장음표시 사용
21쪽
ut a Graecis ne Verborum quidem c0pia Vinceremur. Quibus verbis apertius, quam altero ill0 loco, Cicero profitetur sua opera factum e88e, ut lingua Latina ne Graecae quidem cederet. Neque ita valde mirandum est Ciceronem, ut erat sui ipsius amanti88imus, in hunc incidiSSe errorem, cum ne nOS quidem negare poSSimu8 eum de augenda et excolenda R0man0rum oratione optime meritum e8Se, quamquam Drumannu8 recti88imem0net - id quod Cicero ipse quodamm0d0 eoncedit eum maxime Graecarum litterarum Studiis hoc a8Secutum esse. Minoris autem momenti sunt ii l0 ei supra brevissime commemorati, quibu8 VOcem aliquam apud Romano A exstantem aut pr0rsus desiderari in lingua Graeca aut certe non satis aptam esse ad rem significandam probare Studet. Sufficiet, opinor,n0nnullos hujusmodi locos ad Ciceronis rationem illustrandam protuli88e neque videtur opus esse uberiu8 de Singulis disputare; nam etiamsi interdum Graecorum voceS minus aptae Sint, hoc ad universam rem nihil fere valet. Sunt igitur hi maxime
l0 ei: Tusc. 3, 10; 11; 23; d. div. 1, 1; ad iam. 9, 24, 3.
Ceterum magnu8 quoque numeru8 Vocum eX Graeco Sermone a Cicerone ipso repetitarum argumento eSt, quam non recte de
hac re judicaverit; velut paullo post illum locum supra allatum d . sin. 3, 5) in ejusdem libri g 15 complures v0ces plane
Graecas adhibuit. Atque unus quidem est locus, ubi non vereatur pr0fiteri Latinam linguam, quam Vis magnam ad eam augendam atque eX0rnandam operam ipse contulerit, tamen Copia Verborum non parem e88e Graecae, cum dicat Tusc. 2, 35)ἰ, Graeci illi, quorum copiosior est lingua, quam nostra.' Tamen
facile credi potest interdum ei, ut ipsius verbis sad Att. 13, 13, 1)Htar, si communi φιλαυτία decepto fuisse persuasum suis studiis et laboribus esseetum esse, ut Romani Graeci8, Si minuS prae-
Starent, certe non cederent copia Verborum. Neque enim considerasse videtur nulliu8 0pera ejusmodi res p088e perfici, nisi quasi semina et initia hujus rei ipsa praeberet natura. Sed n0n ita firmam fuisse illam opinionem satis eo videtur probari, quod in epistulis ad Quintum fratrem et ad Atticum datis nus-
cf. l. l. V, pagg. 222, ibid. 226. cf. ad Q. D. 1, i, 27 et 28.
22쪽
quam de lingiuae Latinae prae Stantia disputat. Ac si quis putet eum hane ob rem talia in hi8 epistuli8 non protulisse, qu0d
seiret Atti eum linguae et litterarum Graecarum eSSe amanti S-Simum, Si quid Video, erret, nam neque adeo Graestus factu Serat Attieus, ut Latina gontemneret 'q), et Cistero u0n Solum alias re8 ad eum SeripSit, quas hunc moleste tulisse suspicarilidet i I), sed etiam Graee0s oecasione oblata in his epistulis derisit Sed jam satis Superque, quid de linguis Graeca et Latina
Cicero sentiret, exposui Sse mihi videor. Ρr0grediendum igitur est ad ipsa doctrinae genera atque ita re8 tractanda, ut eOS maxime loeos cum de universa Graecorum ad philos0phiam,
eloquentium, hist0riam ind0le, tum de iis Graecis, qui quasi
auct0res et principe8 Singul0rum generum exStiterunt, proseram, ubi qu0dammodo Graecorum et Romanorum comparationem instituisse videtur.
