장음표시 사용
161쪽
oblati. Prosequitur inde appellationem, appellans , cum judici superiori apostolos vel exhibet, vel iis negatis de appellatione a se interposita certum reddit, Camque recipi, adversarium citari, et judici inseriori praecipi rogat, ne in causa procedat, Sed acta, vel c- Templum actorum transmittat. Litteras nimirum inhibitoriales petit a superiore judice dandas, ne procedat, con uisorialeS ut acta primae instantiae transmittat, quae non Conceduntur nisi cum inscriptione tenoris
Sentcntiac I . Utroque jure prosequenda , et sinienda est appellatio a quocumque gravamine etiam ex trajudiciali intra annum a die interpositionis a , aut si
justa causa intercesserit, alius annus Est conces-aus 3), imo per restitutionem in integrum potest oblineri tertius annus. Insuper eliam judici a quo datum est pracsgere terminum breviorem , non autem potest ju- deS a quo , vel partes tempus a jure Concessum immi
nuere judici ad quem. Sed nec hodie hujus satalis temporis ob litium frequentiam ratio habetur a .
at In praxi judex a quo libello appellationis praesentalo . aeviso nihil sere decernit, expectaturus literas inhibitorias iudieis ad quem intra mensem producendas , cum opostoli appellationum eas nunciantes audici ad quem jam in utroque soro exoleverint, uti dictum fuit. Appellans interim adit iudicem superiorem , eiquo exhibet praecipuum appellationis subjectum una cum craVantis sententiae tenore, ejuSque transumpto, postulans transmissionem actorum, literasque inhibitorias. Curandum ab appellante inde , ut inhibitoriae I iterae decretum continentes , ut iudex a quo acta transmutat ela. amplius non procedat an ea causa , eι omnia innovata ad pristinum redueat, rito nolificentur non modo adversario collitiganti, sed otiam judici a o liade austa mereede soluta scribae pro redigendis actis in 1 Confer eonst. euatam Bened. MK num. S. Gl Llem. ειμι. o. de appeti. J P. quum 3it T. eae eod. Disitir Coos e
162쪽
Remedia, quas restant contra sententiae executio nem, .erunt ur. Contrario imperio ut revocetur sententia , non tamen definitiva , quum judex super ea jam lanctus sit ossicio suo, replicaro potest, qui succumbuerit in judicio citatus, et quidem vel in calce ipsius sententiae, Vel separato libello , quem praesentare intra biduum
apographum exemplum , ea postulabit, ut clausa et obsignata in tra dies literis inhibitoriis praefixos transmittantur. Quod si judex a quo ipsi haec tradere renuerit, literis compulsoriis judex
appellationis eum cogat ad parendum . .
A judico ad quem, instanto appellato, si negligentia appellantis
procrastinetur, actorum excriptio decernitur quod appellans intra tot dies procuret transmissionem actorum , alias providebitur super
desertione appellationis. Statis diebus elapsis jubetur, ut intra tot alios dies praeciso, et peremptorio producat copiam actorum, alias diolo tormino elapso appellatio deserta remaneat. Demum adhuc actis non transmissis, monitis , auditisque partibus decernit judex appellationis interpositam appellationem fuisse desertamete. Ob id relaxantur literae, ut aiunt, moderatoriae, quibus inhibitio dissolvitur et nunciatur dissoluta judici a quo. Si transmissio aetorum sequatur paulo post fatalibus terminis decursis , decernitur adhue aliqnando auditis partibus arbitratu boni viri quod praeedatur ad ulteriora in eausa appellationis Mee-.rtione lapsus satalium non obstante. E contra processu transmisso debet judicium eoram judico ad quem intra annum prosequi ainpollans , aut ex causa intra biennium ex Alexandro III. in c. 5. Da et . qui tamen Tescripsit appellantem, si per impotentiam omiserit appellationem prosequi, lare elapso etiam biennio audiendum e. B. eod. Attamen ipso judex ad quem moribus id indulgentibus protrahere longius , vel breviare ea satalia poterit. Citatis itaque partibus judex tinpellationis ad videndum contra se acta aperiri ;condictoque dio facta apertura corundem , dat sine mora terminum , si appellatio sit a definitiva sententia , ad non posiιa ponen
