Alexii Aurelii Pelliccia de christianae Ecclesiae tum publica, tum privata prece pro principibus

31쪽

4 Ditidem edocemur Relligione , Principem

Dei Ministrum nobis in bonum esse, cujus potestas a Deo certe est , cum quae

sunt Potesates, a Deo ordinuae sn - , qui

terum, quot quot enim apud illum prostant annuli signatorii Regum , atque Imperatorum , illud exhiis hent symbolum. Eo autem spectasse videtur Iohannes Euchaitarum Metropolitanus in suo Poemate Me Σεφανςητας ιν da bis, qui coronantur a Christo, iis:

Non manus fortis fortra Imperatores , Sed Chri ius coron it , ipseque Imperium dedis . Hinc inter honoris titulos, quibus olim I meeratorem de corarunt, recensetur illud: Deo Comnati, ves a Deo Imperii Sceptris sumentis. Sic Faeundus Ermianensis An natium lib.x II et pag.4o6. de Theodosio Μagno locutus. a Sacratissimo, ait, eius ais ur beato a Deo Imperii Sceptrassumente Theodosio. Penes Graecos idem invaluit titulus; hine tum in Epistola Zachariae Romani Pontificis Imperatori Copronimo, tum in Legatione Theoriani de Alexio, atque Emmanueli Comne nis legimus, Imperatores Θωςε-s appellari, h. e. , a Deo Coronatos. Idque videre lipet in antiquis latino rum Imperatorum Diplomatibus: quare apud Egina dum habetur: Carolus Augustus a Deo Coronatus. Imo maximi hac in re momenti videntur precum sermum lae, quibus orientales in Liturgia pro Imperatoris Na talitiis. utuntur; in illis sane passim δεπεπτος ille ap

32쪽

qui propriae potestatis illos quodammo hi participes facit sa) l quamobrem Apostolus merito ex his colligit, Christianos Principibus subditos eta necessitate non δε-ium propter iram , sed propter conmentiam , nimirum, ut Apostoli sententiam perbelle explicat Augustinus sb) : Non fο- tam ad iram evadendam , quod simalate etiam seri potest; sed ut in tua consciem iis certus ss illius dilectione te fa re , cui subditus fueris jusu Domini ini. Forte & Paganis id innotuisse videtur,

qui armorum strepitu, ac poenarum apparatu nativa hominum licentia nusquam teneri experti sunt : neque populos ani

mo Principibus obsequi , nisi eis persua sum esset , ipsemet Numina Principibus proprii, summique Imperii non mediocrem

fecisse copiam. Hinc factum est , ut viniustissimarum gentium Reges utraque pintirentur potestate, Regali nimirum, atque

Sacerdotali; Pontificio enim jure insigniti, Diis proximiores, quasi Numinum admini stri populos moderabantur; imo A popu lis eam alte ideam indere studebant, Deos

Enarrat. III. in Psalm. x x .

33쪽

ipsos illomm regimini praeesse. Qua de re

omnium Paganae Theologiae Scriptorum antiquissimus Homerus, postquam in Odyssea a Iove summum Regibus proseisi honoram dixit; eos, addit, vel ab ipso Iove Sceptrum, atque suriemum ius, velut a Summo Principe accipere ἡπιν βοι λουη. Mirum itaque nemini erit, veteres Poetas appellasse Principes δολDisi a

JoSe ortos , vel a Iove educares f. . Inde mihi videtur promanasse illam omnium Nationum sententiam , quae Deos ipsos aliquando publicam earum rem moderatos esse , arbitratae sunt . Sic Memphyticis , Thebanisque exploratum erat,

Aegyptiorum Imperium duodecim millium annorum spatio penes Deos ipsos fuisse. Syri eorum Numen Adad , Phryges Cibelem , Cretenses Iovem , aliaeque gentes Deorum alium propriam rexisse Rempublicam in comperto habuerunt f. Hinc penitissimum admirari licet veterum Legumlatorum consilium , qui quo iis , quas serebant, legibus populorum animos

34쪽

7 msse ent, Deos ipsos illas tulisse dimia

runt , certe rati , Vel leve pondus legibus ut ut sapientiissimis , justissimis' ue addere Principis imperium , nisi earum Auctores ipsemet viderentur Numina. Ea sane arte ceteros ea in re praestitit vetustissimus Cretensium Rex , atque Legis: lator Minos sa), quem eam ob rem δε- pientem Drarum familiarem dixit Homerus . Eumque secuti sunt orseus b), Licudigus Thracum Rex H, Zataustes, vel Latraustes Arismasporum Princeps th, Zalmuxis auctor Libri Zund assam apud Persas se) , Charondas primus Thuriorum Legumlator , Bremis Codicis Legum Indorum Gedrosiae, vulgo Chaster, Auctor g). Eodemque tandem consilio Romanis Leges tulit Numa , quem politices scientiam Pytagoras, uti fertur, edocuit b) .

