Alexii Aurelii Pelliccia de christianae Ecclesiae tum publica, tum privata prece pro principibus

발행: 1778년

분량: 382페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

21쪽

dnaue . Deles. Cum isaque, Η istor a dure, ex lorata mihi fuerit Christianae hujus procis vis , qua maxima fulciri Imperia , publicam stare pacem Gidi; alacri animo huie foribendae Dissertationi mea contuli studia ,

ut literarum mearum negoria aliquo essent Christianae Reipublicae emolumento . Sane ex Literarum , quibus homines bene multid Ovuntur, studiis mel nullam, vel parum plerumque utilitaris Rempublicam capere videmus: neque, qui literis omnem rUMmunt viram , boni cietis partes explere mihι τι-

dentur . nis publico ilia sint quodammο-

do bono . Id , quod cum omnium omnino

e tum si , eo: maxime interes debet

qui Ecclesiastico Ordini nomen dedere. Ilialos enim quamquam Princeps publicis obeundis muneribus immunes secerat, nusquam attamen nativi focistaris acu macationem habere si it : hine vitio us maxime veroretur , s nihil aliud malint, quam procul

negotiis , quicro otio , atque jucunda contemplatione , voluptatibus iis , quις mentem , auimvmque pastant , Clarc mere. Imo illos publicis commodis infervire prae ceteris decet , quos ninneras ipsa conditio Diet initisti viciniores fecit . Diυι- nam enim Naturam vi cmus νμmquam ab

22쪽

opere feriantem non solum ut humanae res esse ; sed ut beue etiam , ctquc commode possint . Sacerdotes itaque , quibusCbribius ipf,m fidelium felicitatem quo ammodo commendavit , atque ipso ordinis chira Iere , miniserii fui partem contulit, iu- foecundis, inanibusque si diis operam abuti, injurium scietati es ; quamobrem Divinam consuetudinem , quatenus homines peffunt , imitari , sic animum instituere do bent , ut aliorum, non fui causa illos vixisse , experimento Respublica fenitat. Haec autem non quὸ meae quodammodo scriptionis apologiam facerem. dixi ; sed ut frustra me huic non infudesse argumento , mel illi ntelliganx, qui cum Ecclesia misnserio fungantur, cete admodum huic, de quo edisserimus , incio maeant . Vidi equidem , atque vidisse puduit, Sacerdotes 'quandoque aut verbo tenus apostolicis precibus pro Principe languidam operam prinfiiisse : vel illarum etiam vim, atque ra tionem plane ignorasse . Θα erit eorum eura in instituendis Melibus P inde nam

argumenta eximia illius reverentiae erga

Principem depromere, illos dicemus 3 Gare mirum non erit populos aliquando fumma illa , atque turpi laborare ignorantia

23쪽

ossciorum, quibus isto oblieantur Reilla ο- ne Principi , qui Dei istbius o. DI. Lin Republica refert , cum Princidii Ille Iuprema contulerit jura quibus regimur , atque gubernamur . Tum itaquefacris Ministris rum Chri ianis reliquis meos des et ere labores breSi hac Dissertarione , decrevi οῦ cum enim majorum exempla , eorumque fententiae maximam in hominum ammos habere Γιm quotIdie experimmur , illud imprimis studui , xt virorum , qua morum fanctimonia , qua Apostolico munere , qua Amr rio , atque doctrina clarisimorum exempla , atque sententias ChrIsianorum oculis objicerem, ut hi tanto excitati , atque ammati argumento , Principatus indolem prope DiSinam per- fpectam hisbeant, atque iis sedulo studeant precibus , ex quibus Principis , perinde amque Reipublicae tranquillitas , ociumque pro- manat; adeoque vel propriam vereatur negligentiam is , qui aliquando languida Gota pro illius praesitit optabili bono. Si profecto huic bene verterit Deus argumento , meorum laborum non rnfoecundam, neque

parvam cap am utilitatem ; ac forte impa-mido , o minime trepidanti animo tenuissimi operis mei rationem Christo Iudici sum

24쪽

nno referam , qui eum ab omnihus , tum p tissimum ab iis . qui Sarris Ecclesiae ordinibus initiati funt , frustra collocati temporis poenas fumit.

