장음표시 사용
111쪽
de etaeriis habitas delatos C mo punito esse CXistimo, ingentem tamen illam multitudinem, omnis aetatis et seXuS, quae linium permovit ut ad Caesarem scriberet, in illo ipso loco altero demum legationis anno esse delatam. Ita quoque ultro corruunt illa, quae adversus Boissierdisputat uteanus, qui magnum quid sibi videbatur egisse, si demonstraret, duos illos Origenis locos in quos attulerat BoiSsier, inter se nequaquam pugnare. Nihil hisce proficit vir doctissimus. Non enim Origenis verba ostendunt fieri non potuisse, ut in illa Bithyniae Pontive parte ob augescentem in dies Christianorum numerum, templa deSolarentur , sacrificia intermitterentur, UiCtima non Uenirent.
Quae cum ita sint, quae viri docti in hac lini epistula
reprehenderunt facile mihi Videntur XPlicari, CRUC CSSC, cur eam ab impio falsario Confictam esse XiStimemus
Transeo jam mist ea argumenta. quibus freti nonnulli
Origene Contra Cels. I a et III 69. Operae pretium fuerit pauci hoc loco igni licare,obiae v. d. Dupuyex illis quae disputavit collegerit: Si a letire 'est pas entiδrement
vero hodie legimus epistulam, impius ille salsarius omnibu libri intulit vera Plinii epistula ejecta idque ante Tertulliani aetatem: Laeliose etait salte a Pepoque de Tertullien, qui 'emPare an scrupule dela letire apocryphe.''multo prudentior Auheus in fine disputationi haee addit: Cependant 'it aut re adre u parti tranche, hien que out eni-
harra ne sciit a leve, our nou nou inclinerion Pluto a recevoir clans
son integrit te texi de line u a te rejeter meme en partie' ll. 9.
112쪽
viri docti et Trajani rescriptum purium esse demonstrare conati sunt, ut hisce demum absolutis et de Tertulliani in a Causa auctoritate paucis disputemus atque ita univcrsa quaestioni finem imponamus. At, quod mirum videri possit Trajani responsum multo pauciores adversarios habuit quam Plinii epistula Immo ex iis ipsis qui hanc acerim me impugnarunt, illud plerique
aut PCri s Ormanum AR Pro Asi unt, ut Rilontio praeterierunt. Unus Hel utramque epistulam nominatim impugnaUit, quae Uero Protulit argumenta tanti non videntur qua clat opera refellantur, solus Asingius unum Trajani responsum negavit germanum esse. Cui aliquo modo accedit De la ergo, qui hac itans quaedam in dubium vocavit. Certi tamen quidquam affirmare non RURUS At. )Quare in hac causa SAingium prae reliqui adUersarium habebimus, cuius argumenta diligenter Naminanda
Quid orgo AsingiuRi Praeter minori momenti URCdam, ut , actum quem debuiAt . . . . CCUtu CRV linque i gonus, quae brevitati gratia mitto, a quae apud alios scriptores de hac Trajani epistula leguntur Apendit Tertullianum dico, Eusebium, Orosium Hieronymum non nominat). Orosium autem Eusebiumque Tertulliani auctoritate omnino inniti affirmat ita ut una hoc uno re sibi sit. )Neque clameta ut Puteanu et ubeus secerunt
113쪽
hunc locupletem auctorem esse negat: Vixit ille, inquit, vi centum annis post Plinium, ita ut ne in aninaum quidem quis possit inducere epistulam jam eo tempore suisse suppositam, sed hoc contendit in loco Tertulliania multis laudato, Plinii quidem epistulam aperte Contineri, non ero Trajani responsum quale hodie legimuR, Sed
omnino diversUm. Etenim haec sunt verba Trajani: Actum quem debui Ati, mi Secunde . . . . Secutus es . . . . Conquis radi uran Sunt, Sid crantur clar uantur punicndi suus, ita tamen etc. VJam audiamus Tertullianum: Plinius enim Secundus, Cum PrΟUinciam rogeret, ... Consuluit Trajanum Imperatorem de Christianis .... Tun Trajanus rescripsit hoc evus inquirrudo quidcv non SM oblato et ro funiri porrere' )Ouid ergo contendit Usqingiust Epistulam Plinii in Tertulliani verbis quae supra descripsi plene et plane ait
