장음표시 사용
21쪽
in Traelatus Resρ. negatioee Quia nee satis expresse in Seripturis eontinetur. Nec desinitum repetitur: porro ut aliquid, quod explicite non cociistinetur in Scripturis, sit de fide catholica, requiritur desinitio ΕΟ-clesiae.
Dieest Hanc veritatem Concit. Trid. des vivit: Si quis , inquit.
Sess. 6. de peccato origin . can. ι o. non constetur primum hominem Adam, cum mandatum Dei. in ραradiso Disset transgressus, statim sanctitatem et justiιiam, in viaia comtitutus fuerat, amisisis, etc. anathema sit. Ergo. Re . nego ant. Aliud est enim in sanctitate constitutum suisse aliud in ea ereatum esse, nam et in paradiso constitulus; id est, positus luit Adam, quamvis in eo creatus non fuerit. CONCLUSIn δὲ.mmo in suo ortu, tantam accepit a Deo scientia', ut non. ρο- tuerit esse errori obnoxius.
Prob. Ex Seripi. Eccl. 17. Deus . . . . disciplina intellectus repleoit illos; ereapit illis seientiam Spiritus , sensu impleost cor illorum. Unde D. August. lib. 3. de lib. arbis. ca'. 28. ait. 6- probare falsa pro peris uc erret inMitus, non est nutura instituti hominis, sed poena damnati. Ergo. Dices; Eva, adhuc innocens, decepta fuit a serpente, ut ipsa testatur; Gen. 3. Serpens decepit me , et comedi. Ergo homo innocens errare potuit. Resp. nego ant. Non enim Eva innocens erat quando fuit decepta: nam licet peccatum nondum o 'ere compleverat, tamen corde,
per internam nimirum elationem . iam illud patraverat. Nec arbitrandum est, inquit D. August. a) quod esset hominem dejeeturus iste tentator, nisi praecessisset in anima hominis quaedam elepatio
Instab. Adamus ipse de fructu vetito comedit , ut aequalitatem
cum Deo, a serpente promissam, consequeretur; clo fuit seductus. Res'. nego ant. Nam ideo tantum comedit fructum vetitum, ne Contristaret uxorem, ad hane comestionem eum invitantem, ut do-eet D. August. dicens : Non enim frustra dixit Aρostolus: Adam non est seductus, mulier, autem seducta est e) uisi quia illa,
quod ei serpens locutus est, tanquam perum esset, accuit: ille aulem ab unico noluit consortio dirimi. nec in communione peccasi, nec ideo minus reus, sed sciens prudensque peccaVit.
Appetitus sensilious in Adamo innoeente ita perfecte rationi erat subditus ut nullis inordinalis eone iscentiae motibus fuerit obnoxius. Est de si de
22쪽
de Deo creatore. 19 Prob. Ex Eecl. 7. Deus fecit hominem rectum; atqui non suisset rectus si inordinati Concupi Spentiae motibus suisset obnoxius ;ergocte. Hinc Concilium Tridens. sess. 5. can. 5. desinit concupiscentiam ideo ab Apostolo peccatum dici, qυia ex Peccato est, et ad peccatiam. inclinat. Probat. a. Τunc primum in Adamo et Eva exorta egi concupiscentia quando de sua nuditate crubuerunt;atqui solum post peccatum de sua nuditate erubuerunt; nam, ut ait Divus Augustinus. An- re Peccatum erat uterque nradus, Adam scilicet et uxor ejus, et non erubescebant. Post peccatum vero , aperti sunt oculi amborum , Ciamque cognoseissent se esJe nudos etc. quem loquin exponens Div. August. οὶ ail: Verum est, omnin' nuda erant corpora duorum hominum in Parudiso conpersantium, nec pudebat eos; quid enim puderet, quando nuuam ἰωρm senserant in membris suis reρugnantem legi mentis suae, quae illos poena Peccata post Perstetrationem praeparicationis secuta est... justitia Puniente commissum;
mmo nnocens, fuit conditus immortalis et ab Omui miteria li-her. Est de fide contra pelagium. Prob. Prima Pars. a. Ex Scribsona. 5., Per unum hominem
Peccatiam rutraolt in mundum, et per Reςcatum mors. Ergo ante
peccatum, corpus hominis non erat morti obnoxium, quae, Rom. 6. dicitur stipendium Reccati. Sap. a. fici lar ; Deus morae τι non fecit: inoidia autem diaboli mors intraoti in mundum: Atqui,si corpus hominis innocentis moris tale fuisseti. Deus ipse secisset mortem . quam in mundum invenisset. plasmaudo corpus quod esset morti iobnoxium: ergo. Prob. 2. Ex Synodo Palaestina , quae hanc Pelagii propo itioncm damnavit ut haereticam 'Adam mortalis factus est. ita ut, si Me Peccaret, Sipe non PeccJret, moriturus esset. Et Concit.Trident. sess. 5. can. I. desinitI Si quis non confletur Primum hominem Adant. . . iucurrisse ρer ensam Praeparicationis hujusmodi, iramnique indignationem Dei, atque adeo mortem , quam antea illicrmminatus uerat, anathema sit.