163쪽
16o debet, ubi breviter exponet gravamina sententia illata. Quod jussit enim oetuitque Praetor, contrario i ct rio tollere oel reρetere licet, ait lex si , cui conso nant cano nos et . Monitis itaque , auditisque a judico partibus decernitur vel quod stat in decisis in decreto
lato sub die ..., vel quod suspenso decreto lato sub die . . . sat et c. prout justum censetur. Quod si adhuc pars Se laesam sentiet, Suspendere executionem sententiae potest alio remedio scilicet querela nullitatis ex no
toria injustitia sa 3 , quae dicitur imploratio super
Vitio, ex quo quis petit sententiam pronuntiari, Vel
dum , et non probata probandum, aut ordinarium aut summarium Pro qualitate causae. Nam appellatio judicium reducit ad litis uteStationem. cap. fraternitatis 17. de testibus. Unde ambo litigantes no Vas ex integro laetunt probationes : positiones et arti eulos eS integro producunt: dummodo ad rem divergam et extraneam non pertineant: alias ut impertinentes rojiciuntur. Inde ad Publieationem causae, repulsam, conclusionem . monitionem supra L peditione causau proceditur , et citationem ad audiendam Sen tentiam. Demum Iudex si malo appellatam sit a sententia definitiva, Dan dem confirmabit, atque eandem exequetur. Si vero a sententia in terlocutoria malo sit appellatum , appellanto in expensas damua to , causam remittere debet ad priorem judieum , praeeipiet d appellanti ut ipsi obtemperet. Exeipo nisi judex a quo detulerit appellationi etsi iniquao et frivolae: hoc enim casu non tenetur ju sex ad quem remittero , quamvis possit, si Velit. ὶ Hoc tamen colligi debet. ex eo quod sit prolata contra e pres Fum ea sum illius legis, aut canonis . aut constitutionis, quam alle gare nominatim oportet: vel contra instrumentum publicum in a ctis exhibitum ἰ vel contra rem alias judieatam ; vel citra εριι sum juris ordinem. Ex prag. vero L. g. 48. da nullitate intra sex dies γε tquam judex steterit in decisis super gravamine contrarii im
P0rii proponi debent in libello nullitates per capita post narratum
ill L. quod jussit M. f. de re jud. ' , IR C. eum eessante 60. de appellat ia, Tit. f. quae sententiae sine appellat. reseindamur.
164쪽
declarari ipso iure nullam 3 . Pronuntiari vero potest vel coram judice superiore a , vel coram judice, qui
sententiam tulit, si ordinarius sit; etenim delegatus non a supremo judice etiam per sententiam nullam latam lanctus est ossicio suo; desinit pro in esse iudex in tali causa. Insuper pronuntiatur vel princ maliter, et sine alio remedio , quandoquidem sententia contra leges, canonesque prolata, licet non sit appellatione su- Spensa , lamen Subsistere ipso jure non potest 3 et vel incidenter et cumulatim cum appellatione a . Durat 3o antiis, si principaliter, et sine appellatione accipiatur 4 . Si vero cum appellatione cumuletur, proponenda est apud Superiorem intra decem dies. Restitutio in integrum est alterum remedium quibusdam competens personis , adversus sententiae eXE-cutionem b . Extraordinarium quidem auxilium Ie-
al Nimirum disjunctivs ox. gr. dicendo sententiam esse nullam, vel saltem injustam. Qui modus magis consulendus; nam a guens sententiam nullitatis ineidenter . si in probatione defecerit, habet recursum ad appellationem ς item suspendit super executionem sententiae propter conjunctam appellationem : principatAter autem et unice sententiam arguens nullitatis non habet amplius recursum ad appellationem . neque suspendit sententiam. Clement. 1. de sent. et re jud. nisi nullitas sit notoria, aut manifeste probata. Clement. eit.
