장음표시 사용
171쪽
vcre trabis. Sciacca non dicit , ab initio insita, a conceptu ingenita : sed insita a prima natiuitate intelligit, cum Anima ipsa.
iii. Q ns Itaque caute & restricte etiam alibi loquitur: attende. In Semi-ς-y om futuri hominiis ratio comprehensi est. Et legem barbae, nori , NONDUM NATVS insans habet: TOT enim COR PO RI si sequentis aetatis, in paruo occultoque lineamenta sunt. Hic
sane de ipsis Semine: sed quid continet & includit3 legem barbae,
canorum, in totitu corporis lineamenta. De Ratione & Animo, nullum verbum. Enimuero tui pse, Stoicos alio diuertisse,os cn-cir.riri dis palam. inquis, NON IN UTERO cou- Animum,nec cum carnis figulatione compingi atque prosicis effuse iam partu, nondum Nivo i anti, EXTRINSECVs imprimi. ceterum semen ex concubitu, mugiebribus locis sequestratum , compin- guescere in s OLAM svBSTANTIAM CARNIS: eum editam, si de uteri fornace fumantem, in calore solutam, ut ferrum ignitum, O ibiὀm silidae immersum, ita Heris rigore percussam , V I MANIMALEM rapere, oe vocalemsenum re aere. Hoc STOICI cum Cnesidem, cr ipsi interdum Plato. Potcst clarius edici de Stoico sensu 3 In Vtero nil nisi carnem compingi, Animam extrinsecus imprimi, idqim effuse iam partu : Mcetera, minime dubia aut im- Lib. I x, plexa. Quid Lactantius, satis diligens tilium Z Pythagorici r timerent argumentum iEud, quo col gitur,veci se esse ut st 'cidunt An:mae cum corporibus, quia cum corporibus nasiuntur e dixerunt, NON NAsCI Animas, sed INsINvARI potius in corpora. Vtitur Insinuandi voce apposita , qua aliquoties Lucretius in Stoicis refutandis. nam ill m maxime intelligit, cum studiose hanc sciatentiam repellit. Inter alia: Praetereasi immortalis natura . MAconstat , in corpus nasientibus insinuatur: Cur super anteactam aetatem meminisse neq:ιimust
up siforte puto EXTRI sECus insinuatam Permanare animam nobis per membra fure. Tertio: Nec tamen est, ut iamperfectis insinuetur
Lx quibus liquet, dixisse acres Epicureorum hostes Stoicos, Animam
172쪽
ωδομα. ,-τω -ch sippus censet uectum in I. teroab, iptintam. Cim autem in lucem editus est,sigefactum ex ae4ν e induratum, mutare Spiritum, fieri Mnimac imo longius ibant,& partem Uteri faciebant faetum. Idem PlutarchuS: Πλατων ζζωον V. De Plae.
ess. nam-moueri ibi, sire ali.Stoici artem esse ipsius et tera, non animul. ω sicut fiuctus arborum partes dicimus, videmusque maturas decidere, sic fetum. Liquet igitur de sentcntia, non itcm de . Veritate. Nam Tertullianus fortiter haec resutat, atque idem Plutarchus. Quid tamen Z de aduentu ipso & insinuatione, 'haud falso ;& gaudeo gratulorque hic quoque Christianis accedere: de tempore, scio controuerti. Iam olim quidem . nam Hippocrates sin Stobaeanis eclogis statim a formato semine, Animam admittit: Porphyrius quod mirere in Platoni J pro sus ut nostri, ia- --mri G π νυψ υ: in primάstatim editione nati insentis. Alia etiam est opinio, quaeplures stlatuit facultates
aut Naturaπ animae, opportuno dem tempore,abam alias aduenis prout coram idoneum aptumque factum. Frvnum intur ' Naturum accipere, deinde Sentientem mim, tum Appetitum, tum Natιonalem animam, denique Intelli alem. In postrema sentcntia s unt qui Aristotelem velint accensere, nescio an volentem. Sed inter ipsos 'Theologos olim dissidium,innata Anima,an ingressa. Innatam Tertullianus,ut dixi,vbertim approbat, of in ipse, exi Osiri homine, em et um esse a primordio Semen. Multi cum illo Latini exserte etiam inter Graecos Gregorius Nyssae antistes. Fosterio rem esse, inquit, originem animarum, Vsiasque recentiores esse corpo
rum constitutisne, NEMO SANA MENTE PRAEDITUS in ania
mum induxerit. cum manifestum sit, quod nihil ex inanimis vim in sese habeat mouendi, itemque crestendi. At eorum qui in Niero aluntur, neque augmentum cI incrementu neque de loco ad locum motus controuersus es. T linquitur ergo ut censeam Nnum m idem An ma