Respudent Pelagiani, textus Scripturae . qui homini peccanti
mortem comminantur, intelligeudos esse de morte animae. nou HYO corporis; ergo etc. Sed
Contra est: Illi textus. intelligendi sunt de morte, quarn Deus ho-mmi minatus fuerat; atqui mortem corporis commina lus est, ut Constat ex his, Genes. 3. verbis ; Quia comedisti de ligus. ex quo
praeceperam tibi ne comederes. . . rra sudore pullus itii pesceris Pa- α Lib. D. de Genes. ad litteram, C. 1.
23쪽
dio Traelatus ne donee reperta Is in terram de qua sti mptus es:qtila pulpis ea et lupulperem reperteris. Haec porro de trior te animae intelligi non possunt. Prob. secunda pars I. Ex D. Augustino , qui expresse nostram conclusionem tuetur: quam igitur, inquit , so)flιces eranι primi homines, et ntillis agitabantur perturbationibus animorum , nullis corporum laedebantur incommodis, etc. Probat. 2. ratione , desumpta ex codem D. Aug. Quis enim , inquit lib. I a. de Civi Dei cap. II. primos ιllos homines in Par diso negare audeat beatos fuisse ante peccatum' suerunt ergo beati beatitudine naturali; atqui ex codem, lib. I T. Cap. 1Ο. QuιS tau dem absoliate dici beatus Potest, grai timore afficitur , pel dolore Τquid autem timere pel dolere poterant illi homines in tantorum tanta fluentia bonorum, ubi nec mors metuebatur, nec ulla coryOris mala Daletudo 2 nec . . . inerat quod carnem animum Me homini eliciter Mioentis ostenderet' ergo. Soluuntur Objectiones. Objicies contra primam partem. Corpus quod conflat ex elementis contrariis, est moriales atqui corpus primorum parentum , uni e peccatum, constabat ex elementis contrariis non secus ac nunc;
Rev. dist. maj. Corpus, quod constat ex elementis contrariis , est mortalo; si suae naturali conditioni permittatur. cone. si pugna elementorum contrariorum impediatur, nego maj. Porro per dolem immortali latis , quam homo innocens a Deo accepit in Suo ortu, pugna elementorum fuit taliter impedita ut nullam alteri laesionem afferre potuerit, et sic homo mori non potuerit. M. E. Corpus, quod tandem consenuisset, erut moriale; atqui corpus Adami innocentis landem Consenuisset; ergo.' Respoud. nego min. Quia, ex Div. August. ιιb. I. de Peccat. meritis, caρ. 3. corpus Adami innoceuiis habebat . . . et de lignorum frucιibus refectionem eontra defecιionem, et de ligno ritae stabilia
Inst.2. Homo innocens, saltem ab extrinsecoi puta igne , aqua, ferro, subversione inolis, Elc. obrui potuisset; ergo erat mortalis. Res'. dist. ant. Potuisset obrui, si singulari Dei providentia non fuisset conservatus, conc. si sic fuisset conservatus, negis antec. et conseq. Deus enim impedivisset, ne objecta extrinseca corpori hominis innocentis aliquod detrimentum inferreni, cum, ut ait Divus
Augustinus ibidem, Deias pellet eum a mortalitate ad immortalitatem, sine media morte Penturum.
