장음표시 사용
51쪽
flagra880 amore Rheginum Ibyeum apparet ex seripti8.' Significare enim hoe l000 Cicero videtur se Aleaei, Anacre0ntis, Ibyci carmina legendo tracta88e neque quidquam per se impediment0e8t, quominus h0e credamu8. At sunt quoque eaU88ae, quae m0neant, ne nimiam Cister0ni fidem habeamus. Primum enim nullus omnino ex illorum earminibus in Cicer0nis libris exstat versu8, tum Anacreontis et Ibyci nusquam praeterea mentionem facit, Aleaei semel, sed ita, ut eadem atque antea remaneat dubitatio 7-); denique, cum satis constet Ciceronem SaepiuS ita dicere, ac si ipsius conditoris sectae aliqujus phil080ph0rum in medium proferat d0etrinam, re vera autem e pO8teriorum sententia dissererq h), satis credibile est etiam ex Alcaei, Aua cre0nti 8, Ibyci carminibu S perpauea eum novisse ac magi S aliorum, quam Sui ip8iu8 loco Supra laudato protuli880 opinionem. Quae cum ita sint, in medio relinquenda est quae Silo. EX reliquis autem Graecorum p0etis melleis et jam bieis neminem
legisse videtur: et enim loci, ubi Hipponactem jam b0graphum
illum aeerbissimum et Stesich0rum Himeraeum carminum melicorum Scriptorem memorat, minime probant in horum carminibus
legendi S eum versatum esse. Atque de ill0 quidem du0 exstantl0ci, quorum alterum jam supra attuli, alter0 carminum illius acerbitas alio quodam modo signifieatur, eum Cicer0 dicat ad
sani. 7, 24, 1): ἡ Εumque Tigellium) ἡ addictum jam tum put0
esse Calvi Licinii Hipp0naete0 praec0ni 0. De Stesichoro autem Verr. 2, 2, 87, cum in statuam ejus oratio inciderit, haec pro seri: ἡ Qui fuit Elim erae, sed et est et suit tota Graecia summo pr0pter ingenium h0nore et nomine μ, quae sine dubio digere
p0tuit, etiam 8i nullum ejus versum legerat. Praeterea idem una cum aliis Cat. 23 hanc ob cau88am memoratur, quia Seneotu SLegimus enim d. deor. nat. 1, 79 haec: ἡNaevus in articulo pueri delectat Alcaeum'. Quae verba cum Cicero scriberet, quamquam forta88e certum quendam hujus poetae versum spectavit, tamen hoc qu0que cogitari potest apud aliquem Seriptorem Graecum eum haec
52쪽
eum non coegerit in studiis Aut 8 obmute Aeere; denique Ver8um
quom Imλιν odiaς εις 'Eλενaν initium suisse Plato testatur, mox solemnem inter d0etos homines retractandi s0rmulam saetum esse iure censet Ernestius in Orellii Onom. Cie. IlI, p. 21 8. v. De Simonide paullo post videbimus. Ceterorum autem lyricorum, ut Alcmanis, Terpandri, Sapphu8, aliorum ne n0mina quidem
Relinquitur, ut de iis p0etis nonnulla addam, qui elegis maxime et epigrammatis p00ticam sibi pepererunt gl0riam. Ac primum quidem e Solonis carminibus - illi enim loci, ubi hujus in legibus c0ndendis aut in re publica administranda virtutem laudibus effert, minime hue pertinent - duorum l000rum facit mentionem, alterius et Tusc. 1, 112 et Cat. 23, utroque loc0
cum Graecis verbis loquin quondam 0X Ennii elogio comparata S, quem meliorem esse affirmat - quamquam hoe sine dubio non tam ad p0eticam venustatem, quam ad e0gitandi rationem referendum est - alterius Cat. 26 et 50. At cum illi versus Sint n0tissimi, posteri0r autem praeterea sententiae prae se serat Speciem, argil mento e880 n0n po88unt Solonis carmina eum perlegi88e magnamque ex iis percepisse Voluptatem, quamquam
per se haud incredibile est Cicer0nem, ut accuratius per8piceret illius de re publiea administranda sententiam, etiam carminibu Sejus legendis operam dedisse. - Simonidis vero, qui non 80lum pr0pter carminum fieticorum suavitatem, sed etiam propter epigrammatum elegantiam summa floruit inter Graecos laude, poemata Vel minus cognita habuisse videtur. Quamquam enim haud raro ejus menti0nem facit, tamen 6mnes sere hi loci ad s0lam vitam Τη), maxime autem ad eximiam memoriam μ') ejus pertinent; de poetica vero ejus saeuitate unus exstat loqu8 d. deor. nat.1, 60) isque tam universe dictus, ut nullius fere sit momenti. Cotta enim ex sententia sine dubio Ciceronis - Simonidem
non Ρ0etam Solum Suavem, verum etiam ceteroqui doctum Sapien- 'B Nam quod Verr. 2, 4, 125 et 126 de statua Sapphus Silanionis opere Verba facit, nihil ad rem. cf. d. rep. 2, 20; Cat. 23; d. div. l, 56. cf. d. Or. 2, 351-53; ibid. 3bT; d. sin. 2, 104.
