Sibyllarum in veteri Ecclesia auctoritas et historiae ecclesiasticae ac theologiae conjunctio opus p.m. Francisci M. Leoni ... Notis, & illustrationibus auctoris ejusdem auctum

발행: 1744년

분량: 88페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

61쪽

1γ .Quum autem Theologi laudati magni , atque nobiles in Ecclesiasticis monumentis adeo copiose vertati sint, adeo di-

pend. ad Gregor. Turonen. cap. IIo. Non destitit ab inceptIs parentis sui sue tensor , dc filius Constant. Copronimus , qui etiam cum Iconis cultum m. reliquiarum interdixit. V. Theophanem in ann. olim nonnullos hujus ermris semina jeeisse . suspicantur quidam, quod Hieronymus vitium hoc exprobrare videatur Eunomio, &Vigilantio. Vide Hiemnym. contra vigilant. Errata haec damnata In Conc. Nicaeno altero. Sunt qui hunc etiam errorem tribuunt Iconomachis quod Eucharistiam imaginem Christi dixerint , ut negarent Christum revera e me praesentem EucharIstiae . Qua de re U. Natal. Λ κ. differt. 6. saec. um ., qui recte , ut ipsi solemus omnes, sensi me Et con classas, demonstrat, de Eucharistia contra Dallaeum. Ioannes Damascenus Saracenorum Caliphae a secretis suit , cum lMrro multas epistolas l ipsisset in perfidiam Leonis Hauri & Iconomachorum ad amicos , odium in te vertit ejusdem Leonis qui consecta epistola quadam , ut criminis occasionem nancilceretur . accusatus ad Damasci principem, ei dexteram amputari jussit , quo eidem miraculo Dei parat restituta est . Ita Dan. Hierolblvmit. in vita Damasc. Sunt autem , qui id negant sactum , quod fabulam redolere videatur . Verum si haec ratio sufficeret , jam de veteribus tactis quamplurimis actum esset . Vide Spanhem. hist. Imag. Rest. sin. H. num. I 3. Caeteriam Propugnator imaginum acerrimus suit Ioannes , qui secedens Hierothlymam ordinatur Presbyter , dc anno CICCXXX. 1cribere coepit pro catholicis contra Eicon laitas , mortemque subiit anno CICCL.

accusator in referendis monumentis priscorum , ceu minus diligens examinator , dccredulus. V. Baron. II. num. 73. , & Causa n. exercit. κω. num. 38. Μulta ab eo scripta circumseruntur , multa oue itidem ei perperam tribuuntur , de quibus Caves a cul. Eteonoctast. dc Natal. Alex. saec. Um. S. Irenaeus, , Tantae igitur os elisionis cum sint haec, non oportet adhuc apud aliosis quaerere veritatem , quam facile est ab Ecclesia sumere . cum Apostoli quasi in ,, depositorium dives, pleniis me in eam contulerint omnia , quae sint veritatis'; utiis omni, , quicumque velit, sumit ex ea potum vitae : haec est enim vitae introitus, , , Omnes autem reliqui lares sunt . 8c latrones . Propter quod oportet devitare quiis dem illos: quae autem sunt Ecclesiae , cum summa diligentia diligere , & apprae- ,. hendere veritatis traditionem . Quid enim λ Et si quibus de aliqua modica quar- ,, stione disceptatio esset . non ne oporteret in antiquissimas recurrere Ecclesias , in is quibus Apostoli convertati sunt , & ab eis de praesenti quaestione sumere , quod is certum , dc re liquidum est Quid autem si neque Apostoli quidem scripturas reis liquissent nobis , non ne oportebat ordinem sequi traditionis , quam tradideruntia iis , quibus committebant Ecclesias Cui ordinationi assentiunt multae gentes ham, , barorum eorum , qui in Christum credunt sine charta , & attramento , scriptam δε habentes per spiritum in cordibus suis salutem , dc veterem traditionem diligenteris custodientes dcc. lib. 3. C. 4. S. Augustinus libro contra Cresconium agens de haereti eorum baptismo is Quamvis

, hujus rei certum de scripturis canonicis non proferatur exemplum , earumdem ta- , , men scripturarum etiam in hac re a nobis tenetur veritas , eum hoc facimus , ,, ouod universae jam placuit Ecclesiae , ouam ipsarum scripturarum commendat au-

ctoritas: ut quoniam sancta Scriptura sallere non ioest , quisquis falli metuit hu- ., jus obscuritate quaestionis , eamdem Ecclesiam de illa consulat , quam sine ullata ambiguitate scriptura demonstrat cap. 33. Innumera afferre huc possem , quibus consuetudo Doctorum probatur in dubiis rebus . sive ad interpretationem assequendam divinarum litterarum , sive ad dogmata tuenda , sive ad ritus , ceremoniaique explicandas, quibus , inquam , do torum m. suetudo probatur confugiendi ad documenta Ecclesiarum , quibus tota quanta est traditio nititur, quam coachi tandem aliquando sunt vel inviti admittere etiam qui nuperrime ab Romana religione desciverunt; sed loca haec duo instar omnium este possunt s