Inst. 3. D. Aug. ibidem. e. 5. ait: Illud corpus. hominis innocentis, jam erat mortati Ergo etc. M Lib. a 4. de Ciνit. Dei, caP. 1. .
24쪽
de Deo Creatore. II Resp. dist ant. Iam erat mortale , id est, poterat mori , cone. debebat mori, nexo ant. Hic est verus sensus in Augustini qui, lib. I. contra Iulianum, operis imperfecti; dicit et Polerat mori, poterat namque peccare, sed non debebat mori: quando e uim dixit in Augustinus: Corytas jam erat mortale , addit, sed insum mortale
non est factum mortuum. Ut proρteν peccatum. Et lib. 6. de Genes. ad litter. cap. 25. Mortalis ergo erat, inquit condιtione corporis animalis. immortalis aulem beneficio conditoris. Objicies contra secundam par em. Homines in statin innocentiae
samem, sitim passi fuissent; ergo. Hob. ant. Illi, samem, sitim, etc. passi fuissent , qai ut iis incommodis mederentur, usi suissent cibo et potu atqui homines itas alii iti uocentiae, ut sarni et siti mederentur, usi suissent cibo ei pOlu, Genes. I. Ecce dedi Mob/s Omnem herbam et ianioersa ligna, ut sint oobis in esciam; Ergo, etc. Resρ. nego min. Noti enirn cibu&dalus est hominibus innocentibus, ut famem et sitim ex linguerent, sed ut ipsas vitarent.' moebat itaque, tu quit Divus Augustinus , a) homo in Dradiso sicut
Molebat . ia . cibus aderat, ne esurire e lignum Ditae , ne illum senecta dissoloeret: nihil corruρtiouis in corpore, pel ex coryore ullas molestias ullis estis sensibus ingerebat.
An justitia originalis, sanctitas, immortalitas, etc. fuerint homiani innocenti naturales, pet super naturalesyNota. I . Naturale dicitur quod est securidum exigentiam naturae,
ipsique debilum, vel tanquam ejus pars vel tanquam Proprietas eTeius principiis nucus ita ut sine injustitia ipsi denegari non possit.
E contra supernaturale, est quod superat Omne ut naturae Immanue exigentiam , eique Plane indebitum est. Nota. a. Novatores, Lutherans et Calvinis lae, ut ostenderent hominem per peccatum fuisse ita laesum in donis naturalibus, ut liberum arbitrium in eo penitus extinctum fuerit, docuerunt justitiam originale in , sancti talem et immortalitatem naturae innocenti fuisse debitas ac plane naturales : Statuimus , inquil Lullier. ad cap. 3. Genes. iustitiam nonfuisse quoddam doniam, quod ab eaetra accederet, separatum a natura hominis, Sed fuisse pere naturalem; ita ut natura Adae esset diligere Deum, credere Deo, agnoscere Deiam, etc. Haec Iam naturalia fuere in Adamo, quam naturale est, quod octili lumen recipiant, etc. Postea addit, Porro haec omnia probant originalem justitiam fuisse de naeura hominis 2 ea autem
Per Peccatum amisSa , manifestum est naturalia non mansissa
integra, sicut Scholastici delirant. Calvinus pariter , lib. I. in-cαὶ Lib. II. da Cloitate Dei, cast. 26.
25쪽
naetatus stit, cap. i5 docet; divinae justitiae el boui tali repugnare, primi-lus hominem creari absque justitia originali eius naturae debita. Ilis accesserunt Bajus, Ian senius, et Q ucstiellii .
Iustitia originalis, sanctitas et immortalitas in homine innoce te fuit super naturalis: ac consequenter possι bilis fuit status natur in
Prob. I. Auctoritate SS. Pontis c. Pii V. Greg. XIII. et Urbani VIII. qui has Baji propositiones damnarunt.
