Disputatio juridica inauguralis ad Orationem M. Tullii Ciceronis pro Cn Plancio [microform]

발행: 1809년

분량: 70페이지

출처: archive.org

분류: 로마

31쪽

in m. a. νωχd respicit Cicero I . . .,, mentem me Attiles tuae desiis ruisti ae derelequisti Ceeperas enim petere tribu Ium Abisse oribus iis, quae istam sequentiam e virtutem requiribam: quam petitionem cum reliquisses, si hoc indicasti, tanta in remis pestate te gubernare non posse, de virtute ua dubitaνi si nolle; de oluntate. Sin, quod magis intelligo , temporibus te aliis reis servasti: ego quoque, inquam, ad ea te tempora revocavi ad 6 eo te ipse se aras ' et porro ia) Noli enim existimare, non magnum quemdam motum fuisse illius peritionis tuae..de qua, ne aliquid jurares, desiuisti Denun;iasti homo adsis. Iescens, quid a summa Republica sentirer omius tu quidem, quam nonnuli defuncti honoribus , sed apertius, quam vel a Abitionis, vel aetatis tuae ratio pontilabat Quamobrem in diisentie Die populo noli putare, nullos fuisse quorum animos tuus ille fora. is animus ossenderet'. qui te incautum fortasse nunc uo loco demis re

potuerunt , providentem me et praecinentem nunquam certe . sebunt Et 'ex hoc maxime loco patet, Laterensem eo anno certe

nondum ad eam aetatem pervenisse, sua tale honoris repudium aut exspectaretur aut consentaneum esset occurrendum item est Ciceronis calumniatoribus qui 1e denuo ejus constantiam sustra se desiderare riunt, asserentes etiam laudis testimonium, quod Cicero in Epistola ad Atticum OoLaterensi tribuit, cui mire dicunt adversari criminationem contra eundem Laterensem ob repudiatum tribunatum oratione proiianisci positam Et iu cptimam iniquae calumniae praesidium sibi invenisse videntur. Verum Cicero non ex orationibus, quas in judiciis habuit est dijudicandus, cum omnes orationes sint causissarum et temporum, non hominum ipsorum et patronorum is); cum contra epistolae ejus, et in primis illae ad Atticum amicum inuincia' Cicero, pro Plancio C. s.cia Cle ero, ,ro Plancio C. 22. 14 Cf. Dis'. ad inrisum L. H. p. 8.ciso Cicero in Orat. pro Cluentio C. IO.

32쪽

a Dr Pu TATIO suum optimum scriptae, apertum quasi Ciceronis pectra, et imiam animi sententiam ostendant cI6 : Deinde Cicero in ratione pro Plancio non id agebat, ut omni, qua re vera dignus erat laude, Laterensem extolleret, verum eo unice ejus ratio spuet hat, ut caussam Planeti, quanta maxima eloquentia posset, de fenderet Putamus quoque ipsa tempora Ira, quibus Cicero pro Plancio habebat orationem, obltitisse quo minus verat Cicero Caussam repeteret, quare Laterensis tribunatum plebis repudiasset, ne scilicet Caesarem, mentione legis agrariae facta offenderet, eum illud in oratione pro Plancio firmiter tenuerit Cicirro, ne

Caesaris laudibus quidquam detraheret I8J. Quae eum ita sint,

nemo addubitabit fateri, Ciceronem neque sibi contradixisse . neque totam suam, de voluntario illo Laterentis quod memoravimus, repudio veram mentem in satione pro Plancio vel aperuisse, vel aperire debuisse. Nos, qui non ita Planci caussae mancipati sumus, ut Late

reniis laudes percensere non studeamus, reviter eas enarrando,

operae pretium facturi videmur. Et is profecto sui Laterensis, cui Reipublicae salus semper esset arissima nec unquam aut invium ardore prava jubentium, aut vultu instantis tyranni commotus est eam ut desereret. Ciceronem lege Clodia ex urbe ej ctum semper et ope, et consilio suo quam maxime defendit, i. gnitatis et salutis ejus semper se studiosissimum praestitit, quare et ipse orator, quamvis Planci defensor, eum sibi amicissimum profitetur cum et vitae periculum cum Cicerone communiter suis hire voluisset et in illo tristi exsilii luctu atque discessu non a. crymis solum suis. sed animo, corpore, copiis trosecutus esset

