Juris ecclesiastici maxime privati institutiones commoda novaque methodo adornatae ... auctore Raphaele Pecorelli De judiciis

발행: 1846년

분량: 341페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

211쪽

CONCLUSIO SECUNDA

Multa ad communicationem cum haereticis vectantia congeruntur . de societatibus occultis quaedam praenotantur. Est piae , prudentisque matris non solum filios Suos, ut Eaveant a malo, monere, Sed etiam minis Poenisque illinc audaces , imprudentesque absterrere, ubi illis mala , et pericula cernit imminere. Merito igitur ab Ecclesia fidelium omnium matre a Spiritu Sancto ducta , ne clandestina perfidiae lues, atque pestiferus haereticorum sermo velut cancer serpens in cautos filiorum suorum animos afflaret, prohibita est I.' communicatio eum haereticis in diuinis, et in DIsa eorum religione , in exercitio scilicet Cultus

schismatici , et ritus salsi; hujusmodi vero familiaritas ex qua periculum imminet subversionis , et pro-liter iniuriam, quae Deo insertur, ipso jure natura

i utique prohibita est a . Quod si haeretici, nec

aὶ Si eultus schismatici occasione dentur signa religionis, sic

tamen ut reserantur ad aliud objectum vere sacrum et Venerandum , ex. gr. Ei Sacerdos gehismaticus eonsecraret, vel desurret hostiam consecratam, quamvis haec occasio vitanda sit, non tamen intordicta in ea talis communicatio est fidelibus. Nou abs re excribere ducimus, quae S. Ligorius l. 2. c. 3. n. 16. citatis aliis BD. notat nimirum a In Germania audire conciones haereticorum .h deducere lanus , assistere baptismo pro patrino , non habe is tur signa professiva fidei vel communionis cum tirereticorum v sacris. Unde seclusis aliis ex. gr. scandalo , periculo , prohibi- ω tione. et si ex justa causa fiant. lieoni. Imo patrinum fieri talisis insantis . videtur potius optandum in side eatholica n. v Infidelium , et haereticorum sacris non licet ita interesse . v ut eis eommuuieare censearis; alioquin licet eΣ. gr. ut quis spe-Diuitigod by Goc le

212쪽

uos suerint denuntiati, nec aliunde sectam efficiant separatam, quantumvis manifesti Sint, non prohibetur cum

n tat tamquam comoediam, aut famulatum praestet politieumn domino suo exemplo Naman Syri n. n catholici viventes inter haereticos, si ex praecepto Magistra- , tus contrahant matrimonium coram ministro haeretico, peccantn contra fidem etiamsi contraxerint antea , vel contracturi sintu postea coram Sacerdote catholico; testatur enim caerimonia illan se illum agnoscere pro fidei ministro. Adde doctrinam Pa n li V ann. 1606 , qui scribens ad catholicos Angliae ait: Accepi-n mus compelli vos, gravissimis poenis propositis, templa haer

B ticorum adire . coetus eorum frequenta ro , concionibus illorum D interesse . . . Non licet vobis haec sacere sine detrimento ve-B strae salutis D.

His addere juvat tamen , quas statuit Pius VI feliciss. recordis tum dio 27 sept. 1791 tum 16 decem. 1793 tempore perturbationis Gallicae cum schismaticis constitutionis civilis palam adhae serunt ibi plurimi parochi, multasque Ecclesias invasissent intrusi , qui nempe a pseudo- episcopis tantum suam institutionem

tenebant.

a Non licere fidelibus, sive diebus seriatis , sive diebus domi-B nicis , aliisque de praecepto Missae assistere celebratae a Pa-χ rocho , vel simplice presbytero , qui civicum juramentum emin serint, neque eisdem sidelibus licere vesperis , publicisque pron cibus assistere , quibus parochus, Vel simplex sacerdos prae-χ est, cum expresse vetita fuerit quaevis communicatio praesertim h in divinis cum intrusis et refractariis, quodumque nomine a s pellentur B. a Non posse fideles parochum iuratum adire pro sacramenton baptismatis, excepto casu extremae necessitatis, in quo non v adesset alius volens baptizare n.

a Non licere fidelibus patrini munere langi in baptismate ad-n ministrato a parocho , vel presbytero jurato , aut parocho in-s trusO D.