Hoc autem argumentum etsi ah spme r

petere possem mel ex ultima populorμm , eorumque Hi toriae nutiquitate , ex ipsamet nihilominus Christianae Ecclesiae Traditione atque disciplina dinumere malui , atque pauca de Hebra ea E cluia Cel ob Lrer atrinxi . Cum enim bapte natura utilitati , atque brevitati imprimis sudeam , ab iis abhorrui usque pigmentis , quibμ plerumque nosro redundant aevo literctorum operae mihi enim supervacaneum prorsus videtur quicquid in argumenti propositum per se non redit , atque iis praesertim pamcere nescio , qui Christianae Reli sonis caput aliquod cum tractent , multam operam abutuntur iis exponendis argi mentis , quae ex Pr bana proficiscuntur Historia . mi quandoque magni id genus argumenia facienda esse tum , cVm antiqua gentium dogmata, vel nostram confirmant fententiam, mel aliquando morum nostrorum ipsam dei gunt , aur patefaciunt or ginem. At haec profecto posthabenda plane Gidentur argumenta, cum ornamento dumtaxat esse comperimus

25쪽

ne , dum lectorum pallantia abutimur, rnmnis cujusdam, atque inordinatae gloriae amore capti magis , quam argumenti meritatis sudios mideamur . Ea itaque de causa , quamquam verustissma Graecorum , atquσLarinorum Historia summi populorum studii erga Principem praebeat monumenta I quamquam ipsa Paganorum Liturgia oe tiaus pro Principe Diis vota obtulisse , resis cupletissma sit ; ne eruditionis potius ,

quam veri causa huic argumento manum admovisse υiderer , ex uberrimis Relligionis nostrae, minime nimirum fucatae veritaris fonribus , quam attingere fatis opemque habui. Si enim id genus argumenta enantiqua proferre hisor a maluissem, non injucundam forte exhibuissem letiori scriptionem: annis enim abhinc novem, cum classcos rum Graecae , tum Latinae hisoriae Auctores perlegerem , brevem quandam scripsivellam de Sacri, politicique regiminis origine, quam si fata , ux air ille , sinant , publici juris facere spero. In ea autem hiasoria hoc riganicae Liturgiae caput flectissimis monumentis , undique conquisitis, aiornare pro viribus studui , atque υν γν-οτην hujus Liturgicae precis originem , Homero

ipsemer , a quo Horodoto quibus ceteri

26쪽

emstitere antiquiorem esse, ostendi.

Suamobrem unum dumtaxat obiter heis lectorem monitum volo; cum i amet nimirum Monarchia hane inter homines ortam esse precem , quod, ut innumera praeteream, uno con elam argumento. Iustinus enim Historicus t

stimonio Nicolai Damasieni, atque antiquiss-mus omnium Sanconlaton apud Eusebium Pamphilum in Praeparatione Mangelica i flantur, Syrorum Regem Damascenum δε

ditis populis primum Liturgiae auctorem fuisse , cujus Liturgiae pauca , quae δε-

persunt , monumenta habemus inter Sanis

conlatonis fragmenta , atque Hellandi illa penes Eusebium, atque Photium, quae δε- Iectissimis Commentariis illuserarunt Cumis herlandus , atque Heideuerus in sua P triarcharum Historia . Damascenus autem , reste eodem Eusebio , atque Iusino Hs rico , briae regno potitus est uno ante i sum Abhrahamum Saeculo, eum Damasienus

ipse Nino , qui Abrahamo suppar habetur,eentum fere annos antiquior fuerit. Inire illa itaque traditae a Damasceno Liturgiae fragmenta precem publicam pro Principe Iegere est. Igitur nemo inficias ibit eum 'fa -- narchia , cujus ferme Conditor merito am

27쪽

liquissimus Damascenus ille babetur , turgicam precem coortam esse. Quamobrem eum Gallo Driaca Liturgia una cum Dea Cibete ex Pessinunte Romanos inter tranfa- lata fuit, ut Arnobius narrat; etiam antiquam precem pro Principe fecum tulit . Cum enim extremo laboraret morbo Marcus -- relius Imperator , Archigallus , nimirum Gallo Driacum Sacrorum Antistes, precem pro Imperatore de more indixisse, testatur Tertullianus in sologetico : Archigallus ille Sanctissimus ... pro salute Imperatoris Marci Aurelii, jam intercepti, solita

aeque imperia mandavit . Hoc unum adtexere libuit, ne lectores precem hanc Paganos inter ipso Homero antiquiorem non esse arbitrentur , ut passim nostros opinatos esse υidi. Tu itaque, Christiane Lector, nostra haee

ne fatis habeas legisse , nis oe Maserum

serorum, quae admiraturus heis eris, fummam erga Principem reverontiam, maximum in Illum amorem, nusquam intermissas eorum preces , imitatus , iisdem in posterum in iis fedulo studeas : id quod Tibi , amque Cbristianae Reipublicae bene vertat Deus.