XXI. Humanae naturae sublimatio et extillatio in consortium dioinae naturae debita fuit integritati Primae conditionis, et proinde natiaralis dicenda est , et non supernaturalis. XXIII. Absurda , est eorum sententia, qui dicunt hominem ab initio , dono quodam supernaturali et gratuito , supra conditiOnem naturae suae fuisse exaltatum, ut fde, spe, et charitate, Deum supernaturaliter coleret. LXXIX. Falsa est Doctorum sententia primum hominem Ps-ttiisse a Deo creari et insιittit sine jtistitia na tirtili. Similes sunt Propositiones I. 3. 7, 9. 24. 26. 55. 28. videantur in Prolegomenis
Idem Clemens XI. damnavit has Quesnelli propositiones: XXXIV. Gratia Adami non producebat, nisi merita humana. XXXV. Gratia Adami est sequela creationis , et ereaι debita
Prob. a. Ex Divo Augustino , qui pluribus t ocis nostram eonclusiotiem astruit, lib. 4. contra Iulian. cap. i6. Quid est, inquit, gustato cιbo prohibito nuditas indicata , nisi peccato nudatum , quod gratia contegebαιῖ gratia quippe Dei magna ibi erat, ubi terrenum et animale corρus bestialem libidinem non habebat. Qui ergo pestitus gratia non habebat in nudo corpore quod puderet ἰspoliatus gratia, sensis quod Oρerire deberet Ergo si donum integritatis in natura innocente suit gratia, Datura innocens sine eo PQ-luit creari: nam quod est gratuitum, est indebitum naturae, ejusque exigentiam Superat. Lib. 6. de Gencs. ad litteram, cap. 25. de Adamo dicit: Mortalis ergo erat conditione corporis animalis: immortalis aiatem benescio conditoris. Ergo immortalitas tiOu erat debita naturae humanae , sed ei, mirabili Dei gratia, praestabalur , ait D. Doctor. Lb. I 3. de Cio. Dei, caρ. 2o. Ergo natura humatia potuit primitus creari sine immortalitato sibi indebita.
Prob. 3. ratione. Deus potest hominem creare cum de lactibus naturalibus; Quampis. inquit Divus Augustinus lili I. retract. Ca P 9. Ignorantia et discultas, etiamsi essent primordia hominis naturalis naturalia, nec 1ic culpandus,aed laudandus esset Deus. Atqui concu-
26쪽
de Deo creatore. 23 piscentia, morialitas, etc. Sutit desectus naturales , qui non possunt nisi creatoris gialia, impediri; ergo, et . Soluuntur obiectiones. ob;ietesi XJeus non potuit hominem creare cum concupiscentia; ergo justitia originalis, quae est virtus cohibiti a concupiscentias. est Daturalis homini. Prob. ant. Ex D. August. a) Ignorantia et concupiscentia, sunt poenae peccati; alqui poenae peccati non possunt instigi a Deo. ho
mitii in nocetili: ergo Deus non potuit hominem creare cum ignorantia et concupiscentia.' Res'. is t. maj. Sunt poeua peccati , in praesenti rerum statu , conc. in flatu naturae purae. Neςο maj. iii hoc emni statu suissent primordia naturalia. Non sustylietum peccati , ait D. Augustinus ibidem cap. 2 o. sed prosciendi admonitis , et perfectionis eaeordium. Dist. I. Deus non potuit creare hominem cum eo quod Inclinat ad peccatum; atqui concupiscentia inclinat ad peccatum; ergo. et Q. Res'. disi. maj. Deus non Potuit creare hominum cum eo quod inclinat ad peccatum Per se . prout sunt habitus Vitiosi, conc. per accidens, cujusmodi sunt divitiae, ignorantia, etc. nego maj. Porro concupiscentia per Se . est potentia concupiscendi bona sensibi- Iia. quo sensu est horrum naturae. qualenus est priueipium noluunt ad naturae sunctiones et conservationem necessario Lum , et rectae rationi consentaneorum , licet quatenus erumpere potest in motus inordinatos , sit desectus naturae connaturalis, et a Deo permissus ex munere causae primae : i inmo Deus plura auxilia ordinis naturalis concederet ad molus illos reprimendos, nec ad illos alio modo concurreret . quam nunc ad entitatem actas mali concurrit. Inst. 2. Ili flatu naturae purae , homo de membrorum rebellio
ne erubesceret; sed repugnat quod homo, absque Peccato Praecedente , erubescat; ergo. Res ρ. nego min. Non enim repugnat, quod sicut in illo statu esset membrorum rebellio propter carentiam justitiae originalis, qua pars inferior superiori persecte subjicitur ; ita esset crubescentia connaturalis . quae ex tali rebellione oriretur. st. 3. Ergo homo erubesceret de opere Dei; atqui hoc est absurdum ergo , eic Resp. nego illatum, nam opus Dei est natura, non Aesectu g naturae; habet etaim natura ex nihilo creata, ut per se desectibilis sit; uti de rebellio membrorum iu statu naturae Purae . non esset anain tura . qua bona , sed a iratura . qua desectibilis est. objicies a. Deus nou potuit creare hominem sine ordinatione ad α Lib. s. de lib. arbitrio, caP. IS.
