De sacris, troezeniorum, hermoniensium, epidauriorum

81쪽

DEI INFERI.

Paus. II: 35, 10. ΤΟ ν ευ Κλυ:12900, et0 δε IJλ60z60υος to et=tetsυ δε αρωυ λfμυγὶν Ἀχε=00zfαν. Atque hoc quidem loco subsist0re poteram, nisi mihi proposui SSem, ut ad extremum do horoibus ad tria illa oppida pertinentibus pauca dissererem. Neque tamen de- Sideraveris, ut omnes fabulas, quae do heroibus ibi Dr0bantur, intentiore cura pertractem - rum sane difficilem maioremque quam pro meis viribus. Mihi satis urit ea, qua0 in illis fabulis maxime momorabilia videntur, adnotasSe. Ac primum quidem, ne iam tractata retractem, legentes, Si qui Epidauriorum fabulas cognoscere velint, ad libollum Wilamowitg-Mollendorsi delego. De heroibus II 0rmionsensium non multa cognita ha-bonius, in fabulis autem Troegeniorum complureS heroes

invenimuS. Quorum nonnullos nomine tantum novimuS.

Eo referundi sunt reges antiquissimi Tro egeniorum, velut Oxus, Althepus, Hyperes, Anthes, Aetius, TroeZen. De Pittheo ipso perpauca nobis comperta Sunt, praeterquam quod is templa nonnulla condidisse dicebatur. Post templum Dianae Emetaiγας monumentum erat Pitthei, ubi in soliis tribus Pittheus una cum duobus viris ius dicere credebatur. Quam fabulam Trougenios a Cretensibus mutuo

accepisse, Verisimile est; nam Pittheum eiusque Socios eosdem esse atque Rhadamanthum eo Sque, qui Una cum eo apud in ros ius dicero ferebantur, iam Supra monui. Quod Si probabitur, necussu erit iudicemus eam fabulam recentiore demum aetate Trougerin translatam e8Se, cum fabula, quae Rhadamanthum eius quo collegas apud inferos iudicantes facit, ad tempora antiquissima referenda e8Se non

82쪽

viduatur λ). - Neque aliter fabula Saronis e Creta originem repetere videtur. Ut iam animadverti, Saron qui cervam persequitur, Minoi simillimus est, quem fabula Crotica

narrat Dianam acerrime perSecutum eSSe.

Fabulam Orestis etiam apud Troegenios invenimus. Anto fomplum Apollinis aedificium erat, quod tabernaculum Orostis appellabatur. Fabulabantur Troegenii, antequam

caedes matris eXpiata eSSet, neminem Oresten hospitio eXcipere auSiam esse, eumque in illo tabernaculo versatum eSSe, quoad rite eXpiatus esset. Defossis victimis non longe a tabernaculo laurum enatum eSSe, quae Pud-

saniae temporibus viruisse dicitur. Ita fere fabulam Orestis a Troegeniis celebratam refert Ρausanias. Quae fabula cum fabulis Dolphorum Atticorumque ita consentit, ut Orestus auspiciis Apollinis eXpiatuS esse videatur. Alia quoque re utraque fabula consentit, quod caedes matris utrobique a collegio quodam magistratuum eX- piata esse credebatur. Suspicor enim novem illos viros, quos commemorat Pausania S, collegium magistratuum fuisse, quod cum archontibus Atheniensium quodammodo conferendum sit. Addere Velim nihil Obstare, quominus ea quae Pausanias scripsit: καὶ Vbυ ἔτι οἱ αT670νοι etωυ κα- , γαυet 0ν ἐυπιυθα δειπν00Gιν ευ Ἐγεγαις γγητας ad vetustum

privilegium publice conandi reserantur. Alio loco narrat

esso, ubi novem viri Troegenti Oresten purgaverint. Quaeritur, quomodo haec fabula cum illis conveniat. Fabula admodum vetus a PeloponneSiis, prae8ertim ab Arcadibus celebrata, furebat Oresten Oresthei in oppido Arcadia0 a Furiis vindicatum esse in aede Dianae Ἱερειας δ). Fabula igitur Troegenia, qua Orestes ante templum Dianae purgatuS eSse ferebatur, cum fabula Arcadia congruere videtur. Vori simile est eam fabulam Tro0Zeno vetustiorem eSSe quam alteram illam, qua Orestes ante templum Apollinis purgatus sessu dicebatur. Cuius fabulae originem ad

