장음표시 사용
41쪽
38 A. Tractatus IProb. Illud est Deo maxime conveniens, per quod praecipua ἔ-llus altribuis hominibus manifestantur; atqui per IncarnatioDem praecipua Dei attribula; nimirum omnipotentia. sapientia, houi as,imisericordia, et ius,itia. hominibus manifestantur; ergo. I. Quidum ini Incarnatione clucet omnipotentia i ei. quia Inoa
Dalio est operum Dci maximum , cum per eam uolantur duo Extrema a se infinite distantia , et evehatur creatura ad esse perso a-
Ie Dei; utidρ Beata Virgo Maria de hoc luessabili mysiario Mue dieens Deum, a ait: Fecis mihi magna qui potens eat. ci. Elucei sapientia, quia debiti dissicillimi adinventi decentissimum solvendi modum. in quo mirabiliter iura misericordiae coci ciliantur cum iuribus justitiae divinae. 3. Elucet bonitas, quia nou despexit proprii plasmati s intamitatem, sed sese illi communicavit, quantum communicari potest, soipsum ad servi conditionem deprimendo, i ut servum ad Deum us
-ή:. Elu ι misericordia Dei, quia pro impiis ei inimicis suis redimendis unigenitum suum morti crudelissimae tradidit; Ioann. 3. Sis imus dilexit mundum, ut Filium suum unigenitum daret. 5. Εlucet iustitia, quia peccatum non impunitum reliquit, sed Prelium condignum, quod pro eo solvendum erat, a mediatore nostro repetiit; ergo in mysterio Incarnationis praecipua Dei attrihuia mirifice manifestantur. 3 i i il l .
- , Solpuntur Objectiones. Obietes eum Socinianis. Quod dedecet summam Dei maiestatem, non est conveniens; atqui Incarnatio dedecet summam Dei majestatem; ergo. 3Prob. min. Summam Dei maiestatem dedecet humiliari; atqui Deus per Incarnationem sese humiliasset; ergo Res'. dist. ant. Dedecet summam Dei maiestatem humiliari,
secunἡum se, conc. secundum carnem assumplam, nego maj. Cum
itaque divinitas sit omnino invariabilis, secundum se . Deo exaltationis , nec uminalionis est ea pax ; sed ratione naturae humana sibi uyliae potest humiliari ad manifestationem suae magnitudinis. Inst. I. Dedecet maiestalem Dei sese exinanire; atqui per Incar nationem, Deus sese exinanisset; ergo. Resρ. nego may. Solum enim peccatum Deum dedecet; ergo Verbi exinanitio, quaa facta suit in assumptione humanitatis, maiestatem divinam non dedecet. Inst. a. Indecens est, ut qui omnia excedit, contineatur in coriapore insantis; ergo non est conveniens Incarnatio. Resρ: dist. ant. Si ita contineatur ut in illo coarctetur, con. si
42쪽
in illo non coarcietur nego ant. ΡOrro Deus ita continetur in cor-Pore humano, ut etiam sit ubique Inst. 3. Conveniens Mon est Deo aliter se habere in tempore, quam ab aeterno: atqui ab aeterno fuit siue carne; ergo. Resp. dist. mai Convertiens non est Deo aliter se habere in tempore, Secundum persectio Des intrinsecas, conc. secundum communicationem ad extra, nego mυ. Itaque Deus Per Incarnationem ariliter se habuit solum per communicationem ad extra atqui summa sui communicatio, Deo, qui est summe bonus, est convenientissima
obiicias a. Prodigalitas, non est conveniens Deo; atqui est mangna prodigalitas. quod vita Filii Dei, quae pretiosissima est, exponatur prosundenda pro Vili misero peccatore, qui caeteroquin alia
