장음표시 사용
101쪽
. 4, 12. - b, 8 Moyses et duro corum Naraone.
tus est mutum et Surdum, videntem et caecum n0nne ego '12. Perge igitur, et g ero in ore tuo: 0ceb0que te quid loquariS Mat. 10, 20. 13. At ille, obsecro, inquit, D0mine, mitte, quem missurus S.
14. Iratus D0minus in Moysen ait: Aaron frater tuus Levites, scio qu0d eloquens sit ecce ipse egreditur in occursum tuum, Vidensque te laetabitur corde. 15 L0quere ad eum, et p0ne verba mea in ore ejus et ego ero in re tuo, et in ore illius, et ostendam vobis quid agere debeatis. Inst. 7, 2. 16. Ipse l0quetur pro te ad p0puIum, et erit os tuum tu autem eris ei In his, quae ad Deum pertinent. 17. Virgam quoque hanc sume in manu tua, in qua acturus es signa. 18. Abiit Moyses, et reversus est ad Iethro s0cerum suum, dixitque ei: vadam et revertar ad ratres meos in Aegyptum, ut videam si adhuc
Vivant. Cui ait Iethro : Vade in
19. Dixit erg0 0minus ad M0ysen
in Madian: Vade et revertere in Aegyptum: 0rtui sunt enim mnes, qui quaerebant animam tu 3 m. 20. Tulit ergo Moyses uxorem Suam, et sili 0 suos, et imp0suit e0s super Sinum reversusque est in
Aegyptum, p0rtans virgam Dei in
21. Dixitque ei P0 minus revertenti in Aegyptum: Vide ut omnia ostenta, quae p0sui in manu tua, saetas c0ram Pharaone eg indurabo cor ejus, et n0 dimittet 0pulum. 22. Dicesque ad eum: Haec dicit Dominus: Filius meus primogenitus
23. Dixi tibi : Dimitte silium meum, ut serviat mihi, et n0luisti dimittere
eum: ecce eg intersiciam silium tuum prim0genitum. 24. Cumque esset in itinere in diversorio, occurrit ei P0 minus, et volebat occidere eum.
25. Tulit illico Sephura acutissimam petram, et circumcidit praeputium silii sui tetigitque pedes ejus, et ait: Sp0nsus sanguinum tu mihi es. 26. t dimisit eum, p0stquam di
27. Dixit autem Dominus ad Aaron: Vade in occursum M0ys in desertum dui perrexit obviam ei in
montem Dei, et osculatus est eum. 28. Narravitque M0yses Aaron 0mnia verba Domini, quibus miserat eum, et Signa quae mandaverat. 29. Veneruntque simul, et c0ngregaverunt cunct0s seni0res sili0rum Israel.
30. Locutusque est Aaron omnia verba quae dixerat Dominus ad M0ysen; et secit signa e0ram p0put 0, 31 et credidit p0pulus. Audieruntque qu0 visitasset 0minus filios Israel, et qu0d respexisset amicti0nem illuruma et pr0ni ad 0raVerulit.
1. Post haec ingressi sunt u0yses et Aar0n, et dixerunt Phara0ni: Haec dicit Dominus Deus Israel: Dimitte p0pulum meum, ni aeri-sidet mihi in deserto. 2. At ille resp0ndit: duis est Dominus, ut audiam vocem ejus, et dimittam Israel nesci Dominum, et Israel n0 dimittam. 3. Dixeruntque Deus Hebraeurum V0cavit n0s, ut eamus viam trium dierum in s0litudinem, et sacrisicemus Domin Deo nostro ne tarte accidat nobis pestis aut gladius.
4. Ait ad 0s rex Aegypti: duare
Η0yses et Aar0n sollieitatis p0pulum abiperibus suis ite adinera veStra. b. Dixitque Pharao: Multus est p0pulus terrae videtis qu0d turba succreverit quant magis si dederitis eis requiem ab operibus' 6. Praecepit ergo in die ill praesecti siperum et exact0ribus p0puli. dicens: I. Nequaquam ultra dabitis paleas p0pul ad c0nficiendus lateres, Sicut prius sed ipsi vadant, et c0lligant
stipulas. 8. t mensuram laterum, quam prius laciebant impune tis Super eos, nec minuetis quidquam vacant enim,
102쪽
Israel opprimitur. Promissio a tui. b, 9. - 6, 11. et idcirco voci serantur dicentes:
Eamus, et Sacrisicemus De B0stro. 9. 0pprimantur operibus, et expleant ea ut 0 acquiescant verbis mendacibuS.
10. Igitur egressi praesecti operum et exact0res, ad p0pulum dixerunt: Sic dicit Pharao: Nun do vobis paleas: 11. ite, et c0lligite sicubi invenire poterilix nec minuetur quidquam
12. Dispersusque est p0pulus per omnem terram Aegypti ad colligendas paleas.
13. Praefecti quoque perum instabant, dicentes: C0mplete opus vestrum quotidie, ut prius sacere s0lebatis, quando dabantur ubi paleae.14. Flagellatique sunt qui praeerant operibus sili 0rum Israel, ab exact0ribus haraunis, dicentibus: duaren0n impletis mensuram laterum sicut prius, nec heri, nec h0dier 15. Veneruntque praepositi sili0rum Israel, et v0ciserati sunt ad Pharao nem dicentes: Cur ita agis contra Serv0s tuus ἶ16. Paleae nun dantur n0bis, et Ia- teres similiter imperantur en sa- muli tui stagellis caedimur, et injuste agitur c0ntra p0pulum tuum. 17. dui ait Vacatis otio et idcirco dicitis: amus, et sacrisseemus Domino.