83쪽

ea tempora referendam esse censeo, quibus Oraculum Dolphicum maiorem auctoritatem consecutum erat. Cui opinioni convonii, quod Apollo ille, ante cuiuS Sedem scelus Orestis expiatum esse narrabatur, Θεαγ 0ς appellabatur, quum d0um Dolphis Oriundum esse iam Supra monui. Diomedem quoque Troegene invenimus. Neque tu

mon multa vestigia reliquisse videtur. In luco Hipp0lyti tum plum erat Apollinis 'Eat ατη iob, quod fabula f0robat Dio modum dudicasse, cum tempestatem effugiSSet, quae Troia revertentibus Gra0cis coorta osset. Idum ludos Pythios in honor0m Apollinis instituiss0 dicitur. Diom0d0setium Hippolyto templum eXstruXisse eique primUS Om

nium sacra fecisse narra butur.

Fabula Diom0dis ab rurgivis praeeipue celebrabatur, neque est dubium, quin Τro egenii eam ab Argivis ace0perint. Ludos Pythios a Diomodo institutos sesso Tro0gonii narrabant, quos cum cultu Apollinis Pythii vol Pythaol coniunctos eSSe inter Omnes constat'). Sacra vero Apollinis Pythaui Argivis praecipuo curae erant, ArgiS Sed QSv0tustissima Apollinis Ρythasei 0xstabat, cui alia sacra Argolica uidum duo instituta subisecta fuisso viduntur. Argis quoquo illi duo eum Diomedo ratio intorcessisse Videtur. Apollinis Δειραδ του tumplo, quod Pythaseus dodicasso ferebatur, Vicinum erat templum, quod Minoi vase 'Oξυδέ κε dicaverat Diomedes. Quae nocussitudo inter Hippolytum

Fabulam Thesei Tro0gono Athenas translatam eSSe,v0risimillimum est y). Nequo tamen continuo credideris omnes partes ad eam fabulam pertinentes Tro0g0nu siet seSSe, Sed potiUS anquirendum eSt, quae partes fabula sed heseae Tro0gone, quae Athenis oriundae Sint. Quod sub filioribus quaestionibus reservandum eSSe cen Seo. Hoc

84쪽

loco sufficiat de ea re pauca monere. Fabulam, quae de Helena a Τheseo rapta narratur, in Ρeloponneso ortam

esse probabile est. Quod ut comprobetur, monui Robert δ)Aphidnas oppidum Attici illius nomen referens in Laconia situm sesse, id quod testatur Steph. Byg. Sino dubio illa

fabula intur antiquissimas Peloponnesi habenda est, unde in colonias Graucorum in Ora Asiae conditas translata cum alia quadam fabula ita conflata esse videtur, ut indo fabula illa d 0 Helona a Paride rapta Orta sit. Atque Helenam a Theseo raptam esse Troegenii narrabant. Ad viam, quae Hermionam Τroezene ducebat, Thes0us Vonori Nup ptos templum dedica8Se narrabatur, cum Helenam in matrimonium duxisset. Alia fabula Thus ea, quae vetusti SSima esse Videtur,ost do oxpodition0 Thesei in Crutam facta. Narrabant Troogunti Thus eum Dianno Σ0,zaipos templum dedicasse, cum intorumpto Astorione, Minois filio, e Creta rediisset. Mumorabitu esse videtur in fabulis Tro0g0niorum ad Tho- sua spectantibus nullam Ariadnue factam esse mentionem. Fabula, quae est de Antiopa a Theseo rapta, in Graucia longo lateque vagata est atque in Attica prae-

nias, fabulam Antiopae adfert, quae ad TroeZenem Spectare videtur, nam Hegiam TroeZenium auctorem nominat, neque est dubium, quin Hegias fabulam Troegeniamr0tuturit. Is tradit Themiscyram Oppidum Herculem, cum oppugnaret, non prius cepi88e, quam Antiopa Thosui amore capta bellandi senim socium Horculi fuiss0 Thoseum) oppidum illud tradidisset. Quaeritur, quae ratio interceSSerit intor fabulam Troegeniam Atticamque. Attica fabula varie narrabatur. Testatur Plutarchus Philochorum scripsisse Theseum una cum Hercule adverSUS A magonas bellum gessisse Antiopamque praedam cepiSSe