si Non licere mulieribus post partum se praesentes sistere pa-B rochol, aut presbTtero intruso n. a Non esse improbandam rationem, quam inierunt nonnulli Gal-χ lieani praesules , qui in articulo vel periculo mortis , poeniten B liae sacramentum a sacerdotibus juratis , ac etiam a parochis

213쪽

eis communicatio in sacris : imo communis est doctrina his haereticis applicandam esse Const. Ad evitanda. Observanda tamen sunt, quae mox dicenda sunt circa Sacramentorum denegationem, et praeterea Cautiones illae tenendae sunt, quae ipSum praedictum jus naturale praescribit; a. 'communicatio in Dero cultu cum haereticis non ita absolute probibita censetur , ut sint excludendi a sacris ritibus: et quamvis non desint,

qui cum Pontio i) , aliisque dicant non esse licitum

missam celebrare coram illis , qui pertinent ad sectam

separatam , observat tamen de Lugo u Sum esse contrarium ; et quidem catholici non tenentur vitare in sacris nisi denuntiatos praesertim ex const. cit. Ad euitanda. At Positioe videntur non esse invitandi, ut missae intersint absque consensu superiorum juxta aliquos DD. nam ipsis etiam non denuntiatis excommunicatis interesse prohibilum est.

v intrusis recipi posse permiserunt, dosiiciento quovis alio sacer- ω dolo catholico n. v Non autem licere absolutionem, et communionem quovis an- ni tempore, praesertim vero tempore paschali jurato petere D. a Non lieere parochum juratum ad iro pro matrimonio B. a Fideles genuflectere debere coram hostiis consecratis , etiam B ab intrusis, ne vero in ejusmodi cultu praestando immiscere sau videantur cum schismaticis , curandum osse fidelibus ut decli-

ω nent occasiongs occursus Schismaticorum, cum Sacramentum, deserunt n.

Denique est notandum quod in dioecesi Neapolitana ex Synodo

Pignate i. incidant in casum reservatum cum excommunicationen omnes utriusque sexus , et cujusvis status aut dignitatis perso- D nae , quae haereticorum cujuscumque sectae coetus adeunt,

B in quibus conciones . st catechismi, aut qui eumque eorum ri- , tus , praesertim a S. catholica Rom. Ecclesia damnati exo v eentur, quoties hujusmodi exercitiis quovis praetextu, et occa- ο sicino . etiam simplicis curiositatis assistunt n. iii De quadrim. e. 9. num. s. eι S. Diuitigod by Gooste

214쪽

II rUt peccator publicus ad participationem Sacramen toriam haereticus non est admittendus et . Et matrimonium cum haeretica parti catholicae leges Ecclesiae interdicunt a , sicut nec ut patrinus admitti potest haereticus in matrimonio ; 3.' communicatio in ciuilibus in indifferentibus, ac politicis, quae periculo ruinae , et scandali vacat, non est prohibita: imo non est prohibitum propter urbi, nitatis ossicium interesse ritui salso, modo non participatur in actu ipso salsae religionis, salvis tamen observationibus praeno

De disputatione cum haereticis jure naturae pri-mum tenendum eam vetitam esse et disputantibus , et audientibus, ubi periculum adsit spiritualis ruinae. Iure canonico sic cautum est 3 : re Inhibemusis na cuiquam laicae personae liceat publice , vel priis vatim de fide catholica disputare: qui vero contra is fecerit excommunicationis laqueo innodetur : isquam intellige serendae sententiae , et ad disputationem proprie dictam pertinentem 4 .

Vetuit etiam Ecclesia lectionem librorum haereti- eorum , aliorumque , quos justissime catholicus abhorrere debet. Sed de hoc argumento egimuS, cum Sacrae Congregationis indicis naturam, et munus interpretati sumus 5 . Demum de societatibus occultis

aὶ Sio non videtur peccaro, qui interest honoris personalis causa , sive matrimonio, quod coram ministro haeretico celebratur . sive exequiis , quae serent ritu haeretico ; secus vero si interveniret ut testis in matrimonio religioso coram ministro haeretico . Sive schismatico. 1ὶ Confer emet. 2. e. 3. pag. 53. 2. volum. 2ὶ Conser eonet. 12. e. 17. cit. vol. 2.

