장음표시 사용
41쪽
Τ. de aequis.velomiti. hered. Hi Brunnem. Quodsi autem nullum tempus a testatore definitum, illi, quorum interest, e. c. creditores, legatarii petere possunt, ut certum tempus heredi statuatur, intra quod voluntatem exponat, L. V. g. a. F.
de Her eae instituend. L. 1 f. de Juri delib. L. p. C eod. imo &heredes ipsi deliberandi spatium petere possunt. L. N. C. de Ρ-νe delib. quod spatium, si specialiter tempus non petitum, annuum est, ex quo quis scivit, delatam esse hereditatem. d. L. N. vid.tamen L. 31. C. de inst testam. Si itaque sint,qui urgeant declarationem, creditores, & legatarii, heres vero in tra illud non declaraverit voluntatem abstinendi, vel repudiandi, pro eo habetur, qui adiit, & sic in solidum tenetur. L. uis. g.penust. de Dr. delib. Si autem substitutus urserit de- cIarationem, nec illa intra annum facta, heres pro repudiante , vel abstinente habetur , atque substituto facit locum. Quod idem est, si proximus gradu exegerit istam decIaratio
Suaistra XXXV. Sunt quidam a colero n. os reIati casus, ubirries . GIutio peti, & executio decerni potest hereditate jacente, mum sto dubito tamen, an illud, quod ibi dictum, ad tricesimale N erigit spatium applicari possit. Interim omnibus notissimum, ea, quae Ecclesiae, ejusque ministris debentur pro sepultura, non tantum intra trigesimum exigi, verum etiam sepulturam, nisi ante satisfactum sit, aut nunquam, aut aegerrime concedi. Quod licet, utrum principiis juris hactenus enarratis, conveniat, merito dubitaveris, licet quoque juri Canonico, cyod Simoniae illum accusat, qui sepulturae ratione quicquam accipir, e. g. s. am o. X. de Simon. c. ra. e. U. . a. contrarietur: tolarari tamen, quia mos ita fert, po
est, nec invidendum Ecclesiae, si modo το EmΗώς non negligatur, & si pauper funerandus, saltem solutionis morae
42쪽
quam DD. Saxonici magno conatu movent, tractantque: an infra inrum inresum intra tricesimum peti possit, s impetrari Ptra e Prolixe hoc negat Coler. de Proc. Exec. P. a. c.I. num. 3ου. seqq. - ρυ cum aliis plurimis, quos recenset ex parte Carpe. P. I. C.3o 'I' 'nsδ. num. r. quorum nolo repetere rationes, quas allegant maximam tamen partem ex illis sunt petita, quae a me hactenus disputata. Contradicit hisce Arum. Dec. M. L. a. mi Ammai
Proe. P. a. c. I. g. a. Carpet. P. I. CIO. D.IL Totam hanc contro- sversiam facili negocio decidi, atque dissentientium Opiniones conciliari posse, puto, si modo observaverimus, Arrestum in Saxonia duplicem ob causam, duplicique modo peti, & concedi: scilieet ut vel exigendi debitum , causa Deci res, vel persona securitatis ergo detineantur, vel sequestren-ddi ΤΜ-tur; vel ut per arrestum jus reale obtineatur. Neve sintsi octii. T. fr. Arresta, quae ob priorem causam petuntur, regulariter tum jure communi, tum jure Sax. prohibita sunt3 L. r. C. de exec. rei fudis. L. un. C. deprohibieques. l. Q. d. L Sunt tamen certi casus, ubi arrestum hocce licitum est, qui recensentur d. TFI. ubi Martini. Quodsi itaque de tali arresto, quod fit debiti exigendi causa, per quod vel .mortui sepultura impediri, vel etiam heres, aliique relicti turbari, & inquietari possunt, quaestio sit,facile concesserim Coi ma & sequacibus, haud licere illius petitionem, & multo minus concessionem : nisi fortasse summum periculum in mora sit, metuendumque, ne bona in alium transferantur locum, vel dilapidentur, vel heres de fuga suspectus, & in eo loco, tibi negocium vertitur, possessionatus non est. Quibus casi- bus injustissimum foret, denegare istam arresti impetrationem. Martini T. FI. s. 'Oder aber. Viae Carm. P. I. CJo. D. IL; num3. Arum. d. I. num. U. ssI. At vero, si de eo arre sto sol-ἰ licitus quis sit, quo jus reale in bonis debitoris quaeritur, &obtinetur, Arumaei s Carpeovii probo sententiam. Postquam enim arrestum hocce apud Iudicem jus reale, & praelatio- .