18. Ite ergo, et operamini: paleae non dabuntur vobis, et reddetis consuetum numerum laterum. 19. Videbantque se praep0siti siliorum Israel in malo, eo qu0d diceretur eis: 0 minuetur quidquam de lateribus per singul0s dies. 20. ccurreruntque M0ysi et Aar0Π, qui stabant ex Edverso, egredientibus a Phara0ne; 21. et dixerunt ad 0s: Videat Dominus et judicet, qu0niam aeteresecistis od0rem nostrum coram Phara0ne et Servis ejus, et praebuistis ei gladium, ut occideret 08.22. Reversusque est M0yses ad Dominum, et ait Domine, cur amixistip0pulum istum quare misisti me g23 Ex eo enim, quo ingreSAUS SUM ad Phara0nem, ut l0querer in n0mine tuo afflixi p0pulum tuum; et non liberasti e0S.
1. Dixitque Dominus ad Moysen: Nunc videbis, quae lacturus sim Pharaoni: per manum enim surtem dimittet 0s, et in manu r0busta diei at illos de terra Sua. 2. L0cutusque est D0 minus ad Moysen dicens: Ego Dominus,3 qui 3pparui Abraham, Isaac, et Jac0 in Deo omnip0tente: et n0men meum dona non indicavi eis. 4. Pepigique Redus cum eis ut darem eis terram Chanaan, terram peregrinati0nis e0rum, in qua suerunt advenae.
5. g audivi gemitum li0rum Israel, quo Aegyptii oppresserunt
e0s: et rec0rdatus sum pacti mei.
6. Ideo die siliis Israel: Ego D0minus, qui educam V0s de ergastulo Aegypti 0rum, et eruam de servitute: ac redimam in brachio excels0, et judiciis magniS. 7. Et assumam v0s mihi in pu pulum, et er vester Deus: et scietisqu0d ego sum Duminus Deus vester, qui eduxerim v0s de ergastulo Αegypti 0rum: 8. et induxerim in terram, super quam levavi manum meam ut darem eam Abraham, Isaac et Jac0b daboque illam vobis possidendam, ego
9. Narravit ergo Moyses omnia siliis Israel; qui n0n acquieverunt ei pr0pter angustiam spiritus, et opus
10. 0cutusque est D0minus ad M0ysen dicenS. 11. Ingredere, et I0quere ad Phara0nem regem Aegypti, ut dimittat sili 0 Israel de terra Sua. 12. Respondit Moyses coram Domino : Ecce silii Israel non audiunt me et quum udo audiet Phara praesertim cum incircumcisus sim labiis' 13. Lucutusque est D0 minus ad U0ysen et Aaron, et dedit mandatum ad filios Israel, et ad Pharaonem regem Aegypti, ut educerent silios Israel de terra Aegypti. 14. Isti sunt principes domorum
103쪽
Ea 6, 15 -7, 13. Genealossia Moysis. Drya in colubrum persa. I9per familias suas. Filii Ruben, pri-ni0geniti Israelis: Hen0eli et Phallu, Hesron et Charmi. Hae c0gnati0neS Ruben. 06en. 6. . um 26 b. I. Par. 5, 1. 15. Filii Sime0n Iamuel et Iamin, et Ab0d, et Iachin, et S0ar, et Saul situs Chananitidis. Hae progenies Sime0n. 1. Par. 4, 21.)16. Et haec n0mina siliorum Levi per e0gnationes suas: Gers0 et Caath et Merari. Anni autem vitae Levi fuerunt centum triginta septem. 17. Filii Gers0n: Lobni et Semei, per c0gnati0nes suas. 1. Par. 6, 1. 18. Filii Caath: Amram et Isaar, et Hebr0 et Ziel. Anni qu0que vitae Caath centum triginta tres. Num 3, 19. - 26, 7. 1. Par.
19. Filii Merari: 0h0li et Musi. Hae e0gnationes Levi per samilias
20. Accepit autem Amram uxorem Joeliabed patruelem Suam quae peperit ei Aar0 et Η0ysen. Fueruntque anni vitae Amram, centum triginta septem.