via redimi potuerit; ergo. Resp. nego min. Quia Deus non subjecit Filium suum morti , ut ab illa absorberetur. sed ut . devicta morte. resuraeret immortalis; ergo tu Deo non fuit prodigalitas, sed maxi via liberalitas amo ris qui nunquam expletur, nisi cum amatilem dedit amato, quare sic Deus dilexit mundum, ut Filium suum tinigenitum daret. iInst. Non e4t conveniens, ut maius bonum diuetur ad minus;atqui in Incarnatione maius bonum ordinaretur ad minus, .Videlicet, Ii carnatio Dei ad reparationem generis humani ergo. Resρ. dist. mni Non est conveniens, ut maius bonum ordine iured minus , tanquam medium ad finem ultimum . conc. lan quana Causa ad effectum, neg. maj. Incarnatio iisque ordinatur, A. Ad reparationem generis humani, tanquam causa ad effectum quem
producit. I. Ordinatur ad gloriam Dei , tanquam ad finem ultimum; porro gi Oxia Dei excellentior est vila Christi. Objicies. 3. Quod minus cedit in gloriam Dei, non est conV niens Deo; atqui salisfactionem exigere pro peccato , minus cedit in ghoriam Dei, quam it Iud gratis remit aere, ergo iaReSP. nego min. Nam opus, in quo cum summa misericordia elucet etiam summa iustitia, magis cedit in gloriam Dei. quam opus in quo sola misericordi' maxime commendatur ; igitur Deo congruum fuit, ut ex misericordia praeberet media lorem, qui debitam ex iustitia solveret; sic enim misericordia et peritas Ohyiaperunε sibi, justitia et pax oscia latae Sunt. Inst. I. Illud opus non est iustitiae, in quo maxima committitur iustitia; atqui id nit in mysterio Incarnationis; ergo. Prob. min. innocentem tradere ad supplicium, est maxima iniustitia; atqui in Incarnatione, Christus inuocens traditus est ad supplicium; ergo. Resp. dist. maj. Si illud supplicium habeat rationem punitionis
cono. si habeat rationem satisfactionis tantum et reparationis, nego
most. Disparitas est, quod in punitione altenditur peccantu iniqui
43쪽
4o Traefatustas; in satisfactione vero pro alio, spectatur salissa cientis cliaritas ;porro in salis faciendo, unus potest ferre poeu; iii pro altero.
Inst. I. Deus Ρater poenas peccati alieni repetiit a Filio; ergo supplicium. ad quod illum tradidit. habuit ristionem punitioriis.
Reyρ. dist. antri Poenas peccati alieni. quas in se Filius suscepcrat, a Filio repetiit. cone. quas in se nou susceperat, nego arat . Christus itaque, inti quam peccatoris sponsor. Poenas peccati in sc
Voluntario susceperul; unde illas merito repetiit ab illo Pater. Inuemb. 3. Laeditur justitia. quoties ad finem consequendum Eligitur medium iniquum; atqui per Incarnationis decretum, Deus Pater ad redemptionem hominis elegit medium iniquum; ergo. Prob. min. Deus Pater, ad redemptionem hominis pracdefini vitcrucis xionem Christi, quae Accius suit gravissimum; ergo elegit medium iniquum. Resp. dist. ant Praedes uiit, permittendo, conc. impellendri , nego an . Unde licet crucifixio Christi iniqua suerit ex parte Iudae roditoris. Iudaeorum. Pilati; lamen aequissima fuit ex parie Dei atris, qui eam permisit, et permissam ordinavit ad hominum salutem.
Quaeres obiter; An conoenientius fuerit Verbum incarnari , quam Patrem et iritum sanctum Resρ. a arva. i. Quia conveniens erat ut idem esset Filius ho- mitiis in tempore , qui jum erat Filius Dei in aeternitate : confusio etsi in visa suisset in Trinitate, si duo dicti fuissent Filii . unus aeternus et increatus, alter temporalis et lucarnatus. a. Quia, ut ait S. Leo αὶ Cum per V rbum omnia facta sint, conMeuiens erat, ut idem esset hominis reparator. qui ejusdem fuerat conditor.
