Juris ecclesiastici maxime privati institutiones commoda novaque methodo adornatae ... auctore Raphaele Pecorelli De judiciis

발행: 1846년

분량: 341페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

201쪽

Qui puri sunt schismatici , incidunt r.' In ex comis municationem Papae reservatam r , quamvis non desint DD. qui dicunt hanc poenam esse ferendae sententiae , a.' privantur jurisdictione ecclesiastica, qua

Propter collationes beneficiorum , alienationes rerum ecclesiasticarum, Sententiae cenSurarum, absoluti Ones etc. ab istis iactae irritae sunt ipso jure a ; 3. 'inhabiles sunt ad beneficia , dignitates ecclesiasticas 3 a : 4' incurrunt irregularitatem , si Sint notorii ex communi sententia ; nam ob notorie talein criminis illam contrahunt ob infamiam; 5.' quicumque scienter a schismaticis ordines receperunt, Sunt ψso facto suspensi 4 . Fautores horum schismaticorum incidunt in excommunicationem nemini reservatam ex const. Pauli IV Cum Apostolatus. Schismatici mixti habentes scilicet adjunctam hae-TeSim, quales sere sunt omnes, subjacent Poenis omni

bus , quibus haeretici, de quibus sit

queunt ex quibusdam Patribus , sed hoc sensu ; quatenus Deus gratiis singularibus , ut ex concilii historia in Actibus Apostolorum patet, non desit hominibus etiam extra ordinem, qui naturali lumino ducti Deum colunt et honestatem sequantur , atque sine sua culpa, nec notitiam Incarnationis, nee Evangelii Promulgatio

nem acceperunt. .

lain Per sententiam judicis possunt beneficiis aequisitis privari , sed ut ait Dolugo . in jure non landatur quod ipso facto priventur beneficiis ; etenim purus schismatieus severius non est tractandus , quam haereticus. 1ὶ C. Nulli fas S. dist. 19. et alibi. 2J C. Novatianus 7. e. 7. q. 1. et alibi. l3l C. quia diligentia 5. δε Eleeιione. I l C. Fraserniιati 2. de schismaticis.

202쪽

CAPUT III.

Haeretici , et de haeresi auspecti distinguuntur et Poenae in eos latae declarantur: nolae Seu να-rias censurae proprOsitionum frit nocentium

adnotantiar. --

Atrocissimum ex ecclesiasticis crimen est haeresis, et quidem publicum : etenim in religionem divinam committitur , ideoque in omnium sertur injuriam: continet rebellionem in statu ecclesiastico, discindit pacem et unitatem membrorum Christi, et gravius Censetur crimine laesae majestatis, quia aeternam illam majestatem offendit. Desinitur: error voluntarius intellectus christiani hominis pertinax in aliquo sidei catholicae articulo i a . Hinc ut quis constituatur haereticus I.' requiritur error non ex ignorantia , sed ex voluta tale procedens deliberato consensu, quia error νο- Iuntarius esse debet b . Errare autem dicitur etiam,

sal Haeresis a graeco haereo idest arcto eonjungor. sorsan a primaria gua notione significat electionem , ut notat S. Hieron m. in c. 5. epist. ad Galat. quae quamvis in bonam . et malam partem sumi potest . constanti tamen usu Ecclesiae determinata fuit ad exprimendam erroris electionem. bin Qui ox motu , aut malit' thus adoleret Idolo , aut Christi torpus conculcaret, Deo tamen cessaret idem interius sentiro quod antea , immanis quidem peccati reus esset . non autem verus haereticus, unde ex Suared disput. 14. de fide, et ex aliis non incurreret ille in soro interno poenas contra haereticos latas; ta. sit Colligitur eae D. Thom. 2. 2. q. I. ari. 6. Diuitigeo by Cooste