Atque ut initium faciamus a nonnullis de phil0sophiae virtute ac dignitate locis, satis difficile eSt accuratius perspicere, quae vera Ciceronis fuerit opinio, cum de hac quoque re aliis locis alit0r judicet. Hoc autem optime, Si quid video, Drum annus affirmat ei, ut erat Romanus, multo majore gloria dignum e88e visum, qui Vel bello vel paee publieis muneribus functus vel orationibu8 habendis civibus utilem se prae Staret, quam qui totum litteris ac phil080phiae tractandis excolendisque Se daret, elamque initio quid eui hanc Solam ob caussam ad philosophiae studia acce88i88e, qu0d ita ad majorem el0quentiae Vim Se progreSSurum ei per8HaSum eSSet; quin etiam SupremiS vitae annis eum non tam Simplici verittitis desiderio iugensum, quam quia, pOStquam omni Spe m9gnum aliquid in republiea agendi orbatus est, ex illa maxime Se 80latium petere poSSeiq) in eos, qui hoc fecerunt, saepius Vehementer invehitur Cicero cf. d. sin. 1, 4 et 5; ibid. l0 in. cf. ad. Att. 2, 1, 1, ubi OpuS Suum de con8ulatu Suo conscriptum praestare diuit illi, quod de eadem re Atticus compOSuerat. cf. ad. Att. 6, 1, 1b: Graeci Vero exultant, quod peregrinis judicibus utuntur. Nugatoribus quidem, inquies. Quid refert Ta
cf. locum jam supra allatum l. l. V , 526; ibid. i350.
23쪽
putaret, magis magisque liis Studiis Se dedisse. Adde quod, etsi his extremis maxime vitae annis non dubitavit summis laudibus dignitatem ac virtutem phil080phiae efferre inq), tamen etiam ea re hominem Romanum se praebuit, quod fere Solas eas tractavit phil080phiae partes, quae qu0dammodo ad Vitam moresque hominum Spectare aut, ut dialectica, oratori opus e8Sevidebantur i). Reliquae quantum non ei c0rdi fuerint, eX Or. 118 satis perspicitur: quamquam enim hoc loco non Veretur postulare, ut el0quen8 ille, quem Sibi singit, ἡ habeat omne8 philos0phiae notos ac tractatos l0 eos tamen in hi S enumerandis null0s profert, nisi qui ad partes illas m0do significatas pertinent' ). Illud vero facile c0ncedo Ciceronem, qua erat ingenii alacritate, posterioribus vitae annis studio philosophiae omnes, qui ante eum fuerunt, Romanos Superasse et id certe effecisse, ut haec studia, quae usque ad hoc tempu8 Romae valde jacuerant, multo jam majoris aestimarentur: primus enim, si ei fidem habemus, res ad phil080phiam spectantes elegantia quadam
Sed jam paucis quaerendum est, quid de Graeca philosophia
eorumque principibuS SonSerit. Qua de re si quis aecuratius agere sibi proposuerit, iacere n0n possit, quin antea diligentissime perpendat - qua in re Viri docti multam jam operam colloca-Verunt - quos libros antiquiorum Graeciae phil0sophorum Cicero ipse legisse et quas Sententias ex posteriorum auctoritate temere prioribus illis tribui88e videatur. Sed cum haec quaestio non Solum plus spatii p0Stulet, quam mihi datum est, sed etiam tot tantaque studia, quanta me nunc quidem praeStare p08Sen ego, satis erit primum ex d0ctisSim0rum h0minum sententiis monuisse Cigeronem ex Operibu8 du0rum illorum, qu08 Saepi8--me laudat, philos0ph0rum, Platonis et Aristotelis, ea fere sola
accuratiu8 novi88e, quae non ita remota Sunt a communi sensu
ac judicio vel, ut accuratius dicam, ea, quae ad rempublicam vitamque humanam vel ad rationem di 8serendi et ad eloquentiamcf., ut alios locos omittam, Tusc. b, 5 et 6. Ad the0reticam, quam dicunt, philosophiam sola Academica spectant, quibus de cognitionis rationibus agitur. cf. praeterea Parad. g 2 et Tusc. 4, 82.