27쪽
sunm finem ultimum I ergo nec poluit eum meare sine iustitia et sanctitate ad illum finem assequendum ordinalis. Resys dist. ant. Sine ordinatione ad suum finem ultimum , veInaturalem, vel supernaturalem, eonc. sine ordinationem ad finem supernaturalem, nego ant. Duplex itaque est sitis. nempe naturalis, supernaturalis. Nisturalis, consi Stit in persecta quadam contemplatione Dei abstractiva , et eiusdem, ut auctoris naturae, amore, qui viribus naturae non depravatae elici potest. Susternaturalis vero, consistit in Dei visione iniuitiva, et amore fruitivo; ad priorem finem natura humana suisset ordinala si in puris natu talibus condita subssel, illumque mediis Daturalibus consequi potuisset. Inu. I. Deus non potuit creare hominem sine ordinationh ad id quod naturaliter appetitiaiqui homo naturaliter appetit finem suum ultimum supernaturalem; ergo , etc. R. dut . min. Homo naturaliter appetit finem suum ultimum supernaturalem, in praesenti statu, Conc. in statu naturae purae, nego min. itaque homo naturaliter appetit id, ad quod creatus est: atqui in statu naturae purae homo creatus esset ad solam beatitudinem naturalem ; ergo solam beatitudinem naturalem appeterei naturaliter ; in praesenti vero statu, homo cum ordinatus sit ad beatitudinem supernaturalem , eam naturaliter appetit. Inst. u. Quod naturaliter appetitur , in quovis statu appetitur ;atqui . ex concessis, homo naturaliter appetit beatitudinem supernaturalem in praesenti statu ; ergo et eam appetiisset in statu natu
Re . dist. maj. Quod naturaliter appetitur . appetitia innato , conc. appetitu elicito, nego maj. atqui homo in praesenti statu naturaliter appetit hdatitudinem supernaturalem , appetitu elicito , cora c. appetitu innato , nego min. et conseq. Itaque appeti ius naturalis, alius est innatus . alius elicitus ; αρρetitus innatus, est rei proclivitas ad proprium honum. etiam absque discursu aut reflexione , sic qui sitis , appetit potum. Astyetitus elicitus , est uaturalis actus rei aliquod bonum appetentis supposito discursu , seu reflexione, tale est desiderium hominis, qui , .admirando effectum, caumsam videre cupit. Porro appetitus vi)endi Deum in tu iiive , est elicitus, quatenus ii Omo, supposita revelatione, desiderat videre eum, quem scit sibi pro situm esse tanquam beatitudinem suam , Peractus supernaturales , possidendam. Iust. 3. Deus non potuit creare hominem in eo statu, in quo homo non posset a inare Deum propter se; atqui in statu nuturae purae homo non posset amare Deum Proseter Se ergo. Resρ. dist. min. Homo non posset amare Deum propter Se, amo re su Pernaturali, conc. amore naturali, nego min. Itaque duplex amor distinguitur. Dimirum naturalis, quo Deus amatur ut auCtur Ndturae ; et supernaturalis , quo Deus an atur ut beatificator 1 Diuiti id by Cooste
28쪽