173쪽
ish I. LIPs I PHYsIOLOGIAE corporis constitutionis principum esse. oc quemadmod- terrasisurculum ab radice auulsum acceperit, arborem inde eptat, non ipsamis augendi iniiciens, sed i rementi dumtaxat materiam atque subsidium impartiens: ita ducimus etiam id quod ex homine avellitur S meno ad hominis sationem, ipsum quoque aliquomodo ANIMAL esse, es animato animatum. Plura add it, & omnes Animae facultates in Semine cfle, occultas tamen, & in tempore atque ordine educendas. Sententia erat quam tueri postes,nisi Ecclesia & puriores Theologi iam aliter credi consensissent: pareamus. AvD. Non lubet in is hi velut adyta penetrare : tamen unum validὸ possit obiici. Si traducitur Anima & propagatur: cur mea pa rentum melior, subtilior, selicior 3 rcferre enim eas debebat, ut surculus arborem , ut fructus semen. L I P s. Hippocrates iam, olim respondit, cinimam non mutari , sed corporum temperamemtum : & pro eo igitur,atque ut organa sunt, Animam magis mi- nusve se exserere,& splendere. Tertullianus autem hoc amplius, cap xxvii Deum, aut ministros eius adhibet. dc omnem inquit, hominis in tero serendi, struendi ,singenob, paraturam aliqua Niique tecta
diuinae voluntatis ministra, MODvLΑΤvR, quamcumque iliam ra
tionem agitaresertita. Bene, bene. Deus adest , disponit, addir, demit, utcumque illi visum. At contra Stoecos simile obiici tur, Ri modo liberi mores saepe& indolem parentum res rant, si in semine haec non fuerunt Chrysippus respondit, ista quoque a temperie sintili corporum proumire, quibus Animarici aut infici possit.
E 6elo O AEthere ianimum aduenire, a Stesiis, ab ipso Deo :plusi tu sublimiter, ac nimis, a Stoicis ae D. ITA E aduenire Animam Stoici voluerunt:&quidem sub ipsum partum. Vnde autem ' Haec & plura super Animo exsequi, animus est: sed qua serie aut dispositu melius, quam illo quem Seneca cet hanc operam damusjpraei uit3Nam scribit ita iii . Inn merabilis deinde quaestiones sunt de Animo. Vnde sisy --lis sit quando esse incipiatἶ uamdiu sit dunde abo transeat, em domicilium mutet Vtrum coquusit, an non sit aevi facturin sit,
174쪽
eum per nos facere aliquid esserit obliuificatu riorum,Hidae nosse se incipiat, postquam tae corpore abductio in suinime sice fit Ecce tibi octo qui estiones capitales:&sub manu aliae emcrgent sertasse, sed ad haec velut signa reuocandae & disponendae. Ingens opus: sed stringam, disputationum sere exsors, & sententiam Stoicam posuiste atque aperuisse contentus. Deus autem,& tuus fauor, ille iuvabit, hic adspirabit. Certe a Deo initium: Vnde enim Antam ' a caelo, ex aeterlao illo igne, e siderum natura, & sine circuitu a Deo ipso. O dignitatem nostrami sed ve-mor, imis scio, nimis auctam: tamen ipsos audiamus. Seneca: primam eius originem ies exeru, non est ex terrenograui- Ad Hesa. iaue concina corpore, exilis calesti Spiritu deficendit.Ιtenam: Mnimi humanus ex iisdem, quibin diuina constant, seminibus. Diuina, id est, sidera & stellati Seneca: Hominem diuini Spiritus esse partem, De vitiae meluti scinti a quodum saerorum in terras desiluisse, atqMatino Aco basisse. Ait scintillas sicrorum: quin verius , astrorum atque ita legα Cicero: Homimbus cinimur datus es milias sempiternis In Soma..ibus,quae sidera-selias vocatis. Plinitas: nemo magiis pro di=.ii. uerit cognationem c m homine siderum, ianimasque nostras partem esse caesi. Firmicus: Avire cum simus cumsedis quadam cognatione Lib. r. coniuncti, non debemuae ea sacrilegis ae putationibus,propriis priuare mirisiaribus. Cognati ῖ ita , ex iisdem seminibus, & essentia: a
que adeo pars Deorum. Epictetus: AI r. Disseret. αι --φλτώεωμορια ουσα , et Animae ita illigatae'coniuncta Deo sunt, ut particulae sint eius, S decerpta. Cicero: natura leorum hauctos animos ,-debbatos hac s. i. DeDies- - .
