장음표시 사용
241쪽
itimiproponere,vtinam Methodum generalem po sieapro dicentis arbitrio, magis quam docendi lege varie ima mutentur. De qua varietatem Syllogismo nunc dicentas. DE CRT PSI STLLOGIS ML Κpvvi Syllogismie immutatio se occultatio. In qua et si verum etiam necessario concluditur tamen id minin per sticue se manifeHesit mare ad Iudici acilitatem se certitu dinem κρυψι omnis adformam Syllogi i expositam reuoca da H. Haec κρ in sermone hominum quotidiano, o omnis
generis scriptis Sacris se prophanis longe quam ipse Syllo simus sitatior essestumpropter consuetudinem se loquentium ais dicentium libertatem tum ad auditorem oblectandum,
ei j facti tum leuandum de qua Crus vide Priorum
κ υψι ea duplex. merio Ordinis. meri rursum A. plex est, εMεψις κρυ πλεονασμος .E I S. ELLIPSIsseu defectus est,cum e trib. nunciatis' ogismi num aliquod omittitur velis sideratur.Unde Syllogi vi perfectus',se Ent mema dicitur. Prio et v.2 7 Adiudicandum autem,quo desideratur,rectituendum eis. Est stri plex Ellipsis vel Propostionis ut, Christus mundi conditor. Christus ergo Deus est Vel Assumptionis Vt
Qui natandum condidit Deus est.. Christus ergo Deus est. Vel Complexion e Vt, Qui mundum condidit Deus est. Christus autem mundum condiditi.
242쪽
PLEONAS MUS. LEONAS MVSstu redundantia ea,cum ad tres Duo risimi Enunciationes aliquid accedit. Et Aristoteli προσυΜο- ζ σμγ se πρόςε ρ idea, adycio duitur. Pristro V fui Sysion in redundans dicipotea. tque hucspectat ρ-Hies G potitio Rhetorica exparte.Hic autem quodaώιμαι candum redundat eirahondum est.
ccedit autem velArgumentum unum velplura,vel au- qua antece tis exornatio aut approbatio. Ex Argumen o etiam duplicato etiam enuntiationes Antecedenti multipu-
Quicunque mundum condidit: qui Filius Dei
est, is Deus est. D. A. 'Christus autem & munda codidit, de Filius Dei R. Christus ergo Deus est. mc in Antecedente duo Argumentasunt et quatuor Propo
Humsumma,pro Syllogisem comprehendipoted ote . Exornatio vel approbatio accedit Vt, Qui mundum condidit Deus est: quoniam ea is&potentia solius Dei est, ut tota Scriptura te-Cζristus mundum condidit, ut testatur Apostolus
unciatorum velpartium enunciati Enunciatorum triplex inora triplici unci tisi' 'Aisse ι .vr Prima,cum assumptioprimo loco est, Propostitiosecundo. Vt, Christus mundum condidit. .
243쪽
Quicunque autem mundum condidit Deus
Q Tire Christus Deus est. hanc Disostitionem Vasia etiam in prima Draprobauit, quia priora Thematis parte adposteriorem progreditur sed contra artis naturae leges, quae generabbus ad Peria- Laprogreditur. Villichius etiam hinc quartam Auram es cere voluit, quodnon in necesse cum sit tantum κρυψιt veri Syllogi i Etsi in gurascienda est, etiam exsequentibm Inuersionibus Praester posient. Secunda , cum Complexi primo loco collocatur. Eaque duplex Complexionem enim sequitur vel Propositio, ves umptio. Propositio. Vt, Christus Deus est. Quicunque enim mundum condidit, Deus est. Christus autem mundum condidit. Assumptior Vt, Christus Deus est. Christus enim mundum condidit. Quicunque autem mundum condidit Deus
E ALLAGE partium in unciatis, ect cum ordopar rium Thematis is umenti in antecedente mutatur. Ecti duplex, Conversio, o Transeo sitio.
Conuersio IZ , cum ordo partium unius nunciati immutatur, eadem manente sententia, Graece, τιτροφη. DeqV Prior. r. cap. a. agit Aractoteles Lattus autem patet hoc loco conuersi , quam reciprocatio , de qua in Enunciatis di-
244쪽
Convcr. am ni simpudite reciprocaci cum sprm-'itum Uniue alite, negans,o particularia cormayi. Reciproca af rni sol, Deus cst mundi conditor: Et mundi conditor est Deus. Negans uniuersia ut, Nemo credentium perit. Et nemo pereuntiun credit. Vel, Qui mundum non condidit,non est Deus: Et qui non est Deus,non est mundi conditor. Particularis firmans Vt, Quidam diuites Deo placent. Et quidam Deo placentes sunt diuites. Nonsi bciter conuertituras firmativa uniuer at . Nam vel conuertitur in negativam trans negantem, quo VμύρContrapo sitio dicitur: ut, Deus est mundi conditor. Et qui non est mundi conditor,non est Usus.