33쪽

x terresis Eberos et uxorem Ciceruias absentis, sitis opsius, aure Fisquo delandulae Cis . Latereasia et u hoe tempor salini

antequam Cicero Plancumsedulandis, id est salue annom LXXmcIsωCretae fuit, ibique, ut Mamuim eam conjurit lega inu ere functa es Fuit deitae quoque amensis a. U. C. Deci Sulpicis ea mareello coss. Praetor uriamum at quan uam in alias rebus or- laude fuerit, is uae, tamen e umere uo satis diluende is S m esse ridetur. Nam uim Marciis Sex lius a Pilia quod hi reperendis saetae ponulams, et de damnatione ferrenae Mi erat coeptim, is sentimi vero apud Judiarem, mi Men i .emimara aequo Mnt numerra, Latere a leges ignoram montaniam is quid singuli ordiues judicarunt, et si pio a bruto Seruilius eis habitus, postea vera legit Laterensis lagis unum e cente. I. caput, in quo erat Qq da inum iudie is majo m. ---DὸM Da raramque sic, quae causis uia. u. mimis Servilium iis buIas absolusum es-m, ex si uel ne inbGIutus, Bes . danis natus hararetur sta . Sunt etiam, qui optam ' hunc Latereiam in V. C. cculi eum Caesar, Pomprium ad Dyrrhachum obsidebat , in ulvania apud imperatorem Q. Cassium Longinum in marama dignitate et gratia fuisse, ibique cum L. Racilia, Munati Planco, L. Antonio Scapula et aliis, in eundem Cassium conspilasse, cum itaque Cassius Cordubae in Basilicam iret, quidam Mini lius Silo, cliens cilii, bis eum pugione seriit Racilius in proximani tunc eae ivum amiliaris su contulit, dum cerium cognosceret, e sectu ne Cassius esset. Latmissis, Mum id nam dubitaret aecurri uetus In Apstra, militibusque, quibus odio sciebat praecisuo

34쪽

Cassium esse, gratulatur. ollitur a multitudine is tribaeulp

praetorque appellatur. Interim cum Lateren minciaretur Cassiisum vivere, dolore permotus, animoque perturbatus, se celeriter resecit, et ad Cassium visendum properavit. At Cassim ii, qui no minati erant conscii caedis, ut comprehenderentur curat, cumque i dicioMinulli cognovisset, Racilium, Laterensem, etScapulam in eadem fuisse Conjuratione, non diu suum dolorem moratus est, eosquo interfici jussit ceta . Non amen nos statuere audemus hunc eundem fuisse atque M. Iuventium Laterensem Hirtius quidem l quitur de Racilio et Q. Munatio Planco, quos scimus Romino&et Laterensi nostro, sanequam fuisse familiarissi nos verum quis assirmet, latium non de alio quodam Laterensi cogitasse. Illud tamen non praetereundum est silentio, Hirtium suum Laterensem L. non M. praenomine appellare 13 et dein etiam a Cassio interfectum scribere satis vero inter omnes constat M. I ventium Laterensem multos item annos post vixis ca4 . Quarorem dabiam doctioribus diiudicandam irelinquimus it Iud certius videtur nostrum Laterensem a. U. C. DCCvIII Caesar I cos sine collega augurem fuisse cum enim Cicero, qui et ipse augur erat as) ab Apulejo quodam novo augure Creato, ad coenam auguralem invitatus suisset; et jure . augurali necesse esset, omnes augures venire, nisi morbo impedirentur, eoque nomine vel per

as In s,lo enim eat gerano Codie praenomen abest Cf. Varianua Dctiones in Edit. adendor it Literas vero L. et I saepe in seriptos eo dieca vicissim migrare obser avI I. ellerus at merius in Dem eiis in Gruter Fae Dis. IV. p. m. 663 et si fortasse a I seu Iuven. ti Laterensi errore chala graphico L. Laterensia factum est. ca/ Nisi quis Laterensem inter eos suisse patet qui se paeunt a carisso redemerant. s. ideae Hirtius, e C. ss. valerius Maximus, L. IX. C . o. u. as Cicero Orat Philip II Clla. Epist. Divem L. II. D. 4. LVI. M. . . m. p. 4 et ali, Plutarchu , . ita cicer. p. m. 78. E.