bJ Do extra judietati vide l. 1. Decretal. tit. Ll. ibi quando per
eges sit materia requisita , modus petendi, obtinendi colligi potest. Quod ad praesens remedium attinet. sat erit Observare personas hujusmodi esse minores scilicet in foro Ecclesiao 2o annis et quandoque ex justa petendi causa etiam maiores, ut si collusio procuratoris cum adversa parte detecta sit. Universitates , Εcclesias , miserabiles personas , et foeminas causa dotis. Quod si duao sint personae , utraque privilegiata . ei conceditur beneficium restitutionis in integrum, quae agit de damno vitando. ill L. 1. e. de eaeeeut. rei jud. 2ὶ L. 1. e. de sent eae brevit. reeit. 3J cap. 1. de sent. ιὶ Ba eommunis eae t. S. c. de praescript . 30. vel 40. ann. Tom. IV. II
165쪽
362gis a , quo laesus expostulat, ut jura sua denuo experiri , et restaurare possit I . Etenim essectus restitutionis est, ut Omnia in suo statu esse debeant, donee res inlattir a . Hac igitur obtenta omnia in pristinum redeunt, adeo ut novum inchoetur judicium , et praescripto utrique parti termino ad probandum , adulteriora procedatur, ut in ordinario judicio. Auditis itaque partibus jam monitis , judex decernit, vel Io-
cum esse Petitae in integrum restitutioni; uel non esse deferendum petitae restitutioni etc.; aut non esse locum, et non esse deferendum etc. aut e congra esse locum, sed non esse deferendum etc.
Denique restat observandum, quod litigans , cui non competit privilegium hoc restitutionis in integrum, Possit, et debeat, si velit intra decem dies iubaerere heneficio gravaminis per privilegiarium collitigantem petito; paribus enim armis debet utraque pars contendere. Post hoc tempus uti hoc beneficio non pote
Adest et supplicatio stricte sumpta, remedium extra ordinem , quo allegata laesione, et gravamine, petitiar, ut Princeps Sententiam , contra quam hic et nunc ordinarium appellationis remedium non compe tit , ex mera gratia et benignitate revideat, et retra
a) Si quis . ait lex in eaus. 16. in princ. R de minoribus 2oann. communi auxilio, et mero jure munitus sit, non debet ei imbui extraordinarium aurilium. IIinc privilegium personae non solum requiritur , ut ei talis restitutio eonveniat, sed et justa causa , puta mala valetndo , longa absentia , metus , dolus . mu' latio status ; semper vero oportet, ut laesio sit immodica. L. 3cis . T de integr. rest.
1l Ea toto tu. e. si adversum rem jud. et l. 1. et suae is quibη
166쪽
spendet executionem Sententiae , modo adversarius praestet cautionem de restitutione, si supplicans vice
rit I ; a.' quod supplicatio proponi possit ad Supre
mum judicem intra biennium, apud inferiorem, et quidem ipsum judicem, qui sententiam tulit et a quo propter excellentiam appellari non potest, intra decem dies: 3.' supplicari non potest, nisi post sententiam desinitivam, excedis paucis causis 3 ; 4. 'super eadem Causa quoad eundem articulum tantum
semel supplicare licet. Rarior hujus remedii usus, sed
Reuisio etiam extat, quod remedium ipsa indicat natura a , et est humilis ad ipsum superiorem reprae sentatio illius , cui non competit appellatio, ut re melius cognita aliud decernat b . Revisio petenda saltem intra quatuor menses expressa causa , et nihil novi ponendum ex. gr. nova probatio. Executio interim non suspenditur, saltem Si adversarius cautionem de restitutione praestet. a) Legibus romanis permittebatur appellaro a Priseips mala
informato ad Prineipem bene informandum. Ab Alexandro ajebant Iurisperiti dormiente ad vigilantem. Nec id absonum videtur in Ecelesia ἔ appellatum enim a S. Sede ad S. Sedom inter alios scribit Ivo Carnot ep. 159. quia . ut ait S. Bernardus epist. 180. ad In- noe. II. Apostoliea Sedes hoe praeeipuum habet, ut non pigeat re morare quod a se forte deprehenderit fraude elieitum. bl Intellige do judies , qui potest gravamen reformare , idque in omni causa gellieet in qua potest supplicari. 1ὶ Text. et DD. in I. 5. auth. quae εupplicat. 2ὶ Auth. quae supplieare c. de precibus eιe. 3ὶ L. supplieare 2, e. ut lite pend.