203쪽

qui dubitat, quatenus voluntarie dubitat; sic enim judicat Ecclesiam errare posse. Unde dubius in fide, ait canon et , est infidelis a . a. 'Errorem suum per

tinaciter, et consulto quis Sequatur, oportet, secus errare dicitur, sed haereticus esSe negatur: errare Possum , sed haereticus non ero , dixit Augustinus, quia scilicet non ero in errores Pertinax, sed eo cognito in sinum matris me conjiciam. Qui sententiam

suam, ait ipse S. Augustiuus a , quampisialsam , aut

peruersam nulla Pertinaci animositate defendunt .... corrigi parati, cum uerum inuenerint, nequaquam

sunt inter haereticos numerandi b); 3.' ut contra ali-lmetsi poenis haeretieorum in foro externo plectatur , in quo haereticus judicatur , qui se ut haereticum gerit. Nec inter haereticos numerandus , qui errat ex ignorantia crassa , aut etiam at- lectata , modo non sit voluntas contradicendi Ecclesiae . et contemptus culpabilis auctoritatis ejus , quas voluntas ex ignorantia assectata concomitante colligi potest; ea enim quis ita dispositus intelligi potest, ut credere nolit, etiam si cognosceret Ea , quae ab Ecclesia proponuntur. Hinc est quod interdum Ecclesia toleravit plures , qui ex errore 'est tantum obluctabantur decretis etiam Conciliorum Oecumenicorum , quamdiu tamen de eorum egitimitato dubium haberi potuit, ut patet ox iis , quae s cuta sunt concilium Costantia. II ann. 553 Coneil. Nicaen. II ann. 787. aὶ Dubium vero habetur sive judicando incertum esse id, quod sibi proponitur ; sive suspendendo consensum ob motiva contraria , quibus mens quasi territa consentire sormidat; priori casu positive erratur contra insallibilitatem revelationis: posteriori virtualiter asseritur motiva fidei contraria tanti esse ponderis, ut dubium reddant id, quod ab Ecclesia proponitur. Lugo d. 20. seci. 2. de fide. bl D. Thom. pertinaciam in eo consistere doeet, quod quis sciens teneat aliquid contra id quod est ab Ecelesia definitum . sivo noget id desinitum esse , ut negare solent haeretici; sive do finitione non curet. Hinc haereticos dices 1.' qui ita proprias

si in Cap. Dubius 1. da haeret. μὶ Din. 43.

204쪽

quam veritatem fidei catholicae erret, necesse est a . Et hoc pacto S. Augustinus excusavit S. Cyprianum dissentientem a Papa Stephano in causa rebaptigationis, quia nondum catholica Ecclesia in ea controversia desinierat, quid apostolica haberet traditio, quidque ex traditione illa tenendum , et credendum esSet, quia plenarium de hac re concilium nondum habebat Ecclesia i ; 4.' ut error sit ejus, qui antea fidem tene-hat, scilicet error sit hominis christiani; nam si hic non

sit baptismo initiatus, proprie dicitur infidelis ; apo stata vero erit, qui abjicit christianismum b . Igitur

sententiae adhaerent, ut parali sint eam non abijcero , etiamsi ah Eeclesia damnetur. 2.' qui judiciorum Ecelesiae sormam ita ordinant , totque conditiones impossibilos eidem apponunt . ut quandiu volent, negare possint Ecclesiam locutam esse . 3.' qui contra Eeelesiae determinationem sentiunt, parati, inquiunt, a se tentia sua recedere, si argumentis convincantur , ..' qui fidei eapita eredunt solum ob evidentiam rationum , quam sibi assul gero putant. alias minime credituri; non enim credunt ob rationem formalem fidei. at Veritas catholica dieitur, quae a Deo revelata est. et ut talis per Ecclesiam proponitur. Advertatur tamen, oportet, ad fidem e tholicam requiri duo scilicet revelationem directam Dei, et propositionem Eeclesiae universalis; etenim quod semper, quod ubiquo, quod ab omnibus ereditum est, hoe est proprie eat lieum, post Lirinensem tenent omnes. Unde fides simplex theologica ab illa, quae dieitur catholica, stricte distinguitur, quatenus nempe complectitur omnia revelata; et ut obliget privatum ad assensum , snssicit, ut ei pateat quid a Deo osso revelatum. Attamen hoc maxime observandum plura esse, quaa sussieit implieite proponi ab Ecclesia; cujusmodi sunt, quae evidenter, et absque ulla tergiversatione in scriptura . vel traditione continentur . ea quoque , quae semper supponit Ecclesia , ut est ejus iv lallibilitas circa fidem. hJ Varia cum si ni propositionum damnatarum venena , variae extant censurae , seu notae theologicae nimirum judicium , seu

205쪽

ut sormalis haereticus habeatur , re putri intur error intellectus contra fidem , Pertinacia voluntatis, et fi

dei professio in subjecto.