53쪽
temque tradi dicit. Maxime autem Ciceronem Sim0nidis carmina parum n0Visse ex eo Videtur perspici p088e, qu0d nullus alius apud eum invenitur hujus versus, nisi notissimum illud epigramma in Spartiatas, qui apud Thermopylas pr0 patria morti se dederunt. Nam ex eo, quod l000 jam Supra allato d. 0r. 2, 3523 earmen illud in Se0pam a Simonide saetum memorat, non sequitur id ei notum fuisse. Apparet enim totam narrationem illo loco pr0latam ex Graeeo aliquo Scriptore sumptam esse. Tyrtaei autem et Theognidis, ut ali 08 omittam, ne n0mina quidem pr0fert. Sed haec hactenus: jam enim perspicuum esse puto Ciceronem parum legisse carmina lyrica Graecorum neque ita magnam ex hi S percepisse delectationem: quibus autem de caussis hoc laetum esse videretur, initio hujus partis exponere
Quae cum ita sint, jam licebit ostendere, quid de poetis
scenicis Graecorum Senserit. Cui poetarum generi illum magis, quam ceteri8, studui SSe nemo ne8cit neque mirum id est, quia non solum ceteri quoque illius aetatis Romani sere omnes tabulas, quippe quae ad hujus populi naturam atque indolem aptissimaee 8Sent, Summo amplectebantur Studio, Sed etiam maximus quisque usque ad illud tempus Romanorum p0eta tabulis inprimis ad exemplum Graecorum e0nscribendis haud infeliciter operam dederat. Quamquam, si quis Cicer0nis libros accuratius perlegerit, tacite eum arbitror conce88urum ne hujus quidem poetarum Graecorum generi8 omnes, qui eximia quadam laude digni
videntur, illi satis n0tos fuisse, nam, Si quid Vide0, ex tragicis ad solos illos tres principes Aeschylum, Soph0clem,
Euripidem; ex comicis ad unum Menandrum majore accessit studio.
Ac primum quidem de com0ediae Graecae principibus Cicero aliter judica88e, quam n08 Solemu8, ViX negari potest: Ari8tophanes enim, quem omnes hujus aetatis viri docti omnium maximum p0etam comoediae Graecae sine ulla dubitatione appellant, haud ita saepe apud Ciceronem memoratur. Qua ex re jure c0lligere p088umus ab eo non plurimi illum poetam esse aestimatum. Cui opinioni n0n obstat locus ille d. legg. 2, 37, ubi is tacetissimus veteris comoediae poeta appellatur, quoniam hic
non de univer8a Graecorum c0moedia Sermo e8t. Cum autem
54쪽
Λristophanis aemulos Cratinum et Eupolin vel minus novisse videatur, per Se Veri Simillimum e8t eum lioe judicium non tam ex sua ip8ius Sententia, quam ex e0rum Graecorum, quos in his rebus secutu8 eSt, auctoritate sect88e. Quae opinio profecto
stolam legendam tuam, fidam paullo ante acceperat, Aristophaneo mod0, valde me hercule et SuaVeni et gravem: qua Sum admodum delectatus.' Num facillime cogitari potest Scivisse eum, quo fere m0do Arist0phane8 Scribere soleret, etiamsi aut nullam aut perpaucas eju8 fabulas ipse legerat. Atque ii qu0que loci, quibus cert08 qu08dam Ari8tophanis ver8us signisgare videtur, omnes ejuS modi Sunt, Ut non Sati S probent eum n0nnullas hujus sabulas legi 880 neque p0tiu8 alium Scriptorem Graecum secutum esse. Ita judicandum e8t de l000 jam allato d. logg. 2, 32, qui ad c0m0ediam Horarum nomine inscriptam spectare videtur neque minus de Verbis his