Alii, ut Pherecydes, Hellanicus, Herodorus, id quod testa-

85쪽

tur Plutarchus, tradid0runt Thusuum nullo socio id bollum gessisse. Cum non sit dubium, quin illis scriptoribus omnibus fabulau Atticae praesto fuerint, quaeritur, quomodo haud dissensio Orta sit. Atque equidem crediderim in antiquioro fabula0 forma Herculis nullas partes fuisse eumque posteriore demum aetate ut socium Thesei illatum ess0. Cum fabula ita immutata Atticorum fabula Trougenia convenire videtur. Unde facile suspicoris fabulam Antiopa0 Athenis Troogonum translatam esse, idque recentiore tempore; nam fabulam, quae narrat Herculem socium Thesei fuisse, a Troegeniis fictam esse iudicare vetamur eo, quod Hercules apud Troegenios haud ita multum valuisse vid0tur, cum Athenis cum Theseo insignem in modum iungatur h). Alia se fabulae Troogonia0 ad Theseum pertinenteSin primo libro a Pausania proferuntur ). Cum Hercules Troogenem ad Pitthoum venisset leonisque pellem deposuisset, ceterOS puero S Tro egeniorum perterritos aufugi S8e, Theseum autem Septimum fere annum agentem, nihil metuisse, Sed arrepta bipenni in pellem leonis irruisse. Quae fabula et ipsa posteriori notati tribuenda est, cum doctrinam Alexandrinorum redoleat. Hercules cum Theseo coniunctus ad Atticam spectare Videtur. SHquitur altera fabula Trougenia, notissima illa qui

Aegeus depoSuerat, Sustuli880. Quae fabula et ipsa, quali Sa Pausania narratur, a temporibus haud ita remotis originum ducere videtur. Cui rei convenit, quod SaXum, quod Troegenii ferebant Theseum amovisse, olim ara Iovis Σθε-Vt00, po Sten Sa Xum Thesei appellatum esse dicebatur. Haud scio an ua fabula ficta sit, ut sociosas fabulae Τh0Sei, quam Athenienses cum Troegeniis habebant, declararetur. Quae

86쪽

fabula Athenis in arce opere aeneo eXpressa erat. Simile signum Τr00Zene quoque sui SSe Verisimile est, cum plerique nummi diversis temporibus signati eiusmodi notam

habeant.

Omnium fabularum Tro0guniarum nobilissima fabula Hipp0lyti erat. Sacra quoque eius a Troegeniis eximio culebrabuntur. Insigni pulchritudine erat templum eius, quod Diomedem dedicasse fama orat. Sacui dos Hippolyti

eo munere per omne Vitae tempus fungebatur. Mos erat, ut virgines ante nuptias capillum succisum in templo Hip-lyti consecrarent. Facere non ΡOSSum, quin Kallim anno assentiar, qui

Hippolytum pro deo a Troegoniis habitum esse contendit δ).

Neque enim aliam causam Video, cur Tro0genii negaverint eum ab equis distractum esse locumque, quo SepultUS eSSet,

demonstrare noluerint. Accedit quod ναου Hippolyto dicatum esse testatur Pausanias, cuius generis templa deos habuisso constat. Quod si quis contra hanc opinionem ad forat, Monuiuiam ') in Laconia ναου habuisse, monere Velim Monulatim a Lacodasemoniis inter deos habitum esse, ut auctor ost Isocrates β). Neque tamen video, cur Knlkmanti dixerit duum Hippolytum votustiorem fuisse quam h0roa. Quod si probabitur, eXplicari non poterit, quomodo altora illa do h0r00 Hippolyto fabula exorta sit. Neque video, cur Hippolytus ex horoe deus fieri non po- tuserit, cum id Diomedi, Menelao, A0110ae, aliis contigi Sse videamus. Immo iudicaro oportet Hippolytum olim heroa

fuiSSe, procedente vero tempore a Tro0geniis deum factum e8Se. Quo conceSSO patet, cur curae fuerit TrO0goniis monumentum eius non demonstrare contendereque Hippolytum in siderum numerum relatum eum esse, qui Auriga Vocaretur ε).