215쪽

fallaci medio, quo utitur impietas, et liaeresis ad veram convellendam fidem , juvat constitutiones referre Clementis XII, Benedicti XIV, nec non Pii VII, et Leonis XII. Et re quidem vera ann. t 38 cum jam dissu.sa esset dicta societas liberorum muratorum , Seu des Francs mcons,vel aliter nuncupata,Clem. XII const. In eminenti Societates , coetus , conventus, collectiones, Bggregationas vulgo des Francs mcons, vel aliter appellatas perpetuo damnavit praecipiens omnibus christi fidelibus , sub poena excommunicationis ipso sacto incurrenda, et Summo Pontifici reservata, ne quis Praesumeret hujusmodi societates inire, receptare , occultare , in iisque inscribi . aut interesse. Benedict. XIV ann. x Si Bulla Prooidas renovavit, et confir- navit easdem leges considerans , quam mctgna Per Nicias catholicae religionis puritati per has soci rates inferatur. Pius VII novas societates occultas Carbonariorum dictas sub iisdem poenis in universum inhibuit. Postre mo Leo XII ann. I 8asi prohibuit non solum sub poena excommunicationis, ne quis istis societatibus addicatur vel intersit, vel laveat; sed praecepit ut reveletur ordinario locorum, quicumque cognoscatur ad easdem societates pertinere, simul declarans Vi prorsus carere iuramentum, quod ab earum sociis praestari solet.

216쪽

CAPUT IV.

DE SIMONIA.

CONCLUSIO PRIMA

Simoniae natura extricatur, Necies ejus enucleantur. Ante haereses, et schismata simonia crupit in Eccle. Sia, auctore Simone Mago, a quo nomen Simul, et insam iam nacta est. Ipse namque primus obtulit Apostolis pecuniam dicens: Date et mihi potestatem 1 . Hujus atrocitas ex canonibus declaratur, in quibus vocitatur Mes, tabes, PeStis, uulnus cancrosum, sacrilegum, idque vere et proprie tale a , horrendum nimis, crimen Omnibus majus , haeresis, dum nempe quis perVer- se judicet spiritualia pretio temporali acquiri posse. Cum communi DD. sequentium D. Tho m. definitur e Studiosa voluntas emendi, Vendendi pretio temporali

aliquid spirituale , vel spirituali adnexum b . Unde

la in Nam simonia fit injuria rebus saeris . et ipsi Deo tamquam auctori supernaturalium, unde nec rei parvitatem per se admi lit nisi ex. gr. res modica , uti sit in c. 18. de Simonia, praes matur esse mere donata , et non data tamquam pretium. bl Dieitur studiosa noluntas idest deliberata , quas aliquando sullieit etiam sine opere ; excludit tamen omnes motus volunt tis non satis deliberatos , vel procedentes ex ignorantia invincibili: emendi, et vendendi: quo intelligitur omnis con entio onerosa, et permutatoria, ex quo exurgit obligatio justitiae : pretio temporali: omnis enim ejus malitia est in eo, ut aestimetur spiritualo pretio temporali. Pretium vero temporale a BD. ex c. 8. e. 5. q. 3. et can. 119. et seq. c. eod. q. l. triplex distinguitur 1.' munus a manu , quod manus favoris dicitur , seu pretium muneris, uti est peeu-