sor. 293 , Pericles si tenui genere uteretur, nunquam ab Ari8tophane p0eta fulgere, tonare, permiscere Graeciam dictuS e88et', quae Latine reddunt Achai nenSium Versus 530 et 531' τευέ si οργῆ Περιοκλέης ουλυμπιος ξοτραπτεν, εβρ0ντα, βυνεκυκa τλὶν Ἐλχada. Neque minus parum Ver8atum fuisse Ciceronem in Aristophanis comoediis e0 pr0batur, qu0d ad Att. 12, 6, 3 confitetur se initio hunc l0cum falso Eup0lidi tribuisse. Deinde versus illi ad Att. 8, 8, 2, quamquam simillimi sunt Acharnensium versibus 659 - 61, tamen ex fabula aliqua Euripidea Sunt sumpti, ab Arist0phane autem parodia expreSSi. 'i) Tum i8 Vei Sus, quem TuSc. 1, 41 affert se Quam qui8que n0rit artem, in hac Se eXereat , quamquam etiam in Ve8parum versu 1431 ita invenitur: φύοι τις γῆν εκαστος εἰδείη τεχνην, tamen, ut videtur, Vetu S erat proverbium ab Ari8tophane in e0moediam illam receptum atque hoc quidem c0nstat eum Ciceroni n0n ex Arist0phane Solo n0tum fuisse; dicit enim l0 eo prolat0: ἡBene illo Graec0rum proverbio praecipitur eodemque modo accipienda sunt verba ad Att. 5, 10, 3): ἡO illud verum:
55쪽
of Τίς . . . ,, Iam vero omneS loci prolati Sunt, quibu8 Cicero aut
de Arist0phane judicat aut versus ex eju8 c0m0ediis prosert. QuiqHam pauci et quales sint, Si quis con Sideraverit, non dubitabit
c0ncedere verisimillimum eSSe aut omnino nullam aut perpaucas comoedias hujus poetae ei notas fui8se. Adde, qu0d etiam aliis ex rebus Satis cognoscitur Aristophani8 comoedias parum eum tractasse. Nam duo tantum, quod Sciam, exStant l0ci, quibus e0nSuetudo illa veterum comicorum, ex qua homines in eivitate p0tentes, prae8ertim Si ip8i a contraria parte stabant, exagitare atque irridere Solebant, in memoriam Vocatur. 8 3
Ex his l0eis minime e0lligi posse Ciceronem veteres illas co-
m0edias legisse per8picuum eSt. Contra autem, quam parvam operam ad eaS cognoscenda8 00ntulerit, e0 Videtur probari, quod ne uno quidem loco memorat - ut ali08 omittam - Aspasiam, Lamaelium, Niciam, Dem08thenem, Socratem, Euripidem ab Arist0phane ceteri8que Veteribus comicis Saepi 8Si me esse acerbis
sacellis irrisos et quod ex multis illis personis ab Aristophane sietis, e quibus Dicaeopolin, Pithetaerum, Euelpidem memorasse suffieit, ne unius quidem fecit menti0nem. Quod ille, quippe
qui libentissime, quantum legeret, significaret, Sine dubio non omisisset, Si vetere8 Atticorum comicoS paullo accuratius cognit0s habuisset. Quorum magnitudinem quam non perspexerit, etiam ex eo colligitur, qu0d non 8ine quadam a88ensionis significationeor. 62 eorum profert opini0nem, quibus Platonis et Dem0eriti loeutio potius videbatur poema, quam comidorum poetarum, hapud qu08', ut ip8iuS Verbi8 utar, fini Si quod versiculi sunt, nihil est aliud qu0tidiani dissimile sermonis.' H0c enim judicium quamquam in recenti8 c0m0ediae poetas haud male quadrat, tamen in veterem maximeque in Arist0phaneam comoediam cf. d. rep. 4, 11: Quem illa comoedia) non attigit vel potius
quem non vexavit 3 cui pepercit 3 E8to: 90pulares homines improbos, in re publiea seditiosos Cleonem, Cle0phontem, Hyperbolum laesit.