62쪽

ligenter, ut eruditionis, atque doctrinae fontes plenissimi meritissimo jure habeantur e videntur ne vobis qui in conscribenda historia Ecclesiae se exercuerunt , imprudentes Theologiae , ignarique fuisse Z Mihi profecto non videntur . Nam

rudis divinarum rerum ad monumenta qui se Ecclesiae rimanda confert, necesse eth, ita faciat intelligendo , ut plane ni

hil intelligat. Et re quidem vera Hegesippus ex Iudaeo Chri

stianus, qui princeps dicitur commentariorum ecclesiasticorum libros scripsisse, ut legere est in chronico Alexandrino, praeter originem Ecclesiarum , & incrementa religionis , Omnem ecclesiasticam doctrinam adeo feliciter consequutus est , ut nostris historicis facem praetulerit. Utinam vero elucubrationestanti Viri minime interiissent ό sane ex iisdem comperta es

set sanctitas morum purissimae illius aetatis , & quod caput est , doctrina omnis Ecclesiae comperta simul , quam profe

cto ex necessitudine cum Aniceto R. P. , apud quem Vir egregius primo anno Commodi Imperatoris decessule , sertur , universam didicisse , eamque in libros suos transtulit se, simillimum vero est. Sed periere illi temporum incuria, nec supersunt nisi frustula quaedam paenes Euiebium, & Stephanum Gobarum in bibliotheca Photii minus sncera fortasse , ac procul dubio mendosa , sed nisi ego fallor turpissime , per se satis apta ad excitandum triste eorumdem , Scinexpiabile desiderium a . At ut eo redeamus, unde paullulum

sunt, cum de hae re neque hic agere nisi per transennam , ut dicitur , concessum sit , neque hujus instituti videtur , cum rei magnitudo & moles modum nostrum excedat . Vide Shelastrat. . de disciplina Arcani . Thomasin. opuscul. Μῶssy la Μ thode des Peres &c. a Hegesippus videtur orIgine Iudaeus suisse , atque nomen postea Christo dedic. se ex Stephano Gobam in Biblioth. Photii codic. a 3 a. pmpi nouus fuit Apostolorum

arvo , ut testatur Hieronym. de Scriptorib. cap. aa. , consuetudinem habuit cum viris Apostolicis doctrina . & pietate claris ex Euseb. lib. a. cap. a 3. , cum Anicet vero R. P. contribuli suo necessitudinem summam , a quibus origines Ecclesiarum didieit, diffusionemque religionis nuperrimae . Mortuus autem apud eumdem Anice tum imperante Commodo , ut resert Chronicon Alexandr. ad annum Commodi I. Porm L. Aurelius Annius Cejonius Commodus Verus adoptatus suit anno C. 13s. ab Adriano . Iuxta autem Climnicon laudatum confirmari posset , quod erutum ab antiqua inscriptione est Grut. pag. a 3. Ia. , Pagi III. eidem Commodo imperatorium nomen tributum , quod multi vertunt in dubium . Est tamen sine animadversione minime praetereundum , Anicetum ad Pontificatum pervenisse anno vigesimo Antonini h. e. I. C. CLVII. , igitur decedente Hegesippo sub Λniceto , non decessit sub

63쪽

lulum oratio deflexit , Eusebium , qui ab Hegesppo relictum munus suscepit , fuisse in Theologia non hospitem , sed contubernalem , dubitare quis potest 3 Eusebium autem cum dico, intelligitis , me de Eusebio Pamphili verba fac

re, qui historiam tradidit ab ortu Ecclesiae ad necem Seni ris Licinii , quique auctor habetur elegantissimorum eorum

operum, quae de m angelica praeparatione , in de emangelica demonstratione inscripsit , ubi quantum in theologia possit historicus , & quantum Theologus in historia valeat , res

loquitur ipsa a ) . Nec in divina scientia novi , verum enim vero docti vel inprimis semper habiti sunt peritique SoZomenus , Socrates , Theodoretus , qui ab vige-C L simo

Commodo Euseb. lib. s. eap. a4. Praeterea eodem Euseb. referente lib. 4. cap. II., di c. aa. Hegesippum commoralle Romae ad Eleutherium R. R. insinuatum est , qui lane sub Aniceto erat Diaconus , electulque est & evectus ad Pontificatum Μ.

anno C. CLXXVII. Quod si de L. Aurelio Commodo Μ. Aurel. Collega id dictum velint; Ergo decessit Hegesippus A. C. CLXII. ante Anicetum R. P. ut in chronico, sed non vidit Eleutherium evectum ad fastigium Ecclesiae , ut ex Euseb. l .

laudat. Caeterum commentariorum Ecclesiasteorum libra v. Hegesippi interiere praeter fragmenta nonnulla , ut in orat. Comentationes porro illas versatas potissimum esse

in reserendis placitis , institutis , gestisque R. E. animadvertit Tillemoni. in He resipp. Historiam autem de excidio Urbis Hiemsolym. perperam tributam fuisse H gesippo , probat Cave saecul. Ariano, ubi de Ambrosio agit Μediolanensi p. I 69.s a Eusebius Caesariensis , qui ob necessitudinem cum Pamphilo summam, Pamphili , cognominari voluit, natus dicitur circa C. R. CCLXX. De eo autem Antipater Bostrens. , qui Eusebio insense adversatus est , sertur dixisse . Ego vero , quod uultum quidem in historiis vir fuerit , , aibu ex veteribus scriptis illius latuerit mi tiam , consentio , is confiteor . Quod cum adversarii si , maximo cuipiam testimonio esse debet in laudem Euseb. In ams Nic. II. ach. s. scripsit Chronicon bisariam tributum, primo egit de Chaldaeis, Assyriis , Μedis . Persis, Lydis, Hebraeis, AEgysiis, sed ibi acta res haud integra ad nos pervenit : de in In compendium illa re-