43쪽
DE Dig TRICESIMO. nem obtinendi causa petitur solum, & impetratur, nec petitione ista heres statim in jus vocatur, nec manus injectio intuitu rei vel personae fit, nec sepultura impeditur, nec lugentes inquietantur, non Video, quomodo haec credito inris vigilantia illicita esse queat, viderique possit, injuriam illum facere, qui jure suo, lege permittente, nullibique prohibente, est usus. Ut taceam, non temere hodie concediar restum, nisi probabilis conjectura adsit de facultatibus lapsis. Neque etiam quicquam efficere potest, quod persona non adesse dicitur hereditate jacente, adversus quam arrestum peti possit. Nam si heres jam adiit, objectio haec statiui concidit: si non adiit, ficta persona hic sufficit, hereditas nempe, quae defunctum repraesentat, cujus res vinculo ligare satagit ille, qui arrestum petit. Quod si dixeris, inquietari heredem tunc, si arrestum de nuncietur, negaverim illud, dum denunciatio ista sine molestia, aut turbatione quietis facile. fieri queat; ut ne dicam, illam non absolu te necessariam videri, sed saltem ideo fieri, ut in bonis postea alienatis jus quoque reale arrestans exercere queati argum. f. P.SL Ordinat. Jud. H. Sax.
Diale νe- XXXVII. Haee dicta sufficiant de famosa illa quaestio- novationi=ne: cujus Occasione non possum mihi temperare, quin de V. sit eo quaesito in medium quaedam proferam, de quo dubit ν tum disceptatumque esse inter rerum forensium peritissi-ε ' mos viros, audivi: UIrum scilicet fatale renovationis arrem currat a tempore petiti, an vero a tempore impetrati seu comcessi a Iudice arresti ἰ Scilicet plerumque fieri solet, ut judex
statim, quo arrestum petitur, illud quoque concedat: quo casu omnis dubitatio cessat. Sed contingit tamen etiam, ut Iudex non statim petitis deferat, sed post intervallum demum arrestum petitum decernat: hoc itaque casu haec quaestio locum habet, a quo tempore renovationis istius terminus fatalis inchoandus φ Ego, qui de experientia forensi gloriari non possunt, miratus sum, dubia haec esse, quae Ob frequen-
44쪽
DE Dig T ICES'IMO.tissimum usum certissima putavi, & quae practica forensi comprobari, harum rerum peritissimus Carpeo ius jamdudum Tati Proe. art. . num. Ia. s Dec. v. & jam alii ante il- Ium asseruere. Ber . P. I. Dec. ioci. Sed quicquid sit de usu hodierno, de quo aliis judicare liberum esto, si ex jure scripto decisio petenda, verissimam puto Carpereti sententiam, tempus scilicet renovationis a die non petiti, sed impetrati arresti esse computandum: quippe quae tum textibus expressis, qui Omnem, quae notissima Dd. vox est, tollunt dubitationem, tum ratione quoque innititur. Textus autem illi habentur in C. v. P. I. ID. FI.'S. Q. g. 'Die aber nun. in quorum illo haec verba: alabald menti thm der summer gestat; - diis in hoc vero: ein leber Rumineri algbalde erilauet bon . Tagen 3u 14. Tageti l reperiuntur; quibus quid quaeso
clarius esse potest Neque etiam haee dispositio ratione destituitur, quandoquidem renovatio arresti arrestum praesupponit, quod certe renovari nequit, nisi antea praeexistat. ari L. ult. Τ. de collat. bon. L I. g. vis. Τ quis. moae usis'. amist. Existere autem nequit, nisi concessum a Iudice, cum sola petitione partis arrestum factum esse proprie ita dictum, neque unquam dixerit. Martini ad . Io. tis.1I. Ord.Juae num D. Nil moror, quod vulgo dicitur, Arrestum retrahi ad primum initium '. nam id de effectu juris realis intelligendum est quod a momento petitionis creditor legitime prosemens arrestum sibi acquirit, ita, ut omnibus, qui post ipsum
- arrestum petiere, praeferatur, Tu. δ. Most. Sem. L. III. c. - . num. I . Carpet. P. I. C. ay. D. I ψ. I . atque adeo ad sormam arresti contra clarissimas Constitutiones trahi neutiquam otest. Unus tamen locus est, quem adversam senten-- tiam tuentes in partes vocant in ResoL Gravam. de anno I l.