Contineri, Cum non opus eqset illam ad litteram' ut vocant adscribere. Trajani Vero reSPonSum, PSi Uerbis citare inquit paene necesse erat ' Hoc ergo et secit Tertullianus. Quare Imperatorem scripsisse affirmat Asing iv quircv-dos non esses, oblato et ro funiri for&rc ' non ero, ut in epistula legimus , conquircndi se Sunt Side- ferantur c arxuuntur, puniendi Sunt 'Hoc inde, inquit, Confirmatur, quod o Tertullianus eadem rescripti Verba repetit: Si damnas Cur non et inquiris Si non inquiris cur non et abSolUis 8. . . . In reos majestatis et publico. hosteS .... ad OnSocios in-
114쪽
quisitio Xtenditur Solum Christianum inquiri non licet, erri licet quasi aliud esset actura inquisitio quam oblatio Ergo inquit, quae hodie in epistula, quae Traiani fertur, legimus, non sunt ipsius Trajani verba sed falsarii. Accedit, quod in epistula additur: ita tamen et . 'quae verba apud Tertullianum non inveniuntur haec autem Tertullianus profecto non omiRiRAet. U Haec vir doctissimus. Quid ei respondendum Videtur USAingi argumentatio falso inclamento inniti. Etenim unde effecit Ussin Tertullianum Trajani responsum ipsissimis verbis attuliqses Plinii epistulam certe ad Uerbum o attulit, ita ut non paucis e tempore ' i. e. non adhibito libro Plinii verba citasse videatur Quod, cur et in Tra-jani epistula facere non potuerit equidem fateor non intellego. Accedit quod Tertullianus non ita multi interjectis, saeptu non Uerbum inquireu i cui tanto opere instat UAsingiuR, sed requirendi adhibet, immo proxime postea quae laudavit Asingitis: solum Christianum . . . blatio ' haec Aequuntur: damnati ergo blatum, quemnem Voliti VcquisituDI qui, puto, non ideo meruit Poenam quia nocen est sed quia non requirendu inven
Hae laice clarius profecto ostendunt, apud Tertullianum verbi illis tanto opere instandum non esse. PSum e Trajani epistulam , quod ad rem spectat Verissime retuliSSE ne Asingin quidem negavit. )
y Quin contra potius affirmare licet si quis falsarius saecul. XVJ, qui exemplis bene uiliis intellegitur aetatis illius historiani et instituta, ipsiusque
115쪽
Quae autem Sequuntur: Ita tamen etc. V ea Tertulliano minime addenda erant. Sciebant enim illa aetate omnes Christianum dummod di supplicasset, Veniam imPetrare. Sed tantum abest, ut haec in Trajani rescripto lecta non esse UsSingio concedam, ut affirmen, ea utique requiri, siquidem ad Plinii interrogationem quaestionem Commode respondere voluerit Imperator.
Nuntiavit enim linius multos ture Imperatoris imagini oblato Christianos se jam esse negavisse, et nominatim quaerit sedetur paenitentiae Venia an ei qui omnino Christianus sui desisse non prosit.' Quid, si Trajanus nihil respondisset, nisi haec ut contendit Ussing -Inquirendi non sunt oblati puniantur Ignorasset sane Plinius quod maXime rogaverat, quid iis qui e ChriStiano esse negassent apostatis esset faciendum, immo suo jure Contendere posset USsingius , quod aliis locis saepe, sed falso affirmat Trajani rescriptis nil proficere Plinium. His accedat testimonium et auctoritas S. Hieronymi, qui in Eusebi chronico Latine reddit eadem Verba adfert. Non autem S. Hieronymum e Eusebio et Tertulliano
Plinii epistulas didicisse, planissime ipse affirmat. Sic enim Scribit: Ad quam mentem edomandam cuidam ratri qui ex Hebraeis crediderat, me in disciplinam dedi, ut post Quintiliani acumina, Ciceronis fluvios, gravitatemque Frontonis et lenitatem Plinii alphabetum Hebraicum, discerem, et stridentia anhelantiaque verba meditarer. V )
Teitulliani scripta tene movisse epistulam hanc finxisset accurate Profecto aertulliani docum exscripsisset. Ipsi igitur in verbi diversitas inrehu Consensio novum oeniα argumentum reliquis accedat.