sententia , qua nota prava , et maligna cuidam inuritur doctrinae , tamquam fidei aliquo modo noeivae. Alias igitur notas praetor illam, qua haeretica propositio discernitur . non abs ro heie summatim est exponere. Qui vero se totum huic argumento dare velit, consulat Theologos , et praesertim TourneIy Ρrael. Theol. Tract. de Ioe. theol. art. 1. de natura notas theol. et seqq. Igitur dicitur prop. pressius erronea prout distinguitur ab haeret - ea, quae meris conclusionibus opponitur certo, et indubitanter; unde non habet nisi mediatam oppositionem fidei, cum haeretica constituitur per sormalem immediatam oppositionem cum Veritato immediato revelata. Verum ut certo constet propositionem dire-eto adversari alteri mediate rovelatae . erui potest 1. ' ex judicio Ecclesiao , quo declarat ac fidelibus credendam proponit. 2.' excommuni consensu Τheologorum, qui, quantus sit ponderis in rebus fidei, nemo non novit . 3.' ex ovidentia cum sei licet lumine naturali clare percipitur aliquam propositionem alteri opponi, quae nectitur cum alia immediate revelata. Prop. haeresi proacima dicitur , quam major , ot sanior Theologorum pars ex scriptura, aut traditio no judicat haereticam , etsi tamen non audeat absoluto et simpliciter eam haereticam pronunciaro , quod aliqui graves Theologi contendant ipsi censuram hujusmodi inuri non debere. Prop. 8apiens haeresim . quidquid alii dicant, ex Panormo auctoro Serutinii est . quas utriusque sensus catholici, et haeretici proprie capax est; attamen sensum pravum sive ratione sui, sive circumstantiarum loci, temporis , personarum etc. Praevalentem . involvit ex. gr. Christus minor est Putre in libro auctoris Ariani Sapit haeresim. Prop. suspeeta de haeresi ex de Lugo ea est, quaa ex sese utriusque sensus , catholici, et heterodoxi capax est. quae sive ratione sui sive rations circumstantiarum , sussiciens praebet iundamentum . non ad probabile judicium serendum, quod auctor sit haereticus , sed solum ad suspicionem et umorem aliquem absque temeritate de eo concipiendum. Sicquo a praecedenti censura differt, quia timor est probabilis. Prop. male sonans ex cit. auctore Scrutinii, quem sequitur Τournely, eonsi stit in eo , quod ita formetur , ut quamvis in bonum sensum exponi queat, nihilominus pravus ipsius sensus , sive ex intrinseca

206쪽

mente tantum retinetur, sine ulla externa manifestatione , nec aliquo quidem Verbo, Poenis non subjacet.

re Homo, ait S. Thomas i , de his potest legem sacere

natura . sive ex circumstantiis extrinseeis , sano et eatholico praevalens ac praeponderans, pias aures offendat, malumque sensum praeseserat. Hinc ab ea nihil , vel vix dissert pro p. piarum aurium olbensim . quae nota juxta aliquos addit quod proseriue aliquid indecens et indignum in materia religionis , quod quo non

est in omni propositione malo sonante ex. gr. confessiones apud religiosos saetas pleraeque vel merilegae sunt. vel invalidae : quae fuit prop. ab Alexand. VIII damnata. Monet tamen Canus l. 12. de loe. thees. c. X. ad discernendas male sonantes et piarum aurium Uynaidas propositiones non esse habendam rationem vulgi prom sevi , imbecilli , perturbati, imprudenιis , sed prudentis . sinceri , sit, ineorrupti. Nee Theologia modo requirenda est, εed pietas, et prudentia . sine qua nullae aures po3sint eonsentaneos fons abhoris rentesque diseernere. Prop. temeraria est, quae in matoriis Theol

gi eis sine sussicienti landamento Vel auctoritatis , vel rationis asseritur; vel aliter ea, est quae communi Ss. Patrum doctrinao adversatur , aut quae constanti Theologorum sententiao contradicit sine gravi rationis, vel auctoritatis iundamento et, ut ait Bossuet,

nove . insolanter , audacter ex. gr. ex S. Antonino asserere quod mundus terminetur post eentum annos. Prop. Eeandaloga est, qua is

dat occasionem ruinas spirituaIis inclinando ad peeeata, vel, vertendo a virtutum exercitio. Prop. 8chismatista est, quas viam scissioni unitatis Ecclesiae aperit, fideles ab obedientia removendo Superioribus debita, et praesertim Rom. Ponti siet; dissert aprop. seditiosa , quod haeo movet ad rebellionum, et ex doctrina D. Thom. 2. 2. q. .2. a. 1. definitur a de Lugo ea , quas ab obedientia Priseipibus debita retrahit, aut ad tumultus in republiea emeitandos eondueit. Prop. impia est . quae pietatis opera deprimit, ac depretiat, debitum scilicet cultum Deo ut supremo omnium nostrum patri, honorem aufert aut imminuit parentibus, et consanguineis , superioribus et benefactoribus obsequia ae debitum gratum animum. Prop. captio a e t, quae stub specie quadam