egit , eaque tribuit in derades , ut propterea canon Chmnicus nominetur . Pars utraque absoluta ante N. C. Demonstratione evanRelica insuper scripsit libros xv. , in quibus vindieat ehristianam religionem ab Philolbphorum cachinnis , & contra Idololatras pugnat , atque sapientes . Atque Libros xx. de evangelica demonstrati ne, quorum I dumtaxat supersunt. Ibi autem praecipue Iudaeos convellit. Tandem Historiam Ecclesiasticam , quam exorditur a primordiis Ecclesiae ad tempora Seni ris Licinii , quae compleetitur annos CCCXXIV. , quod putant ad Nicaen. Synod. perduxisse . Vide Anton. Pag. familiae nostrae lumen claris s. Prolemm. ad iassert. Hypat. num. 23. 24. as. , idque adversus Valesium pnaefat. de Vita , & 1eripi. Euseb. Μulta preterea alia elucubravit . quae videri possunt apud Cave p. II 4. Acc satur a nonnullis, quod Arianorum partes severit. V. Pag. Crit. in Bamn. Tom. I. non tamen pmpterea sequitur Arianum sententia fuisse , ct animo . Ab aliis quod errorum Arii patrocinium susceperit , ac vere Arianus fuerit . Vid. Ariem Critie. Ioan. Clerici Tom. III. Vindicatur a non memine ab accusatione hac , & nota . Vide Gulielm. Cave diis. 3. in calce Histor. suae litterar. de Seriptorib. Ecclesias . Amicus Constantini Μ. certe suit : an autem eidem baptisma ministraverit jam necis sub dentibus ipsis. Vid. Pagi, lac, laud. Fleury saeculo I v. Tillemoni. in Con flamin. Μ. dcc.

64쪽

Osimo anno Imperii Constamini Magni , ubi fortasse desiit Eusebius , ad Juniorem Theodosium , & Valentinianum Ecclesiae historiam litteris tradiderunt a J s itidemque eosdem qui sequuti sunt Philostorgius, Evagrius, Nicephorus Monachus, Casis odorus, Victor Uit ensis Episcopus , Georgius Florentius, Gregorius Episcopus Turonensis, Paullus Oroitus, Ni eephorus Callistus, Venerabilis Beda b), & alii complures,

ta Soetomenus Palest Inus Valaso, non Salampniis, ut Nicephoro visus est, quos ab salamane quodam sibi consanguineo, non ab Urbe Salamine agnomen nactus sit, scripsi historiam Ecclesiae annos complectentem CXU. h. e. ab anno CCCXXIV. ad annum CD XXXIX. , quam Theodosio Imperatori nuncupavit, pravis auctor , ac serius , qui non nemini videtur mit . nonnulli ante Socratem scriptisse ; V. Vales. Hist. Tripari. Iuris non solum , sed divinarum rerum peritus habitus est . V. Hieronymi de S. E. Socrates exorditnr historiam suam ab XX. anno Imperii C. Μ. , non a primo diis , ut Cave putat, & ad annum CD XXXIX. perduxit . In illa autem multa recensentur, tamquam in exordio, quae diu antea acciderunt: in sectum Novatiana la-he, suspicantur multi , fuisse Socratem . Verum s ixter haeredicos Novatianos enumeratur, cur non catholicus habendus λ Excusari non posse potius a gravitate tum strii, tum rei di eam . proinde illi evenisse , quod hujusmodi hominibus contingere solet , videlicet illud Horat. in poet. sectantes Levia deficiunt nae P. . animique . Uid Du Pin. TOm. 3. p. a. Attamen quae theologiee tractat , recte tractat . V. Ueses. in Euseb. p lat. Se . Theodoretus ducit historiam ab anno CCCXXII. ad Α. CDXXUM. , proin relata refert ab Socrate . & Soromeno , indeque historia haee , edita simul, trium aucto rum , vocatur passim historia tripartita. De hoc Photius Cod. 3ria omnium , inquit , qvox proxime nominavi, convenienIem magis historiae flum adhibet . Clarus enim , is grandis est , minimeque redundians et nisi quod translationibus interdum audacius , poenrenepte utitur apud Cave sate. Nestor. theologumenae ejus supra a nobis laudata stant . Addit Dupinius neminem preter Theodoretum . suisse eximium in omni sacro , &ecclesiastico scribendi genere . Nou velle Biblioth. lac. cit. Multa tamen ab illis re licta narrantur ab hoc , atque memorabilia . pag. aM. Hinc integram habebis altibus f b Philost orgius Capadox historiam Eetlesiasticam seripsit ab Arianae haeresia ortu ad mortem Honorii Imperatoris h. e. ad A. C. CD XXIII. Verum non est haec historia lagenda sine diligenti advertentia animi , quod multa in ea deprehendan tur furiaris Arianorum , Eunomianorum , & Ammatorum . Inveniuntur tamen mutara ab supra laudatis auctoribus aut ignorata , aut praetermissa. De hoc Phot. cod. 4o. mptus auctor , & quasi poeticus friget interdum . U. edition. eius Genevae I 643. n q. cum protex m. Iae. Gothosredi . Contra Porphyr. pro christianis scripsisse serunt opus deperditum, immo id ipse de se profitetur l. I . c. I . Ex agrius Scholasticus Epiphanes floruit A. C. DXC. scripsit Ecclesiastieae historiae libros v I. complectentes annos circiter CLXI. h. ec ab Ephesina Synodo ad XII. viraeceptum Mauricii Imperatoris. Sic Photius de Evagrio . Sisus baie non ingratus , tametsi interdum redundare quedammodo videatur , eerte in doctrinae veratare ceteris bis ricis accuratior est cod. a 9. Multa item scripsit pro Greg. Antioch. deperdita . V. Cave. Scripsit igitur ad A. C. DXCIV. Nicephorus Copronymi Notarius Constantinopol. , Monachus , dein Patriareha cla ruit anno CI CCCXI., ct historiam seripsit a caede Μauricii Imper. ad annum CIC LXIX. quam ex graeco latinam fecit Pet. bvius. ediditque. Parisiis 1616. 8 Photius ,