116쪽
Quae Cum ita sint, videtur et Ussingi opinio omnino rejicienda et cum huius responsi tum et reliquorumχυθεντία affirmanda et vindicanda 'In Verbis Cro: Neque enim in universum aliquid quod quasi certam formam habeat constitui potest ' quae praesertim Puteanum et de a Berge videntur ossendisse, nil omnino invenitur quod cum reliqua epistula aperte Pugnet. Etenim duo tantum Trajanus statuit: non conquirendi
sunt, neque accipienda CCu Ratio in nomine auctoris proposita' et si deserantur et arguantur puniendi sunt. Quidquid autem praeter haec ad formam cognitionis SpeCtat, Rintne omnes eodem modo puniendi, tormenta adhibenda et alia multa legati arbitrio permittuntur Qua in re hae epistulae par cum aliis Traiani responsis
Contendit quidem Puteanus: On y sen repulsementu'un aussa ire a bout 'halein qui ' plus iente precisa dire et qui 'oso e repeter.' Sed Cuinam medius fidius, haec verba addere vel in mentem venire potuit, Ri ipse Traianus ea non scripsit 8 Videtur ut anus falsario illi incredibilem quamdam interpolandi pruriginem attribuere.
Uerum haec non minus inepta quam cetera quae idem vir doctissimu CommentUM CSt.
Accoeli utitu Γrninini non liri, universo Romano in perio sed pro cita provincia ,itlayniae ea tuae scripsit rata e Re voluit cisteri valellist cir cis the omnia unde the napire Vol. VIII 3. 48, note . . Trajan caresuli liniit liis decision to the particular a o an locali ty.VUnde idem . . officiat liaec: It is ver remark abi that the emperor Apeati os these accipi silio Clari Atians a is e fini neve hear of themhesore , equidem non intellego. De la erile l. iri. O Sq.
117쪽
scriptum non ad omnes Plinii quaestiones respondere, id nequaquam probandum mihi videtur. Etenim, si illud unum, de quo nihil . quod quasi certam formam habeat Constitui potest , Xcipias ad omnia quae Plinius rogaverat brevissime ille quidem, sed planiSsime tamen reSpondit. Quaerit enim Plinius: v. Quid et quatenus puniri
Soleat aut quaeri nomen ipsum an flagitia cohaerentia nominis 2'. Sitne discrimen aetatum atque SeXuS. 3'. Deturne paenitentiae venia. q. Tandem exponit quem actumVSecutus Sit, et quaerit recte necne. Respondet Trajanus ad 4'. Recte egi Sti; - ad 29. certa sorma ConStitui non poteSt; - ad 3 v. Poenitentiae venia danda; - ad I v. omen ipsum puniendum. Addit non esse accipiendos libellos sine auctoris nomine propoSitOS.
Ex quatuor illi alterum si Xcipias, quid amplius respondere Trajanus debuit ' Quid quod Trajani responsum
tam Perspicuum tamque omnibus numeris absolutum suisse Contendo, ut vel per integrum Saeculum, Sque ad Decii aetatem pro norma et regula in Christianos inquirendi fuisse videatur.
APre avoi re u tu letire de Trajan linem'avait plus rien a demander elle Si Si recis et si elle qu'elle a Servi de regi non Seulement a line lui-mem mai auousle gouuerneum de province jus tu' Ddce. V )Atque X hisce quidem citiae adhuc disputavimus satis efficitur huius libri 9Θεντία. facile posse defendi. Quo
vero idem vel planius, si fieri poSSit, appareat, juvat hoc
118쪽
Ioa loco aliquot numerare incommoda, eaque haud sane levia, quibus urgentur illi qui epistulas has sinceras SSe negR-verunt.