167쪽
De termino judicii summarii, et sententia. Quae judicii summarii disserentiam ab ordinario
statuunt quoad terminum ipSius, maxime sunt a.' quod conclusio in causa , utpote ad subStantiam non pertinens judicii, in summario potest omitti; a.' quod Solemnitas lum praelationis , tum judicis pro tribuna- lle sedentis nec adhibetur in definitivis sententiis. Quoad sententiam Clementina, quae judicium summa-xium , qualiter sit peragendum, explicat, Sic Se ha het i : GSententiam vero definitivam , citatis ad id, M licet non peremptorie, partibus in scriptis , et prout is sibi placuerit, stans vel sedens proserat; etiam, si is ei videbitur, conclusione non facta , prout ex peli M tione, et probatione, et aliis actitat iv in causa sueritra faciendum is ex. gr. In causa pertente in hac cu- 'ria πiscOPali N. intctr. . . actorem Ex una. . . et retim conventum ex attera Parte δε ea SuPEr. . . .
ceterisque prout ex actis, fuit Iatum de itioiam δε-
cretum tenoris sequentis : die. . . Per curiam ePiscvelem N. ejusque Reverendissimum Dominum Vicarium generalem N. pisis . . . fuit de iuvedecretum quod. . , neutram Partem ad E snsas condemnando aut Mictum Mictori ad e Ensas condemnando , quarum taxiam sibi, pel cui des jure in Posterum reservaνit, et ita etc. omnis etc. Nec a
Cancellario additur , ut in ordinario judicio , Iectum
Sententia rite notificata succumbenti cura actoris, il) Meps e-ιingst 2. de r. S.
168쪽
llic inde decem expectabit dies, ut sciat , utrum remediis uti velit pars adversa contra executionem Senintentiae, quae vel discutienda manent, vel judicium appellationis provocabunt. Alias ad exequendam ipsam Sententiam proceditur, prout in ordinario judicio.
Tu quis es , ait Apostolus i , qui judicas aIie.
num seroum 2 suo Domino stat, aut cadit. Quae Verba sic explicat Augustinus 2 re noluit Dominus is hominem ab homine iudicari ex arbitrio suspicionis is sed potius ex lege Dei secundum ordinem Eccleis stae , sive ultro conseSsum , sive accusatum , atque Convictum M. Hunc ordinem igitur necessarium in criminibus plectendis nostra resert quoque interpretari sive instructionem criminalis processus , qui a civili Praecipue differt I.' ingressu, a.' actione , qua petitur non solum ut privatae personae, sed et publicae justitiae jus resarciatur , 3.' exitu , qui ad declarandam Poenam puniendorum lendit. Hoc ex Sequentibus conclusionibus magis patebit. ill Episι. ad Rom. e. 4. 2ὶ In eap. mulιi 13. e. 2. q. s.