24쪽
pertinent. Aeeedit, quod tanti fecit copiam se venustatem dicendi, ut etiam in libris phil080phi 8 aestimandis plus Saepe, quam par est, huic rei tribueret. Quae cum ita essent, fieri n0n p0terat, quin pr0priam Singulorum phil080phiae Graecae principum vim ac gravitatem parum intellegeret, laudeS autem, quas in e08 contulit, nimiS in universum diceret. Atque desin. 1, 1 dicit: ἡ Quae summi 8 ingeniis exquisitaque doctrina philosophi Graeco sermone tractavissent' ; ibi d. 7 Platonem et Aristotelem nominat divina illa ingenias , sed eodem modo AD. pr. 2, 22 Anaxagorae rimaximam et gravitatis et ingenii gloriam μ tribuit et ibid. 73 de Democrito ita loquitur: hQuem cum eo conferre pOSSumus non modo ingenii magnitudine, sed etiam animi Plat0nem autem, ut jam dixi, iterum atque iterum summis laudibus effert. Cujus quanta fuerit in eo admiratio, ex nullo sere l0eo meliu8 per8pici p0te8t, quam ex Tusc. 1, 39, ubi auditorem illum, quo eum se di8putare fingit,n0tissima illa verba, quae paene in pr0Verbium abierunt, proferentem inducit: ἡ Errare mehercule malo cum Platone, quam cum i8tis vera sentire. Ad quae, ut neque Veritatem quodammodo contemnere videatur et, quanti faciat Platonem, ostendat, ita Cicero respondet s* 40) ., Macte virtute: ego enim ip8e cum eodem isto non invitus erraverim. Accedit, qu0d Platonem d. legg. 3, 1 - divinum illum virum appellat. Quaerentes autem, quibu8 maxime caussis hoc mirum ac singulare Plat0nis studium exstitatum esse videatur, tacite intellegemu8 non 80lum hujus doctrina, quamquam hanc Valde Ciceroni pr0batam esse satis constat, hoc factum es8e, sed etiam mira illa, qua Plato utitur, copia ae Venustate orationis. De qua, ut omittam ali08 l0008, or. 62 ita disserit: se L0nge omnium 80. phil080ph0rum), quicunque scripserunt aut locuti sunt, ex
stitit et suavitate γ) et gravitate princeps Plat0. Contra Aristotelem alio qu0dam m0do laudat idque n0n tam propter
Venu Statem atque elegantiam Verborum quamquam nonnullis
locis hanc quoque valde praedicat δ) - quam pr0pter ingenii
es. Ac. pr. 2, 1l9: Veniet flumen Orationis aureum fundens AriStoteles. Adnotandum est Optime de hac re disserui8se Bernay8, diu Dialoge des Aristoteles p. 3 sq.
25쪽
agumen et egregia de orationibus instituendis praecepta ). Ceterum exstat locu8 Satis notabilis, ubi Cicero occulte significare videtur se in libris Aristotelis non ita valde versatum esse .). - Quibus duobus phil080phi8 addenduS est 80crates, quem, ut ali 08 locOS omittam, d. or. 3, 60 Crassus sine dubio ex Cieer0nis sententia his offert laudibus: Socrates qui omnium seruditorum testimonio totiusque judicis Graeciae cum prudentia et acumine et venustate et Subtilitate, tum vero eloquentia, varietate, copia, quam Se cunque in partem dedi88et, omnium
suit tacite priueeps. Quo in judiei0 hoc maxime vituperandum est, qu0d Cicer0, ut omnibus et phil080phi et oratoris virtutibus
Sostratum ornaret, nonnulla etiam protulit, quae in eum minus videntur cadere, velut valde equidem dubito, num recte heloquentia et copia omnium facile princeps possit appellari. Neque Vero mirabimur, cur factum Sit, ut tantis Cicero eum cumularet laudibus, nam contra SophiStas di8Seruit et eam maxime philosophiae partem tractavit, quae ad vitam more8que hominum pertinet. Sed haec hactenus. Progrediendum enim eSt ad eo8 loeoA, ubi Cistero Graecorum et Itomanorum qilodammodo inter Se comparat philosophiae Studia atque indolem. Qua in re iniquissimum eum Se praebui8Se judicem jam Supra commemoravimuS. Au tanta profecto haud raro haec iniquitas videtur, ut vix comprehendorem VS, quomodo ita judicare posset, niSi consideraremus, nimium in eo sui SSU Sui ipsius amorem. Quod vitium, quantum valuerit ad rius Suntiendi judicandique rationem, infra paul Io accuratiuS exponemus: nunc de nonnullis judiciis eju8 agendum est. Atque nullius sero momenti sunt ii loci, ubi ex ipso sententiarum conexu nimiae Romanorum laudis OXeu Satio petenda est. Nam si Luel. 2 Faunius dieit Laelium parem esse Siberati et ibid. 10 huic Catonem anteponendum esse Laelius affirmat, linec judicia siue dubio non tam ad ipsamus. Or. l72: Sed quis omnium doctior, quis acutior, quis inrubus vel inveniendis vel judicandis aerior Aristotele suit γ