35쪽

8 ν At fictis hisce , quos Pagana Relligio

praetexuit, titulis, minime indiget Christiana, cujus Auctor Christus, veritatis fons, atque origo, duplicem nos docuit esse P testatem, Sacerdotii unam, Imperii alteram , quarum utraque a Deo promanavit; quamobrem quo Deum Optimum Maximum imprimis habere , eique obsequi ,

atque morem gerere tenemur non fronte,

sed suapte mente ; eadem prope ratione Principem, qui Divini quodammodo Imperii particeps est, venerari, eique obtemperari haud specie, sed re ipsa cogimur. Sicuti Divinis Legibus non timoris , sed supremae Dei Potestatis ergo; ita & Principis , ejus Ministri , illis nos obsequi conscientia praeter poenarum metum fas est . Qua tandem ratione Deo , quod Dei est , reddere tenemur ; eadem &Principi, velut Dei Ministro , quae ejus sunt , reddere nos oportet sa ) . Hinc majores nostri, atque Sanctissimae Relligionis Patres docuere, inter praecipua Legis Christianae praecepta illud merito habendum, quo Principem honore prosequi

a Redi te, sunt Caesaris, fari, quae sos

36쪽

qai, ejusque sequi voluntatem docentur H ; ipse enim Deus nos docuit , quod qui resistis Porsreii , Dei ordinationi r sistit ib) . Haec sunt .Christianae Religionis instituta, quibus , veterum Patrum sententia, constientia devincitur, quisquis inter subditos recensetur : Ostendens , ut

states ) imperentur omnibus, ct Sacerdotis lus , o Monachis, non solum saecularibus . . . . . Omnis anima Potestatibus sublimi

Vibus subdita sit, etiam si Apostolus sis , si Mangelisa , si Prophera , sive quisquis randem fueris. Cui prosecto concinit Theodoretus illis : sive es Sacerdos, sive Antises , sive Mnasicam vitam professus, iis obediat, quibus mandati funx Principatus. Haec itaque Evangelii disciplina , qua Christo Auctore instituimur,& divinae estitur voluntati, qua nil nisi bonum imperatur ; & honori, quo Deus prose

rom. II.

37쪽

ouendus est, cum ille Principem suae Ametoritatis participem secerit; & ipsiusmet Relligionis rationi, qua dumtaxat . natuvum cultum docemur Principis, qui summi Regis Dei imaginem in Republica

praesesert ; ac ipsae tandem naturae , cui summopere consentaneum est , Principem, quem hominum bono parentis ferme loco Deus nobis impertitus est, vereri, euque morigerari, illumque mutua benevolentia prosequi. Haec autem, cum ita se habeant , . eo complectuntur ossicio , quod cunctis impendet Christianis , juges scilicet preces Deo optimo maximo pro Principis honofundendi . Cum enim OMNIS ANIMA E- vanoellaae doctrinae ossiciis erga Principem teneri dictum sit, optimo equidem iure est, cur omnes eo fungantur munere; cui cum ipsa obligentur conscientia , neque Christianae plebis homines illud exolvent Otacium , preces illas Verbo tenus recitantes: neque Ecclesiastici ordinis illi Christi praecepto morem gessisse putent , si preces has inter ritus sermulas , atque ce monias habeant, eisque intimis mentissensibus navare non studeant. Quamobrem nostra hac differtatione de harum precum

38쪽

munere. dicemus, atque luculentIssimis a gumentis evincemus, qua mente Patres,

ac Relligionis nostrae magistri juges Deo O. M. preces pro Principe suderint, eisque tum publica tum privata in re studuerint. s. 1. . Inter Hebraeos publicae preces obtinuere . pro ipsis etiam Paganis Principibus . II. Apostolus orandum esse pro Principibus docu r . III. Primo ab Ecclesia condita Saeculo idipsum D in publica Liturgia. IV. fuerit in ejusmodi praecepto Apostolis mens, explicaturo

amquam de Christianae Ecclesiae di

sciplina heic dumtaxat edisserere δε- tuerim, iis posthabitis, quae apposite ad rem nostram dici queant ex Paganorum historia; initio tamen operae pretium erit Iudaicae Ecclesiae institutum attingere, quam nostrae utiquam Relligioni ea in re praeivisse ostendam. Baruch quippe Prophetarum unus naserat sa), Istaelitas, qui apud Babylonicos iure belli captivos serviebant, non medio

crem a) C. I. v. n

39쪽

H ii ra

trein auri vina aliquando collegisse, eam. que Elcimo Summo tunc Sacerdoti Iero. solymis misisse, ut pecora holocausto immolanda emeret, eaque super ipsum Templi Altare offerret Altissimo , eui pro Nabucadnegaris, ejusque Filii Baltasaris ubia enixas funderet preces, ut eorum dies essent , sicut dies Solis super terram H. Haec autem, quae Sacerdoti Maximo praι scribitur , oratio in ipsa publica Liturgia fiebat ; siquidem cum oblatione holocautomatis conjuncta erat. Mihi autem maximi videtur momenti, Iudaeos holocausta obtulisse pro salute Principis Pagani , cujus suberant imperio , Deumque precari , dies coeli σας εμερας φυμνω Patri, ejusque

filio offeret, qua phrasi illis optare vi, dentur longaevum, beatumque vitae genus. Esdras alterum nobis suppeditat hujus disciplinae monumentum. Is enim historiae libro primo testatur, Hebraeos , cum subditione essent Darii Persarum Regis , se

crificia in Templo obtulisse, atque publi cas Deo precationes fecisse pro Regis illius bono. Illud profecto vel ipse imperaverat Darius , qui legem tulit , ut illi

40쪽

braicus Codex habet , Vulgata enim legit: orent pro vita Regis filiorum ejus. Duo itaque haec luculentissima argu. menta aperte evincunt, Iudaicam Eccle-sam pro Principe precari in ipsamet L,

turgia .

At his acceJit Iosephi Flavii auctor,tas , penes quem legere est epistolam , quam Petronio Iudaeae Praesidi scripsere Hebraei tum, cum Romano parebant Imperio; duplicem equidem, aiebant illi, quavis die victimam immolamus pro Coare , atque Populo Romanorum b) . Id quod passim iisdem libris idem testatur Iosephus, de Hebraeorum Liturgia locutus . Missa tamen heic facio Hebraicae Liturgiae ar. gumenta, in qua quotidie puliticae fiebant preces pro ejusdem gentis , atque Relli. gionis Principibus. Hujus enim disciplinae

monumenta prostant in Psalmis Lxx II., XVIII., R CXXII., qui in Templo re-