obscura pille hunc antecellores , ait, sed in illud Horatii impegisse . Brevis esse lab

65쪽

quibus utriusque disciplinae possessio propter exant latos in

utraque labores , vindicanda cit . Praetermitto Epiphanium , Philastrium , Hilarium Pustavi ensem , Optatum Mile vita num , Diodorum Antiochenum, Russinum, Eutropium, Da masium , sive Ana Italium , & alios innumeros , tum quod

omnes commemorare nec hujus instituti est , neque temporis;

is, obscuras M. Cod. 66. Cui si Epitomen Photii addas urar. libr. Theophylacti degesis a Mauricio, habebis integram historiam . Uersi a Pontano libri sunt , & editi

26 4. 4. V. Phot. cod. LXV.

Cassi odorus Senator tripartham historiam m epitomen redegῖt , chronicon etiam ab δε damo ad Theodoricum Regem perduxit , quod Uossus pes undat de histori latin. lib. a. cap. I9. , sed quod consulendum venit non uno in loco, & libros vir. de rebus gestis Gothorum seripsit. Multa ab eo hauriri possunt spectantia ad Eccles. H. U. Edit. Veron. sc ipsit etiam theologica plura. Floruit Eccles. Lee. v I. Vietor Episcopus Vitensis seripsit inter alia hi oriam persecutionιs Afrieanae situr Visndalicae sub Gen serico , is manerico Vandalorum Regibus, addiditque actam. Mo-

i. achorum Martyr in Carpensis di Eeess . Hoc opus ad complendam E. H. horum temporum h. e. ad annum I. C. CD LXXX. maxime necessarium ducitur . V. Biblioth. PP. Tom. vi Ir.

Georgius Florentius Gregorius Arvernus nobili genere ortus dieitur A. C. CI XLIV.& Α. C. CI LXXIII. Epitcopus Turonensis creatus , auctor habetur eorum , qui ingestis rimandis Virorum SS. operam exereent , de quibus memorabilia multa tradidit , & mirabilia simul, praeter annales Francorum, e quibus non exigua pars eruitur H. E. Vide Tom. xx. Biblioth. PP. ipse de te fatetur in conscribenda historia serpere humi apud Dupin. Bibl. T. Iv. Defensor Theodori Episcoph Massiliensis , &propugnator dogmatis de res lirrectione mortuorum in diiciplinis Sacris fuit U. Hilduin. Abb. epii l. ad Ludovic. Imper. Paullus Orosius Praesbyter Tarraconensis, gente vero Hispanus floruit A. C. CCCCXVI. scripsit historiam adversus Paga nox libris v I r. contenta , quibus de eversione Romani Imperii adversus Christianos calumniam studuit repellere . Cum autem prophanarum quoque rerum historiam ad illustrandam Ecclesiastieam vaIde conserre omnis non fateri non debeat , praetereundus Orosius non erat , a quo res hujusmodi examinatae diligenter traditae sunt . Plurima ad Theologiam spectantia tractavit , α scripsit, de quibus Cave Leeui. Nestorian. A. C. CCCCXVI. Nicephorus Caylistus Xantopuli filius E. H. scripsit libros xx m. h. e. a C. N. ad Leonis Philosophi mortem, nempe historiam compraehendit se annos circiter CI CCC XI. Post renii libri periere ; supersunt priores xv m. desinentes historiam ad Phocae imperium , videlicet in annum CICX. juxta Dionysianam .Eram . Re praehenditur vehementissime mendola non raro commentitia, & vana narrare. Nonnulla tamen , eaque nec pauca , nec parva Nicentioro uni debemus , quae in dubium verti , ni ii temere non queunt . Videtur claruisse A. C. CIDCCCXXXIII. Nonnihil seripsit etiam in re theologica , ut, hujus disciplinae minime jejunum suisse , appareat . V. Cave saecul. Vic leviano in addit. Venerabilis Beda A. C. I CCXXXI. historiae Ecclesiasticae colophonem imposuit. Habes ab eo , quae ad Ecclesiasticos annales iaciunt . Scripsit namque astronomica quaedam, ac de temporum ratio e , de sex Μundi aetatibus , de Paschate , is AEquinο-ctio, Nart rologium , de situ Hierusalem, locorum M. , de Vitis M. Felicis , rida- si ire. sunt numero octo . Non ignoro criminari a multis , quod volumina vitiis scateant non paucis . Verum habes ab iis rationem studiorum, atque scientiarum illorum temporum; habes, quibus iacillime addas; habes postremo, quod ab alio non habes. Hunc autem Theologum eximium sutile, si quis dubitet, mitto ad ejus elu