Γu80. l, T: Aristotele8, Vir summo iugenio, Scientia, gloria. Es. 'I'op. o: Minime Hum admiratus eum philosophum rhetori non us8e cognitum, qui ab iusi 8 9hilosophis Draeter admodum paucos
26쪽
pli il080plitam, quam ad Vitam more Sque et prudentium h0rum virorum reserenda sunt 'q). Atque in priore loc0 ne hoc quidem neglegendum est Fannium Laeli0 blandientem induei. Vel magis autem a re proposita alienum videtur e0ntra ea dicere, quae non recte plerumque de antiquo Sapientiae apud Roman0s studi0 Cicero disseruit - ἐ). Ut autem pr0sistisear ab iis l0 eis, qui nisi manifesti0res ad certiores eXAtarent, Drta SSe quodammodo defendi p08sent, m0nendum videtur Cicer0nem haud raro
et in libris rhetoricis phil0sophisque et in epistulis dial0g0ssi10s eum Graecorum inprirnis Platonis dialogis ita e0mparare, ut ne uno quidem verbo Significet bene se seire, quantum hi illis praestent Accedit, quod non semel contendere audet se id effecturum, ut Romanis jam non opus sint Graecorum de
philosophia seripta. Nam in Tusculanis quidem 2, 5) adh0rtatur populi sui viros doct08, ut phil080phiste qu0que gloriam Graecis eripiant, et extempl0 addit sibi d. 6) h0e eum saetum sit, tum
ne bibliotheeis quidem Grae eis Roman0s carituros es8e, in librigautem de divinatione paull0 post editis jam sati8 aperto profitetur Se ip8um eum e8Se, qui hoe qu0que Sit a8secuturus '). Dixerit quispiam Ciceronem hanc A0lam sibi sumpsisse laudem vertendis Graeeis philosophis Se perseei8Se, ut hos ip80S R0mani jam non desiderarent. At ejus ip8ius verbi A pr0hibemur, ne ita ill0s loe0s interpretemur. Nam d. 01r. 1, 3 110n dubitat 00ntendere: hEt id quidem nemini video Graec0rum adhuc contigi88e, ut idem utroque in genere elaboraret Sequeretur ille et illud Drense die undi et h0e quietum disputandi genus. Et quamquam statim addit Demetri0 Phalereo fortasse
eandem ae sibi ip8i laudem e8se concedendam, tamen Oratorem parum Vehementem eum appellat, Platonem autem, Demosthenem, Aristotelem, Isocratem potui880 idem consequi ita confitetur
cf. quae in posteriore loco sequuntur: Hujus enim saeta, illius dieta laudantur.
minibus gloriosum, ut Graecis de philosophia littoris non segeant. Quod assequar profecto, Si iustituta periecero.
27쪽
g 4), ut tacite eos vituperet, quod non Voluerint. Porro d. legg. 3, 14 Atticum similiter de illa re disserentem inducit neque ipse contra dicit. Neque desunt l0ei, ubi unum alterumve librum a se de philosophia e0n8eriptum omnibus ejusdem argumenti Grae eorum operibus aperte praeserat Vel singulos philosophiae locos se melius, quam quemquam illorum, tractaturum promittat. Ut si in T0pic0rum g 3 librum Aristotelis
eodem m0do inseriptum obseurum esse judieat, hoc sine dubio intellegi vult se suo libello huist vitio medelam allaturum. Praeterea autem Tusc. 4, 10 auditor ille, quodlim Sermonem a se institutum esse Cicero fingit, haec profert. ἡ Tu tamen, Ut Sole8, distes ista ipsa obscura planius, quam dicuntur a Graecis. Ad quae cum ip8e re8pondeat: se Enitar equidem , suspicari licet eum huic muneri parem se existimasse. Tum de Academicis
suis ad Atticum 13, 13, 1) audacissime scribit in tali generone apud Graec0s quidem simile quidquam esse. Haec igitur et talia ejus pro laeto sunt, qui non interpretem Solum externorum phil080pliorum, sed etiam ip8um Verum phil080phum Se putet. Quamquam idem n0n dubitat Attico multitudinem, ut videtur, librorum suorum admirato eum simplicitate quadam raro apud eum occurrente re Spondere 12, 52, 3): h Dices, qui talia conseribis. AIOIρ ha sunt; minore labore sunt, verba tantum asser0, quibus abund0. Qui locus ita non convenit cum ceteris, ut nulla alia relinquatur explicandi ratio, nisi ut putemus Ciceronem plerumque non dubita88e, quin nova quaedam haud levia ad cognitionem philosopham attuli88et, interdum autem, eum amicos mirari videret, ad tempus ab hac nimia sui opinione esse revocatum. Ita est habui, quae de Cicerone phil080pho proserenda putarem.