21. Filii quoque Isaar: Core et Nepheg et Zethri. 22. Filii qu0que giel: Misael et
Elisaphan et Sellari. 23. ecepit autem ar0 uxorem Elisabeth, siliam Aminad 3b, 0r0rem Nabason, quae peperit ei N adab et Abiu et Eleazar et Ithamar. 21. Filii qu0que C0re: Aser et Elcana et Abiasaph. de sunt c0gBationes Coritarum. 25. At vero leaga silius ar0naecepit uxorem de siliabus hutiel quae peperit ei Phinees. Hi sunt principes familiarum Leviticarum per
silios Israel de terra Aegypti per tur
27. Hi sunt, qui l0quuntur ad Pha raonem regem Aegypti, ut educant silios Israel de Aegypt0; iste est M0yses et Aar0B, 28 in die qua l0cutus est D0minus ad 0ysen in terra Aegypti. 29. Ε l0cutus est Dominus ad M0ysen dicens: Eg040minus, loquere ad Phara0nem, regem Aegypti, 0mnia quae eg0 0qu0 tibi. 30. Et ait Moyses coram D0mino. En incircumcisus labiis Um, quo m0d audiet me Phara03
1. Dixitque Durninus ad 0ysen: Ecce c0nstitui te deum Phara0nis, et Aar0n frater tuus erit pr0pheta tuus. 2. Tu l0 queris ei omnia, quae mando tibi et ille loquetur ad Pharao nem, ut dimittat silios Israel de terra UR. Supr. 4, 1 b. 3. Sed ego indurabo c0 ejus, et multiplicab0 signa et ostenta mea in terra Aegypti,4 et n0 audiet vos immittamque manum meam super Aegyptum, et educam exercitum et p0pulum meum stli 0 Israel de terra Aegypti per judicia maxima. 6. Et scient Aegyptii, quia eg sum
P0 minus, qui extenderim manum meam Super Aegyptum, et eduxerim silios Israel de medi0 0rum. 6. Fecit itaque MoySe et Aar0n Sicut praeceperat D0minus, ita egerunt T. Erat autem M0yses oct0ginta an-D0rum, et ar0 oet0ginta trium, quando l0euti sunt ad Phara0nem. 8. Dixitque D0 minus ad u0ysen et Aar0n:
9. Cum dixerit ubi Pharao: s- tendite signa dices ad Aaron: T0lle
virgam tuam, et pr0jice eam c0ram Phara0ne, ac vertetur in colubrum. 10. Ingressi itaque M0yses et Aar0n, ad Phara0nem, secerunt sicut praeceperat D0minus. Tulitque ar0n virgam coram hara0ne et servis ejus, quae Versa S in t0lubrum.11. Vocavit autem Phar30 Sapientes et male e0s; et secerunt etiam
ipsi per incantati0nes Aegyptiacas et arcana quaedam Similiter. 2. Tim. 3 8. 12. Projeceruntque singuli virgas
suas, quae Versae sunt in dracones:
sed devoravit Virga Aar0 virgas
13. Induratumque est tor Pharaonis, et n0 audivit e0s, sicut praeceperat D0 minus.
104쪽
dquae sunt sanouis. Ranae. Eae 7, 14.-8, 12.14. Dixit autem Dominus ad 0y-
en Ingravatum est c0 Pliaraunis,n0 vult dimittere p0pulum. 15. Vade ad eum mane, ecce egredietur ad aquas et stabis in occursum ejus super ripam stuminis et Virgam, quae conversa est in draconem, tolle in manu tua. 16. Dicesque ad eum: Dominus Deus Hebraeorum misit me ad te dicens: Dimitte populum meum, Ut satrisscet mihi in deserto et usque ad praesens audire n0luisti. 17. Haec igitur dicit Dominus: Inh0 Scies, qu0d sim Dominus: ecce percutiam Virga, quae in manu mea est, quana stuminis, et vertetur in sanguinem. 18. Pisces qu0que, qui sunt in stuvio, 0rientur, et cum putrescent aquae, et asstigentur Aegyptii bibentes aquam uminis. 19. Dixit qu0que D0minus ad Η0ysen: Die ad Aaron: Tolle virgam tuam et extende manum tuam Super aquas Aegypti, et super fluvius e0rum, et riv0s ac paludes et mnes lacus aquarum, Ut vertantur in sanguinem et sit cruor in omni terra Aegypti, tam in ligneis vasis quam in s3Xei S. 20. Feceruntque Moyses et Aaron sicut praeceperat D0minus, et elevans virgam percussit aquam stuminis c0ram Phara0ne et servis ejus; quae versa est in Sanguinem. PSal.
2I. Et pisces qui erant in sumine, mortui sunt: 0mputruitque fluvius, et non p0terant Aegyptii bibere aquam fluminis, et sui sanguis in tota terra Aegypti. 22. Feceruntque similiter malefici Aegypti0rum incantati unibus suis: et induratum est c0 Pharaonis, nec audivit e0s, Sicut praeceperat Dominus. Saν. 17 7.