66쪽

ris ; tum quod de eorum celebritate in utroque studiorum genere qui dubitat , non video , cur quando lucet , an Sol

1it, vel non sit , dubitare non possint ca .

cubrat Iones, mῖtto ad ΜaI- rIensem de pestis Anglor. lib. 3. e. 3. M lito ad Dan. Mabillonium sec. 3. p. I. in sare. Benedistin. Editis Colaniensi anno I 6ra. tribuit

univers. in Tom. v II.

a Epiphanius Patestinus Episeopus Salaminus , Druit 1 arcu lo Eeelesiae IV., diacitur etiam Episcopus Constantiensis , quia illud nomen in hoc mutavit Urbs ea in Cypri Insula lita; multa feripsit eum theologica, tum historica , laudatur autem inprimis Panarium , sive adversus haereses LXXX. coeptum A. C. CCCLXXIV. rogatu Acacii. & Paulli, quod perduxit ab haeresibus Iudaeorum ad insillianos sub Constantio ortos . Laudat h ux Photius eod. Iaa. , & illustravit elefanti sit me Pelavius die. Nonnullas tamen sectas priorum temporum ilIum effligisse , si vacabit . ostendemus in eo , quod In manibus habemus , de haeresibus opere . Vid. etiam It tigium. Philastrius , vel Philaster ut placet Cave quo anno natus sit , quove Episcopus creatus Brixiensis , non constat inter eruditos , constat tamen amicum suisse Ambrosii Mediolan. , nec ultra annum CCCLXXXVIII. vitam produxisse . Scripsit de haeresibus xxv xxx. ante adventum Christi , post vero CXXVIII. , ut apparet &Gaudentio Phila strii in Brixiensi sede Reeestbre r quamquam dumtaxat post Christi adventum CXXII. ad noς pervenerint . Pugnavit itidem contra Auxentium Μedi lan. Arianum , ut in utroque studiorum genere eximius evaserit . Vid. gesta Conc. Aquileisns. contra Pallad. , & Secundian. A. C. CCCLXXXI. in Corp. Cono. Tom. a. Tractat. de translat. S. Philastri B. Ramberti quadragesimi Brixi ensis Episccopi. Erasmus illum putavit Graecum Tom. I x. , Cave Hispanum. Ughellus credidit illum eve tum ad Episeopatum A. C. CCCLXXXI. , ac sedisse annos viri. Vid. edition. I. Alberi. Fabrieli Amburgii irai. Αecusatur a Cave , Philastrium multos habuisse haereticos tali nota omnino immunes. Leculi Arian. Errat Dupin. , qui eum mortuum dicit ante Ambrosum Tom. II. Hilarius Pictaviensis Episcopus floruit A. C, CCCLV. ex Banoesi calculis . Certe interfuit Biterrensi Synodo A. C. CCCLVI., ac strenue pugnavit cum Arianis , scripsit plurima theologumena , sed fragmenta de Ariminensi , α Seleuciensi Conventibus maxime ad historiam faciunt . Improbrantur ei nonnulla . Videlicet earnem Christi ab omni dolore immunem credidisse . de mundo simul creato, non dierum successi ne . U. Eras praefat. in Hilar. I. Gillotium &c. , sed facile a nostris defenditur

V. Natal. Alexandr. tacui. Iv. cap. 6. artic. VIII. s. Huarius Falticana cothurno at

tollitur , , cum graeciae foribas adornetur , longis anterdum periodis involvitur , ἐν alectione fimpliciorum fratrum procul est. Hieronym. epist. II. ad Paulin. optatus Mileuitanus acerrimus impugnator Donatistarum videtur floruisse anno CCCLXVIII., quamquam libro II. Pontificum agmen claudat Siricius, quem additum fuisse a librario putat Baron. ad A. C. 368. , scripsit de schismate Donatistar. Iib. var. Cave existimat a varietate styli septimum , quem habemus . non esse illam, quem optatus elucubravit, aut solum sex libros scripsisse , ut Hieronymum , ait , tradere . Scripsit & alia , de quibus V. Priorii edit. Parisiens . A. C. MDCLXXIX. Diodorus Anthehenus , qui etiam Tarsensis dicitur propter ejus Ecclesiae regimen floruit A. C. CCCLXXVIII., interfuit Oecumenico Conc. Constantinopia. Vir omniquaque doctissimis, Cave affirmante, praesertim in assequendis sentibus naturalibus, atque nativis divinarum litterarum; Nam vetus Instrumentum interpretatus est uniis versum , quod opus integrum extat , nec non partem Testamenti novi r hostis habetur acerrimus Appolini starum : scripsit inter alta Chronicon , quo illud Eusebii emendavit . & libros II. adversus haereticos . V. Phot. cod. Ioa. & ra 3. Basidium epist. I 67. Ne cliesu Catal. lib. Chal. cap. ad. Videtur tamen notam aliquam i