Proximum est, ut doceam, quid de eloquentia Graeca Senserit, de qua aequius eum judicasse jam per se verisimilo est. Nam primum in illa, quippe quae t0t tamque artis eum
vita publica conjuncta esset vinculi8, Romanos Summam posuisse operam et permagna c0n8ecut08 e88e con Stati tum Cicero, ut erat magnu8 0rator et el0quentiae praeceptorum periti 88imus, hac in re ex parte quidem suo judicio Stare p0terat; postremo eum illa con 8uetudo, ex qua Semper formam majori S aestimavit, quam par est, sere non impedivit, quominu A recte do singulis 2 -
28쪽
oratoribus judiearet; concedendum enim est iu dicendo formam
Ad de dignitate quidem eloquentiae ita Sensit, ut Oratorem publidum ceteris, qui aut reipublieae administrandae aut litteris tractandiS operam darent, praeseri ei. Qii id ne iis quidem l0 eis redarguitur, quibu8 in phil080pli iam Summas c0ntulit laudes, nam Vere eloquentem eum intellegit, qui maguum eum in omnibus litterarum generibus, tum in philosophia, historia, p0etica cogniti0nem perceperit et propter ipsam lianc Seleutiae copiam prindipem omnium teneat locum. Quibus in universum disputatis jam ad siti gul08 l0008 9000dendum e8t, quorum e0S, ubi antiquioris temporis homines disputantes inducit, ab iis, ubi ipse cum aequalibus coll0quitur, ae duratissime disjungendos esse facillimo intellegitur; nam prioribus Ilomanorum oratoribu S Graucos SuperioreS e S Se negare nec potuit nec Voluit, praesertim cum meritu ejus in expolienda eloquentia Romana eo majora viderentur, quo longiuS priore SoratoreS a praeStantia Graecorum recedere consessus est. Omitto
in Cieeronis de rhetoribus Graeeis judi eis, quibus valde se lio Sesantem pSi 8Se probatur, accuratius inquirere: sola capita rerum attingam. Jam igitur de prioribus illis locis quaerendum e St libus Cicer0nem Graeco S praestare Romanis sateri diximus. Quamquam enim Sunt loci, qui cum hae opini0no quodammodo pugnare Videantur, tamen securatius quaerentibus saeile set perspicuum nihil eos probare. Interdum enim urbanitati ad blanditiis multum est tribuendum, ut d. Or. 1, 26, ubi ScaeV ita Crassum summis oratoris laudibus ornat ); nonnunquam sino dubio ad Romanos solos oratio speetat, ut de Or. 3, 189, ubi Antonius de Crasso praedi eat: -Iuveni jam, quem negaram ines , quem Scrip8i, libello me iuvenisse, eloquentem Addo, quod ibid. 1, 29 et 80 Crassus et Antonius de majore quodam 908teri temporis oratoro - Cieeronem dicunt inter se colloquentes inducuntur. Ut autem omnis deleatur dubitatici, ibid. 260 - ut alios to eos omittam - a portu prostetur Antonius D mostheni sine dubio summam dicendi vim concedi.
es. etiam ibid. 106. 0 cf. praeterea ibid. b.