aebuiigber Eummerestage a tempore Registraturae, NB. mie
Regsraturae utitur, quae tum de Registratura oblationis li- F et belli
45쪽
6 DE DIE TRICESIMO. belli supplicis, seu petiti arresti, seu praesentati; tum etiam de registratura concessionis, seu impetrationis intelligi potest: nescio, qua ratione ex ambigua hac voce sententia defendi queat, quae apertissimis Constitutionibus,&rationi ad-' versatur. Quin potius hic textus ex illis explicandus est,&ideo praesertim, quia ad usum provocat, verbis : Die fonstbraulli quam anterioribus Constitutionibus conformem intellexisse Serenissimum Electorem, credibile est,quousque,
contrarium usum ante has resolutiones obtinuisse, non est probatum. Quid quod vocabulo regi uti registraιurae,' ipsam concessionem intelligi, series textus d. g. s. satis docet. Postquam enim ibi Serenissimus Legislator de requisitis ar- resti, quae secundum Ediectum Torgav.-Ordinationem nocexiguntnr, egit, quibus inter alia etiam id continetur ue ar-restum non concedendum esse, nisi petens demonstret:
non ita rigorose observandum esse, fondera, solleti hui*hro
bescheimgen tan registriret merden. Quoniam itaque jus anterius circa concessionem mutare Voluit Potentiss. Saxo, de quo in verbis relativis, seu enunciativis egerat ue dispositiva verba etiam de eadem concessione esse accipienda, ratio postulat. Intelligo, quosdam mediam hic sententiam fovere& putare, tum a tempore petiti, tum etiam a tempore im- , petrati arresti renovationem posse computari. Fateor, se quitatem prae se ferre hanc opinionem 3 sed vellem, rationes, fundamentaque in medium producerentur. Quibus deficientibus, non puto, Iuris interpreti licere contra apertiisimas leges de jure respondere, aut judici jus dicere. Atque quo eo minus asserto subscribere possim, efficit β.
46쪽
ctus est dispositioni, qua, ut tempus renovationis arre sti ab impetratione incipiat, jubetur. Caeterum impetra tum arrestum non tum demum dicitur, quando a Magistratu recognitio datur , cum ea in unum atque alterum diem nonnunquam differri possit, sed a tempore factae concessionis, eujus causa Regi stratura fieri solet, & debet. Cons. B. D. Si ad T.11. N. S. Q . p. r. Quem ipsum sententiae meae patronum, eumque in re judiciaria versatissimum habere, jucundum est. Sed haec ως εν πα, y Iam in v am redeundumo XIIX. Videlicet de eo jam dispiciendum : ia rum M Testa- inera reice fimum apertura tabuiarum, NI publicatio usa- me'ἔμm menti, quae quomodo inter se differant, Harim. Pistori obfp
ε . ostendit, fieri possis Z Iure Rom. olim testamenta intrae 'triduum, vel quinque dies a praesentibus, ab absentibus:
Vero intra eosdem, postquam adessent, aperienda fuisse, ex Paulo .sentent. 1 liquet, quem locum Misson. adducit. Quia tamen a Iustiniano spatium novendinale introductum, atque tum heredes, tum cognatos ad aperturam citari Ο- .portet, qui sine turbatione luctus his actibus vix interesse possunt, nullus dubito, quin juxta novissimas Iustiniani Constitutiones intra spatium novem dierum ab his actibus . abstinendum sit. Ob eandem rationem jure Saxon. intra triginta dies tabulas aperiri non posse, nec testamentum , - publicari, recte tradunt si mensi ad Tic de a in via amite. Us num. I. s Tit. Testam. quemadm aperi num. ψ. Dauth. G. de Testam. ad L. a. C. de Testam. p. DI. num. Io. Statis. Exerc. XXXIX. De Inventarii consectione DD. Saxonicos An mem plerosq, ita loquenIes reperio, ut intra hunc tricesimum illud tanum
47쪽
conficisn- confici debere, itatuere videantur. Gisg. ad T. M L. L Zolest um 8 in Glo . ias. ad Dit. sepe adeg. aa. lit. a. rab. P. II. difff.16. Quo sum etiam pertinet sententia Lipsiensium apud Beat. de Teis
Proc. Exec. P. II. c. 3. num. ID. dubitanter de hac re loquitur,