per naturalis; porro homo in statu naturae purae non potuisset amare Deum amore supernaturali , ad hoc enim requiritur gratia, qua in illo flatu non donatus fuisset, potuisset Bulem n mare Deum amo in re naturali, ad quem sussicere possu ut media naturalia, quibus Deus hominem juvasset in illo statu. Inst. 4. Amor Dei naturalis , fictilius est , et impossibilis ; Ergo. Resp. nego. ant. Cujus salsitas constat ex hac Baii pro p. damnata a Pio V. et Greg. XIII. dιstinctio illa duplicis amoris, naturalis pidelicet, quo Deus amatur ut auctor naturae; et gratuiti quo Deus amatur ut beati alor , Mana est et commentitia , et ad illudendum Sacris litteris et plurimis peirrum testimoniis eaecogitata. Inst. 5. Div. August. a) ait ; Unde est. in hominibus charitas Dei et proximi, nisi ex ipso De O y nam si non ex iyso Deo, sed ex hominibus, picerunt Pelagiani: si autem ex Deo, picimus Pe- , Iagianos. Ergo nullus potest esse amor Dei propter se, ex solis naturae viribus. Resp. dist. conseq. Nullus est amor Dei supernaturalis ex solis naturae viribus , conc. naturalis nego conseq. Porro D. Aug. hic loquitur de amore supernaturali, et ad salutem aeternam sussciente. Inst. 6. D. Aug. Variis locis, docet omnem amorem Creaturae
rationalis esse charitatem, aut cupiditatem ; atqui per charitatem intelligit Dei amorem supernaturalem, qui producitur per Spiritum
Resy. nego min. Nam D. Aug. per charitalem non intelligit amorem Super naturalem, sed amorem boni et honesti, qui est amor alicujus virtutis, ex quo sequitur tantum . Omnem amorem Creaturae rationalis esse bonum. vel matutia ; sed inde non Sequitur, om-Dem amorem creaturae rationalis, qui nou sit Dei propter se vilecti, esse vitiosam cupiditatem , ut constat ex hac propositione Balatia et Omnis amor creaturae rationalis , aut pitiosa est cupiditas , qua
mundus diligitur, quae a Ioanne prohibetur. aut laudabilis illae charitas, qua per Spiritiam sanetum In corde dissusa, Deus amatiar.
Quaeres T. Quodnam fuerit peccatum prι morum parentumῖResp. Fuit superbia, quae est inobedientiae origo. Prob. Ex Scriptura, Tob. 4. qui, deterrens Filium suum a superbia , dat hanc rationem : In ipsa enim initium sumρsit omnis Perditio, Et Apostulus , Rom. 5. dicit: Per inobedientiam unius hominis peccatores constituuntur mulli. Atqui inobedientia est actias Superbiae: primus enim actus super hiae est, nolle alterius imperio
subjici; crgo, etc. Hinc Div. August. h) ait: Ab homine peccanιο
29쪽
α5 variatus nihil aliud appetitum est, nisi non esse sub dominatione DeI ,
quando illud admissum est, in quo ne admitteretur , sola debereciustio dominantis attendi. i Quaeres. 2. Quaenam fuit causa peccati primorum parentum' Resp. Causa illius extrinseca fuit diabolus, intrinseca vero suit eo
Prob. prima Pars. Ille suit causa extrinseca peccati primorum parentum, qui illos ad divinae legis infractionem induxit; atqui diabolus induxit primos parentes ad divinae legis infractionem , Evae
dicens: In quocumque die comederitis ex eo ... eritis sicut dii. etc. Prob. secunda pars: Causa interna peccati primorum parentum suit, vel ignorantia. Vel concupiscentia, vel Voluitias; atqui nec suit ignorantia, qua non laborabant Primi parentes, nec concupiscentia,Cujus motibus, ante peccatum non erant obnoxii; ergo.