35쪽

.su RIDIE A. Is vel per alios excusiarentur, Quaeque exclusatio non valebat. si per augures, nec pauciores quam tres, suis kt approbarat ire ro autem, cum eo tempore ob morbum illi coenae, ne te die cooptionis, neque etiam in dies tequentes adesse posset, a L terensi, Nasone, Laenate, orquato auguribiis apud Apulejansuit excusatus c. 269. Superest, ut de miserrimo Laterens exitu pauci dicamus, qui cum se optinMum semper, et patriae amantissimum praestitis let civem, homo infortunatus, Lepidi inconstantiam, levitaem, et scelus, niserrulae expertus est. Cum enim M. AE lius M. pidus antea triumvir. Caesiare confosso et necato, Pontifex ia-ximus in Caesaris locum furto fuerat creatus, decretaque sibi Hispaniam . ccx. Hirti et Pausia Cossi adhuc in Galli mo Fabatur, exitum exspectans suscitat ab Antonio civilis belli ca AM Juventius Latorensis hujus insili ho :ninis fuit legatus L Munatius Plancus, praetor consulque lege Julia designatus, Galliam

provinciam tunc administrabat imperator, Lepidus tum quidem maxime se Antonii inimicum, atriae veto de sensorem Stent)ns, animo jam fovebat suo clandestina consilia, quae postea turpiso te aperuit. Antoivus dein Bruto et Mutina obsidione liberatis, nulli m aliuna receptum habebat, nisi in persona Lepidi, ejusque cxerci u igiti Plan us Laterensi a i:ve interprete i eapidum inni studio atque opera incitavit, tu quain maxime Dem-puhlico in respicere clier 28J. Prosccit unque Laterens, tunei nul una quidem apud Lepidum, ita ut fidem dod rit. 3 nto nium, si pio vincia tua probi bcre non potuisset, hello perliecut rumo Proptereaque Plancum rogavi Lepidus, ut veniret, Co pi-

36쪽

η DI a P UT ATLPiasque coniungeret, varietatem atque Infidelitatem exercitiis is mens, cui petitioni, per Laterensem aliosque legatos suos factae, et ipse Plancus obtemperavit ca9J. t quamquam et Plancus et Latcren s Onὶnia, petenti Lepido, et ultro erant polliciti, non tamen licuit diu hone de eo sperare cum enim Plancus exerci tum suum ad Lepidum adducendum erat paratus, ecce conlatium fucm tutavit Lepidus, et Colloquia, quae primo repudiaverat, subito cum intonio instituit, et per aversia castrorum proruto vallo a militibus Antonii receptus est titulumque imperii Anto

nius ei cessit so). Laterensis vir sanctissimus suo chirographa jam pridem tum Planco miserat iteras, in quibus desperans deo, de exercitu, de Lepidi fide se desii tutum quaestus esset 3IIἰet miser derelictus cum exitus acta proharet Lepidi, vir vita a morte consentaneus, ne se cum Antonio hoste judicato, junge ret, irritus consilii gladio se ipse transfixit ast . De qua O te, certe de ejus sorma, Plancus ita Ciceronem facit certiorem, se Laterensis noste et dem, et animum singularem in Rem Micam Iemper fatebor, sed exi nimia ejus indulgemia iti Leptissim, ad hae pericula perspicienda feeit euin minus agacem. Qui quidem tim in Iraudem se adductam videre; manus, quas jublius in Lepidi perniciem armasset sibi a ferra conatus est. In

qιto cario letinen i Irrpei Ius et adhuc vivis, et dicitur victurus', sed tamen de hoe mica paris censum est 33 . Haec vita fuit, haec acta Retunt hujt: tan:i, Ι ei publicaeque amantis viri, qui Ga niuna Plistoricorum laudes, et accepit, et meruit, cuique, ut nonnulli assilitiant, senatus laudationem, statuam, publicumqae

funus decrevit 3 c.