87쪽

Fabulam Hippolyti apud Tro0Z0nios celebratam in

hunc foro modum adfert Pausanias: TheSeum, cum Phaedram in matrimonium ducturus eSSet, Veritiam, ne, Si

oi liburi fuissunt, aut ipsi Hippolyto aut illis Hippolytus

imperaret, Hippolytum Troegenem ad Pittheum misisse, ut ibi oducatus Pittheo mortuo regnum capesseret. Deinde Theseum, cum Pallantem filiosque seius res novas molientes occidisset, Troegenem, ut caedes eXpiaretur, VeniSSO. Ibi Phaud ram, cum tum primum Hippolytum vidisset, adolescentis amore insanientem mortis sibi consciscendae consilium iniisse. Recte mori ut Kal limann hanc fabulam se tragoedia Euripidis, quae Hippolytus inscribitur, pendere, quod onedos Pallantis filiorum quo causa fuisso dicitur, cur Theseus TroeZenem Se conferret. Auctoritati Euripidis quoquo tribuenda esSe censeo, quae de Oliva intorta scribit Pausanias: intorium enim eo appellari, quod ad eius arboris truncum implica iis habenis subversum esse currum Hippolyti Τro egenii tradurunt. Patet eum locum ad interitum Hipp0lyti ab equis distracti spectare, quam fabulam Troe- genios dissimulasso alio loco Pausanias docui g). Qua urepugnantia doctarari non potest, nisi putamus fabulam, qua Hippolytus equis con Sternatis interemptus esse forebatur, Troogeniis 0Xtrinsecus ullatam et quasi obstrusam e8Se. Cuius rei causam fuisse puto fabulam Euripidis, quae quam Vehementer animos Graecorum moverit, inter

Videmus igitur fabulam Trougeniam, qualem nobiS reddit Pausanias, maiore ex parte auctoritatem Euripidis sequi. Quomodo fabula Hippolyti ante tum pora Euripidis a Tro0geniis colubrata sit, quaque ratione fabulam a Troegeniis recoptam mutaverit Euripidos, difficile ost iudicare ').

' I. Q. ') Theseo cum Hippolyto ante tompora Euripidies nullam fuisserationem veriSimile eSt.

88쪽

ignorasse Videtur.

Omnia, quae post Euripidem de illa fabula vol scripta vul picta vel sculpta sunt, e tragoedia Euripidea pendent.

Quamquam autem antiquum et germanam Troegeniorum fabulam non cognovimus, tamen credo nobis licere eXtrema seius tamquam lineamenta udumbrare. Re vera agitur

de iuvene, de quo duae deae, Venus et Diana, certant, ita ut intoritus olus ea re efficiatur. Quam sabulam eandem esse atqu0 fabulam Adonidis passet. Du Adonide certant Venus et Diana vol Venus ut Proserpina, et sicut Hippolytus, in ipso floro aetatis moritur Adonis. Nihil igitur Obstat, quominus putemus illam fabulam Troegenum translatam esse. Ibi novae personae prodeunt, Neptunus ot Phaodra δ). Quod Neptunus fabulae inSertus est, non mirandum eSt, Si reputamus, quanto in honore is deus apud Tro0genios fuerit. Phaedra e Creta oriundaeSSe Videtur, qua in insula, ut alibi, Venus in heroides mutari sol0bat. Videtur enim, ut Ariadne et Pasiphae, ita Phaedra re vera eadem fuisse utque VenuS. Ita foro fabula Hippolyti sexstitisse videtur, quam magi Smagisque in dies amplificatam et oXorti uiam e8Se VeriSi

cum Troegenties habuerunt Athonionsos. ropraesentet. Facile et Sine detrimento fabulae Theseum Segregare DorictumUS.