Vale.

28쪽

tae gentes prosequi debent, ex ipsa proficiscatur supremae potestatis idea; mirum nemini erit Paganae Relligionis homines Principi fronte, haud mente obsecutos esse , cum vel nullam illi, vel omnino depravatam summi Principatus ideam haberent. Quamquam enim Summae Potestatis indoles, ipsi mei rationi consentanea jure videatur, philosophia imprimis magi-gistra; hi nihilominus, qui vano philosophorum nomine se se jactabant , immodico suimet ipsorum amore elati, Veram Principatus ideam nultimode adsecuti sunt; quod vel magis ipsis accidit rudioribus Paganae gentis hominibus, quorum mens vitiis consopita , vel ipsis rationis sensibus impervia erat. Quamobrem Pagani Summum Principis jus, ejusque leges velut injuriae servitutis jugum spectarunt, illudque

pro re nata excutere imprimis habuerunt, quod vetus passim testatur Historia. Cum enim homo ita natura comparatus sit , ut libertatis amore ante omnia

capiatur; nisi, ratione duce, sibimet mini- A me

29쪽

me lassicere senserit, aequo animo alte. rius pati nequit imperium. Ea sane ratione ipsi Philosophorum prin ipes olim decepti s t. Ipsorum siquidem illuxisse , liquando mentibus , homines. cupidine , illecebrisque abreptos , proprio minime constare regimini , ea , quae docuerunt , philosophiae praecepta dilupide ostendunt ;at iisdem praeceptis propriam Iitae r 'tionem moderari renuerunt : vicit sane

arcana libertatis libido, adeoque Principe, qui legibus , poenisque homines compesceret, nullatenus indigere arbitrati sunt. Verum cum illi , ut publica fruere'-tur re , legibus obsequi, Principemque

vereri invito quamvis animo tenerem

ur , specie Principis iura venerati , imo pectori viliorem Principatus ideam severe studuerunt . contenti u non re , animo saltem nullo contineri sublimiori supremi juris officio. Ex ea itaque idea, quae omnibus , tum e Philosophorum schola, tum e vulgi populo , Paganorum animis insidebat, quam leve, atque infirmius fuerit veterum illorum Principum Imperium, facili negotio colligere licet , cum haud speciem, sed subjectae gentis animum fi mioris Imperii fulcimen esse, experienti magistra, constet. Ex

30쪽

Ex his aperte intelligimus veram Prin- ei Nius summi ideam nonnisi Christiana Religione duce comparari posse, quae, quo honore Principem prosequi fas sit, nos plane docet. Haec etenim Religio , qua rationi integrum manet imperium, poti Lsmum Supremi Principatus sulcimentum

est H. Ipsa sane nos docet, quod non est Potestas nisi a Deo H: quod inde es Im

perator , unde oe homo antequam Iinpermror H : eum omnis potesas non ab homi

ne , sed a Deo sν Q . I . Christiana

υ S. Iohan. Ch sis. remm hi ad Rom-Facit Amisolus hoe, ut ostendat, Christum Leges fuas non ad Me induxisse, ut politias evertat,sed ut melius instituat.

Aὶ Rasu. Aqui . eomm. in PsalmLxx III. I Supremae Potestatis . quae απισπι immediate a Deo Prineipibus traditur, luculentissimum exprimitur symbolum in quamplurimis Christianorum picturis, numis, fgnatoriisque annulis . In iis enim videre est manum, quae e nube protensa, Principis capiti cor nam imponit illius plerumque sermae, quae a Romanis Etrusca, sive Triumphalis appellabatur; cum c ronam supremae Auctoritatis specimen esse, dilucide ostendat Paschalius in suo Tractatu de Coronis. Vide eiusmodi picturas tum apud Mabillonium in I. tomo Μuset Italici , tum apud Clampinium in Ueteribos Monumentis Μusivis . Sigilla vero habes apud Got-tlieb Einnectum in eruditissurio opere de Sigillis υ

SEARCH

MENU NAVIGATION