29쪽
Ηis autem, quast ipse Cicero Brut. 138 dicere ausus est: in Cra8So et Antonio primum cum Graec0riam gloria Latine dicendi 009iam aequatam e Sse, de vera ejus sententia nihil probari luce clarius est. Nam primum universe dieit neque cum certo aliquo Graeeorum oratore, ut cum Dem08thene, illo S domparat, tum - id qu0d summi p0nderis ost - or. 23 - loco vel
apti 8Sim0 ex qno, quam caute judiciis ejus fides sit habenda, intellegamus - dieit se in ill0, de quo agitur, Bruti l000
multum - i. e. nimis - tribui Sse Latinis et jam recordari longe Omnibus unum anteferre Demosthenem. - Qui locus jam ad illam alteram nos perducit qua08tionem eamqΠ0 graViSSimam, ut videamus, utrum Cicero ei quoque eloquentiae, ad quam ipsius temp0ribus Romani per Venerant, Optimo S Graecorum Ora-t0re8 anteposuerit necne, vel, ut aesturatius rem circum Scribam, utrum se ipsum Demostheni, quem sine dubio principem Graueiae
i8timaverit. Et quamquam ne in hae quidem re judieanda sibi 00nstat, tamen diligentius investigando satis aequi a te reperiri 9088e pili0, quid fere senserit. Primum igitur ex lodis in uniVersum Speetantibus sunt, qui Grae eis principem locum tribuere videantur. At in his Cieero aut satis dubitanter dixit aut non tam meli0res quam plures 0ratores in Graecia exstitisse affirmavit δε) aut id s0lum professus est exercitati0nes oratoria8 Graece institutas etiam praeferendas esse Latini 8 β). Adde, qu0d, etsi Dem0sthenes iterum atque iterum omnibus oratoriis laudibus
ornatur δ') , tamen ex aliis l0 eis colligi p0test Cicer0nem ipsi
δ') d. Opi. g. Or. 17 in editione Orelliana sine dubio falso sie
diatorum par nobilissimum indueitur. Aeschines, tanquam Aeserninu8, ut ait Lucilius, non ,, spurcus homo' Sed acer et do tuS, secum Pa-uid an γ' hic ἡ componitur optimii' longe Post homines natos '; Nam secundum hane lectionem Aeschines Demostheni praeferretur, id quod nusquam alias Cicero fecit. Itaque aut punetis post verbum, natOS' ponendis Significandum est, supplendum esse ex Lucilio: - gladiator qui fuit unus' aut ex Beleri conjectura cum Jahnio , optimo' pro si optimul' in textum recipiendum.
30쪽
Demostheni se praetulisse Τ). Ipsi illi, qu08 Supra commemoravimus, d. 0r. 1, 29 et 80; ibid. 95 qu0dammodo huc referrip088unt; multo autem clarius idem videtur perspici ex Brut. 254, ubi Brutu8 non repugnante Cicerone contendere audet ab hoc el0quentiae gl0riam Graecis ereptam aut certe cum iis c0mmunicatam e880. Nam equidem put0 Ciceroni illud prius magis esse pr0batum: quae sententia etiam firmari videtur or. 103 et 104, l0e0 vel maxime mem0ria dign0. Nam quamquam non neg0 hic, si Verba spectamus, Demostheni principem logum tribui, tamen Cicer0 qu0damm0do signifieasse videtur se aliter sentire. Nam et constetur ne illum quidem semper Sibi placere
et quae paullo antea disserit s* 103): Nulla est enim ull0 in
genere laus oratoris, cujus in nostris orati0nibus non sit aliqua Si n0n persecti0, at conatus tamen atque adumbratio' ita, si quid vide0, intellegi vult se id qu0d v0luisset assecutum eSSo. Quantam enim de sua eloquentia condeperit 0pini0nem, etiam ex ea re intellegi pote8t, quod tam saepe orationum Suarum locos cum alias, tum in h0rat0re' ad praecepta sua illustranda assert. - ) Quibus autem de caussis falsa sit existimanda haec Ciceronis Sententia, n0n opu8 e Si h00 loco eXponere. Relinquitur, ut pauci8 quaeramU8 de ea re, quam p0Stremam in hac pri0re opusculi mei parte tractandam mihi pr0p08ui: indagandum enim est, quid de Graecorum ad historiam conscribendam indole et do gravissimis hujus populi rerum Script0ribus cum Romanis et maxime Sestum comparati S SenSerit. Ac primum quidem, quibus maxime virtutibus ad hoc munus bene Su8cipiendum opu8 e88et, parum sine dubi0 intellexit. Nam ut erat orator, Saepe non tam quid, Sed quomodo Singuli rerum Script0res dicerent, in judicando spectavit. Veritatem autem et Summam Verum salsumque diseernendi facultatem principales e88e hist0rici virtutes quamquam n0n pr0rsus ignoraVit tamen in judiciis faciendis valde neglexit. Hoe ex eo ip80 Sati8δ Τ) Nullius momenti esse locum illum Brut. 123, ubi - SaIte ita, ut neminem fugere possit se non eX animi judigio loqui se priorum