Incarnalio homini redim ndo maxime Die conoenient Prob. Bomo consideratur vel in ira dividuo, vel in specie; iitqui' incarnatio fuit maxime conveniens homini uiroque modo spectato;
a. Incarnatio fuit conveniens homini in individuo id est, naturae, quae reipsa a Verbo assumpta est ; quia Per Incarnationem factum est, ut hic homo esset Deus, ac proinde caput Angelorum et hominiam supremo latriae cultu colendus; atqui illae praerogativae homini in individuo sunt in axime convenietates et consentaneae pergo. a. Incarnalio fuit conveniens homini in specie . id est, toti naturae humanae; lum quia tota natura humana , per conjunctionem Verbi cum uno ex eius individuis, suit exaltata ad supremum ho-NOrem cognationis et consanguinitatis cum Deo; tum quia ex Ver- a Sem. II. De Pasa. DOm. 1 by Oo e
44쪽
de Deo Inearnalo. bo incarnato in totam naturam huinnam innumera beneficia dessu xerunt; de plenitudine, enim ejus nos omnes accepimus, Ioau D. I. Atqui illae omnes cxcellentiae sunt maxime conveuientes homini in specie, ergo.
Incarnatio toti unioerso fuit maxime conoeniens. Prob. Quia lotum universum aliquid dignitatis sortitum est in ipsa hominis ad divinum consortium sublimatione; tum quia in aliqua sui parte ad fastigium divinitatis evectum est itum quia, cum homo totius universi sit nomen talatura, in quo, tanquam in summa, omnia continentur, illius dignitas ex excellentia in alias omnes creaturas redundat; ergo, etc. Hinc est, quod Apostolus, Ephes. I. de Patre aeterno dicat: Proρosuit in dιspensatione plenitudinis temporum, insatirare omnia in Christo , quae in Caelis et quae in terra sunt, in iPSO. Qua res: An conoenienter mysterium Incarnationis in pleni-ttidine temporis fuit adimpletum' γResp. afrm. Quia sicut sol naturalis in medio planetarum positus est, ut superiores et inferiores illuminare possit; ita conveniens fuit . ut Christus . verus sol justitiae. in medio annorum Veniret, ut Saecula anteriora per fidem suae incaritalionis sciturae illuminaret, et sequentia per doctrinam Evangelicam illustraret, et per Sacra
menta a se instituta sanctifidaret.
Dices: Convenientius Incarnatio facta suisset in mundi initio, quam in plenitudine temporis; ergo.
Resρ. nego ant. Conveniens enim erat, ad com mclidalionem iam excellentis mysterii, ut plurima saecula praecedere ni ejus executionem, ut nempe tot saeculor in decursu Salvator postularetur a Ρatriarchis, praediceretur a Prophetis, a Legis mosaicae umbris prae-sguraretur , et esset desideratus cunctis gentibus ; nam , ut ait ἔλδε ug. iracl. 3. in Joann. Quanto major Iudex peniebat , tanto Praeconiam ferres longior praecedere debebat. Prob. ant. Incarnatio est unicum remedium humani generis post lapsum: ergo convenietilios saeta fuisset statim post lapsum hominis. ResP. nego ConSeg. Neque enim conveniebat, ut Deus homini, Statim post lapsum, mederetur per Incarnationem . ile remedi iam illud, vel ex superbia contemtieret, vel sibi debitum existimaret ;debuit ergo prius suam tu firmitatem, inopiam, et imbecillitatem agnoscere. et sic emcacius medici charitatem implorare. Inst. Opus Incarnationis est opus immensae charitalis ; atqui
charitas non tardat subvenire necessitatem pallenti ; ergo non conveniens stili disserri Incarnationem. ReSρ. dist. min. Non tardat subvenire necessitatem extremam Patienti, conc. necessitatem non extremam , nego nian. Porro homo
45쪽
4 a . . Traetatus . lapsi I, Dunquam fuit in extrema salutis necessitate, qnia etsi Ira nr-Nalionis execulio fuerit dilata. eius tamen esticacia essectum hi bis ita uti ut Palum, Per fidem ut Elim fluui Venturum , qua in habueriarat priora citam succuIa, et per quam homines in lege Daturae; et scripta iustificati sunt; quare Apoc. 3. Christus dicitur: Agnus occisias ab origine mund ι.
