De sacris, troezeniorum, hermoniensium, epidauriorum

71쪽

69HERMIONAE.

Σεκ. Ilop . Ἱλα ιαυος ἘλχὰIetou Aακεδαqsb6Vt0ς καῖ' οναγ.Α Tro0goniis Sol Ἐλευθεριος colebatur, ut ipsi forebant, quia metu servitutis, quam minati erant Xerxes Persaeque, liberati essent. In comparationem vocari potest Sol Σ0,zηγ, cuius sacra Megalopoli invenimus. Atque hoc loco monendum est doctissimos viros ' iudicare Apolline qui cum Noptuno de possossione Calauriae certasse dicitur, re vera neminem alium quam Solem fuisse. In titulo Epidaurio Iovum ut Solem coniunctos invenimus. Inter quos deos etiam alibi tanta nucussitudo intercedit, ut in unum coaluisse videantur'). In titulos erasae sin Syria) invento scriptum videmus: . . . ADS Ast Vst φ . . . καὶ Ηλuρ; etiam in titulis Romanis iunguntur ). Cuius societatis origo temporibus Alexandrinis attribuendaeSSe Videtur. Titulum, qui eius, quem supra attuli, simili

72쪽

THEMIS.

Patis. II: 27, 5. Kαὶ 'Apροδιτης ἱερου καὶ Θεμιδος. Th0mides nisi Troogene nusquam colebantur. Quae deae Thumisset Dido vol Praxidico vul Nemesis) intell0gendae esse videntur in). Cum Baccho, ut opinabantur Troegenii, iunctae erant. Eandem rationum Baccho cum do abus Themido ut Ρraxi dico in loco Migonio prope Gythium sito exstitisse opinor. In monte enim Lurysio tum plum habebat Bacchus, ad cuius radices Th0mis ut Praxidico una cum Venere colebantur ).E vorbis Pausaniae conici potest Themidem Veneremque Epidauriorum necessitudine quadam inter Se contigisse, quam rationem illorum numinum etiam alibi invenimus, ut d anagrae, Rhamnunte, Athenis, qua de re Supra Verba feci. Et quibus coniectura illa, quam modo attuli, placebit, eun-

VESTA.

73쪽

bantur, po Sitae erant. Templa autem Vestae rarissima sunt; Hormio au tamen Vesta templum habuiSse videtur, cumvorba τι vi ς θεου vix aliter interpretanda sint. Ita rem se Piraeui habuisso cornitur se verbis tituli φ) ibi inuonti: ου et ut is cy et ς EIet ας. Olympiae testatur Pausanias Vestamon αυ vel olZ0δ6 1ημα habuisse, quod a Xenophonte ιε ιν

ΜUSAE ET SOMNUS.

mus ). Cui roi convenit, quod apud veteres fabula0 ferebant poetas per Somnum dona Musarum accepisse, id quod do Hosiodo Ut Ennio tradit Fronto β).

SEMELE.

TROEZENE.

74쪽

LATONA.

EPIDAURI.

L0 Bas-Foucari Peloponneso Inscriptions 144 a. Λο et0bς. Is titulus in montu Cynortio inter rudera templi Apollinis uel αλεαetου repertus est. Ubi Dianam quoque Venera tionem habuisse sex alt0ro titulo h) cognoscitur. Lic0t igitur colligi tria illa numina ibi communia sacra habuiSSe. Lu-

Lycone ') prop0 Argos Sito Sacra eorum inVeniuntur, quo loco, ut in Aesculapio Epidauriorum, etiam Diana 'Oρεια colebatur; itemque anagrae non solum Latona liberique eiu8, verum etiam Sacra Veneris Themidisque inveniuntur ε).

Hic titulus in pago quodam devio, cui nomen eSt, repertus est. Praeter hunc locum tota Argolido cultus Enyus non reperitur. Athenis autem cultus eius duase floruit. In tum plo Martis signum Enyus positum erat β); Erythris Mars Enyoque communem sacerdotem habebantq).

GRATIAE.