67쪽

Ex quibus quid essicitur inde ' Essicitur sane , ut iplani

audiamus rei naturam vociferantem , Theologum non jeju

currisse, quod ab eius schola manarit Nestoriana haeresis. Verum exiit Nestorius quidem , haeresis fortasse non exiit , tametsi multi ex discipulis Didori Nestorio favi 1-

se, de praehensi sint. Certe, quae inveniuntur Poenes vir. Mercatorem edit. Garner. Part. a. Poenes Leont. lib. 3. contra Euthychen , Poenes Facund. Hermiens. Aeta Syn. V. Collat. s. perperam Mompsuesteno tributa, vitio omni sunt deferata.

Rufinus Tyranius Presbyter Aquildensis praecipue claruit A. C. CCCXα , primo Amicus i c contubernalis Hieronymi , deinde hostis ejusdem insensus . multa elucubravit theolosica non ab omni libera errore . quippe qui a Didymo in origenis institutis versari didicit . cujus opera e graeco idiomate in lati nam transtulit linguam , quemadmodum Historiae Mesesiasticae Eusebianae principem partem , eui addidit historiam succedentem , ac Balilii Caesariens. , & NarianE. quaedam & alia permulta . Ecclesiast. Histor. lib. II. exaravit . in quibus inepta multa , multaque falsa narravit , ut Socrates illis pro suis cum usiis sui siet , deprehendes mutua-uisse inditeriminatim vera simul , & salta , iterum coactus est opus suum cudere . Vid. Socrat. praefat. in lib. a. Est autem observatione dignissimum professio m fides Rustini nomine apud Sirmundum non esse Rustini, quod pugnat cum doctrina Origenis , quem semper Russinus sectatus est , sed esse Pelagii , ut apparet ex M. S.Corb. Item quae legitur apud Mar. Mercator. Propter rationem eandem . U. Dupin. Τ. I. p. a. Quamquam contra scripsit Garner Russino esse alteram tribuendam omni no . U. eundem Dupin. N vel . Bibl. T. 3. P. I.

Eutropius non Presbyter nec discipulus Augustini, de quo Gennadius unice fert. duas scripsisse epistolas ad duas orores ancilias orsi contolatorias de scriptorib. cap. 49. ; sed alter Breviarii historiae Romanae auctor. , . qui sub Iuliano Imperatoreis militavit, & religione Gentilis fuisse videtur . Unde mirum videri debeat , Pto- lomaeum Lucensem , Philippum Bergomatem . Gelnerum , Poste vinum . aliosis que, hunc cum nostro Eutropio confundisse . Ita cive Hist. cit. Saecul. Nestoria- is no CCCCXXX. pag. 267.

Porro non esse utrumque Eutropium eundem v Ideo . hunc autem non fuisse christianum non video , quamquam nee christianum suisse certo a firmare ausim . Uocatur ab Suida Sophista Italus . Breviarium autem ejus historicum est ab V. C. ad Flavium Valentem Αup. , essi suum opus dicavit, quod in graecam linguam versum fuisse a Capitone Lycio testatur idem Suidas . Vid. Simierum in Biblioth. Petri Pirhoei. Damasus, sive Anastasius . Posuimus Damasum , quod crediderimus libri pontificalis auctorem Damasum P. R. , sed ut vulgarem opinionem shqueremur e quand quidem permulti decepti epistola Damasi ad Hieronym. . & Hieronymi ad Damalum , quas falsas esse ambas, Erasmus princeps, dein Holstennius , aliique ostenderunt, hunc librum, cui tamen saeta additio sit, Damasio tribuerunt . Itaque ex catalogo RR. o. collectum suisse opus Anastasi non dubitamus , esse autem opus illud nihil aliud , nisi catalogum ipsissimum Romanae Ecclesiae non sine ratione duis bitamus . Nam nec monumenta satis certa habemus hujus consiletudinis seribendi in Catalogo nomina P P. R R. , nec de illius antiquitate ab exordio Constat R. E. , nec repudiari illorum opinationem polle , putamus . qui arbitrati sunt , ipsum Pontificale Romanum , ex scriptis . lapidibus , actis Notariorum , praeterea ex PP. SS.

di Episcopis, tandem & publicis . privatisque monumentis suisse collectum . Igitur colligi potuit ab Anastasio, cum solum , sciamus , in lucem prodiissis seculo Ecclesiae v III. Laudatum enim suit ab V. Beda , qui certe vixit ab A. C. CICLXXIII. ad annum CI CCXXXV. Igitur si ante Α. C. CICCXXXII. demuς librum Anastasii publici Iuris factum, cui postea adjecerit historias Gregorii II., & Gresorii IlI. instar appendicis , quemadmodum speciem quandam appendicis prae se revera serunt, jam opus auctori suo vindicabimus. Nam Anastasius floruit inprimis Α. C. CICCLIV., qui