Patiamur, et8i ejusmodi cives a cen Sore meliuS eSt, quam a poeta, notari: Sed Periclem, eum jam suae civitati maxima auctoritate plurimos annos domi et belli praefuisset, violari versibus et exagitari in Seaena non plus decuit, quam . . . Cleon praeterea turbulentus civis appellatur Brut. 2,); Brut. 224: Saturninus . . . simillimus Athenien8is Hyperboli, cujus improbitatem veteres Atticorum comoediae notaVerunt.
56쪽
minime cadit. Quae cum ita Sint, sere pro certo affirmaverim
quos Secutus e St, auctoritate Ari8tophani laudem tribuisse. Aesacillime explicari potest, qui factum Sit, ut parvum studium in hujus comoediis collocaret et haud ita magnam ex iis perciperet delectationem. Neque enim qui8qllam, quantum Seimu S, eX poetis scenicis R0manorum comoediam ullam Arist0phanis iulinguam Latinam converterat, ita ut hac re Cicero perm0veri posset, ut ip8iu8 Graeci tabulas legeret; praeterea illae etiam Graece doctis illorum temporum viris multas ad intellegendum praebuerunt dissicultates, p08trem0 ob ingentem audaciam, qua potentissimi viri et gravissima reipii blicae instituta in his exagitabantur, ab universa ingenii Romanorum indole alienae erant. - Quae Si qui S consideraverit, vix mirabitur Cratinum ne semel quidem apud Ciceronem memorari, Eupolin du0bus locis, sed ita, ut ex hac re minime colligere liceat ullam ei hujus domici tabulum n0tam fuis8e. Nam Brut. 38 haec inveniuntur: ἡN0n, quemadmodum de Periete scripsit Eupolis, cum delectatione aculeo 8 etiam relinqueret in animis eorum, a quibus esset auditus.' et ibid. 59 haec: Πειθω) , quam deam in Pericli labris scripsit Eupolis se88itavis8e'. Primum Vero monendum e8t duos locos ad eo8dem poetae illius versus esse reserendos. Quo accedit, quod hi versus notissimi saeillime ab aliquo rerum Scriptore ad genu 8 dicendi Periclis deseribendum prolati e88e poterant. Iam vero absolutis, quae ad Cicer0nis de vetere Atticorum eo moedia sententiam cognoScendam opus videbantur ), priusquam ad recentem, quae dicitur, progrediamur, haud ineptum videtur pauca addere, ex quibu8 appareat, quid de Epicharm0, antiquissim0, ut videtur, Graecorum comico, Sen Serit. Quae etiam antea pr0 ferre poteram; nam veri8imillimum est eum carmen phil080phum, quod περι φυ εως in Scribebatur, com-p08utSSe; cum autem eam, quam apud veteres habuit gloriam, maximam partem eX comoediis ei redundasse constet, hic locus apti0r videbatur, ubi pauca de eo di8putarem. Concedendum
ηδ cf. l. l. d. rep. 4, 1 l. 'ε) cf. praeterea d. Oss. l, 104. de quo loco postea disputabimus.
57쪽
autem est, quae de hoc apud Ciceronem iuvetii utitur, ita in universum esse dicta, ut 8u8picari tantum liceat, non seiro ejus sententiam. Αppellatur enim EpicharmuS Tusc. 1, 15 - astutus
nec insulsus hom0, ut Siculus' et ad Att. 1, 19, 8 ἡ vafer ille Sidulus Atque etiam pauci illi Epicharmi versus, qui aut
proseruntur aut significantur apud Ciceronem, ejusmodi Sunt, ut, prae Sertim dum ne h00 quidem Satis c0nstet, quibu8 ejus opstribus sint tribuendi, ex ii8 qu0que minime p088it disceptari, utrum 0mnino Epicharmum ipsum legerit necne. Sententiarum enim, quibus 90etam illum Siculum abundasSe inter omnes constat, cuncti prae Se serunt Speciem Itaque cum L 0rengl. l. p. 69 pa88im Sine dubio recte contendat sententias Epicharmi mox ex libris ejus excerpta8 et c0llectas esse, haud impr0babile videtur ex hujusmodi libro Ciceronem quoque ea8, qua8 pro seri, e88e mutuatum. Attamen Sunt etiam cau88ae, quibu8, ut ad ipsa Epicharmi opera legenda accederet, Cisseronem commotum esse facile p088it cogitari. Nam primum totum hujus p 0etae scribendi genu8, quamquam multo ante Arist0phanem erat, tamen magis ad Romanorum et ipsius Cicer0nis sensum atque intellegentiam erat adc0mmodatum; tum Plat0, quem quasi deum veneratu8 est, valde Siculum illum videtur admiratus esse; denique verisimile est Ennium hujus ipsius de rerum natura carmen in ,, Epicharmo ' coli Scribendo Secutum HSSe.
