dii Acuntur. J- ωσὸ, si
merum libere dcendum est, etiam*βper isios est is,qui mere homo est: aut certe pari cum iis aestimatione. Euge, attollere, sed cum mo/estia. & pietatem ac Deum si colis is vere Homo est in Mercurio)ad beatos Genios,aut supra eorum quosdam,ascende. Cotis,ing Tuscul. quam . nam, Vt recte Cicero, Deus hominem,quasi contemplatorem caeli ac T eorum, IPsORVM ME CvLΤOREM fecit: c hominis utilitati agros omnes cie maria parentia. Iure ait, omnia nobis parere,& seruire. Quid clarius 3 terras habitamus,aramus,peragramus: ipsa maria,indomitum elementum,domamus: bestiis tarisque omnibus legem & imperium damus. Mariae it. A- Δόitetpost haec hominem coniungere caelo' Eximiam natura dedit linguamque,capaxque J en Pium, olucremque animum. quem denique motam Descendit Deus atque habitat, IPSUM E RE MIRIT. Multae hominis dotes, &praerogatiuae: tangit quasdain, sed e trema an non a diuino instinctu sunt 3 Dicat suo ille sensu, n stro verissima sunt: Deus in nobis habitat, silum eius sumus: Deus hominem requirit, teliciae eius sumus. Denique, ait Pi
sice teipsium, hoc fine utiliter eductum. Sao alibi etiam de hac prestantia, cum de Animo videbi
mus : nunc,quod praemisi, homo eminet, di Deum in par
158쪽
sTOICORUM LIB. III. I Tte refert, quia selus cupiens scientiamin,& capax. D tanta ani- r. A Lmotium Narietate , ait Cicero, homini seli cupivit, ingenerata eLi cognιtionis ω silentiae. Ideo iure ipδω, id est Lumen, G raeci dixerunt : quia odit ignorantiae tenebras, nosse & notescere vult, scire & sciri. Atquin ante omnes scientias, una ei necessaria sui. In sera ac supera scrutare; . '-, nil tibi prodea in tentasse domos, animoque profuiaum Percu se polum , hoc tusi naris.
Huc te verte,ad te,inquam. Seneca noster: me iubet ilia DULcis oraculis a ripta vox, Nos CE TE. Vox merito adscripta oraculis: & quae a Deo est,aut certe non sine Deo. Ab ipso esse, indicat Seneca:& alij item volunt. Chiloni roganti, quidoptimum es Poes missetἰ responsem hoc ab Apolline, γ i ta on Noste teipsi. Αlij tamen Piamomes, alij Phanotheae quidam Thaletis, Stantis, aut 6hilonis
etiam vocem adfirmant. Cuiuscumque, emissit Deus, aut immisit: - e selo defendit γνωdiere mettos. Et constat sine inscriptum suisse in vestibulo atque aditu templi Delphici, ante ipsa mei 'κεια, ubi ingressuri se adsper baiat aut lauabant: una Et Pomcu in dicto altero ,--ο, Nequidnimis. Conspirat enim virumque, ait Plutarchus: & in illo hoc continetur, ac modestia praecipitur, ut iam videbis. Ad sensum enim dicti venio, in gni, ardui, &quod legant siue audiant multi, non intelligant; ncc qui intelligunt,praestent. Nam Vt Ion poeta,
Sed tanta res,quamIuppitersolus siciat. - est, fareemur: Solus plene se nouit Deus : sed homini usquealiquo pertingereticet, &pro ingeni j modulo se capere ac scire.Qnissensus igitur 3 a contrario Plato indagat, & assequitur. Nam triplex est, inquis,sulignorantis,in opibus,in sorpore in a i- lti phile. mo: triplex igitur & scientia, in illis iisdem. Opes tuas vides, &omnia haec externa nec tua vides: abeunt,veniunt, ludicrum, aut potius ludibrium quoddam,Fortunae.
159쪽
tantum honores etiam: &Summum adgradum cum Aritatu meneris,
consistet aegre, sty quam deficendas,decides.