68쪽

num historia , historicum non expoliatum divina scientia vertari posse incolumem inter acutimma adversariorum tela etessicitur , ut , qui utriusque possessor est disciplinae , possit

etiam advertariorum tela in jaculantes omnia conjicere , &egregie convertere : essicitur tandem , ut qui praeteritarunIIerum memoriam tenet , eamque commode cum theologicis contemplationibus conjungere liud et , ac quasi cohibere glomeramen in unum , is revera & prudentissimus , & sapientissimus sit rite existimandus, quoniam, quid in religione verum sit acutissime videt, & eorum, quae perspicit, potest celerrime explicare rationem. Hactenus de iis , qui rigorem auri haudquaquam contenderunt solvere aestu . Nunc videamus , quantum nervorum ,& virium sibi adsciscat historicus divina scientia exutus , quantumque vicissim theologus memorabilibus Ecclesiae destitutus . Fiet enim hoc pacto , ut quae proposuimus initio Mathematicorum more , hoc est , directa prius , dein

inversa ratione probatum omnino habeatis , confirmatum

Poliquam igitur successione temporum , & mira varietate sectarum factum est , ut permixta , temperata studia haec perinde creverint , atque undς solent notho actae , & Borea vicissim , videlicet in molem ingentem , & praeter modum, factum est itidem , ut perterriti homines magnitudine rei ,

qui etiam scripsit historiam de translatione reliquiarum S. Tenedicti , dc sororis eius Scholasticae. Vide Arnol. mion Lign. Vit. lib. a. cap. 8. Sed consule inprimis Romanam Anastalii Bibliothecarii editionem ira g. studio , & labore Francisci Blanchini concivis mei Viri celeberrimi , in qua & Vitae adjectae sunt Adriani II. , dc Stephani VI. ab Guillelmo Bibliothecario conscriptae , nec non Lucae Holstenii ,& Emmanuelis a Schelestrate in hoe argumentum animadversones , & dilipentia omnis , 1 ed inprimis Blanehini labor immanis , dc numquam satis laudan

da cura.

a Uulgaris est apud Geometras consuetudo demonstrandi e converso . Olim autem id Dialecticis usuvenis te omnibus , atque in re hae Gorgiam Leontinum excelluisse testis est Plato in Gorgia . Quin etiam Tullius in partitionibus , dc in T pica ad Trebatium idem observavit . Μos est Scholasticorum ad hanc rationem ar-rumentandi confugere contra eos , qui sormam negant argumentationis , idque V cant , concludere per impossibile , quatenus compellunt adversarium , ut aliquam enunciat innum nepet, quam prius concesserat. Non est hic ludus verborum, sed recta ad demonstrationem itur , quae una scientim parit , veritatemque e putei profundo trahit.

69쪽

α varietate , quae principio in unum maluerant , secuerint in partes, non eo Iortasse consilio, ut quae vix vi avelli poterant , discerpta , atque disiecta manerent , sed ut distributio, quemadmodum in artibus, & disciplinis humanis, ita,& in ecclesiasticis divinisque institutis ordinem pareret, omninoque confusionem omnem removeret a . Uerum cum talia sint humana omnia , ut quanto in ParteS quaeque minutas distrahuntur , tanto vanescant citius , idcirco evenit

nostris quoque studiis elegantissimis, ut quae primo dumtaxat partita fuerant, summo deinde divortio divisa sint, de sic divisa paene utrinque desecerint b ).D Nihil

a Cum PP. SS. promiscue aperent de re eathechelio , contra Idololatras , 3cha reticos disputationes inirent potissimum vero in Sehismaticos memorabilia Ecclesiarum illustrarent , evenit , ut res Ecclefiastica , atque divina creverit 1 umop re , ac redigi in seriem , & in classes distribui peteret . Ioannes Damascenus primus habetur eorum , qui hoc praestarunt , quamquam auctor operum Dionysio Are pagitae adscriptorum videtur Damasceno sternisse viam . Porm Damalcenus . cim

ea medium laeculum VIII. edidit et v. libms de fide orthodoxa , quibus unive iam rem Theologicam dispertitus est . Nam erimo libm egit de Deo uno , & Trino, ejusque natura , & dotibus . Il. de Μolitione rerum , & opificio . III. de Incarnatione Verbi , naturarum uniono hypostatica , ac de Christi vita , morte , dc ad inferos descensu . IV. de Christi resurrectione , & alcensione , de fide , 8c Sacramentis , de SS. Reliquiis , & immaginibus , de lege Dei , & peccatis , de Sabbatho , 8c circumcisione , de Anticnristo , Ac Carnis resurrectione , tuncque