23. Avertitque se, et ingressus est d0mum suam, nec apposuit c0r etiam hac Vice.
24. 0derunt autem omnes Aegyptii per circuitum uminis aquam, Ut biberent; 0 enim poterant bibere de aqua suminis. 25. Impletique sunt septem dies,p0stquam percussit Dominus et
1. Dixit quoque Dominus ad M0ysen: Ingredere ad Phara0nem, et dices ad eum : Haec dicit Dominus: Dimitte p0pulum meum, ut acrisi et mihi: 2 sin autem nolueris dimittere, ecce ego percutiam omnes termin0s tuus ranis. 3. Et ebulliet uvius ranas quae ascendent, et ingredientur domum tuam, et cubiculum lectuli tui, et super stratum tuum, et in d0mos serv0rum tu0rum, et in populum tuum, et in surnus, et in reliquias cib0rum tuorum: 4. et ad te, et ad populum tuum, et ad omnes servos tuos intrabunt
5. Dixitque Dominus ad 0ysen: Dic ad Aaron: Extende manum tuam super stu vi0s ac super rivos et paludes, et educ ranas super terram Aegypti. 6. Et extendit Aaron manum super aquas Aegypti, et ascenderUnt ranae, operueruntque terram Aegypti. 7. Fecerunt autem et malefici per incantationes suas Similiter eduxeruntque ranas super terram Aegypti. Supr. 7, 22. 8. Vocavit autem Pharao Moysen et Aaron, et dixit eis: rate Dominum, ut Ruserat ranas a me et ap0pulo meo et dimittam 90pulum, ut sacrisice D0mino. 9. Dixitque M0yses ad Pharaonem: C0nstitue mihi, quandide precer pro te, et pr0 servi suis, et pro p0pulo tu0, ut abigantur ranae a te et a do-m tua, et a servis tuis et a p0pulo tuo et tantum in umine rema
10. dui respundit Cras At ille:
Juxta, inquit, verbum tuum satiam, ut Scias, qu0niam D0 est sicut B0- minus Deus B0Ster. 11. Et recedent ranae a te, et adum tua, et a Servis tuis, et a p0put tu0 et tantum in gumine remanebunt.12. gressique sunt Moyses et Aa-
105쪽
ron a Phara0ne et elamavit Moyses ad Dominum pro sponSi0ne ranarum, quam c0ndixerat Phara0ni. 13. Fecitque Dominus juxta Verbum Moysi et m0rtuae sunt ranae de d0mibus, et de illis, et de agris.14. 0ngregaveruntque eas in m- mens0s aggeres, et cum putruit terra. 15. Videns autem Pharao, qu0d data esset requies, ingravaVit 0r Suum, et non audivit e0s, sicut praeceperat
16. Dixitque P0 minus ad 0ysen Loquere ad Aaron: Extende virgam
tuam, et percute pulverem terrae, et sint sciniphes in universa terra
Aegypti. 17. Feceruntque ita. Et extendit
Aaron manum, virgam tenens percussitque pulverem terrae, et facti
sunt sciniphes in h0minibus, et in lumentis; omnis pulvis terrae versus est in sciniphes per tutam terram Aegypti. 18. Feceruntque similiter malesti
incantati0nibus suis, ut educerent sciniphes, et nun40tuerunt; erantque sciniphes tam in h0minibus quam in jumentis.19. Et dixerunt malesti ad Pha raonem: Digitus Dei est hic Induratumque est 0r Pharaonis, et non audivit eos, sicut praeceperat
20. Dixit qu0que D0minus ad Moysen: 0nsurge diluculo, et sta e0ram Pharaone egredietur enim ad Bquas, et dices ad eum: Haec dicit Dominus: Dimitte p0pulum meum, ut sacrisscet mihi. 21. du0dsi non dimiseris eum, ecce eg0 Immittam in te, et in Serv0S tu0S, et in p0pulum tuum', et in d0m0s
plebuntur d0mus Aegypti 0rum muscis diversi generis et universa terra, in qua suerint. 22. Faciamque mirabilem in die illa terram Gessen, in qua p0pulus me Us est, ut n0 sint ibi nauseae et Scias, quoniam ego Dominus in medio
23. ponamque divisionem inter p0pulum meum et pupulum tuum eraserit signum istud.
24. Fecitque Dominus ita. Et venit
musca gravissima in d0mos Phara0nis et serv0rum ejus, et in omnem terram Aegypti; corruptaque est terra ab hujuscemodi muscis.
25. Vocavitque Pharao Moysen et Aar0n, et ait eis: Ite et sacrisi eate Deo vestr in terra hac. 26. Et ait M0yses: Non potest ita
c0lunt Aegyptii coram eis, lapidibus
27. Viam trium dierum pergemus in sulitudinem: et aerisse abimus D 0mino De nostr0, sicut praecepit n0bis Supr. 3 18. 28. Dixitque Pharao: Ego dimittam v0s, ut sacrisseetis D0min 1 eo
vestro in deserto; verumtame longius ne abeatis. B0gate pro me. 29. Et ait M0yses: Egressus a te, 0rabo Dominum et recedet musca a Phara0ne, et a servis Suis, et a popul ejus eras verumtamen noli ultra sallere, ut 0 dimittas p0pulum sacriscare Domin0.30. Egressusque M0yses a Pharaone. Oravit D0minum.
31. dui se ei juxta verbum illius;
et abstulit muscas a Pharaone, et a Servis suis, et a p0pulo ejus; non superruit ne una quidem. 32. Et ingravatum est c0 Pha raonis, ita ut nec hae quidem vice dimitteret 0pulum.
1. Dixit autem D0minus ad Moyses: Ingredere ad Pharaonem, et loquere ad eum: Haec dicit Dominus Deus Hebraeorum: Dimitte p0pulum meum ut sacrificet mihi. 2. du0dsi adhuc renuis, et retines
tu03 et super equ0s, et 3Sin0s, et eam el0s, et 0Ves, et oves, pestis valde gravis
4. Et faciet Dominus mirabile inter
Aegyptiorum, ut nihil omnino pereat ex his, quae pertinent ad filius Israel.