Et haec contra in iliam conuertitur. A,
*uod autem in affirmativa niuersali pra catumΡν-iectu laia ea conuerso si in particularem Usermativam,
quod vocant per accidens conuerra Ut, Homo est animal.
Et quoddam animal est homo. Item. Christus est pauper: Et quidam pauperest ChristR ' . - - γυ-
Cum autem Propo sitio Syllogismi reciprec si
245쪽
Christus mundi conditor est. Christus ergo Deus est. His Propositios liciter conuersa ect unde Argumentum
in tras antecedentis consequitur.Valet autem connexio,non
vidisositionis,sed utpropositionis reciprocae,ut modo dictam emuelnegata, aes vel pliciter ut,
Qui non est Deus,non est mundi conditor. Idolum non est mundi conditor. Idolum ergo non est Deus. Velper contrapositionem Vt, Deus est mundi conditor. Idolum non est mundi conditor. Idolum ergo non est Deus. In his duobus Sysiogismis,etiam Argumentu equitur, iamtras antecedentis si seriorio a magis usitata est. Atque haec Τιρυψιesecunda gura Aristotetis es, quae negativerantism concludere dicitur. Veruntamen in reciprocis etiam affirmative concludit extra autem reciproca,negative tantu. ι- ὰmptio conuertitur argumetum in utras antec
dentispraecedit.α rmata ergo conuertiturperaccidens ut, Mundi conditor Deus cst. Mundi conditor est Christus. Christus ergo Deus est.2inans pliciter conuertitur Vt, Mundi conditor est Deus. Mundi conditor non est Idolum. Idolum ergo non est DeuS.
is haec κρυψι conuersionis, ristoteli tertiasigura esset
quae extra reciprocatio empropositionis eciabter tanti m et particulariter concludit. Quare nec sta nec haec,omnis thema
iis concludendis a essedilia quaesionis es thematis negani, tantism, haecparticularis i sponerior κρύψις ex a m
246쪽
ptionis conuersione in usu aut rara aut nulti ea. Nam Enunciatum seu Themassecialeslo inductionis Argumeto exem possecialisine Systogismo aeoceri olet ut, Quidam diuites Deo placet,ut Abraha,David,c . TRANSPOSITIO.T R ANSPO SITIO es, cum paraprior Thematis ex assumptione inpropositionem transfertur, cum Argumento coniungitur: ac proinde or in asiumptione complexioneide ere repetitur.mare Cicero repetitionis vitandae caussa, pro assumptione se complexione, breuioribusformulis hic si solet:Uti
Hoc primum prius , antecedens est, aut verum est: Hoc ergo vel secundum vel posterius, vel consequens est, aut verum est.
Haec autem transposititos tranti/m in Sysio, o qui vuL pothetici si connexus aut compo situs dicitur. Vnde orduplex es epotent, nempe I Logismi connexi sed iuncti. Connexi in quo propositio per colunctionem Si etsynonyma quaedam connectitur 'irmate V Si Christus mundum condidit,Deus est. At Christus mundum condidit. Christus ergo Deus est. Hic ChriEu riorpars Thematiset complexionis, ex umptione in propostitionem translata est,et cum Argumento,nempe,mundum condidit, coniuncita unde et Iersonitur Cati, hoc modo: Si dolum Deus est, adorandum est. At Idolim adorandum non est. Idolum igitur Deus non cst. Vc rursum dolum,prio pars quaectionis et complexionisterponitur.
ἄed hic interdum et liam et o sitio sit.Namprior thematis Aa pars
247쪽
D. rsin' opositio: c umpta, non olum cum Argumento innagitur edes mater n. mpoueriora The t parte Alsita totos Thema in propositione cum Argumentopraecedente colloc ur et de se argument tui a 'tione repetiturM, Si Christ resurrexit, nos etiareiurgemus,l.Cor. S. At Christus. Ergonos. Hicpriorpars quaestionis nos, apo scriora,re turgeri Ius,m propostitione coniungitur atque ita totum Thema cum Argu. metopraecedente Christus resurrexit, Locatur. Vndeo Aragumetumsolum Chresus resurrexit in assumptione repeti tur.Sedes hae orma adpriorem reuocarapotin hocmodo: Si Christus resurrexit,nos etiam resuscitabit. At Christus resurrexit. Christus igitur nos resuscitabit. Diseiuncti ea n quo Propo sitisper coniunctionem Disiun Guam,aut,item,non,is, Inonyma connectitur. Est sea
per Propositio ex Dispenta is se Negatiuae uniuersabiri
ναμγ, cproinde reciproce se viri que concludens. Asprmative Vt, Christus aut Deus est,aut creatura est: Christus autem creatura non est: Christus ergo Deus est. Negative: Idolum aut Deus est,aut creatura est. At idolum creatura est. Idolum ergo Deus non est. Dede actione affirmative. Homini auipereundum,aut resipiscendum ect i homini non pereundum Homini igitur resipiscendu es In his omnibuspriorpars Thematis repetitur.