Alibi : Humanus Animus scerptus ex Mente diuina. ManiliuS: ' . . in caelum posset, nisi caeli munera nosset, Lib. D. Et reperire Gum, nisi qui PARs ipse Deorum Uyy Inde magoificat illa: voces Senecae: Auid est autem,cur non ex L rρ; Ykerimes in eo iusini ad id exsistere qui Dei pars estἶ Et inax S: iraris Epist. hominem ad Deos iret vos ad homines venit, imὸ , quod propius est, 'm homines venit. Iterumque: Prope est a te Deus, tecum est, intus Epist. xv. s. Unde haec talia Z quia persuasum iis, a Deo, id est Mundi
anima, animam hanc esse. Laertius :--ερο -πι τας In Zen. Eanimae Universi, partes esse ob hantium Animas. Om niumne animantium omnium : sed aliae aliis magis partic
175쪽
is I. I Ρ S I P H Y s I O L o G I AEAmt n. pant, ut sulat corpora dc instrumenta. Est Socraticum: o dipti '' animam,sontem animarum omnium esse. Sed illam,quq Ratione ut retur,cognatam & participem, imo iam partem diuinitatis esse.
ω ratiocinationis consors, non opio solum iei,sed O PAR s sque ab ipse sed ex ipse est acu. Enimuerὁ etiam aliae s hac rati ne partes Dei, id cit Mundanae animae: sed ista scilicet eximie,& quae proxime vim naturamque eius reserrct. A v D. Abho reo audire haec talia. Ante didici Deum conditorem hominum esse, Animas aduenire dc insinuari,idque eius opera: nunc cognatas, partes, & Deum ipsum este 3 iterum abhorreo. L I P s.
Gaudeo. & magnitudinem Dei qui libat tantum ,&nostrum istud imbecillum & tenue; ridebit prosectis & exsibilabit eas
vocesῶamen corpus hoc totum Mundi communicare ita an liquis acuit, dc nos velut membra eius facere ac partes. Sen Epist.2ett ca: Totum hoc quo continemur , in risum est, ω Detu es: ωficii eius sumus, in membra. Nec Stoici haec tantum, aut Platonici: p. x. ecce Trismegistus. -ομίας , 'ς τῶ αἱ εἰ- Abvn.ί Vniuersi Anima omnes Animae exsistant'promanant. Ab
e imus,sive Mens,non est quidem abscisius ab essentia iei, se quasi diffusius-extensias,sicuti Solis stlendor. Uuit,sicut lumen a Sole
diffunditur, sine Solis imminutionc aut noxa; sic Animas ab illa magna, absque eius intertrimento. Diffundi autem,ut Vas. culum cuiusque capax & admissiona est. Ita Philo Iudaeus:
.Mentem humanam esse diuinae oe bratae Animae particuum , indivisibilem. Et addit: es simμν-ουδ AKΘείου κνγ ἀττάρ τιν, ἁ κων ν Ξκetiaram . Non enim reuera, quidquid diuinum est, finditur,sed dumtaxat protenditur ac dilutatur. Haec ita sententia veterum, de
verba sortasse supra sententiam elata ac superba: quid tamen est 3 Adeo diuina res Anima & prςstabilis,ut etiam in Christiana luce ac veritate sucrint, qui sic cam honestarint, an dehone starint Manichaei, Priscillianillae, Marcionitae, atque id genus erronum, depropria ieisubnantia E ima formiant. Quid n
176쪽
Tertullianum eis trahunt, quia scripserit, in illud Lucae: Reddi- ,..hau. t te quae sunt Deileo. Hominem igitur reddi iubet creatori, in
cuius imagine, NOMINE, MATERIA empressus est. Ecce, Nomine : ergo Deus est Z ecce Materia r ergo e Deo3 Sed nempe sermones hi tales, ad normam aliorum reducendi atque examinandi sunt: & altius aliquid ,pro re nata, in terdum aicunt, non capiendum ut dicunt. Ipse abdicat: Intel- Aduersige, inquit, adflatum caci verba Genestos adspicit minorem Spiritu esse, etsi de Spiritu accidit: vi aurulam eius, non tamen Spiritum.