haec tractari inter graecos coeperunt scholarum more , non tamen monumentis , &memorabilibus expoliata cunctis . At inter latinos Lanfrancus ducitur princeps Berengarii adversarius saeculo Ecclesiae xx. , cujus tamen ad hanc sormam opus elucubratum ad nos non pervenit . Sequenti tamen seculo Petrus Ahaelardus III. li-bms edidit , quos nuncupavit : introductio ad Theologiam , sed Ac antea Ugo a S. Victore ediderat summam sententianum septem trinctatibus compraehensam . Apparet autem , haec ordinis gratia inter se descerpta sui ste , quod etiam in historicis laudati viri se exereuerint . atque Hugo idem habetur auctor chmnicon cujuspiam ad annum CIDCXXVIII. Tandem Petrus Lombardus omnia ad quatuor veluti capi ta suprema revocans scholarum nostrarum videtur fundamenta jecille medio laeculo Ecclesiae xiv. in quae capita, qui commentationes ediderunt . habentur principes Alexander Hales, Albertus, Thomas Aquinas . Bonaventura , Ioannes Scotus , Pereus de Tarentasia , Henricus Gandavensis , Udatricus de Argentina , Gulielmus Durantes , Gregorius Ariminensis , Augustinus Triumphus , Richardus de Media-viIla , AEgidius Columna , Raymundus Lullus , Hervarus Natalis , Franciscus de Μaymnis , Ioannes Neapolita , Albertus Patavinus , Durandus a Sancto Porciano , Petrus Aureolus , Ioannes Bassolis , Ioannes Baconus , Gulielmus Ο- Cham , Addamus Goddumus , aliique paene innumeri . quibus quantum divinas eientia pmsecerit , Vide Μelchiorem Canum de Loc. Theolog. Praef. Certum est porro , eandem sere formam Ius quoque pontificium induisse . V. Inst. Canon. Lanc. , dc Grav. ac Specul. Iuris. Demum Tractat. de Reg. potest . , dc pam Oann. de Parisiis &e. b Qui lustrabunt Nisoriam Lombardicam, seu legendam auream de Vitis ST . fa

70쪽

Nihil temere dico. Quis enim est vestrum , qui ignoret, huc spectare epistolas Sancti Martialis , libros decem Rec gnitionum Sancti Clementis jam pridem explosos, rursusque

in lucem prolatos, epitholas Pontificum Romanorum ab mox laudato Clemente ad Siricium 3 Ad hanc ferme aetatem Marcellini pertinere inventum, commentum Praedestinatiani, ac

nugas de haeresi Baria a mi , & Ancyndini : In haec ferme tempora rejiciendam ca) fabulam jam pridem explosam , vi deliin

cile conjicient , Historiam Ecelesiasticam iἰς temporibus jam exolevisse , & ad fabulas se convenit se . Eam enim ab homine oris ferm , is cordis plumbei suis. se scriptam , Vives ait , qui , quid fadius , pergit , dici potes λ suam pudeη-

dum es nebis chrisianis , non esse praefantissimos nostrorum Hvorum attus vertur , O accuratius memoriae mandatos . V. eumdem Vives de causis corruption. art. lib. II. & Canus , in illo , inquit, miraculorum monfra saepius , quam vera miracula I

sas . Hanc s legendam nempe bomo se fit ferrei oris , plumbei cordis , animi

certe parum severi, ae prudentis. Tuan. Sumpta haee comparatio est a T. L. Caro de Re r. Natura lib. H. v. 8as. Quin etiam quanto in partes re quaeque minutas

Distrahitur magis , hoe magis est , ut cernere possis Evanescere paullatim , stinguique colorem: Ut sit ubi in parvas partes discerpitur aurum , Purpura , puniceusque color cl.iri stimus multo, Filatim eum distraetus disperditur omnis: Noscere . ut hinc possis , prius omnem e mare colorem Particulas, quam discedant ad te mina rerum. Postremo &c.

a in sanctus Martialis unus ex LXX. Discipulis Christi , qui ad fidem eonvertit in Gallia , Lemovicenses , & Tumnenses , quique sertur duas scripsisse epistolas ad

Burdegalenses , & Tolosa nos , quas legere est in Biblioth. PP. Tom. III. , quasque inventas . sive repertas suis se in sacrario Basilica: Sancti Petri in Urbe Lemovi Philippo Galliarum Repe sedente. Andr. Saulsayus Pariliensis mirum quantum laborat, ut eas Martiali vindicet de Mistic. Gall. Script . in S. M. , sed frustra ; Nam in iis testimonia divinarum litterarum secundum versionem Hieronymi posita sunt. II. sibi nomen Apolloli tribuit , qui tantum discipulus fuit. III. quia agens de processione S. Spiritus somam dicendi uiurpat Symboli S. Athanasii . IV. Quod eas ignorarunt PP. priorum Leculorum , & qui eos proxime sequuti sunt . nec lucem viderunt ante A. C. CII LX. ex Chronteo Gaustidi Prior. Vosiensis . V. N. A. satis 'cul. I. arti c. VI. Acta quoque Martialis ab Aureliano successore , ut legitur, dc auditore Martialis in dubium revocantur. V. Greg. Turonens Hist. Franc. lib. I. cap. 3o. Cave faeculo Apostolico LXX.Libri x. recognitionum Sancto Clementi R. P. olim adscripti jam pridem suerant explosi ab Eusebio lib. 3. Hist. Ecclesias . ab Hieronymo in Catalogo Scriptor. E clesiastic. & lib. I. . adversus Iovinianum eap. I . Fuisse tamen ab Clemente conscriptos, sed ab Ebionitis violatos , putavit Epiphanius haer. xxx. , quod sensit quoque Rusin. de adulterat. libror. oriren. Vide pneterea Phot. Biblioth. cod. II 3. Verumtamen Α. C. CID L. Nicetas Pectoratus , seu Stethatus Monachus , di Presby

SEARCH

MENU NAVIGATION