89쪽

Haud scio an Phaedra cum Smyrna vel Myrrha, matre Adonidis, quodammodo conferri possit. Utraqu0 illicito amore flagrabat, Utraque cum arboribu S coniungitur, haec cum myrrha, illa cum myrto. Erat TroeZene myrtus, cuius folia perterebrata erant'), quae ferebatur Phaedra amoruinsaniens acu crinali tran8fixisse. Smyrna vel Myrrha in myrrham mutata eSSe dicebatur. Fieri potest, ut verba Gp 0γνα, γAγγα cum μ' pa νη inter Se confusa sint. A desedit quod fabula, qua Smyrna in myrrham mutata esse ferebatur, Halicarnassi in colonia Troegeniorum celebrabatur. Testaturonim Apollodorus Panyasina Halicarnassensem de ea fabula Scripsisse ).

Epidauri ) in luco Aesculapii erat vetus pila, in qua

orat incisum dicasse Aesculapio Hippolytum viginti equos. Non ost dubium, quin id fecerit Hippolytu8 eo commotus, quod

op0 Α0sculapii in vitam revocatus esset. Quod ipsum fostantur verba Pausaniae quae Sequuntur. Scribit enim inscriptioni seius pilae consentanea narrare Aricinos, Aesculapium Hippolytum ex inferis eXcitasse. Ac fortasse coniectura aSSequi p08SumuS, quam ob rem Epidaurii talia commonti sint. Iam monui intur Epidaurios et Troezeni OS, quod ad sacra eorum

pertinebat, fuisse quasi quandam aemulationem. Epidaurii Aesculapium Troogeniorum despectui hab0bant, Tro0gonii confund0bant signum Aesculapii non illum deum, sed Hippolytum repraesentare. Eundem credo causam fuisse, cur de

Hippolyto ab Aesculapio in vitam revocato verba facerent

Epidaurii. Iidem fabulam, qua Hippolytus ab equis

distractus interiiss0 Drobatur, cognitam hab0bant. Ut Supra monui, Hippolytus Troezene procedente tempore deus factus esse videtur, id quod Epidaurii dissimularo non poterant. Tum in promptu erat Epidauriis sing0re Hippolytum, qui mortuus eSSet, Ope Aesculapii e mortuis eXcitatum eSSeq), quo effectum est, ut cum dua0 illae fabulau

90쪽

Tro egeniae inter se confundurentur, tum gloria Aesculapii

augeretur.

Fabula0 Bellerophontis nonnulla vestigia Troegene et Epidauri inveniuntur. In solio Aosculapii Epidaurii' Bellorophon chimaeram interimens sicut Perseus Modusae caput abscisum tenens) caelatus serat. Qui quidem heroes Saepe

latae esse Videntur. Troegene erat fons Hippocrene cognominatus, de quo consentanea Boeotis narrabant Trougenii: eum fontem Pegasi ungula solo essOSSO e terra manaSSe. Fabula P0gasi apud Tro0g0nios nonnihil celebrata esse vid0tur. Nummi antiquissimi Halicarnassensium signum PegaSi habent, neque a Specie veritatis abhorret eam fabulam Troegone in coloniam Halicarnassum transmigraSSe. Fabula Boll0rophontis fabula0 Hippolyti simillima ost. Ut do Hippolyto, ita de Bellerophonte duae deae certant, Venusset Diana. Ut Tr00g0no in luco Hippolyti ε) fanum erat Veneris Κατα num ας, ita Corinthi in luco Bullerophontis Vonus Μελα uic templum habebat β). Uterque porro cum Diana iungitur: Tro egeno Hippolytus Dianae Λυκεfg templum dicasse serebaturq), Corinthi signa Diana0 et Bell0rophontis una posita erant δ). Uterque feminae ad stuprum illici0nti restitit, utrique femina amore incensa mortem paravit. Apud Pausaniam Scriptum videmus, Bellerophontem Troegeriem vortisse, ut sibi Aethram a Pittheo posceret. V0risimilo est eam fabulam a Trougeniis antiquitus celebratam d0indo fabula Corinthia aliisque Obscuratam eSSe. Quae enim addit Pausanias, Bellerophontem ante nuptias Corintho in uxilium missum ess0 - ea ideo ficta esse