nam aura Nento rarior est, etsi de Nento aura, non tamen ventus
aura. divit etiam imaginem Spiritus dicere flatum. Omnino ita est Deus aliquid Spiritu inflauit in hominem,non ipsum; similem sibi, non se fecit. Atque ita Ambrosij etiam illa mitiganda: Ani- Lib. demae rationabilissubstantia,divinus Spiritus est. Minime, sed aliquid ea ea=.H. vicinum, & multum ab eo trahens. Laetata iij verbis utar, An mam neficio quid esse leosimile. Quem ipsum tamen calumniose, vir multa insignis, adspergit hac suspicione' ομ τιας : quia scri- 'undessempserit: Ficto corpor stirauit ei Animam de mites fonte Spiritus sui, qui est perennis. Sunt verborum captendulae: iam docui : abite. Multa hic occulta, aut dubia, fateor: & cum Augustino olim, sine periculo origo Animae latet: haotenus tamen , t non eam pryticu- Epist. ad Dei esse credamus,sed creaturam. Et iam vides, Stoicis Unde sit Anima: e caelo, a Deo, ipsam Deum. Elata & vana sunt: illa modestiora, cognationem nobis cum Deo esse;'magis, De bos esse. Aliquid, inquam, diuini in nobis: & facti eius instar ab illo patre, atque etiam adoptati sumus. Ego dixi testis cin Sacris in ον βῆ excelsi omnes. id Seneca Z Inter Deum ac bonum mirum DeProuissin celsitudo est,.similitudo. itemque: Nir bonus, vera eius pro- aEL
gnitate pogit, quod facti a leo omnes primario simus,'ide sit patre hominum simul ac Geniorum: opinor profisu, quod nihil humiale aut abieotum de se ipso homo cogitare aut dis onere posset. Ecce enim si Caesar aut Rex te adoptasset, quis supercilium tuum ferret Z cum autem Dei sis filius, non quae Deo digna sunt co-
177쪽
I66 I. LIPs I PHYsIOLOGIAEgitabis 3 Hoc faciamus, & ad optimum hunc finem non optime semper dicta vertamin.