Dices ; Causa interna peccati primorum parentum suli concupiscentia fructus vel iii ; juxta illud : Vidit mulier quod bonum esset lignum ad oescendum et pulchrum Oculis , etc. ergo non suit Vo
Resp. nego ant. Quando enim Eva concupivit Ducium vetitum, jam interne peccaverat, sibi complacendo in independentia quam ei serpens hisce verbis promiscrat, Eritis sicut dii scientes bonum et
Quaeres 3. Quale fuit peccatum primorum parentum rRes . Fuit peccatum mortale, et quidem gravissimum, Dimirum superbia, qua ita depende utiam, quae attributum est Deo proximum,
sibi iribuere concupieruiat. 'Quaeres 4 . Quae navι fuerunt Poene 'eecat i primorum parentum rRe . Multiplices fuere; tum quoad corpus, tum quoad animam. Prima poena quoad corρus, fuit ejectio a beatitudine in huiusce
vitae miserias, famem, nempe, sitim, dolores, labores; etc. Secunda poena,suit mors corporalis utraque illa poena describitur Genes. 3. quando Deus dixit mulieri, Mult*licabo aerumnas tuas . . . . in dolore paries stios, et sub piri 'otestate eris. Et Adamo , maledicta terra in opere tuo . . . . in sudore pultus tui Mesceris Pamne, donec reseertaris in terram de qua sumptus es: quia Pulseis es et in pulperem reserieriS. Quo ad animam , prima poena fuit spoliatio omnium donorum supernaturali urn. Adamus enim fuit spoliatus iustitia originali . et consequenter omnibus sancti Spiritus dotiis, et virtutibus per se insulis. - Secunda poena; suu vulnus facultatum naturalium. Adamus qui' de per peccatum in animae polentiis quatuor accepit vulnera, scili cel ignorantiam in intellectu. malitiam tu voluntate , in sirmitatem in irascibili, et in concupiscibili appetitu concuρiscentiam quae vulgo semes peccati nuncupatur , et quam cum statim post Pecca
tum experti fuisse ut A damas et Eva,ipsos puduit se nudos videre.
30쪽
de Deo Creatore. 27 Dixi: minus factillatiam naturalium: quia licet naturalia in Adarno peccante fuerint sauciata , uou fuerunt lamen omnino ex lin-Cla. ut docet Cone. Trid. sess. 5. Cun. I. Tertia poena, fuit mortis aeternae debitum in orate, quod Adamus per suum peccatum contraxit, et in hanc miseram sortem om-Nes posteros traxit, a qua non possunt exurgere nisi per merita ni dialoris nostri Jesu Christi qui Dos Deo reconciliavit in sanguine suo tactus nobis justitia , sanctificatio , et redemptio ; nisi , enim, quis renatus fuerit ex aqua et Spiritu sancto , non potest introire in regnum Dei.
Nota r. J Et incarnati nomineis intelligitur compositum
remitans ex unione naturae divinae cum humana , in uua Verbi divini perSona. Nota u. Actio, per quam illa unio iacta est, variis insignitur nominibus: dicitur enim a SS. Patribus, asSumPtι , ine Noratio, inhumanatio, atten eratio, aeConomia, Sed pracsertim Vocatur, incarnatio, quae vox primis Ecclesiae temporibus usurpari coepit, ut constat ex his Symboli Nicaeni verbis , Et incarnatus est; et licet in Scriptura non legatur, sundatur tamen tu his verbis , Joann. I. Et perbum car actum est. Non quod Verbum aSSum Perit solam carnem anima destitutam , ut nonnulli Ariani docuerunt, aut carentem mente , sicut Apollinaristae blasphemarunt;sed quod totam naturam humanam sibi conjuu-Xerit: nam et nomen, caro, non raro pro tota humanitate sumitur in Scripturis: sic Genes. 6. Omnis caro corrum-rat uiam SuanM, Luc. 3. Videbit omnis caro salutareDei, id est, omnis homo. Nota 3. Hunc de augustissimo Iucarnationis mysterio