contextus tamen docet, illum ejusdem esse sententiae, intra nostrum tricesimum fieri oportere inventarium. Sed nescio, utrum haec probari possint,venioque in eam sententiam,Glossam Sax.&DD. jus civile &Sax. confudisse, atque, quod in L. sin. C. de jur. dehb. de XXX. diebus, intra quos inventarii confectio inchoanda est, habetur, ad nostrum tricesimale spatium traxisse, id quod allegationes illorum satis innuere videntur. Verum non puto, Iure illud factum esse, cum plane alia unius, vel alterius spatii ratio sit. Potius ita sentio, inventarium cum sine turbatione luctus & strepitu fieri haud possit, praesertim si ampla sit hereditas, abstinendum esse intra trices1-mum ab ista opera. Audio etiam ex peritissimis Viris,nunquam intra tricesimum inventarium confici solere, sed post tricesimum demum, nisi fortasse summa quaedam necessitas . t i urgeat, vel paucae sint forte hereditariae res & viles. Qui- φν ρ ρ bus positis facile judicare licet, nec intra tricesimum, uti
' nec jure civili Intra novem dies, eadem ratione licere pro
gredi ad divisionem rerum hereditariarum, seu familiam herisciscundam. V snb. ad Tit. de jur. delib. in gn. Zobest. P. II.
XL. Nec intra XXX. comestibilia possunt occupari avidua, d. Cons. 33. Quoniam enim ea cibaria huc spectan
quae post tricesimum supersunt Art. aa. L. I. EI. Const. I .P.III. Ibi Carpetov. desin. a. consumtorum autem a familia intra hoc spatium nulla habeatur ratio. Cons. G. P. III. Coler. P. I. de saol. num. o. Carpet. d. consequens est, non dici posse, quid loco cibariorum debeatur ante tricesimum finitum , ut ne dicamus
48쪽
de turbatione quietis, quae alvitio cibariorum secum fert. Viri in . th. s. q. Id vero non abnuerim, licere viduae intra Vidua se diem tricesimum, vel ipso die tricessimo de nunciare heredi, gravidam se ella praegnantem,quod recentioresCodices dicunt,fidi beee intrabem iselit quorum verborum loco antiquior Codex, trice quem Bibliotheca Witteb. publica servat, utitur formula,m- '
XLI. Supra jam dictum fuit, intra tricesimum hereditatem defunctum repraesentare Thes. XVII. Ex quo principio id fluit, onera ac commoda hereditatis esse eadem, ae si defunctus adhuc in vivis esset, atque adeo omnia, quae intra tricesimum tum familiae alendae, tum alterius rei causa necessario expendenda sunt, ex communi hereditatis massa praestanda venire. Glossad L. I. a. 1. EandRΦαδr.b. Hinc porro est, quod intra tricesimum augeatur ex fructibus aliisque aecessionibus haereditas, arg. L.ao. g. 3. V. de here petit. atque Fructu adeo omnes fructus civiles, quorum dies cessit post mortem c ile durante spacio tricesimali, hereditati accedant, licet res ipsa, qμ' ex qua fructus illi percipiuntur, e. g. laudum, non ad here dem, sed alios pertineat successores. Const.32. PMLHarim.Pist. L. r. qu. a . Carpe. P. III. C. IA D. g. quamvis Colerus dissentiar,&, in partibus Thuringiae intellige iis, quae ad Lineam Ernestinam spectant) contrariam opinionem receptam esse, dicat me. aδε. Enimvero Carpe. illam, quam antea defendimus, sententiam extendit quoque ad eum easum, si dies paulo post tricesimum cessit. P. III. C.3a. D. 21. quae sententia, licet valde aequa videatur, nescio tamen, an rigorem examinis ferre possit. Quemadmodum autem nullum dubium, heredem, qui intra tricesimum adit, sibi praejudicium creare posse, atque privilegia jacentis hae parte amittere, arg. L. sten. C de Parii. siquidem haec fructuum pereeptio illius commodum concernit: ita non puto moram heredis in adeundo
post tricesimum, nec absentiam quoque ejus illi, ad quem rei G domi-
49쪽