106쪽
animalium pestis. Icera. Grando. Ear. 9, 5-31.5 consiliuitque Dominus tempus, dicens: Cras aciet Dominus verbum isti id in terra. 6. Fecit ergo D0 minus verbum hochltera die; 0rtuaque sunt omnia animantia Aegypti 0rum de animalibus vero filiorum Israel nihil omnino periit. 7. 1 misit Pharao ad videndum; nec erat quidquam m0rtuum de his,
quae possidebat Israel. Ingravatumque est cor Pliara0nis, et n0 dimisit p0pulum. 8. Et dixit Dominus ad Moysen et Aaron: Tollite plenas manus cineris de camin0, et spargat illum 0yses in caelum c0ram Phar30ne. 9. Sitque pulvis superimnem terram Aegypti erunt enim in h0 minibus, et jumentis ulcera, et vesicae turgentes in universa terra Aegypti. 10. Tuleruntque cinersem de camino et steterunt 0ram Phara0ne, et sparsit illum Moyses in caelum; factaque sunt ulcera vesicarum turgenti iam in h0minibus, et lumentis: 11. nec poterant male lici stare coram Moyse pr0pter ulcera, quae in illis erant, et in omni terra Aegypti. 12. Induravitque D0 minus cor Pharaonis, et n0 3udivit eos, sicut locutus est Dominus Ad 0ysen. 13. Dixitque Dominus ad Moysen: Mane c0nsnrge, et sta t0r8m Pharaone, et dices ad eum: Haec dieitD0minus Deus Hebraeorum: Dimitte p0pulum meum, ut sacriscet mihi. 14. Puta in hac vice mittamimnes plagas meas super cor tuum, et SU- per serv0s tuus, et Uper populum tuum ut scias qu0d non sit similis mei in omni terr3.15. Nunc enim extendens manum percutiam te, et populum tuum peste, peribisque de terr3.16. Idcirc0 autem posui te, ut ostendam in te sortitudinem meam, et n3rretur n0men meum in omni terra.
Rom. 9 17. 17. Adhii casti ines 90pulum meum, et nun vis dimittere eum ' 18. En pluam eras hac ipsa hura grandinem multam nimis, qualis nonsul in Aegypto a die, qua sun data
est usque in praesens tempus.19. Mitte erg0 jam nunc, et congrega jument tua, et mnia quae habes in agro: 0mines enim, et jumenta, et universa, quae inventa suerint laris, nec congregata de agri S cecideritque super ea grando,
20. ut timuit verbum Domini deservis Phara0nis, setit confugere Serv0 SU0s, et jumenta in dumos; 2 l. qui autem neglexit serm0nem Domini, dimisit serv0s su0s, et lumenta in Agris. 22. Et dixit D0minus ad M0ysen: Extende manum tuam in caelum, ut at grando in universa terra Aegypti super h0mines, et Super jumenta, et Super omnem herbam agri in terra Aegypti. 23. xtenditque M0yses virgam in caelum, et D0minus dedit tonitrua, et grandinem, ac discurrentia sulgura super terram; pluitque D0minus grandinem super terram Aegypti. Sap. 16, 16. 24. Et grand et ignis ista pariter
serebantur; tantaeque sui magnitudinis quanta ante nunquam 3pparuit in universa terra Aegypti, ex qu0 gens illa condita est. 25. Et percussit grando in omni terra Aegypti cuncta, quae fuerunt in agris, ab humine usque ad lumentum cunctamque herbam agri percussit grand0, et omne lignum regi0nis confregit. 26. Tantum in terra Gessen, ubi erant si ii Israel, grando non cecidit. 27. Misitque Pharao, et vocavit Moysen et Aaron, dicens ad eos: Peccavi etiam nunc Dominus justus: ego et p0pulus meus, impii. 28. 0rate Dominum, ut desinant tunitrua Dei, et grand0 ut dimittam vos, et nequaquam hic ultra pneatis. 29. Ait Moyses: Cum egressus fuero de urbe extendam palmas meas ad Dominum, et cessabunt t0 nitrua, et grando n0 erit ut scias, quia Domini est terra: Psal. 23, 1. 30. 0vi autem qu0d et tu, et servi tui necdum timeatis Π0minum Deum. 3l Linum ergo, et h0rdeuna laesum est, e quit hordeum esset Virens,
et linum jam lalliculos germinaret;
107쪽
32. triticum autem et sarm0 sunt laesa, quia sero lina erant. 33. Egressusque Moyses a Ph8raone ex urbe tetendit manus ad 0minum; et cessaverunt tonitrua et gr8ndo, nec ultra stillavit pluvia
31. Videns autem Phara qu0d eqssasset pluvia, et grando et tenitrua, auxit peccatum; 35. et ingravatum est e0 ejus, etsstrvorum illius, et induratum nimis; ne dimisit sili0s Israel, sicut praeceperat Dominus per manum MoySi.