37쪽

/um jam satis superque a nobis disputabum sit de Cn. Plancio. et M. Juventio Laterensi breviter nune primum videanaus de tempore, quo haec Planciana caussa fuit agitata deinde quos utraeque partes habuerint patronos et denique exponamus ausosam quae ortion argumentum praebuerit. Constans doctorum virorum opinio est. A'. u. C. CLXxxxIx. Plancium a Laterensi sulsis accusatum, Ciceronemque ejus patro. cinium suscepisse. At licet in ea re o Tines consenserint, non a naen eidem hujus sententiae firmanda attulerunt singolli argumenota Certe Cicero qui se L. Jomitio et Claudio costasive A'. in C. DCLXXXXI c. inquam a caussis, et judiciis districtiorem promtet u si . t tune l. laviSsimo et maXiIno calores, quos majoresse neminisse unquam dubitet sibi fui, se molestivsimos, mense Septenhri ad Fratrem, tum Caesaris in Gallia legatum, scribit, si sagita. as pro Scauro et Plancti absoluisse oratis Iesca . Scaurum vero Uatinium, Ita birium et alios a Cicerone hoc annosuisse lesensos constet uti nunc vidimus Ianctum A . U. C. DcLxx xxv L. Lentillo Spinthere, et Q. Metello Nepote coss. trIbunatum plebis gessisse, non nisi biennio post lege ei legitimus

38쪽

s DISPUTATI Q

annus sui aedilitatem petendi, qui igitur incidit in annum .

C. DcLxxxxIX. Ut enim legibus annalibus constitutum erat, quo anno cuique uagis ratus petere liceret, sic etiam postea lege Coine ira de magistratibus cautum crat, ut inter curules magistra.

tu biennii intersaetio esset 3 . Quare etiam cum ex antea dictis apparuerit, Laterentem A . U. C. Dccu. Sulpicio etMarcellocos praeturam gessisse, sequitur et biennium ante i. e. Α . . C. c Lxxxxix ei per leges licitum fuisse aedilitatem ambire. Deinde si reputemus, legem etiam ipsam, qua Laterensis retus suam in Plancium movit accusationem. Ialam fuisse Cn. Porape.jo et M. Licinio Crasso coss. '. U. C. CLXXxXvIII, et hine Liciniam dictam, non multum dissicultatis superest, quo minus in annum . . nc Lxxx x recte hanc litem collocemus. Argumenis tum vero quod affert Corradus scilicet hoc annoncLxxxxIT. C. Alfium fuisse quaesitorem sa, et in ratione pro Plan.cio 69 hujus quaesitoris mentionem seri, non satis indubitatum mihi videtur, ut potius arbitrer ob in oratione pro Plancio non esse legendum Alfium, sed Flavium, et ita ex capite ultimo Crationis emendandum deinde de Quaesitore caussiae lancianae testatur Cicero, cum suorum consiliorum in consulatu fuisse so-Clum, periculorum atticipem rerum quas gesserat adjutorem, seis quo non modo salvum semper, sed etiam Ornatum, florentemque voluisse . 8 quod certe non verosimile videtur Ciceronem de

a Marcellus Donatus in dilue L ad AEliam Lampridyum, is Alexandro Severo in 'ra Face Tom. 6. . n. 935 seqq. Wara milia . e lege C. Det 6. Erne tu , in clave Ciceron in In te seu in oeφ nnales leges. 4 In Quaestum p. m. 263. 5 Ut patet ex Dissolis Cicero nis ad sturni Mare L. III. M. ito ei p. 3. . 6 Cicero, Orat pro Plancio C. II. 79 Cum Antonio Augustino et a nullo in noris ad dictum I

eum PDνeii, et post eos cui Fabrici marcodurano, in ita ciecisronis p. m. 36. item cum Ernest O in claν ciceios in Indue m riis ora C. Flavius.