169쪽
DE accusatione, denunciatione, et inquisitione, quibus iure Decretalium judicium criminals introinducitur , Pertractatur. Innocentius III in Concilio Lateranense IV caput
celebre Qualiter et quando edidit i , quod Triden
tinum innovavit I . Ex eo colligitur causam criminalem introduci posse vel per accusationem, Vel Per
denuntiationem , vel per inquisitionem a . Et pri-
al Ordinem judiciorum . quem ab ipsa natura, divinisque legi-hus dietatum jam adnotavimus, ipsumque a primordiis Ecclesias servatum externo etiam soro, loeum in criminalibus etiam habuit; jam enim ipsa ab Apostolo acceperat 1. Tim. V. ne qua te mero praesertim adversus praesbIterum , et Episcopum reciperetur accusatio : et ne facile crederetur , nisi quod esset duobus , vel tribus testibus probatum ; item ut rei ad aliorum terrorem pu-hliee in croparentur 1. Tim. v. 20. Deutro. autem XVI. 19. studioso indagari praecipitur, qui, qualesve Sint accusatores, Bd-cusati , tostus , quibus moribus , sama , quo animo ; no inciderent judices in acceptationem personarum toties divinis oraeulis damnatam. Demum inter alia ex Constitutionibus apostolicis lib. 2. e. 49. et Deu lor. 29. 1 o. jus talionis in salsos testos praeceptum reperitur. Revera in actis Conciliorum praesertim Ephesini. et Chalcedonensis doprehendi facile potest, qui fuerit talis ordo inveteri disciplina Ecclesiae. Querela tunc libello exhibita Episcopo, vel Synodo luestigia juris civilis in hoc sequebatur canoni eum Jaccusatio fiebat cum inseriptione non solum , quae concipiebatur eum designatione anni, mensis. delicti, loci, et personae l. libellorum 3. is. do accusat. et inscript. , sed etiam subscriptione in crimen manu accusatoris , vel alterius pro eo , si ignarus esset literarum , qua delator ad candem supplicii poenam h. e. talionis , ut dicunt, se obstringebat , nisi delatum crimen probasset; qui cavebat simul se usque ad sententiam perseVeraturum, unde si ab exequutione desistebat, tergiversari dicebatur a lege, et in-
170쪽
mimi alicujus criminis apud judicem competentem legitima saeta delatio ad publicam vindictam est a ceu Satio , quam pro in ex citato capite priaecedere debet inscriρtio sa . Verum ad praevenienda incommoda ,
quae ex privatorum accuSationibus non Iaro acerbe serebantur, sequutis temporibus in utroque soro publicum accusandi munus minister Seu Promotor si Scalis sustinuit, sublata facultate privatis jam competente accusandi apud tribunalia, quae ex principiis democratiae deducta erat. Promotoris serine in omnibus criminibus suit accusare, exceptis, jure municipali, Stupro,
sumia notabatur. Nec sine accusatore , et libello vetus Ecclesia judicia instituebat, nisi crimina publica essent, aut climinosi sponte sua delictum laterentur, et se deserrent. Accusare vero poterant omnes , modo essent idonei, rectae fidei , et bonae famae. Accusatus ter quatervo citatus . ut defensioni locus esset, Episcopus quidem per Episcopos saltem du0s , clericus per clericos , et laicus per laicos , si comparere detractaret, contumaciae poena , instructis actis, damnabatur scilicet depositione, vel excommunicatione mulctabatur : quo pacto Nestorius depositionis sententia mulctatus suit. Comparens per se, quolibet excluso, qui ejus vices teneret nisi ob ejus absentiam excusandam , interrogatus audiebatur, instruebatur judicium, apertis instrumentis, idoneis testibus , quos ipse a ceu satus interrogabat. et contra eos , quae vellet, provocabat. Notarii interim h. e. Diaconi, vel Lectores per signa . aut notas scriptis mandabant cuncta, quae in judicio
fiebant. dicebanturque tum a judice , tum a partibus. Atque haec acta ab Episcopo servabantur, ut apud posteros de judicii
integritate eonstaret. Inde ubi satis instructa erat causa, sententi Θ, praesento reo, sollemniter serebatur, vel eo absente scripta ei insinuabatur, quod adversus Nestorium factitatum scimus. a J Iam notavimus supra, quam obligationem accusator suscipiebat inscriptione. Hujus necessitatem, de qua canones decernunt , juvat intelligere ex legibus Romanis ortam: cum enim eo tempore non existeret accusator publicus, Omnes poterant accusare modo subseriptioni se submitterent, ct expresse Per leges et cano ues non prohiberentur accusare. Diuiliasu bν Corale