Dp Dig TRICEsIMO. dominium pertinet, damno eis e posse, ita nempe, ut carere illum oporteat ulterius fructibus ex re ad ipsum devoluta. arg. L. N. 7 .ff. de R. I. XLII. Apparet autem ex his, rationem tricesimi quoque haberi in illis, quae ad hereditatem proprie non pertinent, quale quid sine dubio est Feudum, uti omnibus, qui indo- Redemptio lem clientelarum non ignorant, notissimum est. Nescio, subfeβω- an non hue referri debeat, quod in hisce terris intra similerum Tem- f re spatium proximi cognati cognataeque redimere debe-- ant subsellia templorum, de qua re agit Carpr. Jurispr. Ecec
Dies i XLIII. Notum etiam est omnibus, intuitu publicae rei ratio eι- tricesimalem quietem esse moribus receptam. Quodsi enimiam inpu' mortuus officium gessit publicum, non videmus temere ali-blicu ba- quid intra tricesimum innovari, neque surrogari alium in illius loeum, qui decessit. Sane Ius Canonicum, diserte improbat illas electiones, quae sunt factae viduata Ecclesia ante sepulturam Episcopi. cap.36. X. de Elia Barbos de o c. potest. Epi p. P. LT I. e.3. n. rs. Imo ubivis fere apud Evangelicos est receptum, mortuo Ecclesiae ministro non statim alium in ejus locum suffici, nec trieesimo finito, sed differri id. usque dum annu gratiae, qui vocatur, sit finitus, si modo
necessitas, aut salus Ecclesiae aliud non exigat. Carpz.LI-Jul rispr. EccI. D. Is. ID. I . Non possum,quin hic mentionem faciam optimi instituti, quod laudatissimum Collegium JCtorum in hac Academia servat, quando unus ex ordine functus est vita, cui solenne est, ut superstites per tricesimale tem pus iis incedant vestibus, palliisque, quibus lugere se collegam
XLIV. Si animus esset, in amplissima Iuris publici universalis spatia evagari, adduci forte quaedam possent cie electione Imperatoria, praesertim illud, quod I. aI. c. I. AEB. ha betur, Electore in Moguntinum intra unum mensem a die . notitiae obitus Imperatoris continue. numerandum, mortem
50쪽
tem Caesaris reliquis Electoribus intimare, eosque ad novam electionem convocare debere. Nullus dubito, quin, si Elector Moguntinus in Aula Caesarea praesens sit, vel si alibi degat, mox tamen notitiam mortis habeat, statim post mortem Imperatoris Coelectoribus suis casum vacantiae Imperii significare possit. Nulla quoque lege prohibitum scio, quod Electores, si vel in Aula Imperatoris, vel alibi omnes simul reperiantur, statim post mortem ad electionem accedere possint. Credo tamen, &ipsos aliquod spatium honori defuncti Caesaris esse tributuros, nisi salus Reip. moram non patiatur. Huie tamen disputationi raro forte erit locus. Sed nec tempus, nec institutum patitur hisce immorari, potius id agendum est, ut ad finem properemus. XLV. Quaecunque intra tricesimum fieri non possunt& debent, post tricesimum licere, modo alias non prohibita sint, setis liquet. Certum est etiam per tempus hujus tricesimalis quietis ereditori nullum praejudicium ex praescriptio-
ne oriri posse. arg. N. tis. e. s. L. a. C. de Anu. exc. Addamus tamen pauca,quorumlus patrium diserte facit mentionem. At- comestique primo quidem non possum,quin adducam,quod Ius Sax. bilia intre injungat divisionem Cibariorum inter viduam Nobilis & he- φῶ amoeredem, quae portio vulgo Cἰujtheil a necessitate dividendi, . dici solet. Viae art. 22. L. r. 4andR Constit. El. s. 3 . P. III. Quae res & aliis Germaniae populis non incognita fuit, prout id
Speculum ev.tit pius alget. satis indicat.Quidnam vocabulo cibariorum, commestibilium, vel intelligatur, DD. Saxonici passim docent, atque ea de re praesertim Roschise. ibique Schustes Tr. de Dote. art. 2o. Molfer. ac Carpe. ad dict. Const. Eoα videri possunt,quae repetere meum non est, praesertim cum jam alias pagellae praeter spem sub μη pose manibus creverint. Lubet tamen unam atque alteram quae μ' ρ ε
monem delibare,si modo primum id monuerim,viduam nec ' - post tricesimum propria autoritate insciis heredibus pomtionem istam sibi arrogare posse, art. aa. L. r. ibi: Naci diesen ἡ,