Verum haec κρύψι:es Trans'ositio in Syllogismo Hypoth tiro adlegitimam Sysiogismi dissitionem es DLogi νm
248쪽
sitione eximatur, se eius loco Propositioni nomen aliquo generale praeponatur se qVoleoerali subsumptio eripo it cuiusmodi sunt in nitit a genera omnia e ropinqua vel
remota, ut re vel homo se in nita illa adhunc rem commo dis imae: vi,quicunque, qVi quis, qui homo, quaeres, c. ω connexo as irmator Vt, Quicunqtie munduna condidit, Deus est. Christus autem mundum condidit. Christus ergo Deus est. In connexo negat hoc modo Qus d non est adorandum,non est Deus. Idolum non est adorandum. Idolum ergo non est Deus. Et in abera Transpositione. Qua resuscitatorem vitium habent, illi resurgent. Nos resuscitatorem Christum vi uetem habemus. Nos ergo resurgem US.
In disiunoto itidem. Sipropositio functiva insuperini
gatiuam mutetur In Assirmato ut, Qui creatura non est, Deus est. Cnristus creatura non cit. Christus ergo Deus. In Nogator Vt, Quae res creatura est,ea Deus non est. Idolum creatura est. Idolum ergo Deus non est.
Poctremus Syllogimus etiam hoc modo reducipotes Cui aut pereundiam aut resipisce dum ci potius resipiscendum est.
Omni homini vel Petro,Vel Magdalenae, vel Davidi, aut pereundum, aut resipiscendum cst:
Omni igitur homini,vel Dauidi,sc. resipisce duist. Aa a 4 Atque
249쪽
tque hanc reductionem Sysiogismi V pothetici adeditagoricum Transsositionis terminoru, adprimam Hsositio nem ossedit Cicero etia in Topicis, mero ars Velpag. 69 . in Argentinenstibus exemplaribu , ubi de Cosequentibu agit. Ibi enim Hendit hunc Dilogismum: Cui omne argentum legatum est, ei: pecunia si gnata iumerata legata est. Mulieri omne argentum legatum est. Mulieri ergo pecunia signata iumerata legata
Hunc inquam Sysiogismum etiam connexis se disiunctissivocant, DLogismi concludipos e docet. Omnis ergo Argumentandi varietas ad Digo simi7primae gura facile se commode hoc modo reuocaripotent. Cesare havarietates non esse 'ecies,ab illa S3sio semo dictinctae videtur se potiis eiusdem Ipse or immutationes Nemeni lectes natura di tinctaesunt,quarum una in aliam mutaripotest his autem omnibuου rimo Syllogisimo se cryp in unum se idem Thema, inunc vidimus,concludipoteis. EtHυ- lis crypsisse ebu , finguia Sysiogismi 'ecies essent aciendae, flerent innumerabios , quod Stoici conligisse eodem loco ait Cicero. Hae enim tres crypses Ellipsis, Pleonasmu se allages lices tantism Ipse hunt quas interse permisceavtgr. ins nitae eruntia Neque vero dissicile eris,quabscunquere psis obiatafiserit. eam ad SD Logismum legitimum reuocare i quis primum Thema consideret Deinde argumentum cum Thematis partibuι insonat. tque haec de DLogismo.
Syllogismi. Eisvitia artis tu arte non sunt tradenda, ut in Enunciato
250쪽
riato dictum es tamen quia contraria iuxta se psita magis illucescunt,vitia etiam argumenti ea collation causse,in terdum etiam obiter quasi veris praeceptis addi possunt. Quare hic etiam de Syllogismi vitiν quibusdam monebo, unde nascitur Σαριο,ογισ- seu vitiosus Sysiogismus Sophisem ergo seu vitium Syllogismi duplex est Comuneo Proprium Commune est, quod etiam argumento es enunctato competit, se vulgo vitium in materia dicitur. Est duplex, Ambiguum aut Taseum. mbiguum est ci/m idem terminu aliter ais iste accipitur. thhoc vitium ex cognitionesermonis Hyudicatur, o termini ambigui explicatione discutitur: seu didin- citione ambiguitatis revari igniscationis. Ambiguita e divel in argumento, vel in termino quaeuionis idea,conclustionis. Argumenti ambiguitis usitatio est ut,
Caro sanguis regnum Dei non possiidebunu
Omnis homo est caro sanguis. Nullus ergo homo regnum Iaci possidebit. Resp. si ambiguitis in argumento Caro enim anguis in propo sitione se verbis Pauli Metonymicos accipitur pro corporum natura infirma, ct corruptioni obnoxia id ea, non pro ipso corpore humano,soro corporu adiun Io Inasumptione autem de ipso corpore humano SInecdochicos accipitur. Infallacia Compsitionis es Diuisionis etiam Argumetum ambiguum est,ut in illa vulgari exemplo: Duo tria sunt paria 4mparia. Quinq; sunt duo tria. Ouinq; ergo sunt paria&imparia. Resip Duo se tria diuersimode accipiuntur Inpropos uione diuisa se disinnia In assumptione autem coniuncta. Terminus quaestionis ambigum si ut, Omnis caro foenum est Esaia: -Ver