Itaque haec nosce: Si quid sequiturZ non attollere in iis,sed mφρανει Σοφρωνει, inquam, id est modeste age & senti: quod quidam praecipue subiectum voluerunt huic dicto. Sed altera icientia partem tui spectat, Corpus. Ab eo, quid est homo 'quassum vas, in quoiabet fragile: iactatu, non tempestate opus est,t soluaris. Quid est homot lucerna in Metratoposita. Quid est smino3qui ab ipso lucernae orire terire polint i quo plerumque abortus.
Noste,nosce,&-Huic uni animalium ambitio, ni auaritia, Ibid ' -- mense vivendi cupido, superstitio. Iterum dicam , nosce& σοφρωσι. At iam tertia,& praecipua scientia, Animum tangit. Nosce te,sed a pulcherrima illa & diuina tui parte. Parte imo cie. in toto. Nec enim tu u es,quemforma ista decurat . sed Mens cuiusque, is est quisque, non ea figura, quae digito demo rariIotest. Philo Iu- Λογ:ώ c: Homo,non idia biforme animal, sed pars optima Ammae, quae Mens oe Ratio dicitur. Est prosectὁ ita. duplex in nobis homo , Ut Termaximus ait, O - δεμ οδὲ- M: Phus Materiatu, ater Essentiassu: atque iste vere Homo est, princeps alterius,ductor, & rector. Mancipium est, inquam, par taltera: & homo quoque, siquis eam colit. Diogenes ille Canis scitissime olim, cum aliquando , Heus homines,adeste, dixisset: & concursus factus esset,baculo abegit omnes,addens, si-ου η Θάρανῶ: Homines enim aduocaui,nonpurga-nta, inna haec mancipia. Pars illa est, quae eminet,quae sola ab animantibus brutis. que distinguit. Naura et alet o leones. formosius si in pauones. velox ef in equi: mimn dicam in his omnibus vincitur. Vnum ergo Hominis & proprium bonum,Ratio:quae noscenda,& c lenda est. Neque enim, ut Homericus ille Laertes, hortum, gros,domum,omnia curabat e neglecto: sic nos oportet corpori & externis mancipari,animi securos. Imo ucia Te nosce. Et numirum
160쪽
ut se quisque nosiat. Non enim loraecipi ut membra nostra, aut si
que ego tibi dicens hoc,corpori tuo dico. cum igitur, Noste te,dicit, bredicit, Noste animum tuum . nao corpus quidem quasi w est,aut a quod animi receptaculum:ab animo tuo quidquid agitur,id agitur a te. Attende,& fac. Sed quomodo,inquies,noscam animumZillum occultum, illum sensibus subductum 3 Ipso animo. Sicut oculum non nisi oculus videt,sed in speculo: sic sese animus, quo dam reflexu. In se igitur intueatur inquit Plato, -- τ τοπω, A J rn S η-σ maxime in eum locum, in quo isest virtus . nimi,Sapientia. Is locus est Mens siue Ratis:& quaeri illic Sapientiam vult,atque inueniri: Sapientiam,id est Virtutem. Nam animum qui adibit & consulet, videbit & dia
stet aliquidsi habere diuinum , ingeniumque innuum, sicut sim
lacrum aliquod, 4 icatumputabit: tantoque munere deorum fimperdignum aliquid sciet, o sentist.Itaque ab hac notitia,contemptus aliaru rerum, aestimatio unius Virtutis sequetur: ad quam faxstum se sciet, per quam beatum se re iudicabit. Denique ad Deum per hanc ibit: ut pulchre Agapetus. Ο ἁ-, -ς, Ad rum
set. Deum nostens Deo imitabitur: similiavitur, ae eo dignis erit: dignus eris,qui nihil Deo indignum admittit, sedcogitat quae Dei sunt, , quae cogitat loquitur,e 'quae loquitur,scit. Pulchra gradatio, & ex vero deprompta. Nemo le,sne in nouit;& in se, Deum. Tum amor assimilandi, ad cuius imaginem factisviamus ; id nisi per Virtutem non fit: hanc igitur amplectimur,& cum ea Deum & diuina amamus,loquimur peramur.Facite o moriales, Vos NOsCITE. Ecce ad Olympiaroficiscimim, Ph uiae statuam videatis: edi, noninus cinae baberiti., mrmosi sa