Π, cessarium absolute est illud quod, qualibet facta hypothesi, iitra esse non potest, eo modo necessarium est Deum existere. .'i
Necessarium hypothetice duplex est; Primum, quod in tali hora
pote si absolu e et simpliciter necessarium est , ut cibus ad vitarit consἡrvandam. Secundiam, quod in lati hypothesi necessarium est a tum secundum quid, id est, valde utile et maxime cotiYeuiens ivi aequus ad iter saciendum. . v Nola.. a. Quo erunt hic Theologi : i. Utrum Incarnatio fuerit a solute necessaria: a. Utrum fuerit necessaria ex hypothesi lapsus
1,Oi 'istiti; .a. Ex byp 'thesi, quod Deus hominem lypsum separorunc satyum sacere voluerit. 4 hypothesi, quod Deus voluerit sibi pro ossensa petr peccat sin illaia co digne salis fieri. Circa quod .
certum est. I. Incarnationem uon fuisse absolute necessariam;
tim illud nny csy absolute necessarium, quod potest a Deo. PQui , Vel non poni; atqui tulis est Inoamplio: est enim opus ad extra, cir- , Certum e 3 yiuq atjone a non fuisse absolute necessariam e chypollie,i seminis; nam Deus hominem perditum potuit re linquerelis μc iq qt stoludam uationis sicut reliquit apostatas Au-
cap. b. Si omn/hias dehitiam damnationis sυρplicium redderetur, non injuste redderXtur. Unde maxime Dei misericor/iae ei charitati tribuitur, quod hominem lapsum rudemerit, ad Tit. 3. Secundu ιstiam misericordiam salseos nos fecit, . Certum est 3 lucarnationem non suisse absolute Decessariam etiam ex hypoth si, quod Deus hominem lapsum VoluerIt repara re; cum Deu= per omnipotentem virtutem potuerit naturam humanam multis aliis modis liberare. ne inpe, vel peceatum gratis cm HlO- Manilo, vel in persectassi hominis satisfactionem acceptando, etc. Unde Diy. August. a) multu stultos vocat qui contra sentiunt. Sunt tuiti, inquit, qui dicu it, non poterat aliter sapientia Dei homi
si de asone Christiano, cap. II.
46쪽
nes liberare. nisi susci res hominem, ut nasceretur ex femina et a peccatoribus omnia illa Pateretur; quibus dicimus, Poterat omnino;sed si aliter faceret, similiter oestrae stultitiae disyliceret. Tola ergo controversia praesens versatur circa quartam hypothesim, nempe. utrum inCarti alio necessaria suerit simpliciter , ex liquo thesi, quod voluerit Deus hominem reparare, et quidem non Di, i condigria atqtie rigorosa pro peccato satisfactione ; cuius diffictilia iis resolutio a duobus capitibus Pendet: Primum. an Eous laris suerit in Deo voluntas peccatum non remittendi absque condigna satisfactione. Sectandum ara pura creatura condignam pro peccato possit exhibere sans salionem' si enim hoc posset pura creatura. ad hunc finem non esset absolute necessaria In arnatio : si vero hosttion po8set. Incarnatio, in hac hypotest, nil absolute Necessstria; itaque Sit.
UTRUM CONSTANς iFUERIT IN DEO VOLUNTAS PECCATUM ABqQUE , ONDIGNA SATIs FACTIONE NON REΜITTENDI. . 'Nota I. Salissa lio sumitur duobus modis: I. InistroPrἐe, Pro redditione cujuscumque debiti, sive per furtum , sive per commo datum . sive etiam per laesionem hortoris et famae, contra Cti. 2. Proprie, pro injuriae illatae compensatione, et honori laesi restauratione: per pilorem aequalitas in rebus ; per ppsteriorem aequalitas in actionibus et personis consi tuitur. Salis tacito proprie sumpta, des nilure Redditio Ooluntaria honoris aequi Maleolis, ex proPriis. et aliunde non dςbitis ad comροα- sandam iniuriam alteri, Per Peccatum illatam, i i Dicitur: I. redditio: per quod distjnguitur a gratulla donatione, et convenit cum reqtitutione, cum sicuti res per restitutione ni , ita per satis salionem honor ablatus reddatur. Dicitur 2. ooluntaria: quia est actus vir lutis iustitiae , actus au tem virtutis debet esse a voluntate libera; liinc redditio honoris in-Voluntaria non dicitur satisfactio, sed satisPassio; qui enim coaetereddit alteri quod suum est, non iam active se habet, saltem mora' liter, quam passive . Dicitur 3. aequiValentis: quia cum satisfactio sit actus justitiae Commutativae, requirit aequalitatem qua tantum lio Doris redditur, quatilum suit ablatum. Dicitur 4. ex proρriis: hoc est, ex honis quorum dominium Perfectum ipse debitor habeat, si enim satisfactio fieret ex bonii creditor is. Se in per eadem maneret ii aequalitas. Dicitur 5. et alion de non debilis: quia si persona quae salis facit Personae osseus; e Osferret ea quuc eidem solvere te; etur ex aliis it tulis v. g. justitiae gratitudinis, etc. noti persecte et rigorose sati με faceret, quia D Ou ex propriis satisfaceret.