Haec habui, quae de hac re dicerem; certum autem judicium
Sed quoniam vidimus veteribus Atticorum comoediis haud
Nam videbar Somniare med ogo PS SQ mortuum.
58쪽
ita valde delectatum esse Ciceronem, mediae autem comoediae
poetarum mentio apud eum n in sit, licebit pr0gredi ad recentis quam dicunt comoediae Atticae p0eta 8. Quos quanti aestimaverit, ex satis multi S loci8 licet per8picere, quamquam Saeptu Shanc ob rem difficile est ju8tum sae0re judicium, quod non de ipsis Graecorum comoediis, sed de tabulis Latinis ex illis conversis profert Sententiam. Nam etsi fastile apparet ejusm0di quoque l0008 haud parvi interdum momenti e8se ad rem propositam recte dijudicandam, tamen cavendUm QSt, ne Omnia, quae de comoedia aliqua Latina profert, plane ac prorSu8 ad eam Graecam fabulam, ex qua illam conversam e88e ScimuS, reseramu8, quia SatiS con Stat poeta 8 Latinos n0n s0lum liberius ae neglegentiuS Vertere S0lit08 088e, sed ne dubitasse quidem saepius totas scena8 alterius comoediae Graecae in Serere. Ut autem jam ad singula veniamus, primum host Videtur valde memoria dignum a Cicerone ex permagno illo recentioris comoediae Atticae poetarum nil mero Solum Menandrum, prin- stipem illum ex omnium c0nsensu hujus generi8, nominari' ),
Pliilemonem autem et Diphilum et Apoll0dorum, ut omittam ali 08, alto praetermitti Silentio, quamquam nullo modo dubitari
p0test, quin p0etae R0mani haud paucas eorum sabulas convertorint. Quae eum ita Aint, non vereor dicere Solius Menandri comoedias Graece lecta A e88e a Cicer0ne. N0vum igitur jam habemuS argumentum, eX quo conicere liceat erraturum, filii putet pormagnum sui88e numerum Graecorum librorum, qUOS Cieero te eti0ne traetaverit. Etsi autem ne de Menandro quidem certum sucit judicium, tamen ex eo ipso, quod eum SaepiuS nominat, Si quid vid00, c igno8cere po8Sumus hunc Cicer0ni, a quo ipsum Aristophanem veteris tantum comoediae sacetissimum
poetam appellari Vidimns, non solum reuentiorum, Sed omnium comicorum Graecorum principem esse visum. Ac nillil profecto Τ) Satis scio versum illum Tu se b, 25):-Vitam regit fortuna, non Sapientia' in Chaeromonis Κενταυρο , quam fabulam alteri tragoediam, alteri comoediam fuisse credunt, ita inveniri: Τυχνὶ τα θνητων πραγματ Ουχ ευβουλία. At ox 'teoronis ipsius vorbis satis apparet eum versum illum eX Theophrasti Cullis thono sumi Si SSe.