207쪽

M de quibus potest judicare Μ: judicium autem homi

nis esse non potest de internis ; a.' de haeresi externat Oenae numerantur excommianicatio Papae reservata

alae sententiae r ; Infamia juris , modo sit notorius' haereticus , et poena denuntiationis a ; Inhabilitas ad publica ossicia, ad testimonium dicen dum 3); Irregularitas ad ordines suscipiendos; Pri-νatio sepulturae ecclesiasticae, si in pertinacia decesserit 4 , nec immerito; nam qui ipse se de corpore Ecclesiae abscidit, juste ut abscissus condemnatur, et id

juxta regulam e quibus uioentibus non communicaνimus, mortuis communicare non debemus a . 3.' Speciales poenae contra clericos haereticos sunt Dregularitas non solum quoad ad ordines suscipiendos, sed et usum Susceptorum , quae etiam manet post poenitentiam, et conversionem, cum ea Sit regulariter impedimentiam perpetuum ; Inhabilitas ad quodlibet beneficium ecclesiasticum ; Privatio beneficiorum, olli-

veritatis ac pietatis in errorem inducit. Prop. falsa dicitur, quao eum aliqua ex damnatis tanquam erroneis , aut haereticis connexionem habet, et inde insertur. IIae praesertim notae habentur; cum vero inuruntur ex senistentia S. Pontificis , et Episcoporum , hujusmodi sententia dicitur judicialis ; profertur enim ab illis , quos Spiritus Sanctus posuit regero Ecclesiam Dei; si vero id fiat ab iis, qui tantum laude doctrinae gaudent, dicitur doctrinaIis. aὶ Haeretici oeeulti, qui nemps externant errorem nemine vidente , et audiento , quia coram aliis fidem profitentur, Di sacramenta participant, pro membris Ecclesiae habentur, etsi aridis,

ae mortuis.

208쪽

ciorum, et dignitalum etiam rite adquisi larum si a . Et

quamvis dubitetur ex canonibus SubnotaliS , num pri Vatio haec sit ipso jure, et sententia tantum declaratoria requiratur, non condemnatoria, aliquibus tamen videtur quod ipso facto incurratur sicut excommunicatio b .

Privatio iurisdictionis spiritualis Proin intelligitur, si clericus haereticus sit nominatim denuntiatus c .

al Hae inhabilitato adstringuntur etiam eredentes, receptat re3 , defensores , fautores eorum I de quibus mox prorumqua filii

usque ad secundam generationem ex Alexandr. IV in c. quieum- qud 2. de haeret. in s. seu usque ad secundum gradum per lineam paternam , per maternam vero ad primum dumtaxat ex Bonit. VIII c. statutum 15. eod. dummodo parentes haeretiei non se in mendarint. bὶ Nonnulli concludunt, nec sine ratione, ipso laeta. et ante sententiam haereticos non expoliatos esse beneficio, et Omeio, cum nulla sit lex, quas hune essectum sumetenter doceat. Vido Sua regdo side disp. 21. se et . L9. Coeterum omnes sere consentiunt debere haereticum usque ad sententiae executionem retinere benem cium ante haeresim rite obtentum, et fructus illius percipere. VN

c) DI . non desunt, qui tenent haereticos, et schismatteos proin ipso facto non esse jurisdictione privatos , et quamvis illicite, non invalido exerceant illam eo quod nullae sint leges, quae hanc invaliditatem statuant. Insuper riunt, si jurisdictio ipso facto am-

mitteretur , esset contra constitutionem ad evitanda , qua staturutur a ut nemo a communicatione alterius in Sacramentorom ad-B ministratione vel receptione, aut ab aliis quibuscumque divinis,n vel extra res divina si praetextu cujusvis censurae ecclesiastis eae teneatur abstinero . nisi sententia suerit denuntiata expre B se , aut notorie in sententiam constiterit incidisse n. Si igitur haeretiei, et se hismatici ipso Iacto jurisdictione privali larent necessarium ipsis esset in multis abstinere a communicationo ante sententiam quod asseri non potest. Animadvertendum tamen illud deeretum admittere hanc exceptionem a Salvo , si quem pro sacrilega manuum injectione in B cleri eum in sententiam latam a Canono adeo notorie constiterit 1ὶ cap. 9. et eae 13. de haeret. cap. I2. in θ. eod. cap. ad abo-

209쪽

Clerici degradati demum traduntur iudici saeculari, eorumque bona applicantur Ecelestis, a quibus sti

pendia receperunt a i .