47쪽
Dicitur 6. ad com ensandam injuriam. etc. per quod sans si ei Hudistin Diliaris A mε ito. quod re ur. non ad initariam eo ripaeninsandam, sed nil praemium merent . vel niteri. Qui meretur, obtinen dura. A restientione, quae e mpensat. non injuriam personae factam. sed damniam in' rebus iniuste ablatis et relenti x. iItalum. . Asta 2. Sociani o) necessariam suisse Christi scitissaetionem Degi ut , qui, inquiunt, Deus Peccatum gratis . elisine ulla satisfactione , voluit remittere , Be relin remisit conlνδ quo οῦ .
- μ h. A post. qui Hebr. 1 o. instatur sacrisi iuui Christi ci Cessarium suisse ad reatum peccati tollendum : ossibile enim est, inquit sanguiue Taurorum et Hircomm auferri peccata rideo ingrediens mundia is dixit : hostiam et oblationem noluisti . Corytis utilem Gytasti mihi. Ea cap. 9. iam dixerat, sina' usiores sanguinis, non sit remissio. Ergo si necesse fuit uos a peccatis mura dari sanguine Christi, signum est e. idens Deum noluisse absque de-
ita sntismo tintae peccatum remittere. . .
Con ma/ust; quia verosimile tion vidcior Deum voluisse proprium suum Filium tram acet hae morti subiici . si non fuisset de-er ium de homitid iidd rediuiendo , Disi per satissaetionem condis iam ot periectam: quam Apostolus, Rom. 3. testatur Deum cons illisse. Christum sponsorem pio peccatore ut ostenderet se vello in peccatum iustitiam rigorόham exercere , Quem proposuit DeuS Liquit 'o p 'itiaιionem per dem in sanguine ipsitis, ad osten iο-nem ju titiae suae,p'o'rer remissionem praecedentium delictorum. sociniani multa objiciunt ut ostendant Deum re ipsa voluisse sino tilla satisfactione peccata condonare ; verum coli' modius solventriodissertatione sπlima , quand4 agemus de satisfactione Christi
.i UTRUM PURA CREATURA CONDI NAM PRO . PECCATO POSSIT' EXHIBERE SATISFACTIONEΜ ῖ
Nota l. Pura esea iura his dicitur , ea . quae Deo hyposta licenon egi unita . sed est purus homo . aut Angelus. Aola 2. Valor operis satisfictorii . est ipsius dignitas , ratione cujus redditur nplum ad compensandam injuriam honoris ablati e Porro quantitas illius valoris tepetitur ex duobus capitibus. Petitiar ex Objecto osteris, quia quo praestantius est objectum,
α Socimus , lib. I. de serWatore Christo, cap. I. Crellius lib. do satisfact. Christi contra Franzium.
48쪽
eo, caeteris paribus, opus satisfactorium nobilius este sic aelus viris uiis Theologicae nobilior est actu virlimis moralis aia. Petitur ex dignitate personae satisfocienιis . quia persona antisiaciens se ipsam subjicit et offert illi cui sinis iacit; ergo oo plus subiicit, quo dignior est , ac prolude onetis satis iactorii va toreis. auget; sic satisfactio homini plebeio exhibita a magistratu ilignior est, quam satis saetio hominis plebeii exhibita magistratui. Nola S. Gravitas offensae ex duobus capitibus petitur. I. Petiliar ex dignitate Personae ostensae ς quia Nisensa. quon- una ex se . deprimit personam osseris aut , sicque . quo plus hoccdignitatis habet. tantu plus aliquid deprimit . majoremque habet malitiam . sicut maius est damnum , si aurum in latum , quam si
a Graortas ostiensae p. titur ex ollitote 'erςonae ossendentia, uti. de gravior est Difensa , si riasticus perculiat Rcgem, quam si Rex Percutiat rusticum. His notatis sit: ..