Patis. II: 34, 10. Καὶ Ηλυ ναος, κέ αλλος λαγι ιυ. Templum Gratiarum una cum templo Solis a Pausania

75쪽

commemoratur, ita ut suspicari possis inter ea numina necessitudinem quandam intercedere. Consimile ost quod Antimachus Gratias filias osso Solis scripsisse fertur in). Illud tumplum Gratiarum non longe a stadio Dio- Scurorum afuisse videtur; similitur Dioscuri et Gratia si Lacedaemone prope Dromum consociantur ).

PAN. TROEZENE.

id quod n0n dici potest d0 00, qui, id quod sibi fingit Pausa

niaS, in oppido Tro0geniorum vorsatur. At dicat quispiam Stobilisio assontiens: intorest inter oppidum et rura; hoc loco γη Τροιζ νια idem valet atqu0 rura Troegeniorum. Quae

76쪽

opinio nullis subsidiis nititur, nam η Τμ0ιζηυfα non de ruribus, Sed de toto agro Tro0Zeniorum usurpatur. Sed fac ita non esse: credimusne fieri potui8se, ut populus Halicarnas-Sen Sium populusque TroeZeniorum faetra muros donaria sua,

templum Isidis vel Veneris) signumque Isidis, ponerent ΘMinime Vero. Praeterea monere velim Pausaniam dissertis verbis adfirmare donaria Halicarnassensium ἐν μητ90πολει posita fuisse. Textui, qualis nunc exstat, vitium inesse

patet, quod vitium in verbis illis διαδας ἐς et iv Τροιζηυἱαυp0Situm esse suspicor. Itaque voce διαδας in ὀιαἶtivetoc mutata verba illa ad priorem sententiam refero δ), quo facto hic sensus evadit: pestis Athenienses maxime adflixit, atque indu etiam in agrum Troegenium transcendit. Tum adtompla Isidis Venorisque describenda transit Pausanias, quae, Si haec coniectura probabitur, templo Panis propinqua fuisse existimare licebit. Nam a septima demum sectione huius capitis Pausanias incipit rura Troegeniorum describere. Quare mihi est persuasum templa Ρanis, Veneris, Isidis una pOSita eSSe, qua ab arce Troegeniorum descendebatur. Athenis quoque inter illa numina necessitudinem intercessisse cognovimus se titulo Athenis in ruderibus aedis Vonoris αυδ 1100 01rOSSO:

undo facil0 est conicere inter Athenienses Troezeniosque

contendit sacra Veneris Llανῖ :100 vul ἐπὶ Ἱππολ bris,) Epidauro Athenas esse translata; nam ut in Aesculapio Epidauriorum, ita Athenis monumentum Hippolyti, templa

77쪽

Veneris, Themidis, Aesculapii una posita esse. Argumenta vero non minus firma mihi videntur posse adferri, quibus probetur Sacra eorum numinum Themide excepta) Troezene esse advecta. Si consideraverimus Pausaniam cultu Aesculapii dom0que Hippolyti commemoratis continuo ad arcem Troegeniorum describendam transire, probabile videbitur templum Aesculapii monumentumqu0 Hippolyti et ipsa ut templa Panis, Veneris, Isidis) sub radicibus arcis non longe a Vin, qua eX arce descendebatur, sita fuisse. Quod si pr0babitur, apparebit ut Athonis ita Troegone sedes sacrorum Aesculapii, Hippolyti, Panis, Veneris, Isidis una sitas fuiss0. Nonne igitur facilius sest crud0ru Athenienses ea numina cum Troegeniis communia habuisse quam cum Epidauriis 3 Accedit quod in utraque urbe sub radicibus areis Sacra eorum inveniuntur. Quin etiam ipso fons, Ηρα- γλειος κγηνη. cuius mentionem facit Pausanias signo Aesculapii monumentoque Hippolyti commemoratis, illi fonti, qui Athenis prope templa Aesculapii Venerisque erat, respondissu videtur h). Sacra igitur illa Trooguno, non Epidauro Athenas translata esse videntur δ).

FORTUNA.

78쪽

EPIDAURI.