Ipsum itaque ianimum athere Ignin ess,simul etiam Spiritum. Fτ primam Quaestioncm iam expunximus, Vnde esse D
altera excipit, sis Dissicilis. Nam habere nos cinia k mum, cuius imperio in impellimur, er reuocamur, omnes fatebimur: md tamen sit . imus ilis, rector dominusque nostri, non magis tibi quissuam expediet, qu- Vbi sit. Annaeum nostrum audis,igi.Τuseae. norantiam profitentem adde Tullium . . ima sit Animus gnsfine, neficis : nec me pudet, Cin istos , fateri more, quod nesciam. Tale Heraclitus, in Laertio: ' - ουκ A
profundum eam rationem esse. O caliginem l 5 miseriami illud, quo cetera noscimus, ipsum nescimus. Quid tamen Stoicis via sum, Videamus. Seneca noster audacter definit: Avid es aliae mus,quam quodammodo se habens Spiritus Q H. Graece fuisse arbitror, mo. Est Spiritus: & Latinis vox hoc in nar, Mume:-- αν ω, qu i ventus est & flatus. Placuit Te De Anima, tulliano hocistud: & Stoicos, inquit, adero, qin Spiritum dicunt Anim paene nobiseum: quia proxima fiunt Hatus, in Spiritus. Nam.& Christiani e Mosaicis libris mori siue Spiritum, adfirmant: De Civit. etsi -- Augustinus haud velit,& distinguit. Est igitur Spiritus, sed talis. Qualis autem3 clariu hoc Zeno & Posidonius,in
Laertio: --- ἔνειμ Am m. Spiritum caldum,esse semiamam. In Stobranis: τὸ γὰρ συμφλ -οῦμα ψιν πειρ/6ongenitu nobis calidum Spiritum,censent imam. Duo igitur in ea, Spiritus,& Calor: quod etia Galenus tradit: & Stoicis non aliud Libis, Animam esse quam 'πι- ο συμμετρία γγηίμη - ψ πυρωδεις ὐσίας : temperiem , cam proportione connat aerea es' substantia. sequaniμr Aerem ibi est e,res iis dicebat. quia hunc reciprocamus Vii. H.M. uentes: & absque eo nec est vita. Itaque Varro definiebat. 4ania Apud La- ma est Mer conceptus ore, deferuefactus inpiamon tepefactus in cor '' δε , diffusis in corpus. Sed tamen non est is propria natura aut
178쪽
praecipua Animae: sedes velut vehiculum, aut corpus purioris illius Ignis, quo liaec constat. Cicero: Omnia vestri Stoici Balbe, flent ad Igneam naturam referre , Heraclitum, opinor ,sicuti: quem
ipsum non omnes interpretantur et o modo. Vos autem ita diciti omnem /vim esse Ignem. itaque in ami intes cum calor defecerit, inter ire; in in omni natura rerum iduiuere,ia figere, quod caleat. Varro
prorsus Stoice: Animali semen, nis: qui Mnim , . Mens. qui calor e caelo, quὸdiae innumerabiles ,-immortales ignes. Itaque Epicharmus Ennii de Mente humana dicit: Illic est de caelo sumptus ignis,isque ' Mentis est. Ab hac excellentia Cicero: Zenoni Stoico Animus Ignis evidetur: non tamen solus, sed cum hao Spiritus velut veste. Ita Trismegistus appellat, etsi subtilius, & alia quadam distinctione: N
entis quidem Animam, Animae ipsum Spiritum. Nec plura addo,& de caelesti isto Igne, atque intelligente, e prioribus iam clara.
D I s s E R T. X. M imum partu Stoicis menire: sed everius nobis,
a formatione faetus. TERτiA Quaestio, siquamis esse incipiat 3 quam tamen op
portune iamante, de Semine, profligaui aut affeci. Stoicis quidem a partu esse incipit: nec ante Homini animalis illa vita,quam Graecit,ta quoque Vocarunt, τὸ π, dc eruore illo Ignis. Haec docui: quid tamen Iamblichus 3 monstra Stoi
postea a sensibus ω in nationibus colligi, circa aniam decimum- quartum. Haec parum Geliter adscribi arbitror,si de ipsa Ratione capis : si de Vi eius persectiore, haud negem. Obscuratur enim in ipsa infantia, & ut sol quidam, per nubila & nubes aegre perrumpit. Germana eorsim sententia , a partu insinuari. Tangit. & spernit Laetantius: inquit contra Varronis Deo= M. datam finitionem)non est aerore conceptus: quia mi toprias gigni- 8 'tur Anima, quis concipi Aer ore possit. Non enim POSTPARTVM insinu
179쪽