Nulla Ptira creatura , quantactimque gratia exornata . potest Pro Suo . oel alieno , y ccato , sise mortali , stoe etiam Metirat , condigne Deo satisci re Prob. i. Ex Corae. Trid. sess. I 4. cap.8. Dum satisfaciendo νarimur pro Peccatis , Christo Iesu, qui pro peccati nostris satisfecit, ex quo omnis nos ra susscientia est, conformes incimur :ergo citra Christi satisfactionem non haberet hon o, quo corii igno satisfaceret. Hine. Ρsalo dicitur : Frater non redimit. redimet homo , id est , redimet Homo Deus, ut ii terpretantur Patres communiter cum D. Basil. in haec verba, dice ille: Redimet homo. nou homo nudus , sed homo Deus I. C. qtita nullus alius cond gnum erre poterat prelium. Prob. 2. Ex SS. PP. S. Cyrillo n) quo pacto , inqui nnu Pro omnibus mον tius iustiam Pro omnibus pretium exsolVere Potuit, si 'ermissionem illam puri cujusdam hominis esse dictamns' abi supponit hominem purum gratia ornatissimum. quntem Ni sim ius dicebat esse Christum, non potuisse pretium ccndignum exsolvere.
S. August. Enchiridii. cap. Io8. ait: Neque per iρsiam libera remiar tinum mediatorem Deι et hominum Jes an Christum , nisi
esset et Deus. lS. Fulgentius b) MItatenus humana natiara . ait, ad auferen dum peccatum mundi subiciens atqui idoneaferet : nisi in unio
nem Verbi Dei .... transiret. Sanctus Anselnuis se ex professo ostendit solum hominem Deum a istoι. I. ad Monachos AEgypti , cap. i7. relata in sonc. fies. b L. de Incarnat. et gratia , c. 4. in Lib. a. Cur Daus homo . P. G. Diuili od by Coosl
49쪽
posse pro peccato satisfacere. vano satisfactionem . Inquit, nonyotest facere nisi Deus, nee debet nisi homo , Necesse est tit eam Deiat Deus homo.
Prob. 3. ratione Theologica . Neque, tres sunt polis, imum rou-ditiones ad condignam satisfactionem requisitae. prima . ut sit ar- qui valens . Secunda , ut sit ex Propriis; Ilertia, uisit ex aliutide indebitis; atqui puri hominis satisfactio , nec potest esse aequiva lens , nec fieri ex propriis , et aliuti de indebilis p ergo . eic. i. . atisfactis piare hominis non Potest esse aequi Malens. Si qui dem , ut v abir satisfactionis sit aequivalens gravitali iniuriae . r qui rhur , ut inter valorem salis saetio uis et gravitalem offensae sit aequalitas: a qur inter valorem salissa cliotiis a pura creatura exhibitae, et ossensae Dei gravitatem, non potest esse aequalitas; ergo, ole. Prob. nian. Iuler offensam inlitillam et satisfactionem finitam, non est aequalitas ; atqui ostensa Dei est infinita . saltem extrinsece et obiective, satis lactio vero pure crenturae est finita ἰ er- . etc. Prob. min. Gravitas ostensae praecipue desumitur ex dignitale perso vae laesae , e contra valor satisfactionis praecipue pelitur ex dignit 'le per squae satisfacientis; ergo osseus a personae infinitae illata. est insiti tu et salis iactio a parte creaturae exhibita est inlinita, juxta conditionem ejus D turae; atqui Deus osse risus, est infinitus, pura vero creatura satisfaciens , est finita et veluti nihilum piae Deo. Omnes gentes quasi non sint, sic sunt coram eo, et quasi nihilum et inane restia latae sunt ei. Isaiae 4o. I Satisfactio purae creaturae non Potest esse ex Propriis. Quia, qui satisfacere Deo non potest, nisi ex boriis quae sunt sui, dominio Dci , non pol est satisfacere ex Pro Prus ι atqui creatura pura salis sacere non. potest, Disi ex ei , quae sunt suli domi uio Dei, Paralip. 29. Ctincta enim quae in caelo sunι et in terra,tua sunt. Ergo ex propriis satisfacere uou potest. .