39쪽

iam, cujus tamen conjunctionis et familiaritatis quam maxime commeminisset quare potius C. Flavium , de quo Cicero in Epi. stola cio ad Acilium proconsulem sarit mentionem, quique Bruti et Attici, totiusque caussae optimatum sui amicissimus , in Planciana caussa quaesitorem suisse arbitrer IIJ. Quo autem anni tempore sit habita ratio, pro incerto relin-uuendum, nisi forte verosimilis videatur nostra conjectura, Plan.cium mense Februario a Cicerone fuisse defensum , quod ea maxime de caussa opinamur, quia dicenti Ciceroni interfuerunt Macedonum legati sue principes suarum civitatum, qui, quam vis missi ob aliam caussam, tamen Planci repentino periculo commoti ei assidebant, et pro eo laborabant OG. Cognitum Vero est, mensem Februarium, praecipue legationibus, fuisse destinatum, senatusque eo mense haberi non posse nisi iis e sectis aut rejectis ig). Deinde etiam magis consentaneum est Laterensem satim post repulsam aedilitatem I 4 accusationem suam in Plancium movisse, et initio anni DCLxxxxiX. Caussam fuisse agitatam, quam quod ad mensem Septembrem usque suum alium sub corde presserit dolorem. Quod tamen ita censendum

foret, si fidem demus conjecturae Corradi Is , qui Plan

gnatus es. Cicero, D. Divere. . . p. 4 ac Brimae L I. D. . ibi quem a nullus, is oti ad vera ante comiti 1.

40쪽

cium post M. Scaurum de sensum putat Cicero vero ipse d elarat, Scauri judicium in mensem S ptembrem fuisse deictum cID.

io turaeque partes habuerunt patronos. Praeter Ciceronem Planci quoque susceperat caussam Quin tus Hortensus ci cujus vitam et laudes eximie enarrat Cicero. Qui nullum patiebatur diem praeterire, quin aut in Oro dice ret, aut meditatetur extra sorum, memoriaque utebatur tam a Cillima, ut omnia, quae secum erat commentatus, non scripta Verbis iisdem reddere posset, quibus cogitasset, quique alias luculentissimas caussas et saepe solus egit, nonnunquam etiam cumi Cicerone a . Laterensis partes egit L. Cassius Ciceronis familiaris, omni virtute et humanitate ornatus adolescens, hic proprie dicebatur subscriptor, i. e. accusator secundarius, sive accusatoris Laterea.

s adjutor a) Fuit porro hic Cassiius, C. Cassii, qui Caesa

rem 26 CL Cle ero , D. I s. Fratr. L. n. D. IS. Ita III. D. I. adeaestris L. R. p. s. Asconius Paela lanus ad Fragm. Orat pro Mauro in Edit orat Clear. Graevii, T. III. . . p. m. Iocia qua Te cum EgnatIo evena Corradi I. c. putamus conjecturam, qui ex Episto. Ia Ciceronis ad Quint. Fratr. L. Iu D. I. o. . ubi effagitata se orationes Pro Scauro et pro Plancio absolvisse scribit Cieero, opinatur, Plancium post scaurum fuisse defensum, quia Planci nomen post Scaurum est positum. Cle ero, pro Plancio C. s. Utque Manut . . . a Cicero, in Bruto C. 88. Seneca controvere L. L. C. 58. veruae tua Patere uiua L. II. C. 36, Quintil. Iaa. Orat L. V. C. NIL L. . c. a. d. R. . .. a L. V. C. p. vos clua, de His orie Lan L. I. C. I. ubi succinctam invellire licet hujus oratoiuvitata Ernestus, is CDν Ckeor in ind. Histor in oce Hortensius.

SEARCH

MENU NAVIGATION