Praeter crimen haeresis, datur et illud suspecti de haeresi, cujus rei sunt, qui ex conjecturis et indiciis ins de obstinato animo erraro praesumuntur. Suspicio illa vel leois erit, vel Oehemens , vel violemta. Ex signis externis operum , aut Verborum , ex quibus raro admodum haeresis praesumi potest ex gr. Si quis Se mel haereticorum conventiculis interfuerit, colligitur prima. Secunda ex argumentis saepe concludentibus , quae proin inducunt praesumptionem juris ex. gr. usus carnium die prohibita , et errorum prolatio in rebus si dei. Tertia piolenta suspicio praesumptionem

juris, et de jure producit, cujus exemplum extat apud

B incidisse, quod factum nulla possit tergiversatione celari n. Ex eo tamen quod ea concessione non excipit communieationem cum haereticis, orta est laudata quaestio inter Theologos , quas fuit acriter agitata tempore Iangenianae haeresis , ut videro est apud Collet in continuat. praelectionum t. V. de με. Vide et de eensuris p. II. cap. 1.

at Iuro etiam imperiali multis subjiciebantur poenis haeretici

otiam in temporalibus variis quidem, et gravissimis pro varietato temporum, diversa indois, numero, et factionθ haereticorum. Requidem vera tuitio tranquillitatis publicae , quam homines pro- torvi ac turbulenti, pleni item dolo et astutia saepe in periculum adduxerunt, in causa sirit, eur principes in haereticos animadverterent. Nec ratio deest maxima protectionis Religionis, atque Ecclesiao cui famulari honori sibi ducebant, atque omnem impendere potestatem , quam a Deo acceperant. Has legero est tum cod. Theod. lib. XVI tit. V. de haeret. ; tum Iustinianeo lib. l. tit. V. ood. Item in constitutionibus Regni, quaB Fridericus II praesertim contra haereticos . eorumque receptatores gravissime statuit Domum Cod. municipat. art. 100. p. 2. Omnes, qui docendo, prae

dicando . aut in publico concionando aliquid contra fidem impio sine proserunt . perpetui exilii eatra regnum poena plectuntur. 1ὶ Cit . eap. 9. eι 1S.

210쪽

Trid. ubi jussit, ut r . Excommunicatus quicumquc,

si post Iegitimas monitiones non resipuerit, non solum ad Sacramenta , et communionem fidelitim ac familiaritatem non recipiatur; sed si obdurato animo , censuris adnexus in illis Per annum snsor erit , etiam contra eum de haeresi suspectum procedi possit. Suspecti ergo de haeresi a proprio Episcopo monebuntur, et coram ipsis purgationem sacere tenentur. Qui autem cum possint, non Se purganta crimine , ex Concit. Lateran . IV ann. Ia I 5 poenis subjiciuntur sequentibus e anathematis gladio feriantur, et usque ad satisfactionem condignam ab omnibus evitentur; ita tamen quod si per annum in excommunicatione perstiteritit, jam tum velut haeretici habeantur. Hinc ii generatim suspecti de haeresi habentur, qui per annum in sordescunt in excommunicatione , et eo titulo ex canonibus procedi potest in soro exterpo. Sunt denique Credentes haereticorum , et dicuntur qui haereticorum dogmata generatim laudant et approbant α , Receptatores, qui haereticos fugientes, aut

se occultantes recipi u ut domum, ne in manus justitiae veniant, Defensores, qui eorum errores, vel perSO-nas adversus legitimum magistratum quoquo modo tuentur , Fautores, qui eis Sunt auxilio, ut suos errores in actum deducere , exercere, diffundere valeant. Omnes hi subjacent excommunicationi latae sententiae, privantur sepultura ecclesiastica 3 , et sunt irregulares, et inhabiles ad beneficia, et ossicia ecclesia

Stica perinde ut haeretici 4 .

SEARCH

MENU NAVIGATION