inflauatur in corpiu, ut quibusidum philosopω nempe Stoicis in viritur, sed post conceptum protinus, cum scium in utero necessitas Hia uina FORMAvΙΤ. Vides illam poni & reiici; aliam supponi, quam probam censet, post conceptum insinuari: quando3cumntum weus formavis. Optime. & Thcologi nostri sic hodie censent, sormatis principalibus membris, hepate, corde, cerebro, domicilium iam Animae rationali aptum esse, & in id venire. h. .i Elieronymus : Figurato corpore, statim creari immitti. Creari 311. ita,a Deo: Sc exemplo Angelorum,de nihilo. In Ruffini verbis, quem ille sanctus vir oppugnat, lego plusculas sententias,com ibiλ pcndio recitatas. De . nima, sateor me apudquamplurimos tractatorum diuersa legisse. Legi quosdam; dicentes quodpariter cum corpore , per humani corporis traducem etiam Animae diffundantur. quod puto inter Latinos Tretustianum sensisse, vel Lactantia fortabsis , nonnusios Eios. Misy asserunt, quod formatu in Niero corporibtu, Deus
cottidie faciat Animas ω infundat. Alii factas iam olim, id est tunes cum omma creauit Deus ex nihilo, nunc eas iudicio suo noci di senset in corpore. Hoc fientis Origenes, nonnudi Graecorum. Ego NGrὸ cum haec singula legerim, Deo tesse dico, quia usique adpraesens tamri sty definiri aliquid de hac quae time non teneo. Praemittit detraduce Anima: & Lactantium ibi numerat, falso. Liquet ex lo-De opis co. quem adduxi: & mailis ex isto: Vtrum anima ex patre an ex
matre, an vero ex utroque generetur Sed ego de meo iure, ab ancipiti vindo: nihil enim ex hu tribus verum est. Corpus ex corporibusna
sipotest , quoniam confertur aliquid ex utraque : de ianimis Anima non potest, quia ex re tenui incomprehensibili nihil potest decedere.
subiacet.wenique caelesti sumus omnes semine oriundi, Omnibus isse idem pater est: ut Et Lucretius. Nam de mortalibus non potest quidquam n mortale generari. Falso igitur Lactantius accensetur: de Tertulliano, nimis verum. & licebat, Pompeium, Apollinarem, alios adde re, ac verbis Hieronymi, maxima partem Occidentalium. Claudamus, cum eodem Lactantio: Non a parentibus AH Animas sed ab uno eodemque omnium Deo Patre, qui legem rationemque nocendi TENET SOL Vs , siquidemselus efficit. D I s-
180쪽
treptae aut ambigue loqui.AT nos etiam in tenebris istis pergamus, ut sic dicam, micare. Quarta enim quaestio, Auamdiu sis digna quae tractetur : atque Utinam Stoici in capitali illa re veraces de rectit Tangunt tamen, & diuturnas Animas faciunt, si non immortales. Diuturnas. & ideo concepit verba Seneca, AMMιώ sint Non rogat, an semper sint post fatum , an non sint Q aec: sed
quamdu. Hoc ita obscure Laenius: -- Θουδα δὲ λυ: Animam a morte permanere: mortalem tamen esse.
Noster Seneca ambigue stpe hic loquitur,& aliquando ad aeternitatem accedit, recedit. Accedit. ut: se gitemus ergo, ciso sta Episti peruenturos, quo mortuum peruensse maeremus. Et fortasse' simoia sapientum vera fama est , recipitque nos locus aliquiso quem . puta Verisse, praemissus est. Itenim : ites iste,quem tanquam ex- Epist. cir tremis reformidas, aeremi natalis est. Alibi: ian in aeremitatis suae memoriis omne quod fuit,futu rumque esto bus saecudis, M. Plura talia notes : sed & in quibus recedit. vl: ego mortem diu earpertus sum. a indo antequam nascerer: mora ess, non se: id quale sit,iamscio. Hoc erit post me, quod ante mefuit. Palam sentit,quod
Plinius: Omnibus a supremo die eadem, quae ante primum: nec ma- iab. aisai morte sensus vitas, aut corpori, aut Ammae , quam ante natalem. Quem sunt, qui hoc argumento Epicureum faciunt: VanλQuidni enim & Seneca talis sit 3 nam ille iterum: . Mors nos in Ad Min. Euripides haecipia: . N μὶ γωος ' -- ί udi Non in natum , es' mortuum esse, idem puto. Denique alibi Seneca conqueritur, AElemitasem Mim rumpr mitti magis a n is miris, quam probari. Audis dicentem, ne gantem,dubitantem Z Omnia tamen in eamdem viam sententiae veniunt,a me dictae, a Cicerone adfirmandae. Stoici, inquit, st usuram nobis largiuntur , tanquam cornicibus : diu manseros aiunt