59쪽
est, cur miremur Ciceronem ita judicasse; negari enim non potest Menandri fabulas saeilius a Romanis potuisse intellegi, ita ut maj0rem iis praeberent delegiationem. Et quamquam nullus apud Ciceronem invenitur locus, ubi apertis Verbi S comicorum principatum tribuat Menandro, tamen quid aliud sibi vult illud d. 0pt. g. 0r. 63: -At Menander Homeri noluit similis ess03- genus enim erat aliud , quam illi eundem sere in su0 genere concedere locum, quem in poetarum epicorum exi8timatione omnes tribuebant Homer03 Accedit, qu0d vix c0gitari potest casu, non conSilio sactum e88e, ut, quotie8cunque de comoediis Latinis e Graecis conversis Cicero disputat, ex his semper Menandri pr0serat sabulas ' ). - Praeterea notissimum illud Ciceronis in Terentium carmen: Tu quoque, qui Soli18 lecto Sermone, Terenti, Conversum expressumque Latina voce Menandrum In medium nobis sedatis vocibus ecfers Quidquid c0me loquens atque omnia dulcia dicens, satis, opinor, probat maximi Menandrum a Cicerone esse
aestimatum neque metuo, ne nimiae audaciae crimen in me contraham, cum dico extremo maXime Versu quodammodo
Ciceronis de Menandri e0moediis judicium c0ntineri, quamquam oecasione oblata futurum fui88e, ut hic paullo etiam magis ab illo laudaretur, suspicari listet. Neque ineptum videtur nonnullos alios Ciceronis afferre locos, qui, quamquam ad Latina8 pertinent comoedias, tamen idonei videntur ad illius do Μ0nandro aliisque rhoentioris comoediae poetis judicium illustrandum. Ac primum quidem d. or. 2, 326 Antonius - ex sententia certe Ciceronis -, ut doceat Saepe l0ngam et quodammodo susum narrationem praeserendam e8Se brevi et conci8ae, provocatad serentii Andi . vv. 51 sqq. ibidemque 327 ita hos laudat: Quam longa est narratiot mores adolescentis ipsius et servilis percontatio, mors Chrysidis, vultus et forma et lamentatio SororiS, reliqua pervarie jucundeque narrantur.' Hoc igitur judicium, quo nullum, quod Seiana, in universis Ciceronis operibus liburius et m:igis ad solum poeticam, ut ita dicam, pulcliritudinem spectans de ullo poetae alicujus loco invenitur, ex mea
60쪽
0pinione recte ad Menandrum poteSt resorri; nam primum memorive traditum est Terentium accuratiu8, quam ceteri Solebant, tabulas Graecorum eXpre88i88e, tum d. fili. 1, 4 in sabellis Latinis ad verbum e Graeci8 expre8Si S etiam Andria numeratur, ita ut, quamquam haud ignoro hoc non nimi8 premendum e88e, tamen contendere liceat locum quendam ei, quem e Terentio Cicero citat, simillimum etiam apud Menandrum fuisse. Ae si
fratrum in illius , Adelphis morum n0tatio Cat. 65 ita laudatur: ἡ Quanta in altero diritas, in altero comita Si ' quis dubitat, qui ullaec laus tu Menandri qu0que com00diam eadat 3 De Caecilio autem nullum ejusmodi apud Ciceronem invenitur judicium, ex quo planiu8 9088it intellegi, quid de Graec0rum p0etis, qu08 ille Secutus eSt, Senserit; nam, quae Cat. 25 de n0nnullis illius poetae l0 eis pr0seruntur judicia, non ad p0eticam pulchritudinem,
sed ad veritatem sententiarum prolatarum pertinere nemo non
intellegit neque magis ad artem p0eticam referendum eSt, quod Cicero TuSc. 4, 69, 908tquam Versus nonnullos Caedilii protulit, ironice dicit: ἡO praeclaram emendatricem Vitae poetica mi quae amorem, flagitii et levitatis auetorem, in c0ncilio deorum coll0candum putet.' - Ex iis denique l0eis, quibus de Plauto agitur, unus quodamm0do ad rem pr0positam pertinet. Dicit enim Cicero d. oss. 1, 104: ἡ Duplex omnino est j0 candi genus: unum illiberale, petulans, flagitio Sum, ob8cenum; alterum elegan S,
Urbanum, ingeni08um, facetum. Qu0 genere non modo Plautus et Atticorum antiqua comoedia, sed etiam philosophorum Socraticorum libri reserti sunt.' Atque quamquam concedo eum hoe l000 haud prorsus recte judicasse - vix enim diei p0test Plautum veteresque Atti eorum c0mie0s pri0re illo, quod statuit, genere j0eandi abstinuisse - tamen hanc ob rem hunc lo eum non silentio praetereundum e88e putavi, qdia eX eo apparet Ciceronem, Si minus Sciret, tamen quodammodo sensi 88e Plautum propius ad veteris comoediae Atticae accedere similitudinem, quam Caecilium aut Terentium. Accedit, qu0d multo SaepiuS, quam ceterorum comicorum Latin0rum, Terentii, quem Julius Caesar aptissime ἡ dimidiatum Menandrum appellavit, l0008 Cicero affert, ita ut n0vum jam habeamn S argumentum, ex quo, quantum in eo fuerit Menandri Stridi rim, 'pi' 'rent. Porse triginta enim loci ex illius eo moediis