Qui dot 'Emtiuidit intellegendi sint, non satis liquet. Lacedaemone Iuppiter cognomen, quod est 'Errtδύ,zγὶς, ha-bobat h), id quod etiam Mantineae ) invenimus. Sicyone in templo Ausculapii Somnus 'si tιδ hetγὶς signum habuit. Vorisimilo igitur est in Aesculapio quoque Epidauriorum Somnum inter duos 'Eortὀ0,zας numerandum eSSe. Sud otiam Iuppitur 'Ea 8 Azης Mantineae cum Aesculapio coniunctus fuisse videtur; atque hoc quidum loco mon0re velim Mantineae eadem fere numina venerationem habuisse, quae in luco Aesculapii Epidaurii colebantur. Utr0que loco Aesculapius, Iuppiter 'Eαδύ,tης Epidauri), Dioscuri, Ceres, Proserpinaque religione iunguntur. Adici possunt Latona liberique eius, qui Epidauri prope Ausculapium in monte Cynortio colebantur, Mantineae una cum illis diis venorationum habebant.

ISIS ET SARAPIS.

79쪽

καὶ 'Isidi. Do sociutate illa sacrorum Isidis, quam Athenienses cum Trougeniis habuisse videntur, paulo supra disserui. Ad probandum Athenis quoque una cum Venere Isidem venerationem habuiss0 admodum valet titulus ad thuutrum Bacchi rupertus h): καὶ et iv 'Ap=0ῖεizην etη θε b . . . -υΞθηκεν ἐπtIκευαIIII καὶ αυτ υ etγ υ θεον καὶ τὰ περὶ αυτ υ 06Iα καὶ λυχναπzγια αὐτης καὶ 6νειροκν ας. Στυλι GVz0ς κτλ.Τemplum, cuius mentio in hoc titulo fit, Isidis fuisso Boechli iam porspexit se nominibus sacerdotum. In 601O templo Venerem cum Isido aliquid rationis habuisse exuo dum titulo cognOScimuS.

UNIVERSI DEI.

Univorsis diis tumpla Athenis, Corinthi, Argis ) 0XStructa erant, arae praeter Epidaurum etiam Olympiae. Cum Iov0 Olympio Olympiae q), Athonis cum Minerva et cum Aesculapio Hygiuaque g) iuncti erant. Syri cum Vesta β),

80쪽

Alexandriae cum Iove, Sole, Sarapide ', in Phrygia cum

Ex omnibus locis, qui ad universos deos pertinent, titulus C. I. A. III: 181 c set titulus Epidaurius 'Ep. αγχ. 1884 p. 25 intor 80 maximam similitudinum habunt. Tituli Attici haec sunt verba: 'AIκληπυ , καὶ ' Ita η χοὰ τυις αλλοις

il αυτες καὶ παIαt praeter hos duos titulos nusquam inveniuntur. Alia quoquo similitudo intur illos titulos fortasse intercodit. Monet Baianach prima Epidaurii tituli verba desiderari, quae ad similitudinum tituli Attici rustituenda esse admodum probabilo est. Certe Epidauri Univorsi Dui cum Aesculapio artam societatem habebant, num omneStitulos, qui ad illos portinent, a ministris cultus Aesculapii

dedicatos esse videmUS. . . . NOMIOΣ.

EPIDAURI.

T090709 Πας. Contendunt sedit rus huius tituli primum vocabulum excidisse restituuntque 'Aπόλλω90ς nullum argumentum adforentes, cur id laeserint. Atqui etiam aliis diis cognomonNο 0ς inditum erat, ut Morcurio Panique. Nihilo minus probabile est hoc loco cognomen Nola t0ς ad Apollinem pertinere. Fabulabantur Cyr0110nsos Nomium filium Apollinis esse q), und0 colligore licet Apollinem ibi ΝΟ:Mου appollatum esse. Pausaniae ε) autem si fides habenda est, Cyrenenses cum Epidauriis sacra Aesculapii communia habebant. Quae cum ita sint, videtur Aesculapius Epidauriorum cum Apolline potius quam cum alio deo eiusdem cognominis