Nee dιeas : Privatus quilibet satisfacere potest reipublicae ex bonis , quae sunt sub illius rei p. dominio. idque tanqua in ex propriis; ergo a pari creatura pura potest satisfacere ex boni4, quae sunt sub Dei donii pio , idque tamquam ex propriis. Resp. nexo conseq. Disparitas est . quod bona privati sint lantum sub dominio reipubblicae alto et semipleno , qualenus respublica iis uii potest, ubi, et quando publica necessitas postulat. At
Deus in omnia nostra sona particulare et absolutum dominium habet , neque in res tantum, sed etiam in omnes actus nostros; cum ab eo dependeant in os sc , et in conservari. 3. Satisfactio crea time purae non 'otest esse ex aliunde indebitis. Quia . quod Dei proprium est, illi quoque est debitum, cum alicui nihil ni agis debitum sit, quam quod ejus est; ergo. Solountur objectiones. Obiieies x. Qui Deo tantum potest reddere bonum, quantum ip-Diuilia
50쪽
si malum per peccatum intulit , Potest condigne satisfacere Deo ;niqui homo purus, gratia sanctificatile praeditus, potest Deo tantum reddere bonum, quantum ipsi malum per peccatum intulit ; ergo.
se est ut sat ex propriis et aliunde indebitis; atqui hutno purus nihil potest Deo conferre ex propriis et aliunde indebitis: nam honum quod Deo redderet, ut meritorium flaret, deberct esse ex gratia, quaCPlane gratuita est, et in Deum auctorem referri debet. Prob. misi. Homo purus, peractum persectae contritionis, reddit Deo totum quod ab ipso per peccatum abstulerat, Hempe ratio-Dem ultimi si uis; ergo cotidigne salis facit Deo. Resy nego co Eseq. Licet enim redditio rei qui ablatae sum eiat ad Cestitutionem . satis tamen non est ad cotidignam satisfactionem pro iiij uri a Deo per peccatum illa tu. quae . cum sit insiti ita , non potest Condigne repti rari, nisi per satisfactionem in si ullam , cujus horno
Purus, quantalibet gratia sit Ornatus. Non est capax. Inst. I. Tantus est Valor actus persectae Charitalis , quatila est gravitas injuriae Deo per peccatum illa lae,' ergo, Resp. nego ant. Ratio est, quia Valor actus charitatis morallicroestimatur ex digni late personae Salis iacientis, et proinde ost finitus quando a persona sinita elicitur; econtra gravitas offensae Dei mo rali ur aestimatur ex digritiale person de laesae, aqua cori sequenter instillam quamdam gravitalem c trahit. Porro homo purus uoti potest olicere actum finitum adaequatitem gravitatem ossetisae iustitillulo
Substimes: Atqui malitia peccati est sinita; ergo.
Prob. stibseq. Privatio rectitudinis suilae. est finita; atqui malitia peccati est privatio rectitudinis oppositae, quae est sinita; ergo. Resp. dist. min. Malitia peccati, sumpta pro macul R. est privatio rectitudinis oppositae, conc. sumpta pro ossetis a et injuria Dei, nego min. et sic ad consequens. Itaque duo in malitia peccati distinguenda sunt. Primum, est mactita. quae est deformitas orta ex aversione a Deo et privatione rectitudinis actui debitae, haec est ii nita, tolliturque per conversionem ad Deum. Secundum, est isti ria, qua homo per volontariam a Deo aversionem, illum inlio uorat, violando jus divinum quo homo tenetur magis diligere Deum, quam ullam creaturam; haec est in sinita extrinsece et objecti ve Dec tollitur nisi par condonationem , Vel per aequivaleritem compensationem, quae nunc fit iu uobis ex applicatione satisfactionem
Inst. 2. In hoc statu per actum contritionis persectae de Ietur peccatum, non tantum quoad maculam, sed etiam quoad injuriam; e go purus homo talem actum eliciens condigne satisfaceret, Resp. dist. ant. In hoc statu deletur, eig. virtute satisfactionem Christi, quae nobis applicautur, cono. virtute ipsius actus; contriti ouis duntaxat, nego anι-