1. Et dixit Dominus ad M0ysen: Ingredere ad phara0nem: ego enim inauravi cor ejus, et serv0rum illius: ut faciam signa mea haec in eo, 2 et narres in auribus silii tui, et nepotum tuorum, quoties c0n triverim Aegyptios, et signa mea secerim in eis Det Sciatis, quia ego Dominus. 3. Introierunt ergo Moyses et Aar0n ad Phara0nem, et dixerunt ei: Haec dicit Dominus Deus Hebraeorum: Usquequo n0n vis subjici mihi dimitte p0pulum meum, ut aerisscet mihi. 4. Sin autem resistis et n0 vis dimittere eum: ecce eg inducameras locustam in ne tuos, Sap.
5. quae periat superficiem terrae, ne quidquam elus appareat, Sed c0medatur, qu0d residuum suerit grandini eorrodet enim omnia ligna, quae germinant in agriS. 6. Et implebunt d0mus tuas, et Ser-V0rum tu0rum, et omnium Aegypti0rum quantam non viderunt patres tui et avi, ex quo orti sunt super terram, usque in praesentem diem. Avertitque se, et egressus est a
7. Dixerunt autem servi Pharaonis ad eum: Usquequo patiemur h0c scandalum dimitte h0mines, ut Sa-erisseent Domino Deo suo. 0nne vides, qu0 perierit Aegyptus' 8. Revocaveruntque M0ySen et Aa ron ad haraonem qui dixit eis: Ite sacrilitate, 0mino Deo vestr0:qllinam sunt, qui ituri sunt's. it Moyses: Cum parvulis n0Stris, et seni 0ribus pergemus, cum stliis et siliabus, cum ovibus et armentis est enim sulemnitas Domini Dei nostri. 10. Et respondit Pharao: Sic Dominus Sit vobis eum, qu0 0do ego dimittam vos et parvulus Vestros. Cui dubium est, qu0d pessime e0gitetis'
11. Non et ita, sed te tantum viri, et sacrisscate Dum in0 hoc enim et ipsi petistis. Statimque electi sunt
de c0nspectu Phara0ni S. 12. Dixit autem D0 minus ad 0ysen: Extende manum tuam Super terram Aegypti ad I0custam, ut ascendat super eam, et devoret omnem herbam, quae residua sueri grandini.
13. Et extendit M0yses virgam super terram Aegypti; et D 0 minus induxit ventum urentem tota die illa,
et nocte; et mane acto, Ventus urens levavit l0 cust3S. 14 duae astenderunt super universam terram Aegypti; et sederunt in cunctis nibus Aegypti 0rum innumerabiles quales ante illud tempusn0 suerant, nec p0stea suturae sunt. 15. perueruntque univerSam Supersciem terrae, vastantes mnia.
Dev0rata est igitur herba terrae, et quidquid pom0rum in arb0ribus suit. quae grando dimiserat; nihilque omnin virens relictum est in lignis, et in herbis terrae, in cuncta Aegypto. 16. duam ob rem sestinus Pharaov0cavit 0ysen et Aaron, et dixit eis: Peccavi in Dominum Deum vestrum, et in VOS.
17. Sed nunc dimittite peccatum mihi etiam hae vite, et r0gate Dominum Deum vestrum, ut auferat a me m0rtem istam. 18. Egressusque Η0yse de conspectu Ph3raonis, oravit Dominum. 19. dui stare Dei ventum ab occidente vehementissimum, et Rrre Pitam Ioeustam pr0jecit in Mare rubrum; 0n remansit ne una quidem in cunctis sinibus Aegypti. 20. t induravit D0minus e0 Pharaonis, nec dimisit filios Israel. 2 l. Dixit autem D0minus ad 0ysena Extende manum tuam in ce-
108쪽
Tenebrae. Primisenuorum mors. Eae. 10, 22. - 12, 8 lum: et sint tenebrae super terramΑegypti tam densae, ut palpari queant. 22. Extenditque M0yses manum in caelum; et sactae sunt tenebrae horribiles in universa terra Aegypti tribus diebus. 23. Nemo vidit Datrem SEUm, nec movit se de tot in quo erat; ubicumque autem habitabant silii Israel, lux erat. P. 17 2. 18, 1.)24. Vocavitque Pharao M0ysen et Aar0n, et dixit eis: Ite, sacrificate
Domino: oves tantum vestrae et armenta remaneant, parvuli vestri eant ubiscum.
25. Ait M0yses: 0stias quoque et h0locausta dabis n0bis, quae osseramus D0mino Deo nostr0. 26. Cuncti greges pergent nobiseum: 0n remanebit ex eis ungula, quae necessaria sunt in cultum P0-mini Dei nostri praesertim cum ignoremus quid debeat immolari, d0- nec ad ipsum I 0 cum perveniamuS. 27. Induravit autem Dominus cor Pharaonis, et noluit dimittere eos. 28. Dixitque Phara ad Moysen:
Becede a me, et cave ne ultra videas saciem meam qu0cumque die apparueris mihi, m0rieri S.
29. Respondit Moyses: Ita stet utl0cutus es, n0 videbo ultra aciem
1. Et dixit D0minus ad M0ysen: Adhuc una pl8ga tangam Phara0nem et Aegyptum, et post haec dimittet V0s, et exire c0mpellet. 2. Dices erg0 omni plebi, ut postulet vir ab amic suo, et mulier a
Vicina sua vasa argentea, et aurea.