Etenim, si Plinius epistulam illam non ScripSit, quis tandem est auctor, quo Consilio ConfinXit, quando, ubi vel Excepto namque Plinio ea aetate haud facile quemquam inveneri Cuiu nomini epistula talis apte adscribatur i)Non elocutio tantum Scribendique genus alterius epi Stulae Plinium, Trajanum altera plane sapit rati vel ipse Aube fatetur: le Style de a letire est v meilleur line' et copiose demonstrat Arnold, latinitatis ea puritas est
quam apud Sequenti aetati auctores Frontonem, Puleium, ipsum Tertullianum frusta quaesiveris, Sed etiam olymia illa quae in utraque epistula continentur Plinii et Trajani indolem plane Xhibent. 3Praeterea, quod recte PerSpeXit USsingius, Christianus profecto multo ardentius acriusque Christianam fidem de- sendisset; non facile commentus esset tot Christianos Christum ultro abnegasSe q)Non minus iisdem viris docti adversatur Tertulliani auctoritas de qua pauciSSima tantum lio loco addere liceat. Ipsum Plinii Trajanique epistula ne Confingere quidem
potui ASC cum X alii multi tuna ero e sermonis diversitate certi SSi me colligitur, neque vero quemquam inveni
119쪽
Sed neque ante Tertulliani aetatem idem commode fieri potuit. Non solum enim Tertullianus vi Saeculo uno PoSt Plinii legationem elapso Apologeticum' edidit, Sed quod multum in hac causa valet, in Africa edidit, in qua provincia Plinius vel melius quam in alia ulla Vulgo notu erat, quippe cum provincialium causam adverSus arium Pri-
reliquis omnibus aetate illa litterae sumna Studio olebantur plurimique florebant et rhetore et grammatici, qui cum Plinii libros probe novissent simulque Christianis plerumque essent in senSisSimi, raudem illam, si suisset,
Certo certius et intellexissent neque intellectam tacuissent. )Non autem tam Stultum et ineptum Tertullianum suisse crediderim, ut an pravo adverSuS gentiles' argumento uteretur, Cum era firmaque haud deSideraret. Sed, ut hae omnia omittam ut Christiani unum alterumve librum manuScriptum ita corrumperent, quomodo tandem omnibus Plinii qui serebantur voluminibus, nugas suas raudesque inserere potuerunt, ita ut nullum erae lectionis vestigium jam CXStareis Plerosque enim X antiquis Criptoribus Saeculo quarto
quintove a viris eruditissimis iisdem, de quibus supra jam disputavi Symmachos dico et Flaviano C s. recensitos et editos suisse novimus, ' qui cum Plinii Scripta penitus
i csr Teusset, eseli de Rom. Litterat. d. 5 i 345 P. O Sq. In x rica aetate illa nati erant et florebant Salvius Julianus, Fronto, Sulpicius Apollinaris graminaticus , Apuleius, alii.
120쪽
novissent et Summo opere admirarentur, qui non ero
simillimum esse concedat, et illum qui , epistulas mutuas 'Servavit Codicem aut saltem eiusdem archetypumV ip Sorum operae Curisque deberi y At hi viri, qui Christianis
non minus erant insensi quam antiquarum litterarum studiosi, quomodo raudem non SenSiSSent neque moX- si vel unus alius lectionis testis Xstitisset eram
Plinii manum restituissent 8 At, inquit acutissimus ille Puteanus, qui Scit an sorte editio talis pagana' a nos sit perventura8' i Praeclarum hoc esse subtilissimi viri
inventum ultro Concedo donec tamen eruditissimo viro ἐρμαιο tale Contigerit, interim hodiernam lectionem veram Sinceramque CSSe defendamus lTrriani rescriptum quam sit graviter atque acerbe a Tertulliano reprehensum nemo ignorat se Sententiam, inquit, necessitate Confusam Negat inquirendos ut innocentes et mandat puniendos ut nocentes ' Parcit et Saevit, dissimulat et animadvertit . . Si damnas cur non et inquirisqSi non inquiris cur non et absolvi. Damnati ergo obta tum quem nemo voluit requiSitum; qui, puto, jam non ideo meruit Poenam quia nocens St, Sed quia non requirendus inventus est. V )At recentior aetate nonnulli viri docti suerunt, qui Trajanum a Tertulliani conviciis defendendum esse eXistimarent. Uossius, adlatis Tertulliani Verbis: Equidem, inquit, nolim Trajani lauSam ingere adversu Christiano quam