217쪽

tria in hoc genere delicti concurrunt: studiosa poluntas dandi temporale pro spirituale, aut spirituali a nexo : Res temPoralis quaecumque sit pretio , temporali aestimabilis : Res miritualis, aut spirituali adnexa tamquam me . nia et quidquid nomine pecuniae venit, idest omnes res, quae sunt pretio aestimabiles, ut ex S. August. dicitur in c. Totum G. c. 1. q. 3. et sub hoc nomine veniunt etiam res promissae, etiam si a geretur de re mutuanda. Insuper intelligitur et remissio debiti, et simoniacus haberetur ex jure canonico Episcopus , qui ordinaret aliquem dispensando a titulo sub conditione quod nihil sit ab ipso postulaturus ad victum et sustentationem , ad quam flic ordinans teneretur ἔ 2. munus a lingua seu pretium linguae ; uti sunt intercessiones , laudes , preces , favoresque etc. quia hujusmodi Patroeinium est pretio aestimabile. Coeterum gratuitae et humiles preces a candidato beneficii per se vel per aliam personam in te positae non mediante pecunia , nec proprio munus a lingua , nee vitium simoniae essiciunt, uti patet ex c. latorem 121. et seq. 1. q. l. Si igitur canonteus actui electionis praemittit juramentum, quo Pr mittit se non electurum eum, qui hanc dignitatem pro se quaesierit , censetur excludere eum , qui simoniaco dignitatem quaerit, Nempe per preces armatas, aut per abusum potestatis saecularis; B.' munus ab obsequio Seu pretium Obsequii, uti est famuli, o conomi etc. Spirituale: per quod intelligitur non tantum incorporato, sed quod est aliquo modo supernaturato, et ad salutem animarum supernaturalem ordinatum. Quod tripliciter potest es so1.' intrinsece et quoad substantiam ex . gr. gratia santificans, vir tutes theologicae, et morales etc. 2.' eausaliter spirituale quod est eausa donorum spiritualium , et supernaturalium prioris generis eX. gr. Sacramenta . Ossicia ecclesiastica etc. 3. ' tamquam ethetias spiritualia , uti sunt actus ex spirituali gratia , Vel quocumquo dono spirituali procedentes ex. gr. haptietare , ordinare , ossicium divinum celebrare, concionari, miracula sacere etc. Ita Suarea I. L. c. s. n. 1. de simonia. Spirituali adneaea : seu quod in se et intrinsece non est spiritualo , habet tamen cum spirituale connexionem , et hoc tripliciter sit 1.' antecedenter . si res temporalis praesupponitur , et primum ordinatur ad spiritualo , quocum ha-Bet connexionem cX. gr. vasa, vestes , templa , oleum etc. sunt

namqu0 per se quid temporale, et per consecrationem, vel benedi-

218쪽

Et quoad primum studiosae voluntatis gradus interpretando Species simoniae par erit distinguere nimirum : I.' Si quis internum propositum concipit dandi temporale, ut per hoc adquirat spirituale , aut vicissim , quin hoc propositum deducatur in actum , simOnia erit mere interna; a.' si alterutrum datur re ipsa eo animo et proposito, ut alterum velut debitum acquiratur , quin tamen is animus manifestetur ullo pacto, committitur simonia mentalis , 3.' si voluntas haec ab una tantum parte mani statur , offerendo temporale pro spirituali, aut vicissim, simonia dicitur pure conoentionalis ; 4.' si alterutrum , temporale vel spirituale praestilum jam sit sub conve utione ob tinendi alterum ex . gr. pecunia clata sit pro suffragio electionis, cujus dies nondum advenit, simonia vocatur mixta ; 5.' si pactio ex utraque parte completur , sit simonia realis. Datur et Simonia confidentialis, sesdeinceps eam interpretabimur. Denique si res ex Sespiritualis vendatur , aut permutetur pro re temporali , simonia prohibita juris dioini .et naturalis est: at juris ecclesiastici dicitur actu A, qui prohibetur ab

Ecclesia ex motivo Religionis ob reverentiam rebus sacris debitam , et honestatem illam , propter quam jus naturae prohibet simoniam , scilicet quia saltem habet speciem ac periculum Simoniae ex. gr. si duo beneficia inter se illicite , et sine superioris auctoritactionem ortinantur ad missae sacrificium, sacramenta etc. 2 ' eonineomitanter quae per intrinsecam necessitatem sunt conjuncta rei spirituali: uti est labor conjunctus ministeriis sacris 3.' eonse quenter si nempe aliquid secundum se quidem temporale tamquam essectus supponit causam spiritualem , uti sunt boneficia ecclesiastica , quae praesupponunι ossicium divinum , ordines ecclesiasticos tamquam causam, quia propterea dantur. Lessius lue.