Supr. 3, 22. Inst. 12, 35.)3. Dabit autem D0minus gratiam p0pul su coram egyptiis. Fuitque M0yses vir magnus valde in terra Aegypti 0ram servis Phara0nis, et omni p0put 0. Ecoli. 45, 1.)4. Et ait: Haec dicit D0minus: Media n0cte egrediar in Astgyptum 5 et morietur omne prim0genitum in terra Aegypti0rum, a prim0genito Pharaonis, qui sedet in solio ejus, usque ad prim0genitum Deillae, quae est ad molam, elimnia primogenita lumentorum. Inst. 12, 12 et 29.
6. Eritque clam0 magnus in universa terra Aegypti, qualis nec ante suit, nec p0stea suturus est. 7. Apud omnes autem filios Israel n0 mutiet canis ab h0mine usque ad pecus: ut sciatis quanto miracul0 dividat Dominus Aegyptios et Israel. 8. Descendentque omnes servi tui isti ad me, et adorabunt me, dicentes: gredere tu, et omnis p0pulus qui subjectus est tibi post haec egrediemur. s. Et exivit a Pharaone iratus nimis. Dixit autem Dum inus ad 0ysen: 0n audiet 0 Phara0, ut multa signa an in terra Aegypti. 10. Moyses autem et Aar0 secerunt omnia ostenta, quae Scripta Sunt, coram Phara0ne. Et induravit Dominus c0 Pharaunis, nec dimisit silios Israel de terra Ua.
1. Dixit quoque Dominus ad M0ysen et aru in terra Aegypti: 2. Mensis iste, vobis principium mensium primus erit in mensibus
3. L0quimini ad universum ecetum siliorum Israel, et dicite eis: Decima die mensis hujus tonat unusquisque
agnum per samilias et dumos suaS. 4. Sin autem min0 est numerUS, ut sussicere p0ssit ad vescendum agnum, assum et Vicinum Uum,
qui junctus est domui suae, juxta
numerum animarum, quae sussicere possunt ad esum agni. b. Erit autem agnus absque macula, B Scultis anniculus juxta quem
ritum tolletis et haedum. 6. Et servabitis eum usque ad quartam decimam diem mensis hujus: immolabitque eum universa multitudo siliorum Israel ad vesperam.
z. t sument de sanguine ejus, ep0nent super utrumque p0Stem, et in superliminaribus d 0m0rum, in quibus omedent illum. 8. t edent carnes nocte ille assas igni, et gym0s panes eum lactucis
109쪽
M. 12, 9 32 dynus pasch. zyma. Mors primogenitorum M9. Non omedetis ex eo crudum quid, nec cuctum aqua, Sed tantum assum igni caput cum pedibus ejus et intestinis V0rabitis. 10. Nec remanebit quidquam ex e Usque mane: si quid residuum luerit, igne c0mburetis.11. Sic autem cum edetis illum: Bene vestr0s accingetis, et calceamenta habebitis in pedibus, tenentes bacul0s in manibus, et comede-
iis sestinanter est enim Phase id est transitus D0mini. 12. Et transibo per terram Aegypti noci illa, percutiamque omne primogenitum in terra Aegypti ab h0mine usque ad pecus et in eunetis
diis Aegypti ac iam judicia, eg0
13. Erit autem sanguis vobis In signum in aedibus in quibus eritis, et videb0 sanguinem, et transib0 0s: nec erit in vobis plaga disperdens, quando percussero terram Aegypti.
14. Habebitis autem hunc diem in
m0numentum et celebrabitis eam s0lemnem Domin in generati0nibus vestris cultu sempiterno. 15. Septem diebus azyma tume detis sin die prim n0n erit sermentum in dumibus vestris. uicumqUM 0- mederit sermentatum, peribit anima illa de Israel a prim die usque ad diem septimum.16. Dies prima erit sancta atque s0lemnis, et dies septima eadem se-stivitate venerabilis nihil perissacietis in eis, exceptis his, quae ad vescendum pertinent. 17. Et observabitis agyma in eadem enim ipsa die educam exercitum vestrum de terra Aegypti, et cust0dietis diem istum in generationes Vestras ritu perpetuo. 18. Prim0 mense, quartadecima die mensis ad vesperam comedetis Zyma usque ad diem vigesimam primam ejusdem mensis ad VeSperam.
19. Septem diebus sermentum n0n invenietur in dumibus vestris quie0mederit sermentatum, peribit anima ejus de set Israel, tam de advenis quam de indigenis terrae. 20. 0mne sermentatum n0B 0me-
detis in cutitus habitaculis vestris edetis Zyma. 21. Vocavit autem M0yses omnes seniores sili 0rum Israel, et dixit ad eos: in t0llentes animal per familias vestras, et immolate Phase. 22. Fasciculumque hyss0pi tingite in sanguine, qui est in limine, et
aspergite ex eo superliminare et utrumque postem nullus vestrum egrediatur ostium domus Suae usque mane. Hebr. 11, 28.)23. Transibit enim P0minus percutiens Aegypti0s cumque viderit sanguinem in superliminari, et in utroque p0Ste, transcendet ostium domus, et n0n sine percussorem ingredi d0mus vestras et laedere.
24. Custodi verbum istud legitimum tibi et siliis tuis usque in aeternum. 25. Cumque intr0ieritis terram,
quam P0minus daturus est V0bis, ut p0llicitus est, observabitis cerem0nias istas.
26. t eum dixerint v0bis silii vestri: duae est ista religior
27 die elis eis: Victima transitus D 0mini est, quando transivit superd0 mos fili 0rum Israel in Aegypt0 percutiens Aegypti0s, et d0m0Mn0stras liberans Incurvatusque p0pulus ad0ravit.
28. Et egressi silii Israel secerunt, sicut praeceperat Dominus M0ysi et
29. Faetum est autem in noctis medi0 peri ussit D0minus omne pri-m0genitum in terra Aegypti, a pri-m0genito Phara0nis, qui in solio ejus sedebat, usque ad primogenitum captivae, quae erat in carcere, et omne prim0genitum umentorum.
30. Surrexitque Phara nocte, et omnes Servi ejus, cunctaque Aegyptus et ortus est clam0 magnus in Aegypt0; neque enim erat domus, in qua nunciae eret 0rtuUS. 31. Vocatisque Phara0 M0yse et Aa-r0n nocte, ait Surgite et egrediminia p0pulo me0, 0s et silii Israel ite, imm0 late Dumino sicut dicitis.
32. ves vestras et armenta asSU-
mite ut petieratis, et abeuntes benedicite mihi.
110쪽
Eritus Ritus festivus Paschatis 12, 33. 13 9. 33. Urgebantque Aegyptii populum
de terra exire velociter, dicentes:
34. Tulit igitur populus tonspersam farinam, antequam sermentaretur;
et ligans in palliis, usui super
35. Feceruntque silii Israel, sicut praeceperat M0yses et petierunt ab Aegyptiis vasa argentea et Bure B, vestemque plurimam. Supr. 11, 1.336. 0minus autem dedi gratiam populo coram Aegyptiis, ut commoda rent eis; et spoliaverunt Aegypti0s. 37. Pr0laetique sunt silii Israel de Ramesse in Suc0t , sexcenta fere millia peditum virorum, absque
parvulis. 38. Sed et vulgus promiscuum innumerabile ascendit cum eis, oves et armenta et animantia diversi generis multa nimis. 39. coxeruntque sarinam, Hamdudum de Aegypto c0nspersam tulerant, et secerunt subcinericios panes azym0s neque enim p0terant sermentari, c0gentibus exire Aegyptiis, et nullani sacere sinentibus moram; ne pulmenti quidquam occurrerat
40. Habitatio autem sili 0rum Israel qua manserunt in Aegypto, fuit quadringentorum triginta ann0rum. 41. duibus expletis, eadem die egressus est omnis exercitus Domini de terra Aegypti. 42. Nox ista est observabilis Domini, quand eduxi eos de terra Aegypti; hanc bservare debent omnes s lii Israel in generati0nibus suis. 43. Dixitque Dominus ad M0ysen et Aar0n: Haec est religio Phase. 0mnis
alienigena non comedet ex e0.44. omnis autem servus emtitius eircumcidetur, et sic comedet. 4'. Advena et mercenarius D0Πedent X 0. 46. In una domo comedetur, necesseretis de carnibus elus Dras, nee
os illius confringetis. Num 9, 12. an. 19, 36. 47. omnis cetus stliorum Israel faeie illud. 48. duodsi quis peregrinorum in
vestram voluerit transire eo l0niam, et sacere Phase Domini, circumel- detur prius omne masculinum ejus, et tunc rite celebrabit eritque sicut indigena terrae: si quis autem
49. Eadem lex erit indigenae et e0l0no qui peregrin8tur apud vos. 50. Feceruntque omnes silii Israel, sicut praeceperat Dominus Moysi et
51. Et eadem die eduxit Dominus stli 0s Israel de terra Aegypti per tur
1. L0cutusque est Dominus ad Moy-Sen, dicens:
2. Sancti si ea mihi omne primogenitum, qu0d aperit vulvam in siliis Israel, tam de h0minibus quam de lumentis: mea sunt enim omnia. Int r. 34, 19 Lev. 27, 26. Num 8, 16 Luc. 2, 23.)3. Et ait Moyses ad populum: Mementote diei hujus, in qua egressi estis de Aegypto et de domo servitutis, qu0niam in manu tarti eduxit vos
Dominus de loco ist0 ut n0 e0medatis sermentatum panem. 4. 0 die egredimini mense n0varum frugum.
5. Cumque introduxerit te D0minus in terram Chananaei et Hethaei et Amorrhaei et Hevaei et Iebusaei, quam iuravit patribus tuis ut daret tibi,
terram stuentem lacte et melle, telebrabis hunc morem sacr0rum mense ist0.
6. Septem diebus vesceris agymis rei in die septimo erit solemnitas Domini. 7. AZyma c0 medetis septem distbus: non apparebit apud te aliquid sermentatum , nec in eunetis sinibus
8. Narrabisque silio tuo in die illo, ditens Hoe est quod Dei mihi
P0 minus, quando egressus sum de Aegypto. 9. Et erit quasi signum in manu tua, et quasi monumentum ante ocul0stu0s et ut lex D0mini semper sit in ore iu0, in manu enim sorti eduxit te Dominus de Aegypt0.