219쪽

te permutantur si , vel quando res de Se quidem temporalis , et pretio aestimabilis ex. g r. sacrum oleum

venditur , etsi ratione consecrationis nihil petatur a- Iias esset simonia juris naturalis quia hoc est prohibitum a . Haec species posterior simoniae consuetudini , mutationi, et dispensationi Subjacere potest, nouprior. Insuper opus est intelligatur, quis actus ipsius studiosae poluntatis requiratur in dante , vel accipiente, ut sit simonia; finis enim operis, et finis operantis, Si Cut pretium operis, et sinis, quem intendit operans, distingui inter sese possunt, hinc advertendum quod I.'Tes temporalis potest considerari ut motiotim detem minans, propter quod res spiritualis , et vicissim res temporalis datur; quod motivum potest esse vel principale ita ut sine eo non determinaretur Voluntas, Vel accessorium ita ut partim influet in alterutrius voluntatem ; a.' res temporalis potest dari propter motivum extrinsecum , puta honestae Sustentationis, et tunc vel intendi potest princiρaliter, ita ut non ageret minister, si non esset eam accepturus; vel nullatenus intendi potest; vel accessorie tantum , puta, Si facturus esset rem spiritualem amore Dei, sed nihilominus spectat ad rem temporalem , quae ipsi obvenit. Quibus positis collige i.' simoniam committi juxta Canones, si res temporalis intenditur ut motivum sive Principale , sive accessorium propter quod res sacra

datur , aut vicissim 3 . Implicita enim his in casibus Tes temporalis habetur ut pretium rei spiritualis , ubi

220쪽

tuitur a ; a.' si molivum omnino sit extrinsecum , qui nullatenus intenditur, ita ut omnino non propter Pretium temporale res sacra datur et vicissim , justus titulus tunc habetur, nec simonia datur b .

a Ilinc qui Episcopo, aut Principi gratis inservit eo motivo, ut

postea beneficium consequatur . videtur reus simoniae.

bJ Ηine justus est 1.' titulus susιentatio ministri Melesiae l. Cor. IX quamvis ille, qui ministerium spirituale impertitur, qua rat principaliter rem temporalem et ideo sit peccati reus, ut communius D D. tonent quia sic non datur res temporalis ut pretium. Rem de hac sustentatione ante pacisci licet, quam ossicium

sacrum suscipiatur arg. c. su. 1. q. 2. ubi dicitur stipendia sanetis laboribus debita seeundum ordinationem eanonum , 2.' titulus laboris eatrinseci seu obligationis aliundo non debitae et in gratiam alterius susceptae c. significatum de praebend. De labore n cessario tum ad praeparandam concionem , tum ad ipsam habendam Suareet asserit c. 21. n. 15. esse materiam Simoniae, quia Ordinatur , ut homo fiat aptum Sp. S. instrumentum, nec distinquendum esse ob id quod labor iste in aliquo homine sit major. 3.' titulus gratitudinis sic tamen, ut ne quis ad eertum modum gratitudinis ante se obligaverit, quam spirituale acceperit, nec animum habeat simoniacum. Hi ne etsi videtur absque simonia deduci inpactum posse , quod offertur ex titulis extrinsecis, si fiat juxta consuetudinem Ecclesiae propter titulum sustentationis , uti dictum est, item laboris extrinseci, et damni emergentis, uti si quis suis impensis secerit iter ad concionandum etc. ex titulo tamen gratitudinis non est ita, quia videtur simonia, et id opponitur tot decretis quae pacta quaelibet circa res sacras prohibent. Insuper quia tali pacto prohibitio simoniae eluderetur. Hinc damnatae pro p. 45. et 46. ab Innocentio XI. a Dare temporale pro spirituale non est simonia ; quando temporale non datur tamquam pretium , sed solum tamquam motivum conserendi, vel essiciendi spirituale, vel etiam quando temporato sit tantum gratuita compens alio pro spi-stituali, aut e contra. Vide Concit. Trid. sess. 21. c. l. dε reform. ubi prohibuit recipere etiam sponte oblatum , quod olim in collatione ordinum eb in concessione dimissoriarum fuit permissum ;uti etiam ratione examinis in concursu Sess. XXIV. c. 18. de νε- sorm. . .' titulus consuetudinis modo irrationalis non sit ex mento canonum , aut talis evadat, exigendo importune , anticipato ,

praemisso pacto, aut plus quam superiores ecclesiastici eonce-

SEARCH

MENU NAVIGATION